Εισαγωγή

Την είδηση την ξέρετε: ο Υπ.Εξ. του γισραϊέλ τα πήρε στο κρανίο με τις πρόσφατες απειλές του Ρετζεπίκα, καί ζήτησε από το ΝΑΤΟ (ουσιαστικά από τις ηπαπάρα) να πετάξει την τουρκίτσα εκτός.

Βέβαια, αυτή η κουβέντα έχει ξαναειπωθεί από άλλους (πχ από τον Τζέημς Σταυρίδη, πρώην στρατιωτικό αρχηγό του ΝΑΤΟ), καί με άλλες αφορμές (κυρίως τις αγορές όπλων που κάνει η τουρκίτσα από Ρωσσία). Όμως, πολύ χαίρομαι που την ξανακούω τώρα!

Όχι επειδή θα ήθελα κι εγώ να πετάξουν την τουρκίτσα έξω…

. . . . . . . . . . .

[…Αδιαφορώ τελείως· είτε την πετάξουν έξω, είτε όχι. Δεν είμαι τόσο αφελής, να νομίζω ότι Δανοί, Ολλανδοί, καί λοιποί άκαπνοι θα τρέξουν (ακόμη καί χωρίς τουρκίτσα στο ΝΑΤΟ) να πολεμήσουν υπερασπιζόμενοι την Ελλάδα· σιγά μην έρθουν! Στα δύσκολα, όλο καί κάποιο πρόσχημα θα βρούν, γιά να την κοπανήσουν.

Εδώ, την κοπάνησαν στα δύσκολα οι τάχαμου φοβεροί καί τρομεροί πολεμιστές, οι Σπαρτιάτες! Καί μάλιστα, δύο φορές: μία στον Μαραθώνα, διότι είχαν τη γιορτή της Πανσελήνου, λέει, τα «Κάρνεια», καί μία το 480 πΧ, διότι απαγόρευσαν οι έφοροι την πολεμική εμπλοκή, ξαναλέει. Μόνο που βρέθηκε ο Μέγας Λεωνίδας με τους δικούς του, καί τους έκλασε τους σκατόγερους καί την αναποδιά τους μεγαλοπρεπώς, κι έσωσε την τιμή καί της πατρίδας του, καί της Ελλάδας ολόκληρης. Καί …μισή φορά ακόμη, ο χέστης Παυσανίας· που στο τέλος αναγκάστηκε κι έδωσε μάχη (στις Πλαταιές), αφού, όμως, πρώτα στριμώχτηκε.

Δεν θα την κοπανήσουν οι Δυτικοί;

Γιατί, δηλαδή; Το 1453 τί κάνανε, παρά το ότι ο Παλαιολόγος τους είχε δώσει γήν καί ύδωρ τα Χριστούγεννα του 1452; ]

. . . . . . . . . . .

…Αλλά, επειδή:

  • Απεδείχθη πως δεν είμαστε οι μόνοι βλάκες στον πλανήτη.
  • Καί έφαγε ένα χτύπημα νόκ-άουτ η πολυδιαφημισμένη σοβαρότητα / στιβαρότητα του γισραϊέλ ως κράτους.

. . . . . . . . . . .

α1. Η ιδρυτική συνθήκη

Λοιπόν, γιά να το ξεκαθαρίσουμε μία καί καλή:

Η ιδρυτική συνθήκη του ΝΑΤΟ (εδώ το καραεπίσημο πρωτότυπο κείμενο – στην Αγγλική) παρέμεινε η ίδια κι απαράλλαχτη από τις 4 Απριλίου 1949. Δεν άλλαξε τίποτε επάνω της, ούτε προστέθηκε τίποτε. Είναι, δέ, 14 άρθρα όλη κι όλη. Τρείς (3) σελίδες Α4!!!… γιά τις οποίες δεν δικαιολογείται άγνοια. Δεν πρόκειται, δηλαδή, γιά τα μακρόσυρτα κατεβατά του ΟΗΕ, να πεί κανείς (ειδικά μέλος κυβέρνησης, ή διπλωμάτης) ότι βαρέθηκε να τα διαβάσει.

Σ’ αυτήν, δεν προβλέπεται πουθενά ούτε (α) αποβολή κράτους-μέλους, ούτε (β) αναστολή ιδιότητας κράτους-μέλους. Αυτά προβλέπονται στον ΟΗΕ· αλλά καλό θα ήταν ο κάθε παπάρας που εκφράζει δημοσίως τη γνωμάρα του, να διαβάζει πρώτα… καί να ξεχωρίζει στη γκλάβα του γιά ποιά συμμορία μιλάει. 🙂

«- Ρέ Εργοδότη, αυτές οι κουβέντες λέγονται γιά να λέγονται! Γιά εσωτερική κατανάλωση στο πόπολο! Λες να μην το ήξερε κοτζάμ υπουργός, καί δή του συγκεκριμένου κράτους;»

Δεν με νοιάζει αν το ήξερε, ή δεν το ήξερε, πάντως την πολυδιαφημισμένη σοβαρότητα του κράτους του, μ’ αυτή την κουβέντα την πέταξε στα σκουπίδια.

«- Καί τί νά ‘λεγε, τότε, ρέ έξυπνε;»

Να επιβληθούν κυρώσεις στην Τουρκία. Αυτό να έλεγε. Όχι το τούβλο που πέταξε.

‘Ντάξ’, τώρα;

Άλλο το να εκστομίζει ανοησίες ο κάθε εγχώριος αρδάκος καί κατά φαντασίαν «γεωπολιτικός αναλυτής», κι άλλο κοτζάμ Υπ.Εξ., υποτίθεται σοβαρού κράτους.

. . . . . . . . . . .

α2. Το άρθρο 8 της ιδρυτικής συνθήκης του ΝΑΤΟ

Μεταφράζω κατά λέξη:

«Κάθε Μέλος δηλώνει ότι καμμία από τις τώρα εν ισχύϊ διεθνείς του υποχρεώσεις, μεταξύ αυτού καί οποιουδήποτε άλλου Μέλους, ή οποιουδήποτε τρίτου Κράτους, δεν βρίσκεται σε αντίθεση με τις (προβλεπόμενες) θέσεις αυτής της Συνθήκης, καί αναλαμβάνει το να μην εισέλθει σε οποιαδήποτε διεθνή υποχρέωση, (ευρισκόμενη) σε αντίθεση με την παρούσα Συνθήκη.»

Μ’ άλλα λόγια, η (όπως λένε οι δικηγόροι) διασταλτική ερμηνεία του άρθρου αυτού, δείχνει σαφέστατα ότι: το να αγοράζω όπλα γιά την άμυνά μου από οποιονδήποτε (ακόμη καί από την Ρωσσία), είναι κυριαρχικό δικαίωμά μου, διότι (θεωρητικώς, τουλάχιστον) δεν συνιστά απειλή γιά άλλο κράτος-μέλος. (Καί λογικά, αφού μιλάω γιά άμυνα – όχι επίθεση.)

Όθεν, η τουρκίτσα άριστα πράττει γιά το συμφέρον της – άσχετα αν τα όπλα της τελικώς συνιστούν ευθεία απειλή εναντίον μας. Καί κακώς, κάκιστα, υπάρχουν γκρινιάρηδες που της τη λένε.

. . . . . . . . . . .

Το θέμα, όμως, δεν είναι το τί πράττει η τουρκίτσα, αλλά το τί (δεν) πράττουμε εμείς.

Ως παράδειγμα: αν οι Αμερικάνοι δεν μας αποδεσμεύουν όπλα μακρού πλήγματος γιά τα αεροπλάνα μας (κι έχουν δασκαλέψει κι άλλους φιλικούς τους παραγωγούς οπλικών συστημάτων -πχ το γισραϊέλ- να μην το πράξουν), γιατί δεν τους τρίβουμε τα F-16 στη μούρη, καί να πάμε ν’ αγοράσουμε Κινέζικα αεροσκάφη καί πυραυλάκια; Έ; Μήπως διότι τα εγχώρια πωλητικάκια έχουν δώσει υποσχέσεις σε διάφορες «λέσχες» να μην …λοξοκοιτάζουν, με αντάλλαγμα (γενναία) αύξηση των ποσών στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς; Έ;

Το διαβόητο «- Ανήκομεν εις την Δύσιν!» του δικηγορίσκου απ’ το Κιούπκιοϊ, μάλλον αναφερόταν στις τσέπες των εγχωρίων πωλητικών, τελικά. Αυτές «ανήκουν» εκεί πέρα.

Όχι η Ελλάδα.

. . . . . . . . . . .

β. Η τουρκίτσα

Καί τί θα γίνει τελικώς με την τουρκίτσα, που τους χορεύει όλους στο ταψί, καί κατάφερε να εξοργίσει ακόμη καί τους ιουδαίους; Θα μείνει στο ΝΑΤΟ, ή θα φύγει;

Αφήνοντας κατά μέρος τις προφητείες των γεροντάδων (περί καταστροφής της τουρκίτσας, κτλ), όπως πάνε τα πράγματα (κι αν συνεχίσουν να πηγαίνουν έτσι – ceteris paribus, που λένε καί οι εγγράμματοι! 🙂 ), τίποτε δεν θ’ αλλάξει. Η τουρκίτσα θα χορεύει τους πάντες μιά στο καρφί καί μιά στο πέταλο (είπαμε, είναι δικαίωμά της) ες αεί.

Ο μόνος (επαναλαμβάνω, ο μόνος) τρόπος γιά έξοδό της (καί γενικώς, οποιουδήποτε κράτους-μέλους) από το ΝΑΤΟ, είναι η οικειοθελής αποχώρησή της. Αυτό, όμως, δεν θα συμβεί (…αν συμβεί…), πρίν η τουρκίτσα εξασφαλίσει τις νέες της συμμαχίες καί ισορροπίες (διάβαζε: στροφή προς την Ευρασία) γιά το υπόλοιπο του 21ου αιώνα. (Γιά μετά, θα δεί.) Δεν είναι κορόϊδο, ν’ αφήσει τα πλεονεκτήματα που της δίνει η θέση της στο ΝΑΤΟ, γιά να ξανοιχτεί στο άγνωστο, με βάρκα την ελπίδα.

Εδώ, μέχρι καί στην αγορά εργασίας είναι γνωστό ότι δεν παρατάς μιά δουλειά, πρίν βρείς την επόμενη. (Όσο απαίσιος κι αν είναι ο εργοδότης σου, ή όσο απαίσιες κι αν είναι οι εργασιακές συνθήκες που βιώνεις.) Περιμένετε εσείς από το κράτος, που κληρονόμησε τη Βυζαντινή διπλωματία, να κάνει τέτοιες αποκοτιές; Σε καλό σας!

. . . . . . . . . . .

Καί γιά να τελειώσουμε με το θέμα:

Ο μόνος τρόπος του …μόνου τρόπου (να ξεκουμπιστεί –τώρα, κι όχι πχ σε πενήντα χρόνια- η τουρκίτσα οικειοθελώς από το ΝΑΤΟ, δηλαδή), είναι ο εκβιασμός.

Αυτό, όμως, είναι κομματάκι δύσκολο. Διότι: (α) στην αλεπού, αλεπουδιές δεν περνάνε, (β) δεν υπάρχουν πολλά σημεία, απ’ όπου μπορεί ένας ισχυρός να πιάσει την τουρκίτσα καί να την εκβιάσει.

  • Με χοντρές (οικονομικές καί άλλες, πχ ενεργειακές) κυρώσεις,…
  • …ίσως καί με έξωθεν ( = διεθνώς) επιβαλλόμενη χοντρή υποτίμηση της λίρας, κάτι γίνεται.

Τώρα, όμως, πρίν συνδεθεί η τουρκιγιέ λιρασί με το νόμισμα των BRICS, που θα της προσφέρει (έστω κάποια) σταθερότητα.

Πολύ περίεργο, που οι κολλημένοι με το χρήμα ιουδαίοι δεν τα ξέρουν αυτά (καί δεν τα ζητάνε), αλλά κλαψουρίζουν σα μωρά, να την πετάξουν έξω από το ΝΑΤΟ οι ΗΠΑ!… Πολύ περίεργο.

Παρεκτός αν βρίσκονται σε πανικό. Ή, δεν θέλουν.

. . . . . . . . . . .

[Έχουμε πεί πολλάκις ποιός είναι ο ρόλος της τουρκίτσας, καί γιατί συνεχίζουν οι λεγόμενοι «Δυτικοί» να τη χαϊδεύουν: να κάνει πρώτα τη βρωμοδουλειά, γενοκτονώντας εμάς, κι ύστερα θά ‘ρθει η σειρά της. Ώστε να μή μείνει ούτε ίχνος Ελληνικού DNA.

Ξέρουν άριστα οι Ατλάντειοι τί σχεδιάζουν.

Ευτυχώς, αυτά τα ξέρει -ή, έστω, τα υποψιάζεται- κι ο Ρετζεπίκας, γι’ αυτό καί δεν κάνει το «ντού», αλλά περιμένει να πέσουμε στα χέρια του σαν ώριμο φρούτο. Το θέμα είναι, εμείς να εκμεταλλευτούμε τον -άνευ πολέμου- χρόνο που κερδίζουμε έτσι, μπας καί τη βγάλουμε καθαρή στο τέλος. Αλλά, πώς; με την ξεφτιλισμένη ηγεσία που εκάστοτε έχουμε; με τα ΓΑΠάκια, τα Αλεκσάκια, καί τα κουκλοχαιρετάκια;…]

. . . . . . . . . . .

Δίκην επιλόγου – η βλακεία είναι αήττητη!

Μέσα στη δίνη μιάς επικαιρότητας, που τρέχει σαν παλαβή (τί να προλάβεις να πρωτοσχολιάσεις!…), μ’ ενοχλεί στον μέγιστο βαθμό, που ο λαός ετούτος:

  • Βαρυέται (στην εποχή του Διαδικτύου) να κουνήσει λιγάκι το ποντίκι του, ώστε να βρεί «στο πιάτο» ό,τι θέλει. (Πού να τον βάλουμε να ψάχνει καί σε βιβλιοθήκες, δηλαδή!…)
  • Συνεχίζει να βλακεύει.

Στο τουΐττερ, πχ, γίνεται της κακομοίρας από βιαστικούς ανενημέρωτους, που λένε: «- Ναί, ναί, συμφωνούμε κι εμείς να πετάξουν την τουρκίτσα έξω απ’ το ΝΑΤΟ!», ή που ρωτάνε αγανακτισμένοι: «- Με ποιό δικαίωμα ζητάει κάτι τέτοια το γισραϊέλ; είναι μέλος του ΝΑΤΟ;»… καί διαλέγουν πλευρά στον (άνευ νοήματος – είπαμε, ΔΕΝ μπορεί να γίνει …εξωπέταγμα) καυγά, τρωγόμενοι αναμεταξύ τους.

Μικρή παρηγοριά, ότι αυτά δεν τα λένε μονάχα οι τυχαίοι χρήστες της πλατφόρμας, ή τα εγχώρια αρδάκια κι οι αναλυταράδες, αλλά καί πολλοί άλλοι ανόητοι διεθνώς. (Δεν είμαστε ο μόνος χαζός λαός, δηλαδή.)

Αντιθέτως, μεγάλον θρήνο φέρνουν οι εμμονές του δικού μας λαού, που τηρεί απαρεγκλίτως το σοφιστικό απόφθεγμα: «- Ού με πείσης, ΚΆΝ με πείσης!»

. . . . . . . . . . .

…Του λές -πχ- του πάνσοφου καί ξερόλα νεοέλληνα:

«- Ρέ σύ! Οι πατέντες των εμβολίων του κοροϊδοϊού είναι καταχωρημένες πολύ πρίν το 2019!»

Απαντάει: «- Μαλακίες!»

Του ξαναλές: «- Δες καί μόνος σου τα έγγραφα από το γραφείο ευρεσιτεχνιών! Πιό επίσημη πηγή, δεν γίνεται!»

Σου απαντάει: «- Ναί, σιγά! Ξέρεις εσύ, αν είναι γνήσια!»

Του επισημαίνεις – μπάς καί τον πείσεις:

«- Εντάξει, ας αφήσουμε τα έγγραφα. Αλλά, πές μου: από πότε οι ασθένειες θεραπεύονται με εμβόλια, κι όχι με φάρμακα; κι από πότε οι ασθένειες είναι …χωρίς συμπτώματα; Ούτε τόση λογική δεν έχεις, να καταλάβεις ότι ο κάθε κομπογιαννίτης σε κοροϊδεύει χοντρά μπροστά στα μάτια σου;»

Καί σε ταπώνει: «- Εγώ εμπιστεύομαι την …επιστήμη!»

Μετά απ’ αυτά, παραιτείσαι.

. . . . . . . . . . .

Καί τί θα γίνει με την Ελλάδα μας, αν ο κόσμος εδώ έχει καταντήσει τόσο ανόητος; Πώς θα σχεδιάσουμε το μέλλον της; Πού θα βρούμε ανθρώπους σοβαρούς (καί που δεν φοβούνται απειλές καί θάνατο), να την κυβερνήσουν;

Ειλικρινά, δεν γνωρίζω.

Το μόνο που μπορώ να πω, το είπε ο ποιητής πολύ καιρό πρίν:

«…Προσμένουμ’ ίσως, κάποιο θάμα.»