Γραφει ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΛΑΔΑΣ
1. 27η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΕΤΟΥΣ 2023 μΧ.. ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΣΤΑ ΣΟΔΟΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΓΟΜΜΟΡΑ ΣΤΟ ΝΟΤΙΟ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΒΑΛΚΑΝΙΚΗΣ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ, ΠΟΥ ΛΟΓΩ ΚΑΠΟΙΑΣ ΨΕΥΔΕΠΙΓΡΑΦΗΣ “ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ¨ΟΛΙΣΘΑΙΝΕΙ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΑΡΠΑΘΙΑ ΟΡΗ, ΤΗΝ ΕΔΡΑ ΤΟΥ ΓΝΩΣΤΟΥ ΚΟΜΗΤΟΣ.
Βρισκόμαστε στην 27η Σεπτεμβρίου τού 2023. Ουσιαστικά πρόκειται για την έναρξη τής περιόδου των βροχοπτώσεων. Ενδιαμέσως έχει μετατραπεί ένα μεγάλο μέρος τής χώρας σε κρανίου τόπο, που βρίσκεται είτε κάτω από τις στάχτες εμπρησμών, είτε κάτω από λάσπη και απειλητικά διογκούμενες μάζες υδάτων, που έχουν μετατρέψει μεγάλες περιοχές τής χώρας σε νέες λιμνοθάλασσες, πλείστες πόσες οικίες σε σφουγγάρια προς κατεδάφιση, τούς δρόμους σε απροσπέλαστους χειμάρρους, έχοντας ξεσπιτώσει χιλιάδες ανθρώπους, που μένουν σε αντίσκηνα στην ύπαιθρο, χωρίς η πλειοψηφία τους να διαθέτει τα στοιχειώδη για την επιβίωση. Ο μεγάλος ποταμός Πηνειός υπερχείλισε πριν μερικές ημέρες, ενώ επισείεται άμεσος κίνδυνος υπερχείλισης και τού Σπερχειού. Η Θεσσαλία είναι σκεπασμένη από χιλιάδες πνιγμένα ζώα σε κατάσταση συνεχούς σήψης, ως προέκταση τής σήψεως των κτηνών, που διοικούν πραξικοπηματικά την χώρα, είτε μέσω καλπονοθείας, είτε με την στήριξη τής αντιπολίτευσης, ενώ η αξιωματική τοιαύτη αγωνίζεται προσφάτως με όλες τις δυνάμεις για την απελευθέρωση τού πρωκτού, αφού προηγουμένως θεσμοθέτησε νομοθετικά τον ευνουχισμό των εφήβων, ενώ ο πρόεδρος της διακήρυξε πανηγυρικά, ότι σκοπεύει να κάνει χρήση παρένθετης μητέρας. Το σενάριο είναι γνωστό. Άγρια εκμετάλλευση μας απεγνωσμένης γυναίκας σε κάποια πτωχή χώρα, μέσω τού χρηματισμού της να κυοφορήσει ένα τέκνο, το οποίον θα παραδώσει στα βαμπίρ, χωρίς να γνωρίζει την περαιτέρω πορεία του. Στα Χανιά Κρήτης σφράγισε η αστυνομία προ εβδομάδων μια φάμπρικα παραγωγής μωρών, πλην όμως η “κοινή γνώμη”, στην οποίαν εκτός από από εκατομμύρια κοινών γυναικών συγκαταλέγονται πλέον άλλα τόσα κοινών ανδρών, σφυρίζει αδιάφορα. Εξ άλλου, ποια σημασία μπορεί να υπέχει ένας τέτοιος διαχωρισμός, δεδομένου ότι στην πορεία έχουν καταργηθεί τα φύλα δια νόμου και μόνον κάποιοι φανατικοί “ρατσιστές” επιμένουν στην κακοδοξία, ότι ο θεός έπλασε τον Αδάμ και την Εύα, ως πρωτοπλάστους ανθρώπος και όχι κάποιο λοάτκι έκτρωμα. Καθόσον ο θεός των κάθε λογής εωσφοριστών είναι από αρχαιοτάτων χρόνων ο “πραγματικός” θεός, που είναι gay. Σε συνδυασμό με τα αρχαία μυστήρια (ή μυκιστήρια, καθότι τα ψυχοτροπικά μανιτάρια και το φρέσκο αίμα από τις ανθρωποθυσίες, δεν είχαν αντικατασταθεί, όπως συμβαίνει σήμερα από τις αμφεταμίνες, την κόκα και το αδρενόχρωμα, που παραγγέλνεται ανέτως έτοιμο στο διαδίκτυο, χωρίς να παρεμβαίνουν ενοχλητικά τελετουργικά εγχειρίδια) ανακαλύπτονται αγαλματίδια τού “ανδρογύνου”. Ένα τέτοιο αγαλματίδιο, δώρησε και η “μεγάλη στοά”, αναγνωρίζοντας την εξαίρετη προσφορά του και στον “μεγάλο διδάσκαλο” Τζατζόπουλο” μετά το πέρας τής θητείας του. Τα λεγόμενα “κόμματα τού πατριωτικού χώρου” πασχίζουν να πείσουν την αγόμενη και φερόμενη πλέμπα των ψηφοφόρων, ότι η σωτηρία τους μπορεί να προέλθει αποκλειστικά από την επόμενη διαδικασία καλπονοθείας. Οργίλες καταγγελίες των κακώς κειμένων από μεγαλόστομους “δημοσιογράφους” τής υποτιθέμενης κοινωνικής “αφύπνισης”, που απολήγουν σύσσωμες μονίμως στην ίδια πάντοτε και μόνη προτροπή. “Ψηφίστε τον τάδε για να σάς σώσει”. Αναφέρονται σε κλυσματική αλλαγή, ενώ μόνον το πρώτο σκέλος τού εντοπισμού ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Δεν υπάρχει καμία αλλαγή. Πρόκειται για το διαχρονικό κλύσμα, το ίδιο από την εποχή, που μετά την καταστροφή τής Ατλαντίδος, κουβαλήθηκαν τα ιερατεία τού κρόνου στην πολύπαθη περιοχή μας, εγκαθιστώντας τα κέντρα τους στους τόπους λατρείας τής λερναίας ύδρας, το κεντρικό κεφάλι τής οποίας μεταξύ των κατεστραμμένων υπόλοιπων οκτώ, εξακολουθεί να καθορίζει τις εντολές τής εξουσίας, εφόσον δεν κατόρθωσαν οι ηρωϊκές προσπάθειες τού Ηρακλέους και τού Ιολάου να το εξοντώσουν. Κάποιοι επιμένουν, ότι οι αποφάσεις για τις επιβαλλόμενες εξελίξεις στην Ελλάδα, παίρνονται από την πρεσβεία των ΗΠΑ. Όμως αυτή είναι μόνον ένας ενδιάμεσος κρίκος. Τα “ιερά” τής Αρτέμιδος Ορθίας” (και εφόσον επιθυμείτε διαβάστε στο έργο τού Πλουτάρχου “Λυκούργος Νουμάς”, τον τρόπο που οι έφηβοι μαστιγωνόντουσαν τελετουργικώς μέχρι θανάτου στον ναό της στην Σπάρτη) μεταφέρθηκε, καθώς και αυτό τού αιμοπότου Απόλλωνος, ο οποίος θανάτωνε τους εραστές του, ως πάλαι ποτέ νταβατζής τής Τροίας, από τούς Δελφούς, όπου οι ιερείς τού “μαντείου” έδωσαν την εντολή για την θανάτωση τού Σωκράτους (μήπως κάποιος από εσάς έχει διαβάσει την “Απολογία τού Σωκράτους” τού Πλάτωνος;) σε κάποια σύγχρονα καταγώγια. Και ελαχιστότατοι είναι αυτοί, που μπορούν να διαγνώσουν, ότι ο ρακένδυτος φτωχοδιάβολος τής διπλανής πόρτας, επιτελεί καθήκοντα αρχιερέως σε αυτά τα καταγώγια, καλυπτόμενος στο απυρόβλητο από την δημόσια θέα. Εξ άλλου, το διακήρυξε και ο πάπας τού εωσφορισμού αλάιστερ κρόουλυ, το αυτοαποκαλούμενο “θηρίο”, στο “Βιβλίου τού Νόμου” με την κεντρική επιταγή, “thu wat you will“ „σφάξε ρήμαξε, κάνε ότι θες, αρκεί να την βρεις”, ότι μόνον ο πρωκτός διαθέτει τα απαραίτητα νεύρα, που όταν διεγερθούν παράγεται το ισχυρότερη των ναρκωτικών και ψυχότροπων ουσιών, η διμεθίλτρυπταμίνη, ή DMT, που είναι και το καθοριστικό συστατικό τού αδρενοχρώματος, ώστε να μπορούν οι μυούμενοι να δουν τους θεούς. Τα εκπεσόντα τριβόλια είναι τουτέστιν, αυτοί που δίνουν τις εντολές για τις τύχες μας, σε αυτούς που θεωρούμε φορείς τής εξουσίας. Όμως αναλυτικά θα αναφερθώ σε αυτήν την προβληματική, Θεού θέλοντος, στην πραγματεία, που θα παρουσιάσω προσεχώς σε συνέχειες σε αυτήν την σελίδα, με τίτλο “Πτυχές τής Κρόνιας Λατρείας”.
Η κυβέρνηση ήταν παντελώς απούσα από τις πλημμύρες, με εξαίρεση την συνειδητή δολιοφθορά με την θραύση φραγμάτων τού Πηνειού και των λοιπών παραποτάμων, βάσει τού σαθρού επιχειρήματος που διέρρευσαν σκόπιμα, ότι επέτρεψαν να πλημμυρίσουν οι οικισμοί και οι καλλιέργειες στην ύπαιθρο, για να προφυλαχθούν δήθεν οι πόλεις, ενώ οι τηλεφωνικές προειδοποιήσεις εστάλησαν ενώ αυτοί που κινδύνευαν κοιμόντουσαν. Ο στρατός, όχι μόνον δεν κινητοποιήθηκε για να διασώσει με τα πτητικά μέσα που διέθετε τους εγκλωβισμένους στις πλημμύρες, αλλά επέτρεψε να καταποντιστούν στα ύδατα και να αχρηστευθούν πανάκριβα οπλικά συστήματα. Ο κύριος όγκος τής άμυνας τής χώρας βρίσκεται στην περιοχή τού Έβρου και τις Θεσσαλίας. Και οι δυο αυτές περιοχές έχουν απολέσει πλέον πλήρως τα φυσικά αμυντικά πλεονεκτήματά τους, πέρα από την καταβαράθρωση τού ηθικού που είναι μοιραίο να προκύψει. Εξ ίσου έλαμψαν δια τής απουσίας τους οι 1.800 ΜΚΟ που σοδομίζουν την χώρα, ως πέμπτη φάλαγγα των εξωτερικών και εσωτερικών εχθρών. Τα μαζικά μέσα αναδείχτηκαν σε κύριο διεκπεραιωτή τού αποπροσανατολισμού, στρέφοντας ενορχηστρωμένα την προσοχή σε ζητήματα πολύ υποδεέστερης σημασίας σε σύγκριση με τις πλημμύρες, όπως η δολοφονία στην προβλήτα τού πλοίου, η δολοφονίες μεταξύ συμμοριών στην Λούτσα, ο βομβαρδισμός τού λεωφορείου στην Λιβύη και οι ομοφυλόφιλοι εναγκαλισμοί τού μπακαλόγατου τής πρεσβείας.
Αυτό που δεν κατανοήθηκε στις πραγματικές του διαστάσεις, ήταν, ότι η διακήρυξη τού κυριάκου μητσοτάκη στα κεντρικά των σιωνιστών στις ΗΠΑ, ότι θα πολεμήσει τον “νατιβισμό” στην Ελλάδα, αποτελεί υπόσχεση αλλά και προγραμματισμό απρόσκοπτης εθνοκάθαρσης και γενοκτονίας σε βάρος τού Ελληνικού λαού, που έκτοτε κλιμακώνεται με γοργά βήματα. Εκτός των άλλων, ο όρος “νατιβισμός” υποβιβάζει τούς γηγενής σε ιθαγενείς, προσάπτοντας νοηματικά στην γενοκτονία και εξαφάνιση των γηγενών από προσώπου γης, που επέβαλλαν οι δυτικοί στην βόρειο Αμερική και την Αυστραλία. Η πλειοψηφία των γηγενών στην Ελλάδα βαυκαλίζεται με την αυταπάτη, ότι τούς επιφυλάσσεται διαφορετική μεταχείριση από αυτήν των Ερυθροδέρμων και των Αμπορίτζινις.
ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΝΤΑΝΙΕΛ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΙΑΣ ΤΙ;
Η κλίκα των εωσφοριστών, που οργανώνει και προωθεί το γενικό σχέδιο “μάστερ πλαν” για την καταστροφή τού πλανήτη, ενώ έχει ομολογήσει χωρίς περιστροφές τα σχέδια ριζικού αποπληθυσμού σε βάρος τής συντριπτικής πλειοψηφίας,των ανθρώπων, προωθεί υπό την επωνυμία “κλιματική κρίση” την εφαρμογή των ενεργειακών όπλων μαζικότατης καταστροφής, που έχει κατασκευάσει. Μετά την επιβολή τής ατζέντας του λεγόμενου “κωρονοϊού”, με την οποία διοχετεύτηκε με έμμεσο καταναγκασμό στα σώματα της πλειοψηφίας των ανθρώπων στις χώρες που ελέγχει η καμπάλ το βιολογικό όπλο, που είχε κατασκευάσει, με αποτέλεσμα την μεγάλη αύξηση των θανάτων, τούς μαζικούς τραυματισμούς με παρενέργειες και την έντονη μείωση τού ανοσοποιητικού, προωθείται από τις αρχές τού παρελθόντος Ιουνίου, που επέστρεψε ο πλανήτης Πλούτων στις τελευταίες άκρως επικίνδυνες μοίρες τού ζωδίου τού Αιγόκερω, η επόμενη φάση αποπληθυσμού, μέσω τής ατζέντας τής “κλιματικής κρίσης”. Η εν λόγω αστρολογική συγκυρία θα διαρκέσει μέχρι τις 20 τού ερχόμενου Ιανουαρίου, δηλαδή ακόμη τέσσερις μήνες. Αυτή είναι η τελευταία παρεχόμενη δυνατότητα στους εωσφοριστές, που πλέον έχουν χάσει τον πυρήνα τής εξουσίας τους και βαδίζουν ολοταχώς προς την ολοκληρωτική τους εξουδετέρωση κατά τα δυο επόμενα έτη, για να γενοκτονήσουν τον παγκόσμιο πληθυσμό. Επειδή το θηρίο είναι έντονα τραυματισμένο, η επίθεση και το μένος εναντίον τής ανθρωπότητος είναι απροσμέτρητα. Το ερώτημα που προκύπτει είναι πόσοι και ποιοί άνθρωποι θα θανατωθούν, καθώς και ποιες θα είναι οι καταστροφικές συνέπειες για το οικοσύστημα τού πλανήτη στην διάρκεια αυτής τής γενικής επίθεσης.
Το περασμένο καλοκαίρι επιβλήθηκαν οι εμπρησμοί. Η χούντα τού μαξίμου αποφάσισε πρόσφατα να μπλαστρωθούν οι καμένες περιοχές στον Έβρο με ανεμογεννήτριες. Στην συνέχεια επιβλήθηκε η υποτιθέμενη “κακοκαιρία”, βλέπε επίθεση με HAARP και συναφή ενεργειακά όπλα, με την επωνυμία “ΝΤΑΝΙΕΛ”. Από προχθές προωθείται μαζικά η λαίλαπα “ΕΛΙΑΣ”, που έχει επικαλύψει την Εύβοια, τον Βόλο, την Κορινθία, την Άμφισσα, την Λαμία, την Λάρισα και άλλες περιοχές με τεράστιες ποσότητες ορμητικού ύδατος, ΕΝΩ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΩΝ ΒΡΟΧΟΠΤΩΣΕΩΝ.
ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΟΜΩΣ Η ΕΠΩΝΥΜΙΕΣ, ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΔΟΘΕΙ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΤΕΧΝΗΤΕΣ ΑΝΕΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ, ΠΟΥ ΤΕΧΝΙΕΝΤΩΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΩΣ ΦΥΣΙΚΕΣ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΕΣ ΘΕΟΜΗΝΙΕΣ. Για τον γράφοντα, που θεωρεί βασική του ενασχόληση την έρευνα των συμβόλων, αποτελεί οργανικής ζήτημα προς εξέταση και ερμηνεία, ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ ΕΧΟΥΝ ΔΟΘΕΙ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΔΥΟ ΠΡΟΕΞΕΧΟΝΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ (ΚΑΙ ΙΟΥΔΑΪΚΟΥ) ΔΟΓΜΑΤΟΣ ΣΤΙΣ ΥΠΕΡΜΕΓΕΘΕΙΣ ΑΥΤΕΣ ΚΑΙ ΑΝΕΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΒΡΟΧΟΠΤΩΣΕΙΣ. Το όνομα επίσης ΙΑΝΟΣ, που δόθηκε σε τεράστια βροχόπτωση στην Θεσσαλία προ ετών, ξεκίνησε την διαδικασία να προσδίδεται ονοματοδότηση θρησκευτικού περιεχομένου σε αυτές τις καιρικές τεράστιου μεγέθους παρεμβάσεις.
Πριν όμως ασχοληθώ με την ερμηνεία τής ονοματοδότησης αυτών των καταστροφών, επιθυμώ να αναφερθώ σε μια άλλη προβληματική, που αναπτύχθηκε με έμφαση στο διαδίκτυο και η οποία άπτεται επίσης, όπως η συγκεκριμένη ονοματοδότηση, τού θρησκευτικού φαινομένου.
3. ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΑΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΩΝ
Κατά το πρόσφατο διάστημα αναπτύχθηκε έντονα σε διάφορα ιστολόγια τού διαδικτύου η προβληματική, σχετικά με την μεταφυσική διάσταση των πρόσφατων καταστροφών. Η προβληματική αυτή έχει εξέχουσα σημασία αφ' εαυτής, αλλά ως αναφερόμενη στο θρησκευτικό φαινόμενο, άπτεται ταυτοχρόνως, χωρίς αυτό να καταστεί συνειδητό από αυτούς που πρόβαλλαν τις διάφορες εκδοχές, τής συγκεκριμένης ονοματοδότησης, Οι απόψεις που διατυπώθηκαν σχετικά, είναι δυο ειδών και βρίσκονται σε αντιδιαμετρική σχέση μεταξύ τους. Η μια εξ αυτών διέγνωσε, ότι οι επιβληθείσες καταστροφές έχουν αποκλειστικά πολιτικά κίνητρα και δεν σχετίζονται με υφιστάμενες προφητείες, ή την εκδήλωση οργής και τιμωρητικής σκοπιμότητος από την πλευρά των Θείων Δυνάμεων. Η δεύτερη δέσμη εκτιμήσεων, χωρίς να παρακάμπτει τις πολιτικές σκοπιμότητες, που οδήγησαν στην παρέμβαση των ενεργειακών όπλων μαζικής καταστροφής σε ένα πρώτο επίπεδο, προχώρησε σε εκτίμηση υπερκείμενων ζυμώσεων, ευρισκόμενων σε μια βαθύτερη σφαίρα, εκφράζοντας ότι οι καταστροφές που προέκυψαν, ανάγονται σε βαριά αμαρτήματα των πασχόντων, που επέσυραν επ' αυτών την εκδήλωση ενός είδους Θείας Δίκης.
Προσωπικά διαφωνώ και με τις δυο αυτές εκδοχές. Οι καταστροφές που εκδηλώθηκαν, έχουν σαφώς μεταφυσικές προεκτάσεις, πλην όμως δεν μπορούν να αναχθούν σε καμία περίπτωση σε εκδήλωση Θείας οργής, ή επιβολή Θείας δίκης.
Τέτοιου είδους τεράστιες καταστροφές, δεν μπορούν παρά να αφορούν διεργασίες στην σφαίρτα τής μεταφυσικής. Πλην όμως, αυτές δεν επιβλήθηκαν στα πλαίσια Θείων σχεδιασμών, αλλά βάσει τού master plan, που απεργάζονται δαιμονικές δυνάμεις, οι οποίες έχουν υποδουλώσει σημαντικό μέρος τής ανθρωπότητος σε πλαίσια εωσφορικών ενώσεων και πριν όλων κατευθύνουν την πλειοψηφία των ταγών στις δυτικές χώρες και όχι μόνον. Υπό αυτήν την έννοια ανάγονται σαφώς στην διαπάλη μεταξύ των δυνάμεων τού φωτός και τούς σκότους. Προσωπικά διαφωνώ πλήρως με την ουσία τής έννοιας “θεομηνία”. Ο Θεός δεν έχει την παραμικρή θέληση να διαμηνύσει οτιδήποτε στους ανθρώπους μέσω τής επιβολής καταστροφών. Αυτές επιφέρει αποκλειστικά η υποδούλωση των ανθρώπων στις δυνάμεις τους σκότους, ενώ ο Θεός πασχίζει με κάθε παρεχόμενο τρόπο να διασώσει τον άνθρωπο και να ματαιώσει κάθε είδους καταστροφές. Πλην όμως η απόδοση τής ελευθερίας τής Θελήσεως από τον Θεό στους ανθρώπους αποτελεί απαράβατο συμπαντικό νόμο. Όπως επίσης συμπαντικός νόμος είναι η λεγόμενη “αρχή τής ανταποδόσεως”, την οποίαν οι ινδοί ονομάζουν κάρμα. Αλλά αυτή δεν είναι απαράβατος νόμος και υπόκειται στην συνειδησιακή ευχέρεια των ανθρώπων. Η ρήσις, που διατυπώθηκε στα πλαίσια τής αρχαίας τραγωδίας “Το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον”, σύμφωνα με την πίστη και την εμπειρία μου, δεν ισχύει. Όπως και παροιμιώδης ρήση “Ανάγκα και θεοί πείθονται” δεν ισχύει επίσης, δεδομένου ότι ο θεός κυριαρχεί στις σφαίρες τής Ελευθερίας και δεν υπόκειται στις σφαίρες τής ανάγκης, όπως ο άνθρωπος και το υλικό σύμπαν με τις προεκτάσεις του (αιθέρας). Όπως θα προσπαθήσω να παρουσιάσω στην συνέχεια, τόσο ο νόμος τής ελευθερίας τής βουλήσεως και ο νόμος τής συμπαντικής ανταποδόσεως δημιουργήθηκαν από τον Θεό αποκλειστικά με διάθεση ΑΓΑΠΗΣ και όχι με σκοπιμότητα επιβολής οποιουδήποτε είδους δικαιοσύνης. Ο Θεός είναι αμετάκλητα ΑΔΙΚΟΣ, έχοντας ως αποκλειστικό γνώμονα στην εκδήλωση των ενεργειών Του την ΑΓΑΠΗ.
Ο ύμνος της αγάπης -Προς Κορινθίους Α’ Επιστολής τού Αποστόλου Παύλου
Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων,
αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον.
Και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν,
και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν,
αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμί.
Και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντα μου,
και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι,
αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι.
Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί,
η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται,
ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής,
ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία,
συγχαίρει δε τη αληθεία, πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει.
Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει.
Είτε δε προφητείαι, καταργηθήσονται,
είτε γλώσσαι παύσονται, είτε γνώσις καταργηθήσεται.
Εκ μέρους δε γινώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν
όταν δε έλθη το τέλειον, τότε το εκ μέρους καταργηθήσεται.
Ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος έλάλουν, ως νήπιος εφρόνουν,
ως νήπιος ελογιζόμην ότε δε γέγονα ανήρ, κατήργηκα τα του νηπίου.
Βλέπομεν γαρ άρτι δι’ εσόπτρου εν αινίγματι,
τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον άρτι γινώσκω εκ μέρους,
τότε δε επιγνώσομαι καθώς και επεγνώσθην.
Νυνί δε μένει πίστις, έλπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα μείζων δε τούτων η αγάπη.
Η δικανική αντίληψη περί θεού, θεωρώντας ότι το Θείον μπορεί υπό συνθήκας να διακατέχεται από υποτιθέμενο θείον μένος και να επιβάλλει αυστηρές τιμωρίες στα παραβαίνοντα τις εντολές του δημιουργήματά του, απηχεί αντιλήψεις στρεβλώσεων περί τής ακαταλήπτου Θείας Ουσίας. Αυτές ανάγονται σε απορροές διδασκαλιών τής Ιουδαϊκής θρησκείας, η οποία λειτουργεί με γνώμονα την έννοια τής δικαιοσύνης, μακρόθεν τού απείρου νοητού κάλλους τού βιώματος τής αγαπητικής κοινωνίας προσώπων, που συνιστά την Θεία Ουσία. Ο Χριστιανισμός έλαβε την εκκίνησή του και αναπτύχθηκε αρχικά στα πλαίσια τής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Σύμφωνα με την τότε ισχύουσα νομοθεσία, ένας πατέρας είχε το δικαίωμα να πουλάει, να βασανίζει, ή ακόμη και να θανατώνει τα παιδιά του ( Εάν επιθυμείτε ψάξτε στο youtube το βίντεο για τούς “πέντε παράξενους νόμους τής αρχαίας Ρώμης). Ο απόηχος από αυτό το χάλι στην κοινωνία που επέβαλαν οι δουλέμποροι, έφτασε μέχρι την εποχή μας, με το ισχύον πρότυπο τού PADRE PADRONE, όπως αυτό στιγματίστηκε στην υπέροχη κινηματογραφική ταινία “Πατέρας και Αφέντης” των αδελφών DAMIANI. O PADRON είναι το κλασσικό κάθαρμα τής μαφίας, που ζωγράφισε δίκαια μεν, αλλά με μελανά χρώματα ο Francis Coppola, γνήσιο τέκνο τής παράδοσης τού Ελληνικού Θεάτρου, στον “Νονό”. Αυτές οι καρικατούρες δεν έχουν την παραμικρή σχέση με τον ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟ ΘΕΟ ΤΗΣ ΤΕΛΕΙΑΣ ΑΓΑΠΗΣ.
Η έννοια περί δικαιοσύνης, εντάσσεται αποκλειστικά στις ανθρώπινες κοσμοαντιλήψεις και δεν σχετίζεται στο ελάχιστο με την Φύση τού Θείου. Κλασσικά δείγματα τής αποστάσεως τού Θεού από την έννοια τής δικαιοσύνης καταθέτει κατ' επανάληψη ο Ιησούς Χριστός στα Ευαγγέλια. Στην Παραβολή τού Ασώτου, πικραίνεται ο αδελφός του, που ο πατέρας έσφαξε τον μόσχο τον σιτευτό, για να χαρούν την επιστροφή τού ασώτου, τού χαμένου στην ανοησία αδελφού. “Μα εγώ σε υπηρετώ μια ζωή και για μένα δεν έσφαξες ούτε κοτόπουλο, για να γλεντήσουμε την αφοσίωσή μου σε σένα. Γιατί τόση αδικία;”, θα καταγγείλει αυτός. Ο πατέρας όμως θα τού απαντήσει, ότι αδελφός του ήταν αυτός, που ήταν χαμένος και τον είχαν ξεγράψει, με αποτέλεσμα η επιστροφή του στην οικογενειακή στέγη να τούς δώσει μια άνευ ορίων χαρά. Και στην Παραβολή τής Μοιχαλίδος Γυνής είναι ο Ιησούς Χριστός, που θα καλέσει το πλήθος με το “Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω”, σώζοντας την μοιχεύσασα από τον λιθοβολισμό. Πλην όμως, δεν έχει προηγηθεί τής διασώσεώς της κάποια ομολογία πίστεως, ή έστω κάποια έκφραση συμπάθειας αυτής τής γυναίκας απέναντι στον Χριστό. Η σωτηρία της δεν αποτελεί κάποιο είδος ανταπόδοσης τής όποιας χρηστής επιλογής της, που ούτως ή άλλως δεν προηγήθηκε, αλλά είναι αποτέλεσμα ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΤΗΣ ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ, ΠΟΥ ΠΑΝΤΟΤΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΣΩΖΕΙ ΚΑΙ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΣΥΝΘΛΙΒΕΙ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΕΠΙΒΟΛΗΣ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΔΙΚΑΙΩΣΥΝΗΣ.
Ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος καλεί να μεταλάβουν στην τράπεζα τής Αναστάσεως τούς νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες. Δεν τίθενται έναντι όσων μετανοούν προϋποθέσεις και όρια. Και τοιουτοτρόπως υπηρετούν τον Αρνίον οι δούλοι του. Το εκλιπαρούν, να τούς περάσει αλυσίδες, ώστε να καταστούν αυτοί αμετακλήτως εκούσιοι δούλοι στην διεκπεραίωση τού Θείου Σχεδίου. Διότι θεωρούν αυτές τις αλυσίδες ουράνιο κόσμημα. Ο εργάτης μετά το πέρας τής εργασίας επιζητεί μισθό. Ο δούλος όμως καταβάλει κόπους άνευ αποδοχών. Και ο Δούλος τού Θεού, όταν τον καλούν οι Γραφές, να δώσει ένα χιτώνα από τούς δυο που κατέχει στους πάσχοντες, αυτός δωρίζει και τούς δυο. Διότι ευτυχία του είναι να βλέπει τον αδελφό του και την αδελφή του να μην χειμάζεται. Και όταν βρίσκεται στο ψύχος, το θερμαίνει η απροσμέτρητος θαλπωρή τής Θείας Χάριτος και τής ακαταλήπτου Θείας Αγάπης, μέσα στον Θείο Γνόφο, την αγκάλη τού Θεού. Διότι το αμάλγαμα τής σύντηξης με την ΑΓΑΠΗ καταργεί τον χώρο και τον χρόνο, μεταβαίνει σε μια πρωτότυπη αιωνιότητα, στα πλαίσια αυτού, που οι Μυστικοί Πατέρες τής Ορθοδοξίας ονόμασαν “ΔΙΑ ΤΗΣ ΕΤΕΡΟΝΟΜΙΑΣ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ”. Όταν κάποιος διασπάσει το ατομικό του περίβλημα συναντά τον πραγματικό εαυτό του.
Δίπλα όμως στον συμπαντικό νόμους τής ελευθερίας τής θελήσεως και τής ανταποδόσεως υφίσταται και ο συμπαντικός νόμος τής νομίμου αμύνης, πάλι ως έκφραση αγάπης. Όταν κινδυνεύει από άδικες και άγριες επιθέσεις ένα παιδί, κάποιος που αγαπά δεν δικαιούται, αλλά οφείλει, να κάνει χρήση ακόμη και χρήση βίας, όταν αυτό καθίσταται απαραίτητο. Χωρίς ενδοιασμούς.
Αυτά μπορεί να αποτελούν υποτιθέμενες ανοησίες για την ιεραρχία τής εκκλησίας και πληθώρα ιερέων, που υπηρετούν την συστημική μπότα, με στόχο τις απολαβές προνομίων και χρημάτων. Αυτοί είναι όμως που σέρνουν πίσω τους τον συρφετό των πωρωμένων ψυχών, που ζητούν κάψιμο των απίστων και βαυκαλίζονται για την υποτιθέμενη ατομική σωτηρία. Ο Απόστολος Παύλος διακήρυξε, “Ας χάσω εγώ την ψυχή μου, προκειμένου να την κερδίσει ο αδελφός μου”. Δεν επιζητά δικαιοσύνη, εφαρμόζει αγάπη άνευ όρων.
4. ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΔΗΘΕΝ "ΕΝΩΧ"
Η σύνδεση των πρόσφατων καταστροφών με την όποια υποτιθέμενη θεία δικαιοσύνη και την ανύπαρκτη "οργή" τού θεού, εκτός του ότι είναι από θεολογική σκοπιά άτοπη, χρειάζεται επί πλέον προσοχή, διότι χωρίς να υπάρχει η παραμικρή αρνητική πρόθεση από όσους σκέπτονται αναλόγως, στην ουσία εκ των πραγμάτων ενισχύει την πρακτική των κακόβουλων χειριστών τής κοινωνικής μηχανικής που δρουν κατ εντολήν τής καμπάλ, προσδίδοντας ονόματα Προφητών στις άνευ προηγουμένου ισχυρές νεροποντές. Ή μήπως νομίζετε, ότι η συγκεκριμένη ονοματοδότηση είναι τυχαία και δεν εξυπηρετεί συγκεκριμένες ύπουλες στοχεύσεις;
Στο αγαπημένο μου ιστολόγιο ΔΙΟΔΟΤΟΣ σχολίασε ο φίλτατος συναγωνιστής τής εδώ σελίδας με την επωνυμία (/) ως ακολούθως, επιχειρώντας μια ερμηνεία στην επιλογή των υπό εξέταση ονομάτων, ίσως επισυνάπτοντας σε κάποιο εν τέλη μη εύστοχο δικό μου εντοπισμό, που είχα κάνει σε σχόλιό μου προ ημερών εκεί, πριν εμφανιστεί η ονοματοδοσία Elias:
....
Ξυπνήστε,,,
Καταλάβετε ότι η συλλογική συνειδητή στόχευση* προκαλεί μια πραγματικότητα*,,,
Αλλά δυστυχώς, αυτήν την στόχευση την δίνουν άλλοι, άλλος,,,
///
Αποπροσανατολισμός,,,
Κρίσιμη μάζα αδράνειας*
Δίνουν όνομα δυναμικής, δυνατότητας,
Δανιήλ
Elias
Ηλιας
22:16
Εκτιμώ, ότι με βάση το πρόσθετο δεδομένο τού Elias, είναι φρόνιμο να σκεφτούμε διαφορετικά. Η “απόδοση ονόματος δυναμικής δυνατότητας” δεν μπορεί κατά την εκτίμησή μου να ανάγεται στην ιδιοδυναμική των εν λόγω συμβόλων, βάσει των κραδασμών τους, όπως αυτά έχουν καταχωρηθεί στα πεδία πληροφορίας. Οι κραδασμοί αυτοί για να ενεργοποιηθούν, προϋποθέτουν την πίστη και την απόδοση σεβασμού και Θείας ποιότητος σε αυτά τα ονόματα των προφητών. Αυτοί που τα αγνοούν, τα προσπερνούν, τα περιφρονούν, τα χλευάζουν, ή τα εκμεταλλεύονται για αλλότριους, μη θεμιτούς σκοπούς, δεν είναι σε θέση να ενεργοποιήσουν την υπερβατική διάσταση των κραδασμών τους, παρεμβαίνοντας στο χωροχρονικό γίγνεσθαι. Κατά συνέπεια κάποιου αλλού πρέπει να βρίσκεται η αιτία τής διαστροφικής εκμετάλλευσης αυτών των ονομάτων.
Κατά την άποψή μου είναι εμφανές, ότι η αιτία βρίσκεται στο συλλογικό, αλλά και στο ατομικό ασυνείδητο ενός εκάστου. Αυτά σχετίζονται μεν με τα πεδία πληροφορίας, πλην όμως η σχέση μεταξύ τους είναι δυναμική, ενώ τα δεύτερα επιτελούν κυριαρχική λειτουργία ως προς τα πρώτα.
Τόσο στο συλλογικό, όσο και στο ατομικό ασυνείδητο, έχουν εισχωρήσει και ελλοχεύουν εν δυνάμει, πέραν τού συγκεκριμένου τρόπου που έχει δομηθεί η κοσμοθέαση ενός εκάστου, διάφορες πληροφορίες από προφητείες, προγνώσεις, ή και απλές φοβίες, που αφορούν κάποιου είδους ΣΥΝΤΕΛΕΙΕΣ, που κυκλοφόρησαν στην πορεία των αιώνων. Ακόμη και όσοι είναι αμιγώς πραγματιστές, υλιστές, ή μονόπλευρα ρεαλιστές, έχουν ακούσει κατά καιρούς πλείστα όσα, που αναφέρονται σε αρχαίους κατακλυσμούς. Ιδιαίτερα βεβαίως στις χώρες που επικρατούν χριστιανικά, ή Ιουδαϊκά δόγματα, οι αντίστοιχες προφητείες περί συντέλειας τού κόσμου, δίδουν και παίρνουν. Ακόμη και ισλαμιστές προσβλέπουν στην έλευση κάποιου μεσσία. Από τις λεγόμενες “αποκαλυπτικές” θεωρίες, προγνώσεις και προφητείες, ουδείς έχει μείνει τελείως ανεπηρέαστος, τουλάχιστον όσον αφορά τον βαθύτερο ψυχισμό του.
Στην τρέχουσα φάση, μετά την φούσκα τού λεγόμενου κορωνοϊού, με τον οποίον προωθήθηκε η ατζέντα τού αποπληθυσμού μέσω των εναίσιμων δηλητηρίων, προωθείται η φούσκα τής κλιματικής κρίσης, στα πλαίσια τής οποίας κλιμακώνονται με γοργά βήματα η γενοκτονία σε βάρος των Ελλήνων και η εθνοκάθαρση στην Ελλάδα. Πλην όμως, στα πλαίσια τής κλιματικής αλλαγής, δεν είναι δυνατόν να επιβληθούν υποχρεωτικότητες, όπως συνέβη με την επιλογή τής ψευδεπίγραφης πανδημίας. Η εφαρμογή των ενεργειακών όπλων μαζικής καταστροφής επιβάλλεται οριζοντίως και καθέτως, ως γοργή λαίλαπα, χωρίς να προλαβαίνει να παρακολουθήσει τις ζοφερές της συνέπειες το θυμικό των ανθρώπων. Οπότε έχει επιλεγεί ως μέθοδος υποβολής των μαζών, ο έντεχνος συσχετισμός της, με λανθάνουσες αντιλήψεις περί συντέλειας, που ελλοχεύουν στο ασυνείδητο. Δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι οι στημένοι αμοραλιστές τού συστήματος, όπως ο Σαρκοβορίδης, βγαίνουν για να αποδώσουν τις πρόσφατες τεράστιες καταστροφές, σε κοσμικής κλίμακας ακραία φαινόμενα, που συμβαίνουν με απόσταση εκτοντάδων, ή και χιλιάδων ετών. Οι επιλογή των ονομάτων των δυο προφητών έρχεται να εξυπηρετήσει τον σκοπό τής επενέργιας μιας ύπνωσης, σχετικά με την προέλευση και τις αιτίες όσων φοβερών και τρομερών τεχνιέντως επιβάλλονται.
Δυστυχώς η ονοματοδότηση στην συγκεκριμένη εφαρμογή ενεργειακών όπλων μαζικής καταστροφής, που κάνει χρήση ονομάτων προφητών, αφήνει πολύ δυσοίωνες προεκτάσεις. Εκτός από τους Προφήτες Δανιήλ και Ηλία, υπάρχει κάποιος ακόμη, που αναφέρεται μαζί με τον Ηλία στην Αποκάλυψη τού Ιωάννου (οι δυο λυχνίες) που προφήτευσε κυρίως για πλημμύρες. Ο γρίφος σχετικά ονομάζεται ΕΝΩΧ.
Η προφητεία τού ΕΝΩΧ δεν έγινε αποδεκτή από την επίσημη εκκλησία και κατατάσσεται στα λεγόμενα “απόκρυφα” κείμενα. Εξ άλλου και για την αναγνώριση τής Αποκάλυψης τού Ιωάννου απαιτήθηκαν περισσότεροι αιώνες, μέχρι να ενσωματωθεί αυτοί στα “κανονικά” ιερά κείμενα από την εκκλησία. Η Αποκάλυψη τού Ενώχ βρέθηκε στην Αβησσυνία από τούς περιηγητές Brucel και Ruppel σε κοπτική γλώσσα. Η μετάφρασή του στα Αγγλικά έγινε το 1811 και μετά μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες.
Ο Ενώχ αναφέρεται στο βιβλίο του στους πεπτωκότες αγγέλους και στον τρόπο που αυτοί νυμφέφθηκαν θυγατέρες των Αγγέλων. Επίσης ο Ενώχ αναφέρεται μια μόνο φορά στην Καινή Διαθήκη, ως προφήτης. Αναφέρεται,στην επιστολή του Ιούδα,εδαφια 14, 15. Το βιβλίο τού Ενώχ έτυχε πολλών αναφορών από τούς πρώιμους εκκλησιαστικούς συγγραφείς, που έστρεψαν την προσοχή στις αναφορές του σε επερχόμενη συντέλεια.
https://www.diadrastika.com/2016/02/apokryfo-vivlio-enoch.html
https://el.wikisource.org/wiki/%CE%95%CE%BD%CF%8E%CF%87_%CE%91%27
Αυτό που παρουσιάζει άκρως επίκαιρο ενδιαφέρον είναι η αναφορά για την μεγάλη πλημμύρα στο τέταρτο βιβλίο.
4. Τα οράματα (4ο βιβλίο)
Στο εδάφιο αυτό βρίσκονται δύο οράματα. Ο Ενώχ προβλέπει την επερχόμενη πλημμύρα. Βλέπει τους ουρανούς να πέφτουν στη γη και τότε ολόκληρη τη γη να καταβροχθίζεται από ένα τεράστιο χάος. Είναι μία προφητική ενόραση μιας πλημμύρας η οποία θα μπορούσε να καταστρέψει τη γη. Ο Ενώχ καθοδηγήθηκε να προσευχηθεί έτσι ώστε να διασωθεί κάποιο αγαθό από την Κρίση: Ο Νώε και η οικογένειά του. Θα πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι από την οπτική πλευρά του συγγραφέα η πλημμύρα προεικονίζει την τελική κρίση και την καταστροφή των αμαρτωλών.
Διερωτώμαι, κατά πόσο θα είναι ο Ενώχ, το όνομα τού οποίου θα επιχειρήσουν να διαστρέψουν οι καμπαλ-ληστές των συμβόλων στο επόμενο κακούργημα.
Ή μήπως ισχύσει, όπως εικάζω εγώ, σε αντιπαραβολή των σχεδίων τους, η επέμβαση των δυο λυχνιών, που αναφέρει η Ιερά Αποκάλυψις, ως τον Προφήτη Ηλία και τον Προφήτη Ενώχ, στα πρόσωπα των Βλαδίμηρου Πούτιν και Ντόναλτ Τραμπ, που οργανώνουν την μαζική άμυνα τής ανθρωπότητος ενάντια στα σχέδια τού σκότους;
Αυτή η ανάρτηση δεν έγινε για να εντείνει τις φοβίες μπροστά σε υφιστάμενες απειλές, αλλά, παραπέμποντας σε ζοφερούς σχεδιασμούς, να ενισχύσει την δική μας ετοιμότητα, στην φάση που το θηρίο οδηγείται στον τελική και αμετάκλητη εξόντωσή του. Εφ' όσον οι Έλληνες και η Ελλάδα βρίσκονται στο κέντρο τού κυκλώνα, αυτό δείχνει το πόσο μάς φοβούνται. Άρα, οφείλουμε να αξιοποιήσουμε συνειδητά, όλες εκείνες τις ιδιαίτερες και ισχυρές δυνατότητες, που τουλάχιστον αυτοί που μας εποφθαλμιούν και μας επιτίθενται λυσσαλέα, αποκαλύπτουν με τις επιλογές τους, ότι πράγματι διαθέτουμε. Η προπαγάνδα τους προσπαθεί να υποβάλλει ότι ο Ελληνισμός είναι μια παροπλισμένη και υπό διάλυση ποσότητα. Η πρακτική τους όμως τεκμηριώνει, ότι ο Ελληνισμός μπορεί να αποτελεί την αιχμή τού δόρατος στην διαδικασία τής σύγκρουσης, σε ποιοτικά πρωτοποριακή προοπτική.
Ο ΘΕΟΣ ΜΕΘ΄ ΟΛΩΝ ΗΜΩΝ ΚΑΙ Η ΣΚΕΠΗ ΤΟΥ ΕΠΙ ΤΩΝ ΧΕΙΜΑΖΟΜΕΝΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ.
Αγαπητή Φωτεινή, θερμά ευχαριστώ για μια ακόμη φορά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή η ανάρτηση δεν έγινε για να εντείνει τις φοβίες μπροστά σε υφιστάμενες απειλές, αλλά, παραπέμποντας σε ζοφερούς σχεδιασμούς, να ενισχύσει την δική μας ετοιμότητα, στην φάση που το θηρίο οδηγείται στον τελική και αμετάκλητη εξόντωσή του. Εφ' όσον οι Έλληνες και η Ελλάδα βρισκόμαστε στο κέντρο τού κυκλώνα, αυτό δείχνει το πόσο μάς φοβούνται. Άρα, οφείλουμε να αξιοποιήσουμε συνειδητά, όλες εκείνες τις ιδιαίτερες και ισχυρές δυνατότητες, που τουλάχιστον αυτοί που μας εποφθαλμιούν και μας επιτίθενται λυσσαλέα, αποκαλύπτουν με τις επιλογές τους, ότι πράγματι διαθέτουμε. Η προπαγάνδα τους προσπαθεί να υποβάλλει ότι ο Ελληνισμός είναι μια παροπλισμένη και υπό διάλυση ποσότητα. Η πρακτική τους όμως τεκμηριώνει, ότι ο Ελληνισμός μπορεί να αποτελεί την αιχμή τού δόρατος στην διαδικασία τής σύγκρουσης, σε ποιοτικά πρωτοποριακή προοπτική.
Εμεις ολοι ευχαριστουμε καλέ μου φίλε!!αντιλαμβάνομαι πλήρως που αποσκοπουν αυτα τα αρθρα[ασχετα αν δεν μιλαω-γράφω μαλλον-γνωριζω τον τροπο σου και μετεχω της πεμπτουσιας με τον νου και την ψυχη]...να σε εχει ο Θεός γερό !!
ΑπάντησηΔιαγραφήμερικοι ανυπομονουμε να γινει αυτη η συγκρουση της ''αιχμης του δορατος '' (καθοτι αναφερει ο ανωθι φιλος )για να τους διαλυσουμε για δευτερη φορα απο την εποχη της ατλαντιας επεκτασης .Το οτι βρισκομαστε μεταξυ σφυριου και αμωνος ειναι χαρακτηριστικο παραδειγμα της αξιας και της ταυτοχρονης επικυνδινοτητας του γενους.Παρολαυτα μεταξυ σφυριου και αμωνος καθαριζεται και το μεταλλο απο τις ακαθαρσιες και τα περιττα στοιχεια , και με την διαδικασια αυτη στο τελος κατασκευαζεται ενα γερο και ανθεκτικο μεταλλο , ετοιμο να δεχτει οποια προσαρμογη σε σχημα και χρησιμοτητα .καλημερα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ φίλε Pananas,
ΑπάντησηΔιαγραφήεπιθυμώ να προσθέσω στο ίδιαίτερα εύστοχο σχόλιό σου, ότι ο πολύ σωστός εντοπισμός αναφορικά με όταν η αιχμή τού δόρατος που βρίσκεται μεταξύ σφύρας και άκμονος "στο τελος κατασκευαζεται ενα γερο και ανθεκτικο μεταλλο, ετοιμο να δεχτει οποια προσαρμογη σε σχημα και χρησιμοτητα", συνεπάγεται, ότι η νέα προσαρμογή καλείται να αναιρέσει παραμορφώσεις, τις οποίες έχει υποστεί η αιχμή. Επειδή το σφυροκόπημα μπορεί μεν να επιφέρει την σκλήρυνση, αλλά αφ' εαυτού δεν μπορεί να προσδώσει μια νέα αποτελεσματική μορφή στην αιχμή, εφόσον οι επιδιώξεις του στοχεύουν και επενεργούν παρομόρφωση, είναι αναγκαίο να λειτουργήσει εκείνο το τμήμα τού οπλοποιού, που έχει ενσωματώσει στο όπλο, ως διοχέτευση κάποιας δικής του ζώσης ενέργειας στο κατασκεύασμά του. Αυτό συνεπάγεται, ότι μελετώντας την πορεία και την δράση του τού οπλοποιού, οφείλουμε να διδαχθούμε από αυτές, ώστε να λειτουργήσουμε ως διαμορφωτική εντελέχεια τής αιχμής.