ΜΕΡΟΣ Δ΄
Μάθιου Ερέτ
Στην αρχή αυτής της σειράς που εξερευνά το τελετουργικό μαύρης μαγείας πίσω από τις δολοφονίες στο Whitechapel το 1888, διαπιστώσαμε το εκπληκτικό γεγονός ότι τα σώματα των πέντε θυμάτων του «κανονιού» Αντεροβγάλτη τοποθετήθηκαν σύμφωνα με τη γεωμετρία του Vesica Piscis.
Οπως εχουμε πει το χαρακτηριστικό του Vesica Piscis εμφανίζεται ευρέως στην ιερή τέχνη και την αρχιτεκτονική των πολιτισμών τόσο της δύσης όσο και της ανατολής.
Ο συμβολισμός που προέρχεται από το Vesica Piscis έχει χρησιμοποιηθεί για να παρουσιάσει σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, την κολπική μήτρα, άλλες φορές το ψάρι (το ίδιο ένα σύμβολο για την εποχή των Ιχθύων και του Ιησού), ενώ άλλες φορές μια μεταφορά για όλους τους δυϊσμούς ή για τη σύνδεση ουρανού και γης, ενώ άλλες φορές ένα σύμβολο για το σταυρό (που σημαίνει θυσία και συμφιλίωση). Κάποιος μπορεί ακόμη και να αναγνωρίσει την κατασκευή του εμβλήματος Opus Dei μέσα στο Vesica Piscis (εικόνα κάτω δεξιά).
Αξίζει να σημειωθεί ότι το Vesica Piscis είναι επίσης ενσωματωμένο στις γωνίες που σχηματίζουν την περίφημη εικόνα του τεκτονισμού. Κάποιοι θα μπορούσαν να πουν ότι αυτό τουλάχιστον είναι ένα σημάδι του κακού του... ή μήπως είναι;
Όχι ακριβώς... μια μάχη μαίνεται μέσα στον τεκτονισμό εδώ και αιώνες για το ζήτημα της ερμηνείας του νοήματος αυτών των γεωμετρικών σχέσεων που είναι ενσωματωμένες στους νόμους του σύμπαντος και της ανθρώπινης κοινωνίας... Πιο συγκεκριμένα, αυτές οι γεωμετρίες πρέπει να γίνουν κατανοητές για όλους, ή να μυστικοποιηθούν και να χρησιμοποιηθούν μόνο από μια ελίτ κάστα αφεντικών που κυριαρχούν σαν ηδονιστικοί θεοί σε έναν κόσμο δεισιδαιμονικών σκλάβων;
Ενώ είναι προφανές ότι οι διεστραμμένοι αποκρυφιστές έχουν φετιχοποιήσει αυτό το γεωμετρικό μοτίβο κατά τη διάρκεια των χιλιετιών, θα ήταν λάθος να το αντιμετωπίσουμε ως εγγενώς κακό, όπως μερικοί μπορεί να έχουν την τάση να κάνουν.
Η ορθολογική ομορφιά του Vesica Piscis
Από καθαρά ορθολογική άποψη, υπάρχει μια απλή ομορφιά που περιέχεται στην περίπτωση δύο επικαλυπτόμενων κύκλων που μοιράζονται μια κοινή ακτίνα.
Αυτή η σχέση είναι τόσο απλή όσο και μια ουσιαστική κατασκευή στην πορεία προς οποιαδήποτε σωστή μελέτη της εποικοδομητικής γεωμετρίας. Κάνοντας αυτό το πρώτο βήμα αφού σχεδιάσει έναν κύκλο οποιασδήποτε δεδομένης ακτίνας με μια πυξίδα, ένας έξυπνος μαθητής θα είναι γρήγορα σε θέση να κάνει μια σημαντική σειρά μεταγενέστερων ανακαλύψεων.
Για παράδειγμα, μόλις κατασκευαστεί το vesica piscis ο μαθητής θα ανακαλύψει πολύ γρήγορα κατανοητές αναπαραστάσεις των τετραγωνικών ριζών των 2, 3 και 5).
Εκφρασμένες μαθηματικά (δηλαδή: από ένα 1 διάστατο πλαίσιο απλής γραμμικής επέκτασης ή συστολής), οι προσπάθειες να καταστούν αυτά τα σύμβολα κατανοητά αποτυγχάνουν εντελώς, καθώς βασίζονται σε ασύμμετρα στοιχεία που είναι ανέκφραστα μέσα σε ένα μονοδιάστατο πεδίο. Για παράδειγμα, η τετραγωνική ρίζα δύο εκφρασμένη μαθηματικά είναι 1,4142135623... (στο άπειρο) και η τετραγωνική ρίζα του 3 εκφράζεται ως 1.73205080757... (στο άπειρο) και η τετραγωνική ρίζα του 5 γίνεται 2.2360679775... (στο άπειρο).
Είναι σαφές ότι ένας μαθηματικός νους δεν θα μπορέσει ποτέ να τυλιχτεί γύρω από την απλή καθολική αλήθεια της σύζευξης του απείρου και του πεπερασμένου που εκφράζεται στη Vesica Piscis, η οποία μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο όταν κάποιος μάθει να μην αντιμετωπίζει τη γεωμετρία ως υποκατηγορία των μαθηματικών, αλλά μάλλον ως το πεδίο των υπερβατικών.
Τι είναι τα Ορθολογικά Υπερβατικά;
Αν προσεγγιστούν από την άποψη της εποικοδομητικής γεωμετρίας, όπως έγινε από μεγάλα μυαλά όπως ο Πλάτωνας, ο Luca Pacioli, ο Leonardo da Vinci ή ο Johannes Kepler, αυτοί οι όροι που βρίσκονται μέσα στο Vesica Piscis- με ιδιαίτερη έμφαση στη χρυσή τομή (που είναι ένας όρος που επινοήθηκε από τον DaVinci και βρίσκεται μέσα στην τετραγωνική ρίζα της αναλογίας των πέντε) - γίνονται εξαιρετικά κατανοητοί και ακόμη και οι θεμέλιοι λίθοι πάνω στους οποίους μπορούν τώρα να γίνουν όλες οι υψηλότερες ανακαλύψεις.
Μέσα στο Vesica, βρίσκουμε την πλευρά ενός ισόπλευρου τριγώνου και την υποτείνουσα ενός κύβου (και οι δύο τετραγωνική ρίζα του 3) και την πλευρά ενός πενταγώνου (τετραγωνική ρίζα 5 μείον 1) που περιέχονται όλα μέσα σε αυτούς τους δύο επικαλυπτόμενους κύκλους.
Με αυτές τις αναλογίες, μπορούν να κατασκευαστούν όλα τα στοιχειώδη σχήματα, όπως και τα πέντε πλατωνικά στερεά που μελετήθηκαν από τον Πλάτωνα πριν από 2300 χρόνια.
Το χρυσό τμήμα που περιέχεται στην κατασκευή του πενταγώνου, και του δωδεκάεδρου, μπορεί επίσης να αφαιρεθεί από το πεδίο της ανορθολογικής λατρείας των ελευθεροτεκτόνων της σκωτσέζικης τελετουργίας και έτσι μπορεί να κατανοηθεί και να εξεταστεί χρησιμοποιώντας το φως της λογικής.
Η ικανότητα του νου να κατανοεί υπερβατικούς αριθμούς χωρίς να μετατρέπεται σε μυστικιστές ζελέ εγκεφάλου είναι το κλειδί για οποιεσδήποτε ανώτερες ανακαλύψεις ενός Johannes Kepler που εργάστηκε μέσω αυτών των γεωμετρικών σχέσεων προκειμένου να ανακαλύψει τις αρμονικές αναλογίες που οργανώνουν τη συμπεριφορά του ηλιακού συστήματος μέσα στις Αρμονίες του Κόσμου του 1619 και αναφέρονται από τον Poe στην πραγματεία του 1849 Εύρηκα.
Το Μυστικιστικό Ναυάγιο της «Ιερής Γεωμετρίας»
Ωστόσο, στον ανόητο κόσμο του αποκρυφιστικού μυστικισμού, τέτοιες προσεγγίσεις στην εποικοδομητική γεωμετρία αντικαθίστανται με τον σχεδόν χωρίς νόημα όρο «ιερή γεωμετρία».
Πάρτε για παράδειγμα ένα δημοφιλές δείγμα από ένα σύγχρονο πνευματικό μέσο που ονομάζεται Ronna Verzane "διοχετεύοντας" ένα μήνυμα από έναν χαρακτήρα που πιστεύει ότι είναι ο Αρχάγγελος Μιχαήλ: "Η εικόνα vesica pisces είναι ένα σύμβολο του ενοποιημένου πατέρα / μητέρας θεού μας ως οι δύο κύριες πτυχές του υπέρτατου δημιουργού με την κοσμική μήτρα της δημιουργίας, το vesica piscis, στο κέντρο. Το vesica piscis είναι μια πύλη φωτός. Είναι η μήτρα της δημιουργίας και η πηγή της συνείδησης της ενότητας. Η δημιουργία αποτελείται από συνεχώς διευρυνόμενους, μεγαλύτερους, αλληλένδετους κύκλους, με την πύλη vesica piscis ενδιάμεσα, η οποία δημιουργεί το σύμβολο του λουλουδιού της ζωής.
Τα συμβολικά άλματα που κάνουν οι αποκρυφιστές όταν μιλούν για τη Vesica είναι τόσο παράλογα όσο και επικίνδυνα, και όταν αυτά τα ευφάνταστα άλματα γίνουν ιερή παράδοση μεταξύ των εσωτερικών μάγων, μπορεί να γίνουν θανατηφόρα.
Ένα τέλειο παράδειγμα αυτής της θανατηφόρας διαστροφής για κάτι όμορφο μπορεί να βρεθεί στο βιβλίο του Aleister Crowley «Μαγεία», όπου «το μεγάλο θηρίο» περιγράφει τον «ναό» (τόσο κυριολεκτικά όσο και τη δομή του εσωτερικού ναού / ψυχής των μυημένων του) ως «αυτό το σχήμα είναι το Vesica Piscis, αλλά είναι μόνο ο μεγαλύτερος από τους Μάγους που μπορεί έτσι να διαμορφώσει το Ναό. Μπορεί, ωστόσο, να υπάρχει κάποια επιλογή δωματίων. Αυτό αναφέρεται στη δύναμη του Μάγου να μετενσαρκωθεί σε ένα κατάλληλο σώμα.
Τι βλέπει ο Crowley μέσα στη Vesica που πιστεύει ότι πρέπει να βοηθήσει τον «Μάγο» να «μετενσαρκωθεί σε κατάλληλα σώματα»;
Στο κεφάλαιο «Ο Βωμός», ο Crowley γράφει ότι ο Μάγος του: «θα πρέπει να προσπαθήσει να κάνει γεωμετρικές κατασκευές για να συμβολίσει τις κοσμικές μετρήσεις. Για παράδειγμα, μπορεί να πάρει τις δύο διαγώνιες ως (ας πούμε) τη διάμετρο του ήλιου. Στη συνέχεια, η πλευρά του βωμού θα βρεθεί να έχει μήκος ίσο με κάποιο άλλο κοσμικό μέτρο, ένα vesica τραβηγμένο στο πλάι κάποιο άλλο, ένα "rood cross" μέσα στο vesica ένα άλλο. Κάθε Μάγος πρέπει να επεξεργαστεί το δικό του σύστημα συμβολισμού – και δεν χρειάζεται να περιοριστεί σε κοσμικές μετρήσεις. Η κορυφή της Αγίας Τράπεζας θα είναι καλυμμένη με χρυσό, και πάνω σε αυτό το χρυσό θα πρέπει να είναι χαραγμένη κάποια τέτοια μορφή όπως η Ιερά Αφιέρωση, ή η Νέα Ιερουσαλήμ, ή, αν έχει την ικανότητα, ο Μικρόκοσμος του Βιτρούβιου, για τον οποίο δίνουμε παραδείγματα».
Χωρίς ποτέ να έχει κατασκευάσει το πραγματικό Vesica ή να έχει εμπλακεί σε οποιαδήποτε άλλη ενοχλητική επίδειξη οποιασδήποτε εποικοδομητικής γεωμετρίας, ο Crowley ξεκινά απευθείας σε μια απόκρυφη ερμηνεία του Πεντάκτινου (δηλαδή: ένα Πεντάγωνο που περιβάλλεται από έναν κύκλο).
Το Τέρας δηλώνει:
Όλα τα Πεντάκτινα θα περιέχουν τις τελικές αντιλήψεις του κύκλου και του σταυρού, αν και μερικοί θα προτιμήσουν να αντικαταστήσουν τον σταυρό με ένα σημείο, ή με ένα Ταυ, ή με ένα τρίγωνο. Το Vesica Pisces χρησιμοποιείται μερικές φορές αντί για τον κύκλο, ή ο κύκλος μπορεί να γλυφιστεί ως φίδι...
Η δυαδικότητα της συνείδησης αντιπροσωπεύεται επίσης μερικές φορές και το ίδιο το Δέντρο της Ζωής μπορεί να απεικονίζεται σε αυτό, ή στις κατηγορίες. Πρέπει να προστεθεί ένα έμβλημα του Μεγάλου Έργου. Αλλά το Πεντάκτινο θα είναι ατελές, εκτός αν κάθε ιδέα αντιπαραβάλλεται με ισορροπημένο τρόπο με το αντίθετό της, και αν δεν υπάρχει μια απαραίτητη σύνδεση μεταξύ κάθε ζεύγους ιδεών και κάθε άλλου ζεύγους.
Εδώ βρίσκουμε την ουσία αυτού που μετατρέπει τη γεωμετρία από κάτι πραγματικά ιερό, λογικό και όμορφο σε κάτι διεστραμμένο... Εννοώ, φυσικά, την απατηλή προσπάθεια να εμφυσηθούν ηθικά αντίθετα στην ενότητα.
Δεν είναι να απορεί κανείς που η Vesica Piscis έχει χρησιμοποιηθεί ως ιερό σύμβολο από όλα τα διονυσιακά-απολλώνια λατρευτικά συστήματα από την αρχαιότητα μέχρι τη σύγχρονη Λέσχη Hellfire και τη Χρυσή Αυγή.
Εκεί όπου η ηλιακή θεότητα Απόλλωνας/Ήλιος αντιπροσωπεύει μια στωική «αρσενική κυρίαρχη» ενέργεια που υποδηλώνει ψυχρή λογική και την επιβολή της «θέλησης» πάνω στις επιθυμίες κατά τη διάρκεια της ημέρας, οι σαρκικές επιθυμίες του ζωώδους πνεύματος γίνονται ελεύθερες να αναδυθούν σε οργιαστική ευδαιμονία κάτω από τη θηλυκή ενέργεια του φεγγαριού τη νύχτα.
Αντί για την ιουδαιο-χριστιανική αντίληψη κάθε ατόμου προικισμένου με μια μοναδική αθάνατη ψυχή που θα μπορούσε να γίνει καλύτερη ή χειρότερη ανάλογα με τις κακίες ή τις αρετές που επιδιώκουμε στη ζωή, οι γνωστικοί, οι Ροδόσταυροι και οι Θεόσοφοι έχουν προωθήσει την ύπαρξη δύο διαφορετικών ψυχών που μπορούν να «εναρμονιστούν» μόνο με τελετουργίες και τελετουργίες που ενσωματώνουν το κακό με την καλοσύνη.
Πάρτε για παράδειγμα τα γραπτά του Ελβετού αποκρυφιστή, Καμπαλιστή και Ροδόσταυρου Johann Bachofan για τους Βέσικα Ιχθείς:
"Ένα εντυπωσιακό χαρακτηριστικό του συμβόλου Vesica είναι ότι απεικονίζει σωματικά όργανα, ανοίγματα και λειτουργεί ως γέφυρες προς την πνευματική μεταμόρφωση: Το εσωτερικό μάτι, η ιερή μήτρα, το Yoni της θεάς, το στόμα του δημιουργού θεού Ra, ο οποίος έφτυσε την πρώτη μορφή ζωής μετά από σεξουαλική επαφή με τον εαυτό του".
Το "Yoni" που αναφέρεται από τον Bachofan παραπάνω είναι η σανσκριτική λέξη για τη "μήτρα" ή τον κόλπο και συνήθως απεικονίζεται σε συνδυασμό με τον φαλλικό όρο "Linga". Και οι δύο κατέχουν εξέχουσα θέση στις παραδόσεις Σάκτι / Σίβα στον Ινδουισμό και επίσης σε όλες τις ταντρικές μελέτες των Crowley, Blavatsky και Bachofan.
Η σύζευξη του Yoni (μήτρα) και της Linga (φαλλός) καθοδήγησε επίσης τις αρχιτεκτονικές αποφάσεις των αποκρυφιστών στα σχέδια του 16ου αιώνα της πλατείας του Αγίου Πέτρου στην πόλη του Βατικανού και στις ανακαινίσεις του μνημείου της Ουάσιγκτον στις ΗΠΑ το 2004.
Ο Carl Jung, ο οποίος έκανε τα περισσότερα για να ηγηθεί της γνωστικής αναβίωσης τον 20ό αιώνα, μίλησε για τη διπλή σημασία της αναπαράστασης της μήτρας του θηλυκού από τη Vesica και της πληγής διάτρησης του αρσενικού, καθώς και για το rebranding του Χριστού Shakti-Shiva όταν είπε ότι η Vesica εξέφραζε: «την ανδρογενή φύση του Χριστού που η παραδοσιακή εκκλησία κατέπνιξε».
Και η σύγχρονη γνωστική ακαδημαϊκός Elaine Pagels ακολούθησε τα βήματα του Jung, γράφοντας ότι «το θείο πρέπει να κατανοηθεί με όρους μιας αρμονικής δυναμικής σχέσης αντιθέτων».
Οι τελετουργίες που συνδέονται με τη σύγκλιση των αντιθέτων (ζωή/αναπαραγωγή και θάνατος/δολοφονία ή θηλυκότητα με αρρενωπότητα... Ή απλά η ωμή ενοποίηση του καλού και του κακού δεν εφαρμόζεται μόνο εσωτερικά από τους επαγγελματίες της «πνευματικής αλχημείας» όπως αυτοί που περιγράφηκαν παραπάνω, αλλά εφαρμόζεται επίσης εξωτερικά μέσα στην κοινωνία.
Ένα από αυτά τα τελετουργικά συνέβη να είναι η Καμπαλιστική κατά συρροή δολοφονία υπό την επίβλεψη του Ελευθεροτεκτονικού Μεγάλου Μαγίστρου Charles Warren, του βασιλιά Edward VII, του Ροδόσταυρου Robert D'Onston Stephenson (και ηγετικών μελών των Θεοσοφιστών) των οποίων τα ακρωτηριασμένα θύματα εντοπίστηκαν στο σχηματισμό του vesica piscis κατά τη διάρκεια 9 εβδομάδων το 1888.
Αυτή ήταν η λατρεία του Απόλλωνα-Διονυσίου/Ηλιακού-Σεληνιακού που ενσωματώθηκε σε όλα τα μοναστικά Τάγματα τις τελευταίες δύο χιλιετίες - συμπεριλαμβανομένου του εσωτερικού πυρήνα των Βενεδικτίνων, των Κιστερκιανών, των Ναϊτών, των Αγγλικανών και των Ιησουιτών... μέχρι την άνοδο του 19ου αιώνα Plymouth Brethres του John Nelson Darby που γέννησε σατανιστές όπως ο Sir Robert Anderson και ο Aleister Crowley.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου