Εξωγήινοι: εξωγήινοι ή υπερδιάστατοι;;;;

 

 ΑΠΌ ΤΟΝ JOHN L STEADMAN καί το Special Issue Vol 12 No 2 της Νέας Αυγής (Απρίλιος 2018)

Είναι οι εξωγήινοι.. εξωγήινοι; Οι ουφολόγοι, οι επαφικοί και οι απαχθέντες υποθέτουν ότι είναι. Αυτή η υπόθεση βασίζεται στη θεωρία ότι εξωγήινοι-αστροναύτες επισκέφθηκαν τη Γη στην αρχαιότητα για να δημιουργήσουν αποικίες εκτός κόσμου και να σχεδιάσουν τη διαδικασία της ανθρώπινης εξέλιξης. Δεδομένου ότι οι εξωγήινοι υποτίθεται ότι προέρχονται από κόσμους διαφορετικούς από τον δικό μας, ή έτσι λέει η θεωρία, έπεται ότι πρέπει να είναι εξωγήινοι.

Ωστόσο, υπάρχουν λίγα στοιχεία για να το πιστέψουμε αυτό. Μέχρι σήμερα, ούτε ένας ουφολόγος, επαφικός ή απαχθείς δεν μπορεί να παρουσιάσει αξιόπιστα στοιχεία για να υποστηρίξει την άποψη ότι οι εξωγήινοι είναι εξωγήινοι. Στοιχεία ενός είδους, ωστόσο, υπάρχουν για μια εναλλακτική θεωρία σχετικά με την οντολογική φύση των εξωγήινων οντοτήτων. Αυτή είναι η άποψη ότι οι εξωγήινοι είναι υπερδιάστατες οντότητες που κατοικούν στα μυριάδες στρώματα εναλλακτικών διαστάσεων που διαπερνούν το Πολυσύμπαν, «μέσα» στον κόσμο όπως τον ξέρουμε και όμως όχι πραγματικά «από» τον κόσμο.

Κένεθ Γκραντ (1924–2011)

Η μεγάλη 20ου Ο ασκούμενος της μαγείας του αιώνα Aleister Crowley, στα δικά του πειράματα, διατύπωσε για πρώτη φορά αυτή την άποψη. Είδε τους εξωγήινους, στην πραγματικότητα, ως την καλύτερη ευκαιρία της ανθρωπότητας για την επίλυση των προβλημάτων της ζωής, του θανάτου και της επίτευξης της τελειότητας. Ομοίως, ο μαθητής και προστατευόμενος του Crowley, Kenneth Grant, επικεφαλής του βρετανικού παραρτήματος του OTO για πολλά χρόνια και συγγραφέας της μνημειώδους σειράς 9 τόμων Typhonian Trilogies, υποστήριξε επίσης ότι οι εξωγήινοι είναι υπερδιάστατοι. Ο Γκραντ προχώρησε λίγο περισσότερο από τον Κρόουλι λόγω του γεγονότος ότι η τρέλα των UFO αυξανόταν όταν ο Γκραντ ξεκινούσε τη δική του καριέρα (η Typhonian New Isis Lodge του Γκραντ ήταν σε ενεργό λειτουργία μεταξύ των ετών 1955-1962). Μελετώντας τα έγγραφα των πρώτων επαφών όπως ο George Adamski, η Betty και ο Barney Hill και ο Howard Menger, ο Grant προσπάθησε να συμβιβάσει την ουφολογία, την οποία ανέφερε ως «ufologicks», με την επικρατούσα αποκρυφιστική θεωρία και πρακτική.

Άλιστερ Κρόουλι &; LAM

Ο Aleister Crowley (1875-1945), ποιητής, ορειβάτης, τυχοδιώκτης και φιλάνθρωπος, εργάστηκε στο μεγαλύτερο μέρος της δομής βαθμίδων του Ερμητικού Τάγματος της Χρυσής Αυγής στις αρχές του 1900, μαθαίνοντας τη θεωρία και την πρακτική της δυτικής μαγείας από κάτω προς τα πάνω. Όταν το τάγμα μαστίζεται από σχίσμα, ο Crowley έφυγε και ίδρυσε το δικό του πιο συμπαθητικό μαγικό τάγμα, το Argenteum Astrum. Αργότερα, το 1912, ο Crowley έγινε ο Grand Master του Ordo Templi Orientis (OTO) στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου ανέπτυξε την ειδική, στυλιζαρισμένη μάρκα σεξουαλικής μαγείας με βάση τις πηγές Tantric και Yezidis .

Άλιστερ Κρόουλι (1875–1947)

Ο Crowley όρισε τη μαγεία ως «την επιστήμη και την τέχνη της πρόκλησης αλλαγής να συμβεί σύμφωνα με τη Θέληση». Η «αλλαγή» στην οποία αναφέρεται ο Crowley είναι η ψυχολογική και πνευματική μεταμόρφωση. Αυτό επιτυγχάνεται χρησιμοποιώντας τις λανθάνουσες, ψυχικές δυνάμεις του νου και ενεργοποιώντας τις ψυχο-σεξουαλικές ζώνες δύναμης που κατοικούν σε βασικές περιοχές του σώματος και του εγκεφάλου, τις περιοχές που είναι γνωστές ως τσάκρας. Ως απαραίτητο προκαταρκτικό βήμα για να συμβεί η «μαγεία», ο ασκούμενος της μαγείας πρέπει να επιτύχει επαφή με μια γνήσια εξωγήινη οντότητα, κάτι που δεν συνδέεται με το μυαλό ή το σώμα του ασκούμενου. Ο Crowley αναφέρθηκε σε αυτή την οντότητα με το μάλλον ευφάνταστο όνομα "Holy Guardian Angel" (HGA) και περιέγραψε την εμπειρία της επικοινωνίας με την HGA κάπως λιγότερο ευφάνταστα ως απόκτηση "Γνώσης &; Συνομιλίας". Ο Crowley επέμενε ότι η επαφή με την HGA ήταν απολύτως απαραίτητη πριν ο ασκούμενος της μαγείας μπορέσει να ελπίζει να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις και τις ενέργειες μικρότερων οντοτήτων όπως πνεύματα, στοιχειακά, δαίμονες και ούτω καθεξής (κανένα από τα οποία, πρέπει να θυμόμαστε, δεν μπορεί να αποσυνδεθεί εντελώς από το μυαλό του ασκούμενου). Και τέλος, ο Crowley επέμεινε ότι κάθε άτομο στη Γη πρέπει να επιτύχει επαφή με τη δική του HGA εάν αναμένεται από την ανθρωπότητα να προοδεύσει. Όπως γράφει ο Crowley:

Η παρατήρησή μου για το Σύμπαν με πείθει ότι υπάρχουν όντα ευφυΐας και δύναμης πολύ υψηλότερης ποιότητας από οτιδήποτε μπορούμε να φανταστούμε ως άνθρωπο. ότι δεν βασίζονται απαραίτητα στις εγκεφαλικές και νευρικές δομές που γνωρίζουμε. και ότι η μία και μοναδική ευκαιρία για την ανθρωπότητα να προοδεύσει στο σύνολό της είναι τα άτομα να έρθουν σε επαφή με τέτοια Όντα.

Λαμ/Αϊβάζ

Αυτό είναι ένα από τα πιο σημαντικά αποσπάσματα που έγραψε ποτέ ο Crowley. Ο Crowley προσφέρει έναν τριπλό ορισμό μιας εξωγήινης οντότητας: (1) οι εξωγήινοι είναι πραγματικά «εξωγήινοι» δεδομένου ότι υπάρχουν εκτός από τις φυσικές και εγκεφαλικές ιδιότητες των ανθρώπων. (2) οι αλλοδαποί έχουν υψηλότερο επίπεδο διανοητικής και γνωστικής ικανότητας από τους ανθρώπους· Και, το πιο σημαντικό, (3) οι εξωγήινοι, όντας ουσιαστικά μαγικά όντα, είναι υπερδιάστατα, όχι εξωγήινα. Αυτό το τελευταίο σημείο υπονοείται στη δήλωση του Crowley, αλλά παρ' όλα αυτά υπάρχει. Ο ασκούμενος μαγείας αναμένεται να επιτύχει τη γνώση και τη συνομιλία του HGA μέσω μαγικών ή μυστικιστικών μεθόδων. Αυτή η οντότητα μπορεί να κληθεί με μαγικές τελετές, είτε πρόκειται για επικλήσεις είτε για επικλήσεις. Μπορεί να κληθεί από αστρικά ταξίδια ή διαυγή όνειρα. Ή η οντότητα μπορεί να κληθεί σε διαλογισμό και/ή μυστικιστική έκσταση. Αντίθετα, οι εξωγήινες οντότητες δεν μπορούν να προσεγγιστούν με τη χρήση οποιασδήποτε από αυτές τις μεθόδους – πρέπει να συναντηθούν πρόσωπο με πρόσωπο σε πραγματικό χρόνο, σε ένα κοινό, κοινό χωροχρονικό συνεχές.

Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο Crowley πέτυχε επαφή με μία μόνο εξωγήινη οντότητα αυτής της φύσης, και αυτή ήταν ο εξωγήινος γνωστός ως Lam ή Aiwaz (οι δύο μερικές φορές διακρίνονται από αποκρυφιστές μελετητές, αλλά ήταν σχεδόν συνώνυμοι στο μυαλό του Crowley και επομένως θα μιλήσω γι 'αυτούς ως μία οντότητα σε αυτό το δοκίμιο). Ο Λαμ πιστεύεται από τον Κρόουλι ότι ήταν απεσταλμένος άλλων εξωγήινων ή «εξωτερικών». Ο Lam / Aiwaz ήταν η οντότητα που υπαγόρευσε το διαβόητο Βιβλίο του Νόμου, ή Liber AL, στον Crowley μέσω του μάντη Rose Kelley το 1904. Ο Crowley είχε επίσης άμεση επαφή με τον Lam στην Αμερική αργότερα το 1915 και το 1919. Ο Crowley σχεδίασε ένα πορτρέτο του Lam και το συμπεριέλαβε σε μερικούς από τους εξπρεσιονιστικούς πίνακές του σε μια έκθεση που πραγματοποιήθηκε στο Greenwich Village της Νέας Υόρκης το 1919. Αυτό το σχέδιο αναπαράχθηκε για πρώτη φορά στο The Equinox, Vol. III, No. 1 (1972). Ο Kenneth Grant αναπαρήγαγε το ίδιο σχέδιο στο The Magical Revival (1972) και στο Outside the Circles of Time (1980). Η Λαμ έχει ένα μικρό, μικροσκοπικό σώμα ορατό μόνο από το στήθος προς τα πάνω, καλυμμένο από μια χοντρή, μάλλινη ρόμπα. Η περιοχή του κεφαλιού πάνω από τα φρύδια και η γέφυρα της μύτης είναι πολύ υψηλή, βολβώδης και άτριχη. Είναι περισσότερο από το διπλάσιο από την κατώτερη περιοχή. Υπάρχει ένα αχνό σχήμα σύννεφου μανιταριών χαραγμένο στο εκτεταμένο μέτωπο. Το ίδιο το πρόσωπο είναι τσαλακωμένο χαμηλά ανάμεσα στα φρύδια και το πηγούνι. Τα μάτια είναι στενά και κεκλιμένα, οι μαθητές μικροσκοπικοί, η μύτη μακρά, το στόμα μια απλή σχισμή.

Όταν συγκρίνουμε την εικόνα της Λαμ με τις περιγραφές των εξωγήινων που δίνονται από επαφείς και απαχθέντες, υπάρχουν εντυπωσιακές ομοιότητες. Τα ανθρωποειδή με γκρίζο δέρμα έχουν αναφερθεί ότι είναι 3-4 πόδια ψηλά με φαλακρά, επιμήκη κεφάλια, μαύρα αμυγδαλωτά μάτια και σχισμές για στόματα. Υπάρχουν περιγραφές μικροσκοπικών πράσινων ανθρωποειδών, επίσης φαλακρών με επιμήκη κεφάλια, κεκλιμένα μάτια, σχισμές. Υπάρχουν ακόμη και αναφορές μικρών ασημένιων πλασμάτων που μοιάζουν με τους άλλους δύο τύπους. Σαφώς, οι επαφείς και οι απαχθέντες βλέπουν τα ίδια είδη οντοτήτων που είδε ο Crowley. η μόνη διαφορά είναι ότι η οντότητα του Crowley δεν είχε χρώμα πράσινο, γκρι ή ασημί. Σε αυτό το πλαίσιο, αξίζει να σημειωθεί ότι όλα αυτά τα εξωγήινα αρχέτυπα είναι σχεδόν ισοδύναμα με τις εκδοχές επιστημονικής φαντασίας του Χόλιγουντ της δεκαετίας του 1950 των εξωγήινων - οι μεγάλοι εγκέφαλοι, με τα μάτια των εντόμων, οι μικροί πράσινοι ή γκρίζοι άνδρες που εξακολουθούν να εμφανίζονται περιστασιακά σε ταινίες SF στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο σήμερα.

Ο David J Skal, μελετητής ταινιών τρόμου και συγγραφέας του The Monster Show: A Cultural History of Horror (1993), προσφέρει μια ενδιαφέρουσα ερμηνεία του στερεότυπου των εξωγήινων με μεγάλα κεφάλια.

Το Invasion of the Saucer Men (1957) καυχιόταν για την πιο υπερβολική υπερτροφία ματιού-εγκεφάλου από όλες: εξωγήινοι (που παίζονται από νάνους) με κεφάλια σε σχήμα γιγάντιων λαμπτήρων, τα μάτια τους στο μέγεθος μπάλας του μπέιζμπολ.... Αυτά τα νέα πλάσματα δεν περίμεναν τη βίαιη ρήξη του σώματος, αλλά τον μαρασμό και την ατροφία του. Το μέλλον αφορούσε την παρακολούθηση εικόνων και την επεξεργασία πληροφοριών. Τα μάτια και ο εγκέφαλος ήταν τα μόνα χρήσιμα μέρη της ανθρώπινης μορφής που είχαν απομείνει. Το οφθαλμικό άγχος και η αποπροσωποποίηση αντικατοπτρίστηκαν σε ταινίες όπως The Beast with a Million Eyes (1955), The Crawling Eye (1958) και The Cyclops (1957).

Αυτό είναι παράξενα εφαρμόσιμο στη σύγχρονη εποχή μας, όπου οι νέοι millennials είναι εθισμένοι στα smartphones τους, αγαπώντας τα περισσότερο, φαινομενικά, από τα χέρια που τα κρατούν, καθώς αντλούν αδιάκοπα κομμάτια κοινωνικών και ψυχαγωγικών δεδομένων απευθείας στον εγκέφαλό τους. Ίσως στο μέλλον, καθώς οι τεχνολογίες μας εξελίσσονται και πολλαπλασιάζονται, θα δούμε αυξανόμενα επίπεδα «οφθαλμικού άγχους» και αποπροσωποποίησης του τύπου που ανέφερε ο Skal. Αλλά αυτό είναι λίγο πολύ ένα ανθρώπινο πράγμα. Οι εξωγήινες οντότητες όπως η Λαμ δεν έχουν μεγάλα κεφάλια λόγω υπερφόρτωσης πληροφοριών. Χρειάζονται τη διευρυμένη κρανιακή ικανότητα να στεγάσουν τον ανώτερο νου τους και να εφαρμόσουν τη γνωστική τους ενέργεια, ενισχυμένη όπως είναι, για να βοηθήσουν την ανθρωπότητα να κάνει το επόμενο, απαραίτητο βήμα προς τη φώτιση.

Kenneth Grant &; Ufologicks

Μετά το θάνατο του Crowley, ο μαθητής του Kenneth Grant (1924-2011) έλαβε ένα καταστατικό από τον Karl Germer, διάδοχο του Crowley ως Outer Head του OTO, για να δημιουργήσει ένα βρετανικό υποκατάστημα του OTO. Από την ίδρυσή της, η New Isis Lodge του Grant αντανακλούσε τις ελπίδες του Crowley, τις οποίες διατύπωσε στα ημερολόγιά του κατά τα τελευταία δύο χρόνια της ζωής του, για ένα θεμελιωδώς διαφορετικό, αναδιαρθρωμένο OTO, επικεντρωμένο λιγότερο στη μύηση και περισσότερο στην προώθηση και προώθηση της επικοινωνίας με ξένες οντότητες.

Οι περίτεχνες τελετουργίες και η ίδρυση σταθερών Στοών σε συγκεκριμένες τοποθεσίες θα αντικατασταθούν από έναν ρευστό και εκτεταμένο ιστό αποτελούμενο από Θελεμικές ζώνες εξουσίας. Αυτές οι ζώνες δύναμης θα σχημάτιζαν ένα χαλαρά δεμένο δίκτυο αποκρυφιστικών ομάδων που θα χρησιμοποιούσαν το Οφειδιακό Ρεύμα για να προετοιμάσουν την ανθρώπινη συνείδηση για επαφή με τους κατοίκους άλλων διαστάσεων.

Ο Γκραντ ακολούθησε το σχέδιο παιχνιδιού του Κρόουλι. Χώρισε τον «Τυφώνιο» OTO του, όπως τον ονόμασε, σε μια σειρά από ανόμοια κύτταρα, καθένα από τα οποία λειτουργούσε είτε από έναν μοναδικό, αφοσιωμένο ασκούμενο μαγείας είτε από μια μικρή ομάδα ασκούμενων. Η κύρια εγκατάσταση της στοάς προοριζόταν για επισκέπτες ασκούμενους μαγείας και καλλιτέχνες περφόρμανς, στους οποίους επιτρεπόταν να διοργανώνουν τις δικές τους δημιουργικές τελετές με σειρά προτεραιότητας, χρησιμοποιώντας περιστασιακά τα μέλη της στοάς για υποστήριξη και υποστήριξη.

Δεσμόδος

Ο Grant, όπως και ο Crowley, επικοινώνησε επίσης με την HGA. Ο φύλακας άγγελος του Γκραντ ονομαζόταν Aossic-Aiwass και δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι έμοιαζε πολύ με τη LAM. Ο Grant παρέχει πλάκες στους διάφορους τόμους της σειράς Typhonian Trilogies που δείχνουν τα πρόσωπα των εξωγήινων οντοτήτων με τις οποίες επικοινώνησε κατά τη διάρκεια των μαγικών πειραμάτων του, τόσο κατά τη διάρκεια της θητείας του ως επικεφαλής της Νέας Στοάς Isis όσο και μετά. Αυτοί οι εξωγήινοι μοιάζουν επίσης με τη Λαμ. Ένας εξωγήινος γνωστός μόνο ως Desmodus εμφανίζεται στην πλάκα 8 των εξωτερικών πυλών (1994). αυτό σχεδιάστηκε από τον Grant. Το πρόσωπο του Desmodus καταλαμβάνει μόνο το κάτω μισό του κεφαλιού. Το υπόλοιπο είναι ένα ψηλό, βολβώδες μέτωπο, με ένα μικρό, περίεργο πρόσωπο χαραγμένο στο δέρμα, καπνό που χύνεται από τα μάτια του. Στο Plate 29 του Beyond the Mauve Zone (1999) υπάρχει το σχέδιο (επίσης του Grant) ενός εξωγήινου ιερέα. Όπως και ο Aossic-Aiwass, ο ιερέας έχει ένα μεγάλο, βολβώδες κεφάλι, αν και το πρόσωπο είναι πιο φυσιολογικό. Αυτά τα παραδείγματα αποτελούν σαφή απόδειξη ότι οι εξωγήινες οντότητες που στοίχειωναν τους μαγικούς θαλάμους του Γκραντ και τους θαλάμους της φαντασίας του είναι τα ίδια μικροσκοπικά, μεγαλόμυαλα πλάσματα που εμφανίζονται σε αμέτρητους επαφικούς και απαχθέντες.

Ο Grant, ομοίως, αποδέχθηκε την άποψη του Crowley ότι οι εξωγήινες οντότητες είναι υπερδιάστατες. Στο Outside the Circles of Time (1980), ο Grant αμφισβητεί ολόκληρη την εξωγήινη έναντι της υπερδιάστατης διχοτόμησης, βλέποντας το διάστημα ως μια μορφή εσωτερικού χώρου, ειδικά όταν πρόκειται για εξωγήινα όντα. Αυτό βγάζει τους εξωγήινους από τα μεταλλικά σκάφη τους και τους φυτεύει σε εναλλακτικές διαστάσεις.

Είτε είτε όχι.... Τα έσοδα εισβολής από πραγματικές οντότητες στο διάστημα είναι προβληματικά. Το εξωτερικό διάστημα μπορεί να είναι μια άλλη μορφή εκείνου του εσωτερικού χώρου που περιλαμβάνει το νοητικό ή υποκειμενικό σύμπαν.

Σε μια μεταγενέστερη, πιο διεισδυτική ανάλυση της φύσης των εξωγήινων, στο έργο του Outer Gateways (1994), ο Grant σωστά σημειώνει ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των συναντήσεων περιλαμβάνει εξωγήινους που δεν είναι σάρκα και αίμα, αλλά είναι στην πραγματικότητα μαγικά όντα. Ο Grant θεωρεί ότι οι εξωγήινοι είναι σε μεγάλο βαθμό «αιθερικοί», όχι αρκετά αστρικές οντότητες, αλλά πιο κοντά στην ουσία στο αστρικό από ό, τι είναι στο φυσικό. Ο Γκραντ επεκτείνει αυτή τη θεωρία για να συμπεριλάβει εξωγήινα πλοία. Αυτά τα πλοία, σύμφωνα με τον Grant, είναι αιθερικά – αστρικά κελύφη ή κάψουλες κατασκευασμένες από τους υπερδιάστατους εξωγήινους ως απαραίτητο υποπροϊόν για να βοηθήσουν στην πραγμοποίηση στο φυσικό πεδίο.

Η ουσία της εκδήλωσης φαίνεται ....να είναι αιθερικής σε αντίθεση με την αστρική φύση. Αυτή η υπόθεση υποδηλώνεται από την απτή ποιότητα πολλών από τα αντικείμενα που παρατηρούνται. Οι θεάσεις σε αυτή την κατηγορία φαίνεται να υπερβαίνουν κατά πολύ εκείνες στις οποίες οι επιβάτες των UFO θεωρούνται όντα με σάρκα και οστά ... Αυτό υποδηλώνει ότι οι Ufonauts έχουν μια ουσία πιο λεπτή από τα οχήματά τους, καθώς το αστρικό σώμα του ανθρώπου είναι πιο λεπτοφυές ή λιγότερο πυκνό από το φυσικό του σώμα. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί, για παράδειγμα, αν μια αστρική οντότητα κατασκεύασε για τον εαυτό της ένα αιθερικό κέλυφος, ή κάψουλα, όπως στην πρακτική που είναι γνωστή ως μαγική υπόθεση των θεϊκών μορφών.

Ο Γκραντ επινόησε τον όρο «ufologicks», ο οποίος είναι φωνητικά παρόμοιος με τον όρο «magicks». Όρισε τα ufologicks με ασαφείς όρους ως «μια προτεινόμενη ονομασία για τις μαντρικές δονήσεις που σχετίζονται με τη Gematria και με το κύμα ισχύος που προσκρούει στη γη από έξω». Όταν ξεπεράσουμε την υπερβολικά διογκωμένη ορολογία, το νόημα είναι μάλλον απλό: το ufologicks είναι (ή θα είναι) ένα νέο μαγικό σύστημα που επικεντρώνεται κυρίως σε τελετουργίες που έχουν σχεδιαστεί ειδικά για να επιτρέπουν στους ασκούμενους της μαγείας να έρχονται σε επαφή με εξωγήινες οντότητες όπως ο Lam, ο Aossic-Aiwass ή ο Desmodus.

Δυστυχώς, ο Grant πέθανε πριν προλάβει να λάβει πρακτικά μέτρα για την εφαρμογή αυτού του νέου συστήματος. Αλλά άφησε πίσω του κάποιες σημειώσεις για μια αυτοσχέδια μαγική τελετουργία που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να καλέσει τη Λαμ. Ο Γκραντ δίνει εντολή στον ασκούμενο της μαγείας να κοιτάξει το πορτρέτο της Λαμ, συγκεντρώνοντας την προσοχή στα μάτια. Καθώς η συγκέντρωση βαθαίνει, τα μάτια θα αρχίσουν να μεγεθύνονται και θα σας ρουφήξουν στο πορτρέτο, έτσι ώστε να έχετε την αίσθηση ότι βρίσκεστε μέσα στο κεφάλι της οντότητας. Τότε, μας λέει ο Γκραντ, δύο δρόμοι είναι δυνατοί, είτε ένας «καθοδικός» είτε ένας «ανοδικός» δρόμος. Ο Grant δεν αναλύει τι μπορεί να συμβεί εάν επιλεγεί η ανοδική πορεία, αλλά είναι πολύ σαφής σχετικά με την καθοδική επιλογή. Τα αποτελέσματα είναι αρκετά δραματικά και αξίζουν πλήρη αναφορά εδώ.

Εάν προς τα κάτω, η κάθοδος θα συνοδεύεται από μια αίσθηση ορμητικού αέρα... Μια βαθιά μαυρίλα θα καταπιεί το μυαλό καθώς κάποιος μπαίνει στο σκοτεινό τούνελ κάτω από το στόμα της Λαμ, και ο άνεμος θα αντικατασταθεί από τον ήχο των ορμητικών νερών... [αυτό] θα ξυπνήσει την εικόνα μιας χταποδιοειδούς οντότητας, τα πλοκάμια της οποίας είναι οι διακλαδώσεις της σήραγγας κάτω από το στόμιο του Λαμ.... [Α] σύντηξη θα συμβεί ανάμεσα στα μάτια της Λαμ, στην περιοχή του τσάκρα ajna, και η φλόγα θα εκτοξευθεί ψηλά στην τεράστια λαμπρότητα ενός κρανίου που φαίνεται άπειρο σε έκταση και εκθαμβωτικά λαμπερό.

Αυτή η τελετή χρησιμεύει ως ένα εξαιρετικό παράδειγμα του πώς θα έμοιαζαν οι επίσημες τελετές για μια ουφολογία στοά αν ο Γκραντ είχε ζήσει για να καθιερώσει το προτεινόμενο μαγικό του σύστημα.

Τέχνη: Raphael Terra © Esoterica Art Agency (esotericaartagency.com)

Ως παραχώρηση αποχωρισμού στους μελλοντικούς ουφολόγους, υπάρχει μια περίεργη και μάλλον περίεργη UFO-κεντρική περιγραφή της δημιουργίας του κόσμου σε ένα από τα τελευταία βιβλία του Grant, Beyond the Mauve Zone (1999). Ο Grant περιγράφει την εμφάνιση ενός εξωγήινου αστροναύτη στη Γη στην αρχαία, προ-ανθρώπινη εποχή (η περίοδος δεν προσδιορίζεται). Ο εξωγήινος παρουσιάζεται με το πρόσχημα ενός εκκεντρικού, απομονωμένου επιστήμονα. Στο εργαστήριό του, ο εξωγήινος έχει δημιουργήσει ένα ιερό για τη θεά Nu-Isis, που αποτελείται από ένα άγαλμα της θεάς και μια αιώνια φλόγα που καίει μπροστά του. Το άγαλμα είναι κατασκευασμένο από μέταλλο που δεν μπορεί να βρεθεί στη Γη. Είναι μια μεταλλική, βιομηχανοειδής γυναίκα της Γης, που θυμίζει τους αμέτρητους βιομηχανικούς θηλυκούς εξωγήινους που πολλαπλασιάζονται στους καμβάδες του Ελβετού καλλιτέχνη H. R. Giger. Ο εξωγήινος επιστήμονας τροφοδοτεί το άγαλμα με υγρά που προέρχονται από στοιχειακές, αστρικές οντότητες. Τελικά, το εργαστήριο καταστρέφεται από μια τεράστια έκρηξη και ο εξωγήινος είτε πεθαίνει είτε δραπετεύει πίσω στη δική του διάσταση. Πολύ αργότερα μια ζωντανή ανθρώπινη γυναίκα αναδύεται από τις στάχτες του εργαστηρίου, γεννημένη από την αποκάλυψη της έκρηξης. Είναι η Lura, κόρη του βιομηχανικού αγάλματος, την οποία ο Grant περιγράφει ως «την αναζωογονημένη εικόνα που λατρεύεται και τρέφεται από τον επιστήμονα στη μυστικότητα του εργαστηρίου του». Μαζί με τη γέννηση της Lura, οι άνθρωποι αρχίζουν να κατοικούν στη Γη. Μερικοί από αυτούς τους ανθρώπους κατάγονται απευθείας από την ίδια τη Lura, τα παιδιά των σεξουαλικών δεσμών της με τους ανθρώπους της Γης, και αυτά τα άτομα είναι ιδιαίτερα κατάλληλα για να επικοινωνούν με υπερδιάστατες εξωγήινες οντότητες. Σήμερα, οι απόγονοι της Lura είναι οι ασκούμενοι της μαγείας – μάγοι, μυστικιστές και ψυχοναύτες – που αναζητούν υπερανθρώπινη γνώση και δύναμη

Πραγματικό ή μη πραγματικό;

Προηγουμένως, ανέφερα ότι υπάρχουν ελάχιστα εμπειρικά στοιχεία για την ύπαρξη εξωγήινων. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν πρόκειται για τον εξωγήινο εξωγήινο. Για να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να σημειωθεί ότι τα αποδεικτικά στοιχεία για την ύπαρξη του υπερδιάστατου αλλοδαπού είναι εξίσου αδύναμα. Εξετάσαμε τις μαρτυρίες των Crowley και Grant, αλλά είναι αυτή πιο αξιόπιστη από τις μαρτυρίες των ουφολόγων, των επαφών ή των απαχθέντων; Το ζήτημα εδώ συνοψίζεται στη διάκριση μεταξύ του φανταστικού κόσμου και του λεγόμενου «πραγματικού» κόσμου. Ποια είναι η αλήθεια; Ή είναι αλήθεια και τα δύο; Ή τίποτα από τα δύο; Τις τελευταίες δεκαετίες, η κβαντική φυσική έχει διαβρώσει τις απόψεις μας για την πραγματικότητα και οι θεωρίες των σύγχρονων επιστημόνων αρχίζουν να ακούγονται πολύ σαν τις θεωρίες των ασκούμενων της μαγείας, τόσο του παρελθόντος όσο και του παρόντος. Η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε αυτό που είναι πραγματικό και σε αυτό που δεν είναι είναι πλέον διακριτή, και ελλείψει βεβαιότητας είμαστε ελεύθεροι να πιστέψουμε αυτό που θέλουμε.

Από αυτή την άποψη, θυμάμαι την τελευταία συνάντηση του Χάρι Πότερ με τον μέντορά του Άλμπους Ντάμπλντορ κοντά στο τέλος του 7ου βιβλίο στη σειρά Χάρι Πότερ της JK Rowling, Ο Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του Θανάτου (2007). Ο Πότερ βρίσκεται σε μια εναλλακτική διάσταση που μοιάζει με τον σταθμό King's Cross, μόνο που είναι άδειος – χωρίς τρένα, χωρίς επιβάτες και γεμάτος φωτεινή ομίχλη. Αρχικά, ο Πότερ εκπλήσσεται όταν βλέπει τον Ντάμπλντορ, επειδή ο Ντάμπλντορ πέθανε στο προηγούμενο βιβλίο. Αφού συνομιλούν, ο Πότερ ρωτά τον Ντάμπλντορ: «Είναι αληθινό αυτό; Ή μήπως αυτό συμβαίνει μέσα στο κεφάλι μου;», στο οποίο απαντά ο Ντάμπλντορ: «Φυσικά και συμβαίνει μέσα στο κεφάλι σου... Αλλά γιατί στο καλό αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι πραγματικό;»   

Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε στο New Dawn Special Issue Vol 12 No 2.