EUROVISION,ΝΑΤΟ,ΚΡΑΤΟΚΕΝΤΡΙΣΜΌς,ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ..... ΤΑ ΤΑ ΤΑ!!!!
Eurovision: Πώς και γιατί ιδρύθηκε από το ΝΑΤΟ – Πού στοχεύει
Eurovision: Ο «κρατοκεντρικός» διαγωνισμός έχει γεωπολιτικό ενδιαφέρον – Πώς και γιατί ιδρύθηκε από το ΝΑΤΟ – Πού στοχεύει
Γράφει ο Βαγγέλης Χωραφάς
Ασχέτως αν πολλοί υποτιμούν το φεστιβάλ της Eurovision, δεν παύει να αποτελεί ένα mega-event, τον μεγαλύτερο διαγωνισμό τραγουδιού στον κόσμο, με προφανείς γεωπολιτικές προεκτάσεις.
Η Eurovision ως διαγωνισμός, είναι κρατοκεντρικός, διαγωνίζονται κράτη και όχι καλλιτέχνες. Αυτό σημαίνει απλά, ότι τα κράτη ενδιαφέρονται για την νίκη για να διευρύνουν την ήπια ισχύ τους.
Ως διαγωνισμός σχετίζεται και με την λεγόμενη λαϊκή γεωπολιτική, μέσα από την οποία εκφράζονται γεωπολιτισμικές προσεγγίσεις, προτιμήσεις, στερεότυπα, προκαταλήψεις κλπ.
Το αποτέλεσμα είναι η κατευθυνόμενη ψηφοφορία για την ανάδειξη του νικητή. Είναι γνωστό ότι έχουν δημιουργηθεί τρία μπλοκ χωρών που ανταλλάσσουν ψήφους. Το μπλοκ της πρώην ΕΣΣΔ, το οποίο έχει πλέον πολυδιασπαστεί, το μπλοκ των Σκανδιναβικών χωρών και το μπλοκ της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Σε αυτά προστίθενται και δίδυμα χωρών που ανταλλάσσουν ψήφους, όπως Ελλάδα-Κύπρος κλπ.Αυτό που έχει σημασία είναι ότι ο διαγωνισμός ξεκίνησε να διοργανώνεται από την European Broadcasting Union για να συμβάλλει στην ενοποίηση της Ευρώπης. Με την πάροδο των χρόνων, τα γεωγραφικά όρια του διαγωνισμού άρχισαν να θολώνουν.
Συμμετείχαν χώρες όπως το Ισραήλ, το Μαρόκο, η Αρμενία, η Γεωργία, το Αζερμπαϊτζάν και η Αυστραλία. Αυτές οι συμμετοχές διαμορφώνουν μία δύσκολη ισορροπία μεταξύ της ανάγκης επέκτασης του διαγωνισμού και της απώλειας της ευρωπαϊκής του ταυτότητας. Έχει κάποια ταυτότητα η Ευρώπη; Αναζητείται. Μπορεί να την διατηρήσει μόνη της; Αμφίβολο.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑΤΟ.
Θα μπορούσε η Ευρώπη στην δεκαετία του ΄50 να δημιουργήσει αυτόν τον διαγωνισμό; Εδώ δεν χωρούν εκτιμήσεις, υπάρχουν γεγονότα.
Τον Ιανουάριο 2015, αποχαρακτηρίστηκαν 23.000 έγγραφα του ΝΑΤΟ. Μεταξύ αυτών υπήρχαν και κάποια που αφορούν την Eurovision. Τι δείχνουν αυτά;
Στις 28 Ιανουαρίου 1955, στο Palais de Chaillot στο Παρίσι, συναντήθηκαν τα μέλη της Culture and Public Information Committee του ΝΑΤΟ με τον διευθυντή της Γαλλικής Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης για να του παραδώσουν την έκθεση ενός project στο οποίο είχε ήδη εμπλακεί το BBC: την δημιουργία ενός ευρωπαϊκού φεστιβάλ που θα ονομάζεται Eurovision.
Στις 30 Νοεμβρίου 1955 έγινε μία συνάντηση στον ίδιο χώρο, μόνο που το σχέδιο είχε αλλάξει: η δημιουργία ενός μουσικού φεστιβάλ του ΝΑΤΟ που θα ξεκινούσε τον Απρίλιο του 1956.Στις 12 Φεβρουαρίου σε μία τρίτη συνάντηση, αποφασίστηκε η χρησιμοποίηση της European Broadcasting Union ως φορέα για την υλοποίηση του σχεδίου και ο διαγωνισμός ξεκίνησε τον Μάιο του 1956.
Σημαντική λεπτομέρεια: επικεφαλής της European Broadcasting Union, ήταν ο Ian Jacob του BBC που είχε εξαρχής εμπλακεί στην δημιουργία της Eurovision.
Και η Eurovision λοιπόν, είναι άλλος ένας θεσμός από τους πολλούς που δημιούργησαν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ για να ενοποιήσουν την Δυτική Ευρώπη.
ΤΑ ΤΑ ΤΑ ΤΑ ΤΑ ΤΑ…Οι λόγοι πίσω από την επιλογή της Σάττι για την εκπροσώπηση μας στην Eurovision μπορεί να ήταν η δημοφιλία της, η πολιτική συμβολή ή ακόμα και άλλοι παράγοντες που θα παραμείνουν άγνωστοι στο ευρύ κοινό, αλλά και η μουσική της ποιότητα, την οποία όμως δεν συναντάμε στο τραγούδι που θα ερμηνεύσει στον διαγωνισμό. Όχι, δεν υπολείπεται ταλέντου, μηδέ φωτός, υπολείπεται ικανών- φωτισμένων καθοδηγητών, ε και μιας σταλιάς αγάπης για αυτό που πραγματικά είναι η Ελλάδα. Αγαπητή ΕΡΤ μήπως θα έπρεπε να αποσυρθεί αυτό το βίντεο που θυμίζει βιντεοκασέτα του 80;
Η Μαρίνα Σάττι δήλωσε πως θέλει ένα ρυθμικό τραγούδι με ελληνικό στίχο για τον διαγωνισμό, προκειμένου να «δείξουμε τη σύγχρονη εικόνα της χώρας»! Μπράβo της μα απέτυχε. Αφού απέρριψε 150 τραγούδια Ελλήνων συνθετών τελικά έγραψε αυτή και άλλοι 7-8!!! Μεγάλη και πολυεθνική η μοιρασιά άρα και η στήριξη. Καταλαβαίνω. Οκ. Το γεγονός των χιλιάδων streaming στο spotify και στο youtube δεν κάνουν έναν κομπιουτερά συνθέτη. Ας σοβαρευτούμε. Ο ρυθμός δεν είναι Ελληνικός, η μελωδία ινδική με αίσθηση Πακιστάν, ο στίχος κάτω του μετρίου και η σύγχρονη εικόνα της Ελλάδος άλλη. Η φόρμα του ανύπαρκτου τρελού ερασιτέχνη. Ο ρυθμός και η σύνταξη του λόγου ο παράδεισος του αγραμμάτου. Η Μαρίνα, μου είναι συμπαθής μα ως γνήσιο παιδί του συστήματος, αποτυπώνει ατυχώς στο βίντεο για την Γιουροβίζιον, μια Αθηναϊκή πραγματικότητα με έναν τρόπο που αυτή και η πολυεθνική ομάδα της αντιλαμβάνονται και που προκύπτει ίσως από την ποιότητα των ανθρώπων με τους οποίους συνδιαλέγεται. Εάν πάλι γνωρίζει την αλήθεια και δρα με επίγνωση, τότε πολιτιστικά είναι επικινδυνότερη του Πύθωνος (Eurovision). Το ταλέντο της Μαρίνας δεν κρύβεται, απλά επί του παρόντος επισκιάζεται από τους συνεργάτες της ή απλά παίζει σε μια ζαριά τα πάντα, στον βωμό μιας πανευρωπαϊκής καριέρας. Αν είναι έτσι της εύχομαι να την πετύχει και να παραμείνει εκεί. Παίζει βέβαια στο συγκεκριμένο βίντεο μεγάλη δόση ειρωνείας έναντι του Ελληνικού πολιτισμού που τελικά ίσως και να πηγάζει από μια έντονη αποστροφή, μια περιφρόνηση εκ μέρους των δημιουργών του τραγουδιού, που μπορεί να θεωρηθεί ως ήπια εκδοχή του μίσους. Ίσως. Η ικανότατη συστημική ερμηνεύτρια μετά από επιλογή της και μετά από τις πάμπολλες εμφανίσεις της στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και σε όλους του «ιερούς» χώρους του συγχρόνου Ελληνικού πολιτιστικού γίγνεσθαι, επέλεξε να εμφανίσει το Ηρώδειο ως πίστα σκυλάδικου και το ιερό του Παρθενώνα ως ανίερο τουριστικό αξιοθέατο, με επόμενο πλάνο ένα φλεγόμενο κεμπαπτζίδικο. Γιατί; Μελωδικός Ινδικός αχταρμάς και συνταγή με λίγο Μπόλιγουντ, λίγο Αλβανικό τραπ, λίγη αγγλόφωνη ποπ, λίγο περίπου ελληνόφωνο κιτσ, λίγο τζατζίκι, λίγη λούπα απ το καλάθι, μια ψηφιακή περικεφαλαία, λίγη βαλκανική κατάντια και λίγο κεκέδισμα. Λίγο τουρίστας με κάλτσα και σανδάλι, λίγο μπουζούκι, ζουρνάς και λίγη ειρωνεία. Μεγάλη όμως προβολή ακραίας και επικίνδυνης οδήγησης σε μια χώρα που θρηνεί ετησίως χιλιάδες απώλειες ανθρώπινων ζωών από αυτοκινητιστικά δυστυχήματα, κατά κανόνα νεαρών ανθρώπων στους οποίους άλλωστε απευθύνεται ηλικιακά και το βίντεο. Το Τατατατα-βίντεο ως «Εθνική πρόταση» απευθύνεται ίσως και στις οικογένειες των 125.000 θυμάτων του δρόμου η στους 350.000 που έχουν μείνει ανάπηροι; Ποιος επέλεξε να προβάλει αυτές τις προσβλητικά επικίνδυνες εικόνες; Ποιος απεδέχθη να εκπροσωπήσουν τον Ελληνικό λαό; Δεν πρόκειται απλά για ένα βίντεο που οι δημιουργοί και οι ηθικοί αυτουργοί του, κατασκευάζουν ελεύθερα και όπως θέλουν, για να στηρίξουν τις απόψεις ή την καριέρα τους. Πρόκειται για ένα βίντεο που εκπροσωπεί τον Ελληνικό λαό και τον Ελληνικό πολιτισμό. Ας λήξει πλέον αυτή η στημένη παρεξήγηση που υποβιβάζει τον μέσο Έλληνα μέσω της βίας των ΜΜΕ στο επίπεδο του μη σκεπτόμενου σκύλου που ζέχνει από την άγνοια της ιστορίας του. Υπάρχει και η άλλη Ελλάδα.
Δεν θα εκπλαγώ πάντως αν θα πάει καλά αυτό το κακόγουστο οπτικοακουστικό συνονθύλευμα γιατί αυτό ακριβώς ζητά η Γιουροβίζιον από την Ελλάδα να είναι. Κάτω του μετρίου. Ο μέσος Ευρωπαίος θα χαρεί ακόμα μια φορά με την κατάντια του ελληνικού πολιτισμού. Εξ άλλου όραμα της Ευρώπης ήταν και θα είναι η Ελλάδα να είναι για πάντα ένας τουριστικός προορισμός και όχι η πηγή του παγκόσμιου πολιτισμού. Eurovision αφού! Η Μαρίνα είναι system girl και απλά κάνει την δουλειά της…Το δράμα δεν είναι το τραγούδι. Το δράμα είναι ο μηχανισμός που επέλεξε και τοποθέτησε τους εκλέκτορες σε αυτή την θέση. Οφείλουν να παραιτηθούν και να ζητήσουν δημόσια συγγνώμη από τον ελληνικό λαό. Τα –τα-τα-τα-τα-τα… αυτή είναι η ρίζα του κακού αυτό και το άνθος του! Αγαπητή ΕΡΤ το κρίμα στον λαιμό σου… Αντώνης Μιτζέλος 8/3/24
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου