Μιά που ζούμε στις παραμονές κοσμοϊστορικών γεγονότων, καί ευκαιρίας δοθείσης από συζήτηση με την Γραμματέα μας, θα εκθέσω κι εδώ (ξανά…) μερικές από τις πάγιες θέσεις του γράφοντος, όσον αφορά τους κατοίκους της Μ. Ασίας.

Ετέρα αφορμή, φυσικά, μου έδωσαν καί οι συνεχιζόμενες επικύψεις του γκουβέρνου στον Ερντογάν… δείγμα ότι άλλοι μεν (Μεταξάς, Παπαδόπουλος) ονειρευόντουσαν (κακώς, κάκιστα!) συνομοσπονδία με τους Τουρκαλάδες (καί κατηγορήθηκαν γιά ενδοτισμό – καί ορθώς), αλλά ετούτοι εδώ το προχώρησαν, καί …προσχώρησαν την Ελλάδα στους γείτονες καί «συμμάχους», ως επαρχία τους.

. . . . . . . . . . .

α. Ξεκάθαρη δήλωση

Γνωρίζω άριστα τη στάση αρκετών συμπατριωτών μου, όσον αφορά τους πρόσφυγες του 1922-24, καθώς κι εκείνο το απερίγραπτο: «- Κάψτε τους συνοικισμούς!»

[Πρίν απ’ αυτό, όμως, κάτι παρόμοιο είχε πεί το μασωνοκάθαρμα Στεργιάδης: να μην έρθουν οι Έλληνες της Μ. Ασίας εγκαίρως ως πρόσφυγες εδώ· να κάτσουν με το ζόρι στα σπίτια τους, ώστε να τους βρούν καί να τους σφάξουν οι Τούρκοι, γιά να μην έρθουν στην Ελλάδα καί …αλλοιώσουν τα εκλογικά ποσοστά των κατεστημένων πολιτικών κομμάτων, ή αλλάξουν την περιρρέουσα πολιτική ατμόσφαιρα της εποχής εκείνης με τις δικές τους αντιλήψεις!!!]

Γνωρίζω, επίσης, άριστα Ιστορία – στα θέματα που μ’ ενδιαφέρουν κι έχω ψάξει. Άρα, γνωρίζω ότι το 1453 συμμετείχαν στις μάχες κι Έλληνες, αλλά με τους …έξω απ’ τα τείχη!!! (Ναίναίναί, με τα στίφη του Μεχμέτ Β’.) Καί τούτο, διότι έπαιρναν την εκδίκησή τους από ένα κράτος, που επί αιώνες τους είχε στο κλάσιμο.

[Η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία καί τα ρέστα, επί όσα χρόνια υπήρχε, δεν έπαιρνε ούτε φαντάρους από την ηπειρωτική Ελλάδα. (Κάτι πρέπει να μας λέει αυτό.) Καθώς επίσης είναι γνωστό πως, γιά να εκχριστιανίσει τους ορεινούς Μανιάτες, κατέβασε στρατό, άσε που αρκετές άλλες φορές φέρθηκε άκρως ανθελληνικώς. («Ες έδαφος φέρειν», Εικονομαχία -δεν εννοώ μονάχα το θρησκευτικό μέρος, αλλά καί την εχθρότητα διαφόρων παρακατιανών σημιτολαών προς την απεικαστική δεινότητα του έθνους μας-, Αναθεματισμοί, καί άλλα· ών ούκ έστιν αριθμός.)

Ναί, εντάξει, είμαστε κληρονόμοι της καί τα λοιπά καί ταλιμπάν, αλλά φιλτάτη η αλήθεια.]

Ωστόσο, παρά το ότι η δική μου καταγωγή έχει επιβεβαιωμένες ρίζες από την οροσειρά της Πίνδου τουλάχιστον πέντε αιώνες πίσω (καί καμμία σχέση με Μ. Ασία), η ενασχόλησή μου με την ίδια την ύπαρξη του Ελληνισμού καί τα μελλοντικά του πεπρωμένα, δεν μου επιτρέπει ούτε τοπικισμό, ούτε υποκειμενισμό, ούτε αλαφράδα. (Ακόμη καί να το ήθελα – που δεν το θέλω.)

Συνεπώς, στ’ ακόλουθα θα είμαι απόλυτα αντικειμενικός. (Διορθώσεις δεκτές, αλλά δεν νομίζω πως θα χρειαστούν.)

. . . . . . . . . . .

β. Η προφητεία

Στο παρόν αρθράκι, αναφέρομαι στην πασίγνωστη προφητεία του Πατροκοσμά γιά την τύχη των σημερινών Τούρκων ( ; ) : ότι -στα επερχόμενα κοσμοϊστορικά γεγονότα του Γ’ ΠΠ- το ένα τρίτο τους θα σκοτωθεί, το άλλο τρίτο τους θα εκδιωχθεί στην «Κόκκινη Μηλιά» (*), καί το τελευταίο τρίτο τους θα βαπτισθεί στην Ορθοδοξία.

[ * Πολύς λόγος γιά το πού βρίσκεται η Κόκκινη Μηλιά. Κατά τη γνώμη μου, πρόκειται γιά τις στέππες στις βόρειες υπώρειες του Θιβέτ, στο σημερινό Κιργιστάν καί τη σημερινή επαρχία Ξινγιάνγκ της Κίνας. (Δες Γκούγκλ Έρθ.) Πράγματι, από κάπου εκεί μας κουβαλήθηκαν οι Τουρκικές φυλές. Αλλά, ταυτόχρονα, σ’ εκείνα ακριβώς τα μέρη βρίσκεται η πατρίδα προελεύσεως του δέντρου της μηλιάς. Προς επιβεβαίωση, δες το (πληρέστερο του σχετικού στα Ελληνικά) αγγλόφωνο άρθρο της Γουΐκι περί μήλων.

Γιά να σας δώσω κι ένα θρησκειολογικό δωράκι, ο Πατροκοσμάς λέει πως οι πρωτόπλαστοι έφαγαν σύκο, όχι μήλο. (Σύγκρινε με την «ξηρανθείσα συκή», που καταράστηκε ο Χριστός.) Τώρα, το ότι η «ΠΔ» αναφέρει μήλο, μας λέει πολλά γιά τους συγγραφείς της συγκεκριμένης ιστορίας! Δεν επεκτείνομαι, διότι θα ξεφύγουμε πάρα πολύ.]

Κι εδώ, στο τελευταίο τρίτο, οφείλω να επιστήσω την προσοχή σας στο έπακρον.

Μην ξεχνάτε πως καί οι Τρώες ήσαν ομόθρησκοί μας! Αλλά ξέρουμε τί επακολούθησε.

. . . . . . . . . . .

[Εντάξει, το ξέρω ότι με τους Τρώες είχαμε την ίδια θρησκεία, αλλά μεγάλη διαφορά στην αντίληψη περί αυτής. Νά, πχ ο Απόλλων: εδώ ήταν ο Αιώνιος Έφηβος, αλλά «από ‘κεί» ήταν μιά άκρως σκοτεινή καί τιμωρητική μορφή. «Σμινθεύς», σου λέει… που τον παρακαλάει ο Χρύσης να τσακίσει τους Αχαιούς, επειδή πήγαν να πάρουν παλλακίδα την κόρη του· καί, ως συνέπεια των παρακλήσεων του αγ(ρ)ίου αυτού γέροντος, ο Απόλλων (θεός της υγείας καί της Ιατρικής, σημειωτέον…) ρίχνει αβέρτα θανατικό στους δικούς μας.

(Εν μέτρωι, τον καταλαβαίνω τον Χρύση ως πατέρα· εκείνο που δεν καταλαβαίνω, είναι γιατί καταράστηκε ένα σωρό άσχετον κόσμο, κι όχι τον κυρίως ένοχο, τον Αγαμέμνονα – ο οποίος δεν έπαθε καί τίποτε απ’ τις κατάρες του Χρύση, σημειωτέον. Ωραία αντίληψη! «Έπρεπε» να πληρώσουν όλοι οι Αχαιοί, λες καί συμμετείχαν σε ομαδικό βιασμό της κοπέλλας! Αλλά, κάτι μας λέει εδώ το ποιητή! Που καλά θα κάνουμε να το καταλάβουμε:

Μας λέει γιά διείσδυση ξένων, σκοτεινών ιερατείων στο -Πελασγικό- ιερατείο των Τρώων.)

Χώρια τα βρισίδια του Απόλλωνα στην Αθηνά, όταν με συμβουλή της τον στόχευσε ο Διομήδης με τα όπλα του! 🙂 ]

. . . . . . . . . . .

β. Χρειαζόμαστε ρεαλισμό, όχι ενθουσιασμό!

Κι ακούς, λοιπόν, κάτι ενθουσιώδεις κραυγές… θα καταστραφεί η Τουρκία… θα πάρουμε τημΜπόλιν καί την Αγιασοφιάν… θα γίνουν χριστιανοί όσοι (επι)ζήσουν…

Ναί, ρέ παιδιά, εντάξει όλ’ αυτά, αλλά οφείλω να επαναλάβω εν τάχει τις θεμελιώδεις αρχές του παρόντος ιστολογίου, όσον αφορά την Μ. Ασία. Αν μή τί άλλο, επείγομαι κάπως, επειδή τα γεγονότα (που οδηγούν στα προφητευμένα επερχόμενα) τρέχουν με ταχύτητες τέτοιες, που καλά-καλά δεν προλαβαίνουμε ούτε προφορικό σχολιασμό. Πόσο μάλλον εξαγωγή (ασφαλών) συμπερασμάτων.

Την παρουσίαση αυτών των αρχών θα τη διαιρέσω σε δύο ομάδες, την γεωπολιτική καί την θρησκευτική. Ξεκινάμε με την πρώτη.

. . . . . . . . . . .

i. Τα γεωπολιτικά

Όλοι, όσοι μιλάνε γιά επανάκτηση των Ελληνικών εδαφών της σημερινής Τουρκίας, Ευρωπαϊκών καί της Μ. Ασίας, δυστυχώς εστιάζονται (θα έλεγα, εκκινούντες από καθαρά συναισθηματικούς λόγους) κυρίως στην Κωνσταντινούπολη καί τη Σμύρνη, καί μάλλον σπάνια πάει η σκέψη τους καί στις υπόλοιπες αυθεντικώς Ελληνικές περιοχές (από Πόντο, μέχρι Αττάλεια) – ή, έστω, πάλαι ποτέ αυθεντικώς Ελληνικές.

Όμως, εάν είναι να κάνουμε την κίνησή μας προς επανάκτηση των πάλαι ποτέ εδαφών μας, τότε πρέπει να τα (ξανα)πάρουμε εις το α-κέ-ραι-ον.

Γιατί;

Γιά να ξερριζώσουμε από τώρα κάθε (ορατή) μελλοντική αφορμή αμφισβήτησής τους από ξένους.

Μην ξεχνάτε κάτι χάρτες, που κυκλοφορούν ανά το Διαδίκτυο, που δείχνουν Κουρδικό κράτος επάνω καί σε δικές μας περιοχές (πχ Καππαδοκία)! Σ’ αυτούς (λέγε με ηπαπάρα), που τάζουν τέτοια στους Κούρδους, πρέπει να κοπεί κάθε όρεξη από τώρα. Αν θέλουν να χαρίζουν περιοχές, να χαρίσουν τις δικές τους.

Εν πάσει περιπτώσει, το θέμα αυτό είναι μεγάλο (καί, όσον αφορά το σημερινό άρθρο, είναι «πάρεργο»), συνεπώς εδώ απλά θα περιοριστώ στην Κωνσταντινούπολη.

Λοιπόν…

  • …Η Κωνσταντινούπολη δεν είναι ούτε το άλφα, ούτε το ωμέγα των γεωπολιτικών σχεδίων του Ελληνισμού.

Εντάξει, να την πάρουμε, αλλά δεν μας περιορίζει στο τί καί πώς θα σκεφτούμε γιά το μέλλον της φυλής μας.

  • Επίσης, δεν κάνει γιά πρωτεύουσά μας, διότι δεν διαθέτει ενδοχώρα.

Σ’ όλη την ιστορία της, ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο, λούστηκε καμιά 25αριά-30αριά πολιορκίες καί δύο αλώσεις – δυόμιση, γιά την ακρίβεια, αν καί η είσοδος των Φράγκων από τα ανατολικά τείχη στις 29 Ιουνίου 1203 αμφισβητείται.

Εντάξει, γνωστές οι δυνατότητες των σημερινών όπλων μακρού πλήγματος κτλ κτλ, αλλά αν δεν πάει ο φαντάρος του Πεζικού να υψώσει σημαία, κατάκτηση δεν νοείται. (Δες καί πού έχουν σήμερα την πρωτεύουσά τους οι Τούρκοι! Δες καί τί πάθαμε το 1922, που φτάσαμε 30 χιλιόμετρα μακριά της, αλλά φύγαμε τρέχοντας – δίκην Ναπολέοντος μπροστά στη Μόσχα!…)

  • Δεν κάνει ούτε γιά μέγα κέντρο οικονομικών δραστηριοτήτων καί υποδομών, πχ σαν το πολεοδομικό συγκρότημα Αθήνας-Πειραιά μετά το 1945.

Εντάξει, μεγάλο λιμάνι, περατζάδα εμπορική, κτλ, όπως το Ρόττερνταμ, ξέρω ‘γώ. Αλλά είδατε τί έπαθε το Ρόττερνταμ από τα Στούκας! Δεν είναι ωραίο μιά εχθρική επίθεση να σου διαλύει τις υποδομές σε δυό ώρες! Όθεν, πρώτα πρέπει ως κράτος να διασφαλίσουμε αδιαπέραστη στρατιωτική άμυνα, καί μετά να κοιτάξουμε αν θα γίνει η Πόλη μέγα οικονομικό κέντρο.

[…Παρ’ όλ’ αυτά, η εμπειρία του μεταπολεμικού «Αθηνοκεντρισμού» μας λέει πως τέτοιες προοπτικές πρέπει ν’ αποφεύγονται. Το μυστικό της επιτυχίας είναι ο διαμοιρασμός των προσοδοφόρων πηγών του έθνους μας σ’ όλη τη χώρα μας, όχι η υπερσυγκέντρωσή τους.]

  • Γιά να την πάρουμε καί να την κρατήσουμε στο διηνεκές, ο μόνος τρόπος είναι η γενοκτονία των σημερικών κατοίκων της, πλήν των ελαχίστων πλέον Ελλήνων. (Αν καί ειδικά γιά τον Αρχοντώνη, δεν είμαι σίγουρος! 🙂 )

Τονίζω ότι είκοσι με εικοσιπέντε εκατομμύρια εχθρικού πληθυσμού της πόλης αυτής ούτε θα κάτσουν στ’ αυγά τους (να μας πούν: «- Εντάξει, μας κατακτήσατε, δεχόμαστε την ήττα μας!»), ούτε χαλιναγωγούνται με τις δυνάμεις που έχουμε τώρα. Η μόνη λύση είναι να εξοντωθούν μέχρις ενός – ή να εκδιωχθούν μέχρις ενός, που φυσικά δεν θα το δεχθούν. (Καί να πάνε, πού; )

  • Επίσης, αυτό το πολεοδομικό κι αρχιτεκτονικό (καί πέρα γιά πέρα αντιοικολογικό, συν τοις άλλοις) κιτσαριό της τερατώδους σημερινής Κωνσταντινούπολης, θέλει ξεπάτωμα εκ θεμελίων.

Καμιά ιδέα, γιά το πόσα χρόνια θα πάρει αυτό, καί πόσα λεφτά; Έχουμε τόσο χρόνο, ή μας περισσεύουν χρήματα;

[Καί η σημερινή Αθήνα χρειάζεται ξεπατωμό εκ θεμελίων, αλλά άλλη ιστορία αυτή… Μόνο που, ως ηθικόν δίδαγμα: κοιτάζουμε παραπέρα, ενώι δεν έχουμε ακόμη τακτοποιήσει το καλύβι μας.]

. . . . . . . . . . .

Αυτά, προχείρως.

Ελπίζω τα παραπάνω να κόψουν τα φτερά ανοήτων (δηλαδή, άνευ νοήματος) ενθουσιασμών, καί να μας κάνουν ως έθνος να μάθουμε να σκεφτόμαστε λιγάκι παραπάνω απ’ όσο συνήθως.

Εάν, τώρα, δεν σας αρέσει η ωμή αλήθεια, να πάτε σ’ ένα περίπτερο ν’ αγοράσετε Μικυμάους, καί να βυθιστήτε στην ανάγνωση των περιπετειών του Ντόναλντ Ντάκ καί των λοιπών ηρώων της παρέας του. Ή κάντε ελεύθερες πτώσεις με αλεξίπτωτο, ή γραφτήτε σ’ ένα ωδείο, να μάθετε πιάνο. Ή, τέλος πάντων, ασχοληθήτε με τη σκηνοθεσία πορνοταινιών· καί, πού ξέρετε; μπορεί στο τέλος να βάλετε καί υποψηφιότητα γιά Ευρωβουλευτές! 🙂

Αλλά κάντε μου τη χάρη να μην ξανασχοληθήτε με (τόσο σοβαρά) γεωπολιτικά καί γεωστρατηγικά θέματα.

. . . . . . . . . . .

ii. Τα θρησκευτικά

Ολόκληρη πραγματεία είχα γράψει γιά δαύτα (γιά τις σχέσεις μας με το ισλάμ, δηλαδή), ανάγοντας την αναζήτηση στο βαθύ παρελθόν κι εκκινώντας από τους Κρονίους Πελασγούς… των οποίων η «χάρη» δεν μας άφησε σε ησυχία σε καμμία περίοδο της Ιστορίας.

Δεν έχω να προσθέσω τίποτε σ’ εκείνο το κείμενο, παρεκτός την (σχετικώς έωλη) άποψη (όχι δική μου) που άκουσα πρόσφατα, ότι η Εικονομαχία ήταν κατά κάποιο τρόπο ένας πολιτικός ελιγμός του Βυζαντίου, γιά να μήν απορροφηθούν οι μονοφυσιτικοί πληθυσμοί των νοτιοανατολικών περιοχών της αυτοκρατορίας από το επελαύνον πρώϊμο ισλάμ. (Στο περίπου, δηλαδή: «- Νά, ορίστε, μή σας πουλάνε παραμύθι τα μεμέτια, διότι ούτ’ εμείς έχουμε εικόνες!») Καί, υποτίθεται, η Εικονομαχία φυσιολογικώς εξέλιπε, όταν εξέλιπε ο κίνδυνος του -πρώϊμου- ισλάμ, χοντρικά κάπου στα χρόνια του Νικηφόρου Φωκά.

Στέκει (αρχικώς, ως σκέψη) καί δεν στέκει (ιστορικώς)· διότι καί πχ οι Αρμένιοι θεολογικώς θεωρούνται μονοφυσίτες, αλλά απεικαστική δραστηριότητα καί αγιογραφίες δικής τους τεχνοτροπίας (δηλαδή, απεικόνιση καί προσώπων, όχι όπως στην Εικονομαχία) έχουν μιά χαρά.

Εν πάσει περιπτώσει, αν και περιέγραψα (στο …»έπος») τα χαρακτηριστικά των Κρονίων θρησκειών, επαναλαμβάνω κι εδώ πως τα πλέον ευδιάκριτα εξ αυτών είναι ο φανατισμός καί το (κυριολεκτικώς!) έως θανάτου μίσος τους προς τον υπόλοιπο κόσμο των «απίστων». Όθεν, χρειάζεται απόλυτη περίσκεψη στο ότι κάπου 25 με 30 εκατομμύρια σημερινοί «Τούρκοι» θα βαπτισθούν χριστιανοί ορθόδοξοι μετά τα επερχόμενα γεγονότα· ο δέ ενθουσιασμός επ’ αυτού δεν δικαιολογείται με τίποτε. Διότι:

  • Δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν μυαλά μέσα σε μιά ημέρα αυτοί, ή τα παιδιά τους.

Δεν βλέπετε πώς φέρονται τα παιδιά (λαθρο)μεταναστών σε άλλες χώρες; πχ Αλγερινοί τρίτης / τέταρτης γενιάς στη Γαλλία, ή Πακιστανοί στο Ηνωμένο Βασίλειο. Μην περιμένετε να μας αγαπήσουν ξαφνικά άνθρωποι, που μέχρι τώρα άκουγαν τον Τουρκικό εθνικό ύμνο κι άφηναν δάκρυα συγκίνησης.

  • Εξακολουθεί να υπάρχει το Κρόνιο συνειδησιακό υπόβαθρο σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού…

…καί θυμηθήτε το μεγάλο αγκάθι των οικειοθελών εξισλαμισμών. Που δεν έγιναν μονάχα γιά τη διατήρηση των προνομίων των αρχοντικών οικογενειών (πχ όπως οι Τσάμηδες), διότι επί Βυζαντίου οι Σελτζούκοι ήσαν απλά μιά ορδή. Τί είχαν να φοβηθούν οι -σε αρκετές περιπτώσεις, σύμμαχοί τους- τότε Βυζαντινοί άρχοντες από δαύτους, ώστε να φοβηθούν μή χάσουν προνόμια;

Αν δεν το ξερριζώσουμε αυτό το Κρόνιο νοητικό υπόβαθρο, καί από το υποσυνείδητο αυτών των υποψηφίων νεοχριστιανών, αλλά καί από το corpus των ιερών βιβλίων της Ορθοδοξίας (λέγε με «ΠΔ»), τότε μην περιμένετε πολλά. Άσε που στην εποχή μας έχουμε κάτι ακόμη χειρότερο, που πρέπει ν’ αντιπαλαίψουμε στον ιδεολογικό τομέα: την «woke» κουλτούρα. Δηλαδή, όχι απλά Κρόνος, αλλά Τυφών!!!

Επίσης: γιά να πάρεις κάποιον με το μέρος σου, πείθοντάς τον ότι οι ιδέες σου είναι σωστότερες από τις δικές του, πρέπει όντως οι ιδέες σου να είναι σωστότερες από τις δικές του. Ποιά σωστή καθαρά Ελληνική ιδεολογία, όμως, έχει να προσφέρει ο σημερινός Ελληνικός λαός σε «νεοπροσήλυτους» νεορθοδόξους (υποψήφιους) Έλληνες; Τη «woke»-ίλα; Την αρνησιπατρία; Ή το: «- Έλα, μωρέ!»;

. . . . . . . . . . .

Εν κατακλείδι

Θα έλεγα με μία κουβέντα: ΜΗΝ ενθουσιάζεστε με την προοπτική να βαπτισθούν ορθόδοξοι χριστιανοί καμιά 30αριά εκατομμύρια σημερινοί Τούρκοι, καί (συνεπώς) να πηγαινοέρχονται ελεύθερα στη χώρα μας – παρεκτός αν είσαστε παπάς, ή δεσπότης. (Αν δεν είστε, κρατήστε πολύ χαμηλούς τόνους.)

Ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει· αν θέλετε την αισιόδοξη άποψη, εντάξει, θα γίνουν (καί μακάρι να γίνουν) όσα λένε οι προφητείες, κι όσα (θετικά υπέρ ημών) προκύψουν μετά τα επερχόμενα.

Αλλά πρέπει να έχουμε τα μυαλά μας στη θέση μας, γιά να διαχειριστούμε τα γεγονότα όπως πρέπει. Διότι, αν μή τί άλλο, αυτοί οι πληθυσμοί θα έρθουν προς εμάς, καί θ’ αλλάξουν εθνικοθρησκευτικά σημεία αναφοράς. Όχι το ανάποδο.

Σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις, ο ενθουσιασμός είναι κάκιστος σύμβουλος· όπως κι η απογοήτευση, άλλως τε. Δεν πρέπει να παρασυρόμαστε ούτε στο ένα άκρο, ούτε στο άλλο.

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ 1: Αυτό που λέει η προφητεία του Πατροκοσμά, μπορεί όντως να λάβει χώραν ειδικά με Πόντιους κρυπτοχριστιανούς καί Αλεβήδες.

Αυτοί οι τελευταίοι είναι όσοι προέρχονται από Βυζαντινούς, που εξισλαμίστηκαν με το ζόρι. Η διαφορά αυτών με τους γενίτσαρους, είναι ότι οι κάποτε πρόγονοι των Αλεβήδων (κυρίως φτωχολογιά, όχι άρχοντες) έζησαν τον εξισλαμισμό ως ενήλικες, άρα είχαν εναργή μνήμη της προηγούμενης κατάστασής τους. Όπως είχαν καί ρίζες στον τόπο τους. Αντιθέτως, οι γενίτσαροι (κυρίως Ελλαδίτες, αν μιλάμε μονάχα γιά Ελληνικούς πληθυσμούς, κι όχι γιά άλλα χριστιανικά έθνη) ούτε ρίζες είχαν στη Μ. Ασία, ούτε μνήμες πρότερης χριστιανικής ταυτότητας – διότι τους άρπαζαν από μικρά παιδιά καί τους έκαναν τρομακτικής εκτάσεως πλύση εγκεφάλου.

Ωστόσο, παραμένω δύσπιστος. Τί θ’ αλλάξει με το επίσημο ορθόδοξο βάπτισμα των Αλεβηδικών πληθυσμών; Θ’ αρχίσουν ν’ αποστρέφουν την κεφαλή από τα εθνικά σύμβολα της Τουρκίας, στα οποία «ορκιζόντουσαν» μέχρι χθές; Θα θεωρήσουν πως τα σημεία αναφοράς τους είναι πλέον -πλήν Ορθοδοξίας- ο Παρθενώνας καί η αρχαία Ελλάδα; Καί πόσο γρήγορα θ’ αλλάξουν νοοτροπία – αν αλλάξουν τελικώς;

Εν πάσει περιπτώσει, ούτε ενθουσιασμός επιτρέπεται, ούτε απογοήτευση. Μόνο ψυχραιμία καί νηφαλιότητα. Αναμένεται να διαχειριστούμε μιά εξόχως δύσκολη κατάσταση, καί οφείλουμε να τη διαχειριστούμε σωστά.

Υγ 2: Δεν είπαν τίποτε σχετικό οι προφητείες, αλλά ελπίζω κατά την επανάκτηση των Ελληνικών περιοχών η κυβέρνηση της Ελλάδας ν’ αποτελείται από πρόσωπα της προκοπής.

Φαντάζεστε να υλοποιηθούν οι προφητείες καί νά ‘ναι στην αρχηγία της Ελλάδας ο κουκλοχαιρετάκιας με τη νιάου; Είναι ν’ ανέβουμε ομαδικώς στις ταράτσες των πολυκατοικιών, καί να σαλτάρουμε κάτω!…