Σάββατο 30 Μαρτίου 2013

ΟΞΕΙΔΟΑΝΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΑΛΧΗΜΕΙΑ [Μέρος Α΄]

Οξειδοαναγωγή και Αλχημεία


Ο όφις της ηλεκτροαρμητικότητας


Η αντίληψη για τον ηλεκτρισμό εξελίσσεται από τον 18o αιώνα, ερμηνεύοντας αρχικά τα ηλεκτροστατικά φαινόμενα που μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα δεν είχαν συνδεθεί με μια θεωρία για την δομή της ύλης. Εκατό χρόνια μετά τον νόμο του Coulomb για την έλξη μεταξύ ηλεκτροστατικά φορτισμένων σωμάτων, το 1897 ο Άγγλος J. Thomson, βασιζόμενος σε πειραματικά δεδομένα, υποστήριξε ότι εντός του ατόμου που έως τότε θεωρείτο στοιχειώδες αδιαίρετο σωμάτιο υφίσταται το ηλεκτρόνιο με μάζα 1800 φορές μικρότερη του ελαφρότερου ατόμου του υδρογόνου.

Το ηλεκτρόνιο έγινε τελικά η βάση επάνω στην οποία θεμελιώθηκε ο ηλεκτρομαγνητισμός, η χημεία και η οπτική θεωρία του φωτός στην αυγή του 20ου αιώνα. Καθώς έγινε το βασικό στοιχείο των μοντέλων για την δομή του ατόμου. Το οποίο έπαψε να θεωρείται πλέον στοιχειώδες και οι φυσικοί στα χρόνια που ακολούθησαν διατύπωσαν την θεώρηση ότι ο πυρήνας συγκροτείται από πρωτόνια με ηλεκτρικό φορτίο ίσο με το φορτίο των ηλεκτρονίων και ουδέτερα νετρόνια

Ο Μεντελέγιεφ ήδη από το 1868 είχε προχωρήσει στη διατύπωση του Περιοδικού Νόμου των χημικών στοιχείων σύμφωνα με τον οποίο οι χημικές ιδιότητες των στοιχείων είναι περιοδική συνάρτηση του ατομικού τους βάρους, Βασιζόμενος στις συγκριτικές μελέτες των χημικών για την σχέση των χημικών στοιχείων με τα ατομικά τους βάρη.

Ο περιοδικός πίνακας των χημικών στοιχείων είναι ένας κατάλογος, σε μορφή πίνακα, όλων των απλών χημικών ουσιών (στοιχεία) ταξινομημένων σύμφωνα με τις ομοιότητες και τις διαφορές τους. Στον πίνακα αυτό, τα στοιχεία είναι διατεταγμένα σε μια οκτάβα κάθετων στηλών που λέγονται ομάδες και σε 7 οριζόντιες γραμμές που λέγονται περίοδοι εμφανιζόμενα κατά αύξουσα σειρά του ατομικού αριθμού τους. Η θέση και οι ιδιότητες κάθε στοιχείου καθορίσθηκαν από τη διάταξη των ηλεκτρονίων στους φλοιούς (στοιβάδες) των ατόμων τους. Συνεπώς τα στοιχεία στην ίδια στήλη (του πίνακα) έχουν ίδιο αριθμό ηλεκτρονίων στην εξωτερική τους στοιβάδα στα άτομά τους, και επακόλουθα έχουν όμοιες χημικές ιδιότητες. Ενώ τα στοιχεία που βρίσκονται στην ίδια σειρά (περίοδο) διαθέτουν τα ηλεκτρόνιά τους κατανεμημένα στον ίδιο αριθμό στοιβάδων (στη θεμελιώδη κατάσταση), εμφανίζοντας αυτά παρόμοιες φυσικές ιδιότητες.

Ο Μεντελέγιεφ δήλωσε αργότερα ότι τον πίνακα τον είδε στον ύπνο του… ενώ όσοι ασχολούνται με την μεταφυσική αναγνωρίζουν εύκολα την οκτάβα των 7 υποπεδίων ή ηλεκτρονικών στοιβάδων του φυσικού πεδίου. Ενώ στον αριθμό πληρότητας της κάθε στοιβάδας αναγνωρίζουν τον νόμο του αξεπέραστου δακτυλίου… Τον αρ, πληρότητας όμως τον είχαν διατυπώσει οι πυθαγόρειοι δύο χιλιετίες χρόνια νωρίτερα !!!

Ηλεκτραρνητικότητα ενός στοιχείου ονομάζεται η τάση του ατόμου του στοιχείου να έλκει προς το μέρος του τα ηλεκτρόνια του δεσμού (ή των δεσμών) που σχηματίζει. Όσο μεγαλύτερη ηλεκτραρνητικότητα έχει ένα άτομο, τόσο μεγαλύτερη είναι η έλξη που ασκεί στα δεσμικά ηλεκτρόνια.
Η ηλεκτραρνητικότητα είναι ένας θετικός αριθμός χωρίς διαστάσεις, που η τιμή του εξαρτάται από τον αριθμό των ηλεκτρονίων σθένους στο άτομο του στοιχείου και την ατομική του ακτίνα. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι προσδιορισμού της, με πιο γνωστό αυτόν του Linus Pauling. Τα μέταλλα έχουν μικρές τιμές ηλεκτραρνητικότητας (0,7-2), για αυτό έχουν και ελεύθερα ηλεκτρόνια, (βλ. ελευθέριο βουλήσεως) ενώ τα αμέταλλα έχουν σαφώς μεγαλύτερες τιμές (2-4). Το φθόριο (4) και το οξυγόνο είναι τα πιο ηλεκτραρνητικά στοιχεία.

Γενικά στον Περιοδικό Πίνακα, η ηλεκτραρνητικότητα των στοιχείων μειώνεται από δεξιά προς τα αριστερά και από επάνω προς τα κάτω, ακολουθώντας την γνωστή ελικοειδή πορεία του όφεως στο δένδρο της ζωής που ήδη αναγνωρίσαμε στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων…

Αντιλαμβανόμαστε τώρα ότι την μεσαία περιοχή στον περιοδικό πίνακα ή δένδρο της ζωής (της συνείδησης της ελευθερίας) την καταλαμβάνουν τα μέταλλα (με τα ελεύθερα ηλεκτρόνια της σκέψης), επειδή η ηλεκτροαρνητική έλξη είναι μικρή ώστε να έχουν ελεύθερα ηλεκτρόνια σκέψης που εκτείνεται από την αριστερή Κρόνια στήλη των αλκαλικών γαιών (κολάσεων). Έως την ιδιαίτερα ηλεκτροαρνητικά ισχυρή δεξιά στήλη του Ουρανού των ευγενών αερίων (παραδείσων) και του οξυγόνου που δεσμεύονται αμέσως… στο κοσμικό έργο.


Οι πυθαγόρειοι απέτυχαν να κοινοποιήσουν το μυστικό του ηλεκτρισμού των ηλιακών αγελάδων ή καλύτερα των σεληνιακών Βουδών ή Υδράργυρου (σεληνιακού ερμαφρόδιτου) στην εποχή τους. Επειδή οι τρεις πλευρές του ορθογωνίου νοητικού τριγώνου, πρόνοια, βούληση, ειμαρμένη ουδέποτε κατανοήθηκαν από το ευρύ κοινό.

Σήμερα όμως φαίνεται ότι έχουμε περισσότερες πιθανότητες να το κατανοήσουμε καθώς ο περιοδικός πίνακας των στοιχείων και το πυθαγόρειο θεώρημα αποτελούν μέρη πλέον της βασικής μας εκπαίδευσης… Ενώ στους καβαλιστές ο περιοδικός πίνακας αναφέρεται είτε ως δένδρο των ιδεών με τον όφι του Λόγου τυλιγμένο στον κορμό του, είτε ως μόνιμο άτομο (ωό) με τον όφι του φυλετικού ρεύματος τυλιγμένο να δημιουργεί τα αστρολογικά μεταλλικά κελύφη των παρελθουσών φυλών…

Οι έννοιες που καλούμαστε να συνθέσουμε στο πυθαγόρειο θεώρημα είναι τα τετράγωνα, φώτα ή όφεις των δύο κάθετων πλευρών [οι Διόσκουροι] στο τετράγωνο της υποτείνουσας ή ειμαρμένης [Ελένης] (το φως δηλαδή του αιθερικού ιστού ή πυρ=Χρι του ιστού )

Η αμετάβλητη κάθετος [πρόνοια ή φυσική μορφή] στην συμβολική του ευαγγελίου αντιπροσωπεύεται από τον αμετανόητο σταυρωμένο ληστή στον τόπο του κρανίου. Η δεύτερη κάθετος, του μετανοήσαντος ληστή, είναι η ανθρώπινη βούληση εγκλωβισμένη στην δράση της επιθυμίας που ελευθερώνεται από τα δεσμά της μορφής και ταυτίζεται με τον Χριστό. Έτσι η υποτείνουσα, ειμαρμένη, εξισορροπεί διαρκώς τα πεπραγμένα της μορφής μας. Φωτίζει δηλαδή στον τόπο του κρανίου (κωνάριο) το περιεχόμενο των ζωικών συμπεριφορών που κρύβονται στο μορφικό γονιδίωμα και μεταφέρθηκαν εδώ δια του αίματος του Χρι-στού...

Το καλλιεργημένο χωράφι της νοητικής προσωπικότητας απαρτίζουν 4 διαδοχικοί όροι α,β,γ,δ της χρυσής ακολουθίας, (ένστικτο=γη, συναίσθημα=ύδωρ, νόηση=πυρ, ενόραση=αέρας). Οι 4 διαδοχικοί όροι που εμείς δημιουργήσαμε εκπαιδεύοντας τον εαυτό, αποδίδουν μια ικανοποιητική προσέγγιση στην χρυσή τομή, επειδή συνιστούν μια τετραστοιχειακή προσωπικότητα για την οποία ισχύει το πυθαγόρειο θεώρημα, μεταξύ των τριών ψυχών ή διαστημάτων της: (αδ)^+( 2βγ)^= (β^+γ^)^ που οδηγούνται στην πυθαγόρεια σταύρωση…

Ο όφις του ελευθερίου της βουλήσεως (ηλεκτρισμού) βρίσκεται σταυρωμένος στον περιοδικό πίνακα των υλικών στοιχείων. Ο πυθαγόρειος Πλάτωνας μας έχει υποδείξει τους ειδητικούς (απόκρυφους) αριθμούς της πληρότητας των στοιβάδων της προσωπικότητας μας
Ο Πλάτων στις αναφορές του στο αμετάβλητο Παρμενιδικό ον μας δίνει λίγες νύξεις για τους ειδητικούς αριθμούς σχετίζοντας τους με μία ταυτότητα που παρέχει μια σειρά από πυθαγόρειες τριάδες.

Β^+ (β^/4 – 1) ^= (β^/4 + 1) ^

1 (5,4,3)
2 (17,8,15)
3 (37,12,35)
4 (65,16,63)
5 (101,20,99)
6 (145,24,143)
7 (197,28,195)

Παρατηρώντας τον τύπο και τους αριθμούς που παράγονται, συμπεραίνουμε ότι αυτό που ουσιαστικά διατυπώνεται είναι η ιδιότητα του αρ. 4 (ο νους) να δημιουργεί πυθαγόρειες τριάδες.
Η μεσαία στήλη των πολ/σίων του 4, (8,12,16,20,24,28) πολλαπλασιασμένη με την θέση της στην παραγωγική σειρά 1,2,3,4,5,6,7 . Προσφέρει τους (μέσους) τετραγωνικούς αριθμούς στις αντίστοιχες τριάδες
(4,16,36,64,100,144, 196)

Το ενδιαφέρον με αυτήν την σειρά που ξεκινά και αυτή από το ζωογονικό (κβαντικό) τρίγωνο (3,4,5)

1 (5+3)/4=2
2 (17+15)/4=8
3 (37+35)/4=18
4 (65+63)/4=32
5 (101+99)/4=50
6 (145+143)/4=72
7 (197+195)/4=98

Είναι ότι η διαίρεση των ακραίων όρων με τον 4 δίνει πηλίκο τον αριθμό της πληρότητας στις αντίστοιχες στοιβάδες των ηλεκτρονίων (2ν^)

Δηλαδή την στιγμή της σταύρωσης ο αρ. 4, η νοητική ακτίνα (ο μετανοών), αντιλαμβάνεται τον τρόπο που το άθροισμα του μορφικού κραδασμού και της δράσης των επιθυμιών του αποτελούν απλά την εκδήλωση της σφραγίδας της πνευματικής Μονάδας του…

Η συνείδηση των φιλοσόφων στην προκλασική ελληνική αρχαιότητα ταύτιζε τα πρόσωπα των θεών με τους κοσμικούς ή φυσικούς νόμους. Τότε δηλαδή η θρησκεία δεν ήταν διαχωρισμένη με δογματικές θέσεις από την επιστήμη καθώς η κοινή λογική δεν είχε ακόμη διαφθαρεί από την πλάνη (σοφιστεία) του υλισμού. Οι φιλόσοφοι ήταν ελεύθεροι να διατυπώνουν θεωρίες που ήταν σε θέση να ερμηνεύσουν την εμπειρία της μυητικής επαφής τους με τους κοσμικούς νόμους.

Η σοφιστεία όμως που ξεκίνησε τους κλασσικούς χρόνους διέφθειρε την λογική διαδικασία η οποία έως τότε ανακλούσε απλά τα μυητικά δρώμενα. Καθώς οι αποδεικτικές μέθοδοι μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν πλέον και από τους αμύητους που δεν είχαν το βίωμα της θεότητας. Αυτοί εμπλουτίζοντας διαρκώς την ρητορική τους με συνειρμούς που δεν αφορούσαν την φαινομενολογία της θεότητας αλλοίωσαν το κάτοπτρο του ορθού λόγου στην καρδιά. Έτσι φθάσαμε στο απίθανο σημείο όπου η σύγχρονη επιστημονική γνώση χάρις στην ανάπτυξη της πυρηνικής τεχνολογίας επανέφερε την θέα των κοσμικών νόμων. Και ενώ ομολογεί ότι η ύλη δεν είναι δυνατόν να ορισθεί αντικειμενικά, ότι αποτελεί δηλαδή απλά την πίστη των υλιστών, όντας η άτυπη θρησκεία του νου των επιθυμιών μας …όλοι αρνούμεθα να την ακούσουμε. Γιατί από την αρχή ο σοφιστής ήταν ο στοιχειακός νους της επιθυμίας που αναπτυσσόταν στο καθοδικό τόξο της ενέλιξης του πολιτισμού

Η αναστροφή της υλιστικής πορείας αυτού του πολιτισμού επιχειρείται και πάλι από τους θεοσοφιστές που έχουν έναν στενό χρονικό ορίζοντα λίγων αιώνων στην διάθεση τους πριν την αναπόφευκτη καταστροφή του στην εποχή του Υδροχόου και των δακρύων της Αλκυόνης. Αλλά πως είναι δυνατόν να πείσεις τους άλλους με θεοσοφικές θεωρίες αν δεν πείσεις πρώτα τον εαυτό σου… για την επιστημονική επάρκεια αυτών των απόψεων. Το παράδοξο λοιπόν είναι ότι οι αποδείξεις υπάρχουν είναι διάσπαρτες στα εγχειρίδια της βασικής μας εκπαίδευσης αλλά η νοητική μας αδυναμία δεν τα αναγνωρίζει. Έτσι εμείς καταδικάζουμε τους εαυτούς μας δια της νοητικής οκνηρίας μας καθώς φανταζόμαστε ότι χρειάζονται μεγάλοι και εξειδικευμένοι επιστήμονες σε πανάκριβα εργαστήρια για να εκφράσουν το προφανές!!!
Το παράδειγμα του περιοδικού πίνακα των στοιχείων είναι χαρακτηριστικό:

Ø Ο αριθμός της περιόδου στην οποία ανήκει το στοιχείο, δείχνει τον αριθμό των στιβάδων στις οποίες έχουν κατανεμηθεί τα ηλεκτρόνιά του. Αυτό αντιστοιχεί στους 7 γύρους του φυλετικού ρεύματος της θεοσοφίας. Το βαρύτερο ιχνστοιχείο που ενσωματώνει τώρα η ανθρώπινη μορφή είναι το μολυβδένιο της 5ης περιόδου !!!

Ø Ο αριθμός της ομάδας στην οποία ανήκει το στοιχείο, δείχνει τον αριθμό των ηλεκτρονίων στην εξωτερική στιβάδα του ατόμου του. Εδώ υπάρχουν τρεις μόνον αλληλοκαλυπτόμενες ομάδες από 2, 8 και 18 στήλες. Σαν να λέμε δηλαδή ότι η Μονάδα μας που επιστατεί τον αξεπέραστο δακτύλιο της εξωτερικής στοιβάδας ανήκει στην 1η, την 2η ή την 3η ακτίνα…

Ø Ειδητικός είναι ο αριθμός που καθορίζει το είδος. Στον Ιάμβλιχο είναι αυτός που επιδέχεται γεωμετρικής παραστάσεως / ειδητική νόηση / ειδητικές αποδείξεις / ικανότης οπτικοποίησης. Οι πλατωνικοί ειδητικοί αριθμοί είναι οι ακτίνες της θεοσοφίας… Είναι οι 7 πυθαγόρειες τριάδες που δημιουργούν τα 7 πολλαπλάσια του 4 = {4,8,12,16,20,24,28} καθορίζοντας την τύχη των χημικών ενώσεων των στοιχείων στον περιοδικό πίνακα…



Three quarks for Muster Mark

Διαπιστώσαμε στην ταξινόμηση των ατομικών βαρών στον περιοδικό πίνακα, ότι η ηλεκτροαρνητικότητα, δηλαδή η ικανότητα προς σύναψη σχέσεων (μορίων) δια μέσου των ομοιοπολικών δεσμών, ακολουθεί την ίδια φθίνουσα ελικοειδή διαδρομή παρόμοια με τον Όφι ή Λόγο του πυρός, από την κεφαλή προς την ουρά, στο δένδρο της ζωής ή μόνιμο άτομο της μεταφυσικής… Το δράμα του οποίου εκπέμπει ακατάπαυστα η ιερή πανσέληνος.

Επειδή όμως η σύναψη σχέσεων (μορίων όπως το ύδωρ) είναι ο προάγγελος της συνείδησης, συνεπάγεται ότι αυτή (η συνείδηση) ευδοκιμεί στην μέση περιοχή του περιοδικού πίνακα όπου ευρίσκεται ο κορμός του δένδρου και τα ελεύθερα ηλεκτρόνια των μετάλλων. Ούτε λίγο ούτε πολύ ταυτίσαμε λοιπόν την λατρεία των γνωστικών Οφιτών της Αλεξάνδρειας με τον ηλεκτρισμό και τον σταυρωμένο Χρ-ιστό (πυρ στον ιστό) στον τριπλό σταυρό του καβαλιστικού δένδρου της ζωής. Οι τρεις άξονες (σταυροί) του οποίου συνδέονται με τον νόμο των τετραγώνων του πυθαγορείου θεωρήματος…

Έχοντας κατά νου να ελέγξουμε την δυνατότητα ταυτοποίησης του όρου ηλεκτρισμός της φυσικής με αντίστοιχες έννοιες της μεταφυσικής. Επιχειρήσαμε μια πρώτη σύγκριση του αιθερικού φυτικού βασιλείου (της αμπέλου ή των Μελίων νυμφών ) που προηγήθηκαν κατά μια ημέρα της φυσικής δημιουργίας με το ηλεκτρονικό νέφος. Καθώς η φυσική δημιουργία των σύνθετων πραγμάτων στην γη και τους πλανήτες γενικότερα, ακολουθεί τις μοριακές ενώσεις που συνάπτουν οι δεσμοί στις εξωτερικές στιβάδες των ηλεκτρονίων των διαφορετικών ατόμων.
Ο αιθερικός κόσμος λοιπόν κρύβεται στην κατανόηση της εξελικτικής πορείας του ηλεκτρισμού από τον πυρήνα προς τις στιβάδες που εξακολουθούμε όμως να αγνοούμε προκλητικά…
Ο κοινός ηλεκτρισμός ( ως ροή ηλεκτρονίων) υπάρχει δεσμευμένος και στον πυρήνα στην δομή των νετρονίων που παρουσιάζονται ως ηλεκτρικά ουδέτερα όσο ο πυρήνας παραμένει σταθερός. (Το νετρόνιο αποτελείται από 3 κουάρκ (udd)- δύο κάτω (down) και ένα πάνω (up) quark). Το νετρόνιο διασπάται συμμετέχοντας σε ασθενείς πυρηνικές αλληλεπιδράσεις όπου μετατρέπεται σε πρωτόνιο και ταυτόχρονα παράγεται ένα ηλεκτρόνιο και ένα αντινετρίνο του ηλεκτρονίου. Αυτό συμβαίνει για να "αποφορτιστεί" κάποιος ατομικός πυρήνας από την παρουσία πολλών πρωτονίων των οποίων η αμοιβαία απώθηση λόγω ηλεκτρικού φορτίου καθιστά τον πυρήνα ασταθή.

Αντίστοιχα στην μεταφυσική η μυητική διάσπαση της μορφής επέρχεται όταν η συνείδηση υπό την πίεση του φορτίου των γεγονότων μεταβαίνει στον αστρικό φορέα διχάζοντας την εμπειρία της προσωπικότητας… Δηλαδή ο παρατηρητής διπλασιάζει τις εντυπώσεις του συμμετέχοντας ως μυθικός Γύγης στην ζωή δύο βασιλείων. Η πιο απλή εκδήλωση αυτού του μυητικού συμβάντος έχει καταγραφεί λεπτομερώς από τον Ζ.Π.Σαρτρ στην «Ναυτία» της σιγής του νου. Η οποία είναι σε αντίστροφη φορά η κοινή ναυτία των ταξιδίων εξαιτίας του βομβαρδισμού των εντυπώσεων επί της προσωπικότητας που οδηγείται σε εμετική διάσπαση, καθώς το ταξίδι είναι το συνώνυμο της φλυαρίας των εντυπώσεων…



Θυμάμαι έναν συμμαθητή μου στο νηπιαγωγείο που κάθε μέρα έκανε εμετό επειδή έτρωγε μαρμελάδα με βούτυρο, αλλά δεν τολμούσε να αμφισβητήσει την σοφία της τροφοδότριας μητέρας του. Παρόμοια ο συγγραφέας Μπορίς Βιάν πήγαινε στις διαλέξεις του φίλου του Ζ.Π. Σάρτρ με θέμα την φύση της φαντασίας και του μηδενός της σιγής του νου, εφοδιασμένος πάντα με μία πετσέτα για τους αναπόφευκτους εμετούς εκ της φιλοσοφικής ναυτίας…

Συγκρίνοντας την διάσπαση των σύνθετων ατόμων με την διάσπαση της προσωπικότητας, και την αστρική έξοδο, αντιμετωπίσαμε τον εμετικό πίδακα σαν το αντίστοιχο μιας ηλιακής έκρηξης ή έξοδο της ψυχικής ουσίας…

Στα ισότοπα των σύνθετων ατόμων που συμβαίνει να είναι και ραδιενεργά, η πρώτη στιβάδα των ηλεκτρονίων συμβαίνει να αναμειγνύεται με την περίσσεια των πρωτονίων οπότε είναι ιδιαίτερα εύκολη και η σχάση τους.
To 1964 ο Αμερικάνος φυσικός Μάρεϊ Γκελ-Μαν (Murray Gell-Mann) πρότεινε ότι τα πρωτόνια και τα νετρόνια, τα λεγόμενα νουκλεόνια, δεν αποτελούν τους στοιχειώδεις δομικούς λίθους της ύλης, αλλά συνίστανται από άλλα μικρότερα σωματίδια, τα οποία ονόμασε κουάρκ. Η ονομασία αυτή προέρχεται από την πρόταση "Three quarks for Muster Mark", η οποία συναντάται στο μυθιστόρημα Finnegans Wake του Ιρλανδού συγγραφέα και ποιητή Τζέημς Τζόυς. Το 1969 ο Γκελ-Μαν απέσπασε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής για την συνεισφορά του και τις ανακαλύψεις σχετικά με τη ταξινόμηση των στοιχειωδών σωματιδίων και τις αλληλεπιδράσεις τους.

Επειδή όμως ο αποσυμβολισμός στο συγκεκριμένο μυθιστόρημα δείχνει ότι το ξύπνημα των αδελφών Finnegans περιγράφει την σχέση των Διόσκουρων ρωθωνιών σε σχέση με την καρδιά που βρίσκεται στην άκρη της μύτης ως αντίληψη της ωραίας Ελένης ή αστρολογικής ειμαρμένης. (Βλ.η μύτη ως τομή των δύο οφθαλμικών κύκλων ή 666=360Χ2-54)… Συνειδητοποιούμε ότι ο συγκεκριμένος φυσικός διατυμπάνιζε την αλήθεια του εσωτερισμού: ότι τα 3 κουάρκς είναι η εισπνοή, η εισπνευστική παύση και η εκπνοή, που παγιδεύουν τον αιθερικό ηλεκτρισμό της προσοχής τω αισθήσεων μας, στον σταθερό πυρήνα της αύρας μας (η διπλή ή ερμαφρόδιτη) που είναι η πενταγωνκή μορφή μας !


Υλοζωισμός και αστρολογία: η αλχημεία

Ο Αϊνστάιν και ο Τζαίημς Τζόυς είναι δύο γνωστοί εραστές της θεοσοφίας, που επιχείρησαν να συμβιβάσουν τα θεολογικά δόγματα με το γνωσιολογικό επίπεδο της εποχής μας. Ο πρώτος κατάφερε να εκφράσει πολλές πρωτότυπες ιδέες χάρις στην ευνοϊκή γωνία του Ερμή με τον Ουρανό στο ωροσκόπιό του, ενώ ο δεύτερος μετέφερε την μυθολογία στην καθημερινότητα του βίου μας με τον Οδυσσέα του και την οικογένεια των Φίνεγκαν, ως γνήσιος ιερέας του Ποσειδώνα των οραμάτων, (σύνοδος Δία-Ποσειδώνα)

Χάρις στην εργασία λοιπόν τόσων πολλών διανοητών, φανερών και αφανών βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση να σχίζουμε όσοι από εμάς το επιδιώκουν, με σχετική ασφάλεια πλέον το πέπλο του αιθερικού Ναού και να λαμβάνουμε την γνώση του αστρικού πεδίου…

Ο Αϊνστάιν, περισσότερο με το παράδειγμα της ζωής του ως αφανής αλχημιστής έδειξε την μεταβολή της σπερματικής ουσίας σε φως. Ο γνωστός τύπος του για την ισοδυναμία του τετραγώνου του φωτός με την υλοενέργεια, επαναλαμβάνει την απόκρυφη ερωτική λειτουργία της αλχημικής σταύρωσης των πυθαγορείων.
Ο κάθετος φαλλός και το οριζόντιο αιδοίο είναι τα δύο ιερά σύμβολα-γραμμές του ισόπλευρου σταυρού, στα οποία ο ζηλωτής των μυστηρίων έρχεται αντιμέτωπος συνειδητά με τους κόμβους του κάρμα.
Στο καβαλιστικό δένδρο υπάρχουν 3 τέτοιοι σταυροί ή ευκαιρίες (οι 3 σταυροί στον Γολγοθά) με τις οποίες επιχειρείται ο συμβιβασμός των ακραίων στηλών του περιοδικού πίνακα των ψυχικών στοιχείων.
Οι ευκαιρίες εμφανίζονται μόλις επιτυγχάνεται η ορθή νοητική γωνία της συνείδησης. Οπότε οι Διόσκουροι (των καθέτων πλευρών του ορθογωνίου νοητικού τριγώνου) συντίθενται στο πρόσωπο της πανσέληνου Ελένης-ειμαρμένης ή υποτείνουσας αποκαλύπτοντας την βούληση του ήλιου Απόλλωνα.
Όπως υποδεικνύεται στην αιγυπτιακή εικονογραφία του ερωτικά ερεθισμένου νεκρού Ραμσή: το φαλλικό ύψος δημιουργεί την πλευρά του τεραγώνου-πύλης που το εμβαδόν του (φως) ισούται με το γινόμενο των προβολών των καθέτων πλευρών στην υποτείνουσα. Οι δύο κάθετες είναι η μορφή ως χάρις και η επιθυμία ως ζωική βούληση.

Κατά την διάρκεια λοιπόν της ερωτικής συνεύρεσης ή σταύρωσης ο νοήμων άνθρωπος επιχειρεί την απόσυρση του ηλεκτρικού ρεύματος των αισθήσεων αρχίζοντας από την αφή της εξωτερικής στοιβάδας. Γεγονός που βιώνει ως αντίληψη του γαμήλιου ερμαφρόδιτου όντος ή πενταγωνικού δωδεκαέδρου της ένωσης των δύο φύλων. Κατόπιν βασιζόμενος στα δεδομένα της αυτοπαρατήρησης, αναζητά αναπολώντας στο φως της μεταβολής της λαγνείας του (πυρ των κοπράνων) την κλίμακα του φωτός. Δηλαδή μεταφέρεται από το επίπεδο των οπτικών καθημερινών εντυπώσεων, εκεί όπου η συνείδηση κατόρθωσε να διαχωριστεί αντιλαμβανόμενη την δράση κάποιου στοιχειακού ως ψυχολογικό ελάττωμα στα αιθερικά του κέντρα. Στο στάδιο της επίπονης νουθεσίας που ο Καρτέσιος ονομάζει ως μεταφορά του ζωικού πνεύματος δια του αίματος στο κωνάριο. (Οι χριστιανοί θεολόγοι αναφέρουν την σωτηρία δια του αίματος του Χριστού που χύθηκε στον Γολγοθά-κρανίο). Γεγονός που στα εσωτερικά πεδία βιώνεται ως σύγκλιση του δικαστηρίου της θεϊκής δικαιοσύνης, όπου ο μετανοών ταραχοποιός αναγνωρίζεται ως κτίστης του Ναού των πλατωνικών στερεών ή αισθήσεων. Αισθήσεις που αντιστοιχήσαμε με τις εσωτερικές στοιβάδες των ηλεκτρονίων αλλά και με τα 7 στρώματα τις επιδερμίδας μας ή της αύρας μας…

Η φανταστική αναπόληση των γεγονότων ως γεύση-εικοσάεδρο επιτυγχάνει την δόμηση της συλλογιστικής των τριών διαστάσεων και την καταστροφή της κατά την μεταμόρφωση της αναπολούμενης οπτικής φυσικής εντύπωσης σε μυθολογικό όν. Ενώ η όσφρηση-κύβος μεταφέρει την συνείδηση στον καρδιακό ζωδιακό όπου λαμβάνει χώρα η κοινή αίσθηση της ενόρασης για την δράση του ελαττώματος ή επαναστατημένου στοιχειακού, χάρις στην κατανόηση της ιστορικής διαδρομής του "γεγονότος". Εδώ στο επίπεδο του πυρός ή δικαστηρίου του κατοπτρισμού των τριγωνικών πυραμίδων αποκαλύπτεται στην δομή των γεγονότων, το σύμβολο της εγκλωβισμένης βουδικής ουσίας και η ηλιακή αγελάδα απάγεται στο Δέπας-δισκοπότηρο.

Ο μαθητής ταυτιζόμενος πλέον με την τέλεια πενταγωνική Μονάδα του μεταβαίνει χάρις στην αναγνώριση της δράσης του ελαττώματος στην αντίστοιχη πλανητική θεραπευτική υπηρεσία, έχοντας γνώση της κρίσιμης αντιστοιχίας μεταξύ του φορέα του και του πλανήτη. Όπου του δηλώνεται σαφώς ότι η υπηρεσία του δεν είναι τίποτα άλλο πέραν από την καθοδήγηση των μυθικών στοιχειακών πλασμάτων που θορυβούν στην αύρα του, στην επίγνωση του πλανητικού σχεδιασμού και των θείων επιστατών του…




Ένα φλάουτο από κόκαλο
Η αιμοσφαιρίνη, είναι μια μεταλλοπρωτεΐνη με σίδηρο, που περιέχεται στα ερυθρά αιμοσφαίρια. Επιτελεί την μεταφορά του οξυγόνου από τους πνεύμονες στο υπόλοιπο σώμα και διοξειδίου του άνθρακα από το σώμα στους πνεύμονες. Η αιμοσφαιρίνη παράγεται στον μυελό των οστών. Περιέχοντας σίδηρο είναι υπεύθυνη για το χρώμα των ερυθρών αιμοσφαιρίων, κυττάρων που δεν έχουν πυρήνα.
Την σκελετική δομή της μορφής και την ισορροπία του ασβεστίου επιστατεί ο Κρόνος Αιγόκερως. Η αστρολογική έξαρση του Άρη στο ζώδιο του Αιγόκερω φαίνεται να έχει την φυσιολογική της αντιστοιχία στην παραγωγή της αιμοσφαιρίνης-σιδήρου εντός των οστών. Το μυστήριο της αρχαγγελικής ή υλικής δημιουργίας που ξεκινά στον Αιγόκερω συνεχίζεται στο επόμενο ζώδιο του Υδροχόου ή της κυκλοφορίας του αίματος. Εδώ η τυφλή «εργασιομανία» συνεχίζεται υποταγμένη στο ρυθμό του πνεύματος εφόσον τα ερυθρά κύτταρα δεν έχουν πυρήνα, τον αντιπρόσωπο του τρίτου λόγου…
Τα τρία χειμερινά ζώδια των κολάσεων της ύλης, δηλαδή της πτώσης του πνεύματος ή καλύτερα του βίαιου ενδιαφέροντος του, συσχετίζει η βίβλος των νεκρών του Θιβέτ με την εμφάνιση των οργισμένων θεοτήτων που καταστρέφουν το απατηλό σώμα της σκέψης… Αλλά το πνεύμα χωρίς συνείδηση-διάκριση είναι είτε οργισμένο, είτε αφελές (βλ σφαίρες της τιμωρίας και του ελέους), καθώς ωθείται σε δράση μόνον από την λαγνεία (πείνα-δίψα) του αίματος.


Έτσι οι Βούδες-Αρχάγγελοι διατηρούν τον κόσμο μας προβάλλοντας την βασική νότα του ήχου-αίματος θεμέλιο της οκτάβας της μορφής και του κόσμου. Αναμένοντας από την συνείδηση να αποδείξει ότι είναι ικανή να ηχήσει (συνθέσει) τις νότες (ορμόνες) που θα την εντάξουν στην μόνιμη συμφωνική ορχήστρα .









Ο διαλογισμόςκαι το αίμα

Στα παραδοσιακά κείμενα των Ουπανισάντ υποδεικνύεται η ανάγκη της ένωσης του ερυθρού ηλιακού ελιξίριου με το λευκό σεληνιακό, δηλαδή του αίματος με το σπέρμα. Η ένωση αυτή απεγκλωβίζει την συνείδηση από τον φαύλο κύκλο των επιθυμιών και του ύπνου της προσωπικότητας, οδηγώντας την σταδιακά στην διάκριση των δυνάμεων που συνιστούν την μορφή της.

Όπως ήδη αναφέραμε, το αίμα υπακούει στο πνεύμα καθώς τα αιμοπετάλια είναι απύρηνα όπως και ο μυελώδης φλοιός των τριχών… Τα απύρηνα κύτταρα αναπτύσσονται στο προφύλαγμα των οστέινων και κερατινών περιβλημάτων που εποπτεύει ο Κρόνος. Η ενδόμυχη κατανόηση των εντολών του πνεύματος δια του αίματος και των … τριχών, υπάρχει στο γυναικείο φύλο καθώς διαθέτει ερυθρό σπέρμα. Έτσι το θήλυ ευρίσκεται στην ιδιόρρυθμη θέση να ανταποκρίνεται ενστικτωδώς στις διαταγές του πνεύματος, να διαφθείρεται δυσκολότερα αλλά μην διαθέτοντας την αιθερική κατοπτρική ύλη του σεληνιακού λευκού σπέρματος να μην συνειδητοποιεί την δράση της. Αντίθετα η μοίρα των ανδρών είναι να έλκονται από τις γυναίκες προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσουν … το πνεύμα του θήλεος που όπου θέλει πνέει, όσον δεν ασχολούνται ως ιερείς με τις τρίχες του δικού τους πώγωνα.

Τώρα όμως καθώς η κατανόηση του πολιτισμού μας επί της κυκλοφορίας του αίματος, δηλαδή της πτώσης του πνεύματος στην μορφή γίνεται βαθύτερη, έχουμε την δυνατότητα και της χημικής προσέγγισης… Ακολουθεί μια συρραφή εγκυκλοπαιδικών αναφορών για την λειτουργία των αιμοπεταλίων μετά την θανάτωση τους στον σπλήνα και την μεταφορά τους στο συκώτι για την παραγωγή της χολής:

« Τα ερυθρά αιμοσφαίρια, τα οποία παράγονται στο μυελό των οστών μεταφέρονται από το περιφερικό αίμα στον σπλήνα, όπου και πεθαίνουν λόγω γήρατος ή βλάβης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση της αιμοσφαιρίνης που βρίσκεται στο εσωτερικό τους, η οποία μετατρέπεται σε αίμη. Στη συνέχεια η αίμη μετατρέπεται σε έμμεση χολερυθρίνη (Indirect bilirubin) στα δικτυοενδοθηλιακά κύτταρα του σπλήνα. Η έμμεση χολερυθρίνη δεν είναι διαλυτή στο νερό. Προσδένεται στην αλβουμίνη και με την μορφή αυτή κυκλοφορεί στο αίμα. Μέσω της κυκλοφορίας μεταφέρεται στο ήπαρ. Η έμμεση χολερυθρίνη ονομάζεται αλλιώς ασύζευκτη χολερυθρίνη ή μη-γλυκουρονική χολερυθρίνη

Οι χρωστικές ουσίες της χολής (χολερυθρίνη και χολοπρασίνη), προέρχονται από τη διάσπαση της αιμοσφαιρίνης (των ερυθρών αιμοσφαιρίων) και είναι αυτές που δίνουν στη χολή το χρώμα της και που με τη σειρά της επηρεάζει το χρώμα των κοπράνων.

Η χολερυθρίνη αποτελείται από μία ανοικτή αλυσίδα τεσσάρων πυρολικών δακτυλίων. Όλες οι χημικές ενώσεις - χρωστικές που διαθέτουν δακτυλίους τύπο πυρόλης εκτίθενται στο φως ισομερίζονται (αποκτούν συμμετρική δομή). Η ιδιότητα αυτή της χολερυθρίνης χρησιμοποιείται στην φωτοθεραπεία, η οποία εφαρμόζεται θεραπευτικά στις περιπτώσεις εμφάνισης νεογνικού ικτέρου στα νεογνά: το ισομερές της χολερυθρίνης που δημιουργείται μετά την έκθεση στην ακτινοβολία είναι περισσότερο διαλυτό από το ισομερές που δεν έχει δεχτεί ακτινοβολία.

Η χολερυθρίνη δημιουργείται από την δράση του ενζύμου χολοπράσινη ρεδουκτάση (biliverdin reductase) επί της χολοπρασίνης (biliverdin). Η χολοπρασίνη είναι προϊόν του καταβολισμού της αίμης και αποτελεί μία πράσινη τετραπυρολική χολοχρωστική. Η χολοπρασίνη ρεδουκτάση αφαιρεί το διπλό δεσμό μεταξύ του δεύτερου και του τρίτου πυρολικού δακτυλίου. Στη συνέχεια η χολερυθρίνη οξειδώνεται και μετατρέπεται ξανά σε χολοπράσινη. Η αέναη αυτή κυκλική διαδικασία, σε συνδυασμό με τη δραστική αντιοξειδωτική λειτουργικότητα της χολερυθρίνης, έχει οδηγήσει στην υπόθεση ότι ο βασικός της ρόλος είναι η αντιοξειδωτική δράση της στα κύτταρα.»
Η αναφορά μας αυτή αποκτά σημασία καθώς συμβαίνει η είσοδος της συνείδησης στην κυκλοφορία του αίματος να καταγράφει εικόνες που έχουν θαυμάσια αποδοθεί από τους μεσαιωνικούς αλχημιστές. Χαρακτηριστική είναι η καταγραφή του σταδίου της σήψης του αίματος και της πάλης του πράσινου με τον ερυθρό δράκοντα (χολερυθρίνης-χολοπράσινης)
Ως γνωστό η χολή διαλύει το λίπος, γεγονός που προσφέρει τις απαραίτητες δαιμονιώδεις σκοτεινές ουσίες για τον θυσιαστικό μετασχηματισμό τους στον αδάμαντα της αιθερικής μορφής.
Ότι η αλχημεία σχετίζεται με τις μεταβολές των μεταλλικών στοιχείων του αίματος βεβαιώνεται από το γεγονός της αντικατάστασης του σιδήρου από τον χαλκό...

Περίπου 7000 άτομα στον κόσμο έχουν μπλε αίμα

"Στον κόσμο υπάρχουν περίπου 7000 άτομα των οποίων το αίμα έχει μια μπλε απόχρωση. Αποκαλούνται κυανητικοί cyanea . Ο σίδηρος στο αίμα τους, αντικαθίσταται από τον χαλκό, χωρίς την αλλαγή όμως των λειτουργιών του. Το μπλε-ιώδες προέρχεται από τις προσμείξεις χαλκού και σιδήρου ».
Οι επιστήμονες εξηγούν την εμφάνιση κυανητικών με τους νόμους της εξέλιξης στην περίοδο φυσικών καταστροφών ή περιβαλλοντικών μεταβολών ή επιδημιών. Τότε τα "κανονικά" πεθαίνουν ενώ αυτά "που μετατράπηκαν" μένουν ζωντανά και δημιουργούν νέους πληθυσμούς.
Οι κυανητικοί δεν υποφέρουν από τις συνήθεις ασθένειες του αίματος - τα μικρόβια αποτυγχάνουν να επιτίθενται στα κύτταρα του χαλκού. Το μπλε αίμα πήζει πολύ πιο γρήγορα και ακόμη και οι σοβαροί τραυματισμοί δεν προκαλούν αιμορραγία.
Αποδεικνύεται ότι η έκφραση "γαλάζιο αίμα" ως σημάδι ευγενικής καταγωγής, δεν είναι τυχαία. Εφόσον ορισμένοι από τους ευγενείς ιππότες, είχαν όντως γαλάζιο αίμα, λόγω της πανοπλίας τους και του χαλκού της.


Μεταστοιχείωση και μετενσάρκωση

Ότι είναι σύνθετο θα διαλυθεί, εργαστείτε για την σωτηρία σας, είπε ο κ. Βούδας

Αν έχουμε έλθει εδώ για να μεταβάλουμε τον σίδηρο του αίματος σε χαλκό τότε...

Από πολλούς μελετητές της βιοχημείας διατυπώνεται η άποψη ότι επειδή οι κότες παράγουν περισσότερο ασβέστιο από αυτό που προσλαμβάνουν… όλοι οι έμβιοι οργανισμοί έχουν την δυνατότητα να παράγουν στοιχεία με την μεταστοιχείωση της ψυχρής πυρηνικής σύντηξης, βεβαιώνοντας τον αρχαίο αλχημικό ισχυρισμό.
Φαίνεται ότι η εργασία της μεταστοιχείωσης επιταχύνεται δραματικά με την είσοδο στον πνευματικό Άδη του πυρός ή υποατομικό κόσμο.

Η λογική συσχέτιση που χρειάζεται να εξετάσουμε τώρα είναι αυτή που προκύπτει από την αντιστοίχηση του Ατομικού-πνευματικού βασιλείου που περίγραψαν οι ατομικοί φιλόσοφοι (Λεύκιπος, Δημόκριτος, Επίκουρος κλπ) προς τον ορυκτό κόσμο και τα άτομα του περιοδικού πίνακα των στοιχείων… Σχέση που έχουμε ήδη διατυπώσει όταν παρατηρήσαμε ότι τα στοιχεία του περιοδικού πίνακα έχουν στην εξωτερική τους στιβάδα 2,8,18 (2n^, με η=1,2,3) ηλεκτρόνια. Θυμίζοντας τις πνευματικές ακτίνες 1,2,3 που εκδηλώνει η ηλεκτρική πνευματική βούληση…

Πρόκειται δηλαδή για τις Μονάδες του πυρός που εγκλωβίζονται ως Άτομα της υλικής δημιουργίας… Εδώ παρατηρούμε ότι το πλήθος των 118 Ατομικών Βαρών των γνωστών στοιχείων προσεγγίζει το πλήθος των …108 ενσαρκώσεων του βουδισμού ή τις εκατοντάδες-ψυχές των πυθαγορείων, τους Κενταύρους της μυθολογίας. Αν λάβουμε λοιπόν υπόψη ότι τα ραδιενεργά στοιχεία που βρίσκονται σε θέσεις μετά από αυτή του Ουρανίου (U) με ( Α.Β. 92 ) στον περιοδικό πίνακα, τα οποία αποκαλούνται υπερουράνια στοιχεία, είναι τεχνητά στοιχεία. Είναι στοιχεία τα οποία δεν ανευρέθησαν στην φύση αλλά έχουν δημιουργηθεί από τον άνθρωπο με ραδιενεργές μεθόδους είτε σε πυρηνικούς αντιδραστήρες είτε σε εργαστήρια, δηλαδή είναι προϊόντα μεταστοιχείωσης. (Τα Τεχνητά στοιχεία είναι όλα στερεά). Δηλαδή υπονοούμε ότι υφίσταται μια σχέση ανάμεσα στην αύξηση του Ατομικού Βάρους και την εμπειρία την οποία αποκομίζει η Ατομική Πνευματική Μονάδα με την είσοδο της στην υλική δημιουργία, έως ότου φθάνει τα μεγάλα ατομικά βάρη των υπερουράνιων ραδιενεργών στοιχείων όποτε και καταρρέει η δομή του… Δηλαδή δεν μπορεί να διαχειριστεί την εμπειρία πέραν του 100

Για όσους έχουν δυσκολία να αντιληψθούν την σχέση που μπορεί να έχει η ανθρώπινη συνείδηση με την … συνείδηση ενός ατόμου. Θα θυμίσουμε την δήλωση του κ. Βούδα "ότι είναι τα μεγαλύτερο και το μικρότερο Ον στην δημιουργία", ένας ήλιος ή …ένα ηλεκτρόνιο !
Σε έναν διαλογισμό μπορείς να μετέχεις στην ομαδική συνείδηση (εγώ) της ομάδας σου, του εγώ του πλανήτη ή να μελετήσεις την ατομική δομή ενός αντικειμένου… Οι δυνατότητες αυτές παρέχονται με την είσοδο στον πρώτο αιθέρα της μνήμης των Ροδόσταυρων ή την ακάσα των ινδουιστών ή Λόγο του ευαγγελλιστή Ιωάννη και των Γνωστικών…


Η εξέλιξη του αίματος και των αισθήσεων.
Ο ισχυρισμός του lyall Watson ότι οι αισθήσεις χρησιμοποιούν ως φορέα το αίμα, επανάφερε στο προσκήνιο την μεταφυσική αντίληψη για το ρεύμα της ζωής, που σχετίσαμε με την νεοπλατωνική αριθμολογική αντίληψη της κυκλικής περιόδου του 1/7=142857…
Η ανάγκη να επανεξετάσουμε τις πληροφορίες που έχουμε συγκεντρώσει για το αίμα προέκυψε από την συνειδητοποίηση ότι οι αισθήσεις βασίζονται στους χαοτικούς ή άρρητους αριθμούς √2, √3, √5 επισυνάπτοντας τους τον χαρακτηρισμό των αφρόνων πορνών… του χοϊκού πυρός. Αυτού που γράφει-σφραγίζει τις γήινες μορφές, όπως το χαμαιτυπείο . Οι πόρνες στην αρχαία Αθήνα χάρασσαν το όνομα τους στα σανδάλια τους , το οποίο τυπωνόταν στο έδαφος (τυπώνω χαμαί) προς άγρα πελατών.
Αλλά η ένωση της ορμονικής λειτουργίας με την αιματική χάρις στην αλχημική μετάλλαξη του σιδήρου της αιμοσφαιρίνης (βλ. χαλκός και γαλαζοαίματοι), οδηγεί στην γέννηση νέων αιθερικών αισθήσεων που αντιστοιχούν σε τετραδιάστατα στερεά (πολύτοπα ή υπερστερεά).
Οι γήινες-χοϊκές αισθήσεις διαλύονται στις υδάτινες γνώμες, ακολουθώντας την αντίστροφη πορεία της δημιουργίας τους. Όπως τα στερεά διαλύονται στις επιφάνειες που τα συνθέτουν πριν ανασυναρμολογηθούν σε νέα υπερστερεά. Δηλαδή τις αισθήσεις του νέου Αδάμ-αντα ή Χριστού.
Ο διαλογισμός στην τετρακτύ των πυθαγορείων είναι λίαν διαφωτιστική καθώς εξηγεί όπως και ο βουδισμός ή το κατά Ιωάννη ευαγγέλιο, ότι η διαφοροποίηση της αρχής του πυρός ή λογου στην πνοή του αέρα ή αντίληψης των πολικοτήτων είναι η γνώση του (π)ό(ν)ου ή (δημιουργικής) (πν)οής… που μεταμορφώνεται σε σάρκα. Με τον διαχωρισμό να αίρεται χάρις στην δράση του 3+4=7 της αλχημείας του αίματος και της ψυχής…
Αριθμοί
1
2
3
4
Μεγέθη
Σημείο
Γραμμή
Επιφάνεια
Στερεό
Εξέλιξη ζωής
Σπόρος
μήκος
πλάτος
όγκος
Ικανότητες
Λόγος
Γνώση
Γνώμη
Αίσθηση
Στοιχεία
Φωτιά
Αέρας
Νερό
Γη
Στερεά
Πυραμίδα
Οκτάεδρο
Εικοσάεδρο
Κύβος
(Πυραμίδα, Οκτάεδρο) το σώμα (Εικοσάεδρο, Κύβος) η ψυχή





(στον κύβο περιέχονται όλες οι αισθήσεις)

Το αίμα η χλωροφύλλη και η αλχημική «ξυλοποίηση» του επί ξύλου κρεμασμένου χάλκινου όφεος… ΧΞς ή 666 (Το Χ επάνω στο Ξ είναι το αλχημικό σύμβολο του χαλκού, ενώ ς είναι ο όφις )
Επιχειρώντας την μετά τα φυσικά σύνθεση των υπαρχουσών παράδοξων πληροφοριών για το αίμα και των προσπαθειών κάποιων οργανισμών που ήδη εκδηλώνονται προς αυτήν την κατεύθυνση. Συνειδητοποιούμε τις αλλαγές που πρόκειται να έλθουν μεταβάλλοντας το ανθρώπινο είδος σε ερμαφρόδιτο…
Οι πληροφορίες λοιπόν που αφορούν την «ξυλοποίηση» είναι οι ακόλουθες:
α) Κατά την αιθερική πτώση της τρίτης ρίζας φυλής, εμφανίστηκε το φαινόμενο της ξυλοποίησης του σάρκινου φορέα, γεγονός που οδήγησε τους Επιστάτες στον διαχωρισμό των φύλων ώστε να εξασφαλιστεί η ελαστικότητα της κίνησης. Γεγονός που οδήγησε στην δημιουργία του πεπτικού συστήματος. Καθώς ο χωρισμένος σε φύλα άνθρωπος θα έπρεπε να τρέφεται αφομοιώνοντας τον βαρύ κραδασμό της ύλης εκτός του αιθερικού παραδείσου. Δημιουργώντας την κοσμική γέφυρα που ενώνει τα ανώτερα με τα κατώτερα πλανητικά βασίλεια… της Γαίας των 7Χ7Χ7 = 343 πλανητικών εκδηλώσεων. Αποτέλεσμα ήταν η εμφάνιση κατά την διάρκεια της τρίτης φυλής του αιθερικού πέπλου της Ίσιδας (βλ. όριο του φωτός), του ήλιου-στομάχου ή εξόρστου ηλιακού συστήματος των πλανητών εντέρων, να περιφέρεται γύρω από το άρμα των Πλειάδων, Σείριου και Μ. Άρκτου.
β) Λαμβάνοντας υπόψη μας την φύση του περιοδικού πίνακα των στοιχείων, οφείλουμε να αποδεχθούμε την αντιστοιχία των πεσμένων πνευματικών μας μονάδων προς τα άτομα των 7 περιόδων ή ιεραρχιών του περιοδικού πίνακα… Οι τριπλότητες των κουάρκς δημιουργούν το δεύτερο καβαλιστικό δένδρο ή πυθαγόρεια τετρακτίδα με τις ιεραρχίες 7 έως 14 τις εσωτερικής αστρολογίας…
γ)Το ανθρώπινο αίμα ικανοποιεί μεν την πεπτική ανάγκη και την οξυγόνωση της σάρκας χρησιμοποιώντας τον σίδηρο της αιμοσφαιρίνης, που όμως δεν ικανοποιεί την ανάγκη της φωτοευαισθησίας. Την ανάγκη καλύπτει στην παρούσα φάση το νευρικό και ορμονικό σύστημα των νευροδιαβιβαστών. Το οποίο κατά την διάρκεια των ερωτικών μεταλλικών μυήσεων ταυτίζεται προφανώς με την κυκλοφορία του αίματος. Ο υδράργυρος με τα αμαλγάματα του αναφέρεται από την αλχημεία ως η οκτάβα του αναπαραγωγικού αιθέρα που προσφέρει στο αίμα την ελλείπουσα φωτοευαισθησία. Ώστε η κυκλοφορία του αίματος να ενσωματώσει την ασυνείδητη στην παρούσα φάση ροή των φυλετικών εντυπώσεων
δ)Η φύση της τελικής μεταβολής του ανθρώπινου φυσικού φορέα δεν είναι γνωστή. Κάποιοι μυημένοι αναφέρουν αισθαντική «ύλη»… χωρίς ηλεκτρόνια. Υπονοώντας την περιβόητη κοινή αίσθηση ή ήχο-λόγο του ηλεκτρικού πυρήνα, εφόσον η όραση και η αφή των μέσων και εξωτερικών στιβάδων που διαχωρίζουν τις μορφές θα έχουν καταργηθεί. (Την γεύση και την όσφρηση αντιμετωπίσαμε όπως και ο Αριστοτέλης ως είδη του πυρός της όρασης).
ε) Η αλχημεία περιγράφοντας την κλίμακα των μετάλλων που χρησιμοποιεί η ανθρώπινη αισθαντική ψυχολογία, επιβεβαιώνεται στις πολλές παράδοξες χρωστικές του αίματος:
Το κυανό αίμα οφείλεται στην αντικατάσταση του σιδήρου της αιμοσφαιρίνης από τον χαλκό.
Ως πράσινο αίμα προτείνεται από τον οργανισμό noblood.org (όχι αίμα βλ. http://www.noblood.org) η αντικατάσταση-αφομοίωση της χλωροφύλλης με βάση το εύφλεκτο αλκαλικό μέταλλο μαγνήσιο. (Ο αλχημικός συμβολισμός της αιωνιότητας, του αθάνατου, είναι το αιώνιο φυτό. Ενώ το μαγνήσιο συμβολίζεται με την Αφροδίτη πάνω από την σελήνη. Η Αφροδίτη και ο Διας ελέγχουν το φυτικό βασίλειο )

Μια δεύτερη αναφορά στο πράσινο αίμα εμφανίζεται κατά την σπάνια διαταραχή που ονομάζεται θειοαιμοσφαιριναιμία, κατά την οποία το θείο ενσωματώνεται με την αιμοσφαιρίνη, το μόριο που μεταφέρει το οξυγόνο στα ερυθρά αιμοσφαίρια, με αποτέλεσμα το αίμα να γίνεται πράσινο… Ενώ το αλχημικό σύμβολο του υδραργύρου φέρει το s (θείο) υπεράνω του συμβόλου του Ερμή !

Τέλος η ανάγκη της καθημερινής αναδρομικής άσκησης επί των γεγονότων (βλ. αντιστροφή του ζωδιακού της κοινής εμπειρίας ή μεταβλητού σταυρού) είναι αυτή που συνδράμει την φωτοευαισθησία του αίματος ή ένωση του πεπτικού με τον φωτεινό αιθέρα των εντυπώσεων… Οι χρωστικές ουσίες της χολής (χολερυθρίνη και χολοπρασίνη), προέρχονται από τη διάσπαση της αιμοσφαιρίνης (των ερυθρών αιμοσφαιρίων) και είναι αυτές που δίνουν στη χολή το χρώμα της και που με τη σειρά της επηρεάζει το χρώμα των κοπράνων.

Η χολερυθρίνη αποτελείται από μία ανοικτή αλυσίδα τεσσάρων πυρολικών δακτυλίων. Όλες οι χημικές ενώσεις - χρωστικές που διαθέτουν δακτυλίους τύπο πυρόλης εκτίθενται στο φως ισομερίζονται (αποκτούν συμμετρική δομή). Η ιδιότητα αυτή της χολερυθρίνης χρησιμοποιείται στην φωτοθεραπεία, η οποία εφαρμόζεται θεραπευτικά στις περιπτώσεις εμφάνισης νεογνικού ικτέρου στα νεογνά: το ισομερές της χολερυθρίνης που δημιουργείται μετά την έκθεση στην ακτινοβολία είναι περισσότερο διαλυτό από το ισομερές που δεν έχει δεχτεί ακτινοβολία.



Οι πιθανότητες και η ενόραση στον μυθολογικό κόσμο


Η Μονάδα παραμένει άγονη-ακίνητη πολλαπλασιαζόμενη με τον εαυτό της, έτσι αντιλαμβάνεται δια μέσου των παθών-φώτων της ψυχής και των περιπλανήσεων του Ασώτου των υλικών αισθήσεων.
Εδώ έχει ενδιαφέρον να παραθέσουμε τις δύο ετυμολογικές αναλύσεις της αλήθειας:
α+Λήθη, για το φως (τετράγωνα) της ψυχής
Άλη+θεία = η θεία περιπλάνηση, για τον άσωτο Υιό-νού των υλικών αισθήσεων (κανονικών στερεών)

Το τετράγωνο (φως) του δέκα είναι εκατό και ο κύβος (υλικές αισθήσεις) του δέκα είναι χίλια. Το τετράγωνο (φως) του εκατό είναι οι δέκα χιλιάδες και ο κύβος (υλικές αισθήσεις) του εκατό το ένα εκατομμύριο.
Το ένα εκατομμύριο είναι η αλχημεία της ένωσης του αίματος με το σπέρμα. (βλ. 1/7=142857 και 1/13=076923…153846) στην έκφραση 111111 R6 ή εξάκτινου με διαιρέτες {7,13}.
Οι δέκα χιλιάδες είναι το φως του πεντάκτινου R5 11111 που δημιουργεί τους όγκους. Οι διαιρέτες του R5 = {41,271} δίνουν 8 και 54 δυνατότητες πενταγώνων αλλά 8 είναι ο κύβος του δύο και 54 είναι δύο φορές ο κύβος του τρία, γεγονός που συνδιάζεται με την πρώτης τάξης περίοδο του ηλιακού 7 και την δεύτερης τάξης περίοδο του σεληνιακού 13…

Η συγκριτική μελέτη των περιβλημάτων της εκδηλωμένης αύρας-ψυχολογίας μας προσφέρει τον ακόλουθο πίνακα

Μονάδες: η πρώτη υπερβόρεια φυλή των θεών στην περιοχή των ενορατικών ζωδίων Καρκίνου-Λέοντα
Δεκάδες: η δεύτερη φυλή των τιμωρημένων ψυχών-Τιτάνων στην περιοχή Παρθένου-Ζυγού
Εκατοντάδες: η τρίτη φυλή που δημιούργησε την φασματική πλάνη των ενσαρκώσεων στο σπήλαιο των Κενταύρων. Η ζωδιακή περιοχή Σκορπιού-Τοξότη
Χιλιάδες: η τέταρτη φυλή των εγκλωβισμένων στον χρόνο του ήλιου των εντέρων, της έκφρασης των αθάνατων αιθερικών στοιχείων ως γεγονότων. Η ζωδιακή περιοχή Αιγόκερου-Υδροχόου
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου