«ΑΓΟΥ ΔΕ Μ’ Ω ΖΕΥ, ΚΑΙ ΣΥ ΧΗ ΠΕΠΡΩΜΕΝΗ
ΟΠΟΙ ΠΟΘ’ ΥΜΙΝ ΕΙΜΙ ΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΟΣ.
ΩΣ ΕΨΟΜΑΙ Γ’ ΑΟΚΝΟΣ. ΗΝ ΔΕ ΓΕ ΜΗ ΘΕΛΩ,
ΚΑΚΟΣ ΓΕΝΟΜΕΝΟΣ, ΟΥΔΕΝ ΗΤΤΟΝ ΕΨΟΜΑΙ.
ΟΣΤΙΣ Δ’ ΑΝΑΓΚΗι ΣΥΓΚΕΧΩΡΗΚΕΝ ΚΑΛΩΣ,
ΣΟΦΟΣ ΠΑΡ’ ΗΜΙΝ, ΚΑΙ ΤΑ ΘΕΙ’ ΕΠΙΣΤΑΤΑΙ».

«Οδήγα με Δία και σύ Πεπρωμένο μου,/ όπου εσείς μου προσδιορίσατε να πάω./ Διότι θ’ ακολουθήσω πρόθυμα ακόμα κι αν δεν θέλω,/ και κακός αν γίνω, πάλι θ’ ακολουθήσω./ Όποιος σωστά προσαρμόζεται στην Ανάγκη,/ Μεσ’ τους θνητούς είναι σοφός και την θεία βούληση καλώς γνωρίζει».