ΤΟ ΒΙΟΛΙ ΤΟΥ ΧΟΤΖΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΘΕΟΡΤΙΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟΥ...

Γράφει ο Κωστής Ανετάκης       Το βιολί του Χότζα και τα μεθεόρτια του Συλλαλητήριου    

Λένε πως τα πολιτικά λάθη, ιδιαίτερα όσα έχουν καίρια σημασία, είναι σαν το βιολί του Χότζα· παίζει τη νύχτα, όμως ο ήχος του ακούγεται την άλλη μέρα το πρωί...

Πέρασε μια βδομάδα από το Συλλαλητήριο της Αθήνας για το Μακεδονικό ζήτημα, κι οι σχετικές συζητήσεις, αντεγκλίσεις και πολεμικές ιαχές που ακούστηκαν εκατέρωθεν, άρχισαν σιγά σιγά να κοπάζουν. Φυσικά, ρόλο σ' αυτήν την εξέλιξη έπαιξε το επικοινωνιακό παιχνίδι της συριζαϊκής κυβέρνησης, που θορυβημένη από τον όγκο και τον παλμό των Συλλαλητηρίων, εξαπέλυσε άρον άρον την επικοινωνιακή βόμβα κρότου-λάμψης που ακούει στο όνομα Σκάνδαλο Novartis.

Δεν είναι, ωστόσο, σκοπός αυτού του άρθρου να καταπιαστεί με τούτο το ζήτημα. Πολύ επιγραμματικά, θα πω ότι, κατά την προσωπική μου γνώμη, πρόκειται για μια υπαρκτή κατάσταση, η οποία όμως, μέσα στο παρόν πολιτικό και νομικό πλαίσιο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για επικοινωνιακούς λόγους, για μαφιόζικο ενδοκαθεστωτικό ξεκαθάρισμα, και δεν πρόκειται να οδηγήσει κατά το παραμικρό στην κάθαρση ή στην εξυγίανση του σάπιου και βαθύτατα απαξιωμένου στη λαϊκή συνείδηση πωλητικού συστήματος.

Εκτίμησή μου είναι ότι, με τα μέχρι στιγμής δεδομένα και την αποπνιχτική μπόχα που αυτά αναδίδουν, με την προνομιακή διαχείριση του ζητήματος από γνωστούς κομματικούς δημοσιογράφους, με την κατασκευή ψευδών ειδήσεων με τρόπους που έχει ορθώς καταγγείλει ο Μιχάλης Χαιρετάκης, με τις απειλές κατά των προστατευόμενων μαρτύρων και την επακόλουθη στεγνή παρακρατική αποκάλυψη του πρώτου ονόματος εξ αυτών, με το ελλαδικό δικαστικό σύστημα να κοιτάει αλλού σφυρίζοντας αδιάφορα και με την αποκάλυψη Χρυσόγονου ότι η βουλή δεν μπορεί να ασκήσει πλέον δίωξη λόγω παραγραφής, το μόνο που θα επιτύχει τελικώς το καθεστωτικό μπουλούκι των αποικιακών τοποτηρητών-αρμοστών θα είναι να επιτείνει ακόμα περισσότερο τα αισθήματα αηδίας, ασφυξίας και τραγικού αδιεξόδου που βιώνει ο πολύπαθος ελληνικός λαός και θα υπογραμμίσει ακόμα περισσότερο την κρίση εκπροσώπησης και το βαθύτατο ρήγμα μεταξύ πολιτών και πωλητικού συστήματος.

Όμως αυτά θα έχουμε περισσότερες ευκαιρίες να τα συζητήσουμε αναλυτικότερα στο μέλλον. Ας επικεντρωθούμε τώρα στη βασική κόντρα που προέκυψε κατά τις προηγούμενες βδομάδες, σε σχέση με τη συμμετοχή ή όχι στα Συλλαλητήρια για τη Μακεδονία. Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να επισημάνω ότι η προσπάθεια της οργανωμένης εξωκυνοβουλευτικής αριστεράς ν' αποτρέψει τη συμμετοχή του κόσμου στα Συλλαλητήρια, με την εν χορώ καταδίκη τους ως εθνικιστικά, την οδήγησε σε πολύ μεγάλα πολιτικά λάθη, που κάποια στιγμή αναπόφευκτα θα πληρώσει ακριβά.

Προκειμένου λοιπόν να υποστηρίξουν τη γραμμή τους, που θεωρεί κάθε ενασχόληση με θέματα εθνικού χαρακτήρα ως εθνικιστικό κατήφορο προς το βούρκο, το πρώτο μεγάλο τους σφάλμα ήταν η πλήρης υιοθέτηση της προπαγανδιστικής γραμμής της παρακρατικής ναζιστικής συμμορίας και η διόγκωση της επιρροής της, πέρα από κάθε λογική.

Η παρουσία της εθνικιστικής-φασιστικής παράταξης θα είχε κυριολεκτικά περάσει απαρατήρητη και θα είχε απομονωθεί πλήρως από τους διαδηλωτές, χωρίς την αφοσιωμένη προώθηση από πλευράς των υποτιθέμενων αντιπάλων της. Σύσσωμα τα προφίλ των μελών της οργανωμένης αριστεράς γέμισαν με τιτιβίσματα του Κασιδιάρη και του Σκαλούμπακα, με φωτογραφίες και βίντεο αναδημοσιευμένα από τους ιστότοπους και τις σελίδες της ΧΑ, αναγορεύοντας τα κατακάθια της πολιτικής σκηνής σε ηθικούς κριτές του λαϊκού ξεσηκωμού.

Προσπάθησαν λοιπόν απεγνωσμένα να κάνουν την άτοπη επαγωγή, ότι μέσα σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, μερικές εκατοντάδες ναζιστές (ακόμα κι οι δικές τους φωτογραφίες το μαρτυρούσαν αδιάψευστα αυτό) ήταν αρκετοί για να δώσουν το πολιτικό στίγμα του Συλλαλητήριου και ν' αμαυρώσουν όλους τους υπόλοιπους, κάτι που θυμίζει την ψευδοεπιστημονική θεωρία της άπειρης αραίωσης, από την Ομοιοπαθητική.

Τελικά, το μόνο που κατάφεραν οι εκ του προχείρου προπαγανδιστές, ήταν ν' αμαυρώσουν ανεξίτηλα τους εαυτούς τους, καθώς απέδειξαν γι' άλλη μια φορά ότι αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία με τους υποτιθέμενους εχθρούς τους κι ότι λειτουργούν με αγαστή σύμπνοια μαζί τους. Ο προφανής πλέον στόχος είναι η πρόσδεση κάθε λαϊκής εξέγερσης στην προκρούστια κλίνη της κόντρας φασισμού-αντιφασισμού, που λειτουργεί σταθερά προς όφελος του Καθεστώτος, ως μονοδιάστατη, απατηλή και άρα βαθύτατα αντιδιαλεκτική.

Όπως και να 'χει, το Συλλαλητήριο χαρακτηρίστηκε με το έτσι θέλω εθνικιστικό και άπαντες οι συμμετέχοντες ως εθνικιστές ή τσιράκια και νεροκουβαλητές αυτών. Και θα συνεχίσουν στο διηνεκές να επαναλαμβάνουν τούτο τον αφορισμό, αφού γνωρίζουν ότι αλήθεια είναι χίλιες επαναλήψεις ενός συνθήματος, κατά τον Ά. Χάξλεϊ και τον Θαυμαστό Καινούριο Κόσμο του. Όσο κι αν χαίρονται όμως, το βιολί του Χότζα δεν έχει ακόμα ηχήσει.

Ένα δεύτερο λάθος, στο οποίο επιδόθηκαν με τυφλό φανατισμό, ήταν η προσπάθεια δολοφονίας χαρακτήρα του Μίκη Θεοδωράκη. Ίσως οι ίδιοι νομίζουν ότι "του έκαναν τα μούτρα κρέας" με τη συντονισμένη εκστρατεία λάσπης προς το πρόσωπό του, όμως δυστυχώς γι' αυτούς, μάλλον τα δικά τους μούτρα σπάζουν πάνω σ' έναν ογκόλιθο. Η εμβληματική μορφή του Μίκη, παρά τα λάθη και τις αντιφάσεις του ή ίσως ακριβώς χάρη σ' αυτά, είναι πολύ βαθιά εγχαραγμένη στο συλλογικό υποσυνείδητο του σύγχρονου Έλληνα και η σύγκρουση μαζί του μειώνει τους επίδοξους σπιλωτές του στα μάτια του λαού και ουδέποτε τον ίδιο.

Φυσικά, ειρήσθω εν παρόδω, η ομιλία του Γ. Κασσιμάτη αποσιωπήθηκε παντελώς, καθώς ο καθηγητής ήταν ιδιαίτερα προσεκτικός και δεν έδωσε καμία λαβή για διαστρέβλωση των απόψεών του, οπότε δεν υπήρχε άλλη λύση από την εξαφάνισή τους, σα να μη ειπώθηκαν ποτέ. Όποιος ακούσει το βίντεο με την ομιλία του, θα κατανοήσει ποιο ήταν το βαθύτερο νόημα του Συλλαλητήριου. Επίσης αποσιωπήθηκαν πλήρως τα πανό του μπλοκ των Πατριωτών-Δημοκρατών και των Κοινωνιστών, που μιλούσαν για εθνική και λαϊκή κυριαρχία κι έλεγαν ένα ηχηρό ΟΧΙ στα νατοϊκά σχέδια στα Βαλκάνια. Φυσικά, όλ' αυτά χαλάνε την αφήγηση περί εθνικιστικής υστερίας κι έτσι είναι πιο πρόσφορο στους αριστερούς προπαγανδιστές να κοιτάνε κάπου αλλού.

Όμως το τραγικότερο λάθος στο οποίο υπέπεσε η εξωκυνοβουλευτική αριστερά, λάθος που κατά τη δική μου εκτίμηση θα έχει γι' αυτήν βαρύ κόστος στο μέλλον, ήταν η πλήρης ευθυγράμμιση, σχεδόν λέξη προς λέξη, με τη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και σύσσωμου του Καθεστώτος και των καθεστωτικών ΜΜΕ (άσχετα αν κάποια στελέχη της ΝΔ υποκριτικά καμώνονταν πως συμμετέχουν, κρυμμένοι στη Μ. Βρετανία. Μέχρι και τις κουτοπόνηρες φωτογραφίες του Σαμαρά και του Άδωνη, στα σκαλιά του ξενοδοχείου, χρησιμοποίησαν οι αριστεροί μακιαβελιστές, για να υποστηρίξουν την έωλη εκστρατεία τους). Ακόμα και αν δεν το ήθελαν, κάτι για το οποίο πολύ αμφιβάλλω, η υιοθέτηση και η αναπαραγωγή της επιχειρηματολογίας του όνειδους της αριστεράς, της κυβέρνησης των οπορτουνιστών, με τέτοια πίστη και πιστότητα, τους κατέγραψε ανεξίτηλα στη λαϊκή συνείδηση ως πιόνια κι αθύρματα του Καθεστώτος. Το ίδιο ακριβώς πολιτικό στίγμα έδωσαν με την άκριτη αναπαραγωγή της ναζιστικής προπαγάνδας, προκειμένου ν' αποδείξουν ότι εμείς είμαστε εθνικιστές!

Όμως ας δούμε με ποιων ακριβώς τη γραμμή συντάχθηκαν και ταυτίστηκαν και τι σημαίνει ο όρος "Διεθνισμός" για τη σύγχρονη Αριστερά της Πτώσης ή Επενδυτική Αριστερά. Πριν ακόμα, λοιπόν, πέσουν οι υπογραφές στη συμφωνία με τα Σκόπια, ο γνωστός Δ. Παπαδημούλης, μεγαλοπαράγοντας του κυβερνητικού θίασου, βγήκε σε ρόλο λαγού, να μας εξηγήσει επακριβώς τι εστί Διεθνισμός για τη σύγχρονη νεοφιλελέ αριστερά, κάτι που πέρασε απαρατήρητο εν πολλοίς σε όλη αυτήν τη συζήτηση.

Όπως ανέφερε λοιπόν ο Δ. Παπαδημούλης σε πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή του Παραπολιτικά FM στις 21 Γενάρη, ημέρα διεξαγωγής του Συλλαλητήριου της Θεσσαλονίκης, τα λιμάνια της Θεσσαλονίκης και της Καβάλας είναι μεν Ελληνικά, αλλά έχουν σε αυτά δικαιώματα και τα Σκόπια! Γι' αυτό και πρέπει, ενόψει μάλιστα της μελλοντικής τους ένταξης στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, να τα μοιραστούμε με τους Σκοπιανούς! Είπε μάλιστα, ότι αυτό θα γίνει με παραχώρηση της Εγνατίας Οδού στα Σκόπια, ώστε να υπάρχει ένας δίαυλος εντός ελληνικού εδάφους που θα επιτρέπουν στους Σκοπιανούς την ελεύθερη πρόσβαση στα ελληνικά λιμάνια, για να τα χρησιμοποιούν όπως θέλουν.

Είπε κι άλλα πολλά, που μπορείτε να διαβάσετε στο παραπάνω λινκ. Θα παρακαλούσα οποιονδήποτε φίλο να μου αποδείξει ότι η είδηση αυτή δεν ευσταθεί, καθώς ειλικρινά δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτά τα πράγματα πράγματι ειπώθηκαν δημόσια. Θα ανακουφιστώ ειλικρινά και θα διορθώσω το παρόν άρθρο.

Όμως δυστυχώς, είτε τα παραπάνω ειπώθηκαν είτε όχι, στη δεδομένη στιγμή, όλοι γνωρίζουμε για τα σχέδια διεθνούς υδάτινου δρόμου μέσω Δούναβη και Αξιού, με το ίδιο ακριβώς σκεπτικό της ελεύθερης πρόσβασης στο Αιγαίο και της απρόσκοπτης διέλευσης των αγωγών. Ο υποτιθέμενος Διεθνισμός της Ιμπεριαλιστικής Παγκοσμιοποίησης σημαίνει τη μετατροπή της χώρας μας σε χώρο, με διεθνή κυριαρχία και υπό καθεστώς ειδικής οικονομικής ζώνης. Οι Δημοκράτες-Πατριώτες και οι Κοινωνιστές κατεβήκαμε στα συλλαλητήρια ως ένα πρώτο βήμα στον αγώνα ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια τεμαχισμού της χώρας κι εξανδραποδισμού του λαού. Αυτό είναι τελικά το βαρύ αμάρτημα για το οποίο μας κατηγορούν οι Ιησουίτες της Αριστεράς και όσοι καλόπιστοι παρασέρνονται από την προπαγάνδα τους.

Θα ήταν καλό για όλους μας, να κάνουμε ένα βήμα πίσω απ' τα στερεότυπα του προηγούμενου αιώνα, τον εθνικισμό, τον διεθνισμό και τον αστικό κοσμοπολιτισμό, και να κατανοήσουμε τελικά με ποιον συντασσόμαστε στην πράξη με την κάθε επιλογή μας. Με το Καθεστώς ή με τον Λαό, με τον Ιμπεριαλισμό ή με την Εθνική Ανεξαρτησία, αυτή είναι η σύγκρουση του καιρού μας κι όλοι, εκόντες άκοντες, τελικά θα πάρουμε θέση σε μία απ' τις δύο πλευρές.

Το βιολί του Χότζα ήδη παίζει στη στέγη και δεν θ' αργήσει πια η μέρα που θ' ακούσουμε τη στριγκιά φωνή του...https://www.facebook.com/great.chaos?fref=ufi&pnref=story