Κοντά στον μεγάλο πόλεμο ?
1. Zircon 3M22 αντιπλοϊκός πύραυλος εκτοξευόμενος και από πολεμικά πλοία και υποβρύχια, ταχύτητας mach9 = 11.000/ώρα. Πρόκειται για μια μπάλα φωτιάς, σχεδόν αόρατη από τα διαθέσιμα ραντάρ, που σύμφωνα με το Popular Mechanics, η αμερικανική άμυνα με το τρέχον τεχνολογικό επίπεδο, έχει 20 sec να το καταρρίψει. Πρακτικά αδύνατον.
2. Kinzhal, αεροπορικός βαλλιστικός 10 Mach, υψηλής ακριβείας, μη ανασχέσιμος, βεληνεκούς 2000km.
3. Avangard, διηπειρωτικός πύραυλος, μη προβλεπόμενης πορείας (πύραυλος μετεωρίτης), 30.000 km/h=Mach 27, εμβέλειας 18.000 km, βέβαιας διαπέρασης οποιουδήποτε υφιστάμενου αντιπυραυλικού συστήματος. Χτυπά οποιονδήποτε στόχο σε οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη.
4. Sarmat RS (Satan-2), διηπειρωτικός βαλλιστικός 25 κεφαλών και 15 πυρηνικών κεφαλών, Mach 20,7=25.000kn/h. Σε 3 sec ισοπεδώνει τη Μ Βρετανία, δημιουργώντας τσουνάμι 330m ύψος. Σε 30 sec. εξαλείφει το οποιοδήποτε σημείο της γης.
5. Poseidon, διηπειρωτική τορπίλη, 54 κόμβων -ταχύτερη από οποιαδήποτε τορπίλη ανάσχεσης- 10.000 km εμβέλειας, πλήττει τον στόχο με πυρηνική έκρηξη 100 μεγατόνων. Σε ενδεχόμενο πλήγμα στη Νέα Υόρκη θα σκοτώσει 2.500.000 Αμερικανούς και θα τραυματίσει 5 εκ, με διασπορά ραδιενέργειας μέχρι το Κεμπέκ. Αόρατη, μπορεί να πλέει σε 1000m βάθος.
Οι Αμερικάνοι και οι άλλοι Δυτικοί δεν διαθέτουν τέτοια όπλα. Κατά δήλωσή του ειδήμονα κου Λιόλιου, Καθηγητή της Ευελπίδων, παρότι έχουν προσπαθήσει να κατασκευάσουν τέτοια όπλα, δεν έχουν μπορέσει. Οι Ρώσοι βρίσκονται μια-δυο γενιές μπροστά.
Η βιομηχανία της Ρωσίας είναι πλήρως στρατιωτικοποιημένη και παρακάμπτει τις κυρώσεις σε υψηλή τεχνολογία με τη βέβαιη συνδρομή της Κίνας.
Για να δώσω ένα μέτρο της χωρίς όριο δυνατότητας παραγωγής υπερυπερηχητικών στρατηγικών οπλων, θα σας πω, από αμερικανοουκρανικές πηγές, ότι κατασκευάζει αυτή τη στιγμή 6 Kinzhal/μήνα!
Προφανώς, η Ρωσία, πέρα από πετρέλαιο, παρέχει τεχνογνωσία υπερόπλων στην Κίνα, στη Β. Κορέα και στο Ιράν, δημιουργώντας ένα τακτικό και πυρηνικό συμπαγές αδύνατο να ηττηθεί, αν οι Προτεστάντες διανοηθούν να ωθήσουν τα πράγματα στο φρενοκομείο.
Οι BRICS δεν είναι οικονομική Ένωση μόνο. Πρέπει να γίνει αντιληπτό.
Παρά το οργιο προπαγάνδας και τις πομπώδεις απειλές, οι κινήσεις των Αμερικανών είναι αμυντικές. Γνωρίζοντας την υπεροπλία του αντιπάλου και την περιδίνηση της συλλογικής Δύσης, προσπαθούν να αντιτάξουν ζώνες άμυνας στη Βαλτική, στον Β. Παγωμένο, στην Ταϊβάν, στη Σινική, στον Ινδικό, στην Α. Μεσόγειο και σε αναχωματικά κράτη, όπως οι Βαλτικές δημοκρατίες, η Πολωνία, η Μολδαβία, το Αζερμπαϊτζάν κ α.
Γνωρίζουν ότι σε μια πυρηνική αναμέτρηση, αν δεν έχουν αντιπυραυλικά συστήματα πολύ κοντά στη Ρωσία, ώστε να καταρρίψουν τους ρωσικούς πυραύλους στη φάση ανόδου (λίγα sec), απο κει και πέρα είναι αδύνατη η "ανοσία" σε πυρηνικό χτύπημα.
Από την αρχή του πολέμου, είχαμε ισχυριστεί ότι η επίθεση στη Ρωσίας δια της πληρεξουσίου Ουκρανίας, ήταν απόδειξη αδυναμίας και όχι ισχύος. Πέρα από τους γεωπολιτικούς και γεωοικονομικούς στόχους, η έμμεση επίθεση στη Ρωσία είχε έναν ρεαλιστικό στρατιωτικό στόχο, να ακυρώσει ή έστω να αποδυναμώσει την υπεροπλία των Ρώσων, εκμεταλλευόμενη την πυρηνική υποδομή της Ουκρανίας εντός ΝΑΤΟ.
Το Ουκρανικό ζήτημα, πολύ πριν το 2014, αλλά με φανερή έναρξη την προβοκάτσια της Πλατείας Μειντάν, αποτελεί την ύστατη απόπειρα διάλυσης της Ρωσίας μέσω της Επιχείρησης ODESSA (του γιγαντιαίου σχεδίου φυγάδευσης στη Δύση χιλιάδων Ναζί, των πραγματικών εγκεφάλων του ναζιστικού καθεστώτος και η αξιοποίησή τους στον διπλό στόχο: της ανάσχεσης της ΕΣΣΔ-Ρωσίας και της Παγκόσμιας ηγεμονίας).
Υπάρχουν ατράνταχτα στοιχεία ότι η Δύση, στην κορυφή ή στο βάθος είναι προβολή του Ναζισμού υπό φιλελεύθερο οικονομικό μανδύα.
Η γνώμη μου είναι ότι άργησαν. Μετά την πτώση της ΕΣΣΔ περιέπεσαν στην παγίδα του Θουκυδίδη. Πλέοντας στην αυταρέσκεια των θεωριών του τέλους της ιστορίας και σε έναν αλαζονικό συβαριτισμό, δεν εκτίμησαν σωστά τον Πούτιν, το ιστορικό βάθος και το ανθρωπολογικό αμάλγαμα της ευρασιατικής υπό Ορθόδοξη συγκολλητική ουσία Ρωσίας.
Το ίδιο βλακώδες θεωρητικό έλλειμμα έδειξαν και στην Κίνα, νομίζοντας ότι η κομφουκιανή της παράδοση προσομοίαζε στην προτεσταντική ηθική. Θεώρησαν ότι η Κίνα θα γίνει ο τέλειος αδελφός καπιταλισμός, με τον οποίο από κοινού θα συνέθλιβαν τον πραγματικό προαιώνιο εχθρό, την Ορθόδοξη Ρωσία. Τονίζω το "Ορθόδοξη" για όσους διαθέτουν τη φιλοσοφική-θεολογική και ιστορική παιδεία.
Απέτυχαν.
Το ίδιο επιστημολογικό έλλειμμα επέδειξαν οι Δυτικές ελίτ και στην ανάλυση του Ισλάμ.
Εκκρεμεί το ερώτημα: θα γίνει πυρηνικός?
Η εύκολη απάντηση είναι, κανείς δεν ξέρει. Όλα είναι πιθανά σε ένα τόσο υπέρπερίπλοκο και ενδεχομενικό περιβάλλον.
Η δύσκολη απάντηση είναι: "όχι, δεν θα γίνει"!
Ο Δυτικός Προτεστάντης άνθρωπος προσεγγίζεται στο μεδούλι του με τρια επιμέρους λογισμικά: του καλβινιστικού δόγματος του προκαθορισμού (το έχουμε αναλύσει παλιότερα), του καρτεσιανού cogito και του ωφελιμισμού ως ηθική θεωρία. Η μείξη των τριών αυτών λέει ότι θα το πάνε μέχρι τα πέναλτι, δίνοντας τον καλύτερό τους εαυτό, ώστε να σφραγίσουν το εισιτήριο για τον παράδεισο, αλλά, δεν μπορούν να απαλλαγούν από τον θεμελιακό καιροσκοπισμό της "συμπερίληψης", του φιλελευθερισμού.
Η Δύση είναι πυρηνικά ατομοκεντρική. Τα κολεκτιβιστικά μορφώματα τα παράγει η ίδια ως ενοχή. Ο Μαρξισμός υπήρξε η ενοχή του καπιταλισμού. Το ασυνείδητό του ως αντιπολίτευση.
Ρισκάρω, οκ ανέξοδα, ο μεγάλος πόλεμος πλησιάζει, αλλά όχι ο πολύ μεγάλος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου