Το 1799, ο Ναπολέων και οι στρατοί του άρχισαν να επεκτείνουν την παρουσία τους σε όλη την Αίγυπτο. Ο Ναπολέων έφερε όχι μόνο στρατούς αλλά και καλλιτέχνες για να καταγράψουν σκίτσα των ευρημάτων του για μια χώρα που θεωρούνταν εξωτική και εκτός του κανόνα από τον παραδοσιακό ευρωπαϊκό πολιτισμό. Ένας συγκεκριμένος καλλιτέχνης, ο Vivant Denon, γοητεύτηκε από έναν πλήρη κυκλικό ζωδιακό κύκλο που ήταν σκαλισμένος στην οροφή του Ναού της Hathor, που βρίσκεται στο χωριό Dendera. Αφού σκιαγράφησε διεξοδικά τον κυκλικό ζωδιακό κύκλο, ο Denon επέστρεψε στο Παρίσι και δημοσίευσε δημόσια τα ευρήματά του. Η έκθεσή του δημοσιεύτηκε σε ένα έργο που έγινε μαζικά δημοφιλές στην Αγγλία και τη Γαλλία, καθώς όλοι φαινόταν να διψούν για περισσότερες γνώσεις σχετικά με αυτό το παράξενο κυκλικό σχέδιο στο ναό.
Ο Ναός της Χάθορ στη Ντέντερα (CC BY SA 4.0)
Ημερολόγιο σύγχυσης
Τώρα αναφέρεται ως «Ζωδιακός κύκλος Dendera», αρκετοί από τους μεγαλύτερους επιστήμονες, αστρονόμους και μαθηματικούς της Γαλλίας ήταν σε αναταραχή, προσπαθώντας να βρουν τις ακριβείς ημερομηνίες και ώρες των ουράνιων γεγονότων που απεικονίζονται σε αυτό. Οι φυσικοί Joseph Fourier και Jean-Baptiste Biot μαζί με τον αστρονόμο Johan Karl Burckhardt πρωτοστάτησαν στην έρευνα, αλλά μπερδεύτηκαν από τους αστερισμούς που απεικονίζονται στον ζωδιακό κύκλο. Ήταν πραγματικοί αστρονομικοί υπολογισμοί που απεικόνιζαν τις κινήσεις των άστρων ή ήταν απλώς συμβολικές αναπαραστάσεις; Η Γαλλία άρχιζε τη μελέτη της στον κόσμο της αρχαιοαστρονομίας.
Εικόνα 2. Σκίτσο του ζωδιακού κύκλου Dendera (Δημόσιος τομέας)
Ο ζωδιακός κύκλος Dendera είναι η μόνη κυκλική απεικόνιση της αστρονομίας που βρίσκεται στην αιγυπτιακή αρχαιότητα. Όλες οι άλλες αναφορές στον ζωδιακό κύκλο ή την αστρολογία είναι είτε τετράγωνες είτε πυραμιδικές σε σχήμα και σχέδιο. Ο ίδιος ο ζωδιακός κύκλος απεικονίζει τις 360 ημέρες του αιγυπτιακού έτους, με τριάντα έξι δεκανούς διατεταγμένους με κυκλικό τρόπο. Ένας δεκανός αντιπροσωπεύει το ένα τρίτο της διάρκειας ενός ζωδιακού αστερισμού. Δώδεκα ζώδια με τρεις δεκανούς το καθένα σημαίνει τριάντα έξι δεκανούς συνολικά. Αυτή είναι μια μέτρηση που οι δυτικοί αστρολόγοι συνεχίζουν να χρησιμοποιούν μέχρι σήμερα.
Προκύπτει μια σαφής σύγκριση
Ο διάσημος Άγγλος αιγυπτιολόγος Gerald Massey κατάφερε να συμφιλιώσει κάθε ένα από τα παραδοσιακά δυτικά ζώδια με ένα αιγυπτιακό αντίστοιχο. Κοιτάζοντας τον ζωδιακό κύκλο της Ντέντερα, το κριάρι του Κριού αντιστοιχεί στη θεότητα του Άμμωνα με κεφάλι κριαριού. Ο Ταύρος αντιστοιχεί με τον Όσιρι, που μερικές φορές αναφέρεται ως «Ο Ταύρος της Αιωνιότητας», ενώ τα δύο ψάρια των Ιχθύων συμβολίζονται από δύο κροκόδειλους που κολυμπούν σε αντίθετες κατευθύνσεις. Για κάθε αστερισμό στον παραδοσιακό δυτικό ζωδιακό κύκλο, υπάρχει ένα αιγυπτιακό ισοδύναμο με τον ίδιο συμβολισμό. που κυμαίνονται από τον Khnum την κατσίκα με τα ίδια χαρακτηριστικά με τον Αιγόκερω, μέχρι τον Atum, τη θεότητα με κεφάλι λιονταριού που μοιάζει με τον Λέοντα. Η εικόνα της Ίσιδας που κρατά τον Ώρο στην αγκαλιά της είναι συνώνυμη με τον αστερισμό της Παρθένου και μοιάζει με την εικόνα της Παναγίας που κουβαλάει τον Ιησού.
Εικόνα 3. Οι φιγούρες που αντιπροσωπεύονται στο Dendera Zodiac αντιστοιχούν στα παραδοσιακά ζώδια (CC BY 4.0)
Εποχιακή σημασία
Το σημαντικό ερώτημα παραμένει. τι είχαν σκοπό να μεταδώσουν αυτά τα σύμβολα και ποια σημασία τους έδιναν οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι; Για τους Αιγύπτιους, κάθε ζώδιο αντιστοιχούσε σε μια εποχή του χρόνου που πίστευαν ότι κυβερνιόταν από μια συγκεκριμένη θεότητα. Το σκαθάρι σκαραβαίος που σήμαινε τον Καρκίνο συμβόλιζε το καλοκαίρι, ενώ τα λέπια του Ζυγού σήμαιναν τη φθινοπωρινή ισημερία. Μπορεί να παρατηρήσετε ότι παρόλο που και οι δώδεκα αστερισμοί εμφανίζονται στον ζωδιακό κύκλο Dendera, οι τοποθετήσεις ορισμένων είναι κάπως παραμορφωμένες και λοξές. Το καβούρι του Καρκίνου (Αριθμός 39 στην εικόνα) φαίνεται να έχει τοποθετηθεί σκόπιμα προς το κέντρο του ζωδιακού κύκλου, με αποτέλεσμα μια σπειροειδή διαμόρφωση του ζωδιακού κύκλου. Δεν είναι βέβαιο γιατί αυτή η επιλογή ενσωματώθηκε στο σχέδιο. Ο μήνας του Καρκίνου μπορεί να είχε ιδιαίτερη σημασία.
Για τους Αιγύπτιους, κάθε εποχή είχε μια μοναδική επίδραση στο πέρασμα των ημερών μέσα στο ημερολόγιο των 360 ημερών. Οι ώρες σε μια μέρα δεν μετρήθηκαν με στατικό και σταθερό τρόπο, αλλά υπόκεινται σε αλλαγές από εποχή σε εποχή. Ο ζωδιακός κύκλος απεικόνιζε επίσης την κίνηση του αστεριού Σείριου. ένα αστέρι υψίστης σημασίας για τους Αρχαίους Αιγύπτιους. Ο Σείριος που αναδύθηκε από τον ορίζοντα σηματοδότησε την αρχή του νέου έτους, ωστόσο αυτή η ημερομηνία άλλαζε κατά οκτώμισι ημέρες κάθε χίλια χρόνια. Μεγάλη σημασία δόθηκε στο ζώδιο του Υδροχόου, καθώς αντιπροσώπευε το ζώδιο του κατακλυσμού, που σημαίνει μια εποχή πλημμύρας. Οι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν τον Σείριο ως δείκτη για να υποδείξουν πότε θα συνέβαινε η ετήσια πλημμύρα του Νείλου, σε αυτό που σήμερα θα ονομάζαμε μήνα Ιούνιο.
Εικόνα 4. Λεπτομερής άποψη του Dendera Zodiac (CC BY 3.0)
Η αρχαιότερη αστρονομία;
Χωρίς αμφιβολία, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι έδιναν μεγάλη σημασία στην αστρονομία και την κίνηση των ουρανών, ωστόσο, πού ταίριαζε η ίδια η κατασκευή του ζωδιακού κύκλου στο χρονοδιάγραμμα; Ο Charles Dupuis, ένας μελετητής πριν από τη Γαλλική Επανάσταση, πίστευε ότι η αιγυπτιακή αστρολογία ξεκίνησε πριν από 14.000 χρόνια. 10.000 χρόνια νωρίτερα από το κοινώς αποδεκτό χρονοδιάγραμμα του 4000 π.Χ. Ο Dupuis πίστευε ότι οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι ήταν μίλια μπροστά από τους Αρχαίους Έλληνες στις γνώσεις τους για την αστρονομία, φτάνοντας στο σημείο να χαρακτηρίσουν τους Έλληνες «παιδιά» σε σύγκριση.
Ο ζωδιακός κύκλος Dendera απεικόνιζε την εκλειπτική του ήλιου, η οποία αναφέρεται στην κυκλική διαδρομή της τροχιάς του ήλιου. Η διαμόρφωση των μοτίβων στον ζωδιακό κύκλο έδειχνε ένα περίεργο χαρακτηριστικό. Η διάταξη των αστερισμών δείχνει μια ημερομηνία που συνέβη τουλάχιστον 650 χρόνια πριν από την κατασκευή του ίδιου του ζωδιακού κύκλου. Το ηλιοστάσιο μεταξύ Διδύμων-Καρκίνου δείχνει τη θέση μιας εκλειπτικής που θα έπρεπε να υπήρχε το 650 π.Χ. Οι Γάλλοι μελετητές πίστευαν ότι ο ζωδιακός κύκλος Dendera ήταν χιλιάδες χρόνια παλαιότερος από τη βιβλική ημερομηνία δημιουργίας. Αυτό αναμφίβολα προβλημάτισε την εκκλησία, της οποίας οι πεποιθήσεις κινδύνευαν να ανατραπούν εξαιτίας αυτού του παράξενου νέου τεχνουργήματος. Ο Jean-Francois Champollion, ο πιο εξέχων αιγυπτιολόγος της Γαλλίας κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ναπολέοντα, μπόρεσε να διορθώσει την ημερομηνία δημιουργίας του ζωδιακού κύκλου. Εξέτασε τα ιερογλυφικά καρτούς που ήταν δίπλα στον ζωδιακό κύκλο και εντόπισε τα βασιλικά ονόματα σε μια χρονική περίοδο που κυμαίνεται μεταξύ 100-20 π.Χ., που ήταν είτε η ύστερη Πτολεμαϊκή είτε η Αυγουστιανή χρονική περίοδος. Η γνώμη του Champollion είχε μεγάλη βαρύτητα, δεδομένου ότι ήταν ο πρώτος που αποκρυπτογράφησε τα ιερογλυφικά στη διαβόητη Στήλη της Ροζέτας. Ο Πάπας ήταν τόσο ευγνώμων για την αναθεώρηση του Champollion που προσφέρθηκε να τον κάνει Καρδινάλιο μέσα στην εκκλησία, παρά το γεγονός ότι ήταν άθεος.
Γιατί ήταν τόσο σημαντική η αστρονομία;
Στο μεγάλο σχέδιο των πραγμάτων, ποιος είναι ο σκοπός της μελέτης της αρχαίας αστρολογίας; Το γεγονός ότι σχεδόν κάθε αρχαίος πολιτισμός φρόντισε να τεκμηριώσει την κίνηση των άστρων και να επικεντρωθεί σε δώδεκα διακριτούς αστερισμούς μπορεί να μας βοηθήσει να συνθέσουμε την ευρύτερη αφήγηση της ανθρώπινης ιστορίας. Ο ψυχολόγος Carl Jung πίστευε ότι ορισμένες εικόνες και σύμβολα ήταν ενσωματωμένα στο υποσυνείδητο των πρώτων προγόνων μας, γνωστά ως αρχέτυπα. Αυτά τα αρχέτυπα είναι καθολικά σε εμβέλεια και αναγνωρίσιμα από κάθε άνθρωπο. Οι πρώτοι πολιτισμοί μετέγραψαν τις ερμηνείες τους για τα αστέρια σε δώδεκα διακριτά αρχέτυπα που είναι ενσωματωμένα στην ανθρώπινη ψυχή. Βρίσκουμε επίσης τον αριθμό δώδεκα να επαναλαμβάνεται σε πολλά σημεία της ιστορίας και της μυθολογίας, που κυμαίνονται από τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ, τις δώδεκα δίκες του Ηρακλή, μέχρι τους δώδεκα μαθητές του Ιησού και τα δώδεκα αρχικά σημεία του Τεκτονισμού, και ο κατάλογος συνεχίζεται. Το γεγονός ότι οι απεικονίσεις κάθε ζωδίου αντηχούν σχεδόν σε κάθε πολιτισμό μπορεί να μας κάνει να πιστέψουμε ότι υπάρχει κάποια κρυμμένη σημασία σε αυτή τη συνεχιζόμενη ιστορία, της οποίας οι εικόνες επαναλαμβάνονται σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Η ιδέα ενός παγκόσμιου μονομύθου έχει συζητηθεί με μεγάλη λεπτομέρεια από τους συγγραφείς Giorgio DeSantillana και Hertha von Dechend, στο βιβλίο τους, Hamlet's Mill, στο οποίο οι συγγραφείς επισημαίνουν διακριτές ομοιότητες μεταξύ των ουράνιων μύθων σχεδόν όλων των πολιτισμών του κόσμου. Στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξε και ο Τζόζεφ Κάμπελ, ο οποίος κάποτε δήλωσε ότι οι μύθοι του κόσμου «μοιάζουν μεταξύ τους ως διάλεκτοι μιας ενιαίας γλώσσας».
Εικόνα 5. Ο ζωδιακός κύκλος Dendera βρίσκεται τώρα στην οροφή στο Μουσείο του Λούβρου, στη Γαλλία
Ο ζωδιακός κύκλος Dendera τελικά κλάπηκε και μεταφέρθηκε στη Γαλλία το 1821 από τον μηχανικό Jean Lelorrain, ο οποίος χρησιμοποίησε πυρίτιδα και εκρηκτικά για να απελευθερώσει τον ζωδιακό κύκλο από τη θέση που του αξίζει στην οροφή του ναού. Ο ζωδιακός κύκλος βρίσκεται τώρα σε διαφορετική οροφή, στην έκθεση Αιγυπτιακών Αρχαιοτήτων του διάσημου Μουσείου του Λούβρου στο Παρίσι.
Κορυφαία εικόνα: Ένας ζωδιακός κύκλος Dendera με προσθήκη μπλε και χρυσού χρώματος, Neues Museum, Βερολίνο (CC BY 2.0)
Ο Tashi Javed είναι ένας ανερχόμενος συγγραφέας με έντονο ενδιαφέρον για την ιστορία και την πολιτική. Το πρόσφατο έργο του, «Η ανθρώπινη ανωμαλία» εξετάζει μερικές από τις προβληματικές πτυχές της ανίχνευσης της ανθρώπινης προέλευσης. Οι τομείς εστίασής του περιλαμβάνουν τον αρχαίο πολιτισμό και τη θρησκεία. Ο Tashi Javed είναι κάτοχος πτυχίου Honours από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο. www.thehumananomaly.com
https://www.ancient-origins.net/
Βιβλιογραφία
Acharya, S. (2009) Ο Χριστός στην Αίγυπτο: Η σύνδεση Ώρου-Ιησού. Σιάτλ, Ουάσινγκτον: Stellar House Pub. Εκτύπωση.
Bauval, Ρ. (1999). Secret Chamber: Η αναζήτηση για το Hall Of Records. Λονδίνο: Century. Τυπώνω.
Bauval, R. και Thomas G. B. (2011). Black Genesis : Η προϊστορική προέλευση της αρχαίας Αιγύπτου. 19-21. Ρότσεστερ, Vt: Bear & Co. Εκτύπωση.
Hall, M. P. Οι μυστικές διδασκαλίες όλων των εποχών: Ένα εγκυκλοπαιδικό περίγραμμα της μασονικής, ερμητικής, καμπαλιστικής και ροδοσταυρικής συμβολικής φιλοσοφίας: Είναι μια ερμηνεία των μυστικών διδασκαλιών που κρύβονται μέσα στις τελετουργίες, τις αλληγορίες και τα μυστήρια των αιώνων. Νέα Υόρκη: Jeremy P. Tarcher/Penguin, 2003. Τυπώνω.
Laviolette, Ρ. Α. (2005). Earth Under Fire: Η επιβίωση της ανθρωπότητας στην εποχή των παγετώνων. Ρότσεστερ, Vt: Bear & Co. Εκτύπωση.
McCalla, Α. (2013). Η συζήτηση των δημιουργιστών: Η συνάντηση μεταξύ της Βίβλου και του ιστορικού νου. Νέα Υόρκη: Bloomsbury. Τυπώνω.
Γουέστ, Τζον Α. (1993). Φίδι στον ουρανό: Η υψηλή σοφία της αρχαίας Αιγύπτου. Wheaton, Ill: Βιβλία αναζήτησης. Τυπώνω.
**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου