ΤΑ ΠΙΟ ΒΡΩΜΙΚΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ

 

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα μιλά για τις σχέσεις ΗΠΑ, Ισραήλ και Μέσης Ανατολής στο Συνεδριακό Κέντρο στην Ιερουσαλήμ, στις 21 Μαρτίου 2013, τη δεύτερη ημέρα του τριήμερου ταξιδιού του στο Ισραήλ και στα παλαιστινιακά εδάφη. AFP

Του Larry Romanoff

Όταν άρχισα να κάνω σοβαρά την ιστορική μου έρευνα πριν από ίσως 20 χρόνια στη Σαγκάη, το ενδιαφέρον μου κατευθυνόταν κυρίως από δύο πράγματα: το ένα ήταν η αδιάκοπη αμερικανική προπαγάνδα που πλημμύριζε τον κόσμο, και ιδιαίτερα την Κίνα, με έναν εντελώς αδικαιολόγητο αέρα ηθικής υπεροχής που κάλυπτε τα πάντα. των αμερικανικών εγκλημάτων και φρικαλεοτήτων που διαπράχθηκαν εδώ και αιώνες. Το δεύτερο ήταν η εκνευριστική πλημμύρα αρνητικής προπαγάνδας για την Κίνα, που γέμιζε τα έντυπα και τα ραδιοκύματα σχετικά με την κατά κύριο λόγο φανταστική κατωτερότητα της Κίνας έναντι των εξαιρετικών Αμερικανών. Από αυτό, σκόπευα να γράψω μια σειρά άρθρων, και ίσως ένα ή δύο βιβλία, που φώτιζαν την αντίθετη πλευρά αυτών των δύο εικόνων. Αυτή είναι μια υπεραπλούστευση, αλλά τα ερευνητικά και συγγραφικά μου ενδιαφέροντα περιορίστηκαν σε μια προσπάθεια να διορθώσω την τυπική αφήγηση του «China bad? καλές ΗΠΑ».

 

Αλλά κοντά στην αρχή αυτής της επιχείρησης, συνάντησα μια δήλωση που έλεγε: «Η ιστορία του κόσμου είναι η ιστορία των Εβραίων». Αυτή η παρατήρηση εγγράφηκε πάνω μου και έμεινε στη μνήμη μου γιατί με ξάφνιασε και γιατί δεν είχε νόημα για μένα εκείνη τη στιγμή. Ωστόσο, καθώς προχωρούσα με την έρευνά μου στα κινεζικά και αμερικανικά πράγματα, περιστασιακά συναντούσα αναφορές σε Εβραίους, αλλά εκείνη την εποχή δεν είχα κανένα απολύτως ενδιαφέρον για τους Εβραίους και αρχικά θα διέγραφα αυτές τις αναφορές. Στο μυαλό μου, είχα μια καθαρή ιστορία που ακολουθούσα και αυτές οι ολοένα και πιο περιστασιακές αναφορές στους Εβραίους μόλυναν την ιστορία μου και μπέρδευαν την προσέγγισή μου. Αλλά τελικά έπρεπε να συνειδητοποιήσω ότι οι αναφορές στους Εβραίους δεν ήταν μόλυνση, αλλά ήταν στην πραγματικότητα η πραγματική ιστορία.

 

Για παράδειγμα, ερευνούσα την παρωδία του οπίου που προκλήθηκε στην Κίνα από –όπως μας διδάχτηκαν όλοι– «οι Άγγλοι» . Αλλά καθώς εμβαθύνω στην ιστορική καταγραφή, ανακάλυψα με έκπληξη ότι «οι Άγγλοι» δεν είχαν καμία σχέση με το όπιο ( παρά μόνο ως στρατιωτικοί επιβολής ) και ότι ολόκληρο το τοπίο του οπίου ήταν 100% εβραϊκό, κυρίως ο Ρότσιλντ και ο Σασούν , με Kadoorie και μερικές άλλες οικογένειες. Αυτές οι οικογένειες μπορεί να είχαν βρετανικά διαβατήρια, αλλά ήταν όλοι Εβραίοι και όχι «Άγγλοι ». Αυτό ισχύει και για την τράπεζα HSBCπου δημιουργήθηκε αποκλειστικά για να ξεπλύνει τα χρήματα των Εβραίων για τα ναρκωτικά – ένα ταλέντο στο οποίο εξειδικεύεται ακόμα και σήμερα. Το ίδιο μοτίβο φάνηκε να εξελίσσεται σε σχεδόν οποιοδήποτε ιστορικό θέμα που επέλεξα να διερευνήσω. Όπως όλοι μας δίδαξαν, με κατήχθησαν, με προπαγάνδισαν και με έκαναν να πιστέψω ότι η Ρωσική Επανάσταση ήταν πραγματικά Ρωσική και εξεπλάγην όταν έμαθα ότι ήταν κατά 99,9% Εβραίοι και ότι οι «Ρώσοι» δεν είχαν καμία σχέση με αυτό εκτός από θύματα. Παρομοίως, μου έμαθαν ότι οι δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι προκλήθηκαν από τη Γερμανία και ότι η γενναία μικρή Αγγλία επικράτησε ενός κακού εχθρού, αλλά και πάλι με έκπληξη έμαθε ότιΉταν οι Ευρωπαίοι Εβραίοι που επινοήθηκαν δυναμικά για να προκαλέσουν και τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους, που στην πραγματικότητα η Γερμανία αντιστάθηκε στον πόλεμο μέχρι το τέλος και έπεσε θύμα μιας μαζικής εκστρατείας μίσους από τους Εβραίους που ήθελαν την καταστροφή του.

 

Σε ένα προηγούμενο δοκίμιο, τελείωσα με αυτά τα λόγια:

 

Οι πόλεμοι των Μπόερ ήταν μια βρετανική ιστορία, αλλά το χειρόγραφο ήταν γραμμένο εξ ολοκλήρου με εβραϊκό χειρόγραφο. Ομοίως, οι δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι, η Βρετανική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών, οι ασυνείδητες λεηλασίες, οι λιμοί και οι σφαγές της Ινδίας, και ο αιώνας του οπίου της Κίνας με τις τεράστιες φρικαλεότητες της σφαγής, της δυστυχίας και της εμπορίας σκλάβων, ήταν «βρετανικές ιστορίες». αλλά και τα χειρόγραφα για αυτά γράφτηκαν εξ ολοκλήρου με ιουδαϊκό χειρόγραφο. Ομοίως, οι ιστορίες της Γιουγκοσλαβίας, της Ελλάδας, του Ιράκ, της Λιβύης και της Συρίας σήμερα είναι «αμερικανικές ιστορίες», αλλά και αυτές γράφτηκαν εξ ολοκλήρου με εβραϊκό χειρόγραφο.

 

Η θλιβερή αισιοδοξία που επέδειξαν οι σχεδιαστές της εισβολής στο Ιράκ είναι ακόμα ικανή να κόψει την ανάσα. (Φωτογραφία: Lisa M. Zunzanyika / Flickr Commons) . Πηγή

 

Εδώ βρισκόμαστε σήμερα. Αυτοί οι διάφοροι τόμοι επρόκειτο αρχικά να ονομαστούν, «Τα πιο βρώμικα μυστικά της Αμερικής», αλλά αυτός ο τίτλος δεν ισχύει πλέον αυστηρά επειδή δεν υπάρχει λογικός τρόπος να διαχωριστούν οι ενέργειες των Αμερικανών από τους Εβραίους κυρίους τους που έδωσαν τις εντολές. Για παράδειγμα, γνωρίζουμε τις ιστορίες των μέσων ενημέρωσης σχετικά με την αεροπειρατεία του Ιράκ από τις ΗΠΑ και πιστεύουμε ότι αυτό έγινε για την απομάκρυνση ενός δικτάτορα. Αλλά η αντίληψή μας αλλάζει σοβαρά όταν μαθαίνουμε ότι η εισβολή έγινε εξ ολοκλήρου με εβραϊκές διαταγές, ότι ο λεγόμενος «Προσωρινός Πρόεδρος» του Ιράκ – Paul Bremer – ήταν Εβραίος και έπαιρνε όλες τις εντολές του από τους Εβραίους στο City του Λονδίνου. , και ότι περαιτέρω αυτοί οι Εβραίοι τραπεζίτες έχουν κατασχέσει όλα τα περιουσιακά στοιχεία του Ιράκ και παίρνουν – δωρεάν – περισσότερα από τα 2/3 του πετρελαίου του Ιράκ. Ομοίως, μας έμαθαν ότι ήταν ο βρετανικός στρατός (με λίγη γαλλική βοήθεια) που λεηλάτησε τα 10 εκατομμύρια ανεκτίμητα αντικείμενα από το θερινό παλάτι της Κίνας (το Yuanmingyuan) και στη συνέχεια το κατέστρεψε ολοσχερώς. Αλλά και πάλι, η αντίληψή μας αλλάζει όταν μαθαίνουμε ότι οι Βρετανοί το έκαναν υπό τις διαταγές των Εβραίων Rothschild και Sassoon, και ότι πολλά από αυτά τα ανεκτίμητα αντικείμενα κατέληξαν σε Εβραϊκά χέρια και παραμένουν εκεί μέχρι σήμερα.

 

Ο καθηγητής Lindemann (αριστερά) σε μια επιθεώρηση με τον Churchill, 1941

 

Με παρόμοιο τρόπο, διδαχθήκαμε όλοι για τον διάσημο Βρετανό αεροπόρο « Bomber Harris » που κέρδισε αιώνια φήμη για τον εμπρηστικό βομβαρδισμό με χαλιά σε αμέτρητες δεκάδες γερμανικές πόλεις όπως η Δρέσδη , δημιουργώντας καταιγίδες που αποτέφρωσαν εκατομμύρια Γερμανούς πολίτες σε ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο. φρικαλεότητες εν καιρώ πολέμου. Αλλά και πάλι, η αντίληψή μας αλλάζει σοβαρά όταν μαθαίνουμε ότι ήταν ένας Εβραίος ονόματι Φρέντερικ Λίντεμαν , που εστάλη από τους Ρότσιλντ ως «σύμβουλος» του Τσόρτσιλ, ο οποίος έφερε μαζί του την έννοια του βομβαρδισμού αμάχων με ταπήτες με εμπρηστικές βόμβες, και ότι ο Τσόρτσιλ απλώς υπάκουσε τους Εβραίους κυρίους του στην εκτέλεση αυτού του προγράμματος για να βοηθήσει στην «ολική καταστροφή της Γερμανίας»που ήθελαν οι Εβραίοι. Με τον ίδιο τρόπο, διδαχθήκαμε ότι οι ΗΠΑ έριξαν τις ατομικές βόμβες στην Ιαπωνία για να επισπεύσουν το τέλος του πολέμου και «για να σώσουν ζωές». Αλλά και πάλι, οι αντιλήψεις μας καταρρέουν όταν μαθαίνουμε ότι ήταν ένας Εβραίος, ο Bernard Baruch , φαινομενικά « ο πιο ισχυρός άνδρας στην Αμερική » εκείνη την εποχή, που όχι μόνο επέλεξε την Ιαπωνία ως στόχο για αυτές τις βόμβες, αλλά και προσωπικά επιλεγμένο οι πόλεις που θα αποτεφρωθούν. Οι αντιλήψεις μας αμφισβητούνται ακόμη περισσότερο όταν μαθαίνουμε ότι το κίνητρο του Μπαρούχ μπορεί κάλλιστα να ήταν αντίποινα τόσο στην Ιαπωνία όσο και στο Ναγκασάκι για την εκδίωξη όλων των Εβραίων πριν από τον πόλεμο. (Βλ. Σημειώσεις τέλους)

 

Phan Thi Kim Phuc , κάηκε με ναπάλμ σε ηλικία 9 ετών. Πηγή

 

Και με την Ευρώπη και ειδικά με το Βιετνάμ, στην εφαρμογή του ναπάλμ για την αποτέφρωση αμάχων, ήταν πράγματι οι Αμερικανοί που εφάρμοσαν εκτενώς ναπάλμ κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, σε «τεράστιες αλλά ιστορικά διαγραμμένες γενοκτονικές εμπρηστικές επιθέσεις τόσο στην Ευρώπη όσο και σε ιαπωνικές πόλεις. καθώς και κατά τη διάρκεια των πολέμων στην Κορέα και στο Βιετνάμ». Αλλά ήταν ένας Εβραίος χημικός ονόματι Louis Fieser που ανέπτυξε το ναπάλμ σε ένα μυστικό εργαστήριο στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ το 1942, και τους Εβραίους δασκάλους της Αμερικής που σχεδίασαν τη χρήση του σε πολίτες. Ακόμη χειρότερα, στο Βιετνάμ, οι ντόπιοι ανακάλυψαν ότι μπορούσαν να αποφύγουν την αποτέφρωση βουτώντας σε οποιοδήποτε σώμα ή δοχείο με νερό για να σβήσουν τις φλόγες. Αλλά ήταν ένας άλλος Εβραίος, πάλι στο Χάρβαρντ, που κατασκεύασε την έγχυση ναπάλμ με λευκό φώσφορο, ο οποίος δεν μπορεί να σβήσει μόλις ανάψει, και θα κάψει έναν άνθρωπο μέχρι τα κόκαλα ακόμα και κάτω από το νερό. Σε όλες τις περιπτώσεις, οι Αμερικανοί έκαναν τις βρώμικες πράξεις, αλλά «ακολουθούσαν απλώς εντολές» από τους Εβραίους άρχοντές τους.

Ημέρα Ανεξαρτησίας, 1942: η πρώτη επιτόπια δοκιμή ναπάλμ, πίσω από το Harvard Business School

Η φωτογραφία είναι ευγενική προσφορά των Αρχείων του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ / Louis Fiester, The Scientific Method

 

Και συνειδητοποιούμε, όπως και με όλα αυτά τα γεγονότα στο παρελθόν, ότι ο αμερικανικός στρατός λειτουργεί, όπως και ο βρετανικός στρατός στο παρελθόν, ως « The Bankers Private Army» . Και έτσι, σε πραγματικούς όρους, δεν υπάρχει κανένας λογικός τρόπος να διαχωριστούν οι ενέργειες –τα πιο βρώμικα μυστικά των Αμερικανών– από τα «πιο βρώμικα μυστικά» των Εβραίων που εξέδωσαν τις διαταγές πορείας στους Αμερικανούς και τους Βρετανούς. Δεν μπορούμε να αποσυνδέσουμε το αφεντικό της Μαφίας από τις δικές του εντολές που εκτελούνται από τους υφιστάμενούς του.

 

Και έτσι, ενώ σε αυτά τα βιβλία θα εξετάζουμε προφανώς (και επιφανειακά) τα πιο βρώμικα μυστικά της Αμερικής, σχεδόν σε κάθε περίπτωση θα υπάρχει ένα διακριτό υποστρώμα εβραϊκής επιρροής και ελέγχου. Είναι αλήθεια ότι θα δούμε μερικές περιπτώσεις ή γεγονότα όπου οι Αμερικανοί εμφανίστηκαν να ενεργούν ανεξάρτητα –όπως στην αεροπειρατεία της Χαβάης– χωρίς προφανή στοιχεία για εβραϊκή εμπλοκή, αλλά αυτά είναι πολύ λίγα. Και έτσι, αυτό που πραγματικά συζητάμε και εκθέτουμε σε αυτές τις σελίδες είναι τα πιο βρώμικα μυστικά των Εβραίων, και θα δούμε ότι σχεδόν σε κάθε περίπτωση οι Εβραίοι λειτουργούν αξιοθαύμαστα και πολύ αποτελεσματικά με αυτό που αποκαλούν «Ένα Μέτωπο Εθνών» .με κάποιους μη Εβραίους προφανώς υπεύθυνους, αλλά με ένα πλήρες συμπλήρωμα Εβραίων στο παρασκήνιο να υποκινούν, να υποκινούν και να διατάζουν τους Εθνικούς να εκτελέσουν τα σχέδιά τους.

Το συμβούλιο λογοκρισίας. Ο Τζορτζ Κριλ κάθεται στο άκρο δεξιά. Harris & Ewing/Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου. Πηγή

Ένα εντυπωσιακό τέτοιο παράδειγμα για το οποίο θα διαβάσετε είναι η Επιτροπή Creel του Προέδρου των ΗΠΑ, η οποία διεξήγαγε μια εκπληκτικά έντονη εκστρατεία προπαγάνδας που είχε σχεδιαστεί για να δημιουργήσει ένα «λευκό μίσος» για τους Γερμανούς και να οδηγήσει τους Αμερικανούς σε έναν Παγκόσμιο Πόλεμο που κανείς δεν ήθελε. Ο Creel επιλέχθηκε από τους Εβραίους χειριστές του Wilson, πιθανότατα από τον λεγόμενο «Συνταγματάρχη» Οίκο , ο οποίος ήταν Εβραίος και του οποίου το πραγματικό όνομα ήταν Huis, αλλά ήταν οι Εβραίοι Lippman και Bernays που είχαν στην πραγματικότητα τον έλεγχο της όλης προσπάθειας. Αυτή η εβραϊκή χειραγώγηση έγινε τόσο αποτελεσματικά που ο Creel έγινε το αλεξικέραυνο για όλη την ιστορική αποδοκιμασία, ενώ ο Bernays γιορτάζεται σήμερα ως «ο πατέρας των δημοσίων σχέσεων» στην Αμερική. Στην πραγματικότητα, ο Bernays , ο ανιψιός του Sigmund Freud, ήταν οΤο Father of War Marketing, ένα πρότυπο που εφευρέθηκε και εκτελέστηκε από τους Εβραίους με τον πιο απεχθή τρόπο που μπορεί κανείς να φανταστεί.

 

Σε πολλές περιπτώσεις, αυτές οι καταστάσεις περιλαμβάνουν ιστορικά γεγονότα που έχουν θαφτεί τόσο βαθιά από τα εβραϊκά μέσα ενημέρωσης και τις εβραϊκές βιομηχανίες έκδοσης βιβλίων που ίσως ούτε ένα άτομο στο εκατομμύριο να γνωρίζει την ύπαρξή τους. Μια τέτοια κατάσταση αποτελείται από τις αδιάκοπες και ασυνείδητες φρικαλεότητες που επιβλήθηκαν στη Γερμανία και τον γερμανικό λαό κατά τη διάρκεια – αλλά κυρίως μετά – και των δύο Παγκοσμίων Πολέμων, φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν κυρίως από τους Αμερικανούς αλλά έγιναν υπό τις διαταγές των Εβραίων κυρίων τους. Αυτό ήταν τόσο διαδεδομένο –και τόσο αληθινό– που σήμερα είναι παράνομο στη Γερμανία για οποιονδήποτε να επιχειρεί ακόμη και να ερευνήσει φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν εναντίον Γερμανών. Ο λόγος είναι ότι όποιος επιχειρούσε μια τέτοια έρευνα θα ανακάλυπτε γρήγορα ότι ήταν οι Εβραίοι που ήταν υπεύθυνοι για όλες αυτές τις φρικαλεότητες, τόσο με την προπαγάνδα μίσους όσο και με την άμεση επιρροή, και οι Εβραίοι φυσικά δεν θέλουν αυτές οι αλήθειες να ξεφύγουν από τον περιορισμό. Έτσι, η γερμανική κυβέρνηση αναγκάστηκε να ψηφίσει νόμο που καθιστούσε παράνομη οποιαδήποτε έρευνα για τέτοια θέματα, και οι περισσότεροι Γερμανοί σήμερα δεν γνωρίζουν τις απίστευτες προδοσίες και τις φρικαλεότητες που τους επιβλήθηκαν από τους Εβραίους. Αντίθετα, διδάσκονται από βιβλία που έχουν συγγραφεί από Εβραίους και από Εβραίους καθηγητές πανεπιστημίου, υποβοηθούμενους πάρα πολύ από τα ελεγχόμενα από τους Εβραίους ΜΜΕ, ότι οι Γερμανοί ήταν αυτοί που προκάλεσαν φρικαλεότητες στους Εβραίους.

"Μισούσαμε αυτό που κάναμε"_ Οι βετεράνοι θυμούνται τον βομβαρδισμό στην Ιαπωνία - The New York Times

 

Ένα άλλο τέτοιο παράδειγμα είναι ο εμπρηστικός βομβαρδισμός με χαλιά σχεδόν 100 ιαπωνικών πόλεων – πολύ αφότου η Ιαπωνία είχε συμφωνήσει να παραδοθεί – που πραγματοποιήθηκε από τον Αμερικανό Curtis LeMay και είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο περίπου του 50% του πληθυσμού όλων αυτών των πόλεων, που έγινε στην με τον ίδιο τρόπο που κανόνισαν οι Εβραίοι για τη Γερμανία και με την ίδια αιμοσταγή αποφασιστικότητα να καταστρέψουν ολοκληρωτικά την Ιαπωνία και τους Ιάπωνες όπως έκαναν για τη Γερμανία και τον γερμανικό λαό. Αυτή η απέραντη και ασυνείδητη θηριωδία, που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο τουλάχιστον 10 εκατομμυρίων αμάχων –σχεδόν όλοι γυναίκες και παιδιά––αποκόπηκε τόσο πολύ από την ιστορία, συμπεριλαμβανομένης της επανεγγραφής όλων των ιαπωνικών ιστορικών βιβλίων, που σχεδόν κανείς στην Ιαπωνία δεν γνωρίζει γι' αυτό, ούτε κανείς εκτός Ιαπωνίας . Η εκτομή σε αυτή την περίπτωση ήταν τόσο πλήρης που ακόμη και οι εθνικές στατιστικές πληθυσμού της Ιαπωνίας πλαστογραφήθηκαν, κατασκευάστηκαν και υπολογίστηκαν εκ νέου μετά τον πόλεμο, για να θάψουν πλήρως το γεγονός μιας από τις μεγαλύτερες φρικαλεότητες στην ιστορία της εποχής του πολέμου.

 

Οι Ιάπωνες επίσης δεν ερευνούν τις θηριωδίες που διαπράχθηκαν κατά της Ιαπωνίας επειδή έχουν διδαχθεί από τους Εβραίους κυρίους τους, όπως στη Γερμανία, τα ίδια πράγματα και για τους ίδιους λόγους. Κανείς σήμερα στην Ιαπωνία δεν γνωρίζει τη συμμετοχή των Εβραίων στην καταστροφή τους . Αυτό δεν είναι για να απορρίψουμε τις φρικαλεότητες που διέπραξαν πράγματι οι Ιάπωνες εναντίον άλλων, αλλά για να διαφωτίσουμε το γεγονός ότι οι Εβραίοι διέπραξαν πολύ χειρότερες φρικαλεότητες εναντίον των Ιαπώνων, και ωστόσο έχουν τέτοιο σχεδόν απόλυτο έλεγχο στα μέσα ενημέρωσης, στις εκδόσεις βιβλίων και πάνω από την ίδια την κυβέρνηση, ότι αυτά τα γεγονότα έχουν αποκοπεί πλήρως από την ιστορική καταγραφή και η γνώση έχει διαγραφεί από τη συνείδηση ​​του κόσμου. Και πάλι, αυτή η κατάσταση υποστηρίζεται πολύ από το «Μέτωπο των Εθνών »όπου οι Εβραίοι χρησιμοποίησαν τους Αμερικανούς για να διαπράξουν αυτά τα φρικτά εγκλήματα παραμένοντας κρυμμένοι στο παρασκήνιο. Και πάλι, ας μην ξεχνάμε ότι ήταν ένας Εβραίος – ο Bernard Baruch – που επέλεξε την Ιαπωνία ως θύμα για τις νέες ατομικές βόμβες και που επέλεξε προσωπικά τις πόλεις που θα αποτεφρωθούν, σχεδόν σίγουρα ως τιμωρία για την προηγούμενη έξωση όλων των Εβραίων από την Ιαπωνία.

 

Θα ήταν χρήσιμο να διαβάσετε δύο από τα προηγούμενα ηλεκτρονικά βιβλία μου σχετικά με την Προπαγάνδα και τα ΜΜΕ[1] και το Bernays and Propaganda[2], για να σας βοηθήσουμε να κατανοήσετε μερικές από τις μεθόδους που χρησιμοποιούσαν οι Εβραίοι για να εξασφαλίσουν τη σιωπή ( και άγνοια) για γεγονότα του παρελθόντος. Ένα από τα δόγματα της προπαγάνδας είναι ότι έχουμε μια ισχυρή τάση να πιστεύουμε το πρώτο πράγμα που διαβάζουμε ή ακούμε για ένα θέμα, ειδικά αν αυτές οι δηλώσεις επαναλαμβάνονται πολλές φορές. Αργότερα, ακόμη και όταν βρεθούμε αντιμέτωποι με αδιαμφισβήτητες αποδείξεις, γεγονότα που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν, που αποδεικνύουν ότι οι πλέον αποδεκτές πεποιθήσεις μας είναι στην πραγματικότητα λανθασμένες, είμαστε εκπληκτικά απρόθυμοι να αλλάξουμε γνώμη και θα « διστάσουμε και θα αμφιταλαντευτούμε και θα συνεχίσουμε να πιστεύουμε ότι πρέπει να υπάρχει κάποια άλλη εξήγηση". Το μυαλό μας προφανώς δεν μπορεί να δεχτεί ότι έχουμε πιστέψει ψέματα.

Αυτό είναι σημαντικό γιατί οι Εβραίοι το χρησιμοποιούν με μεγάλο πλεονέκτημα για να προλάβουν την ανακάλυψη των φρικαλεοτήτων τους και να αποτρέψουν τη λογική σκέψη. Συνήθως, εάν η γνώση των εγκλημάτων τους στο παρελθόν δείχνει σημάδια διαφυγής από τον ιστορικό περιορισμό, οι Εβραίοι θα χρησιμοποιήσουν αυτή την προπαγανδιστική τακτική για να «φτάσουν πρώτα εκεί», με κάποιον Εβραίο συγγραφέα να γράφει γρήγορα ένα βιβλίο ή πραγματεία για το θέμα που είναι γεμάτο ψέματα και παραποιημένα. ιστορία που επιχειρεί να αποκλείσει τους Εβραίους από τη συμμετοχή και, αν είναι δυνατόν, να κατηγορήσει το θύμα.

Όταν οι αλήθειες της παρωδίας του οπίου της Κίνας άρχισαν να ξεπηδούν από τη σαρκοφάγο και στο φως της δημοσιότητας, μια Εβραία ονόματι Τζούλια Λόβελ ήταν εκεί με ένα βιβλίο με τίτλο Πόλεμος του οπίου στο οποίο οι Εβραίοι δεν αναφέρονται καν και το οποίο κατηγοριοποίησε ως « τραγική κωμωδία» , τα εκατό περίπου εκατομμύρια Κινέζοι που σκοτώθηκαν από τους Εβραίους προφανώς της ήταν αστεία. Αλλά πολλοί Αμερικανοί και άλλοι, που δεν είναι εξοικειωμένοι με τις πραγματικές συνθήκες και δεν έχουν διαβάσει ποτέ τίποτα άλλο, θα τείνουν να πιστέψουν την απεχθές ψεύτικη εκδοχή των γεγονότων αυτής της γυναίκας και οι Εβραίοι θα γλυτώσουν ίσως την έκθεση.

 

Μια άλλη τέτοια κατάσταση συνέβη όταν η αλήθεια της μυστηριώδους ερήμωσης του νησιού του Πάσχα άρχιζε να ξεφεύγει από τον περιορισμό. Αυτή η αλήθεια φαίνεται να είναι ότι ήταν Εβραίοι δουλέμποροι που απήγαγαν σχεδόν ολόκληρο τον πληθυσμό του νησιού του Πάσχα ως σκλάβους για να δουλέψουν τα ορυχεία γκουάνο στο Περού. Αμέσως μετά τη διαρροή, ένας Εβραίος ονόματι Jared Diamond από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια ήταν εκεί με ένα βιβλίο που εξηγούσε ότι οι κάτοικοι του Πάσχα απλώς είχαν κάποια βίαιη διαφωνία μεταξύ τους και σκότωσαν ο ένας τον άλλον. Ο Diamond γελοιοποιήθηκε από άλλους ακαδημαϊκούς για την ανόητη θεωρία του ότι «δεν είχε ούτε ένα ίχνος αποδείξεων για να το υποστηρίξει», αλλά το βιβλίο του δεν γράφτηκε για ακαδημαϊκούς.Γράφτηκε για τους μεγάλους άπλυτους των ΗΠΑ που δεν είχαν γνώση αυτών των γεγονότων και πιθανότατα θα αποδέχονταν την ψεύτικη εκδοχή του Diamond. Και για άλλη μια φορά, οι Εβραίοι μπορεί να γλυτώσουν την έκθεση.

Το ίδιο συνέβη ξανά όταν άρχισαν να εμφανίζονται και να διαρρέουν λεπτομέρειες για το Holland Tulip Bubble που είχε σκηνοθετηθεί εξ ολοκλήρου από Εβραίους «τραπεζίτες», τι συμβαίνει με την αγορά μελλοντικής εκπλήρωσής τους και όλα τα υπόλοιπα, και καθόλου μια «δημόσια μανία» όπως κάναμε. είπε, αλλά μια σκόπιμη προσπάθεια να εκμεταλλευτεί τη δημόσια απληστία και την ευπιστία και να αδειάσει τους μισούς τραπεζικούς λογαριασμούς στην Ολλανδία. Για άλλη μια φορά, αμέσως με τον κίνδυνο να δημοσιοποιηθούν αυτές οι διαρροές, υπήρχε μια γυναίκα Εβραία συγγραφέας σε ετοιμότητα για να γράψει ένα «οριστικό» έργο για το θέμα, το οποίο παραδόξως δεν έκανε καμία αναφορά στους Εβραίους, αλλά επιπλέον υποστήριξε ότι δεν υπήρξαν οικονομικές απώλειες σε κανέναν. Στην πραγματικότητα, αυτή η Εβραία ισχυρίστηκε επίσημα ότι είχε πρόσβαση σε όλα τα αρχεία στην Ολλανδία και ότι μέσα από την πιο επιμελή αναζήτηση βρήκε αρχεία μόνο μερικών ανθρώπων στην Ολλανδία που είχαν χρεοκοπήσει εκείνη την περίοδο, και όλοι αυτοί είχαν χρεοκοπήσει λόγω « κερδοσκοπία ιδιοκτησίας » και καμία σχέση με τουλίπες. Στην πραγματική ζωή, αυτή η λεγόμενη « φούσκα »χρεοκόπησε πιθανώς τον μισό λαό στην Ολλανδία, αλλά για άλλη μια φορά οι Εβραίοι είναι εκεί για να προλάβουν την αλήθεια και να διαδώσουν μια εντελώς παραποιημένη εκδοχή της ιστορίας για να προστατευτούν από την έκθεση.

Έχω γράψει αλλού ότι τουλάχιστον το 90%, και ίσως ακόμη και το 95%, όλων όσων γνωρίζετε, ή πιστεύετε ότι γνωρίζετε, ή που πιστεύετε ότι είναι αλήθεια για την ιστορία, είναι λάθος. Για να το επαναλάβουμε με έναν άλλο τρόπο, αν παίρναμε την ιστορία ολόκληρου του κόσμου για τα τελευταία 500 χρόνια και τη συμπυκνώναμε σε ένα βιβλίο ιστορίας 100 σελίδων, τουλάχιστον 50 από αυτές τις σελίδες θα ήταν κενές. Αυτός είναι ο όγκος της ιστορίας – που αφορά σχεδόν εξ ολοκλήρου τους Εβραίους – που έχει αποκοπεί τόσο διεξοδικά από την ιστορική καταγραφή που έχει κυριολεκτικά εξατμιστεί από την ανθρώπινη συνείδηση ​​χωρίς σχεδόν κανένα ζωντανό άτομο να το γνωρίζει. Και από τις υπόλοιπες 50 σελίδες αυτού του βιβλίου, πιθανότατα οι 45 είναι τόσο εκτεταμένες με Photoshop, απολυμανμένες, στριμμένες, με κρίσιμες λεπτομέρειες που έχουν παραλειφθεί, που είναι σε μεγάλο βαθμό ένα έργο μυθοπλασίας. Και φυσικά, όποιος επιχειρεί να ανοίξει αυτή την ιστορική σαρκοφάγο και να αποκαλύψει το περιεχόμενο, καταγγέλλεται ως διαταραγμένος ρεβιζιονιστής που διαδίδει παραπληροφόρηση. Και, αν οι Εβραίοι αναφέρονται καθόλου σε αυτόν τον «ρεβιζιονισμό» , έχουμε την πρόσθετη έλξη να χαρακτηριστούμε ως «αντισημίτης, που αρνείται το ολοκαύτωμα, ναζί που μισεί τους Εβραίους» .Οι περισσότερες από αυτές τις ψυχές που επιχειρούν αυτόν τον ιστορικό φωτισμό έχουν πληρώσει πολύ συχνά με την καριέρα τους, τη φήμη τους, τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους, μερικές φορές με την ελευθερία τους και, σε ορισμένες περιπτώσεις, με τη ζωή τους. Αυτοί οι άρχοντες της Μαφίας στο Σίτι του Λονδίνου, οι Χαζάροι «λεγόμενοι» Εβραίοι , είναι σήμερα εξίσου βάναυσοι, άγριοι και γεμάτοι περιφρόνηση για την ανθρωπότητα όπως ήταν πριν από 1.000 χρόνια .

 

Ο Ντέιβιντ Έντουαρντς αναφέρθηκε στο « Third World Traveler » να έγραψε:

 

«Ακόμη και ανοιχτόμυαλοι άνθρωποι συχνά θα βρεθούν ανίκανοι να πάρουν στα σοβαρά τους Νόαμ Τσόμσκι, Έντουαρντ Χέρμαν, Χάουαρντ Ζιν και Σούζαν Τζορτζ όταν συναντήσουν για πρώτη φορά τη δουλειά τους. Απλώς δεν φαίνεται πιθανό να κάνουμε τόσο λάθος σε αυτό που πιστεύουμε. Το άτομο μπορεί να υποθέσει ότι αυτοί οι συγγραφείς πρέπει με κάποιο τρόπο να αστειεύονται, να υπερεκτιμούν την υπόθεση, να παρανοούν ή να έχουν κάποιο είδος τσεκούρι να αλέθουν. Μπορεί στην πραγματικότητα να θυμώσουμε μαζί τους που μας είπαν αυτά τα τρομερά πράγματα για την κοινωνία μας και να επιμείνουμε ότι αυτό απλώς « δεν μπορεί να είναι αλήθεια ». Χρειάζεται πραγματική προσπάθεια για να συνεχίσετε να διαβάζετε, να αντισταθείτε στα καθησυχαστικά μηνύματα των μέσων μαζικής ενημέρωσης και να είστε έτοιμοι να εξετάσετε ξανά τα στοιχεία».

 

Αυτή είναι η κατάσταση που αντιμετωπίζουμε σήμερα στην αντιμετώπιση αυτών των ανακτημένων ιστορικών αληθειών. Στην περίπτωση των Εβραίων, γνωρίζουν την αλήθεια, αλλά είναι ξέφρενοι και σχεδόν απελπισμένοι να την κρατήσουν θαμμένη και υπό περιορισμό, γι' αυτό επιτίθενται τόσο εκδικητικά και βίαια μαζικά κάθε φορά που αυτά τα γεγονότα εμφανίζονται στο φως της ημέρας. Με τους Αμερικανούς, η άγνοιά τους για την εγκληματικότητα του δικού τους έθνους βασίζεται σε μια τυφλή πίστη και πεποίθηση που βασίζεται σε έναν αιώνα έξυπνης εβραϊκής προπαγάνδας που σχεδόν πάντα αντικρούεται κατηγορηματικά από τα γεγονότα .Όμως, ακόμη και πολίτες των εθνών-θυμάτων –όπως η Γερμανία– υφίστανται τεράστιο σοκ και δυσπιστία όταν έρχονται αντιμέτωποι με τις ιστορικές αλήθειες της χώρας τους, επειδή οι Εβραίοι και τα εβραϊκά μέσα ενημέρωσης τους τσακίζουν για σχεδόν 100 χρόνια με μια εντελώς ψεύτικη ιστορική αφήγηση. Φίλοι έστειλαν σε Γερμανούς γνωστούς τα άρθρα μου για το παγκόσμιο μποϊκοτάζ των Εβραίων στη Γερμανία το 1933 και ορισμένα σχετικά, με τους Γερμανούς να απαντούν ότι βρίσκουν ακόμη και αυτά τα σύντομα άρθρα πολύ επώδυνα για να τα διαβάσουν σε μια συνεδρίαση, επειδή, ενώ τα στοιχεία ήταν αδιαμφισβήτητα, έρχονται σε αντίθεση με τα πάντα. Είχαν διδαχθεί σε όλη τους τη ζωή για τον εαυτό τους και τη χώρα τους, και το σοκ που έμαθαν ότι τα πράγματα που «ήξεραν» ήταν όλα ψέματα, ήταν συναισθηματικά πολύ οδυνηρό για να το αντέξουν.

 

Ταυτόχρονα, ο κόσμος έχει υποβληθεί σε έναν αιώνα ή περισσότερο σε εξωφρενικά ψευδώς θετική προπαγάνδα για τους Εβραίους, έναν σχεδόν ακατανόητο όγκο ροζ παραπληροφόρησης για τους Εβραίους ως εξαθλιωμένους, παρεξηγημένους, διωκόμενους «εκλεκτούς » του κόσμου . Στην πραγματικότητα, υπάρχουν λίγα πράγματα σχετικά με τους Εβραίους και το Ισραήλ σήμερα που να μην βασίζεται σε κατασκευασμένες ιστορικές μυθολογίες, θαμμένη ιστορία, μεροληπτικές παρουσιάσεις, γεγονότα που είναι τόσο στρεβλά ώστε συχνά να μην αναγνωρίζονται. Πιθανώς το 95% όσων γνωρίζει ο κόσμος για τους Εβραίους, την ιστορία τους, τα τεράστια εγκλήματά τους που εκτείνονται σε αιώνες, την εκπληκτική τους περιφρόνηση τόσο για την ανθρωπότητα όσο και για την αλήθεια, τη συμπεριφορά τους στις διεθνείς υποθέσεις, δεν είναι μόνο λάθος, αλλά και βίαια λάθος. Και στον ίδιο βαθμό, ο κόσμος έχει επίσης υποβληθεί σε τεράστια και βάναυσα ψευδή αρνητική προπαγάνδα και παραπληροφόρηση για άλλα έθνη – για τα θύματα των Εβραίων, έναν εξίσου ακατανόητο όγκο με μαύρες πληροφορίες όπου οι Εβραίοι συνήθως επιδιώκουν να κατηγορήσουν τα θύματά τους για τις θηριωδίες που διαπράχθηκαν εναντίον τους.

 

Αυτές οι θαμμένες ιστορικές αλήθειες είναι το περιεχόμενο των βιβλίων και των άρθρων μου, η ιστορία του κόσμου (ή μέρη του) όπως ήταν στην πραγματικότητα, και είναι, σκληρές αποδείξιμες αλήθειες και τεκμηριωμένες πραγματικότητες χωρίς το τεράστιο χαλί της προπαγάνδας, του τζινγκοϊσμού και της παραπληροφόρησης που Η ισχύς των Εβραίων μέσων ενημέρωσης συνήθιζε να καλύπτει και να τυφλώνει τον κόσμο για πάνω από έναν αιώνα.

 

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΕΛΟΥΣ

Ο εμπρηστικός βομβαρδισμός των γερμανικών εργατικών γειτονιών σχεδιάστηκε λεπτομερώς από τους Εβραίους. Τουλάχιστον από τις αρχές του 1900, ο Rothschild είχε στην κατοχή του τα περισσότερα από τα εργοστάσια όπλων και πυρομαχικών στη Γερμανία. Μέσω αυτών προμήθευσε στην Ιαπωνία (και στη Ρωσία επίσης) τα όπλα για τον πόλεμό τους το 1905. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου οι Εβραίοι δεν ήθελαν να ερειπωθούν όλα τα εργοστάσιά τους όταν οι Σύμμαχοι άρχισαν να πετούν πάνω από τη Γερμανία. Η λύση τους ήταν να σκοτώσουν όλους τους εργάτες του εργοστασίου, αλλά να αφήσουν τα εργοστάσια ανέγγιχτα. Και ήταν ο Εβραίος Frederick Lindemann , που έστειλε ο Rothschild στον Churchill ως σύμβουλος, που του έφερε το σχέδιο. Έχουμε αρχεία σχετικά με την υποβολή του σχεδίου του από τον Λίντεμαν στο πολεμικό υπουργικό συμβούλιο που προτρέπει αυτή τη μέθοδο και προτείνει ότι «θα μπορούσε να επιτευχθεί μεγαλύτερη αποτέφρωση σάρκας ανά βόμβα» με αυτόν τον τρόπο. Αυτό τεκμηριώνεται περαιτέρω από ένα σημείωμα με ημερομηνία 30 Μαρτίου 1942, από τον Λίντεμαν στον Τσόρτσιλ που οδήγησε σε εκείνες τις έντονες εκστρατείες τρομοκρατικών βομβαρδισμών Γερμανών αμάχων. Οι εργατικές γειτονιές ήταν υψηλής πυκνότητας, με αυτά τα εμπρηστικά πυρομαχικά να δημιουργούν φυσικές έντονες καταιγίδες που αποτέφρωσαν σχεδόν κάθε ζωντανό ον σε πολλές από αυτές.  Οι Βρετανοί και οι Αμερικανοί, υπακούοντας στα σχέδια των Εβραίων ηγετών τους, εκτέλεσαν μια από τις πιο βάρβαρες και απάνθρωπες θηριωδίες του πολέμου.

 

Όπως συζητώ στο δοκίμιό μου για την Ιαπωνία, όπου το ίδιο έγινε και εκεί, οι στατιστικές του πληθυσμού της χώρας παραποιήθηκαν σε μεγάλο βαθμό, κατασκευάστηκαν και υπολογίστηκαν εκ νέου μετά τον πόλεμο για να θάψουν τα στοιχεία αυτών των φρικαλεοτήτων. Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι το ίδιο έγινε και με τη Γερμανία. Δεν έχω τους πόρους ή τον χρόνο να ασχοληθώ με αυτό με τη Γερμανία, και η έρευνα για φρικαλεότητες εναντίον Γερμανών είναι πλέον παράνομη στη Γερμανία, αλλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι τα στατιστικά στοιχεία του πληθυσμού της Γερμανίας υποβλήθηκαν σε μασάζ όπως αυτά της Ιαπωνίας, για να κρύψουν αλήθεια. Έπρεπε να είχαν σκοτωθεί πολλά εκατομμύρια άμαχοι σε αυτές τις επιδρομές, που δεν ήταν τίποτα άλλο από μια απάνθρωπα σκόπιμη προσπάθεια ερήμωσης της Γερμανίας.Και αυτό δεν περιλαμβάνει τις κανονικές απώλειες πολέμου ούτε τα 12 με 15 εκατομμύρια Γερμανούς άμαχους που σκοτώθηκαν μετά τον πόλεμο από την εκτέλεση, την πείνα και τη μετανάστευση, ούτε τα Στρατόπεδα Θανάτου του Αϊζενχάουερ ούτε τα ίσως επιπλέον εκατομμύρια θανάτους αμάχων από την επιχείρηση Paperclip.

 

*

Τα γραπτά του κ. Romanoff έχουν μεταφραστεί σε 32 γλώσσες και τα άρθρα του έχουν αναρτηθεί σε περισσότερους από 150 ξενόγλωσσους ειδησεογραφικούς και πολιτικούς ιστότοπους σε περισσότερες από 30 χώρες, καθώς και σε περισσότερες από 100 αγγλόφωνες πλατφόρμες. Ο Larry Romanoff είναι συνταξιούχος σύμβουλος διαχείρισης και επιχειρηματίας. Κατείχε ανώτατες διευθυντικές θέσεις σε διεθνείς εταιρείες συμβούλων και κατείχε διεθνή επιχείρηση εισαγωγών-εξαγωγών. Υπήρξε επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Fudan της Σαγκάης, παρουσιάζοντας περιπτωσιολογικές μελέτες σε διεθνείς υποθέσεις σε ανώτερες τάξεις EMBA. Ο κ. Romanoff ζει στη Σαγκάη και αυτή τη στιγμή γράφει μια σειρά από δέκα βιβλία που σχετίζονται γενικά με την Κίνα και τη Δύση. Είναι ένας από τους συγγραφείς που συμβάλλουν στη νέα ανθολογία της Cynthia McKinney « Όταν η Κίνα φτερνίζεται» . (Κεφάλαιο 2 —Αντιμετωπίζοντας τους Δαίμονες ).

Το πλήρες αρχείο του μπορείτε να το δείτε στο  

https://www.bluemoonofshanghai.com/