Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΦΩΚΙΩΝ......

 

Ενα απο τά πρόσωπα τής μακραίωνης ιστορίας μας που ξεχωρίζω καί αγαπω, ειναι ο ΦΩΚΙΩΝ ο στρατηγός των Αθηναίων!

Ηταν ενας καλόςανθρωπος!!ανιδιοτελής,τίμιος και ηθικός,ενάρετος ,με ένα σύστημα αξιών που ποτέ δεν πρόδωσε σε ολη την διάρκεια του μακρού βίου του…..σοφός και δίκαιος[υπήρξε μαθητης του Πλάτωνα και του Ξενοκράτη],θαρραλέος και γενναίος ,που με γνώμονα την λογική,υποστήριξε τα συμφέροντα της πόλης του σε όλα τα πεδία των μαχών και την βουλή!Οταν θεώρησε πρεπον και αναγκαίο για την Ελληνικη υπόθεση, στήριξε τους Μακεδόνες,αλλά δεν δίστασε να τους πολεμήσει με σφοδρότητα όταν οι συνθήκες ειχαν αλλαξει!

45 φορες στρατηγος διετέλεσε!45!…Ειχε τις χάρες ολες ο ανθρωπος,κοινώς ηταν ενας Αριστος[και ξερουμε τι εκαναν οι Αθηναίοι τουςαρίστους[,αλλα ειχε ένα τεράστιο ελάττωμα,δεν ηταν καλός πολιτικός,διότι δεν χαιδεψε ποτε τα αυτιά των πολιτων…τους προέτρεπε να είναι συναιτοι και και ενάρετοι,να αναπτυσσουν την κριτικη τους ικανοτητα και να μην πεφτουν θυματα των δημαγωγων και των ρητόρων,ουτε να επιτρεπουν να εξαγοράζεται η ψήφος τους…

Δεν γνωριζετε την εκβαση μιας καταστασης-ελεγε-αλλα εξετάστε ψυχραιμα και λογικα όλα τα δεδομένατης στιγμης,ώστε αν δεν ευοδωθεί ,τουλάχιστον να εχουμε τις λιγότερες απώλειες…..και χιουμορ ειχε! η φράση «κατά φωνή κι ο γαίδαρος»,που λέμε ακόμα και σημερα,του χρεώνεται…το ειπε,σε μια μάχη που μόλις αρχισε να φωνάζει το συνθημα,υπερκαλύφτηκε από την φωνή ενός γαιδάρου….Φυσικά ηταν πάμφτωχος!κάποτε ο Αλέξανδρος όταν ειδε την απόλυτη ένδειά του θελησε να του κάνει ένα δωρο,που ο γηραιός στρατηγός αρνήθηκε..΄¨νεαρέ βασσιλια,πριν λίγο ειπες πως ειμαι τίμιος,επέτρεψε μου λοιπόν να φαινομαι και τιμιος’είπε’…

Δυστυχως το 318 π.Χ. ο χρηστός[όπως τον ελεγε ο Πλούταρχος] Αθηναίος πολιτικός και στρατιωτικός πέφτει θύμα των διαμαχών των διαδόχων της Μακεδονίας καθώς και των δημαγωγών της Αθηναϊκής πολιτείας καί κατηγορείται για προδοσία[ στήν ουσία,εναν ακόμη εμφύλιο μάταιο πόλεμο ηθελε να αποφύγουν,αλλά ποιος να τον ακούσει] Η Εκκλησία του Δήμου εξαπατάται, κυρίως από τις αγορεύσεις του ρήτορα Αγνωνίδη, ο Φωκίων,σε μια απολύτως στημένη δίκη,οπου από τον δασκαλεμένο οχλο δεν του επετράπει καν να απολογηθεί,ουτε στους μαρτυρες να τον υπερασπιστουν-καταδικάζεται σε θάνατο και πίνει το κώνειο. …επειδη δε,δεν εφτασε το κώνειο,του ζήτησαν να αγοράσει εκείνος….ηρεμος και γαλήνιος τις τελευταίες στιγμές του σάρκασε το ολο σκηνικό…<<τελικά στην Αθήνα,ουτε να πεθάνεις δωρεάν δεν μπορεις» είπε κι εφυγε για τα Ηλύσια πεδία και ησυχασε κι από τουςΑθηναίους και από την δημοκρατία τους…το χειρότερο,πέταξαν το πτώμα του 84χρονου στρατηγου εξω από την πόλη.!!

Η δυσμοιρη γερόντισσα γυναίκα του πήγε ολομόναχη-ποιος να τολμήσει να την συνοδέψει την γριούλα- το περιμάζεψε,το εκαψε και μετεφερε τα οστατα του καί τα εθαψε στην αυλη του σπιτιού τους....

βεβαιως οι Αθηναιοι ειχαν την εφεση να ξεφορτώνονται τους αρίστους,ειχαν όμως και την εξη να μεταννοουν…αργοτερα ειδαν ποσο δίκιο ειχε, τιμωρησαν τους ενόχους και του εστησαν ανδριάντα….

Ο ζωγράφος Πουσεν συγκλονισμένος από το τελος του στρατηγού, αλλά και το δράμα της γυναίκας του,εμπνεύστηκε δύο από τους καλύτερους πίνακές του[τους βλέπετε πιο κάτω]......αυτάαα και καλό βράδυ σε ολους!!

Φωτεινή.