Σκέψεις για την κυριαρχία, το αριστερό χέρι και τις πολεμικές μηχανές!!

 Juan Gabriel Caro Ριβιέρα

Η κυριαρχία έχει δύο όψεις: η μία χαοτική και πολεμοχαρής, η άλλη ταξική και νομοθετική. Από τον Μίθρα-Βαρούνα μέχρι τον Ρωμύλο-Νούμα, η ιστορία δείχνει πώς οι κοινωνίες ταλαντεύονται μεταξύ της διονυσιακής παρόρμησης της κατάκτησης και της απολλώνιας σταθερότητας του νόμου. Εξερευνώντας ινδοευρωπαϊκούς μύθους και στοχαστές όπως ο Dumézil, ο Evola και ο Deleuze, ο Juan Riviera διερευνά τις «πολεμικές μηχανές» που αμφισβητούν το κράτος και προτείνει μια επανερμηνεία της παράδοσης για την αντιμετώπιση της σύγχρονης στασιμότητας.

Στο έργο του για τη Mitra-Varuna, ο Georges Dumézil αποδεικνύει ότι η κυριαρχία έχει δύο πρόσωπα: ένα αναρχικό και ένα νομοθετικό. Οι ινδοευρωπαϊκοί θεοί περπατούν πάντα σε ζεύγη και αντιπροσωπεύουν δύο πρόσωπα κυριαρχίας: Mitra-Varuna, Odin-Týr, Mars-Jupiter κ.λπ. Από τη μία πλευρά, έχουμε τον πολεμιστή Θεό, τον ηγέτη των μαχών, των όπλων, των ταξιδιών και του θανάτου, και από την άλλη, τον Θεό των νόμων, των συμβολαίων, των νόμων και των ορίων.

Οι πρώτοι είναι οι Θεοί των οποίων η λειτουργία είναι η σύγκρουση και γύρω από τους οποίους οργανώνονται οι κατακτητικές ανδρικές ενώσεις (Mannerbünder), οι οποίες, μέσω στατικών τελετουργιών, χρήσης ναρκωτικών και στρατιωτικών δραστηριοτήτων, συγκροτούνται ως ένοπλες ομάδες που εδραιώνουν την κυριαρχία τους σε ένα δεδομένο χρόνο και τόπο. Όταν αυτές οι αναρχικές συμμορίες επιτυγχάνουν τις κατακτήσεις τους, συνάπτονται συμφωνίες που χαρακτηρίζουν τη γη, οριοθετούν τον χώρο και κατακερματίζουν τον κόσμο για να τον οργανώσουν. Αυτό το δεύτερο στάδιο κυριαρχείται από τους Θεούς των οποίων η κυριαρχία εκφράζεται μέσω του νόμου, του νόμου και οι οποίοι εγκαθιδρύουν μια συγκεκριμένη παράδοση βασισμένη στα έθιμα και τα ιδιαίτερα ήθη των κατοίκων ενός τόπου.

Σύμφωνα με τον Dumézil, αυτό το σχήμα μπορεί να βρεθεί μεταξύ των Ινδουιστών και της διαίρεσης μεταξύ των Ghandarvas και των Brahmins ή μεταξύ των Ρωμαίων στη διαίρεση Lupercalia και Flamins. Στην ινδουιστική παράδοση, οι ghandarvas είναι άνομοι πολεμιστές που τρώνε κρέας, κάνουν χρήση ναρκωτικών και κάνουν πράγματα που οι βραχμάνοι απαγορεύεται να κάνουν λόγω των αυστηρών νόμων που επιβάλλονται στην κάστα τους. Το ίδιο ίσχυε και για τη ρωμαϊκή Lupercalia, η οποία ήταν κατά κάποιο τρόπο μια αναρχική αναπαράσταση της ίδρυσης της Ρώμης και η οποία σταδιακά έχασε τη θέση της μέχρι να μειωθεί σε γιορτή και λατρεία γονιμότητας.

Στην περίπτωση της Ρώμης, η διαφορά μεταξύ Lupercalia και Flamines καθιερώνεται στην ιστορία της ίδρυσης της πόλης από τη δυάδα Romulus-Numa. Ο Ρωμύλος είναι γιος μιας λύκαινας, ενός αρχηγού πολεμιστή που συγκεντρώνει γύρω του ληστές, κλέφτες και εγκληματίες για να καθορίσει τα όρια της Ρώμης. Ο Ρωμύλος σκοτώνει τον αδελφό του, απαγάγει γυναίκες Σαβίνων για να πάρει γυναίκες για τους άνδρες του και αναλαμβάνει κάθε είδους στρατιωτικές εκστρατείες για να λεηλατήσει τη γύρω περιοχή. Μετά το θάνατο του Ρωμύλου, ο Νουμάς πήρε τη θέση του, το εντελώς αντίθετο από το πρώτο. Ο Νούμα, σε αντίθεση με τον Ρωμύλο, έγραψε νόμους, οργάνωσε το χώρο της πόλης, διένειμε γη, δίδαξε τη λατρεία των θεών, καθιέρωσε το ημερολόγιο και καθόρισε τις κατευθυντήριες γραμμές για την πολιτική ζωή. Ο Ρωμύλος απεικονίζεται ως νεαρός, ενώ ο Νουμάς απεικονίζεται ως γέρος.

Σε αυτά τα μυθικά και ιστορικά παραδείγματα μπορούμε να βρούμε τις δύο λειτουργίες της κυριαρχίας: η μία βασίζεται στο καταραμένο μέρος, την παράβαση και το άνοιγμα (Georges Bataille) και η άλλη βασίζεται στην κατάσταση εξαίρεσης, τάξης και κλεισίματος (Carl Schmitt). Το πρώτο είναι αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε διονυσιακό μονοπάτι και το δεύτερο, μια απολλώνια μορφή. Αυτές οι δύο πτυχές της κυριαρχίας είναι συμπληρωματικές και δεν μπορούν να θεωρηθούν αντίθετες μεταξύ τους. Στην πραγματικότητα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι συμβαίνουν σε μεγάλο βαθμό παράλληλα και κάθε κοινωνία ταλαντεύεται μεταξύ των δύο πόλων. Κάθε κοινωνία περνάει μια περίοδο κλεισίματος, ιεραρχίας, έντασης και τάξης, αλλά και μια περίοδο ανοίγματος, αποδόμησης, χαλάρωσης και αταξίας.

Τώρα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι Θεοί και οι στρατιωτικοί ηγέτες, ενωμένοι γύρω από τις ανδρικές ενώσεις (Mannerbünder), είναι οι λεγόμενοι εκπρόσωποι του Αριστερού Χεριού, ενώ οι νομοθετικοί και συμβατικοί Θεοί είναι οι εκπρόσωποι του Δεξιού Χεριού. Αυτό που απαγορεύεται στους οπαδούς του δεξιού χεριού επιτρέπεται στους οπαδούς του αριστερού χεριού. Ο μόνος τρόπος για να αποκατασταθεί ένας παραδοσιακός κόσμος, σε μια εποχή που όλα τα στοιχεία που έκαναν δυνατό το δεξί χέρι έχουν πεθάνει, είναι ακριβώς να αντιμετωπίσουμε τα θεμέλια του αριστερού χεριού και να αφυπνίσουμε τις διονυσιακές μας ικανότητες που ατροφούν από τον σύγχρονο πολιτισμό.

Αυτές οι σκέψεις αναμφίβολα ενέπνευσαν πολλούς από τους μεγάλους ερευνητές και στοχαστές του εικοστού αιώνα, όπως ο Julius Evola και ο Mircea Eliade, οι οποίοι προσπάθησαν να ανακατασκευάσουν τις σαμανικές τελετουργίες των αρχαίων ινδοευρωπαϊκών αρσενικών ενώσεων με τις λατρείες λύκων τους, πολεμιστές με δέρματα ζώων που μεταμορφώθηκαν σε αυτά και τη χρήση πολεμικών μαζών και πολεμικών τεχνικών βασισμένων σε διαφορετικά είδη. Ο μύθος του Zalmoxis, που μελετήθηκε από τον Eliade, δείχνει ότι οι αρχαίοι Ρωμαίοι, οι Δάκες και οι Μογγόλοι θεωρούσαν τους εαυτούς τους απογόνους λύκων. Ο Zalmoxis, ο Δάκας Ηρακλής, ήταν ταυτόχρονα εκπρόσωπος αυτών των σαμανικών τελετών.

Με αυτή την έννοια, οι Mannerbünder και οι υπερασπιστές τους (Evola, Blüher, Witanger, Höfler, Eliade και άλλοι) ήθελαν να επιστρέψουν στην αρχική θρησκεία των Ινδοευρωπαίων, η οποία βασίστηκε σε μια λατρεία της οποίας τα κύρια χαρακτηριστικά είναι η λατρεία των νεκρών, οι οργιαστικές θυσιαστικές γιορτές, η σύνδεση με πολεμικές οργανώσεις και μια θετική στάση απέναντι στις σκοτεινές και δαιμονικές δυνάμεις της ζωής, όπου οι οπαδοί τους χρησιμοποίησαν μια μάζα και πολέμησαν σώμα με σώμα με άγρια ζώα. Παραδείγματα αυτών των ανδρικών πρωταθλημάτων θα ήταν οι ινδουιστές Ghandarvas, οι Ιρανοί Maruts, οι Έλληνες Κένταυροι και οι Nordic Berserkers.

Μπορούμε σίγουρα να πούμε ότι ενώ στη Νότια Παράδοση (Ινδουιστική, Ελλάδα, Ρώμη κ.λπ.) η λατρεία των νομοθετών Θεών κατέληξε να κυριαρχεί, στη Βόρεια Παράδοση η λατρεία των αναρχικών Θεών όπως ο Όντιν διήρκεσε πολύ περισσότερο και οι αρσενικές καλτσοδέτες έπαιξαν σημαντικό ρόλο και στην ιστορική περίοδο. Ωστόσο, μπορεί να ειπωθεί ότι το Αριστερό Μονοπάτι δεν καθιερώθηκε ποτέ πλήρως στις νότιες κοινωνίες και το γεγονός ότι λατρείες όπως ο Διόνυσος και ο Σίβα έχουν επανεμφανιστεί είναι απόδειξη αυτού. Το ίδιο ισχύει και για άλλες παραδόσεις.

Τώρα, είναι ενδιαφέρον ότι μεταμοντέρνοι συγγραφείς όπως ο Deleuze και ο Guattari, στο A Thousand Plateaus, έχουν ένα ολόκληρο κεφάλαιο αφιερωμένο στην ανάλυση της Mitra-Varuna του Dumézil, με τίτλο "Πραγματεία για τη νομαδολογία: Η πολεμική μηχανή". Οι Deleuze και Guattari υποστηρίζουν ότι οι ινδοευρωπαϊκοί θεοί όπως ο Μίθρας και ο Βαρούνα δεν έχουν τις δικές τους πολεμικές μηχανές (πολεμιστές) υπό τον έλεγχό τους, αλλά τείνουν να συνάπτουν συμφωνίες με ανεξάρτητους και αδάμαστους πολεμιστές, όπως ο Ίντρα, οι οποίοι έχουν τους δικούς τους νόμους και κανόνες. Οι πολεμιστές είναι ανεξάρτητοι από τις συμφωνίες και τις τελετουργίες που προωθούνται από τους αναρχικούς και νομοθετικούς Θεούς και δημιουργούν σχέσεις με τους τελευταίους για διαφορετικούς λόγους. Ο πολεμιστής Ίντρα μπορεί να ελευθερώσει άτομα που έχουν υποδουλωθεί από χρέη και να θεσπίσει τους δικούς του νόμους σύμφωνα με τις ιδέες του.

Η πολεμική μηχανή είναι εξωτερική προς το κράτος και προς τους αυστηρότερους νόμους του πολιτισμού. Ενώ ο νομοθέτης Θεός διατάζει και οργανώνει τον κόσμο να αναθέσει σε κάθε άτομο τη θέση του, η πολεμική μηχανή είναι νομαδική και σε συνεχή κίνηση. Οι Deleuze και Guattari θεωρούν ότι η επιστήμη του κράτους είναι η επιστήμη του ακίνητου, του βαρέος, του μακροεντολέα, ενώ η επιστήμη της πολεμικής μηχανής είναι η επιστήμη της κίνησης, της δύναμης και των δυνάμεων. Εδώ, οι Deleuze και Guattari παίρνουν μεγάλο μέρος των ιδεών του Νίτσε και θεωρούν τις μογγολικές κατακτήσεις, την επέκταση του Ισλάμ και τους οικοδόμους των γοτθικών καθεδρικών ναών ως διαφορετικές ενσαρκώσεις αυτής της νομαδικής «δευτερεύουσας επιστήμης» που βασίζεται στη δύναμη και την κίνηση.

Υπό αυτή την έννοια, η αναρχική ανθρωπολογία του Pierre Clastres και η νομαδολογία των Deleuze-Guattari αποτελούν μια ενδιαφέρουσα ανάλυση των ανδρικών ενώσεων και των πολιτικών πολεμικών μηχανών. Τα ανδρικά πρωταθλήματα δεν ταυτίζονται απαραίτητα με το κράτος, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις οι βασιλιάδες ή οι αυτοκράτορες προέρχονται από ανδρικά πρωταθλήματα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτές οι αρσενικές γαρνιτούρες γίνονται ο φρουρός που προστατεύει τον βασιλιά από τους εχθρούς του, αλλά μπορούν επίσης να είναι οι κύριοι υποκινητές εμφυλίων πολέμων. Όταν οι πολεμικές μηχανές απαγορεύονται και καταδιώκονται από το κράτος, μπορούν να καταλήξουν να γίνουν εγκληματικές συμμορίες και ακόμη και τρομοκράτες που επιτίθενται σε σχηματισμούς με κρατική εντολή.

Από αυτή την άποψη, μπορούμε να πούμε ότι ο σημερινός μας στόχος πρέπει να είναι η αναβίωση των πολεμικών μηχανών ως μέσο καταστροφής του σύγχρονου κόσμου, ενώνοντας το προ-μοντέρνο με το μεταμοντέρνο, το αρχαϊκό με το μέλλον. Ο τραγικός ήρωας που αντιμετωπίζει τη μοίρα του, ο μόνος τρόπος για να τερματιστεί η σημερινή στασιμότητα.

Πηγή: Geopolitika.ru.

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων.

Η μυστική ιστορία του Σαλαφισμού και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας

 

Μέλη της Τεκτονικής Στοάς “Αστέρας της Ανατολής” (“Star of the East”), η οποία ιδρύθηκε στο Κάιρο το 1871 και ανήκε στη δικαιοδοσία της Ηνωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας (UGLE), δηλαδή στον αγγλικό Ελευθεροτεκτονισμό

Από την εποχή της εκστρατείας του Γάλλου Αυτοκράτορα, Ναπολέοντα Βοναπάρτη (Napoleon Bonaparte), το 1798, στην Αίγυπτο, και καθ’ όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα, οι Μεγάλες Δυνάμεις της Ευρώπης, ιδιαιτέρως η Βρετανία και η Γαλλία, αγωνίζονταν και ανταγωνίζονταν για τη γεωστρατηγική επιβολή τους στην ευρύτερη Μέση Ανατολή.

Στο πλαίσιο του “Ανατολικού Ζητήματος” (όπως έχει αποκληθεί η διαχείριση της παρακμής και της διάλυσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εκ μέρους των ευρωπαϊκών Μεγάλων Δυνάμεων), οι ευρωπαϊκές Μεγάλες Δυνάμεις ασχολήθηκαν συστηματικά με τη διαμόρφωση της σύγχρονης ισλαμικής σκέψης, τη διαχείριση ιδεολογικών και πολιτικών οργανώσεων στον ισλαμικό κόσμο, και χρησιμοποίησαν διάφορους διανοουμένους και διάφορες αποκλειστικές ομάδες διανόησης εκείνης της εποχής, όπως ήταν η αδελφότητα του Ελευθεροτεκτονισμού.

Σε εκείνη την εποχή, που δεν υπήρχαν οι σημερινοί θεσμοί των “δεξαμενών σκέψης” (think tanks), των μη-κυβερνητικών οργανώσεων (ΜΚΟ), και των αποκλειστικών πολιτικών λεσχών, διάφορες Στοές του Ελευθεροτεκτονισμού έπαιζαν τέτοιους ρόλους, αλλά, ακόμα και σήμερα (που οι ανώτερες κοινωνικές ομάδες έχουν συγκροτήσει πολύ πιο εξειδικευμένες και επιλεκτικές αποκλειστικές ομάδες), μπορούμε (τουλάχιστον σε μεσαίο κοινωνικό επίπεδο), να ομιλούμε περί της “γεωπολιτικής του Ελευθεροτεκτονισμού“.

Σαλαφισμός

Στα τέλη του 19ου αιώνα, το βρετανικό κατεστημένο, ιδίως ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών, Λόρδος Σάλσμπουρι (Lord Salisbury) και ο Λόρδος Τσόρτσιλ (Lord Churchill), προκειμένου να προωθήσουν τα γεωστρατηγικά τους σχέδια για τη Μέση Ανατολή και, ειδικώς, για τη διαχείριση των νέων πηγών ενέργειας και των νέων διεθνών εμπορικών οδών, ιδίως μέσω της Διώρυγας του Σουέζ, δεν δίστασαν να χρησιμοποιήσουν τον Σαλαφισμό (Salafism) και τον ιδρυτή του, τον Τζαμάλ αντ-Ντιν αλ-Αφγκάνι (Jamal ad-Din al-Afghani, 1838–97), ως “περιουσιακά στοιχεία” (“assets”) των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών και της βρετανικής διπλωματίας.

Ο όρος “Σαλαφίγια” υποδηλώνει την επιστροφή στις παραδόσεις των “ευσεβών προκατόχων” (“σαλάφ”). Η γεωγραφική κοιτίδα του Σαλαφισμού είναι η Αίγυπτος, όπου ο Σαλαφισμός, ως ένα ιδιαίτερο, αυτοτελές κίνημα του σουνιτικού Ισλάμ, δημιουργήθηκε και οργανώθηκε κυρίως από τον αλ-Αφγκάνι. Θεολογικώς, ο Σαλαφισμός συνδέεται στενά με την άρχουσα θρησκευτική ελίτ του Ουαχαμπισμού στη Σαουδική Αραβία.

Ο αλ-Αφγκάνι πίστευε ότι έπρεπε να υπάρχει μια ηθικιστική και νομικιστική θρησκεία για τη διαχείριση των μαζών, ενώ θεωρούσε ότι στις ελίτ άρμοζε μια εκλεπτυσμένη αθεϊστική αλήθεια. Στην Αίγυπτο, ο αλ-Αφγκάνι, αρχικώς, εντάχθηκε στην τοπική τεκτονική Στοά “Αστέρας της Ανατολής” (“Star of the East”), η οποία ιδρύθηκε στο Κάιρο το 1871 και ανήκε στη δικαιοδοσία της Ηνωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας (UGLE), δηλαδή στον αγγλικό Ελευθεροτεκτονισμό. Μάλιστα, ο Βρετανός υποπρόξενος στο Κάιρο, ο Raphael Borg, ο οποίος ήταν τέκτων, παρότρυνε τον αλ-Αφγκάνι και τον στενό κύκλο των οπαδών του να ενταχθούν στη Στοά “Αστέρας της Ανατολής”, ώστε ο αγγλικός Ελευθεροτεκτονισμός να παρέχει το ιδεολογικό πλαίσιο, και να ασκεί επιρροή, για τη διαμόρφωση της σύγχρονης ισλαμικής σκέψης.

O σεβάσμιος διδάσκαλος αλ-Αφγκάνι

Το 1878, ο αλ-Αφγκάνι έγινε ο Σεβάσμιος Διδάσκαλος (δηλαδή ο πρόεδρος) εκείνης της Στοάς, στην οποία ανήκαν διακεκριμένα μέλη της αιγυπτιακής ελίτ, όπως ο Τεουφίκ Πασάς (Tewfik Pasha), ο Σερίφ Πασάς (Sherif Pasha), ο Μπούτρος Πασάς Γκάλι (Boutros Pasha Ghali) κ.ά. Όταν οι προϊστάμενοι του αλ-Αφγκάνι, στον λεγόμενο Σκωτικό Τύπο του Τεκτονισμού, συνειδητοποίησαν τις αθεϊστικές τάσεις του αλ-Αφγκάνι, τον απέβαλαν από τον Σκωτικό Τύπο, και όταν ο αλ-Αφγκάνι διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε να πολιτικοποιήσει τη Στοά “Αστέρας της Ανατολής”, με τον τρόπο που επιθυμούσε, δημιούργησε τη δική του τεκτονική Στοά στο Κάιρο, μια “εθνική Στοά” (“μαφιφάλαν ουατανίγιαν”), υπό την αιγίδα της Μεγάλης Ανατολής της Γαλλίας (η οποία αποτελεί την ηγέτιδα δύναμη του γαλλικού Ελευθεροτεκτονισμού και, σε αντίθεση προς το βρετανικό τεκτονικό κατεστημένο, δεν απαιτεί από τα υποψήφια μέλη της να προβούν σε θρησκευτικού τύπου δηλώσεις και είναι ανεκτική προς αθεϊστικές απόψεις).

Ο αλ-Αφγκάνι ενθάρρυνε τους οπαδούς του σαλαφιστικού μεταρρυθμιστικού κινήματός του να ενταχθούν στη νεοσύστατη Στοά του, που αποτελούσε ένα νέο ρεύμα ισλαμικού Ελευθεροτεκτονισμού (πηγή “Afghani and Freemasonry in Egypt”, σελ. 25–35). Επειδή, ο αλ-Αφγκάνι αντιμετώπιζε και χρησιμοποιούσε τη θρησκεία ως ένα πολιτικοκοινωνικό εργαλείο, δεν τον ενδιέφερε η πνευματικότητα καθ’ εαυτή, ούτε η βαθιά καλλιέργεια της ανθρώπινης ψυχής, αλλά η διαχείριση των υπαρξιακών φοβιών και ανησυχιών, των δεισιδαιμονιών και των ηθών των μαζών, για την εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων. Με αυτό το σκεπτικό και με αυτά τα κίνητρα, δημιούργησε το σαλαφιστικό μεταρρυθμιστικό κίνημα.

Ο Σαλαφισμός ενστερνίζεται τον κυριολεκτισμό (literalism), ως τον ενδεδειγμένο τρόπο ερμηνείας των ισλαμικών θρησκευτικών γραφών, απορρίπτοντας τον συμβολικό και τον αλληγορικό τρόπο προσέγγισης των ισλαμικών θρησκευτικών γραφών, παρότι, όπως επισημαίνουν οι μουσουλμάνοι μυστικιστές και ιδίως οι σούφι, το ίδιο το Κοράνιο αναφέρεται στη διάκριση μεταξύ του “ζαχίρ” (“zahir”) και του “μπατίν” (“batin”): το “ζαχίρ” είναι το εξωτερικό, φαινομενικό, φυσικό, και παροδικό πεδίο, ενώ το “μπατίν” είναι το εσωτερικό, πραγματικό, πνευματικό, και αιώνιο πεδίο.

Μέσω του κυριολεκτισμού, ο Σαλαφισμός οδηγεί σε ένα τεχνοκρατικό, στενόμυαλο θρησκευτικό σύστημα, το οποίο μοιάζει με τον βιβλικό κυριολεκτισμό ή βιβλικισμό των προτεσταντών και ιδίως των λεγόμενων ευαγγελικών (Evangelicals). Εξού και, από τη σκοπιά του αγγλοσαξονικού κατεστημένου, ο αλ-Αφγκάνι θεωρείται εκπρόσωπος του “ισλαμικού μοντερνισμού” (“Islamic modernism”). Γενικώς, ως αποτέλεσμα του κυριολεκτισμού, έτσι και στο σαλαφισμό, κάθε θρησκευτικό κείμενο χάνει τις εσώτερες, υπαρξιακές διαστάσεις του και εκπίπτει σε μια ηθική και νομική συνταγή, η οποία διευκολύνει το κοινωνικό κατεστημένο να οργανώσει και να διαχειριστεί μια κοινωνία (για εισαγωγή στην ισλαμική πολιτική σκέψη, βλ. P. Bearrman, Th. Bianquis, C. E. Bosworth, E. van Donzel, and W. P. Heinrichs, “Encyclopedia of Islam”, second edition, 12 τόμοι, Leiden: E. J. Brill, 1960–2005).

Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του ως “περιουσιακό στοιχείο” του συστήματος των βρετανικών υπηρεσιών πληροφοριών, ο αλ-Αφγκάνι καθοδηγούνταν από δύο Βρετανούς ειδικούς στο Ισλάμ και στον αποκρυφισμό, συγκεκριμένα, από τον Γουίλφριντ Σκέιουεν Μπλαντ (Wilfrid Scawen Blunt) και τον Έντουαρντ Μπράουν (Edward G. Browne). Ο Γουίλφριντ Σκέιουεν Μπλαντ ήταν ένας Βρετανός κατάσκοπος και οριενταλιστής (δηλαδή, μελετητής των ανατολικών πολιτισμών), στον οποίο ο Σκωτικός Τύπος του αγγλικού τεκτονικού συστήματος είχε αναθέσει να οργανώσει τεκτονικές δομές στη Μέση Ανατολή και στην Περσία (για να λειτουργούν ως κατασκοπευτικοί κόμβοι και δίκτυα πολιτιστικής διπλωματίας), και ο Έντουαρντ Μπράουν ήταν ο κορυφαίος οριενταλιστής της Βρετανικής Αυτοκρατορίας του 19ου αιώνα.

Το 1885, ο αλ-Αφγκάνι πήγε στο Λονδίνο μαζί με τον Γουίλφριντ Σκέιουεν Μπλαντ και παρέμεινε εκεί για περίπου τρεις μήνες. Ο αλ-Αφγκάνι και το δίκτυό του υποστήριζαν τη Βρετανική Αυτοκρατορία εναντίον των Οθωμανών και διαδραμάτισαν έναν σημαντικό ρόλο στην υποδαύλιση μιας εξέγερσης η οποία, το 1882, προσέφερε το πρόσχημα για τη βρετανική στρατιωτική επέμβαση στην Αίγυπτο για την “προστασία” της Διώρυγας του Σουέζ, η οποία ολοκληρώθηκε με μια επίσημη εισβολή και κατοχή που μετέτρεψαν την Αίγυπτο σε βρετανική αποικία.

Το 1899, ο Μουχάμαντ Αμπντού (Muhammad Abduh, 1849–1905), ο οποίος ήταν ο πιο διακεκριμένος μαθητής του αλ-Αφγκάνι και μέλος της προαναφερθείσας τεκτονικής Στοάς “Αστέρας της Ανατολής”, διορίστηκε Μέγας Μουφτής της Αιγύπτου και επιβλήθηκε ως η υπέρτατη αυθεντία στο ισλαμικό δίκαιο στην Αίγυπτο από τον Ίβελιν Μπάριν (Evelyn Baring), 1ο Κόμη του Κρόμερ (1st Earl of Cromer), ο οποίος ήταν ο γενικός πρόξενος της Μεγάλης Βρετανίας στην Αίγυπτο από το 1833 έως το 1907, δηλαδή και κατά την περίοδο της κατάληψης της Αιγύπτου από τη Μεγάλη Βρετανία (ας σημειωθεί, ότι κατά πάγια παράδοση, τα βρετανικά προξενεία λειτουργούσαν και ως τοπικοί σταθμοί των βρετανικών υπηρεσιών πληροφοριών).

Μουσουλμανική Αδελφότητα

Ο Μουχάμαντ Ρασίντ Ρίντα (Muhammad Rashid Rida), ελευθεροτέκτων και διακεκριμένος εκπρόσωπος του κινήματος του ισλαμικού μοντερνισμού, ήταν ο μέντορας του Αιγύπτιου λογίου και ιμάμη Χασάν αλ-Μπάνα (Hassan al-Banna, 1906–49), ο οποίος ίδρυσε τη Μουσουλμανική Αδελφότητα (Muslim Brotherhood). Τα ιστορικά κέντρα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας είναι η Αίγυπτος, το Σουδάν, η Συρία, η Παλαιστίνη, ο Λίβανος, και η Βόρεια Αφρική.

Η Μουσουλμανική Αδελφότητα ιδρύθηκε το 1928, με τη γενναία χρηματοοικονομική υποστήριξη που της παρασχέθηκε από τη Βρετανική Εταιρεία της Διώρυγας του Σουέζ (British Suez Canal Company), και ενστερνίστηκε το πρότυπο του δυτικού εθνικισμού και τη νεωτερική σκέψη περί ορθολογικής ιστορικής δράσης και προοδευτικών μεταρρυθμίσεων.

Για τα επόμενα τουλάχιστον είκοσι πέντε έτη της ιστορίας της, η Μουσουλμανική Αδελφότητα χρησιμοποιήθηκε από Βρετανούς διπλωμάτες και κατασκόπους ως ένα εργαλείο της βρετανικής εξωτερικής πολιτικής, και, περιστασιακώς, ο Χασάν αλ-Μπάνα χρηματοδοτήθηκε και από το γερμανικό ναζιστικό καθεστώς προκειμένου να προσφέρει ορισμένες υπηρεσίες στις γερμανικές μυστικές υπηρεσίες στη Μέση Ανατολή. Ο Χασάν αλ-Μπάνα ίδρυσε τη Μουσουλμανική Αδελφότητα στα πρότυπα του Ελευθεροτεκτονισμού, στον οποίο ήταν μυημένος ο μέντοράς του, ο Μουχάμαντ Ρασίντ Ρίντα, και συνδύασε τη λογική μιας αποκλειστικής μυητικής αδελφότητας με την πολιτική βία.

Ο διακεκριμένος Γάλλος γεωπολιτικολόγος και ερευνητικός δημοσιογράφος, Τιερί Μεϊσάν (Thierry Meyssan), έχει αποκαλύψει ότι, στις αρχές της δεκαετίας του 1950, οι μυστικές υπηρεσίες της Βρετανίας και των Η.Π.Α. άρχισαν να χρησιμοποιούν τη Μουσουλμανική Αδελφότητα για να δολοφονούν πρόσωπα τα οποία αντιστέκονταν στην αγγλοσαξονική πολιτική, και, στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και σε όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, χρησιμοποιούσαν ορδές ένοπλων τζιχαντιστών οι οποίοι ανήκαν στη Μουσουλμανική Αδελφότητα για να πολεμούν εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης στο Αφγανιστάν και στον Καύκασο ως μισθοφόροι της Δύσης.

Επιπλέον, σύμφωνα με την έρευνα που έχει διεξαγάγει ο Μεϊσάν (όπ.π.), οι Μουσουλμάνοι Αδελφοί, από τη δεκαετία του 1990, έχουν χρησιμοποιηθεί από την άρχουσα ελίτ του ευρωατλαντικού συστήματος ως κοινωνικοί ταραξίες και πράκτορες υποκίνησης εξεγέρσεων εναντίον αραβικών καθεστώτων που δεν είναι αρεστά στην άρχουσα ελίτ του ευρωατλαντικού συστήματος.

Φώτο: Μέλη της Τεκτονικής Στοάς “Αστέρας της Ανατολής” (“Star of the East”), η οποία ιδρύθηκε στο Κάιρο το 1871 και ανήκε στη δικαιοδοσία της Ηνωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας (UGLE), δηλαδή στον αγγλικό Ελευθεροτεκτονισμό. Η στοά σταμάτησε τις δραστηριότητες της και διαγράφηκε από τον Κατάλογο της Ενωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας στις 8 Δεκεμβρίου 1965.

Αυτή η ενέργεια ήταν μέρος της ευρύτερης παρακμής του Τεκτονισμού στην Αίγυπτο κατά τα μέσα του 20ού αιώνα, παρακμή που επηρεάστηκε από πολιτικές αλλαγές και μεταβαλλόμενες στάσεις απέναντι σε οργανισμούς που συνδέονται με το εξωτερικό.

του Νικόλα Λάου

https://newsprime.gr/

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων.

ΡΩΣΙΑ-ΕΥΡΩΠΗ ,Από μιά δύσπεπτη οπτική

 

 Γιάννης Ναστούλης

Από δύσπεπτη οπτική. Με τον κίνδυνο της υπεραπλούστευσης ορατό, αλλά θα το κάνω

1. Η ΕΕ είναι γέννημα μιας μακραίωνης διαλεκτικής επαναστάσεων, αλληλοσφαγής και θρησκευτικών φρικαλεοτήτων. Το έκγονο έχει Νονό, τους Αμερικάνους

2. Η ΕΕ απαρτίζεται από κράτη, που δέχτηκαν να εκχωρήσουν την ουσία της κυριαρχίας τους στους νικητές Γερμανούς

3. Ο γερμανικός κόσμος ξεκινάει από το Ευρωπαϊκό τμήμα του Βορείου πόλου και τελειώνει στο αμερικανικό τμήμα του. Ο αγγλοσαξονικός, σκανδιναβικός, βορειοαμερικανικός κόσμος είναι οργανικό τμήμα του γερμανικού κόσμου

4. Η νοτιότερη ρωμαιοκαθολική ζώνη είναι η λατινογερμανική μήτρα που γέννησε τον γερμανοπροτεσταντικό κόσμο με εμβρυουλκό την ιστορία, όπως την ορίζω στο 1. Η ζώνη αυτή πρέπει να εκλαμβάνεται επίσης ως οργανικό τμήμα της γερμανο-κελτολατινο-καθολικο-προτεσταντικής σύνθεσης. Μέσα στη σύνθεση αυτή εμπίπτουν τα κράτη των δυτικών Σλάβων (Λέχοι-Τσέχοι-Σλοβάκοι, Ουκρανοί της Δεξιάς Όχθης), οι Ούγγροι, οι Φινο-Βάλτες, οι Νοτιοσλάβοι πλην Σέρβων και οι Έλληνες πολιτικοί Ουνίτες που κυβερνούν αδιαλείπτως μετά τον Καποδίστρια

5. Τα ευρωπαϊκά κράτη, με εξαίρεση την Ελλάδα, τη Σερβία, τη Βουλγαρία είναι ενιαίο όλον. Έχουν κοινούς παρονομαστές: τον Δυτικό Ιουδαιοχριστιανισμό (και καμπαλιστικό Χριστιανισμό), τους βασιλικούς οίκους, που είναι Ένας Οίκος, τη φεουδαρχία, το εβραϊκό τραπεζικό κεφάλαιο, τον καπιταλισμό, τον φιλελεύθερο κοινοβουλευτισμό, τα αναρχοσοσιαλιστικά κινήματα, τον εθνικισμό, την καντιανή και ωφελιμιστική ηθική παράδοση, τα πνευματικά κινήματα του Ανθρωπισμού, της Αναγέννησης, του Διαφωτισμού και της επιστημονικής επανάστασης, της αρχιτεκτονικής, των λογοτεχνικών ρευμάτων, των Τεχνών κλπ

6. Ώστε, τα ευρωπαϊκά κράτη από πολιτικής απόψεως είναι ένα κράτος!

Πιο οικεία, πρόκειται για πολιτική αρχιτεκτονική δομή. Αυτή η δομή περιλαμβάνει εξίσου ΗΠΑ-Καναδά-Αυστραλία

7. Είναι σφάλμα να νομίζουμε ότι μεταξύ Δύσης και Ρωσίας παρεμβάλονται κράτη. Η πολυεθνική Ορθόδοξη Ρωσία συνορεύει από τη θάλασσα Μπάρεντς μέχρι τον Εύξεινο με το πολυεθνικό γερμανικό υπερκράτος. Το ίδιο, κοινά σύνορα έχουν και στο Β. Πόλο και στον Βερίγγειο πορθμό.

8. Το Δυτικό γερμανοειδές υπερκράτος κουβαλάει μερικά καταστατικά ιδρυτικά χαρακτηριστικά: α. στέπας -από το 1ο καταγωγικό γοτθικό υπερκράτος του 1ου αιώνα, με πολλά τουρανικά στοιχεία, τουτέστιν, αν δεν επεκτείνεται πεθαίνει, β. Λεηλασίας/κατάκτησης, έλκοντας απ τη μάνα του τη Σκάντζα, γ. Από τη μυθολογική γεμανοσκανδιναβική παράδοση μιας νομο-τελειακής σύγκρουσης του Θεού Όντιν με τους κακούς Γιοτούν. Παράδοση που "δένει" με τα ζωροαστρικά στοιχεία του Ωρομάσδη (Αχουρα Μασντα) ενάντια στις δυνάμεις του Αριμάν, που πέρασαν ατόφια στην Ιουδαϊκή θρησκεία και μέσω του αιρετικού Χριστιανισμού στον γερμανικό κόσμο.

Δεν είναι τυχαίο που ο Μέγας ψυχογράφος του Γερμανού ανθρώπου, ο Νίτσε, επέλεξε τον Ζαρατούστρα υπεράνθρωπο στο έργο του, δ. Ο Γερμανός άνθρωπος, βαθιά μεταφυσικός, αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως μαχητή του στρατού του Όντιν/Γιαχβέ/Ωρομάσδη, που δικαιώνεται πεθαίνοντας (δόγμα προκαθορισμού). Μόνο πεθαίνοντας στην τελική μάχη του τέλους της γης, ελπίζει στη συλλογή της σορού του από τις Βαλκυρίες για το δώμα του Όντιν (Ιουδαιο-ζωροαστρικός παράδεισος).

9. Όταν ο ορθολογιστικός Καπιταλισμός του δεν μπορεί να λεηλατεί απρόσκοπτα, θυμάται/μοχλεύει τον θάνατο. Ναι, ο Καπιταλισμός γεννιέται σε προτεσταντικό-νορδικό πλαίσιο. Δεν γεννά το γερμανικό εποικοδόμημα. Γεννιέται από αυτό...

10. Για τον Γερμανό η ζωή είναι "είναι προς θάνατον" (Κίρκεγκωρ). Η φυσική ροπή προς τον θάνατο εκφράζεται απόλυτα στον γερμανικό ρομαντισμό ως παραζάλη "Sturm und Drang". Ο γερμανικός πεσιμισμός είναι ο τέλειος αντίποδας του λεγόμενου ελληνικού, που εκφράζει την απόλυτη κατάφαση ζωής δια του θανάτου (θανάτω θάνατον πατήσας). Ο ελληνικός θάνατος νοηματοδοτεί τη ζωή. Ο γερμανικός, ερασιθάνατος, την κατάκτηση/νίκη, ως εισιτήριο παραδείσου.

11. Ίσως κατανοεί ο αναγνώστης που έφτασε ως εδώ ότι το γερμανικό υπερκράτος δεν πρόκειται στον αιώνα τον άπαντα να συνθηκολογήσει! Αυτά που ακούτε για ενδογερμανικές διαφορές και έχθρες, αυτά που λέγονται για διαφορετικές προσεγγίσεις τμημάτων των γερμανικών ελίτ εντός των ΗΠΑ ή εντός ΕΕ είναι παντελώς ανυπόστατα. Δείχνουν έναν λανθασμένο αναγωγισμό που κάνουμε, κρίνοντας με τα δικά μας μέτρα τόσο διαφορετικούς ανθρώπους. Έλλειψη ιστορικής ενσυναίσθησης!

12. Το γερμανικό υπερκράτος δεν έχει το παραμικρό ζόρι να σύρει την ανθρωπότητα στον πυρηνικό όλεθρο, αν ο κόμπος φτάσει στο χτένι.

Να, χθες έπληξε την πυρηνική τριάδα της Ρωσίας. Ποιος εχέφρων θα έπληττε το απόλυτο στρατηγικό αμυντικό δόγμα μιας πυρηνικής υπέρ υπερδύναμης? Στοχαστείτε το σε βάθος.

Άσχετα με το καταστροφικό του αποτέλεσμα! Οι Ρώσοι είπαν 4, και ο Ζελένσκι 41. Εντάξει λοιπόν, μεταξύ 4 και 41. Ας το αφήσουμε για τα λαγωνικά της "αλήθειας". Για να μη ξεχάσουμε και τα βασικά και καταλήξουμε καφενεία: γυμνά γεγονότα δεν υπάρχουν σε αυτό το σύμπαν. Φανταστείτε τα σαν πεφταστέρια: κάθε συμβάν έλκει μια "ουρά" ερμηνειών.

Σημασία έχει λοιπόν το μήνυμα που εστάλη!

Αν δεν το λάβει η Ρωσία κι ο Πούτιν, θα υπάρξει σοβαρότατο πρόβλημα..

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων.

Προσωπικός Αριθμός

 

Προσωπικός Αριθμός

-1-

Παλαιός

..μΠροσωπικός αριθμός !!

Ναι …ναί …έτσι να ‘χουμε, και κάτι δικό μας, καταδικό μας …όχι να βουτάει ο καθένας και να μας πιάνει τον ..«κώλο» !

Ούη …τι πάθαμε με τα Ζαβά …μας πρήξανε και θα συνεχίσουν για καιρούς και ζαμάνια να μας πρήζουν …να με το χάραγμα …να με το φακέλωμα …να με …μέ ….

Και οι δυό λέτε χοντρές μαλακίες …ας σας το κάνω λιανά, μπας και ηρεμήσετε και ησυχάσουμε και ‘μείς οι υπόλοιποι από τις βλακείες σας…..

Ας ξεκινήσουμε με το φακέλωμα :

Μέχρι στιγμής έχουμε ΑΦΜ, ΑΜΚΑ, ΑΔΤ, και κάμμια δεκαριά άλλους …οπότε ένας ακόμα τι διαφορά θα κάνει ;;

Λέτε για Φακέλωμα ….μαλακίες !!

• εντάξει ο ΑΔΤ …δεν κάνει για ξεκάθαρο φακέλωμα
• ο ΑΜΚΑ …και αυτός επίσης το ίδιο
• οι διάφοροι άλλοι ΑΜ-ΙΚΑ, ή όπως αλλιώς σκατά τον λένε ανάλογα με την υπηρεσία
• ο ΑΣΜ …επίσης …έχουμε τα Ι-5 (λειψά) σε σωματικά στοιχεία ή μυαλά …και τα θήλεα …οπότε ούτε αυτός
• είχαμε και τον Σκατόδουλο με τις ταυτότητες και το θρήσκευμα ….λές και δαύτο είναι κάτι αιώνιο …και δεν μπορείς να αλλάξεις θρήσκευμα …ανάλογα με τα γούστα της στιγμής, και δεν μπορείς να έχεις άλλο σήμερα, άλλο αύριο ή μεθαύριο
• κλπ. κλπ.

Όλοι αυτοί και κάμποσοι άλλοι αριθμοί δεν κάνουν για να στηθεί πλήρες φακέλωμα!  ..αλλά μια χαρά μπορεί να στηθεί ένα ..κάποιο φακέλωμα !

Όμως ο ΑΦΜ …μια χαρά κάνει …γιατί είναι μοναδικός ! …και ήδη τον έχουμε !!

Οπότε μιά χαρά μπορούνε να κοτσάρουν πάνω του όλους τους άλλους …και έχουμε το πλήρες φακέλωμα !! την  όλων των αριθμών !! …το γιατί δεν το έχουν κάνει μέχρι σήμερα …είναι απορίας άξιο ….βαριούνται …δεν τους κόφτει …δεν …δεν ….τι να ‘πώ, δεν γνωρίζω

Και μιά χαρά μπορεί να διαχειριστεί, τα περιουσιακά σας στοιχεία, κινητά και ακίνητα, την συμπεριφορά σας, την κίνηση, τον λόγο, τα γραφόμενά σας, τις συνομιλίες σας, …ίσως …ίσως αργότερα την σκέψη και το συναίσθημά σας …αν το κράτος κάποια στιγμή θελήσει να βάλει χέρι, στον μισθό, την σύνταξη, τον τραπεζικό λογαριασμό σας …το αυτοκίνητο, το σπίτι ή το χωράφι σας και να σας πετάξει σαν στυμμένη λεμονόκουπα στην χωματερή …οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να βρεθείτε χωρίς τίποτε …χωρίς στον Ήλιο μοίρα …απλά πράγματα !! …..και όλα αυτά μιά χαρά μπορούσε να τα κάνει μέχρι σήμερα με τους ήδη υπάρχοντες αριθμούς ….έτσι μην τρελαινόσαστε !!

Το θέμα δεν είναι ένας περισσότερο ή λιγότερο αριθμός …το θέμα είναι η χρήση του …και από ποιούς …και κάτω από τι διαδικασίες γίνεται !!

Το χάραγμα

Πρώτα απ’ όλα, αυτό το υποστηρίζουν μόνο τα Χριστιανόζωα …όλη η άλλη ανθρωπότητα δεν έχει τέτοιες μαλακίες !!

Αν και το θέμα αυτό το θεωρώ απλά για χέσιμο …ας το εξετάσουμε !!

Αν θυμάμαι καλά, ο Γιαννάκης που την βάραγε την φούντα …

πρώτα απ’ όλα έγραφε ότι όλες οι μαλακίες που αράδιαζε θα γίνονταν εκεί γύρω στον καιρό του …και όχι ανάλογα με τα κέφια του καθενός

έγραφε επίσης ότι αυτό το κάτι(χάραγμα) δεν θα σου το επέβαλε κάποιος με το Ζόρι-Βία ….θα έπρεπε να το αποδεχτείς νή να το ζητήσεις μόνος σου ….καλά εντάξει μπορεί να σου επέβαλαν περιορισμούς, κυρώσεις, κλπ. κλπ. αλλά δεν θα σου το φύτευαν χωρίς να το δεχτείς !!

επίσης με τίποτε δεν ξεκαθαρίζεται τι είδους θα είναι αυτό το χάραγμα …τατουάζ, στάμπα, τιπάκι, εσωτερικό εμφύτευμα …τι διάολο θα είναι – κανείς δεν ξέρει !!

Δεν μιλάει πουθενά για κάποιον αριθμό, μιά κάρτα, ένα έγγραφο !

Εν κατακλείδι

Έτσι θα σας έλεγα να πάτε να γαμηθείτε και να σταματήσετε να μας ζαλίζετε τα ούμπαλα !!

…έεεη Ζά καταλάβατε ;; …για θέλετε να σας πλακώσει κάποιος στις κλωτσιές, ή να σας ρίξει και ένα ζόρικο πήδημα ;;

=====/////=====

Προσωπικός Αριθμός – 2

Παλαιός

Επιπροσθέτως

Στο προηγούμενο είπαμε ότι ο ΑΦΜ μια χαρά μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να στηθεί ένα πλήρες φακέλωμα …άλλωστε και στο Προσωπικό αριθμό ο ΑΦΜ χρησιμοποιείται ως βάση …πάνω σ’ αυτόν στήνεται. Για εσωτερική χρήση εδώ στην Γελαδιστανία καν δεν χρειαζόταν ο Προσωπικός αριθμός, το ΑΦΜ έφτανε και περίσσευε !!

Για το εξωτερικό θα μπορούσε απλά να προστεθεί το διψήφιο χαρακτηριστικό της Χώρας (που είναι Μοναδικό) χωρίς πολλά πολλά νταβαντούρια, και τελείωνε η υπόθεση.

Βέβαια για παγκόσμιο φακέλωμα, χωρίς όμως την χρήση του διψήφιου χαρακτηριστικού της χώρας, δεν νομίζω ότι φτάνει η προσθήκη μόνο 3ων ψηφίων για να πιάσουμε τα 12ψηφία….μάλλον χρειάζεται να πάμε στα 15-16 ψηφία ….αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

Πηγαίντε και πάρτε τον αριθμό, έτσι θα έχετε δύο ψηφία της επιλογής σας !! …αν δεν το κάνετε, απλά θα σας κοτσάρουν αυτόματα, τα τρία ψηφία, και θα τελειώσει η ιστορία.

Αυτό που όμως πρέπει να απαιτήσετε είναι να τεθούν φραγμοί και περιορισμοί στον τρόπο χρήσεώς του !!

Θα το κάνετε ή πάλι θα παίξετε το πουλάκι σας ;;

=====/////=====

 **Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων.

ΚΡΑΤΑ ΓΕΡΑ ΡΩΣΙΑ!!!!

 

Δεν την αγαπάμε, γιατί ζητάμε κάποιο αντάλλαγμα. Δεν την θεωρούμε σύμμαχο, γιατί πιστεύουμε ότι θα μας βοηθήσει. Την αγαπάμε, γιατί αγαπά τον Κύριό μας και Θεό μας. Την θαυμάζουμε, γιατί μονάχα αυτή πλέον κρατά ψηλά τον Ορθόδοξο σταυρό και δοξάζει τα δικά μας σύμβολα, αυτά του Δικέφαλου Αετού.
Την ώρα που η Δύση και Ορθόδοξες χώρες, όπως η δική μας, υιοθετούν την ανώμαλη ατζέντα για τα πρότυπα της οικογένειας, η Ρωσία προωθεί την πατροπαράδοτη ευλογημένη οικογένεια, την πολυτεκνία, την κατήχηση σε όλο το δημόσιο μηχανισμό και στην παιδεία, την αγάπη για την Πατρίδα.
Για αυτό λοιπόν την μισούν και για αυτό θέλουν να την εξοντώσουν, γιατί στέκεται εμπόδιο στα ζοφερά σχέδια του συστήματος της νέας τάξης. Του συστήματος, που σαν στόχο έχει την εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας τυραννικής αυτοκρατορίας, μια παγκόσμιας θρησκείας και ενός παγκόσμιου βασιλιά. Του αντιχρίστου.
Σχεδόν όλος ο πλανήτης έχει τυλιχτεί και προσκυνήσει αυτό το αντίχριστο σύστημα. Σχεδόν όλος ο πλανήτης έχει στραφεί εναντίον της και την έχει βαφτίσει εχθρό.  Όμως το τραγικό είναι ότι οι μεγαλύτεροι εχθροί της δεν είναι η Δύση, αλλά κάποιοι Ορθόδοξοι, που επειδή νιώθουν ότι απειλείται το πρωτείο τους, συμμάχησαν και έγιναν εξάρτημα της χώρας που χτίζει ναούς και πλατείες στον σατανά.
Η Ρωσία πολεμάει ηρωικά μόνη εναντίων όλων. Οι ισχυροί (φονιάδες) της Γης έχουν βαλθεί να την καταστρέψουν γιατί τολμάει να είναι Ορθόδοξη. Κάποτε οι πρόγονοί τους πολεμούσαν συνασπισμένοι το Βυζάντιο από κάθε πλευρά του ορίζοντα για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Για την Ορθοδοξία. 
Ο πατέρας τους ο διάβολος, τους ενώνει και τους ωθεί διαχρονικά να πολεμάνε όποιον κουβαλάει την Ορθή Πίστη.
Αδέρφια, αν θέλουμε να “δώσουμε το δικαίωμα” στον Θεό να επέμβει ακυρώνοντας τα σχέδιά τους, οφείλουμε να επέμβουμε πρώτα εμείς μέσα από την προσευχή μας… για αυτό τα κομποσκοίνια μας και μπρος!
Κράτα γερά, Ρωσία!
Γιώργος Θαλάσσης    https://romioitispolis.gr/    

***

Ένα εξαιρετικό κείμενο από την Veronica Solis via .Maria Nikolakaki

Οι δύο λεξούλες πάνω από τη φωτογραφία που το συνοδεύει, σημαίνουν "Ξεχάσατε πουτ*νες;"

Όχι λοιπόν. Δεν θα σας κάνουμε προτεσταντικες πουτ*νες τη χάρη. Όσο και να παρακαλάτε γι' αυτό, όσο και να παρακαλάτε για Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο, ΔΕΝ θα παίξουν οι Ρώσοι το παιχνίδι σας.

Μέχρι την τελική νίκη!

"Στα διάφορα ρωσικά talk-show πολιτικού/γεωπολιτικού περιεχομένου, έχει τεθεί κατά διαστήματα το ερώτημα, μήπως θα έπρεπε να υιοθετήσει και η Ρωσία την τακτική της Δύσης.

Μήπως θα έπρεπε δηλαδή και οι Ρώσοι να παίζουν "βρώμικα": να γίνουν περισσότερο επιθετικοί, να ενορχηστρώνουν έγχρωμες επαναστασούλες ανά την υφήλιο, να ασκούν πιέσεις στους συμμάχους τους, προκειμένου οι τελευταίοι να συμμορφώνονται με την γραμμή του Κρεμλίνου κλπ.

Έχω παρακολουθήσει παρόμοιες εκπομπές τόσο στο ρωσικό ραδιόφωνο, όσο και στην τηλεόραση - σε όλες συμμετείχε και το κοινό, οι απλοί Ρώσοι, που καλούνταν να ψηφίσουν "υπέρ" ή "κατά" της επέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις άλλων χωρών.

Η συντριπτική πλειοψηφία των ειδικών και του απλού κοσμάκη ήταν πάντα "κατά".

Διότι όταν υιοθετείς τις μεθόδους και τους τρόπους του εχθρού, στο τέλος γίνεσαι ίδιος με αυτόν.

Δείτε λίγο το Ισραήλ: σε τι διαφέρουν σήμερα οι ισραηλίτες από τους βασανιστές τους στο Άουσβιτς;

Αντιλαμβάνομαι, ότι κάποιοι φίλοι εδώ στο fb, που σύρονται απ΄το συναίσθημα (να το πω πιο απλά: που υποβάλλονται εύκολα στην χειραγώγηση), έχουν πάρει πολύ βαριά (ίσως βαρύτερα κι από αυτούς τους Ρώσους!) τις τρομοκρατικές επιθέσεις της ουγκανίας σε ρωσικό έδαφος.

Κάποιοι κλασσικά παρακαλάνε για oreshnik, για πυρηνικό ολοκαύτωμα, για ρίψη βαλλιστικών πυραύλων και σε ευρωπαϊκές χώρες κλπ.

Παιδιά, καταλαβαίνετε τι ζητάτε;

Θέλετε τον Ρώσο - ευρωπαίο, δυτικό.

Δεν σέβεστε το ήθος - σέβεστε μόνο την δύναμη (κλασικό γνώρισμα των αδύναμων, δειλών ανθρώπων).

Στα παπάρια σας οι ανθρώπινες ζωές: θέλετε να νικήσει πάσει θυσία η "ομάδα", που στηρίζετε.

Θα νικήσει.

ΦΥΣΙΚΑ και θα νικήσει. Αλλά θα το κάνει, χωρίς να αιματοκυλήσει τον πλανήτη σε έναν Γ' Παγκόσμιο.

Φαντάζομαι, ένας Γ' Παγκόσμιος θα έλυνε κάπως τα τεράστια προβλήματα της Δύσης, αλλά γιατί να της κάνουμε την χάρη;

Και, το κυριότερο: γιατί παρακαλάτε να κάνει ο Πούτιν εκείνο, που θέλουν από αυτόν οι γεωπολιτικοί μας αντίπαλοι;"

*****

Φ*ΥΠΕΝΘΙΜΙΖΩ ΤΙ ΕΧΕΙ ΔΗΛΩΣΕΙ Ο ΠΟΥΤΙΝ

 «Η Ρωσία δεν ήταν ποτέ εχθρός σας και δεν θα είναι ποτέ!» Δεν θέλουμε ευρωπαϊκές πρώτες ύλες και πλούτη, έχουμε τις δικές μας πρώτες ύλες και πλούτη. Η Ρωσία είναι η χώρα με τους πλουσιότερους φυσικούς πόρους στον κόσμο. Δεν θέλουμε τη γη ή την επικράτειά σας. Δείτε πόσο μακριά είναι η Ρωσία στον χάρτη. Η Ρωσία είναι διπλάσια από όλη την Ευρώπη. Γιατί πιστεύετε ότι η Ρωσία είναι εχθρός της Ευρώπης; Τι κακό σας έχει προκαλέσει η Ρωσία; Σας πουλήσαμε φυσικό αέριο και πρώτες ύλες σε χαμηλότερες τιμές από τις τιμές στις οποίες σας πουλούν αυτή τη στιγμή οι «φίλοι» σας; Η Ρωσία θυσίασε 20 εκατομμύρια ανθρώπους για να απαλλαγεί από τους Ναζί στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν η Ρωσία η πρώτη χώρα που βοήθησε την Ευρώπη κατά τη διάρκεια της πανδημίας του Covid. Βοηθήσαμε την Ευρώπη όταν υπήρχαν πυρκαγιές και φυσικές καταστροφές; Τι σου έχει κάνει η Ρωσία για να την μισήσεις τόσο πολύ; Η Ρωσία δεν είναι εχθρός σας, οι πραγματικοί εχθροί σας είναι οι ηγέτες σας, αυτοί που σας οδηγούν!».

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων.