Διπλωματική κατάρρευση της ΕΕ,ώρα αφύπνισης για την Ελλάδα.

Του Σωτήρη Σιδέρη

Η κατάρρευση της ευρωπαικής διπλωματίας  και  η ραγδαία ισχυροποίηση του στρατηγικού ρόλου της Τουρκίας, θέτουν σε κίνδυνο τον προσανατολισμό της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και κατ επέκταση της ειρήνης και της ασφάλειάς της. Οι διαρκείς αναδιπλώσεις στο Αιγαίο έναντι της Άγκυρας , θαλάσσια πάρκα, επέκταση χωρικών υδάτων,  διαρκής απειλή πολεμικού επεισοδίου σε οποιαδήποτε κίνηση, ακόμη και νόμιμη,  όπως οι έρευνες για πόντιση καλωδίων,  έχουν παραλύσει την Αθήνα.

Η Άγκυρα έχει τον έλεγχο των κινήσεων της Ελλάδας στο Αιγαίο και σε μεγάλο βαθμό και στην Ανατολή Μεσόγειο, γεγονός που επιβεβαιώνει το τουρκικό δόγμα, ότι δεν συμβαίνει τίποτα , χωρίς την συγκατάθεση της Τουρκίας και αυτό γίνεται. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αντί να σχεδιάσει τα πολιτικά και διπλωματικά βήματα της χώρας,  εμφανίζει συμπτώματα  πολιτικού παροξυσμού, ασχολούμενος μονίμως με εξοπλιστικά προγράμματα, ελληνικά και ευρωπαικά προκαλώντας τεράστια ερωτηματικά για τη στάση του.
 Ο Μητσοτάκης έχει αποσύρει , σε βαθμό εξαφάνισης , τις απειλές της Τουρκίας από όλα τα διεθνή φόρα, γεγονός που εκλαμβάνεται πλέον ως επικίνδυνη ανεπάρκεια. Και όλα δείχνουν ότι η νέα μεγάλη κρίση με επίκεντρο τη Συρία έρχεται…

Ανατρέπονται  ισορροπίες

Έχοντας ως στόχο την ανατροπή του Άσαντ, η Τουρκία , οι ΗΠΑ και προφανώς κάποιες αραβικές χώρες, έχουν στηρίξει την επανεμφάνιση των Τζιχαντιστών που απειλούν πλέον τη Δαμασκό. Η σιωπή του Ισραήλ, είναι εμφανής, ενώ η Ρωσία που έχει ισχυρά συμφέροντα στην Συρία, καθώς διαθέτει δύο μεγάλες βάσεις, δείχνει να παραπαίει ή είναι μέρος του σχεδίου. Θα φανεί σύντομα αν απειληθούν οι ρωσικές βάσεις , οπότε η Μόσχα θα αναγκαστεί να αντιδράσει πιο δυναμικά ή θα περιχαρακωθεί με απρόβλεπτες συνέπειες.

Ο μόνος ηγέτης που σχολιάζει καθημερινά και στηρίζει τις επιχειρήσεις των Τζιχανστιστών, είναι ο Ερντογάν και δεν κρύβει ότι στόχος είναι ο Άσαντ. Αν το κενό εξουσίας στις ΗΠΑ έχει παίξει ρόλο θα φανεί σύντομα, όμως το αμερικανικό κατεστημένο δεν δείχνει καμία διάθεση να στηρίξει τον Άσαντ. Άρα , λίγο πολύ πολλοί παράγοντες έχουν συμβάλλει στις εξελίξεις στην Ρωσίά. Η μόνη χώρα όμως που εμφανίζεται καθαρά στο προσκήνιο και δείχνει ότι έχει στρατηγικό ρόλο είναι η Τουρκία. Αν πετύχει τους στόχους της και στην Συρία, είναι προφανές ότι δημιουργείται μια νέα κατάσταση με την Άγκυρα να εδραιώνεται πλέον και ως ισχυρή περιφερειακή δύναμη. Ο λόγος είναι απλός. Αν πέσει ο Άσαντ, χάνουν και η Ρωσία και το Ιράν, το οποίο μετά τον Λίβανο, χάνει και την επιρροή στην Συρία. Εκ των πραγμάτων αναδύεται η Τουρκία ως δεύτερος ισχυρός πόλος στην περιοχή, μετά το Ισραήλ.

Ελλάδα σε κενό διπλωματίας

Η ΕΕ εμφανίζει εικόνα διπλωματικής κατάρρευσης, καθώς δεν διαδραματίζει κανέναν ρόλο. Ούτε στον Λίβανο, ούτε στη Γάζα, ούτε στον πόλεμο της Ουκρανίας, ούτε στην Συρία. Αυτή την αδυναμία θα προσπαθήσει να αξιοποιήσει ο Τραμπ για να πετύχει τους δικούς του στόχους. Που είναι, ισορροπία με την Ρωσία και στήριξη άνευ όρων του Ισραήλ με παράλληλη “εξαφάνιση” του Ιράν.
Η Ελλάδα έχει να αντιμετωπίσει πολλά κρίσιμα προβλήματα ασφάλειας. Αν η Τουρκία κλείσει και το μέτωπο της Συρίας υπέρ της, η προσοχή της θα στραφεί στο Αιγαίο. Κανένα μορατόριουμ δεν θα μπορεί να σταματήσει μια χώρα που η αλαζονεία της ισχύος θα έχει πιάσει ταβάνι . Αντί ο Έλληνας πρωθυπουργός να επισημαίνει τους κινδύνους από την διαρκή ενίσχυση και αποδοχή του ρόλου της Τουρκίας από τη Δύση, περιφέρεται σε ελληνικά και ευρωπαικά ΜΜΕ ζητώντας συνεχώς εξοπλισμούς. Που όπως σημειώνουν ειδικοί αναλυτές, είναι αδύνατον για την ΕΕ να φθάσει σε υψηλό επίπεδο παραγωγής υπερσύγχρονων οπλικών συστημάτων, αν δεν περάσουν πολλές δεκαετίες.

Το δεύτερο πρόβλημα για την Ελλάδα είναι η απόσυρση της χώρας από όλα τα διεθνή βήματα όπου διατηρούσε μια ενεργητική σχέση επισημαίνοντας την τουρκική απειλή , κυρίως στο Αιγαίο. Υπηρετώντας πειθήνια τα δυτικά δόγματα ασφάλειας, ο Μητσοτάκης έχει αποδυναμώσει τη χώρα σε επικίνδυνο βαθμό. Και στα βαλκάνια ακολουθεί τον ίδιο δρόμο, με την Τουρκία και την Αλβανία να έχουν μεγαλύτερη διπλωματική επιρροή από την Αθήνα.
Η κρίση της Συρίας, η αδυναμία της ΕΕ να έχει παρεμβατικό ρόλο, οι αμφιλεγόμενες διαθέσεις του Τραμπ και του αμερικανικού κατεστημένου, η πιθανή δρομολόγηση εξελίξεων για την αποκατάσταση των σχέσεων Τουρκίας -Ισραήλ και η τάση του αμερικανικού κατεστημένου να έχει έτοιμες “Ιφιγένειες”, αν αυτό επιβάλλουν τα γεωπολιτικά του συμφέροντα, προκαλούν εύλογες ανησυχίες.
Είναι αναγκαίο να αναπτυχθεί ένας σοβαρός, αλλά πιεστικός για την κυβέρνηση διάλογος για θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας, καθώς μέχρι τώρα ο Μητσοτάκης δεν νοιώθει καμία πίεση από την αντιπολίτευση, παρά μόνο από παράγοντες της ΝΔ, που όμως έχουν όρια.
Στην αντιπολίτευση, αν δεν θέλουν να βρεθούν προ δυσάρεστων εκπλήξεων, ας αφυπνιστούν

https://www.omegapress.gr/