Σήμερα, πολλά επίπεδα συγκλίνουν σε μια ενότητα, μέχρι την τελευταία στιγμή έχοντας αντιπροσωπεύσει κάτι αυτόνομο:
Θρησκεία, Θεολογία και Εσχατολογία: Προηγουμένως θεωρούνταν ότι είχαν υποβιβαστεί στις παρυφές της συνάφειας, αυτές οι πτυχές διεισδύουν τώρα σε κάθε πτυχή της ζωής, από τα ευρύτερα κοινωνικά επίπεδα μέχρι τις ατομικές καθημερινές ρουτίνες.
- Γεωπολιτική: Αυτή η σφαίρα είναι μάρτυρας της σύγκρουσης των θεμελιωδώς ασυμβίβαστων οραμάτων της παγκόσμιας τάξης, υπογραμμίζοντας τις έντονες αντιθέσεις στις διεθνείς σχέσεις και τη δυναμική της εξουσίας.
- Πολιτικές ιδεολογίες: Οι ιδεολογίες ανατρέπονται, οδηγώντας στην εμφάνιση απροσδόκητων και συχνά απαγορευμένων υβριδίων, όπως ο ναζιστικός φιλελευθερισμός, απεικονίζοντας την πολύπλοκη και μερικές φορές αντιφατική φύση της σύγχρονης πολιτικής σκέψης.
- Φιλοσοφικές διαδικασίες: Εδώ, οι ακραίες μειώσεις των κοινωνικών και ηθικών αξιών αντιπαραβάλλονται με στιγμές βαθιάς ενόρασης και φώτισης, αναδεικνύοντας τη διχοτόμηση μεταξύ απελπισίας και αποκάλυψης.
- Πολιτισμική δυναμική: Οι πολιτισμοί βιώνουν μια ταχεία διαδικασία παγώματος και τήξης, κινούμενοι με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς την ακαμψία μόνο για να διαλυθούν ξανά σε ρευστότητα, συμβολίζοντας τη συνεχή κατάσταση ροής και μετασχηματισμού στην πολιτιστική ταυτότητα και έκφραση.
Όλα τα διαφορετικά στρώματα τέμνονται με μοναδικούς και αντισυμβατικούς τρόπους, δημιουργώντας πολύπλοκους κόμβους νοήματος που είναι δύσκολο να κατανοηθούν ή να οριστούν πλήρως. Αυτή η περίπλοκη διαπλοκή οδηγεί σε κατάρρευση σε σύγκρουση και σε μια άγρια φρενίτιδα τεχνολογικών εξελίξεων. Ωστόσο, ο ίδιος ο πόλεμος είναι ένα βαθύ μεταφυσικό ζήτημα που απαιτεί βαθύ προβληματισμό και η τεχνολογία παρουσιάζει εξίσου βαθιές μεταφυσικές προκλήσεις. Αυτή η κατάσταση είναι έντονα περίπλοκη και κάθε άλλο παρά επιφανειακή· Είναι μη γραμμικό και βρίσκεται στο χείλος του χάους λόγω της πολυπλοκότητάς του. Οι παραδοσιακές μέθοδοι υπολείπονται όταν προσπαθούν να ξετυλίξουν αυτό το περίπλοκο δίκτυο νοήματος. Επιπλέον, η εξάρτηση από τη συμβατική σοφία αμφισβητείται τώρα λόγω μιας διάχυτης αίσθησης αμφιβολίας. Κάθε προσπάθεια κατασκευής ενός θεωρητικού μοντέλου προσκρούει σε αδυναμίες που δεν είχαν αντιμετωπιστεί προηγουμένως ή σε ξεκάθαρα λάθη από το παρελθόν. Τη στιγμή που αρχίζουμε να αμφιβάλλουμε για την απλοϊκή (ακόμη και εντελώς ψευδή) έννοια της προόδου, η εμπιστοσύνη μας στις προόδους που έγιναν από τότε σε σύγκριση με ό, τι υπήρχε πριν κλονίζεται. Εάν γίνει ένα αρχικό λάθος, θα οδηγήσει τελικά σε καταστροφικές συνέπειες.
Πότε πήγαν όλα στραβά; Στην εποχή των μεγάλων γεωγραφικών ανακαλύψεων. Διασχίζοντας το απαγορευμένο όριο των Ηράκλειων Στηλών, η Δυτική Ευρώπη διέπραξε μια πράξη μη αναστρέψιμης παράβασης. Αυτό ήταν μοιραίο. Ο τόπος της Ατλαντίδας βρίσκεται στο κάτω μέρος.
Η μόνη γενικευτική εξήγηση που θα κάλυπτε ολόκληρη την επικράτεια των άλυτων προβλημάτων είναι το συμπέρασμα ότι πριν από πεντακόσια χρόνια, η Δυτική Ευρώπη άρχισε να χάνει συστηματικά τα λογικά της. Και τρελάθηκε γιατί μόλις αρχίσεις να τρελαίνεσαι, τελικά θα τρελαθείς. Έτσι, σχηματίστηκαν πέντε ανωμαλίες.
- Ο αθεϊσμός και ο υλισμός στην επιστημονική κοσμοθεωρία, βασισμένοι στον νομιναλισμό και μια παθολογική προτεσταντική ιδεολογία, ήταν διαδεδομένοι. Ακόμα και τότε, θα μπορούσε να συναχθεί το συμπέρασμα ότι η Δύση εισερχόταν σε μια κατάσταση Αντίχριστου, με όλα τα πράγματα δυτικά και σύγχρονα να χαρακτηρίζονται αμετάκλητα από αυτήν. Η βρετανική ψευδο-αυτοκρατορία σηματοδότησε την αρχή του υπερτροφικού ατλαντισμού. Οι Αγγλοσάξονες ενσάρκωναν τον βιβλικό Λεβιάθαν. Στον εικοστό αιώνα, η σκυτάλη πέρασε στις ΗΠΑ, αλλά η κυριαρχία του θαλάσσιου πολιτισμού είναι η κληρονομιά της Αγγλίας.
- Ο Μεσαίωνας και η ινδοευρωπαϊκή τριλειτουργική ιδεολογία του, ο καθολικισμός και η αυτοκρατορία απορρίφθηκαν και γελοιοποιήθηκαν, αντικαταστάθηκαν από μια μορφή καπιταλισμού που ήταν παθολογική από κάθε άποψη. Ιδεολογικά, αργότερα αποκλίνει προς τον φιλελευθερισμό (την κύρια μορφή διανοητικού εκφυλισμού), τον εθνικισμό και μια αντεστραμμένη εκδοχή που αναγνώρισε τις θεμελιώδεις αρχές του – τον σοσιαλισμό. Κάθε ιδεολογικό κίνημα μέσα στο σύστημα του καπιταλισμού ήταν καταδικασμένο να μιμηθεί και να καταρρεύσει. Ο καπιταλισμός είναι απολύτως ολοκληρωτικός. Όπως έδειξε ο Deleuze, ο καπιταλισμός κορυφώνεται με τη σχιζοφρένεια.
- Η φιλοσοφία της σύγχρονης εποχής διασπάστηκε (χωρίς προειδοποίηση) σε μια εκκεντρική συνέχεια της κλασικής παράδοσης και σε καταστροφικές διαστροφές σε αλληλεγγύη με τον υλισμό και τον εξωτερικισμό της επιστήμης. Αυτό προκάλεσε συστηματική σύγχυση - μια σημασιολογική μετατόπιση στις ερμηνείες. Η σκέψη πάλευε στα δίχτυα σαν ελάφι, μερικές φορές σπάζοντας μέσα. Αλλά πού υπήρχε πρόοδος και πού αγωνία, κανείς δεν γνώριζε αξιόπιστα. Συχνά όλα φαίνονταν να είναι ακριβώς το αντίθετο.
- Ο πολιτισμός άρχισε να μεταβαίνει στον πολιτισμό (σύμφωνα με τον Spengler), ψύχοντας αλλά όχι χωρίς υπερβολές - από καιρό σε καιρό, μια απρόβλεπτη ιδιοφυΐα διέκρινε την ουσία του πυκνού σκότους και το τρύπησε με μια λαμπερή βελόνα. Συνολικά, ο πολιτισμός διολίσθησε σκόπιμα στην κόλαση.
Η Ρωσία βρέθηκε ξαφνικά σε πόλεμο με όλα αυτά – χωρίς να το επιθυμεί, να το κατανοεί, να το προετοιμάζεται ή να το περιμένει καθόλου. Η Ρωσία τοποθετήθηκε από ένα αόρατο χέρι στη θέση που βρίσκεται τώρα. Τώρα, ενάντια σε όλες τις πιθανότητες, πρέπει - θεσμικά! — να ανταποκριθεί σε όλες τις προκλήσεις του πολιτισμού του Αντίχριστου, συμπεριλαμβανομένης της πρόκλησης της τεχνολογίας. Όλες οι ηλεκτρονικές συσκευές με τις οποίες η Δύση έχει εξοπλίσει την ανθρωπότητα αποδείχθηκε ότι είχαν μια παγίδα - μέσω αυτών, αποδεικνύεται, κάποιος άγνωστος συλλέγει πληροφορίες για όλους, προκειμένου στη συνέχεια να κυβερνήσει χωρίς αμφισβήτηση.
Αυτό που οι άνθρωποι κρύβουν περισσότερο είναι οι αμαρτίες τους. Ενδιαφέρουν τον Big Brother. Τους καταγράφει και τους αφήνει να μπουν όταν χρειάζεται. Η τεχνο-εξάρτηση είναι το τελειότερο εργαλείο του διαβόλου και του πολιτισμού του. Χαιρόμαστε για την ψηφιοποίηση — βοηθάμε τον διάβολο να μας κυβερνά. Αλλά τι είναι οι ωκεανοί των αμαρτιών αν όχι ένα πεδίο τρέλας; Ο κύκλος της κατασκευής της κόλασης έχει σχεδόν ολοκληρωθεί. Με τον τρόπο της – μόνο η απελπισμένη Ειδική Στρατιωτική Επιχείρησή μας. Λοιπόν, πώς προτείνετε να το ερμηνεύσουμε;
Geopolitica.RU (geopolitika.ru) Πηγή
ΤΙ ΝΑ ΤΑ ΚΆΝΕΙ ΤΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΛΕΦΤΆ Ο ΗΛΊΘΙΟΣ!?
ΣΟΦΊΑ Ν'ΑΓΟΡΆΣΕΙ???
ΠΑΡΟΙΜΊΕΣ ΑΓΊΑ ΓΡΑΦΉ.
ΠΛΆΚΑ ΠΛΆΚΑ
ΧΑΖΑΡΟΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΒΕΜΠΕΕΕ
ΚΛΠ
ΌΛΟ ΚΑΙ ΤΑΛΕΓΑΝ!!!
ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΉΣ ΤΟΥ
ΜΑΜΩΝΑ...
ΕΊΛΩΤΕΣ ΤΟΥ ΨΕΎΔΟΥΣ...
💩🧠🤡💩👹
ΧΑΖΑΡΟΥΠΑΛΛΗΛΙΣΚΟΊ
ΚΑΡΠΑΖΑΣ ΚΑΙ ΚΛΑΨΑΣ
Η ζωή ειναι ένα πέρασμα και o κόσμος ένα music hall.Μπαίνουμε,κοιτάζουμε και βγαίνουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.youtube.com/watch?v=kTrt-o-OTpo
Η μετάφραση τού χορείο "Ο πολιτισμός άρχισε να μεταβαίνει στον πολιτισμό (σύμφωνα με τον Spengler)" δεν είναι ορθή, με αποτέλεσμα να μην βγαίνει νόημα. Ο Όσβαλντ Σπένγκλερ χρησιμοποιεί στην πρώτη περίπτωση τον όρο "Kultur" και στην δεύτερη τον όρο "Zivilisation". Δεν πρόκειται για όρους που είναι ταυτόσιμοι, αλλά απηχούν δυο αντιδιαμετρικές έννοιες. Αυτή η διαφοροποίηση διαχέει την σύνολη προβληματική τού βιβλίου του με τίτλο "Η Πτώση τού Δυτικού Πολιτισμού".
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης, ο εντοπισμός τού Ντούγκιν για τον Σπένγκλερ, ότι "μια απρόβλεπτη ιδιοφυΐα διέκρινε την ουσία του πυκνού σκότους και το τρύπησε με μια λαμπερή βελόνα", αναφέρεται στο τελικό συμπέρασμα τού βιβλίου, ότι την ανθρωπότητα θα σώσει ένας μεγάλος ηγέτης, που θα διακρίνεται από χαρακτηριστικά "Καισαρισμού". Αυτός ο εντοπισμός συνάδει με την εκτίμησή μου, ότι η Σταλινική Ομάδα υιοθέτησε την πρόβλεψη τού Σπένγκλερ στην διαδικασία κυοφορίας τού Βλαντιμίρ Πούτιν, έχοντας μελετήσει πολύ προσεκτικά το βιβλίο του.
ΑΧΑΧΑΧΑΧΑ
ΑπάντησηΔιαγραφή💩🧠🦠
ΌΠΩΣ ΌΛΟΙ ΟΙ ΕΊΛΩΤΕΣ
ΚΟΠΤΟΝΤΑΙ...!
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΥΝΑΣΤΕΣ
ΤΩΝ.
🛌💨
ΚΑΛΆ ΞΥΠΝΗΤΟΥΡΙΑ