ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ...

 

Από: Διογένη Βαλαβανίδη, Πρόεδρο του Συμβουλίου Θρησκευμάτων

Όσον αφορά την τρέχουσα γεωπολιτική κατάσταση, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι παρακολουθούμε τεκτονικές αλλαγές, και τις μεγαλύτερες των τελευταίων εκατοντάδων ετών. Είναι εντελώς προφανές ότι η τεράστια δύναμη των λεγόμενων της συλλογικής Δύσης ή μάλλον του αμερικανοκεντρικού κόσμου (περίπου το 14% της ανθρωπότητας) συγκεντρώθηκε στη βορειοαμερικανική ήπειρο, η οποία παρέχει πλήρη στρατιωτική και πολιτική υποστήριξη στο Ισραήλ. Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι διαπράχθηκε τρομοκρατική επίθεση και έγκλημα κατά του εβραϊκού λαού από τη Χαμάς, ενώ ταυτόχρονα γινόμαστε μάρτυρες φρικιαστικών εικόνων σφαγών με στοιχεία γενοκτονίας κατά Παλαιστινίων αμάχων και παιδιών, μη καταγεγραμμένες μέχρι σήμερα στην ανθρώπινη ιστορία. φυλή. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι κραυγές, τα δάκρυα και το αίμα αθώων παλαιστίνιων παιδιών από τη Γάζα θα συνοδεύουν τον σύγχρονο άνθρωπο μέχρι το τέλος της ύπαρξής του.

Μια τέτοια κατάσταση οδήγησε σε μια πραγματική εξέγερση του υπόλοιπου κόσμου (περίπου 86%), η οποία είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας νέας γεωπολιτικής κατάστασης - την εγκαθίδρυση του κινήματος BRICS, που αντιπροσωπεύει μια εναλλακτική στην παγκόσμια μονοπολική αρχιτεκτονική. Το κύριο χαρακτηριστικό των BRICS είναι ότι όλες οι χώρες μέλη εκπροσωπούνται ισότιμα, άρα η αμοιβαία συνεργασία πραγματοποιείται χωρίς να τίθενται όροι ή εκβιασμός.

Προς υποστήριξη αυτού, ένα από τα μεγαλύτερα αξιοπερίεργα είναι το γεγονός ότι η Τουρκία, ως μέλος του συμφώνου του ΝΑΤΟ, υπέβαλε επίσημο αίτημα για ένταξη σε αυτόν τον νεοσύστατο διεθνή οργανισμό. Ωστόσο, οι ελίτ της βαθιάς κατάστασης του αμερικανοκεντρικού κόσμου συμπεριφέρονται σαν να μην συμβαίνει τίποτα, αν και παρακολουθούν στενά όλα όσα συμβαίνουν και έχει κανείς την εντύπωση ότι εκπλήσσονται από την εξέλιξη των γεγονότων και δεν ξέρουν πώς να αντιδράσει. Στο διάστημα αυτό, στον ορίζοντα των BRICS εμφανίζονται τα περιγράμματα της δημιουργίας της Αναπτυξιακής Τράπεζας καθώς και τα σχέδια για την εισαγωγή ενός νέου νομίσματος, η εμφάνιση του οποίου θα συμβαδίζει με την ήδη ξεκινήσει διαδικασία αποδολαριοποίησης (αρχή του απώλεια της οικονομικής δύναμης του δυτικού ηγεμόνα).

Η περίοδος μόνιμης αποδυνάμωσης της θέσης του παγκόσμιου ηγεμόνα και του αστυνομικού στο καθήκον είναι προφανώς πολύ οδυνηρή, η οποία εκδηλώνεται με τον αλόγιστο και επιταχυνόμενο οπλισμό του καθεστώτος Zelenskyi στην Ουκρανία, ακόμη και με αμερικανικούς πυραύλους MGM-140 ATACMS καθώς και με τους Βρετανούς. Storm Shadow, για να μην προκληθεί η αντίδραση της Μόσχας και κατηγόρησε έτσι τον Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν για προκαλώντας παγκόσμια σύγκρουση. Παρόλα αυτά, γεγονός είναι ότι το καθεστώς του Β. Η εκπνοή του Ζελένσκι, καθώς και ότι υπάρχουν εικασίες ότι γίνονται τέτοιες κινήσεις με σκοπό να καταστήσουν όσο το δυνατόν πιο δύσκολη τη δουλειά του νεοεκλεγμένου προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ όταν αναλάβει καθήκοντα στον Λευκό Οίκο μετά την ορκωμοσία.

Από την άλλη, γεγονός είναι ότι ο Ντόναλντ Τραμπ είναι απρόβλεπτος ως πολιτικός, όπως και το γεγονός ότι βρίσκεται υπό την ισχυρή επιρροή του υπερεθνικιστικού-μιλιταριστικού ισραηλινού λόμπι. Προς επίρρωση αυτού, μόνο μια πρόχειρη ματιά στους διορισμούς των νεοδιορισθέντων μελών του υπουργικού συμβουλίου του αφήνει την εντύπωση ότι πρόκειται για «πολεμικό υπουργικό συμβούλιο», το οποίο ενσταλάζει πρόσθετη ανησυχία και προσοχή στον νεοεκλεγέντα Πρόεδρο των ΗΠΑ.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Ευρώπη συμπεριφέρεται σαν μια εκβιασμένη και αποπροσανατολισμένη ηλικιωμένη κυρία, που δεν παρατηρεί καν τέτοια μεγάλα γεγονότα στο εσωτερικό, όπως η αποβιομηχάνιση της Γερμανίας και η αυξανόμενη πολιτική κρίση στη Γαλλία.

Όσον αφορά τη Ρωσία, συνεχίζει να ηγείται της Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης στην Ουκρανία και ταυτόχρονα κάνει σημαντικές στρατηγικές κινήσεις, όπως το άνοιγμα της Βόρειας Θαλάσσιας Διαδρομής, που είναι η συντομότερη θαλάσσια διαδρομή μεταξύ του ευρωπαϊκού τμήματος της Ρωσίας. και την Άπω Ανατολή (από το Μούρμανσκ μέσω της πύλης Kara, μέσω του Αρκτικού Ωκεανού στον κόλπο Providence στη χερσόνησο Chukchi στη Βερίγγειο Θάλασσα), η οποία έχει μεγάλη σημασία για την τοποθέτηση της γεωστρατηγικής της θέσης.

Παρά τη δυσμενή γεωπολιτική κατάσταση, η αγγλοσαξονική Δύση δεν εγκαταλείπει την ηγεμονική πολιτική και προσπαθεί να συμπεριλάβει το θέμα της θρησκείας όσο το δυνατόν πιο κοντά στα σύνορα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, όπως έκανε με την επέκταση του συμφώνου του ΝΑΤΟ. Υπενθυμίζουμε ότι μεταδίδουμε τη συγγραφή της σερβικής έκδοσης της «Le Monde diplomatique» από τον Οκτώβριο του 2018, στην οποία διευκρινίζεται ότι στις 9 Φεβρουαρίου 1990, ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Τζέιμς Μπέικερ έδωσε πολλές υποσχέσεις στη Μόσχα ενώπιον του Ο Eduard Shevarnadze, ο σοβιετικός υπουργός Εξωτερικών, και ο Gorbachev που είπε ότι η είσοδος της Γερμανίας στο ΝΑΤΟ θα διαταράξει τη στρατιωτική και στρατηγική ισορροπία στην Ευρώπη. Με την ευκαιρία αυτή, παρουσίασε μια πρόταση για τη Γερμανία να παραμείνει στρατιωτικά ουδέτερη ή να είναι μέλος και των δύο συμμαχιών, του ΝΑΤΟ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας, που θα γινόταν περισσότερο πολιτική παρά στρατιωτικές δομές.

Προκειμένου να αποθαρρύνει τη ρωσική πλευρά, ο Τζέιμς Μπέικερ μίλησε για το φάντασμα της Γερμανίας αν αφεθεί μόνος της και έτσι καταστεί ικανή να αποκτήσει ατομικά όπλα, επιμένοντας στην πρόταση για διαπραγμάτευση με τους δύο Γερμανούς και τις τέσσερις δυνάμεις κατοχής (ΗΠΑ, Η.Β. , Γαλλία και ΕΣΣΔ α) αποτελεί εγγύηση ότι το ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί προς τα ανατολικά.

Στο πλαίσιο αυτό, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζέιμς Μπέικερ επανέλαβε την ίδια φράση τρεις φορές: «Η στρατιωτική δικαιοδοσία του ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί ούτε μια ίντσα προς τα ανατολικά».

Ακολουθώντας το ίδιο μοτίβο ψεύδους και απάτης, έγινε και κατά την υπογραφή της ειρηνευτικής συμφωνίας Μινσκ-1 στις 5 Σεπτεμβρίου 2014, σχετικά με την οποία η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ παραδέχτηκε οκτώ χρόνια αργότερα (το 2022) ότι δεν είχαν σκεφτεί να πληρούν τις διατάξεις της εν λόγω σύμβασης, διότι επρόκειτο απλώς για αγορά χρόνο προκειμένου να παράσχει στον ουκρανικό στρατό την ευκαιρία να ενισχύσει τις στρατιωτικές του δυνατότητες.

Μετά την προφανή απώλεια ισχύος και επιρροής όχι στο γεωπολιτικό σχέδιο, ο δυτικός ηγεμόνας αποφάσισε, όπως τονίστηκε ήδη, να συμπεριλάβει ενεργά το ζήτημα της θρησκείας ως ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία στην προσπάθεια υποταγής της Ρωσικής Ομοσπονδίας, πέραν των στρατιωτική, οικονομική, πληροφοριακή-υβριδική συνιστώσα είναι η πολυπληθέστερη Ορθόδοξη Εκκλησία στον κόσμο. Στην πραγματικότητα, είναι ένα συντονισμένο σχέδιο της CIA, του Βατικανού και του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, για να εμπλακούν ενεργά στον καθολικισμό των ρωσικών χωρών και την εγκαθίδρυση του ρωμαιοκαθολικού κόσμου σε αυτές. Στο πλαίσιο αυτό, δόθηκε έμφαση στον βασικό παράγοντα αυτού του σχεδίου, που είναι η αναμόρφωση του πνευματικού κώδικα του ρωσικού λαού, διότι η Ορθόδοξη πίστη ήταν πάντα και παραμένει το πιο σημαντικό στοιχείο για τη διατήρηση της ενότητας του Ρώσου εθνικού ύπαρξη.

Το εκπληκτικό γεγονός είναι ότι ελλείψει φαντασίας, η αγγλοσαξονική Δύση χρησιμοποιεί την ίδια αρχή εμπλοκής για τρίτη φορά για να σφίξει το δαχτυλίδι γύρω από τη Ρωσική Ομοσπονδία, χρησιμοποιώντας τη θρησκεία, αυτή τη φορά ως μέσο για την επίτευξη των στόχων της. Συγκεκριμένα, ο εορτασμός της 1700ης επετείου της Α' Οικουμενικής Συνόδου το 2025, καθώς και ο κοινός εορτασμός του Πάσχα, που η Ορθόδοξη και η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία γιορτάζουν την ίδια ημερομηνία του επόμενου έτους, χρησιμοποιείται ως κάλυμμα, προκειμένου να αποκρύψει ο πραγματικός και απώτερος στόχος και πρόθεση, που είναι η ιδρυτική ένωση μεταξύ Ρώμης και Κωνσταντινούπολης, για όσα έχουν ήδη δηλώσει οι Φαναριώτες προύχοντες. Ομοίως, η Αγία Έδρα και το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως διακήρυξαν ανοιχτά την ανανέωση της προσευχής και της ευχαριστιακής ενότητας, αγνοώντας τις αιρέσεις και τις καινοτομίες που επέλεξε η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.

Στο σημείο αυτό, μπορούμε να πούμε ότι ο Αρχιεπίσκοπος Carlo Mario Vigano, πρώην νούνσιος της Αγίας Έδρας στις ΗΠΑ, είχε δίκιο όταν, στα τέλη Ιουνίου 2024, κατηγόρησε δημοσίως τον Πάπα Φραγκίσκο και τους ομοϊδεάτες του οπαδούς του για αίρεση και τους αποκάλεσε «συμβούλιο αιρετικών που υπηρετούν τη νέα παγκόσμια τάξη».

Ανεξάρτητα από τα παραπάνω, οι επίσκοποι Ρώμης και Κωνσταντινουπόλεως συνεχίζουν την υλοποίηση του σχεδίου ότι σε σχέση με την ένωση και τον εορτασμό του Πάσχα την ίδια ημέρα, η εκδήλωση αυτή θα γίνει ακριβώς στη Νίκαια, στη Μικρά Ασία, τη σημερινή Τουρκία, όπου έγινε η Α' Οικουμενική Σύνοδος το 325.

Όλα γίνονται μόνο για να συσκοτιστεί ο πραγματικός λόγος, που είναι η μακραίωνη φιλοδοξία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας να επιτύχει την παπική πρωτοκαθεδρία έναντι όλων των Χριστιανών, και συνεπώς της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Γι' αυτό το σχέδιο αυτό είναι πολύ σαφές, και ξεκινά με μια προσπάθεια να καταστρέψει την κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, έτσι ώστε αργότερα τα λείψανά της να «μεταφερθούν» μόνο στη σχισματική «Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας» και στη συνέχεια να ενωθούν με την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία. Καθολική Εκκλησία. Αυτά είναι τα ουσιαστικά σχέδια και οι στόχοι του Phanar, του Βατικανού και της CIA, για να επιτευχθεί η «σύσταση μιας ένωσης» με οποιονδήποτε τρόπο, ακόμη και με τόσο άδικο και αφύσικο τρόπο, που θα έδειχνε ότι η επανένωση των Ορθοδόξων και των Ρωμαιοκαθολικών είναι εφικτό, δηλαδή εφικτό και ρεαλιστικό, χωρίς να αλλάξουν οι αρχές της διδασκαλίας τους (δογματικά).

Όλα τα παραπάνω είναι ένα κλασικό παράδειγμα εκκοσμίκευσης , που προέρχεται από τη νεολατινική λέξη saecularistatio , που σημαίνει αφιέρωση ή μετατροπή του ιερού σε κοσμικό, με άλλα λόγια, υπηρέτηση του κόσμου και του Σατανά περισσότερο από τον Χριστό και την Εκκλησία Του.

Δυστυχώς, υπάρχουν δραστικά παραδείγματα συνεργασίας εκκλησίας-κράτους που παραβιάζει την κανονική τάξη της εκκλησίας. Μερικά από τα πιο εντυπωσιακά παραδείγματα είναι γεγονότα στη Λετονία καθώς και στη Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία.

Όσον αφορά τη Λετονία, για πρώτη φορά στην ιστορία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, συνέβη ο πρόεδρος μιας χώρας (Eglis Levits) να υποβάλει στο εθνικό κοινοβούλιο (Sejm), ως ένα από τα ανώτατα κρατικά θεσμικά όργανα, σχέδιο νόμου. σχετικά με την αλλαγή του καθεστώτος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Λετονίας, η οποία είχε το καθεστώς αυτονομίας εντός της δικαιοδοσίας της Μόσχας Πατριαρχείο, με επικεφαλής τον Μητροπολίτη Κουρδιασόφ. Για να γίνει ακόμη μεγαλύτερος ο παραλογισμός, πρέπει να τονιστεί ότι το αίτημα απευθύνθηκε στο εθνικό κοινοβούλιο, στο οποίο η συντριπτική πλειοψηφία ήταν Ρωμαιοκαθολικοί και Λουθηρανοί, ενώ τα μέλη της Ορθόδοξης θρησκείας εκπροσωπούνταν μόνο κατά ένα ποσοστό!!!

Ένα άλλο κραυγαλέο παράδειγμα είναι η στιγμή του 2023 όταν ο επικεφαλής της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, Πορφιρίγε, έγινε μέλος ενός κρατικού ιδρύματος, δηλ. του Συμβουλίου του Ρυθμιστικού Φορέα Ηλεκτρονικών Μέσων (REM), και προς έκπληξη πολλών, υπέγραψε τη συμφωνία για μετάδοση ριάλιτι προγραμμάτων στη Σερβία όλο το 24ωρο!!! Το μέλος του REM Judita Popović αντέδρασε σε αυτό, αρνούμενο να ψηφίσει υπέρ μιας τέτοιας απόφασης και είπε με την ευκαιρία: «Έμεινα μόνη μου στο REM εκείνη την εποχή. Προσπάθησα να αποτρέψω τη λήψη τέτοιων κακών αποφάσεων βγαίνοντας δημόσια. Η σκηνή των ΜΜΕ καταρρέει και έχει γίνει εκτεταμένο χέρι της κυβέρνησης» (καθημερινή εφημερίδα Δανάς, 04.07.2023).

Αυτού του είδους η συνεργασία εκκλησίας-κράτους αντιπροσωπεύει τον πιο ωμό τρόπο παραβίασης της τάξης των κανόνων της Εκκλησίας, που τιμωρούν αυστηρότερα τέτοιες ενέργειες. Υπό αυτή την έννοια, παραθέτουμε δύο Αποστολικούς κανόνες, δηλαδή:

Ο Αποστολικός Κανόνας 6 λέει: «Ένας επίσκοπος ή ένας πρεσβύτερος ή ένας διάκονος δεν πρέπει να αναλαμβάνει τις εγκόσμιες υποθέσεις. αλλιώς ας ανατραπεί».

Ο Αποστολικός Κανόνας 81 λέει : «Είπαμε ότι ένας επίσκοπος ή ένας πρεσβύτερος δεν πρέπει να παραδοθεί στη δημόσια διοίκηση, αλλά να ασχολείται μόνο με τις ανάγκες της εκκλησίας». Επομένως, ας αποφύγει να το κάνει αυτό ή ας καθαιρεθεί, γιατί σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου: κανείς δεν μπορεί να υπηρετήσει δύο κυρίους (Ματθαίος 6:24)», όπως και άλλοι εκκλησιαστικοί κανόνες.

Επίσης, σημαντικό στοιχείο στην πραγματοποίηση της σύσφιξης του στεφάνου γύρω από την Ορθόδοξη Ρωσία μπορούν να είναι οι ποιμαντικές επισκέψεις του Πάπα Φραγκίσκου στις χώρες που περιβάλλουν τη Ρωσική Ομοσπονδία, με ιδιαίτερη έμφαση στις Ορθόδοξες χώρες. Έχοντας κατά νου τις φωνές που ακούστηκαν από κύκλους κοντά στο Σερβικό Πατριαρχείο, καθώς και τις δημόσιες θετικές εμφανίσεις του Σέρβου πατριάρχη σχετικά με τον Πάπα Φραγκίσκο, η πρώτη επίσκεψη του Ρωμαίου επισκόπου στην ιστορία της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί σύντομα. μέλλον, ίσως ήδη από το 2025. . Η πρόσφατη ανάδειξη του Αρχιεπισκόπου του Βελιγραδίου στο βαθμό του καρδινάλιου μπορεί να ερμηνευθεί προς υποστήριξη αυτού, η οποία είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της Αγίας Έδρας που διορίζεται καρδινάλιος σε μια ορθόδοξη χώρα.

Εάν αυτή η επίσκεψη τελείωνε, με την οποία η συντριπτική πλειονότητα των πιστών της SPC δεν θα συμφωνούσε, θα ήταν μια σημαντική πρόοδος για την προσέγγιση της Ρωμαιοκαθολικής επιρροής στην πολυπληθέστερη Παραορθόδοξη εκκλησία στον κόσμο. Αναμφίβολα, η Ρωμαϊκή Κουρία βασίζεται στην ιστορική εγγύτητα της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και του RPC καθώς και του πιστού σερβικού και ρωσικού λαού, τον οποίο σίγουρα θα προσπαθούσε να διοχετεύσει υπέρ των ιστορικών στόχων της, την παπική κυριαρχία σε ολόκληρο τον χριστιανικό κόσμο. Ταυτόχρονα, θα αντιπροσώπευε επίσης μια σημαντική τομή στην κατεύθυνση της συνειδητοποίησης των γεωπολιτικών συμφερόντων της Αγγλοσαξονικής Δύσης, με κατάχρηση του ζητήματος της θρησκείας. Επίσης, είμαστε πεπεισμένοι ότι η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία υπολογίζει στην επιρροή ορισμένου αριθμού αξιωματούχων στις τοπικές ορθόδοξες εκκλησίες που έχουν προσβληθεί από τον παπικό-οικουμενικό ιό!

Τελικά, έχει κανείς την εντύπωση ότι πίσω από τα καταστροφικά σχέδια της αγγλοσαξονικής εξωτερικής και μυστικής πολιτικής, στα οποία εμπλέκεται και η καταστροφή της Ορθόδοξης Εκκλησίας, κρύβεται κάτι περισσότερο και κάτι μεγαλύτερο! Τέτοια κακία, διπλά μέτρα και σταθμά, ειρωνεία και σαρκασμό, σαν να μην είναι από αυτόν τον κόσμο! Με το ανειλικρινές βλέμμα, το χαμόγελο, την ομιλία τους και την προφανή επιθυμία να προκαλέσουν πόνο και θλίψη στους άλλους - βλέπουμε τα περιγράμματα του σατανισμού.

Γι' αυτό είναι υποχρέωσή μας να υπερασπιστούμε την Μία, Αγία, Εκκλησιαστική και Αποστολική Εκκλησία μας, την Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία στηρίζεται στους Αποστολικούς κανόνες, τις παραδόσεις όλων των αγίων πατέρων της Ορθοδόξου πίστης και τις αποφάσεις των Οικουμενικών και Τοπικών Συνόδων. , με όλα τα διαθέσιμα χριστιανικά μέσα.

Μετά από όλα τα παραπάνω, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στις σημερινές γεωπολιτικές συνθήκες γινόμαστε μάρτυρες ενός αποφασιστικού αγώνα για την επιβίωση της Ορθόδοξης Εκκλησίας, γιατί βλέπουμε τη σύγκρουση δύο κόσμων, δύο πολιτισμών, με μια λέξη, τη σύγκρουση του καλού και το κακό, ο χριστιανισμός και ο σατανισμός.

Πηγή: Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών  https://geostrategy-rs

30 Νοεμβρίου 2024