ΜΑΚΑΒΑΙΟΙ...........

1 Αυγούστου(καλο μήνα),σήμερα κι η εκκλησία γιορτάζει λέει τούς 7 Μακαβαιους μαζι την μαμά τους τήν Σολομονή...και μάλιστα ως καλλιμάρτυες Χριστού..τώρα πώς και γιατί δεν ξερω να σάς πώ...ρωτήστε τόν Αμβρόσιο ας πούμε[οχι πως αυτός ξέρει,αλλά ειναι ετοιμόλογος και κατι θα βρει να πει]...ομως ειναι περίεργο οπως και να το κάνεις..απο που κι ως που μαρτυρες Χριστού αφού εζησαν πολλα χρόνια πριν το Χριστο..ουτε εδω στεκει η ιστορία περι σπερματικού λόγου και μαρτυρων Χριστου πριν τον Χριστο..μα καμια σχεση λεμε..οι ανθρωποι επαναστατες ηταν κατα του Ελληνα βασιλια Αντιοχου και κάμποσους Ελληνες και Ελληνιζοντες εσφαξαν...εθνομαρτυρες των Εβραιων υπηρξαν κι αυτο ειναι ολο..συμβολο για αυτους,τους Εβραιους δηλαδη, της αντιστασης κατα της "διαβρωσης "-ετσι το λένε ακριβως_υπο του Ελληνισμου και εκφραστες της διάδοσης του πνευματος και των αρχων,του εθνους τους[ναι μη χασουμε τη φυτρα], ανα τους αιωνες...λεγεται πως εκφραστης του πνευματος των Μακκαβαιων ηταν ο Παύλος...πολλα λεγονται ...αλλα το αφηνω για εκεινους που εχουν εντρυφησει στο θεμα..εγω παραθετω μερικα ιστορικα στοιχεια κι οποιος θελει το ψαχνει..με την σειρα το πρωτο κειμενο απο τον Συναξαριστη,το δευτερο απο τον Ιωνα στο asamoneos.pathfinder ...και το τριτο απο την αναλογη[ωχ ελπιζω μην πεσει το μπλογκ η καει ο υπολογιστης],Εβραικη σελιδα..
Α.[ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΠΤΑ ΜΑΚΑΒΑΙΟΙ, ΑΒΕΙΜ (ή ΑΒΙΒΟΣ). ΑΝΤΩΝΙΟΣ (ή ΑΝΤΩΝΙΝΟΣ) ,ΓΟΥΡΙΑΣ, ΕΛΕΑΖΑΡΟΣ, ΕΥΣΕΒΩΝΑΣ, ΑΧΕΙΜ, ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ (ή ΣΑΜΩΝΑΣ, ή ΕΥΛΑΛΟΣ ή ΜΑΡΚΟΣ) ή μητέρα τους ΣΟΛΟΜΟΝΗ και ό διδάσκαλος τους ΕΛΕΑΖΑΡΟΣ
"Αυτοκράτωρ εστί των παθών ό ευσεβής λογισμός"1. Ό ευσεβής λογισμός είναι κυρίαρχος και εξουσιαστής επί των παθών. Αυτό με περίσσια ανδρεία απέδειξαν οι επτά αδελφοί Μακκαβαίοι με τη στάση τους απέναντι στο βασιλιά της Συρίας Άντίοχο, όταν αυτός τους έταξε δόξες, τιμές και επίγειες απολαύσεις, αν αυτοί καταπατούσαν το Μωσαϊκό νόμο και έτρωγαν από τα απαγορευμένα φαγητά πού τους πρόσφερε. Προηγήθηκε ό ένενηκονταετής διδάσκαλος τους, Έλεάζαρος, πού εφάρμοσε στο έπακρο το νόμο πού τους δίδασκε, με αποτέλεσμα ό Άντίοχος να τον ρίξει στη φωτιά. Εμπνεόμενα από τη θυσία του γέροντα διδασκάλου τους, τα επτά αδέλφια κράτησαν την 'ίδια γενναία στάση απέναντι στο βασιλιά, όταν τους κάλεσε μπροστά του. Στην αρχή ό Αντίοχος προσπάθησε να τους κολακεύσει με διάφορα εγκώμια για τη νιότη τους. Τους είπε ότι αν έτρωγαν από τα ειδωλόθυτα πού τους πρόσφερε, θα απολάμβαναν μεγάλες τιμές, και φυσικά θα τους έσωζε από το θάνατο. Τότε οι επτά αδελφοί απάντησαν στον Άντίοχο: "χαλεπώτερον γαρ αυτού του θανάτου νομίζομεν είναι σου τον επί τη παρανομώ σωτηρία ημών έλεον". Δηλαδή, είναι περισσότερο επιβλαβής και απ' αυτόν το θάνατο, νομίζουμε, ή συμπάθεια σου για την παράνομη σωτηρία μας. Εξοργισμένος τότε ό Άντίοχος, με τροχούς, φωτιά και ακόντια, έναν-έναν τους σκότωσε όλους. Όταν είδε αυτό ή μητέρα τους Σολομονή, ρίχτηκε μόνη της στη φωτιά και έτσι όλοι μαζί πήραν το στεφάνι του μαρτυρίου.
1. Δ. Μακκαβαίων, α' 7, θ'4.


Απολυτίκιο. Ήχος δ'. Ό υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Των Μακκαβαίων τον έπτάριθμον δήμον, συν τη μητρί Σολομονή τη αγία, και Ελεάζαρ άμα εύφημήσωμεν ούτοι γαρ ήρίστευσαν, δι' αγώνων νομίμων, ως φρουροί και φύλακες, των του Νόμου δογμάτων και νυν ως καλλιμάρτυρες Χριστού, υπέρ του κόσμου, άπαύστως πρεσβεύουσι]


Β.[Οι Μακκαβαίοι είναι οι απόγονοι του Ιούδα, του γιού του Ματαθία που υπήρξε ο πρώτος επαναστάτης εναντίον των Μακεδόνων. Οι απόγονοι του Ιούδα δεν κυριάρχησαν μετα τον θάνατο του πατέρα τους, εφόσον την εξουσία έλαβαν τα νεώτερα αδερφια του Μακκαβαίου.

Οι Ασαμωναίοι βασιλιάδες κατάγονται από τον Σίμωνα, τον μικρότερο αδερφό του Ιούδα του Μακκαβαίου, τον επιλεγόμενο Σαθί.

Ο Φλάβιος Ιώσηπος γράφει στο δωδέκατο βιβλίο της Αρχαιολογίας του, ότι ο Ματταθίας ήταν "υιός Ιωάννου του Συμεώνος του Ασαμωναίου, εφημερίδος Ιώαβος, Ιεροσολυμίτης" και συνεχίζει δίνοντας τα ονόματα των γιων του Ματταθία όπως ακριβώς είναι γραμμένα στο βιβλίο των Μακκαβαίων.
Στο άλλο του βιβλίο, την "Ιστορία Ιουδαϊκού πολέμου", ο Ιώσηπος γράφει "Ματθίας υιός Ασαμωναίου των ιερέων".
Αρα όλοι οι Μακκαβαίοι είναι όλοι Ασαμωναίοι αλλά οι Ασαμωναίοι δεν είναι όλοι Μακκαβαίοι.

Οι Μακκαβαίοι πολέμησαν εναντίον του Αντιόχου Δ΄ του Επιφανή, ή μάλλον σωστότερα εναντίον του αρχιερέα Ιάσονα (Ιησού), ο οποίος όπως τον κατηγορούν εξελλήνισε τελείως τους Ιουδαίους.

Οι Ιουδαίοι τον καιρό του Ιησού άφησαν τα παιδιά απερίτμητα, αμελούσαν τις θυσίες και έτρεχαν στα γυμναστήρια φορώντας το ελληνικό καπέλο, που φοράει και ο θεός Ερμής, τον λεγόμενο πέτασο. Πως λέμε σήμερα ότι τα αμερικανάκια φοράνε καπέλα του μπέηζμπολ.

"Εν ταις ημέραις εκείναις ανέστη Ματταθίας υιός Ιωάννου του Συμεών ιερεύς των υιών Ιωαρίβ από Ιερουσαλήμ και εκάθισε εν Μωδεείν, και αυτώ υιοί πέντε, Ιωάννης ο καλούμενος Γαδδίς, Σίμων ο καλούμενος Θασί, Ιούδας ο καλούμενος Μακκαβαίος, Ελεάζαρ ο καλούμενος Αυαράν, Ιωνάθαν ο καλούμενος Απφούς, ...και ανέκραξε ο Ματταθίας εν τη πόλει φωνή μεγάλη λέγων: πας ο ζηλών τω νόμω και ιστών την διαθήκην εξελθέτω οπίσω μου, και έφυγον αυτός και οι υιοί αυτού εις τα όρη και εγκατέλειπον όσα είχον εν τη πόλει".(Μακκαβαίοι Β΄)

Ο Ιούδας ο Μακκαβαίος έδωσε το όνομα του στην επανάσταση, γιατί μόνο κάτω από την δική του αρχηγία οι αντάρτες κατάφεραν να μπουν στην Ιερουσαλήμ, περιτέμνοντας τα παιδιά που είχαν μείνει απερίτμητα. Οι Μακκαβαίοι είναι συνδεδεμένοι με την μεγάλη επανάσταση εναντίον του Αντιόχου.

Ο νεοτερος αδερφός, ο Ιωνάθης ανέλαβε αρχιερέας και στρατηγός μετα τον θάνατο του Ιούδα συμμαχώντας με τον Βασιλιά της Συρίας Αλέξανδρο Ουάλα. Μετά την ήττα του και τον θάνατου του Αλεξάνδρου Ουάλα, ο νέος βασιλιάς Τρύφωνας σκοτώνει τον Ιωνάθη και αρχιερέας ανέλαβε ο μικρότερος αδερφός ο Σίμωνας.

(Ιουδαική Αρχαιολογία ΙΓ΄,7) "Ο Σίμωνας αφού εκλέχτηκε αρχιερέας από το πλήθος, τον πρώτο χρόνο της θητείας του, ελευθέρωσε τον λαό από την κυριαρχία των Μακεδόνων, έτσι ώστε να μην χρειάζεται πια να πληρώνουν φόρο σ΄αυτούς. Τούτη η απελευθέρωση και η εξαίρεση από την φορολογία συνέβη στους Ιουδαίους το εκατοστό εβδομηκοστό έτος του Συριακού βασιλείου, (142 π.Χ.)".
Τον ίδιο καιρό, (146 π.Χ.) οι Ρωμαίοι καταστρέφουν την Κόρινθο.

Ο Σίμωνας αυτός λοιπόν ονομαζόταν Θασί και όχι Μακκαβαίος, όπως ονομαζόταν μόνο ο αδερφός του ο Ιούδας. Η ιστορία των Μακκαβαίων και της Μακκαβαϊκής επανάστασης τελείωσε. Ήδη ο Σίμωνας Θασί παρόλο που ήταν σύμμαχος των Ρωμαίων είχε αρχίσει σταδιακά να παίρνει αποστάσεις από τους φανατικούς Φαρισαίους. Ο Σίμων έχτισε μνημείο από λευκό μάρμαρο για τους νεκρούς επαναστάτες κι ακόμη έχτισε για τους γονείς του και τα αδέλφια του εφτά μεγάλες πυραμίδες, μία για τον καθένα.

Μετά από εφτά χρόνια στην εξουσία, ο γαμπρός του Σίμωνα, ο Πτολεμαίος, τον κάλεσε σε ένα συμπόσιο, όπου του έστησε παγίδα και τον σκότωσε μαζι και τους γιούς του Αντίγονο και Αριστόβουλο, φυλακίζοντας την γυναίκα του. Αργότερα οι Φαρισαίοι θα κατηγορήσουν τους Ασαμωναίους επειδή η μητέρα τους ήταν όμηρος στον εχθρό και γι΄αυτό δεν είναι νόμιμοι αρχιερείς. Από το σπαθί του Πτολεμαίου ξέφυγε μόνο ο γαμπρός του, ο μικρότερος γιος του Σίμωνα, ο Ιωάννης ο Υρκανός που ανέλαβε την αρχιεροσύνη το 135 π.Χ..

Ο αδερφός του Ιούδα, ο Σίμωνας του Θασί ακολούθησε αντίθετη πολιτική και συνδιαλλάχτηκε με τους Έλληνες. Ο Ιωνάθης, με την συμπαράσταση του βασιλιά της Αντιόχειας Αλεξάνδρου Ουάλα, φόρεσε την πορφύρα, η οποία ήταν βασιλικό ένδυμα. Δεν φόρεσε όμως το στέμμα.

Μισο αιώνα αργότερα ο Αριστόβουλος γιος του Αρχιερέα Υρκανού θα στεφθεί βασιλιάς με την επωνυμία Φιλλένην.

iwnas asamoneus]








Γ.[........Αποφασισμένος να εξαφανίσει το παραμικρό που θύμιζε την Εβραϊκή θρησκεία, ο Αντίοχος εγκατέστησε το άγαλμα του Δία μέσα στον Ιερό Ναό, απαγόρευσε με ποινή θανάτου την τήρηση του Σσαμπάτ και των άλλων θρησκευτικών εορτών καθώς και τις τελετές περιτομής (Μπερίτ-Μιλά). Η συνεχής καταπίεση των Εβραίων, η ιεροσυλία του Ναού και το φάσμα της πλήρους εξαφάνισης οδήγησε μία χούφτα πιστούς να επαναστατήσουν. Η επανάσταση ξεκίνησε από το μικρό χωριό Μοντιίν, λίγα μόλις χιλιόμετρα ανατολικά της Ιερουσαλήμ. Αρχηγός της μικρής ομάδας των επαναστατών ήταν ένας ηλικιωμένος ιερέας, ο Ματατιάου Χασσμοναϊ, υποστηριζόμενος από τους πέντε γιούς του Γιεουντά, Ελιέζερ, Σσίμων, Γιοχανάν & Γιονατάν. Η προσπάθεια ανατροπής του Συριακού ζυγού κράτησε πολλά χρόνια.`Εχοντας να αντιμετωπίσουν πολυάριθμο και άριστα εκπαιδευμένο στρατό, οι Εβραίοι επαναστάτες ακολούθησαν την τακτική του ανταρτοπολέμου: την ημέρα κρύβονταν στα βουνά και την νύχτα επιτίθονταν εναντίον του εχθρού. Μετά τον θάνατο του Ματατιάου, την συνέχιση του αγώνα ανέλαβε ο πρωτότοκος γιός του Γιεουντά, ο οποίος χάραξε στις ασπίδες των επαναστατών τα αρχικά του βιβλικού ρητού "Μι Καμόχα Μπαελίμ Αδονάϊ" που σημαίνει "Ποιός όμοιός Σου μεταξύ των Θεών, Αδονάϊ". Τα τέσσερα Εβραϊκά γράμματα Μέμ, Κούφ, Μπέτ και Γιούντ σχηματίζουν την λέξη Μακάμπι που σημαίνει "Σφύρα" γι' αυτό και οι επαναστάτες εκείνης της εποχής ονομάστηκαν "Μακαμπίμ" ή "Μακαβαίοι".

Μετά από την θριαμβευτική νίκη τους στο χωριό Μπέτ-Τσούρ και ύστερα από πολλά χρόνια σκληρών πολέμων, οι Μακαβαίοι κατόρθωσαν να αποτινάξουν τον ζυγό των Συρίων και να απελευθερώσουν την πατρίδα τους. Πρώτο τους μέλημα που κράτησε αρκετό καιρό ήταν ο καθαρισμός του Ιερού Ναού από τα ειδωλολατρικά αγάλματα και η επαναλειτουργία του σύμφωνα με τις Εβραϊκές Παραδόσεις. Εχοντας καθαρίσει και απολυμάνει τον Ναό και έχοντας κτίσει ξανά το θυσιαστήριο του Κυρίου, οι Εβραίοι αποφάσισαν να γιορτάσουν την "επαναφιέρωση" της πίστης στον Θεό τους γι' αυτό και επ' ευκαιρία των εγκαινίων της επαναλειτουργίας του Ιερού Ναού, ονόμασαν την γιορτή αυτή Χανουκά που στα Εβραϊκά σημαίνει "αφιέρωση".

Για να επαναλειτουργήσει όμως ο Ναός, έπρεπε να βρεθεί μεγάλη ποσότητα από αμόλυντο αγνό ελαιόλαδο, σφραγισμένο από τον Αρχιερέα, για το άναμμα του Αιωνίου Φωτός, της Μενορά. Οι Μακαβαίοι βρήκαν στις αποθήκες του Ναού μόνο ένα μικρό κανατάκι που επαρκούσε υπό κανονικές συνθήκες για το άναμμα μίας μόνο ημέρας. Για να ετοιμάσουν νέα ποσότητα αγνού ελαιολάδου έπρεπε να περάσουν οκτώ ολόκληρες ημέρες. Το δίλημμα ήταν μεγάλο: να περίμεναν άλλες οκτώ ημέρες για να επαναλειτουργήσουν τον Ιερό Ναό ή να χρησιμοποιούσαν την μικρή ποσότητα λαδιού που είχαν βρεί διακινδυνεύοντας να σβήσει η Μενορά μετά από μία ημέρα; Τελικά, ορμώμενοι από την βαθιά τους πίστη, αποφασίσαν να ανάψουνε την Μενορά και ο Θεός έκανε το θαύμα του: το μικρό κανατάκι λαδιού διήρκεσε οκτώ ολόκληρες ημέρες, όσες ακριβώς χρειάζονταν για να ετοιμάσουν μεγάλη ποσότητα από αγνό λάδι. Τον επόμενο χρόνο, οι χαχαμίμ όρισαν τον παντοτινό εορτασμό του Χανουκά για οκτώ ημέρες, σε ανάμνηση του θαύματος του Θεού και της βοήθειάς Του στην διατήρηση της θρησκευτικής ταυτότητας του Εβραϊκού Λαού........]