Σάββατο 20 Ιουλίου 2024

"50 Χρόνια υποκρισίας, 50 χρόνια Εισβολής και 50 χρόνια συνεχιζόμενης Κατοχής και συστηματικού εποικισμού …






_______________ ΚΥΠΡΟΣ __________________
του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΑΧΙΝΗ- George Sachinis
"50 Χρόνια υποκρισίας, 50 χρόνια Εισβολής και 50 χρόνια συνεχιζόμενης Κατοχής και συστηματικού εποικισμού …
Ο Νίκος Καζαντζάκης το έχει πει δωρικά αλλά ορθά-κοφτά:
«Αν λαχταράς τη λευτεριά,
σε ξένους μην ελπίζεις,
μόνος σου παρ’ την αν μπορείς,
αλλιώς δεν την αξίζεις» .
Στην γενικευμένη "λοβοτομή" 50 χρόνια τώρα για τον άλλο πνεύμονα του Ελληνισμού, σας προσκαλώ να μοιραστείτε τις σκέψεις από το κείμενο του φίλου καθηγητή Πολιτικής Φιλοσοφίας , Απόστολου Αποστόλου, που γράφτηκε για τις δυστοπίες του σήμερα και του αύριο , αλλά νομίζω ότι πάει "γάντι" στην Εθνική μας δυστοπία. Μία δυστοπία που γίνεται μέρος ενός παγκόσμιου πολτού για όλα.
Κι αν δεν σας πείθουν όλα αυτά, δείτε το τεχνικό πρόβλημα της Microsoft και την κατάρρευση παγκόσμια των δικτύων σε ότι κινείται και αναπνέει.
Όπως γράφει η Maria Denaxa :
«Μήπως ούτε τώρα κατανοοούμε τις συνέπειες που έχει η γενικευμένη ψηφιοποίηση της ζωής που θέλουν να μας επιβάλουν; Ψηφιακή ταυτότητα, ψηφιακό χρήμα, ψηφιακή υγεία, ψηφιακός αέρας κοπανιστός...! Μια βλάβη, ένα κλικ ηθελημένο ή μη και μπάστα! Δεν είσαι τίποτα, δεν έχεις τίποτα! Δεν υπάρχεις …»
50 χρόνια υποκρισίας και η νέα ανάγνωση από την Κύπρο μέχρι την έννοια Πατρίδα, όσο την παραβλέπουμε , τόσο οι πατριδοκάπηλοι σπεκουλαδόροι θα βρίσκουν χώρο να κάνουν "παιχνίδι" με δικές τους επινοήσεις και κατασκευές "εχθρών" .
Το κείμενο του Apostolou Apostolos :
" Ο Όργουελ όταν κατέγραφε το τοπίο της δυστοπίας και μας «υποψίαζε» για το τι πιθανά θα έρθει, αναφερόμενος στα νέα κυρίαρχα γλωσσικά ιδιώματα που θα μας κατακλύσουν έγραφε:
«Το άτομο που θα μεγαλώσει με τη “Νέα Γλώσσα”, δηλαδή με τα μοναδικά γλωσσικά ιδιώματα δεν θα μάθει ποτέ ότι στη λέξη “ίσος” υπήρξε κάποτε και μια δευτερεύουσα έννοια του “πολιτικά ίσος”, ή ότι στη λέξη ελεύθερος υπήρξε κάποτε και η έννοια του “διανοητικά ελεύθερος”».
Θα είναι όπως κάποιος, ο οποίος δεν έχει ακούσει ποτέ να μιλάνε για σκάκι και αγνοεί παντελώς τις δευτερεύουσες έννοιες που αποδίδονται στους όρους “Βασίλισσα” και “Πύργος”.
Έτσι λοιπόν, λάθη και εγκλήματα στη μονοσήμαντη εννοιολόγισή τους, δεν θα ονοματίζονται αφού δεν θα έχουν έννοια που θα τα χαρακτηρίζει, άρα θα είναι σαν να μη διαπράχθηκαν.
Με τα χρόνια οι λέξεις θα εξαφανίζονται και θα πηγαίνουμε σε μια ανεξέλεγκτη λεξιπενία, ενώ οι έννοιες θα χάνουν τη δύναμη της μεταφοράς τους.
Να λοιπόν πως φτάσαμε εκεί όπου όταν κάποιοι μιλάνε για πατρίδα να χαρακτηρίζονται σήμερα ως εθνίκια ...
Άντε τώρα να πείσεις τους θερμοκέφαλους της μετανεωτερικής-δυστοπικής κουλτούρας ότι ο Μπακούνιν έλεγε ότι η πατρίδα αντιπροσωπεύει ένα ιερό και αδιαφιλονίκητο δικαίωμα του κάθε ανθρώπου.
Και επίσης ότι η πατρίδα αποτελεί έκφραση αγάπης του ανθρώπου για ό,τι τον σαρκοδένει με τον τόπο που πλάστηκε.
Για παράδειγμα από το κλίμα, τις μυρωδιές, την αγάπη της γλώσσας που μιλάει, τις αρχιτεκτονικές κλπ., και ότι όλο αυτό εκφράζει –θα πει ο Μπακούνιν– έναν κοινοτισμό πριν γίνει πατρίδα η έγγλυφη σφραγίδα της προσωπικής και ιστορικής κοινωνικής ιστορίας.
Ε, κάπως έτσι δεν μας τα είπε, χρόνια μετά και ο Έντουαρντ Χωλ στο έργο του «Η κρυφή διάσταση» (1966) επάνω σε μια άλλη βάση βέβαια, αλλά με κοινό περιεχόμενο.
Θα πει ο Ε. Χωλ ότι το «έθνος», η «πατρίδα», η «οικογένεια», είναι έννοιες συναρτημένες όχι μόνο με τους δεσμούς αίματος ή της πολιτικής και πνευματικής συναρμογής αλλά με τις δημιουργικές αναφορές στον «κοινό χώρο ζωής» σε υποκείμενα και ομάδες, σε πολεοδομικά κέντρα, σε γλωσσικές καταγωγές σε μορφές που καθρεπτίζουν χαρακτήρες και πολιτισμούς.
Τι άλλο όμως εκφράζει η πατρίδα;
Εκφράζει την αντίσταση στον υποπολιτισμό της εξάρτησης. Η πατρίδα (αυτό εμείς το ξέρουμε από την εθνική μας επανάσταση) αποτελούσε σημείο αναφοράς της ελευθερίας και την ποιοτική της ευγένιση.
Θυμηθείτε ότι ο Τσε Γκεβάρα υπέγραφε στο τέλος των κειμένων του με το «Ζήτω η Πατρίδα». Όχι ο Τσε δεν ήταν ζωτοπάτρης καιροσκόπος που χρησιμοποιούσε την πατρίδα ως εφαλτήριο για κατάκτηση προσωπικής εξουσίας, έβλεπε την ανάπτυξη του υποπολιτισμού της εξάρτησης ως μέσο κατοχής των λαών από τους ιμπεριαλιστές. Και ζητούσε από τους λαούς της Ν. Αμερικής την άρση όλων των ιμπεριαλιστικών φετίχ όπως τη δουλεία και την υποταγή, οι οποίες αποτελούσαν τους δύο πόλους δεσποτισμού που απομείωναν τον ποιοτικό μετασχηματισμό της συνείδησης.
Ο συλλογισμός του γειτνίαζε με εκείνο που ο στωικός Γάιος Μουσώνιος Ρούφος υποστήριζε:
«αιδούς παρά πάσιν άξιος έση, εάν πρώτον άρξης τον εαυτό σου.» ΛΑ’ 6 (Θα γίνεις αξιοσέβαστος σ’ όλους μόνο όταν αρχίσεις εσύ πρώτος να σέβεσαι τον εαυτό σου).
Ένας πατριώτης όχι του γλυκού νερού και της μίζας, όχι του φουσκωμένου πορτοφολιού και της εξουσιαστικής πρόκλησης, πρώτα βλέπει την ελευθερία και την ανεξαρτησία του τόπου του, γιατί πάνω από την ελευθερία και την ανεξαρτησία δεν βάζει κάτι άλλο.
Γνωρίζοντας πως αν η πατρίδα μπει στο φέρετρο της εξάρτησης τότε κηδεύεται με μπάντες και με άριες και πάνω από το πτώμα της θα ακουστούν οι επικήδειοι μιας ελευθερίας της ανάμνησης και οι ευχές για τον ερχομό μιας ελευθερίας της χρήσης και του σκοπού" .
******
19 Ἰουλίου 1974 : ΜΙΣΟΣ ΑΙΩΝΑΣ ΠΕΡΑΣΕ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΣΤΟΝ ΟΗΕ
ΟΠΟΥ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ.
Λίγες ὧρες πρὶν τὴν Τουρκικὴ Εἰσβολὴ στὴν Κύπρο, στὶς 19 Ἰουλίου.1974, ὁ Μακάριος μιλῶντας στὸ Συμβούλιο Ἀσφαλεἰας τοῦ ΟΗΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΕ ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΩΣ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ἐξ Ἑλλάδος λέγοντας ἐπὶ λέξει :
<Πρόκειται σαφῶς γιὰ εἰσβολὴ ἐκ τῶν ἔξω, μαζὶ μὲ κατάφωρη παραβίαση τῆς ἀνεξαρτησίας καὶ τῆς κυριαρχίας τῆς Δημοκρατίας τῆς Κύπρου. Τὸ λεγόμενο πραξικόπημα εἶναι δημιούργημα τῶν Ἑλλήνων ἀξιωματικῶν, ποὺ ἀποτελοῦν καὶ διοικοῦν τὴν ἐθνοφρουρά....
....Δὲν ὑπῆρξε ἐπανάσταση στὴν Κύπρο, ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ θεωρηθεῖ ἐσωτερικὴ ὑπόθεση. Ὑπῆρξε εἰσβολή, ποὺ παραβίασε τὴν ἀνεξαρτησία καὶ τὴν κυριαρχία τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας.
Καὶ ἡ εἰσβολὴ συνεχίζεται, καὶ θὰ συνεχίζεται ὅσο θὰ ὑπάρχουν Ἕλληνες ἀξιωματικοὶ στὴν Κύπρο...
....Ὅπως ἀνέφερα ἤδη, τὰ γεγονότα τῆς Κύπρου δὲν ἀποτελοῦν ἐσωτερικὴ ὑπόθεση τῶν Ἑλληνοκυπρίων. Ἀφοροῦν καὶ ἐπηρεάζουν καὶ τοὺς Τουρκοκυπρίους.
ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΙΣΒΟΛΗ ΠΛΗΤΤΟΥΣΑ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΛΑΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΟΥΣ>.
Μὲ αύτὸν τὸν τρόπο, ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΕ τὶς Συνθῆκες Ἐγγύησης τοῦ 1960 ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ τὴν εἰσβολὴ τῆς Τουρκίας στὴν Κὐπρο ὡς ΕΓΓΥΗΤΡΙΑΣ ΔΥΝΑΜΗΣ γιὰ τὴν ἀποκατάσταση τῆς συνταγματικῆς νομιμότητας (καὶ τοῦ ἴδιου στὴν Προεδρία βεβαίως..).
Σήμερα ΜΕΤΑ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΩΝ ΑΡΧΕΙΩΝ ΤΟΥ FOREIGN OFFICE, ξέρουμε ὅτι ἐκείνη ἡ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΗ ὁμιλία τοῦ Μακαρίου στὸν ΟΗΕ δέν ἦταν κεραυνὸς ἐν αἰθρίᾳ , οὔτε ἐκφωνήθηκε ἐν τῇ ρύμῃ τοῦ λόγου, ἀλλὰ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ ΤΙΣ ΚΑΤΕΥΘΥΣΕΙΣ πού τοῦ ἔδωσε δύο μέρες πρίν, στὶς 17 Ἰουλίου 1974, στὸ Λονδῖνο,.ὁ Ἄγγλος πρωθ.ΟΥΙΛΣΟΝ :
δηλ. νὰ χαρακτηρίσει τὸ χουντικὸ πραξικόπημα ὡς ΕΙΣΒΟΛΗ , ὣστε νὰ ἐνεργοποιηθοῦν οἱ Συνθῆκες Ἐγγύησης τοῦ '60 ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΜΒΗ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΩΣ ΕΓΓΥΗΤΡΙΑ ΔΥΝΑΜΗ καὶ νὰ ἀποτραπεῖ ὁποιαδήποτε πιθανότητα ἀνακήρυξης ἀπό τὴν χούντα ΕΝΩΣΗΣ Κύπρου—Ἑλλάδος.
Γράφουν τὰ πρακτικὰ τῶν βρεττανικῶν ἀρχείων ἐπὶ λέξει τὰ ἑξῆς:
< ὁ πρωθυπουργός (Οὐίλσον) ὑπέδειξε (στὸν Κύπριο Πρόεδρο) ὅτι θὰ μποροῦσε κανεὶς νὰ πεῖ ὅτι τὸ γεγονός (πραξικόπημα) εἶχε καποια χαρακτηριστικὰ Εἰσβολῆς. Ὁ πρόεδρος Μακάριος συμφώνησε>.
Καὶ συνεχίζουν τὰ ἴδια πρακτικὰ γιὰ τὴν συνάντηση τὸ ἀπόγευμα τῆς ἴδιας ἡμέρας ΜΑΚΑΡΙΟΥ—ΚΑΛΛΑΧΑΝ (Ἄγγλου ΥΠΕΞ) :
<Ὁ κ. Callaghan τὸν ρώτησε (τὸν Μακάριο) κατὰ πόσον θὰ ὑπῆρχε κατανόηση στὴν Κύπρο στὸ νὰ δουλέψουμε (οἱ Βρετανοί) στενὰ μὲ τοὺς Τούρκους στὴν τρέχουσα κατάσταση.
Ὁ Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ἀπάντησε ὅτι μπορούσαμε νὰ ποῦμε ὅτι ΑΥΤΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ>
{=Mr Callaghan asked whether there would be understanding in Cyprus for our working closely with the Turks in the current situation. Archbishop Makarios replied that we could say that this was being done with his consent}.
_______
ΥΓ. ΚΙ ΟΜΩΣ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΗ ΟΜΙΛΙΑ ΔΕΝ ΒΡΗΚΕ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟ ΜΕΜΠΤΟ, ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ "ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ" ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ—τὸ ἀντίθετο μάλιστα...
Φαρισαῖοι ὑποκριταί !!
____
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ:



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου