«Εννοιολογικά, μπορούμε να ονομάσουμε αλήθεια αυτό που δεν μπορούμε να αλλάξουμε. Μεταφορικά, είναι το έδαφος στο οποίο στεκόμαστε και ο ουρανός που απλώνεται από πάνω μας».
— Χάνα Άρεντ, «Αλήθεια και Πολιτική»
Στις 22 με 24 Σεπτεμβρίου έλαβε μέρος η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών για να συζητήσουν το “κοινό μέλλον της ανθρωπότητας”. Μπορείτε να διαβάσετε το κείμενο με 66 σελίδες εδώ. Το περιεκτικό έγγραφο ζητά μια ενιαία παγκόσμια προσέγγιση για την αντιμετώπιση θεμάτων όπως η βιώσιμη ανάπτυξη, η κλιματική αλλαγή και η διεθνής ειρήνη, κάτι που πολλοί επικριτές υποστηρίζουν ότι θα μπορούσαν να περιορίσουν την ικανότητα των εθνών να κυβερνούν ανεξάρτητ
Το έγγραφο υπογραμμίζει μια σειρά δεσμευτικών διεθνών συνθηκών που θα μπορούσαν να επιβάλλουν παγκόσμιες εντολές στα κράτη, αμφισβητώντας τη νομοθετική τους ανεξαρτησία και δίνοντας προτεραιότητα στο διεθνές δίκαιο έναντι των εθνικών συμφερόντων. Πρόκειται για ένα κείμενο που προωθεί την ΝΤΠ, όπως ξέρουμε για την ατζέντα.
Μερικές βασικές γνώσεις
Ενώ ο πολύς κόσμος θεωρεί ότι ο ΟΗΕ είναι ένας θεσμός δίκαιος και διακρατικός, η αλήθεια δεν μπορεί να ήταν πιο μακριά. Ο ΟΗΕ δημιουργήθηκε μετά τον ΒΠΠ ως ένας θεσμός που θα ενδυνάμωνε την ηγεμονία των ΗΠΑ σε παγκόσμια κλίμακα. Ο πολύ γνωστός Δαβίδ Ροκεφέλερ ήταν ο εμπνευστής της μεταφοράς των Ηνωμένων Εθνών με έδρα την Γενεύη στην Νέα Υόρκη, σε οικόπεδο που παραχώρησε για αυτό το σκοπό. Ο πατέρας του Δαβίδ, ο Τζον Ροκεφέλερ ήταν ευγονιστής, που μετέφερε την ευγονική στον Χίτλερ ήδη από τα μέσα του 1930. Υπάγεται σε αυτό που λέγεται “μαλακή δύναμη” της αυτοκρατορίας. Για περισσότερα για τον ρόλο του Ροκεφέλερ στην ίδρυση του ΟΗΕ διαβάστε το επιστημονικό άρθρο που εξιστορεί το θέμα εδώ.
Τι προηγήθηκε
Η Λέσχη της Ρώμης ήταν ένα νεομαλθουσιανό think tank με επιρροή που ιδρύθηκε από μια φωλιά δυτικών ολιγαρχών με επικεφαλής τον Ντέιβιντ Ροκφέλερ, τον Τζιοβάνι Ανιέλι (διευθυντή της Rockefeller's Chase Manhattan Bank και σύντομα συνιδρυτή της Τριμερούς Επιτροπής), το στέλεχος της εταιρείας Fiat της Agnelli, Aurelio Peccei, και τον διευθυντή της Γραμματείας Επιστήμης της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και σύμβουλο του ΝΑΤΟ, Sir Alexander King.
Όπως ανέφερε ο ιστορικός Matthew Ehrest σε ένα δοκίμιο «The Club of Rome and the Rise of the Predictive Programming Mafia», αυτός ο οργανισμός σύντομα ενσωματώθηκε στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ κατά τη διάρκεια μιας Συνόδου Κορυφής του Νταβός το 1973 που χορηγήθηκε από τον ίδιο τον Πρίγκιπα Bernhardt. Ήταν σε αυτήν την εκδήλωση που παρουσιάστηκαν στον κόσμο τα μοντέλα υπολογιστών Limits to Growth της Λέσχης, τα οποία προωθούν τη θέση ότι τα επίπεδα του παγκόσμιου πληθυσμού θα πρέπει να αντιμετωπιστούν επιστημονικά, χρησιμοποιώντας προηγμένα μοντέλα υπολογιστών ως αντικατάσταση για «απαρχαιωμένες» πρακτικές στην ανθρώπινη πολιτεία.
Εικόνα: Ο Sir Alexander King (αριστερά) και το μοντέλο που παράγεται από το Club of Rome's Limits to Growth που προβλέπει ένα αποκαλυπτικό τέλος του κόσμου μέχρι το 2000 (δεξιά)
Η Λέσχη της Ρώμης εξέδωσε το 1972 την μελέτη Limits to Growth που ήταν η πρώτη του είδους της που συνδύασε την παγκόσμια θερμοκρασία με οικονομικές μεταβλητές όπως η αύξηση του πληθυσμού, η απώλεια πόρων και η υποκαθορισμένη κατηγορία της «ρύπανσης». Χρησιμοποιώντας γραμμικές εξισώσεις για την παρέκταση των τάσεων στο μέλλον, η Λέσχη της Ρώμης είχε δημιουργήσει το στάδιο για δύο μεγάλες πλάνες:
Πλάνη #1 – Ο ιστός του φυσικού χωροχρόνου που διαμορφώνει το ανιχνεύσιμο σύμπαν είναι εγγενώς μη γραμμικός και επομένως δεν εκφράζεται με καμία μορφή γραμμικών εξισώσεων ανεξάρτητα από την υπολογιστική ισχύ που εμπλέκεται. Η ανθρώπινη δημιουργική σκέψη είναι πιο ξεκάθαρα μη γραμμική, καθώς συνδέεται με μη διαβεβαιωμένες καταστάσεις ύπαρξης όπως η έμπνευση, η αγάπη για την αλήθεια, η αξιοπρέπεια και η ομορφιά που κανένα δυαδικό σύστημα δεν μπορεί να προσεγγίσει. Οι προγραμματιστές της Λέσχης της Ρώμης αγνόησαν αυτά τα γεγονότα και υπέθεσαν ότι το σύμπαν ήταν τόσο δυαδικό όσο και το λογισμικό τους.
Λάθος # 2 – Τα ίδια τα σύνολα δεδομένων θα μπορούσαν εύκολα να παραμορφωθούν και να αναπλαισωθούν σύμφωνα με τους ελεγκτές των προγραμματιστών υπολογιστών που φιλοδοξούσαν να διαμορφώσουν την κυβερνητική πολιτική.
Η ίδια λογική της ανάγκης μείωσης πληθυσμού διατρέχει όλο το έργο της Λέσχης. Στη σελίδα 118 μιας αυτοβιογραφικής αφήγησης της Λέσχης της Ρώμης με τίτλο «Η Πρώτη Παγκόσμια Επανάσταση» που δημοσιεύτηκε το 1991, ο Sir Alexander King απηχούσε αυτή τη φιλοσοφία πιο ειλικρινά όταν έγραψε:
«Αναζητώντας έναν νέο εχθρό που θα μας ενώσει, καταλήξαμε στην ιδέα ότι η ρύπανση, η απειλή της υπερθέρμανσης του πλανήτη, η έλλειψη νερού, η πείνα και τα παρόμοια θα ταίριαζαν….Όλοι αυτοί οι κίνδυνοι προκαλούνται από την ανθρώπινη παρέμβαση και Μόνο μέσω αλλαγμένων στάσεων και συμπεριφοράς μπορούν να ξεπεραστούν. Ο πραγματικός εχθρός λοιπόν είναι η ίδια η ανθρωπότητα».
Δείτε την προπαγάνδα που ξεκίνησε την δεκαετία του 1970 με σκοπό την μείωση πληθυσμού και την απαλλοτρίωση των πόρων του πλανήτη.
Παγκόσμια Διακυβέρνηση
Η 22η Σεπτεμβρίου 2024 είναι μια μέρα που θα πέσει στην ύβρη της ιστορίας.
Μόλις το «Σύμφωνο για το Μέλλον» εγκρίθηκε επίσημα, τα ακόλουθα δημοσιεύτηκαν στον επίσημο ιστότοπο του ΟΗΕ…
Οι παγκόσμιοι ηγέτες υιοθέτησαν σήμερα ένα Σύμφωνο για το Μέλλον που περιλαμβάνει ένα Παγκόσμιο Ψηφιακό Σύμφωνο και μια Διακήρυξη για τις Μελλοντικές Γενιές. Αυτό το Σύμφωνο είναι το αποκορύφωμα μιας περιεκτικής, πολυετούς διαδικασίας προσαρμογής της διεθνούς συνεργασίας στις πραγματικότητες του σήμερα και στις προκλήσεις του αύριο. Η πιο ευρεία διεθνής συμφωνία εδώ και πολλά χρόνια, που καλύπτει εντελώς νέους τομείς καθώς και ζητήματα για τα οποία δεν ήταν δυνατή η συμφωνία εδώ και δεκαετίες, το Σύμφωνο στοχεύει πάνω απ' όλα να διασφαλίσει ότι οι διεθνείς θεσμοί μπορούν να αποδώσουν μπροστά σε έναν κόσμο που έχει αλλάξει δραματικά από τότε που δημιουργήθηκαν. Όπως είπε ο Γενικός Γραμματέας, «δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα μέλλον κατάλληλο για τα εγγόνια μας με ένα σύστημα που χτίστηκε από τους παππούδες μας».
Το δελτίο τύπου του ΟΗΕ δηλώνει επίσης ευθαρσώς ότι το «Σύμφωνο για το Μέλλον» θα «θέσει τα θεμέλια» για μια νέα «παγκόσμια τάξη»…
«Το Σύμφωνο για το Μέλλον, το Παγκόσμιο Ψηφιακό Σύμφωνο και η Διακήρυξη για τις Μελλοντικές Γενιές ανοίγουν την πόρτα σε νέες ευκαιρίες και αναξιοποίητες δυνατότητες», είπε ο Γενικός Γραμματέας κατά την ομιλία του στην έναρξη της Συνόδου Κορυφής του Μέλλοντος. Ο Πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης σημείωσε ότι το Σύμφωνο «θα θέσει τα θεμέλια για μια βιώσιμη, δίκαιη και ειρηνική παγκόσμια τάξη – για όλους τους λαούς και τα έθνη».
Το Σύμφωνο καλύπτει ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, όπως η ειρήνη και η ασφάλεια, η βιώσιμη ανάπτυξη, η κλιματική αλλαγή, η ψηφιακή συνεργασία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, το φύλο, η νεολαία και οι μελλοντικές γενιές και ο μετασχηματισμός της παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Μια άλλη σελίδα στον επίσημο ιστότοπο του ΟΗΕ μας λέει ότι το «UN 2.0» έχει να κάνει με τη δημιουργία μιας «σύγχρονης οικογένειας του ΟΗΕ»…
Θεωρούν ότι στα μισά της Ατζέντας του 2030, ο κόσμος δεν βρίσκεται σε καλό δρόμο για την επίτευξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης. Δεν είναι πολύ αργά για να αλλάξουμε πορεία, αν όλοι ξανασκεφτούμε, εστιάσουμε ξανά και επαναφορτίσουμε. Το «UN 2.0» περικλείει το όραμα του Γενικού Γραμματέα για μια σύγχρονη οικογένεια των Ηνωμένων Εθνών, αναζωογονημένη από μια προνοητική κουλτούρα και ενδυναμωμένη από δεξιότητες αιχμής για τον εικοστό πρώτο αιώνα – για να τροφοδοτήσει την υποστήριξή μας στους ανθρώπους και τον πλανήτη.
Θα αγωνιστούμε προς αυτό το όραμα με μια ισχυρή συγχώνευση καινοτομίας, δεδομένων, ψηφιακών, προνοητικών και συμπεριφοριστικών δεξιοτήτων και κουλτούρας – ένας δυναμικός συνδυασμός που ονομάζουμε «Κουιντέτο Αλλαγής». Πρόκειται για την εξέλιξη προς πιο ευέλικτους, ποικιλόμορφους, ανταποκρινόμενους και αποτελεσματικούς οργανισμούς του ΟΗΕ.
Το «Σύμφωνο για το Μέλλον» αναγνωρίζει επίσης έναν «κεντρικό ρόλο» για τον ΟΗΕ και μια «συντονισμένη και πολυδιάστατη διεθνή απάντηση» όποτε προκύψουν μελλοντικοί “παγκόσμιοι κραδασμοί”. Η παγκόσμια διακυβέρνηση έτσι υλοποιείται.
Αναγνωρίζουμε την ανάγκη για μια πιο συνεκτική, συνεργατική, συντονισμένη και πολυδιάστατη διεθνή απάντηση σε περίπλοκους παγκόσμιους κραδασμούς και τον κεντρικό ρόλο των Ηνωμένων Εθνών από αυτή την άποψη. “Τα περίπλοκα παγκόσμια σοκ είναι γεγονότα που έχουν σοβαρές διαταραχές και δυσμενείς συνέπειες για ένα σημαντικό ποσοστό χωρών και του παγκόσμιου πληθυσμού, και που οδηγούν σε επιπτώσεις σε πολλούς τομείς, που απαιτούν πολυδιάστατη και από το σύνολο της κυβέρνησης απάντηση ολόκληρης της κοινωνίας.”
Την επόμενη φορά που θα υπάρξει μεγάλη παγκόσμια κρίση, θέλετε τα Ηνωμένα Έθνη να διευθύνουν και να λένε σε όλους τι να κάνουν;
Το σημαίνον και το σημαινόμενο στην Συνθήκη
Οι Αρχηγοί κρατών “εκπροσωπώντας τους λαούς του κόσμου” λένε. Πότε μας ρώτησαν; Γιατί τέτοια σιωπή για το θέμα που οι λαοί να μην γνωρίζουν τι έγινε; Τι φοβούνται;
Είμαστε αντιμέτωποι με καταστροφές και υπαρξιακά ρίσκα από τις επιλογές που κάνουμε, λέει. Ποιοι τις κάνουν; Οι ίδιοι ηγέτες που τώρα συζητάνε πως θα λύσουν τα προβλήματα που δημιούργησαν;
Πουλάνε ελπίδα. Ποιος ζήτησε “παγκόσμιο μετασχηματισμό”; Πρόβλημα, αντίδραση, λύση η “Εγελιανή διαλεκτική” που χρησιμοποιούν για να επιβάλλουν την δική τους λύση. Όχι πως ο Έγελος εννοούσε ακριβώς αυτό στην θεωρία του.
Το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να πλήξουν τον πλανήτη με “σύνθετα παγκόσμια σοκ” για να πάρουν την ηγεμονία του πλανήτη το πολυεθνικό οικονομικό και επιχειρηματικό κεφάλαιο στα χέρια τους.
Δείτε εδώ πώς ο James Corbett μεταφράζει την “γλομπαλιστική γλώσσα” με τα συνθήματα τη σε κοινή, κατανοητή. .
https://odysee.com/@corbettreport:0/ep465-unpact:b?src=embed
“Βιώσιμη ανάπτυξη”, ή ο τεχνοκρατικός έλεγχος
Ο όρος “βιώσιμη ανάπτυξη” είναι από μόνος του παραπλάνηση.
Υπάρχουν επίσης οι στόχοι βιώσιμης ανάπτυξης (SDG/ΣΒΑ) του ΟΗΕ - από μόνος του μια ατζέντα που εγκρίνεται από μεγάλες χώρες που, μεταξύ άλλων, προσβλέπει στην εισαγωγή ψηφιακών ταυτοτήτων, καθώς και νέων εργαλείων και αιτιολογήσεων για τη λογοκρισία.
Το Παγκόσμιο Ψηφιακό Σύμφωνο και η Διακήρυξη για τις Μελλοντικές Γενιές αποτελούν μέρος του Συμφώνου για το Μέλλον, η υιοθέτηση του οποίου ολοκληρώνει πολυετείς διαπραγματεύσεις μεταξύ χωρών και διαφόρων ενδιαφερόμενων μερών.
Όσοι πίεσαν για την έγκριση του εγγράφου, τόσο μεταξύ των πολιτικών όσο και των μέσων ενημέρωσης, λένε ότι είναι το πιο σημαντικό στο είδος του εδώ και δεκαετίες και μια απαραίτητη προσαρμογή των παλαιών κανόνων σε αυτό που αναφέρεται ως νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων – Το πραγματικό απόσπασμα του προέδρου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ είναι ότι αυτό «θέτει τα θεμέλια για μια βιώσιμη, δίκαιη και ειρηνική παγκόσμια τάξη».
Κυμαίνεται από την ειρήνη και την ασφάλεια, το κλίμα, τη χρηματοδότηση για την ανάπτυξη και τη βιώσιμη ανάπτυξη, έως την «ψηφιακή συνεργασία», καθώς και τα «ανθρώπινα δικαιώματα και το φύλο» και, υποτίθεται, «πιο ουσιαστικές ευκαιρίες για τους νέους» – όσον αφορά την απόφαση- η κατασκευή αφορά.
Το σύμφωνο χωρίζεται σε πέντε τμήματα και δύο παραρτήματα (Παγκόσμιο Ψηφιακό Σύμφωνο και Διακήρυξη για τις Μελλοντικές Γενιές) και συνολικά 56 σημεία αναφέρονται ως «δράσεις».
Ένα από τα βασικά είναι η Δράση 1, η οποία μιλά για την επιτάχυνση των βημάτων προς την καθολική και μακροπρόθεσμη ατζέντα του 2030, επιτυγχάνοντας παράλληλα τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης (ΣΒΑ) και «δεν αφήνουμε κανέναν πίσω».
Η Δράση 4 είναι αφιερωμένη στη χρηματοδότηση των ΣΒΑ και στον τρόπο κάλυψης του «κενού» στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Με τη δράση 8, οι υπογράφοντες χώρες δεσμεύονται για την ισότητα των φύλων και την ενδυνάμωση «όλων» των γυναικών και των κοριτσιών, και πάλι ως βασικό μέρος των ΣΒΑ.
Η Δράση 12 είναι μια άλλη αφιερωμένη στην εύρεση των πιο αποτελεσματικών τρόπων («turbocharge the full implement») για να προωθηθούν οι ΣΒΑ και να καταφέρουμε να το κάνουμε αυτό έως το 2030, οι συνέπειες του οποίου θα συνεχιστούν, φυσικά, στα επόμενα χρόνια.
14 «δράσεις» εμπίπτουν στο τμήμα της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας του εγγράφου, όπου ο ΟΗΕ επιβεβαιώνει τον πραγματικό του ρόλο και τον λόγο ύπαρξης του.
Αυτό καλύπτει ζητήματα όπως η οικοδόμηση της ειρήνης, η προστασία των αμάχων και η μετάβαση προς έναν κόσμο χωρίς πυρηνικά όπλα.
Στο τελευταίο προσχέδιο, τη Δράση 28 (η οποία ανήκει στην κατηγορία επιστήμη, τεχνολογία, καινοτομία και ψηφιακή συνεργασία), αναφέρεται ότι οι υπογράφοντες θα αντιμετωπίσουν τους πιθανούς κινδύνους και θα εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες που συνδέονται με τις νέες και αναδυόμενες τεχνολογίες.
Στο έγγραφο που εγκρίθηκε, αυτή η «δράση» αναφέρει, «Θα αδράξουμε τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται από την επιστήμη, την τεχνολογία και την καινοτομία προς όφελος των ανθρώπων και του πλανήτη».
Στη συνέχεια προσθέτει ότι όσοι εφαρμόζουν το σύμφωνο θα προωθήσουν την «ηθική και υπεύθυνη» χρήση της επιστήμης, της τεχνολογίας και της καινοτομίας.
Το Παγκόσμιο Ψηφιακό Σύμφωνο αναφέρεται στις λεπτομέρειες της καταπολέμησης της «παραπληροφόρησης». Στην ενότητα «Ψηφιακή εμπιστοσύνη και ασφάλεια», αυτό το παράρτημα του συμφώνου μιλά για την ανάγκη οι υπογράφοντες να «αντιδράσουν επειγόντως» πράγματα που θεωρούνται παραπληροφόρηση, παραπλάνηση, ρητορική μίσους και διαδικτυακός εκφοβισμός, ενώ η σεξουαλική εκμετάλλευση παιδιών περιλαμβάνεται στην ίδια πρόταση.
Το παράρτημα μιλά περαιτέρω για την «ακεραιότητα της πληροφορίας» όπου αυτή και η «ανοχή και ο σεβασμός» θα προωθηθούν στον ψηφιακό χώρο, ο οποίος (αναπόφευκτα ή/και δηλωτικά) θα είναι χωρίς αποκλεισμούς, ανοιχτός, ασφαλής και ασφαλής.
Ενώ μεγάλο μέρος του εγγράφου μπορεί να μοιάζει με μια μεγάλη συλλογή από συνηθισμένες κοινοτοπίες που σχετίζονται κυρίως με φιλελεύθερες πολιτικές, παρέχει μια επίσημη πλατφόρμα για τα έθνη-κράτη διαφόρων «αντιλήψεων», συμπεριλαμβανομένων των αυταρχικών, να διαμορφώσουν το σύμφωνο σύμφωνα με τον σκοπό τους. να επιβάλουν νέες πολιτικές και νέους ή περισσότερους κανόνες.
Ένα από τα «επείγοντα» μέτρα που ζητά και δεσμεύεται το Παγκόσμιο Ψηφιακό Σύμφωνο βρίσκεται στην ενότητα «Information Integrity» και θέλει οι πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης να «παρέχουν στους ερευνητές πρόσβαση στα δεδομένα» με την υποχρεωτική αναφορά των τρόπων «διασφαλίσεων για το απόρρητο των χρηστών».
Ο σκοπός της παροχής αυτών των δεδομένων θα είναι «η διασφάλιση της διαφάνειας και της λογοδοσίας για τη δημιουργία μιας βάσης αποδεικτικών στοιχείων σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης της παραπληροφόρησης και της παραπληροφόρησης και της ρητορικής μίσους που μπορεί να ενημερώσει τις πολιτικές, τα πρότυπα και τις βέλτιστες πρακτικές της κυβέρνησης και του κλάδου».
Βιώσιμη ανάπτυξη και ατζέντα 2030
Βασισμένο στο αφήγημα της κλιματικής αλλαγής.
Εμβάθυνση συνεργασιών με σχετικούς εμπλεκόμενους οργανισμούς, όπως τράπεζες, ιδιωτικός τομέας, τεχνολογικές και ακαδημαϊκές κοινότητες, κοινότητες πολιτών (ΜΚΟ). Αυτό περιγράφει το Stakeholder Capitalism του Κλάους Σβαμπ.
Ψηφιακός μετασχηματισμός, δηλαδή έλεγχος.
ΣΔΙΤ, συνεργασία δημόσιου ιδιωτικού τομέα. Κοινώς το δημόσιο θα εξασφαλίζει τα συμφέροντα των εταιρειών.
Ότι δεν μπόρεσαν να περάσουν με την Συνθήκη του ΠΟΥ τον Ιούνιο για “ισότιμη πρόσβαση σε “φάρμακα, εμβόλια, θεραπευτικά και άλλα προϊόντα υγείας” το πέρασαν στην Συνθήκη για το Μέλλον.
Και στο βάθος η “Μεγάλη Επανεκκίνηση” και η κοινωνία της Τεχνοκρατίας
Η κοινωνία της Τεχνοκρατίας που θέλουν να επιβάλλουν είναι κάτι στα σχέδια των ελίτ για πάνω από έναν αιώνα. Σημαίνει το τέλος της Πολιτικής και το τέλος της ανθρώπινης ελευθερίας και δημοκρατίας κάτω από ένα τεχνολογικό ζυγό.
Οι στόχοι για το 2030 μένουν απαρέγκλιτοι. Δεν θα έχεις καμία ιδιοκτησία και θα είσαι χαρούμενος (απόλυτα εξαρτημένος από αυτούς που θα σου έχουν κλέψει το βιος σου). Ο Δυτικός πολιτισμός θα έχει καταστραφεί. Η Αμερική δεν θα είναι η μόνη υπερδύναμη. Θα τρως συνθετικό κρέας. Η επίσκεψη στην φύση θα είναι αμοιβή και όχι δικαίωμα. Μίξη πληθυσμών με 1 δις μετανάστες λόγω “κλιματικής αλλαγής”. Θα πρέπει να μάθουμε να υποδεχόμαστε μετανάστες. Φόρος διοξειδίου του άνθρακα προ πυλών. Έλεγχος της ¨δημοκρατίας”, σύστημα κοινωνικής πίστωσης δηλαδή.
Η πλειονότητα του κόσμου δεν γνωρίζει καν τι συμβαίνει. Όχι, δεν είμαστε υπερβολικοί όσοι κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου. Ότι δεν γνωρίζετε, δεν είναι “θεωρία συνωμοσίας”. Συμβαίνουν όλα σε πραγματικό χρόνο.
Πώς εγκρίθηκε αυτή η εξαιρετικά μη βιώσιμη συμφωνία;
Χωρίς ψήφο.
Το Σύμφωνο εγκρίθηκε με «συναίνεση». Τι είναι η «συναίνεση»; Καλή ερώτηση. Ο ΟΗΕ εξηγεί:
Όταν μια απόφαση λαμβάνεται με συναίνεση, δεν λαμβάνεται επίσημη ψηφοφορία. Μια Νομική Γνώμη του 2005 διακρίνει τη συναίνεση ως εξής: η συναίνεση «εννοείται ως η απουσία αντίρρησης και όχι ως συγκεκριμένη πλειοψηφία» (UN Juridical Yearbook 2005, σελίδα 457).
Οπότε, βασικά, μπορείτε να επιβάλλετε ένα ψήφισμα του ΟΗΕ χωρίς ψήφο και ακόμη και χωρίς υποστήριξη της πλειοψηφίας, αρκεί κανείς να μην επισημάνει ότι αυτό έχει αντίρρηση.
Σύμφωνα με την παραδοχή του ΟΗΕ, περίπου το 80% των ψηφισμάτων της Γενικής Συνέλευσης εγκρίνονται με συναίνεση.
Τα κράτη μέλη του ΟΗΕ υιοθέτησαν το Σύμφωνο για το Μέλλον, με 143 ψήφους υπέρ, μόνο επτά κατά και 15 αποχές. Ο διάβολος είναι στις λεπτομέρειες, φυσικά: ποιος το σχεδίασε και το ενέκρινε. πώς έφτασε στην κορυφή της ατζέντας ενώ ο κόσμος καίγεται;
Μόνο η Ρωσία έφερε αντίρρηση και έφερε τροπολογία που έλεγε πως οι όποιες αποφάσεις δεν θα έπρεπε να υπονομεύουν την εθνική κυριαρχία. Από όλους τους φίλους της Ρωσίας, συμπεριλαμβανομένου του Ιράν, μόνο άλλοι έξι υπερψήφισαν. ‘Αλλες 14 απέιχαν, ανάμεσα τους και η Κίνα. Οι τριες σημαντικότερες χώρες Ρωσία, Κίνα και Ιράν δεν συμφώνησαν.
Ο Πρώτος Αναπληρωτής Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ρωσίας στον ΟΗΕ, Ντμίτρι Πολυάνσκι, συνόψισε την πρωτοβουλία εύστοχα:
Τα Ηνωμένα Έθνη παραβίασαν τις δικές τους αρχές για να βοηθήσουν σε μια ομάδα αντιπροσωπειών από τον «όμορφο κήπο», που σφετερίστηκαν τις συνομιλίες από την αρχή. Και η πλειοψηφία από τη «ζούγκλα», σαν κοπάδι, δεν μπορούσε να βρει αρκετό θάρρος να διαμαρτυρηθεί και να υπερασπιστεί τα δικαιώματά της. Θα φέρουν την ευθύνη για τις συνέπειες.
Αρκετοί διπλωμάτες, μιλώντας με αρκετά μπερδεμένους τόνους, επιβεβαίωσαν ότι στην πραγματικότητα δεν υπήρχαν σοβαρές προηγούμενες διαπραγματεύσεις και ότι το Σύμφωνο εγκρίθηκε με συναίνεση με μια μινιμαλιστική ομάδα μόνο επτά εθνών – όλα από τη «ζούγκλα» – που προσπαθούν να υποστηρίξουν την Αντίσταση, απορρίπτοντας το προετοιμασμένο κείμενο και μη προσθήκη τροπολογιών της τελευταίας στιγμής.
Ακόμη και ο ολοκαίνουργιος Πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ Φιλήμον Γιανγκ προσπάθησε να κάνει κάτι. Οι αντιστασιακοί πρότειναν στον Yang να αναβάλει την ψηφοφορία έως ότου συμφωνηθούν όλες οι διατάξεις – ειδικά αυτές για τον αφοπλισμό και τον παρεμβατικό ρόλο των ΜΚΟ στο έργο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Αλλά ο «κήπος» άσκησε πλήρη πίεση για να περάσει το Σύμφωνο, και οι αντιστασιακοί κατέληξαν πολύ λίγοι, πολύ αργοί.
Μερικοί Αφρικανοί διπλωμάτες παραπονέθηκαν, εκτός πρωτοκόλου, ότι οι χώρες τους ήταν αντίθετες με το Σύμφωνο, αλλά ψήφιζαν «από αλληλεγγύη». Αυτός είναι ο κωδικός για τον εκφοβισμό ή τη δωροδοκία από τον «κήπο».
Στο μεταξύ και Ρεπουμπλκάνοι Γερουσιαστές επέκριναν το Σύμφωνο, λέγοντας από θεσμό συνεργασίας μετατρέπεται ο ΟΗΕ σε κυβερνητικό θεσμό.
Ο Πέπε Εσκομπάρ αναρωτιέται, όλοι αυτοί οι παγκόσμιοι ηγέτες που μαζεύτηκαν δεν μπορούν να κάνουν κάτι για την γενοκτονία στην Γάζα αλλά παίρνουν αποφάσεις για το κοινό μέλλον της ανθρωπότητας;
Στην συνέχεια περιγράφει με κυνισμό τα τεκταινόμενα:
Ο ΟΗΕ μετατρέπεται σε ένα παράρτημα του Νταβός
Ολόκληρο το κτίριο του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη έχει πλέον μετατραπεί σε ένα μονόλιθο που γιορτάζει την κατάθλιψη και τον κυνισμό, καθώς γίνεται ξεκάθαρο σε κάθε διπλωματικό σώμα ότι η γενοκτονία της Γάζας και τώρα η επέκτασή της στον Λίβανο υποστηρίζονται πλήρως από το δυτικό εγκληματικό συνδικάτο, με επικεφαλής τον Αγγλοαμερικανικός Σιωνισμός.
Από αυτή την άποψη, οποιαδήποτε ψήφος στον ΟΗΕ θα πρέπει να θεωρείται άσχετη. Ολόκληρη η δομή του ΟΗΕ θα πρέπει να θεωρείται άσχετη.
Το Σύμφωνο πρέπει να το διαβάσεται με δική σας ευθύνη. Είναι μια κλισέ σαλάτα λέξεων που αναμειγνύει την απεριόριστη εικονική σηματοδότηση με μια ανανέωση παλιών πολιτικών από νεκρές συμφωνίες, όπως η εμπορική συμφωνία TPP της εποχής Ομπάμα, καθώς και μια κίνηση Παγκόσμιας Ψηφιοποίησης που αρχικά συντάχθηκε, στη διατριβή, από τις κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Ναμίμπια.
Ωστόσο, οι πραγματικοί συντάκτες ήταν οι συνηθισμένοι ύποπτοι: η Big Tech και η Big Finance, επιτελεστές της «διεθνούς τάξης που βασίζεται σε κανόνες». (έμφαση δική μου)
Αυτό το μέλλον που προβλέπεται για την ανθρωπότητα –σε αντίθεση με το κινεζικό κοινοτικό πνεύμα– είναι μια αποθέωση της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης, που προέρχεται κατευθείαν από τη συμμορία του Νταβός, που προσωποποιείται από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF).
Αυτοί είναι οι παράγοντες που επέβλεπαν τις προηγούμενες, ανύπαρκτες «διαπραγματεύσεις», ανακαλώντας τη μοιραία συμφωνία συνεργασίας μεταξύ του ΟΗΕ και του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) που υπεγράφη τον Ιούλιο του 2019, λίγους μήνες πριν από την εποχή του Covid.(έμφαση δική μου)
Αυτή η συμφωνία, όπως παρατήρησε ο αναλυτής Peter Koenig, είναι «παράνομη», καθώς «ο ΟΗΕ μπορεί να μην συνάπτει συμφωνίες με ΜΚΟ, αλλά de facto άσχετη σε έναν κόσμο που “βασίζεται σε κανόνες”. Στην πραγματική ζωή, διαμορφώνει τον ΟΗΕ ως απλώς ένα παράρτημα στο Νταβός.
Καλώς ήλθατε, λοιπόν, στο δυστοπικό σας μέλλον, το οποίο τώρα είναι ακόμα και στα χαρτιά. Χωρίς χαρτί, συγγνώμη, αυτό είναι τόσο παλιομοδίτικο: σε ψηφιακό σενάριο.
Υπάρχει διέξοδος; Ναί. Η Παγκόσμια Αντίσταση, σταδιακά, σμιλεύεται σε μια συνεκτική, διηπειρωτική δύναμη, μεγάλο μέρος της εμβέλειας και του βάθους της οφείλεται σε μια ολοένα και πιο διεκδικητική Κίνα. Οι BRICS βρίσκονται σε αδιέξοδο στην ανάπτυξη ισχυρών διασυνδεδεμένων κόμβων ικανών να κατευθύνουν την Παγκόσμια Πλειοψηφία προς ένα δίκαιο, βιώσιμο, μη δυστοπικό μέλλον. Όλα τα βλέμματα στραμμένα στο Καζάν τον Οκτώβριο.
…………
Είναι πολλά που μπορούσα να γράψω για το θέμα, είναι τεράστιο το θέμα, και λίγοι ασχολούνται με αυτό, αλλά πήρατε το νόημα. Για όποιον ενδιαφέρεται για το θέμα, με κάλεσαν να μιλήσω στην εκδήλωση που γίνεται σε συνεργασία του World Freedom Alliance και της ομάδας Ελεύθεροι Πολίτες την Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου στις 6.30 η ώρα στο Cafe Mylos στο Αιγάλεω, στο Σταθμό Αιγάλεω. Θα μιλήσω με άλλους/ες ομιλητές για το θέμα αυτό και άλλα. Σας περιμένουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου