Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

ΕΠΤΑ..Μέρος Β΄[Συμπτώσεις,777,Μενοράχ]

Οι άγγλοι ισχυρίζονται πως για να γίνεις λόρδος απαιτούνται επτά γενεές. Η Μελίνα τραγουδούσε Χατζηδάκη Επτά τραγούδια θα σου πω για να διαλέξεις το σκοπό και σύγχρονος Κότσιρας τα έχει βάλει με τα υαλικά «Θα σπάσω εφτά ποτήρια στ’ ουρανού τα πανηγύρια». Αλλά και οι ερωτολόγοι αριθμολάγνοι βεβαιώνουν: «Έρωτας που άντεξε εφτά χρόνια ποτέ του δεν πεθαίνει». μεγάλος μας ποιητής Άνθιμος Μιαούλης, λάτρης του έρωτα, της ζωής και της αριθμοσοφίας, έλεγε: «Όλα έχουν την εξήγηση τους και η ιερότητα τον αριθμό της». Και είχε απόλυτο δίκιο. Γιατί, όπως λένε και οι Γραφές, ολόκληρος Θεός χρειάστηκε επτά μέρες μαζί με την ανάπαυση του για να φτιάξει τον κόσμο. Οι γάτες φταίνε που είναι επτάψυχες;

Πώς όμως φθάσαμε ως εδώ, να στεκόμαστε με τέτοια ευλάβεια στον αριθμό εφτά; Από τα πανάρχαια χρόνια ο αριθμός αυτός για όλους τους λαούς ήταν ιερός και έκλεινε μέσα του δύναμη μυστηριακή. Το ιερατείο και ο λαός ερμήνευαν με διάφορους τρόπους το ρόλο του συγκεκριμένου αριθμού στην αρμονία του σύμπαντος. Αλλά και στην καθημερινή ζωή πολλές πράξεις γίνονταν και εξακολουθούν να γίνονται για την επίτευξη του καλού ή την αποφυγή του κακού με βάση τη «μαγεία» του συγκεκριμένου αριθμού.

Οι ανατολικοί λαοί, Χαλδαίοι, Βαβυλώνιοι, Ασσύριοι, Φοίνικες, Ινδοί και Πέρσες μέτρησαν τους επτά πλανήτες, τα επτά άστρα της μεγάλης άρκτου και μικρής άρκτου και κατέληξαν στη δοξασία, ότι επτά ήταν οι ουρανοί, επτά οι πίνακες της μοίρας του ανθρώπου, επτά τα ουράνια πνεύματα, με αποτέλεσμα να έχουμε πρακτική εφαρμογή στα επτά δώματα του πύργου της Βαβέλ, στα επτά τείχη στα Εκβάτανα και σε πολλές άλλες περιπτώσεις. Οι Αιγύπτιοι μέτρησαν μόνο επτά από τις διακλαδώσεις του Νείλου, επτά και οι βραχίονες των εκβολών του, επτά ήταν οι σκορπιοί της Ίσιδας , επτά οι παχιές και επτά οι ισχνές αγελάδες και άλλα τόσα τα στάχυα που ονειρεύτηκε Φαραώ. Οι Εβραίοι είχαν και αυτοί ξεχωριστή αδυναμία στον αριθμό εφτά. Η Δημιουργία κράτησε εφτά ημέρες, επτά ημέρες κρατούσαν οι γιορτές της σκηνοπηγίας, εφτά χρόνια διαρκούσε το Σαββατιάτικο έτος και επτά τέτοια έτη αποτελούσαν το Ιωβηλαίο. Επτά ιερείς με επτά σάλπιγγες γύριζαν γύρω από την Ιεριχώ για επτά ημέρες και την έβδομη ημέρα έκαναν έκαναν επτά φορές τον γύρω των τειχών της. Επτάφωτη ήταν η ιερή λυχνία, την έβδομη ημέρα από την γέννηση των αγοριών γινόταν η περιτομή τους, εφτά φορές συγχωρούνταν τα αμαρτήματά τους και επτά φορές αποζημίωνε κλέφτης εκείνον που ζημίωνε.

Οι Έλληνες συσχέτιζαν τον αριθμό επτά με τη λατρεία του ήλιου και της σελήνης.  Όμηρος θέλει επτά τις αγέλες των βοδιών του Απόλλωνα, επτά χορδές είχε η λύρα του και επτάηχος ήταν ανδριάντας που του δώρισαν οι Αιγύπτιοι. Ακόμα και οι σοφοί ήταν επτά, όπως επτά αριθμούνταν και τα θαύματα του αρχαίου κόσμου. Αλλά και η Θήβα επτά πύλες είχε και εφτά ήταν και οι «επί Θήβας». Μέχρι και το μενού του Μινώταυρου αποτελείτο από επτά παλικάρια και επτά κόρες, ενώ στα νεογέννητα έδιναν το όνομα την έβδομη μέρα. Όσο για τους Σπαρτιάτες, αυτοί θυσίαζαν κάθε έβδομη ημέρα του μήνα στον Θεό της μουσικής και του ήλιου.

ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑΣ

Πρόσεξαν όμως και μια μοναδική μαθηματική ιδιότητα που είχε αριθμός αυτός. Είναι μοναδικός αριθμός που δεν διαιρείται μέσα στα όρια της δεκάδας. Κατά τους Πυθαγορείους, αριθμός επτά ήταν το σύμβολο της τελειότητας γιατί αποτελεί το άθροισμα του τρία και του τέσσερα, που εκφράζουν τα δύο τέλεια σχήματα, το τρίγωνο και το τετράγωνο. Από τους Εβραίους παραδόθηκαν δοξασίες για τον αριθμό επτά στους χριστιανούς και στους μουσουλμάνους.

Ευαγγελιστής Ιωάννης μιλάει στην Αποκάλυψη για επτά αγγέλους, επτά εκκλησίες, επτά σφραγίδες, επτά μάστιγες, όπως και άλλοι ευαγγελιστές αναφέρονται στον συγκεκριμένο αριθμό. Επτά είναι και τα Μυστήρια της χριστιανοσύνης αλλά επτά είναι και τα θανάσιμα αμαρτήματα (υπερηφάνεια, φιλαργυρία, πορνεία, γαστριμαργία, φθόνος, οργή, ακηδία). […]

ΘΡΙΑΜΒΟΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ

Στις μέρες μας, το εφτά εξακολουθεί να συγκινεί και να επηρεάζει καθώς οι δοξασίες που το καθιέρωσαν ως ιερό αριθμό, έχουν βαθιές ρίζες στο παρελθόν. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι πολλοί παίκτες στο καζίνο που γνωρίζουν τη μυστηριακή σχέση του αριθμού με μια σειρά γεγονότα, ποντάρουν εφτά φορές στο εφτά για γούρι, ενώ πολλοί τζογαδόροι του ιπποδρόμου θεωρούν το άλογο με το νούμερο επτά, τυχερό στην έβδομη κούρσα. Παρ’ ότι η Χιονάτη με τους επτά νάνους είναι παραμύθι, τέτοια παραμύθια συνεχίζουν να εντυπωσιάζουν τον κόσμο θετικά ή αρνητικά. Πριν από χρόνια  Ιταλός Τζιάνι Μαρινέρι, ιδιαίτερα επταφοβικός, μέσα στην εκκλησία είχε ζητήσει από τη γυναίκα που θα παντρευόταν να αναβάλουν το γάμο τους γιατί λόγω καθυστέρησης του προηγούμενου, το μυστήριο άρχισε στις επτά και επτά λεπτά. Η νύφη δεν δέχθηκε και γάμος έγινε.

Image Επτά χρόνια μετά το ζευγάρι υπέγραψε το διαζύγιο του στις 7/7/1987 και ώρα 7μ.μ. οι υπογραφές έπεσαν στο γραφείο νούμερο εφτά, στον έβδομο όροφο επί της οδού Αντώνιο Σένι 7. έκτοτε Τζιάνι Μαρινέρι ταύτισε τον αριθμό με τον Σατανά και  γάμος από μυστήριο συμβολίζει γι’ αυτόν τις πύλες της κολάσεως. Αντίθετα, τις ημέρες που το χρηματιστήριο στην Ελλάδα είχε χτυπήσει κορυφή,  επενδυτής Αλέξανδρος Τ. διάβασε στη συνέντευξη ενός κορυφαίου οικονομικού παράγοντα της χώρας ότι το χρηματιστήριο τον Ιανουάριο θα φθάσει τις 7.000 μονάδες και φοβούμενος τον αριθμό επτά πούλησε όλες τις μετοχές του. Αποτέλεσμα ήταν να σωθεί από την καταστροφή που λίγο αργότερα ακολούθησε, και το κυριότερο, να αποκομίσει κέρδη αρκετών εκατομμυρίων. Από τότε  αριθμός επτά αποτελεί το φωτεινό του αστέρι που τον καθοδηγεί, άλλοτε στη δράση και άλλοτε στην αποφυγή μια ενέργειας.

Με τους αριθμούς και κυρίως το επτά «έπαιξε» καιμεγάλος μας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης παρέχοντας μοναδική στερεότητα στον στίχο του, γεγονός που αποκάλυψε μέσα από το έργο της η συγγραφέας ερευνήτρια Δήμητρα Σοφιανού. Φαίνεται λοιπόν πως το επτά κυριαρχεί στη ζωή μας, είτε αρνητικά είτε θετικά. Επτά τα οδυνηρά χρόνια της χούντας, επτά της φαγούρας, επτά τα χρόνια στο Θιβέτ, επτά και οι Πλειάδες… Αλκυόνη, Μερόπη, Κελαινώ, Ηλέκτρα, Στερόπη, Ταϋγέτη, Μαία, που μετά τον θάνατο του πατέρα τους αυτοκτόνησαν και έγιναν αστερισμοί.

Το κείμενο είναι του Γρηγόρη Χαλιακόπουλου από το περιοδικό «Εικόνες»

=======
777[Από τόν Αμφιωνα και το  παλιό καλό inernet]
''Στο 777 αυτό που είναι τρία φαίνεται και τρία. Εδώ όλοι είναι «τρικέρατοι». Είναι ο άνδρας, η γυναίκα, και ο Θεός όπως οι ίδιοι τον αντιλαμβάνονται, σαν τρίτη δύναμη έξω απ’ αυτούς. Τα τρία «κέρατα-ορνοί» υπάρχουν και εκφράζονται και στο ανθρώπινο σώμα. Το ένα είναι τα γεννητικά όργανα, που στον άνδρα είναι προς τα έξω και στη γυναίκα προς τα μέσα, το άλλο ο οισοφάγος και το άλλο το έντερο. Και τα τρία αυτά εκφράζουν τις δυνάμεις μέσω των οποίων ο άνθρωπος είναι δεμένος με τον υλικό κόσμο, με την γη. Είσοδος της εκ της γης τροφής, αποβολή των περιττωμάτων πίσω στη γη και μίξη των υγρών μες στη σάρκινη μήτρα για αναπαραγωγή νέας σάρκινης ζωής, υποκείμενης σε θάνατο.
Στο χριστιανικό μυστήριο της βάπτισης, ο νονός –συμβολίζοντας τον πνευματικό πατέρα σε αντιδιαστολή προς τον φυσικό- κατά το «απεταξάμην τον Σατανά» φτύνει τρείς φορές κάτω. Αυτό υποδηλώνει την αποβολή του Σατανά από τον οισοφάγο, από το ένα εκ των τριών κεράτων. Η χάρις αυτή έχει δοθεί στο βρέφος από τον Σωτήρα Χριστό και ταυτόχρονα συμβολίζει και βαθύτερα μυστήρια που σχετίζονται με την σωτηρία μας. Αυτή είναι η βάπτιση στο νερό και δίνεται το πρώτο χρίσμα. Η εν δυνάμει σωτηρία . Στη βάπτιση στη φωτιά, ο μυούμενος στο μυστήριο πρέπει να αποβάλει τον Σατανά –εννοείται εδώ το στοιχείο στη φύση του που τον συνδέει με αυτόν- από το έντερο. Το έν-τερ-ο, εν-ταρ, είναι το μέσα στη γη, το δεύτερο που τον κρατάει δεμένο με τον υλικό κόσμο. Σε μια τρίτη δοκιμασία, -που δεν έχει σημασία η χρονική διάρκειά της- ο άνθρωπος πρέπει να αναστρέψει την φοβερή ερωτική ορμή από την οποία κυριαρχείται και να οδηγήσει την ουσία –το πυρ- που ενυπάρχει στα σπερματικά υγρά, αντί προς τα έξω, προς τα επάνω, κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης ως την κορυφή του κεφαλιού, ώστε να «κάψει» τις υλικές συσσωρεύσεις –σκουριά- και να διανοίξει τα 7 κέντρα σε μία αρμονική συνήχηση που θα του επιτρέψει να επικοινωνήσει με τους πνευματικούς κόσμους και σταδιακά να καταστεί χριστός –άξιος να δεχτεί το χρίσμα- ώστε να κάνει το άλμα προς το 676. Εκεί ακριβώς καιροφυλακτεί η δύναμη από το 666 ώστε να τον εκτρέψει.
Η αναστροφή της λεγόμενης σεξουαλικής ορμής δεν πρέπει απαραιτήτως να εκλαμβάνεται ως καταπιεστική αποχή. Ίσα ίσα που σε αυτή την περίπτωση μπορεί εύκολα να καταλήξει στο αντίθετο αποτέλεσμα. Το ζευγάρι πρέπει να συνεργαστεί και συνειδητά να μετουσιώσει, να «μετατονίσει» αυτή τη δύναμη. Ο άνθρωπος έχει μεγάλη έκταση δράσης, στεκόμενος στη μέση δύο κόσμων. Μπορεί να δείτε ένα ζευγάρι κατά την διάρκεια της ερωτικής συνεύρεσης και να σας θυμίζει κάτι πολύ χαμηλότερο από κτήνη, και ταυτόχρονα υπάρχουν περιπτώσεις ζευγαριών που κατά την διάρκεια της έκφρασης του έρωτά τους κατεβάζουν αγγέλους από τον ουρανό για να τραγουδήσουν μαζί. Δεν υπάρχουν όρια. Το μόνο όριο είστε εσείς.
Ο Σατανάς είναι αναστροφή του Αναστάς. Ο άνθρωπος, σε κάποιο στάδιο, έρχεται αντιμέτωπος με αυτά τα δύο αντίρροπα και πρέπει, αφού τα εξισορροπήσει εντός του, να αναστηθεί μέσα στο φως και να αναστήσει και το φως, συμπαρασύροντας την αντιδρούσα δύναμη που δεν είναι άλλη από το ίδιο του το Εγώ. Για την ακρίβεια, το στοιχείο αυτό του Εγώ του που έχει κληρονομήσει από την παρεμβολή του 666 στην εξελικτική διαδικασία.''//

====================
 ΜΕΝΟΡΑ  ,Η ΕΠΤΑΦΩΤΟΣ ΛΥΧΝΙΑ , τοποθετώντας μέσα σύμβολα της ουράνιας σκηνής δηλαδή του τόπου της παρουσίας Του. , λοιπόν, και η πρώτη σκηνή διατάξεις λατρείας, και το κοσμικό άγιο·
επειδή
, κατασκευάστηκε η πρώτη σκηνή, στην οποία ήταν και η λυχνία, και το τραπέζι, και η πρόθεση των άρτων, που λέγεται Άγια. Μετά το δεύτερο καταπέτασμα, όμως, ήταν η σκηνή που λεγόταν τα Άγια των αγίων, η οποία είχε το χρυσό θυμιατήριο, και την κιβωτό τής διαθήκης, που από παντού ήταν περικαλυμμένη με χρυσάφι, μέσα στην οποία ήταν η χρυσή στάμνα, που είχε το μάννα, και η ράβδος τού Ααρών, η οποία βλάστησε, και οι πλάκες τής διαθήκης· και από πάνω της ήσαν Χερουβείμ δόξας, που επισκίαζαν το ιλαστήριο· για τα οποία δεν είναι τώρα ανάγκη να τα λέμε ένα προς ένα. (Εβραίους 9 : 1-5)
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά αντικείμενα ήταν η επτάφωτος λυχνία
, που συμβολίζει τα επτά πνεύματα του Θεού και που έχει την ιδιότητα να ρίχνει φως στο χώρο που βρίσκεται.
Μίλησε στον Ααρών
, και πες του: Όταν ανάψεις τα λυχνάρια, τα επτά λυχνάρια θα φωτίζουν . Και ο Ααρών έκανε έτσι· άναψε τα λυχνάρια της, κατά πρόσωπο της λυχνίας, όπως ο Κύριος πρόσταξε στον Μωυσή.(Αριθμοί 8: 2-3) και εξελευσεται ράβδος εκ της ριζης ιεσσαι και άνθος εκ της ριζης αναβησεται και αναπαυσεται επ αυτόν πνεύμα του θεού πνεύμα σοφίας και συνέσεως πνεύμα βουλής και ισχύος πνεύμα γνώσεως και ευσεβείας εμπλησει αυτόν πνεύμα φόβου θεού ου κατά την δοξαν κρίνει ουδέ κατά την λαλιαν ελέγξει (Ησαίας 11:1-3) κατά πρόσωπο της λυχνίας

Ο Γιαχβέ με έναν πολύ χαρακτηριστικό τρόπο μιλά και δείχνει πώς έπρεπε να φτιάξει ο Μωυσής την σκηνή του μαρτυρίου
Η 7φωτη λυχνια,η Μενόρα, υποδηλωνει τη θεικη παρουσια του Γιαχβε.
Οστυλος του κηροπηγιου υποτειθεται πως ειναι
το κοσμικο δεντρο ενας αξονας του κοσμου-
οι 7 κλαδοι του ειναι ο ηλιος η σεληνη και οι πλανητες,
αλλα και οι 7 μερες της εβδομαδας ,
τα 7 αστρα της μεγαλης αρκτου
+οι 7 κυκλοι δυναμηςστον κοσμο.(:συμφωνα με τον Ιωσηφο)
συμφωνα με τον Φιλωνα αντιπροσωπευε
ι τη λειτουργια της χαρης για ολα τα ουρανια πραγματα

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ......


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου