Το σύμπαν δεν είναι μηχανιστικό κατασκεύασμα. Έχει ψυχή και νόηση όπως ακριβώς και ο άνθρωπος και μας αποκαλύπτεται στο μέτρο των δυνατοτήτων μας, για όσους χρησιμοποιούν μόνο τις ανεπαρκείς ανθρώπινες αισθήσεις και τα όργανα που τις ενισχύουν, αποκαλύπτει μια εντυπωσιακά ''μαγική'', συγχρόνως όμως και ψεύτικη εικόνα. Έίναι εικόνα του ορατού και παρατηρήσιμου σύμπαντος που έχουμε την αίσθηση πώς μας περιβάλλει. Η εικόνα αυτή όμως δεν αποτελεί παρά μία παραμορφωμένη και στρεβλή σκιά ενός απειροελάχιστου μέρους των ιδιοτήτων αυτού που στην πραγματικότητα είναι το σύμπαν. Όμως , όπως δε μπορούμε να γνωρίσουμε την ανθρώπινη φύση μελετώντας την ανθρώπινη σκιά πάνω στους τοίχους των κτιρίων της πόλης έτσι δε μπορούμε να καταλάβουμε την ψυχή του σύμπαντος μελετώντας μονάχα ψευδείς και στρεβλές απεικονίσεις του. Το αληθινό σύμπαν γεννήθηκε απο κάτι που προυπήρχε, ασχέτως αν αυτό δεν αναφέρεται σε θεολογικά κείμενα και δεν εξυπηρετεί κοινωνικές δογματικές αγκυλώσεις.
Η επιστήμη γνωρίζει πλέον ότι το σύμπαν μας , όπως ακριβώς πίστευε και ο Πλάτωνας, είναι μη αισθητό. Οι μορφές και τα σχήματα που αντιλαμβανόμαστε αποτελούν ψευδείς απεικονίσεις άλλων, πραγματικών μεν αλλά μη αισθητών γεγονότων, τα οποία αποτυπώνονται σα σκιές πάνω σε μικρά κομμάτια του χώρου που οι αισθήσεις μας έχουν την ικανότητα να τα αντιλαμβάνονται
(Βλ Δανέζης Μ. & Θεοδοσίου Σ. «Η κοσμολογία της νόησης»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου