Του δρος Μάριου Παναγιώτη Ευθυμιόπουλου*
Ο κόσμος αλλάζει. Και οι θρησκευτικές μέρες χριστιανοσύνης που περνάμε αποτελούν μια «πολιτισμική και θρησκευτική παρένθεση» σε έναν κόσμο κατά τα άλλα πολιτικά, πολιτισμικά αλλά και θρησκευτικά ευάλωτο.
Βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι γεγονότων. Γεγονότων τα οποία έχουν τάσεις να διαμορφώνουν μια νέα στρατηγική πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που επιδιώκει να αλλοιώσει πολιτικές και να διαμορφώσει ή να τερματίσει συνεργασίες και συμμαχίες.
Η νέα πραγματικότητα θα αλλοιώσει τελικά πολιτισμούς, πολιτιστικά και θρησκευτικά στοιχεία. Διαμορφώνεται μια νέα πραγματικότητα. Ο κόσμος στον οποίο ζούμε δεν είναι και δεν θα είναι σύντομα ειρηνικός.
Η νέα τάξη πραγμάτων αλλοιώνει ακόμα και παραδόσεις. Βρισκόμαστε μακριά από πραγματική ειρήνη στην οικουμένη. Βρισκόμαστε στην εξέλιξη μιας νέας κοινωνικής τάξης πραγμάτων που αναμορφώνει και αναδημιουργεί και εκμεταλλεύεται τάσεις για όποια αλλαγή χωρίς όρους, διαδικασίες αλλά και πολλές φορές χωρίς επίπεδο σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία όπου το κοινότοπο είναι και «πιο ασφαλές».
Υπάρχουν δεδομένα περί της νέας τάξης πραγμάτων. Τα νέα δεδομένα βραχυπρόθεσμα αναθεωρούν εθνικές πολιτικές και μακροχρόνια διαμορφώνουν μια νέα κοινωνία, η οποία χαρακτηρίζεται ταυτόχρονα από κοινές συλλογικές περιφερειακές και διεθνείς ευκαιρίες αλλά και προκλήσεις σε εθνικό επίπεδο που καταπολεμούμε στον βωμό του μοντέρνου και του εναλλακτικού.
Γιατί είναι η διαμόρφωση της παγκόσμιας αγοράς τέτοια, που ό,τι γίνεται πρέπει και μας επηρεάζει. Είμαστε τόσο αλληλένδετοι μεταξύ μας που όπως και είχαμε πει στο παρελθόν ο πόλεμος στην Ουκρανία επηρεάζει την εφοδιαστική αλυσίδα. Ταυτόχρονα, ο πόλεμος στη Γάζα επηρεάζει όχι μόνο το Ισραήλ, αλλά και τις περιφερειακές χώρες αλλά και παγκόσμιες οικονομίες.
Η απειλή και μόνο επιθέσεων από πειρατικές δυνάμεις στην εφοδιαστική αλυσίδα στην Ερυθρά Θάλασσα δεν είναι παρά μόνο ένα γεγονός το οποίο ωστόσο έχει πάρει διεθνείς διαστάσεις και επηρεάζει την παγκόσμια αγορά, της οποίας συμμεριζόμαστε το κόστος. Το αποτέλεσμα του πολέμου στη Γάζα είναι μέρος της νέας τάξης πραγμάτων.
Μιας νέας στρατηγικής αρχιτεκτονικής ασφάλειας που αποτέλεσμα είναι μεν νέες συμμαχίες και λύσεις αλλά και μια νέα πολιτική και εμπορική τάξη πραγμάτων. Μια νέα στρατηγική πραγματικότητα για την περιφέρειά μας. Είναι ένα αποτέλεσμα το οποίο λέγαμε συνεχώς πως όσο δεν περιορίζεται στην ίδια την περιοχή της Γάζας τόσο περισσότερο θα επιφέρει πλήγμα στην παγκόσμια οικονομία, άρα και εφοδιαστική τιμή.
Βρισκόμαστε σε μια αλυσίδα από γεγονότα που εξελίσσονται. Το γεγονός αυτό είναι ένα γεγονός το οποίο επηρεάζει περισσότερες από 20 χώρες αλλά και παγκόσμιες τιμές και το παγκόσμιο εμπόριο.
Και το γεγονός αυτό επιφέρει νέες συνεργασίες και πιθανώς συμμαχίες, τις οποίες το συμφέρον μεν είναι το ίδιο. Εν τω μεταξύ οι προκλήσεις αυξάνονται και είναι πλέον σαφές ότι κάτι πρέπει να γίνει πριν μετεξελιχθούν και πολλαπλασιαστούν και νέοι πόλεμοι, γιατί απλά οι μάχες πολλαπλασιάζονται. Από Λατινική Αμερική και Αφρική, μέχρι ανατολική Μέση Ανατολή και Ασία.
Η νέα πραγματικότητα έχει ανάγκη από ηγεσία. Και αυτή είναι η ευχή μας για το νέο έτος.
*Αναπληρωτής καθηγητής ∆ιεθνούς Στρατηγικής και Ασφάλειας, πρόεδρος Τμήματος Ιστορίας, Πολιτικών και ∆ιεθνών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Νεάπολις Πάφος, πρόεδρος του Strategy International (SI) Ltd
https://www.antinews.gr/
Αν είναι δυνατόν...
ΑπάντησηΔιαγραφή«Η απειλή και μόνο επιθέσεων από πειρατικές δυνάμεις στην εφοδιαστική αλυσίδα στην Ερυθρά Θάλασσα δεν είναι παρά μόνο ένα γεγονός το οποίο ωστόσο έχει πάρει διεθνείς διαστάσεις και επηρεάζει την παγκόσμια αγορά, της οποίας συμμεριζόμαστε το κόστος»
Πρόκειται για την νόμιμη κυβέρνηση της Υεμένης και η Υεμένη είναι επίσημα σε πόλεμο με την παράνομη σιωνιστική οντότητα. Μόνον "ισραηλινών" συμφερόντων πλοία και εταιρείες πλήττονται, κανείς άλλος. Δεν έχουν παρά να σταματήσουν την γενοκτονία στην Γάζα και το εμπάργκο στην Γάζα!
Κάποιος να πεί του λακέ που έγραψε αυτο το ντροπιαστικό κείμενο ότι η νέα ηγεσία ούτε θα προέλθει από, ούτε θα περιλαμβάνει τους ραγιάδες των δυτικών. Είναι όλοι τους "στιγματισμένοι", όλα αυτά τα χρόνια.
Εδώ, κάτι πιό σοβαρό:
ΑπάντησηΔιαγραφή«Οπως εξηγούσε προ ημερών ο Αλφρεντ ντε Ζάγιας, πρώην ανεξάρτητος εμπειρογνώμονας των Ηνωμένων Εθνών, μέχρι στιγμής ανώτατοι αξιωματούχοι και αρχηγοί κρατών από τουλάχιστον 13 χώρες έχουν χαρακτηρίσει τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς ως «γενοκτονία». Καμία όμως από αυτές τις χώρες δεν έχει επικαλεστεί επισήμως τη Σύμβαση του 1948 για την Πρόληψη και Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας, η οποία περιέχει ένα μικρό «δράκο»: «Τα Συμβαλλόμενα Μέρη», διαβάζουμε στο πρώτο άρθρο της σύμβασης, «επιβεβαιούν ότι η γενοκτονία, συντελουμένη είτε εν καιρώ ειρήνης είτε εν καιρώ πολέμου, τυγχάνει έγκλημα διεθνούς δικαίου και αναλαμβάνουν την υποχρέωσιν να προλαμβάνουν και να τιμωρούν αυτό». Οποιος καταγγέλλει λοιπόν γενοκτονία οφείλει και να προσπαθεί να την αποτρέψει.
Το σημερινό πρόβλημα είναι ότι η λεγόμενη διεθνής κοινότητα δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες της για να σταματήσει τη γενοκτονία στη Γάζα ούτε με τη σύμβαση για τις γενοκτονίες ούτε με το νεόκοπο R2P.
Οποια γνώμη και αν έχει λοιπόν κανείς για τους Χούθι στην Υεμένη, αποτελούν τη μοναδική δύναμη με de facto κρατική εξουσία η οποία προσπαθεί να σταματήσει έμπρακτα τη γενοκτονία επιβάλλοντας ναυτικό αποκλεισμό στο Ισραήλ. Ηδη η κίνηση σε ισραηλινά λιμάνια όπως το Εϊλάτ έχει μειωθεί κατά τουλάχιστον 80%.
Να σημειωθεί ότι οι Χούθι με σειρά ανακοινώσεων, τις οποίες τα διεθνή ΜΜΕ επιμένουν να διαστρεβλώνουν, έχουν τονίσει ότι σταματούν μόνο ισραηλινά πλοία και ότι εγγυώνται τη διεθνή ναυσιπλοΐα. Το «μποτιλιάρισμα» λοιπόν που έχει σημειωθεί στην Ερυθρά Θάλασσα και το γεγονός ότι πολλά πλοία πραγματοποιούν τον περίπλου ολόκληρης της Αφρικής δεν οφείλεται σε επιθέσεις της οργάνωσης, αλλά σε αποφάσεις των μεγαλύτερων μεταφορικών και πετρελαϊκών εταιρειών.»
http://www.dromosanoixtos.gr/2023/12/efthyni-prostasias--ton-ischiron.html