Για να κατανοήσουμε το παρόν πρέπει να ανακαλύψουμε τα μυστικά του παρελθόντος. Υπήρξε μια ατζέντα που εκτυλίχθηκε όλα αυτά τα χρόνια για την ίδρυση μιας εβραϊκής πατρίδας και ο Ελευθεροτεκτονισμός ήταν η κύρια κινητήρια δύναμη της δράσης του. Μπορούμε να καταλάβουμε πώς επιτεύχθηκε αυτό, από τις δραστηριότητες Εβραίων Καμπαλιστών και Σαββατιανών που διείσδυσαν στον Τεκτονισμό κατά τη διάρκεια του 18ου αιώνα, και άνθρωποι όπως ο Emmanuel Swedenborg ήταν μαθητές τους. Ο Ελευθεροτεκτονισμός υποπτεύεται εδώ και καιρό ότι είναι πράγματι μια μυστική εταιρεία με ιουδαϊκή προέλευση:
«Ο Chevalier Ramsay εκφώνησε τον περίφημο λόγο του Ramsay, ο οποίος περιέγραφε τον Τεκτονισμό ως μια αρχικά εβραϊκή αδελφότητα, τα μυστικά της οποίας ανακαλύφθηκαν από τους σταυροφόρους ιππότες του Ναού και στη συνέχεια μεταδόθηκαν σε μασόνους στη Γαλλία και στα βρετανικά νησιά».
Αν θέλουμε να καταλάβουμε περισσότερα σχετικά με αυτή τη χειραγώγηση, πρέπει να καταλάβουμε ό,τι μπορούμε για τον χειραγωγό της αψίδας Φαλκ, αλλά τέτοιους άντρες, τους οποίους τη μια στιγμή απειλούν να καούν στην πυρά για μαγεία και την επόμενη ονομάζονται από τον Κόμη Κογλιόστρο». ο μεγαλύτερος άνθρωπος της Ευρώπης, ο διάσημος Φαλκ στο Λονδίνο» δύσκολα θα περίμενε κανείς να βρει ξεκάθαρα ίχνη από όλες τις κινήσεις τους.
Σε μια έκθεση της εξέτασης του Βατικανού με ημερομηνία 1791:
«Ο Cagliostro αντιλήφθηκε ότι οι τελετές τους [Ελευθεροτέκτονες»] παραμορφώθηκαν και ατιμάστηκαν από τη μαγεία και τη δεισιδαιμονία. τις αρχές του Swedenborg, ενός Σουηδού ιεροκήρυκα. και εκείνοι του Μ. Φαλκ, ενός Εβραίο ραβίνου, θεωρούνται αρχηγοί από τους φωτισμένους».
Στο άρθρο της: Jacobite and Visionary: the Masonic Journey of Emanuel Swedenborg, η Marsha Schuchard γράφει:
«Ότι ο Σκωτσέζος Τεκτονισμός είχε μακριές παραδόσεις της «δεύτερης όψης» ήταν σχετικός, και κάποιοι Σουηδοί μασόνοι θα ισχυρίστηκαν αργότερα ότι το Swedenborg διέθετε αυτό το περίεργο χάρισμα της διόρασης. Βλέπε Tafel, «New Documents», New Church Magazine, 4 (1885), σελ. 381, για την πεποίθηση του Dr Husband Messiter ότι το Swedenborg είχε δεύτερη όραση.
Ο Hayyim Samuel Jacob Falk ήταν ένας από τους Ba'alei shem: ένας δάσκαλος του θεϊκού ονόματος, ο Ba'al shem είναι ένας Καμπαλιστής που μπορεί να γράψει καμπαλιστικά φυλαχτά χρησιμοποιώντας το υποτιθέμενο όνομα του Θεού και λέγεται ότι ήταν σε θέση να προκαλέσουν αγγέλους , προβλέπουν το μέλλον και προσφέρουν προστασία από δαίμονες και καταστροφές. Λέγεται ότι ο Falk συμμετείχε σε μαγικές τελετουργίες στο δάσος Epping και κατά μήκος των ακτών του Τάμεση. Έγινε γνωστός ως ο «άγνωστος ανώτερος» των Ελευθεροτέκτονων.
 |
| Hayyim Samuel Jacob Falk: Ένας από τους «Άγνωστους Ανώτερους» του Τεκτονισμού. |
Ως μέλος της γαλλικής αντιμασονικής ένωσης και ιδρυτής αρκετών αντιμασονικών εφημερίδων και συγγραφέας πολλών βιβλίων για τον Τεκτονισμό, ο Andre Baron, επεσήμανε τους δεσμούς μεταξύ του Τεκτονισμού, του Μαρτινισμού και των Βαυαρών Ιλλουμινάτι του Adam Weishaupt και έγραψε το διάσημο ρητό: «Θυμηθείτε ότι ο σταθερός κανόνας των μυστικών εταιρειών είναι ότι οι πραγματικοί συγγραφείς δεν εμφανίζονται ποτέ».
Η Μεγάλη Αικατερίνη, η αυτοκράτειρα της Ρωσίας ήταν βαθιά επικριτική και καχύποπτη για τον Τεκτονισμό και έγραψε μια τριλογία θεατρικών έργων που σατίριζε τον Τεκτονισμό και συγκεκριμένα κορόιδευε τον Κόμη Καλιόστρο. Στην εργασία του με τίτλο Catherine II and her plays, ο Adam Drozdek αφηγείται τις λεπτομέρειες της πλοκής ενός από τα αντιμασονικά έργα της The Deceiver:
«Στο The deceiver, ο Kalifalkzherston προσποιείται ότι μπορεί να διπλασιάσει το μέγεθος των διαμαντιών, για να μιλήσει με τον αόρατο Αλέξανδρο τον Μεγάλος που όσο ζούσε τον επισκέφτηκε και ο ευκολόπιστος Σάμπλιν τον πίστεψε. Ο Kalifalkzherston υποσχέθηκε στον Dodin να κερδίσει για αυτόν την κόρη του Samblin, Sophia. Μπόρεσε επίσης να θεραπεύσει μια φανταστική ασθένεια της Σαμπλίνα, η οποία προφέρθηκε ως θαύμα. Υποσχέθηκε στον Σάμπλιν να πολλαπλασιάσει τα πλούτη του Σάμπλιν μαγειρεύοντας χρήματα και μικρά διαμάντια, αλλά έφυγε με διαμάντια που πήρε από τον Σάμπλιν για ένα τέτοιο μαγείρεμα. Ωστόσο, ο Ντόντιν τον αιχμαλώτισε, με τον οποίο κέρδισε τη Σοφία. Τα τελευταία λόγια που είπε ο Ντόντιν απευθύνονται στο κοινό: «Μια τέτοια εξαπάτηση δεν είναι καινούργια στον κόσμο, νομίζω… παίρνει διαφορετικές μορφές σε [διαφορετικούς] χρόνους – αυτό σας δίνω για να το λάβετε υπόψιν σας.»
Ο χαρακτήρας. Το Kalifalkzherston προορίζεται ξεκάθαρα να αναπαραστήσει τον Cogliostro και το περιστατικό κλοπής διαμαντιών που ισχυρίστηκε ότι χρησιμοποιήθηκαν για το μαγείρεμα για να γίνουν μεγαλύτερα, απηχείται από το πραγματικό γεγονός της κλοπής ενός κολιέ με διαμάντια που του είχαν δανειστεί με βάση τον ισχυρισμό ότι θα μπορούσε να το χρησιμοποιήσει για την παραγωγή μεγαλύτερων διαμαντιών. Συμμετείχε επίσης σε μια πολύ πιο απαίσια υπόθεση που αφορούσε ένα διαμαντένιο κολιέ που μπορεί να ήταν η σπίθα για την έναρξη της Γαλλικής Επανάστασης. Η υπόθεση του κολιέ με διαμάντια, που περιελάμβανε έναν κοσμηματοπώλη στα πρόθυρα της χρεοκοπίας που χρειαζόταν να πουλήσει ένα ακριβό διαμαντένιο κολιέ που είχε φτιάξει για τον Λουδοβίκο XV που το είχε παραγγείλει για μια από τις αγαπημένες του εταίρες, αλλά είχε πεθάνει πριν την ολοκλήρωσή του και η εταίρα στη συνέχεια σε δυσμένεια στο νέο δικαστήριο, εξορίστηκε, αφήνοντας τον κοσμηματοπώλη από την τσέπη του για τα διαμάντια που είχε αγοράσει η δημιουργία του κολιέ.
Φαίνεται λοιπόν ότι πολλά δυσαρεστημένα κόμματα ενώθηκαν σε μια συνωμοσία εναντίον της νέας βασίλισσας Μαρίας Αντουανέτας σε μια ασυνήθιστα φιδίσια πλοκή που φαινόταν να ενώνει πολλά διαφορετικά σκέλη δυσαρέσκειας και να τα πλέκει επιδέξια μαζί για να σχηματίσουν ένα δίχτυ για να πιάσουν τη βασίλισσα και να προωθήσουν τη δυσαρέσκεια μεταξύ τους. το γαλλικό sans culottes προς τη γαλλική μοναρχία. γεγονότα που θα οδηγούσαν τελικά στη Γαλλική Επανάσταση.
Εν συντομία, η ιστορία είναι ότι η αυτοαποκαλούμενη Comtesse de la Motte, Jeanne de Valois-Saint-Rémy, με αριστοκρατική καταγωγή αλλά ο πατέρας της ήταν μεθυσμένος, ήθελε να αυξήσει το επίδομα που έλαβε από τη βασιλική αυλή για να της επιτρέψει να ζήσει έναν τρόπο που ένιωθε ότι της ταίριαζε. Βρήκε μια μάγκα με τη μορφή του καρδινάλιου Rohan που ήταν σε δυσμένεια με τη Μαρία-Αντουανέτα, αλλά ήθελε απεγνωσμένα να εξευμενίσει τη βασίλισσα. Η La Motte προφανώς προσποιήθηκε ότι ήταν στενή έμπιστη της Βασίλισσας και έδωσε στον Rohan επιστολές που πλαστογραφούσε ο εραστής της Retaux de Villette, εκφράζοντας όχι μόνο την εκτίμησή της για τις ιδιότητές του, αλλά αργότερα την αγάπη της γι' αυτόν. Ο Λα Μοτ κανόνισε μάλιστα μια συνάντηση μεταξύ του Ρόχαν και μιας πόρνης που έμοιαζε με τη Μαρία Αντουανέτα. Σε αντάλλαγμα η La Motte δανείστηκε μεγάλα χρηματικά ποσά από τον Rohan που του είπε ότι ήταν για φιλανθρωπικές δραστηριότητες της βασίλισσας, αλλά στην πραγματικότητα ήταν για να χρηματοδοτήσει τον δικό της τρόπο ζωής.
Στη συνέχεια, οι κοσμηματοπώλες προσέγγισαν τη La Motte για να τους βοηθήσουν να πουλήσουν το διαμαντένιο κολιέ με αντάλλαγμα μια προμήθεια. Η Retaux πλαστογράφησε επιστολές από τη βασίλισσα στον καρδινάλιο Rohan με εντολή να αγοράσει το κολιέ, λέγοντας ότι ήθελε να αγοράσει το περιδέραιο κρυφά για να αποφύγει οποιαδήποτε αρνητική δημοσιότητα για τη δαπάνη ενός τόσο μεγάλου ποσού (που ισοδυναμεί με 10 εκατομμύρια λίρες σε σημερινά χρήματα) στο μια εποχή που τόσοι πολλοί Γάλλοι πολίτες ζούσαν στη φτώχεια και πάλευαν να επιβιώσουν.
Η Jeanne κατηγόρησε τον Κόμη Cagliostro ότι ήταν αυτός που έπεισε τον Καρδινάλιο να αγοράσει το περιδέραιο και έτσι ήταν δυνητικά ο κατασκευαστής του κολιέ. Είναι περίεργο ότι, ενώ ο καρδινάλιος Rohan συνελήφθη αμέσως, και ο οποίος ήταν τελικά μόνο ένας φτωχός χαζός, ένας από τους κύριους πράκτορες της όλης υπόθεσης, η λεγόμενη Comtesse de la Motte συνελήφθη παρά μόνο τρεις μέρες αργότερα, δίνοντάς της αρκετό χρόνο. να καταστρέψει όλη την αλληλογραφία και τα στοιχεία που εμπλέκουν τους εμπλεκόμενους, όπως ο Ελευθεροτέκτονας Κόμης Cagliostro.
Παρά το γεγονός ότι η Μαρία Αντουανέτα ήταν εντελώς άψογη και πράγματι, η ίδια η ακμή ενός θύματος μιας άσεμνης και άθλιας συνωμοσίας, η κοινή γνώμη πήγε εναντίον της, χωρίς αμφιβολία ο τρόπος με τον οποίο χειρίστηκε την υπόθεση από τον Τύπο μπορεί να είχε αποτέλεσμα. Η αθώωση του καρδινάλιου Rohan φαινόταν επίσης να συμπεραίνει την αθωότητά του και την ενοχή της βασίλισσας, η οποία, όπως πιστεύεται, είχε χρησιμοποιήσει την Comtesse de la Motte στη δική της συνωμοσία εναντίον του καρδινάλιου Rohan.
Η Jeanne de la Motte, αν και βρέθηκε ένοχη και φυλακίστηκε, αργότερα δραπέτευσε και διέφυγε στην Αγγλία όπου δημοσίευσε τα απομνημονεύματά της όπου επιτέθηκε στην αδικημένη βασίλισσα και απεικονίστηκε ως αθώο θύμα των αυλικών της ίντριγκες. Το χέρι της προνοητικής δικαιοσύνης στην περίπτωσή της, ωστόσο, δεν άργησε να την πιάσει, και είτε μέσω του πράκτορα των εκδικητών αγγέλων και ενός Θεού που είχε αποφασίσει να αποσύρει τη θεία προστασία, είτε μέσω των πρακτόρων του Cagliostro που ήταν πρόθυμοι να καυτηριάσουν τυχόν χαλαρά αποτελέσματα. , κατέληξε να πέσει από το παράθυρο του δωματίου της στο ξενοδοχείο της ενώ προφανώς κρυβόταν από εισπράκτορες χρεών, αν και ο σύζυγός της ισχυρίστηκε ότι ήταν πράκτορες του επαναστάτη Duc d'Orleans, μεγάλος δάσκαλος της Ελευθεροτεκτονικής Στοάς Grand Orient de France, ο οποίος μπορεί να ήταν ένας από τους πράκτορες που προσπάθησαν να καυτηριάσουν το εν λόγω χαλαρό τέλος.
Όπως αναφέρθηκε στους Times, βρέθηκε «τρομερά τσακισμένη, το αριστερό της μάτι κομμένο, το ένα της χέρι και τα δύο της πόδια είναι σπασμένα» και η γυναίκα που κακοποίησε και έπαιξε τον ρόλο της, στην τελική πτώση, η Μαρία Αντουανέτα, πέθανε δύο χρόνια. μετά από αυτήν στη γκιλοτίνα το 1793.
Ο ίδιος ο δούκας της Ορλεάνης, ως ξάδερφος του βασιλιά Λουδοβίκου XVI, ήταν μέλος της βασιλικής ελίτ που είχε γίνει επαναστάτης και είχε μάλιστα ψηφίσει υπέρ της θανατικής ποινής για τον Βασιλιά. Όπως πολλοί από τους επαναστάτες όπως ο αιμοδιψής Ροβεσπιέρος, βρέθηκε να σηκώνεται με το δικό του πετράδι, υποφέροντας από τον ίδιο άδοξο θάνατο στο κοφτό γρήγορο φιλί της κυρίας Γκιλοτίνα. Αυτό που βλέπουμε εδώ είναι η απόρριψη της μαριονέτας, ή των χρήσιμων ηλιθίων και των απατεώνων: εκείνοι οι Ελευθεροτέκτονες που έχουν ξεπεράσει τη χρησιμότητά τους και που «ξέρουν πάρα πολλά» ενώ όσοι λειτουργούν και χειραγωγούν από τα παρασκήνια, μόνοι επιβιώνουν από τη φρίκη που έχουν εξαπολύσει.
Από το Webster's Secret Societies and Subversive Movements:
«Όμως όλες αυτές οι μυστικές πηγές διδασκαλίας είναι τυλιγμένες σε μυστήριο. Ενώ ο Saint-Germain και ο Cagliostro - ο οποίος αναφέρεται σε αυτή την αλληλογραφία με όρους ελαφρού χλευασμού - αναδύονται στο προσκήνιο, οι πραγματικοί μυημένοι παραμένουν κρυμμένοι στο παρασκήνιο. Ο Falk "είναι σχεδόν απρόσιτος!" Ωστόσο, ένα ακόμη σχεδόν ξεχασμένο έγγραφο της περιόδου μπορεί να ρίξει λίγο φως στον σημαντικό ρόλο που έπαιξε στα παρασκήνια στον Τεκτονισμό».
Και παραθέτοντας την Εβραϊκή Εγκυκλοπαίδεια:
«Ο Φαλκ... πιστεύεται ότι έδωσε στον Δούκα της Ορλεάνης, για να εξασφαλίσει τη διαδοχή του στο θρόνο, ένα φυλακτό που αποτελείται από ένα δαχτυλίδι, το οποίο λέγεται ότι ο Philippe Egalité πριν ανεβάσει στο ικρίωμα έστειλαν σε μια Εβραία, τη Juliet Goudchaux, η οποία το έδωσε στον γιο του, στη συνέχεια τον Louis Philippe.
Η Nesta Webster κάνει ξεκάθαρη τη σύνδεση μεταξύ του Falk και του Δούκα της Ορλεάνης:
«Ένα γεγονός, λοιπόν, φαίνεται από το σκοτάδι που περιβάλλει τη μυστική δύναμη πίσω από τη συνωμοσία των Ορλεανιστών, ένα γεγονός υψίστης σημασίας και βασίζεται επιπλέον σε καθαρά εβραϊκά στοιχεία: ο Δούκας ήταν σε επαφή με τον Φαλκ όταν στο Λονδίνο και ο Φαλκ υποστήριξε το σχέδιό του του σφετερισμού. Έτσι πίσω από τον αρχισυνωμότη της επανάστασης στεκόταν «ο Αρχηγός όλων των Εβραίων». Μήπως εδώ, στα «χρυσά σεντούκια» του Φαλκ, θα μπορούσαμε να βρούμε την πηγή μερικών από αυτά τα δάνεια που λήφθηκαν στο Λονδίνο από τους Οφειλέτες της Ορλεάνης για να χρηματοδοτήσουν τις ταραχές της Επανάστασης, που τόσο παράλογα περιγράφονται ως «l'or de» Πιτ;
Η άμεση σχέση μεταξύ της επίθεσης στη γαλλική μοναρχία και των εβραϊκών κύκλων στο Λονδίνο φαίνεται περαιτέρω από την περίεργη συνέχεια των ταραχών του Γκόρντον. Το 1780 ο μισογύνης Λόρδος Τζορτζ Γκόρντον (όπως τον περιγράφει ένας Εβραίος συγγραφέας), ο επικεφαλής του λεγόμενου «προτεσταντικού» όχλου, παρέλασε στη Βουλή των Κοινοτήτων για να διαμαρτυρηθεί για το νομοσχέδιο για την ανακούφιση των Ρωμαιοκαθολικών αναπηριών και στη συνέχεια προχώρησε στην υλοποίηση του σχεδίου του να κάψει το Λονδίνο. Κατά τη διάρκεια των πενθήμερων ταραχών που ακολούθησαν, καταστράφηκε περιουσία ύψους 180.000 λιρών. Μετά από αυτό «ο γόνος του δουκικού οίκου του Γκόρντον απέδειξε την ανθεκτικότητα της αγάπης του για τον Προτεσταντισμό με το να ομολογεί την εβραϊκή πίστη» και έγινε δεκτός με τις υψηλότερες τιμές στη Συναγωγή.
Ο ίδιος Εβραίος συγγραφέας, που τον έχει περιγράψει νωρίτερα ως μισογύνη, παραθέτει αυτό το πανηγυρικό για την ορθοδοξία του: «Ήταν πολύ τακτικός στις εβραϊκές τελετές του. κάθε πρωί τον έβλεπαν με τα φιλάκια ανάμεσα στα μάτια του, και απέναντι από την καρδιά του... Το ψωμί του Σαββάτου ήταν ψημένο σύμφωνα με τον τρόπο των Εβραίων, το κρασί του ήταν εβραϊκό, το κρέας του ήταν εβραϊκό, και ήταν ο καλύτερος Εβραίος στον η εκκλησία του Ισραήλ». Και ήταν αμέσως μετά τη μεταστροφή του στον Ιουδαϊσμό που δημοσίευσε στο The Public Advertiser τη συκοφαντία κατά της Μαρίας Αντουανέτας που οδήγησε στη φυλάκισή του στο Newgate».
Έτσι, πίσω από όλα τα κινήματα και τις προσωπικότητες που βοήθησαν στην υποκίνηση της Γαλλικής Επανάστασης, βρίσκουμε αυτόν τον άνθρωπο Φαλκ. Είναι απίθανο να ήταν ο μοναδικός «χειριστής» όλων των μασονικών μαριονέτες, αλλά είναι ένας του οποίου το όνομα έχει αποκαλυφθεί σε εμάς μέσω της ιστορίας και δεν πρέπει να ξεχάσουμε γιατί αν δεν μάθουμε από τα λάθη του παρελθόντος, θα να είναι καταδικασμένοι να τις επαναλάβουν, και αυτό φαίνεται να είναι η πορεία για την ανθρωπότητα, επειδή δεν έχουμε αρκετούς ανθρώπους που να γνωρίζουν οποιαδήποτε από αυτές τις πληροφορίες ή, μάλιστα, να ενδιαφέρονται περισσότερο για αυτές. Ωστόσο, αν φαινόταν ξεκάθαρα στα μάτια τους ότι γνωρίζοντας αυτές τις πληροφορίες και ενεργώντας σύμφωνα με αυτές θα τους προστάτευε, τα παιδιά τους, τους φίλους και τους αγαπημένους τους, από τις εξάρσεις του πολέμου και της επανάστασης στις οποίες αυτοί οι άνθρωποι συνεχώς μας ελίσσουν, τότε θα ενεργούσαν , τουλάχιστον κάποιος θα το ήλπιζε. Αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να δω τίποτα από όλα αυτά να συμβαίνει, επομένως αυτές οι πληροφορίες θα πρέπει να παραμείνουν σε όσους έχουν την αίσθηση να προστατεύουν και να προστατεύουν τον εαυτό τους και τους αγαπημένους τους και θα μπορούν να δουν τα ίδια ενδεικτικά σημάδια, τα οποία ήταν ατελείωτα επαναλαμβάνεται στην ιστορία, κάτι που οι περισσότεροι άνθρωποι θα το αγνοούν μέχρι να καταναλωθούν. Οι σοφοί θα έχουν κάνει απρόοπτα για να απομακρυνθούν από τη σκηνή της καταστροφής, άγρυπνοι με μάτια ορθάνοιχτα και πόδι, και όχι, να κοιμούνται μπροστά στην τηλεόραση, ενώ ο δημοσιογράφος χτυπά το φόρο της καταστροφής τους.
Για να επιστρέψω λοιπόν στον Φαλκ, ο οποίος ήταν ένας από τους μυστηριώδεις κρυφούς ηγεμόνες του Τεκτονισμού, ένας Σαββατιανός Καμπαλιστής και αγαπημένος των Εβραίων χρηματοδότων και συνδεόμενος με μερικές από τις χειρότερες αιματοχυσίες του 18ου αιώνα με τη μορφή της Γαλλικής Επανάστασης, είμαι έκπληκτος διαπίστωσα ότι ήταν ο γείτονάς μου για σχεδόν ένα χρόνο, καθώς τα σάπια κόκαλά του δεν βρίσκονταν πολύ πιο μακριά από 100 μέτρα από το σημείο που κοιμήθηκα στο Stocks Court για τον πρώτο μου χρόνο στο Globe Road, γιατί ο άντρας είναι θαμμένος στη γωνία από το παλιό μου Halls of Residence στο Stepney Green του παλιού μου University Queen Mary College στο Mile End.
Εξακολουθεί να μνημονεύεται και να τιμάται, καθώς η ταφόπετρά του έχει μια υπερυψωμένη πλατφόρμα με ένα μεταλλικό κουτί κάτω από αυτό που περιέχει πολλά μικρά τσαγιέρα που αναμφίβολα είναι αναμμένα για να τον τιμήσουν.
Ο επιτάφιος στον τάφο του γράφει:
«Εδώ ενταφιάζεται ο ηλικιωμένος και έντιμος άνθρωπος, μια σπουδαία προσωπικότητα που ήρθε από την Ανατολή, ένας καταξιωμένος σοφός, ένας έμπειρος στην Καμπάλα... Το όνομά του ήταν γνωστό στα πέρατα της γη και μακρινά νησιά».
Το πανεπιστήμιο χτίστηκε γύρω και ενσωμάτωσε πολλά παλιά αγροτεμάχια εβραϊκού νεκροταφείου, ένα τέτοιο, κάπως ασυνήθιστα στριμωγμένο μεταξύ του κτιρίου της σχολής αγγλικών που παρακολούθησα για τρία χρόνια, και του κτιρίου των ιατρικών επιστημών και εκπλήσσομαι που η γνώση ενός ανθρώπου του οποίου οι δραστηριότητες θα λύσουν τόσοι πολλοί από τους γρίφους του παρελθόντος και
του παρόντος, ήταν ξαπλωμένοι ακριβώς κάτω από τη μύτη μου για πολλά χρόνια του χρόνου μου στο Queen Mary College Το εβραϊκό νεκροταφείο Velho στο Mile End πίσω από ένα κτίριο που ονομάζεται σπίτι Albert Stern, το οποίο πήρε το όνομά του από έναν Εβραίο τραπεζίτη (φαντάσου το!) υπεύθυνος για την παραγωγή βρετανικών τανκ κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, το οποίο σε σύγκριση με τις σχετικά πρόσφατες πανύψηλες αίθουσες κατοικίας γύρω του, φαίνεται Σχεδόν κρυμμένο από το σχετικά μικρό του μέγεθος και την παλιά γκρίζα πέτρινη κατασκευή με τα περίτεχνα υλικά των νεότερων κτιρίων και έχει ακόμη και μερικές πλάκες στα εβραϊκά και αγγλικά στο μπροστινό μέρος που τιμούν το νεκροταφείο, το εβραϊκό νοσοκομείο που ήταν στο χώρο και το νεκροταφείο πίσω από αυτό, καθώς και μια πλάκα που μνημονεύει τον Edward Lumbrozo Mocatta, από την εβραϊκή οικογένεια οικονομικών που καταγόταν από Πορτογαλία, ο οποίος πέθανε το 1915. Ο Ντένις Γουίτλι στο μυθιστόρημά του του 1930 The Devil Rides out περιλαμβάνει ένα απεχθής και λιπαρός χαρακτήρας που ονομάζεται Mocatta και είναι ο ξένος ηγέτης μιας σατανικής λατρείας που έχει την ικανότητα να πλάθει δαίμονες.
Κάποτε περνούσα χρόνο σε εκείνο το κτήριο καπνίζοντας χόρτο και ακούγοντας Pink Floyd με μια τζίντζερ μαθήτρια που λεγόταν Νατάσα και γνωστή ως Flash στις φίλες της, η οποία παρακολουθούσε το μάθημά μου στην Αστροφυσική, την οποία εγκατέλειψα υπέρ της αγγλικής λογοτεχνίας. . Σε τέτοιες στιγμές σκέφτομαι την προς τα πίσω αιτιότητα, όπου γεγονότα στο παρελθόν μπορούν να επηρεαστούν από γεγονότα στο μέλλον, ή τουλάχιστον ότι μπορούν να συνδεθούν με κάποιο τρόπο που υποδηλώνει μια τάξη εκτός χρόνου. Πράγματι, ο Jacques Vallee έρχεται σε μια παρόμοια θεωρία την οποία αποκαλεί: «το Συνειρμικό Σύμπαν» όπου διατυπώνει τη θεωρία ότι το σύμπαν δεν είναι διατεταγμένο στο χώρο και στο χρόνο αλλά από συσχετίσεις. δηλαδή υπάρχει ένας μηχανισμός τάξης που προσπαθεί να ομαδοποιήσει συνειρμικά γεγονότα, αυτό είναι αυτό που ονομάζουμε «σύμπτωση» και αποκαλύπτει μια έμφυτη συνειρμική τάξη του σύμπαντος που υπάρχει πέρα από την αντίληψή μας για τον γραμμικό χρόνο:
«Πιστεύω ότι υπάρχει ένα σύστημα γύρω από εμάς που υπερβαίνει τον χρόνο όπως υπερβαίνει τον χώρο. Παραμένω βέβαιος ότι η ανθρώπινη γνώση είναι ικανή να κατανοήσει αυτήν την ευρύτερη πραγματικότητα. Υποψιάζομαι ότι μερικοί άνθρωποι το έχουν ήδη καταλάβει και δείχνουν το χέρι τους σε πολλές πτυχές των συναντήσεων με UFO. Εάν δεν υπάρχει χρονική διάσταση όπως συνήθως υποθέτουμε ότι υπάρχει, μπορεί να διασχίζουμε συμβάντα κατά συσχετισμό. Ίσως είχα αναρτήσει ασυνείδητα ένα τέτοιο αίτημα σε κάποιο ψυχικό πίνακα ανακοινώσεων με τη λέξη-κλειδί «Μελχισεδέκ». Αν ζούμε στο συνειρμικό σύμπαν του επιστήμονα λογισμικού και όχι στο διαδοχικό σύμπαν του χωροχρόνου φυσικού, τότε τα θαύματα δεν είναι πλέον παράλογα γεγονότα. Αντίθετα, η συνείδηση θα πρέπει να οριστεί ως η διαδικασία με την οποία ανακτώνται και διασχίζονται οι ενημερωτικοί συσχετισμοί. Η ψευδαίσθηση του χρόνου και του χώρου θα ήταν απλώς μια παρενέργεια της συνείδησης καθώς διασχίζει συνειρμούς».
Ανακάλυψα αυτό το ίδιο φαινόμενο ανεξάρτητα και το ονομάζω «δημιουργώντας μια συνεκτική μονάδα πραγματικότητας» και έγραψα σχετικά στο βιβλίο μου «Light in the Darkness: 4D Investigations»:
«Ένα μοτίβο στην 4d πραγματικότητα είναι η ταξινόμηση των γεγονότων και των φαινομένων σε αναγνωρίσιμα και ουσιαστικά πρότυπα της πραγματικότητας. Αυτό είναι σύμπτωση. Είναι η διάταξη ανθρώπων και γεγονότων σε μια ουσιαστική συνεκτική ενότητα της πραγματικότητας.
Η αντίληψη του χρόνου και η αλληλουχία των γεγονότων στο χρόνο, μας δίνει την εντύπωση ότι υπάρχουν διαφορετικές στιγμές στην πραγματικότητα. Ότι πέρυσι ΕΙΝΑΙ μια διαφορετική στιγμή στην πραγματικότητα, ότι πριν από δέκα λεπτά ήταν κάτι άλλο που τώρα πέρασε και ότι αύριο θα είναι επίσης μια διαφορετική «στιγμή» στην πραγματικότητα. Ωστόσο, αυτές δεν είναι πραγματικά διαφορετικές στιγμές αλλά μέρος του ίδιου συνεχούς συνεχούς που αντιλαμβανόμαστε διαδοχικά και χωρίζονται από το χρόνο, αλλά αυτός ο διαχωρισμός είναι μόνο μια ανθρώπινη αντίληψη. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο το χθες δεν μπορεί να συνδεθεί με το αύριο, όχι μόνο προς τα εμπρός στο χρόνο, αλλά και προς τα πίσω στο χρόνο, επειδή βασικά δεν ΥΠΑΡΧΕΙ χρόνος, υπάρχει μόνο μία αιώνια στιγμή. Αυτό το συνεχιζόμενο ΣΗΜΑ αντίληψης με το οποίο είμαστε όλοι συνδεδεμένοι».
https://www-truthspoon-com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου