Στον «Πύρινο Λόγιο»

Όχι το «Ποθούμενον», έ; το ξεκαθαρίζω! 🙂

Τώρα, θα μου πείς, γιά ποιόν είναι ποθητή;

Έ, υπάρχουν αρκετοί εγχώριοι αρσενικοί, που τους τρέχουν τα σάλια γιά δαύτηνε!

«- Καί, κατ’ αρχάς, ποιά, μωρέ Εργοδότη;»

Η νέα πρέσβυς των ηπαπάρα, η μανδάμ Κίμπερλυ Γκιλφόϊλ. (Ή «Μιλφόϊλ», αν γνωρίζετε από λογοπαίγνια εις την Αγγλικήν.)

«- Έ, καί πότε θά ‘ρθει;»

Πού θές να ξέρω! Κηδεμόνας της είμαι;

Ωστόσο, κοίτα εδώ τί γράφει το κιτάπιον:

«- Καί διατί, περικαλώ; Διατί δεν έρχεται τώρα, να κάνει καί τα μπάνια της;»

Κάτσε να σου αφηγούμαι.

. . . . . . . . . . .

α. Γιατί;

Λοιπόν.

Η ιστορία αυτή με την νέα πρέσβυ, παρατράβηξε. Ήταν να έρθει Μάρτιο, ο Μάρτιος έγινε αρχές Μαΐου, έγινε τέλος Μαΐου, τώρα έγινε Σεπτέμβριος – καί βλέπουμε. (Στο μεταξύ, ο χοντρομπαλάς -καί αμφίβολος καί ως Έλλην, καί ως άντρας- Τσούνης έφυγε τον Φεβρουάριο, άρα η θέση του πρέσβεως των ηπαπάρα στην Ελλάδα είναι κενή από τότε.)

Εάν, μάλιστα, παρακολουθείτε ειδήσεις (καί σε ξενόγλωσσους ιστοτόπους), θα δήτε ότι την ίδια δεν την νοιάζει καθόλου. Όλον αυτόν τον καιρό, ασχολείται με δεξιώσεις καί παρουσιάσεις / συνεντεύξεις σε ραδιοτηλεοπτικά μέσα. (Με την πάλαι ποτέ δουλειά της, δηλαδή. Δεν είναι διπλωμάτης καριέρας, απλά την διόρισε ο Τράμπ πρέσβυ στο ψευδοκράτος μας.)

Γιατί, όμως;

Από τα μέχρι στιγμής δεδομένα, καταλαβαίνουμε δύο πράγματα:

  • Ότι η ίδια, γιά το πότε θα έρθει στην Ελλάδα, περιμένει εντολές από τους πολιτικούς προϊσταμένους της (το Στέητ Ντηπάρτμεντ)… οι οποίοι δεν δείχνουν να βιάζονται.
  • Καί ότι δεν δείχνουν να βιάζονται, διότι καί οι ίδιοι περιμένουν …κάτι. (Γι’ αυτό καί δεν έστειλαν ακόμη την πρέσβυ στην πλέον καυτή γωνιά του πλανήτη …καί ταυτόχρονα προτεκτοράτο τους.)

Περίεργο, έ; Τί περιμένουν, όμως;

Η λογική λέει ότι, το μόνο που θα μπορούσε να τους κάνει να μην ακολουθούν την πεπατημένη, είναι κάποιο μεγάλο γεγονός στην περιοχή μας.

Καί αυτό, δεν μπορεί να είναι κάτι διαφορετικό, από ένα θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο.

Οπότε, εκ πρώτης όψεως, οι ηπαπάρα δεν στέλνουν πρέσβυ ακόμη, γιά να μή φάνε φτύσιμο από μας, όπως έφαγαν στα Ίμια. Να μην πούμε, δηλαδή, ότι φταίνε αυτοί, που ακόμη μία φορά κάνανε πλάτες στην τουρκίτσα – όπως το 1997.

«- Καί σαν τους ρίξουμε φτύσιμο, ρέ Εργοδότη, τί θα γίνει, δηλαδή; Θ’ αλλάξει κάτι; Άλλαξε το 1997 κάτι;»

Όχι… Πράγματι δεν άλλαξε κάτι, διότι το υβρεολόγιον ουδέποτε εσήμαινε μετατόπιση ισχύος. (Όπως είπε κι ο Ζουράρις κάποτε.)

Όμως, γιατί, παρά ταύτα, δεν έρχεται η πρέσβυς;

Διότι, μέσα στο γεωπολιτικό γίγνεσθαι, το γεγονός αυτό δεν στέκει μόνο του. Πρέπει να το δήτε οπωσδήποτε σε συνάρτηση -τουλάχιστον- με το αν θα τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία – καί πότε. (Καί μάλλον, όχι μόνο σε συνάρτηση με το Ρωσσο-Ουκρανικό.)

. . . . . . . . . . .

β. Άρα;

Πρώτα, όμως, οφείλουμε να εξηγήσουμε τη σημασία ενός θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο, ανάμεσα σ’ εμάς καί τους εξ Ανατολών γείτονες (καί …»συμμάχους») : αυτό θα γίνει, ίσα-ίσα γιά να σπάσει η (μέχρι στιγμής δεσμευτική γιά τους τουρκαλάδες) συνθήκη της Λωζάννης, που τους ενοχλεί. Ώστε, μετά να ακολουθήσει αναδιάταξη συνόρων μεταξύ μας… καί, ως μάλλον ευνόητο, παραχώρηση εδάφους δικού μας στους γείτονες. Γιά την οποία παραχώρηση έχει λυσσάξει το σκατόσογο, καί ήδη μας τό ‘χει κοπανήσει κατάμουτρα.

. . . . . . . . . . .

[Θυμηθήτε: «-…Θα δώσουμε το Καστελλόριζο, αλλά θα κερδίσουμε τη Ρόδο!»

Καί κανένας σκατοαρδ δεν της είπε, της βρωμιάρας: τί να «κερδίσουμε», μωρή έχιδνα; αυτό που έχουμε ήδη;

Υπ’ όψιν, κάτι ακούγεται ότι το -ανέκαθεν ανθελληνικό- σκατόσογο έχει να κάνει καί με το «αυτονομιστικό κίνημα» της Κρήτης… το οποίο το υποδαυλίζουν από το 1860!!! Πρίν κάν, δηλαδή, απελευθερωθεί το νησί!

Υπ’ όψιν, δίς (επαναλαμβάνω, ώστε να το θυμάστε διά βίου), ότι η εποποιΐα των Ελλήνων του 1904-1919, ενώι στην αρχή ευνοήθηκε από Άγγλους καί λοιπές δυτικές κόμπρες, κάποια στιγμή εθεωρήθη «ιστορικό λάθος» – καί, από τότε, όλες οι προσπάθειες των ειρημένων ερπετών συντείνουν στο να φτάσουν τα σύνορα της Ελλάδας ξανά κάτω από τον Όλυμπο.

Άρα, μή σας κάνουν εντύπωση τα σημερινά καμώματα ηπαπαραίων καί «Ευρωπαίων», που μόνο τον κώλο του Ρετζεπίκα δεν έγλειψαν ακόμη …στα φανερά.]

. . . . . . . . . . .

Φυσικά, αν καί δεν το έγραψα στα ίσα, εννοείται ότι το «θερμό» αυτό επεισόδιο θα είναι εις βάρος μας. Αλλοιώς, δεν έχει κανένα νόημα ο νικητής να παραχωρεί εδάφη στον ηττημένο! (Πού ξανακούστηκε αυτό!!!)

Οπότε, τί ακριβώς θα γίνει;

Έχει γραφτεί καί ειπωθεί στο Διαδίκτυο εδώ καί χρόνια (ψάξτε το, αν έχετε περιέργεια), ότι το επεισόδιο θα στηθεί ως εξής: υπάρχει ένα μικρό δικό μας πολεμικό πλοίο, τορπιλλάκατος / πυραυλάκατος ξέρω ‘γώ, το οποίο, παρ’ ό,τι είναι σε άσχημη κατάσταση λόγωι παλαιότητας μηχανών, ανταλλακτικών, κτλ (δηλαδή, είναι να το δώσουν στους γύφτους γιά την ανακύκλωση), το κρατάνε σε ενεργό υπηρεσία καί μονίμως παρκαρισμένο σε κάποιο νησί του ανατολικού Αιγαίου, γιά …περιπολίες.

Αυτό, λοιπόν, θα είναι το θύμα των πυρών των τουρκαλάδων. Καί μετά, θ’ ακολουθήσουν οι εθνοπροδοτικές πολιτικές καί διπλωματικές επικύψεις / παραχωρήσεις του εγχωρίου γκουβέρνου προς τους γείτονες.

Έτσι λέει το σχέδιο.

Υπ’ όψιν, καθόλου δεν αποκλείω παράλληλη κατάληψη από τους τουρκαλάδες όχι μόνο του Καστελλόριζου (γιά να δρομολογήσουν ευθέως σύνορα της ΑΟΖ τους με την της Λιβύης – καί να αποκόψουν τα αντίστοιχα δικά μας με την Κύπρο), αλλά καί των μεγάλων μας νησιών του ανατολικού Αιγαίου· τα οποία αυτή τη στιγμή είναι άοπλα. Τί στην ευχή έχουν προωθήσει οι τουρκαλάδες στρατιές κοντά στα παράλια του Αιγαίου, καί τί στην ευχή φτιάξανε στόλο αποβατικών, καί τί στην ευχή κάνουν στρατιωτικές ασκήσεις με σενάριο αποβάσεως κάθε τρείς καί λίγο; Γιά να περνάει η ώρα, λέτε;

. . . . . . . . . . .

γ. Όμως, πότε;

Τό πότε θα γίνουν αυτά, έ; Χμ. Δεν τυγχάνω γέρων προφητεύων, αλλά τα (λογικώς πιθανά) σενάρια είναι τα εξής:

. . . . . . . . . . .

(1) Ο πόλεμος Ρωσσίας-Ουκρανίας τελειώνει φέτος, μέσα στο καλοκαίρι του 2025.

Τότε ακριβώς, δηλαδή λίγο μετά από τη λήξη του πολέμου (έστω καί μετά από υπογραφή «προσωρινής» εκεχειρίας, με ταυτόχρονη εκτέλεση Ζελένσκυ), τότε θα μας επιτεθεί η τουρκίτσα.

Τότε, η Ρωσσία, παρά το ότι γνωρίζει άριστα ότι με τους τουρκαλάδες έχουν λυκοφιλία, θα κάνει το κορόϊδο. Ού μήν καί θα τους βοηθήσει (με δορυφόρους της, κτλ), επειδή με τις μαλακίες του σκατόσογου (που της …κήρυξε τον πόλεμο!!!… μή γελάτε, ρέ, στην καμπούρα μας θα ξεσπάσει αυτό!…) μας το κρατάει μανιάτικο.

Βέβαια, η Ρωσσία γνωρίζει ακόμη καί το ότι (σε περίπτωση που η Ελλάδα φάει σφαλιάρα καί δώσει έδαφος) τα μυαλά των τουρκαλάδων θα πάρουν αέρα. Θα το παίξουν νταβατζήδες, θ’ αποκλείσουν το Αιγαίο (εισπράττοντας δικαιώματα διελεύσεως, όπως περίπου κάνουν τώρα με τα Στενά), καί θα συνάψουν συμβόλαια αποκλειστικώς με αμερικάνικες εταιρείες εξορύξεων, άρα οι Ρώσσοι δεν θα φάνε από τα πετρέλαια του Αιγαίου. (Αυτούς, μπορεί να τους κεράσει ο Ρετζεπίκας τίποτε μεζεδάκια από εξορύξεις στον Εύξεινο.)

Ωστόσο, προτεραιότητα της Ρωσσίας θα είναι να κλείσει τις πληγές της, περιμένοντας να της επιτεθεί το ΝΑΤΟ (θεωρήστε το σίγουρο αυτό!). Κι όσο γιά τους «φίλους» της, θα τους σκίσει τον πάτο μονάχα όταν κρίνει η ίδια η Αρκούδα πως ήρθε η ώρα.

Στο σενάριο 1, θα σας δώσω καί ημερομηνία: 20 Ιουλίου. (Άρα, αναμείνατε κατάπαυση του πυρός στο Ουκρανικό μέτωπο το πολύ μέχρι τότε.)

Γιατί;

Ισχυρός συμβολισμός. Σας έχω πεί τί είναι η 20η Ιουλίου, αλλά βλέπε καί Κύπρο του 1974.

. . . . . . . . . . .

(2) Ο πόλεμος Ρωσσίας-Ουκρανίας συνεχίζεται στην ίδια ένταση.

Σ’ αυτή την περίπτωση, η Τουρκία δεν θα δράσει· θα περιμένει πρώτα να «δέσει» τη συμμετοχή της στην …»άμυνα» της Ευρώπης. Καί, φυσικά, αφού θα έχει εξασφαλίσει τα αλισβερίσια της με τους «Ευρωπαίους»: τί σου δίνω (ποσοστά επί των εξορύξεων), γιά να κάνεις την πάπια όταν ριχτώ στην Ελλάδα, τί μου δίνεις εσύ (τεχνογνωσία, ορυκτά από τις αποικίες).

Καί μετά (καί με πρόσχημα τη συμμετοχή της στην Ευρωπαϊκή «άμυνα»), αφού θα έχει φτιάξει ένα πολύ μεγάλο απόθεμα πυρομαχικών (όχι μόνο γιά εμάς, αλλά γιά όποιον Δυτικό, ή άλλον τυχόν θα πάει να την εμποδίσει), τότε ακριβώς θα μας ριχτεί.

Ωστόσο, αυτή η δουλειά (συναλλαγές με Δυτικούς, κτλ) δεν θα γίνει μέσα σε μιά μέρα. Να υπολογίζετε ενάμιση χρόνο από σήμερα κατ’ ελάχιστο, δηλαδή πάμε γιά καλοκαίρι του 2027.

. . . . . . . . . . .

(3) Ο πόλεμος Ρωσσίας-Ουκρανίας θεριεύει, με ευθεία συμμετοχή καί του ΝΑΤΟ.

Δεν ξέρω πότε ακριβώς θα συμβεί αυτό· πιθανολογώ, όμως, ότι θα γίνει ευθύς ως η Ουκρανία παραδεχθεί την ήττα της καί αποδεχθεί (έστω καί εν μέρει) τους όρους της Ρωσσίας. Δηλαδή, πρίν κάν ξεκινήσουν οι ουσιαστικές ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις. (Όχι όπως οι -γιαλαντζή- πρόσφατες, που ήταν απλά ανίχνευση προθέσεων.) Δεν γνωρίζω ακριβή χρόνο, αλλά ισχυρή πιθανότητα δίνω σ’ αυτό να συμβεί πρίν το τέλος του φετεινού καλοκαιριού (του 2025).

Ως φαίνεται, κάτι τέτοιο περιμένουν καί οι ηπαπάρα, γι’ αυτό η πρέσβυς θα μας έρθει από Σεπτέμβριο – καί άν.

[Ειρήσθω, ότι το μαύρο σιχαμερό «ιερατείο» της Δύσης, παναπεί η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, δεν θα δεχθεί ήττα καί παράδοση Ουκρανίας. Συνεπώς το σενάριο αυτό συγκεντρώνει μεγαλύτερη πιθανότητα από τα δύο προηγούμενα.

Τώρα, αν αυτό το επιδιώκει η «λέσχη», επειδή ενοχλείται από την Ορθοδοξία των Ρώσσων, ή γιά τα ατελείωτα ορυκτά της Σιβηρίας, ή γιά γεωπολιτικό έλεγχο Δυτικού τύπου, ή γιά δεν ξέρω τί άλλο, νομίζω ότι είναι δευτερεύουσας σημασίας προς το παρόν.]

Γι’ αυτό καί οι ηπαπάρα θ’ αφήσουν πρώτα το ΝΑΤΟ (με τους Δυτικοευρωπαίους) να ξεμαλλιαστεί με την Αρκούδα γιά κανένα εξάμηνο τουλάχιστον, να έχουν αμφότεροι οι εμπόλεμοι τρομερές απώλειες, καί μετά θα μπούν στον πόλεμο.

[Οπότε, αν μας έρθει η πρέσβυς με τον πόλεμο Ρωσσίας-Δύσης (όχι ακόμη ΗΠΑ) να μαίνεται στο μέγιστο, θα μας έρθει με το καμουτσίκι, να συμμετάσχουμε κι εμείς· να πάμε, δηλαδή, να σκοτωθούμε γιά τις ανοησίες του ΝΑΤΟ.

Καί χωρίς κέρδος κέρατα. Ξέρουν οι Δυτικοί απ’ αυτά!… Οι μεν ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες, σωστά, αλλά οι Έλληνες δεν κάνει ν’ απελευθερώσουν τα πατρογονικά τους εδάφη.]

. . . . . . . . . . .

[Ειρήσθω ότι οι ηπαπάρα έχουν προηγούμενο συμμετοχής σε ΠΠ με σκόπιμη, υστερόβουλη καθυστέρηση. Δύο φορές!

Γιατί;

Μά, γιά να μή φθαρούν· καί γιά να έρθουν μετά ως «σωτήρες» της Ευρώπης, καί με έτοιμα συμβόλαια ανοικοδόμησης προς υπογραφήν… καί επίσης, έτοιμα «δημοκρατικά» δάνεια προς υπογραφήν! 🙂 (Τί ρωτάτε κι εσείς!… Λές καί δεν τό ‘χουν ξανακάνει.)

Γιά την πλάκα της υπόθεσης, σας λέω ότι στον Α’ ΠΠ μπήκαν στον πόλεμο το 1917, αφού …θυμήθηκαν ότι γερμανικό υποβρύχιο είχε τορπιλλίσει υπερωκεάνειο δικό τους το …1915! Ούτε ο Ράν-Τάν-Πλάν τέτοια ταχύτητα σκέψης! 🙂

Εντάξει, στον Β’ ΠΠ δεν το έκαναν με τόσο γελοία πρόφαση. Εκεί, άφησαν τους Ιάπωνες να τους χτυπήσουν πλοία-σκράπ (τί λέγαμε παραπάνω γιά την πυραυλάκατο τη δική μας; ), ενώι ήδη ήξεραν τα πάντα – από την παρακολούθηση των κρυπτογραφημένων στρατιωτικών συνομιλιών των Ιαπώνων. (Ναί, είχαν σπάσει τον κώδικα, αν καί -σε αντίθεση με την αγγλίτσα- μέχρι σήμερα δεν έχουν ανακοινώσει λεπτομέρειες πώς το κατάφεραν.)

Εσείς, όμως, περιμένετε ν’ αλλάξουν τακτική τώρα; ]

. . . . . . . . . . .

Βέβαια, στο σενάριο 3 η τουρκίτσα πάλι θα γίνει νταβατζής του Αιγαίου, καί πάλι κανείς δεν θα της πεί τίποτε. (Δεν θα τη βοηθήσουν οι Δυτικοί, διότι θα έχουν απλωμένον τον τραχανά, αλλά δεν θα την εμποδίσουν κιόλας.) Αλλά θα σφίξει στα χέρια της δίκοπη λάμα ξυραφιού χωρίς λαβή.

Που σημαίνει ότι θα πρέπει οπωσδήποτε να πάρει το μέρος του ενός των εμπολέμων, καί ν’ αφήσει τα ανατολίτικα πονηρά παζάρια!

  • Καί, αν πάρει το μέρος των Ρώσσων, με την πρώτη ευκαιρία θα την ξεσκίσουν οι Δυτικοί.
  • Εάν πάρει το μέρος των Δυτικών (ελπίζοντας στην κόπωση / φθορά των Ρώσσων καί ταυτόχρονα στη στιβαρότητα των μέχρι τότε αφθάρτων από πόλεμο ΗΠΑ), με την πρώτη ευκαιρία θα την ξεσκίσουν οι Ρώσσοι… ή οι Κινέζοι. Ή οι Κούρδοι. Ή οι Άραβες. Ή οι Ισραηλινοί. Ή όλοι αυτοί μαζί.

Όπως καταλαβαίνετε, στο σενάριο 3 η τουρκίτσα θα ρίξει ζαριά… κι ό,τι βγεί. Ελπίζοντας ότι θα μπορεί να το παίξει επιτήδεια ουδέτερη καί ισορροπίστρια – όπως κάνει πάντα. Καί, βλέποντας καί κάνοντας (τούμπες, εάν χρειαστεί).

Όμως…

. . . . . . . . . . .

(4) Ο πόλεμος Ρωσσίας-Ουκρανίας θεριεύει, αλλά ξεκινάνε κι άλλα πολεμικά μέτωπα.

Πχ Ισραήλ εναντίον Ιράν, Κίνα εναντίον Ταϊβάν, κτλ.

Παρόμοιο με το σενάριο 3, αλλά -εκ πρώτης όψεως- ακόμη πιό ευνοϊκό γιά την τουρκίτσα· διότι δεν θα μπορεί να επέμβει κανείς, γιά να τη σταματήσει. Ούτε κάν οι (απασχολημένες αγρίως καί με το μέτωπο του Ειρηνικού, καί με τα καμώματα του Γισραϊέλ) ΗΠΑ!

[Είναι, όμως, καί το πιό παρακινδυνευμένο γιά τους γείτονες. Γιατί; Δες παρακάτω πρόβλεψη γιά τη διάρκειά του.]

Το τί θα συμβεί μετά, μου είναι άγνωστον· διότι αυτό το σενάριο είναι το πλέον πολυπαραμετρικό. Μαντεύω, όμως, ότι πάλι θα δοθεί ευκαιρία στην τουρκίτσα να το παίξει ισορροπίστρια – καί βλέπουμε γιά τα μετά.

Εννοείται πως δεν μπορώ να προβλέψω τη διάρκεια μιάς τέτοιας γενικευμένης συρράξεως, ούτε τις επί μέρους πρόσκαιρες συμμαχίες / αντιμαχίες των εμπολέμων. Να μαντέψω, όμως;

Δέκα χρόνια!…

Άκρως συμβολικός αριθμός – καί μας τον θυμίζει ες αεί ο Όμηρος.

Τώρα, το αν θα υπάρχει Ελλάδα το 2035, καί με ποιά μορφή, αγνοώ πανηγυρικώς. Καί δεν με νοιάζει αν έρθει, ή δεν έρθει η …ποθητή. Αρκεί μέχρι τότε να μην έχει (ξανα)έρθει …ο Πορθητής!

. . . . . . . . . . .

δ. Το συμπέρασμα;

Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι θα συμβεί είτε το σενάριο 3, είτε το 4. Η δέ τουρκίτσα, σε κάθε περίπτωση θα συνδυάσει τα δεδομένα αυτά με δική της επίθεση στα νησιά μας, συν τη βύθιση του παλαιού πολεμικού πλοιαρίου μας… που θα της το έχουν δώσει «στο πιάτο» οι αληταράδες προδοταράδες των Αθηνών.

[Πχ θα το στείλουν μόνο του γιά περιπολία, όταν θα έχει βγεί στο Αιγαίο σύσσωμος ο στόλος της τουρκίτσας. Όπως έδωσαν στο πιάτο καί της τουρκίτσας, καί των ηπαπάρα το ελικόπτερο στα Ίμια.]

Κι όσο γιά τη μανδάμ πρέσβυ: είτε έρθει αυτή (αν κι όποτε), είτε έρθει μιά τρομερά ωραία γυναίκα, είτε έρθει ο πλέον άσχημος άντρας, είτε μία …δεσποινίς που εγεννήθη ανήρ (ξέρουν αυτοί απ’ αυτά! 🙂 ), είτε μιά μαϊμού, δεν περιμένω ν’ αλλάξει η πολιτική των ηπαπάρα γιά μας. Πάντα θα είναι άκρως εχθρική…

…μέχρις ότου η «Νέα Ατλαντίς» βυθιστεί, καί ησυχάσουμε οριστικώς από δαύτην.

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ 1: Στο παραπάνω κείμενο, δεν βλέπετε πουθενά ν’ αναφέρονται οι προφητείες (γιά το να ξαναπάρουμε τημΜπόλιν, κτλ). Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι τις αποκλείω κιόλας. Πιθανώτατα χωράνε στο σενάριο 4, το οποίο -ως είπαμε- είναι καί το πλέον πολυπαραμετρικό.

Απλώς, δεν ήταν το θέμα μας σήμερα. Το θέμα μας ήταν να προσπαθήσουμε να προβλέψουμε από σπόντα (αναλύοντας τη στάση αναμονής της πρέσβεως) τη συμπεριφορά των γειτόνων καί «συμμάχων»· το πώς, δηλαδή, θα υλοποιήσουν τον στόχο τους, να καταλάβουν το μισό (ίσως κι ολόκληρο το) Αιγαίο.

. . . . . . . . . . .

Υγ 2: Καλός ο Σάν Τζού, αλλά κομμάτι ξεπερασμένος. Αυτός έβλεπε τον πόλεμο σαν μιά διεργασία με πάγιες, αιώνιες κι απαράλλαχτες αρχές – που σημαίνει, στατικές. Ωστόσο, σήμερα ο πόλεμος (αλλά καί η γεωπολιτική) μεταβάλλεται ταχύτατα. Που σημαίνει ότι, προκειμένου να πέφτουμε μέσα στις γεωπολιτικές προβλέψεις μας (του πολέμου συμπεριλαμβανομένου), πρέπει πρώτον να παρακολουθούμε τις εξελίξεις, καί δεύτερον να κάνουμε διαρκή ανατροφοδότηση των κάθε φορά τρεχόντων / παρόντων δεδομένων στο μυαλό μας, σα να είμαστε κομπιούτερς.

Γι’ αυτό καί δεν μπορεί να κατηγορηθεί γιά εσφαλμένες προβλέψεις, όποιος κάνει λογικές αναλύσεις. (Μόνον οι επιπόλαιοι ειρωνεύονται· άτομα, παναπεί, που κρίνουν εκ του ασφαλούς, ενώι τα ίδια συνήθως είναι ανίκανα γιά έστω δύο λογικές σκέψεις στη σειρά.) Υπεισέρχεται, πλέον, πολύς αστάθμητος παράγων· γι’ αυτό καί όσοι χαράσσουν πολιτική σε κράτη ολόκληρα, έχουν πλέον υιοθετήσει (καί) την τακτική «βλέποντας καί κάνοντας». Δεν βλέπετε πχ τον Ερντογάν; σήμερα εδώ, μ’ αυτούς, αύριο εκεί, με τους άλλους. Καί ξανά πίσω, με τους προηγούμενους!

Αλλά, μήν πάτε μακρυά! Ο ίδιος ο Τράμπ δεν λέει καί ξελέει; Ποιός;! Ο ίδιος ο πλανητάρχης! Πχ χθές σκόπευε να επιβάλει ειρήνη στην Ουκρανία, αλλά σήμερα δεν μπορεί, άκυρον! Κτλ, κτλ.

. . . . . . . . . . .

Υγ 3: Καί πώς θα γίνει, δηλαδή, να δώσουμε έδαφος στην τουρκίτσα, απλά επειδή θα μας βυθίσουν ένα παλιό πλοιάριο;

Δεν είναι μόνον αυτό· θα είναι ολόκληρο σενάριο. Δήθεν το πλοιάριο θα κάνει κάτι, που δεν πρέπει – πχ να παραβιάσει τα χωρικά τους ύδατα. (Σιγά! Εδώ κάθε μέρα τα επιβατηγά μας της γραμμής ανατολικού Αιγαίου μπαινοβγαίνουν στα χωρικά τους ύδατα, κρατώντας ευθεία ρότα, καί δεν ανεβοκατεβάζουν τη σημαία τους. Το ίδιο καί τα δικά τους. Αλλά η φάση θα είναι δήθεν.) Τότε θα το βυθίσουν, καί θα απειλήσουν με γενικευμένο πόλεμο.

Καί τότε, οι προδοταράδες των Αθηνών θα πουλήσουν στον λαό το παραμύθι ότι, προκειμένου να χαθούμε όλοι, ας δώκουμε στην τουρκίτσα μερικά νησάκια.

[Θυμίζω: «- Καί τί θέλετε να κάνουμε; πόλεμο;» (Με την τουρκίτσα.) Ναί, αλλά το ίδιο βρωμογύναιον δεν δίστασε να …κηρύξει τον πόλεμο σε μιά πυρηνική υπερδύναμη!]

Το κακό είναι πως οι στρατιωτικοί υπακούν τυφλά στις εντολές των προϊσταμένων τους, των πωλητικών. «Δημοκρατία!», θα μου πείς, «κι έτσι είναι τα πράγματα!». Όπως κάνει πχ το Λιμενικό, που (θέλοντας καί μή) ανέλαβε τις θαλάσσιες μεταφορές των λάθρο.

Ναί, αλλά ποτέ δεν άκουσα το Λιμενικό να «παραπονιέται» ότι πχ δεν έχει καύσιμα, ή ότι χάλασε η μηχανή, ή ότι έχει αρρωστήσει το προσωπικό. Υπάρχουν τρόποι, αρκεί να το θέλεις. Κι αυτοί, δεν θέλουν. Δυστυχώς.

Παρεκτός αν, στις κρίσιμες θέσεις, οι πωλητικοί έχουν βάλει κομματόσκυλα τόσο πορωμένα, που δεν τό ‘χουν τίποτε να ξεπουλάνε την Πατρίδα, προκειμένου να μή δυσαρεστηθεί ο κάθε υψηλά ιστάμενος προδότης.

Ελπίζω πως όχι· κι ελπίζω μιά μέρα να γυρίσουν τα πράγματα προς όφελος της Πατρίδας.