The Moon Matrix: Ένα Σύστημα Ελέγχου για την Ανθρωπότητα

 «Ό,τι ζει στη γη, άνθρωποι, ζώα, φυτά, είναι τροφή για το φεγγάρι…. Όλες οι κινήσεις, οι ενέργειες και οι εμφανίσεις των ανθρώπων, των ζώων και των φυτών εξαρτώνται από το φεγγάρι και ελέγχονται από το φεγγάρι…. Το μηχανικό μέρος της ζωής μας εξαρτάται από το φεγγάρι, υπόκειται στο φεγγάρι. Αν αναπτύξουμε συνείδηση ​​και θέληση μέσα μας και υποτάξουμε τη μηχανική μας ζωή και όλες τις μηχανικές μας εκδηλώσεις σε αυτήν, θα ξεφύγουμε από τη δύναμη του φεγγαριού.»

Georges I. Gurdjieff

Αν και ο David Icke ήταν ο πρώτος που έφερε την έννοια της σελήνης ως συστήματος ελέγχου στις μάζες ("Moon Matrix"), υιοθέτησε τις γνώσεις του από άλλους χωρίς να αναφέρει τις πηγές του.

Η υπόθεση είναι ότι ο Icke είναι θυρωρός και αποκρύπτει ορισμένες πληροφορίες. Οι εσωτερικές έννοιες για το φεγγάρι προέρχονται από διάφορες αποκρυφιστικές ομάδες και ο Ρώσος μυστικιστής Γκουρτζίεφ ήταν ο πρώτος που τις εξέφρασε με σαφείς όρους. Ήταν το 1914 όταν δημοσιοποίησε αυτή την έννοια, και τότε ήταν η εποχή της εμφάνισης του αποκρυφισμού σε όλους τους δημόσιους τομείς της ζωής, συμπεριλαμβανομένης της θεοσοφίας, της ανθρωποσοφίας κ.λπ.

Το περίεργο είναι ότι πριν από αυτές τις απόκρυφες ομάδες στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα, δεν υπήρχε σαφής ιδέα ότι το φεγγάρι είναι μια τεχνητή δομή σχεδιασμένη να ελέγχει την ανθρώπινη πνευματική ανάπτυξη.

Οι δύο πρώτες (λεπτές) αναφορές στο φεγγάρι ως δομή ελέγχου ήταν προφανείς

• 1) ένα βιβλίο του AP Sinnet με τίτλο « Εσωτερικός Βουδισμός » από το 1883 και
• 2) « Fragments of Forgotten History » (1885), και τα δύο συνδέονται με τον αμφίβολο Blavatsky.

Φαίνεται ότι οι δημοσιεύσεις οδήγησαν σε έναν  εσωτερικό αγώνα μεταξύ διαφορετικών φατριών της θεοσοφίας:

Το 1883, το AP Sinnet δημοσίευσε τον Εσωτερικό Βουδισμό, ένα βιβλίο που έγινε μπεστ σέλερ παρά το εσωτερικό του περιεχόμενο. Δύο χρόνια αργότερα, το 1885, το βιβλίο ήταν ήδη στην πέμπτη έκδοσή του. Το βιβλίο περιείχε λανθασμένες πληροφορίες και το Μυστικό Δόγμα του Μπλαβάτσκυ συνέχισε αυτό το μονοπάτι των συγκεχυμένων ή εσφαλμένων πληροφοριών - σαφώς από μια οπτική γωνία που προσπαθούσε να διαγράψει τις διδασκαλίες της Παρόρμησης του Χριστού.

,

Αυτό πυροδότησε αντιδράσεις. Το 1893, ο άγνωστος CG Harrison έδωσε έξι (πιθανότατα εμπνευσμένες) διαλέξεις με βαθύ εσωτερικό περιεχόμενο.

Σε αυτές τις διαλέξεις, ο Χάρισον επιτίθεται απευθείας στον Μπλαβάτσκι ως ελεγχόμενη αντιπολίτευση:

Με άλλα λόγια, είχε ως στόχο να δημιουργήσει έναν αντίπαλο της Καθολικής Εκκλησίας, και όσοι πιστεύουν ότι «κανείς δεν μπορεί να θέσει άλλα θεμέλια από αυτά που έχουν τεθεί» καλά θα κάνουν να θέσουν τα θεμέλια της θεοσοφικής πίστης και της θεοσοφικής πρακτικής. καθώς και οι αξιώσεις της Θεοσοφικής Εταιρείας για καθολικότητα.

Όσο για την ίδια τη Μαντάμ Μπλαβάτσκυ, όπως ελπίζω να δείξω, υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι αγνοούσε σε μεγάλο βαθμό τις αληθινές πηγές της έμπνευσής της. ότι ήταν ένα όργανο στα χέρια αδίστακτων προσώπων που εκμεταλλεύονταν αθέμιτα τα αξιοσημείωτα χαρίσματά της και, σαν να λέγαμε, τα εκμεταλλεύονταν για τους δικούς τους σκοπούς. και ότι όταν γίνουν περισσότερα γνωστά για τη φύση της σύγκρουσης που μαινόταν γύρω από την ατυχή προσωπικότητά της, θα την αντιμετωπίζουν περισσότερο ως θύμα παρά ως αμαρτωλή.

Επιπλέον, ελπίζω να δείξω ότι, παρά τις τεράστιες γνώσεις της (τις οποίες πήρε από τον ουρανό, ξέρει από πού, αλλά σχεδόν σίγουρα όχι από το Θιβέτ), εμφανίζει μερικές φορές μια εξαιρετική άγνοια που είναι δύσκολο να εξηγηθεί εκτός και αν γνωρίζει κανείς μια συνειδητή πρόθεση να εξαπατήσει τους αμύητος.

Το «Μυστικό Δόγμα» τους είναι επίσης εξαιρετικά ελαττωματικό, τόσο ως προς την κοσμογένεσή τους όσο και ως προς την ανθρωπογένεσή τους, ειδικά το τελευταίο. Επιπλέον, χρωματίζεται και διαποτίζεται από την προσωπικότητά της σε βαθμό που βλάπτει σοβαρά την αξία του ως επιστημονικού έργου.​

Ο Γκουρτζίεφ δεν συνδέθηκε ποτέ άμεσα με τους Θεοσοφιστές και ανέπτυξε τις ιδέες του ανεξάρτητα. Η διδασκαλία του Τέταρτου Δρόμου, που ξεκίνησε με τον Γκουρτζίεφ, υποθέτει ότι ο άνθρωπος είναι τροφή για το φεγγάρι και ότι ό,τι κάνουμε ελέγχεται άμεσα από το φεγγάρι και ελέγχουμε το φεγγάρι με τη συμπεριφορά μας με την αληθινή έννοια της λέξης τρέφω ή τροφοδοτούμε.

Ο Γκουρτζίεφ είπε ότι ήταν ο πρώτος που του επετράπη να μιλήσει δημόσια αυτή την αλήθεια και ότι ήταν από καιρό γνωστή στους εσωτερικούς κύκλους και θεωρούνταν μυστική γνώση.

Αλλά σε όλη την ιστορία, το φεγγάρι συνδέθηκε πάντα με τη σκοτεινή πλευρά του ανθρώπου και του κάτω κόσμου ("Lunacy"), επομένως η ίδια η γενική σύνδεση είναι αρκετά προφανής. Η αστρολογία θεωρούνταν αξιόπιστη επιστήμη από τους προγόνους μας και ήταν αυτονόητο ότι οι άνθρωποι επηρεάζονταν από τα ουράνια σώματα.

Πιστεύεται ότι κάθε άτομο συνδέεται κυρίως με ένα συγκεκριμένο ουράνιο σώμα, συμπεριλαμβανομένου του φεγγαριού - τουλάχιστον σύμφωνα με μια αμφίβολη μεσαιωνική πηγή που ονομάζεται Hausbuch  von Schloss Wolfegg . Ακόμα κι αν αυτό το βιβλίο είναι μια ανθρωπιστική πλαστογραφία, μάλλον βασίστηκε στις αρχαίες παραδόσεις και επομένως περιέχει έναν πυρήνα αλήθειας.

Όλοι γνωρίζουμε τον όρο  Lunacy  και  Lunatic Asylums  - ήταν ακόμη και μέρος της επίσημης γλώσσας με τους νόμους Lunacy στην Αγγλία:  Lunacy Act - Wikipedia

Η εμφάνιση των ψυχιατρείων από το 1800 περίπου θα μπορούσε να εξηγηθεί από αλλαγές στη δομή του κόσμου μας που οδήγησαν σε κυριαρχία της σεληνιακής ενέργειας και πνευματική πτώση της ανθρωπότητας.

Πιστεύω ότι ο Γκουρτζίεφ ήταν ο πρώτος που επανέφερε μια ιδέα για το φεγγάρι που είχε χαθεί κατά τον τελευταίο κατακλυσμό. Το πρόβλημα είναι ότι οι σκέψεις του Γκουρτζίεφ για το φεγγάρι πιθανότατα περιέχουν πολλά λάθη και μας προσφέρουν μόνο μια παραμορφωμένη άποψη αυτού που κάποτε θεωρούνταν αλήθεια. Ενώ θεωρώ ότι ο Γκουρτζίεφ είναι μια από τις πιο αξιόπιστες φιγούρες του αποκρυφιστικού κινήματος, εξακολουθεί να είναι σκιερός.

Υπάρχει επίσης μια  αναφορά  στο φεγγάρι σε ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο του Mark Hedsel,  The Zelator :

«Στα τέλη του περασμένου αιώνα υπήρξε μια εκπληκτική αποκάλυψη που προκλήθηκε από τη διχόνοια μεταξύ των μελών των κρυφών σχολείων. Πληροφορίες που προηγουμένως φυλάγονταν με ζήλια από τα πιο κλειστά μέλη του Τάγματος δόθηκαν στη δημοσιότητα. Τα μυστικά που αποκαλύφθηκαν αφορούσαν ένα πολύ βαθύτερο επίπεδο γνώσης από ό,τι είχε παρουσιαστεί προηγουμένως ως εξωτικό από τα σχολεία - ακόμα και σε αυτήν τη φωτισμένη εποχή.» Το άγγιγμα του κυνισμού του φαινόταν να περνά απαρατήρητο.​

​"Το θέμα εδώ δεν είναι να τεκμηριώσουμε πώς ήρθε στο κοινό μια τόσο βαθιά, εσωτερική ιδέα - ή ακόμα και να αξιολογήσουμε αν ήταν συνετό να φέρουμε αυτήν την ιδέα στο κοινό. Όλα αυτά έχουν καλυφθεί στη βιβλιογραφία - και αν κάποιος από εσάς θα ήθελε να το συνεχίσει περαιτέρω, θα σας δώσω μερικούς τίτλους αργότερα.​

,

Με λίγα λόγια, αυτό που δημοσιοποιήθηκε στα σχολεία κατά τη διάρκεια αυτής της σύγκρουσης ήταν η αλήθεια ότι το φεγγάρι μας είναι ένα είδος αντίβαρου σε μια άλλη σφαίρα που παραμένει αόρατη στο συνηθισμένο μάτι. Αυτή η αντίβαρη σφαίρα ονομάζεται Όγδοη Σφαίρα στους εσωτερικούς κύκλους.​

,

Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με αυτά τα λόγια γιατί, παρά τα όσα μόλις είπα, αυτή η ίδια η περιοχή δεν είναι σφαίρα, ούτε φεγγάρι. Ακόμα κι αν τα τοποθετήσετε πίσω από τη φυσική σελήνη, αυτό δεν είναι σωστό, γιατί στον πνευματικό κόσμο οι χώροι και οι αποστάσεις είναι διαφορετικοί. Η αλήθεια είναι ότι αυτή η όγδοη σφαίρα δεν έχει καμία σχέση με αυτό που γνωρίζουμε στο φυσικό επίπεδο, και όμως πρέπει να χρησιμοποιήσουμε λέξεις από το δικό μας λεξιλόγιο αν θέλουμε να υποδηλώσουμε την ύπαρξή της.

Αν χρησιμοποιούσαμε μια λέξη που ταιριάζει καλύτερα σε αυτή τη σφαίρα, θα έπρεπε στην πραγματικότητα να την ονομάσουμε κενό. Σίγουρα το κενό είναι πιο κατάλληλος όρος από τη σφαίρα, γιατί η Όγδοη Σφαίρα απορροφά τα πράγματα στη δική της σκιώδη ύπαρξη.​

,

Αυτή η σφαίρα είναι χαμηλότερη στην κλίμακα της ύπαρξης από την έβδομη σφαίρα (που είναι η Γη). Λειτουργεί ως ένα είδος δαιμονικού αγωγού για να ρουφήξει ορισμένες εκφυλισμένες πνευματικές μορφές στη Γη στο μαύρα της. Είναι μια σκιώδης σφαίρα που ελέγχεται από σκιερά όντα. Ωστόσο, το γεγονός ότι είναι πλάσματα σκιάς δεν πρέπει να μας οδηγεί στην απαξίωση ή την υποτίμηση των ικανοτήτων και της ευφυΐας τους. Από πολλές απόψεις είναι πιο έξυπνοι από τους ανθρώπους επειδή δεν περιορίζονται από τη δύναμη της αγάπης όπως η ανθρωπότητα.​

,

Η λειτουργία αυτής της Όγδοης Σφαίρας είναι πολύπλοκη. Οι κάτοικοί του – τα σκιερά όντα στα οποία είναι το σπίτι – επιθυμούν να κατοικήσουν τη σφαίρα τους με ανθρωπότητα ή (πιο ακριβέστερα) με ανθρώπινες ψυχές. Για το σκοπό αυτό, έχει φτιάξει κάτι σαν τερματικά στη Γη: Αυτά τα τερματικά είναι κανάλια ψυχής που απορροφούν μια ορισμένη μορφή υλοποιημένης πνευματικής ενέργειας που παράγεται στο επίπεδο της Γης στην κάτω σφαίρα.

Οι πιο συνηθισμένες περιστάσεις στις οποίες συμβαίνει αυτή η υλοποίηση ή η δημιουργία είναι οι συναντήσεις και άλλα μέρη όπου οι άνθρωποι προσπαθούν να παρέμβουν στα κατώτερα αιθερικά επίπεδα, αντίθετα με τον κοσμικό νόμο

Μια άλλη αναφορά σε ένα σύστημα που αποστραγγίζει τους ανθρώπους από την πολύτιμη ενέργεια της ζωής τους μπορεί να βρεθεί στα βιβλία του Robert A. Monroe (ο οποίος πιθανότατα συνδέθηκε με τη CIA κατά κάποιο τρόπο).

Ονόμασε  την ενέργεια της ζωής των ανθρώπων «χαλαρή» και περιέγραψε επίσης ότι βλέπει τεράστιες δομές σαν σωλήνα που μετέφεραν την ενέργεια που παράγεται από τους ανθρώπους στη Γη σε άλλη τοποθεσία : 

Η Γη, φαίνεται, ήταν το δημιούργημα ενός «Κάποιου» που ήρθε από το «Κάπου» για να καλλιεργήσει αυτή την άθλια καλλιέργεια. Προφανώς, το Loosh έχει μεγάλη αξία στο Somewhere, αλλά είναι σχετικά σπάνιο και δύσκολο να βρεθεί. Αυτός ο κάποιος που ήρθε από κάπου ήταν το ον/οντότητα/νοημοσύνη που δημιούργησε το σύστημα ζωής της Γης που βλέπουμε σε αυτόν τον πλανήτη σήμερα.

Κατά τη διάρκεια των πειραμάτων, ανακαλύφθηκε ότι ο Loosh απελευθερώθηκε σε πολύ μη επεξεργασμένη κατάσταση ως φυσικό υποπροϊόν του κύκλου ζωής άνθρακα-οξυγόνου στη Γη.

Αν και η ταινία "Moonfall" δεν αναφέρει καμία από τις εσωτερικές γνώσεις που αναφέρθηκαν παραπάνω, νομίζω ότι είναι καλή πληροφορία υπόβαθρο να υποθέσουμε ότι οι κυρίαρχες δυνάμεις έχουν εμμονή με το φεγγάρι. Κατά τη γνώμη μου, τα αποκρυφιστικά κινήματα διέδωσαν ορισμένες αλήθειες πριν από 100 χρόνια, επειδή ήταν μια εποχή που η ελίτ της εξουσίας δεν ήταν τόσο καλή όσο σήμερα στο να κρατά ορισμένα πράγματα εντελώς μυστικά.

Σε ένα πιο επιφανειακό επιστημονικό επίπεδο, ορισμένα περίεργα γεγονότα έχουν ήδη τεκμηριωθεί:

• Από τη δική μας οπτική γωνία, το φεγγάρι έχει το ίδιο μέγεθος με τον ήλιο. Αλλά οι επιστήμονες το εξηγούν λέγοντας ότι το φεγγάρι είναι απλώς 400 φορές πιο κοντά μας από τον ήλιο και επίσης 400 φορές μικρότερο, οπότε θεωρητικά είναι λογικό. Αλλά ακόμα κι αν το πιστεύετε αυτό (που δεν πρέπει), θα ήταν μια αξιοσημείωτη σύμπτωση που απαιτεί κάποια εξήγηση.
• Το φεγγάρι μας δείχνει πάντα την ίδια πλευρά, υποδηλώνοντας ότι εγκαταστάθηκε τεχνητά.
• Υπάρχουν αναφορές ότι το φεγγάρι είναι κούφιο και ακούγεται σαν κοίλο κουδούνι.

Όλες αυτές οι βασικές παρατηρήσεις χρησιμοποιούνται – αστεία – ως βάση για την ιστορία σε μια νέα ταινία του Roland Emmerich.

Στην ταινία, το φεγγάρι είναι μια γιγάντια κούφια σφαίρα Dyson που τροφοδοτείται από έναν λευκό νάνο που αποθηκεύει τον γενετικό κώδικα για τη σπορά πλανητών όπως η Γη σαν μια γιγάντια κιβωτό.

Ο Roland Emmerich βλέπει την ταινία του ως μια μεταφορά για τους κινδύνους της κλιματικής αλλαγής και ως εκ τούτου είναι απόλυτα σύμφωνη με την τρέχουσα πολιτική προπαγάνδα. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι ο Έμεριχ είναι Τέκτονας 33 μοιρών.

Ενώ η ίδια η ταινία δεν προσφέρει τίποτα καινούργιο και γελοιοποιεί σε κάποιο βαθμό τους συνωμοσιολόγους, εισάγει την ιδέα ότι το φεγγάρι είναι ένα τεχνητό κατασκεύασμα και ότι οι συνωμοσιολόγοι έχουν στην πραγματικότητα δίκιο. Φυσικά, όπως πάντα στην εποχή μας, αυτό συνδέεται με τη διασκεδαστική έννοια της τεχνητής νοημοσύνης, η οποία έχει αντικαταστήσει την εξωγήινη απειλή στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας.

Στο τέλος της ταινίας, η «συνείδηση» ενός ατόμου φορτώνεται στο φεγγάρι, αναιρώντας έτσι την ψυχή, στο πνεύμα του μετανθρωπισμού. Και όπως πάντα, διαδίδεται το ηλιοκεντρικό, μηδενιστικό μοντέλο της γης μας, που είναι αρκετό για να κρατήσει τους ανθρώπους στον ύπνο.

Ο τρόπος με τον οποίο βλέπω τις (καλές) ιστορίες επιστημονικής φαντασίας και φαντασίας είναι ότι και οι δύο περιέχουν στοιχεία που λαχταρούν οι άνθρωποι, αλλά αυτά δεν πρέπει να αποτελούν μέρος της επίσημης αφήγησης του πώς λειτουργεί ο κόσμος μας.

Αυτά τα βιβλία και οι ταινίες συχνά περιέχουν διάφορες πτυχές που έχουμε χάσει συλλογικά - ειδικά την ιδέα ότι η ζωή έχει ένα βαθύτερο νόημα, ότι υπάρχουν αόρατοι κόσμοι που δεν μπορούν να γίνουν άμεσα αντιληπτοί και ότι υπάρχουν περισσότερα στη ζωή από τον υλικό κόσμο.

Οι υποτιθέμενες ιστορίες φαντασίας αναφέρονται ξεκάθαρα στη δική μας ιστορία - η «μαγεία» θεωρούνταν πραγματική και διωκόταν στο παρελθόν, πριν από την εκκλησία και τη σύγχρονη επιστήμη.

Είναι σαφές ότι ο κόσμος της επίσημης αφήγησης για τη φύση του κόσμου μας είναι τόσο βαρετός που είναι αδύνατο να χρησιμοποιηθεί αυτή η πραγματικότητα ως βάση για μια συναρπαστική ιστορία - επίσημα τίποτα δεν συμβαίνει εκτός από αργή, τυχαία εξέλιξη.

Η απειλή της κλιματικής αλλαγής είναι η πιο κοντινή έννοια σε μια επικείμενη καταστροφή - αλλά παραμένει πολύ αφηρημένη και όχι πολύ αξιόπιστη, επειδή η ιδέα της  σταδιακής αλλαγής  είναι τόσο βαθιά ριζωμένη στον πολιτισμό μας. Πιστεύω λοιπόν ότι οι άνθρωποι που προσπαθούν να μας πουλήσουν την ιδέα της κλιματικής αλλαγής χρησιμοποιούν τις συλλογικές μας αναμνήσεις από το καταστροφικό παρελθόν μας για να μας χειραγωγήσουν, και αυτή η ταινία δεν είναι διαφορετική.

Μια ταινία για την άνοδο της στάθμης της θάλασσας κατά 20 εκατοστά (αν και η στάθμη της θάλασσας στην πραγματικότητα δεν ανεβαίνει ούτε ελαφρά) και για το γεγονός ότι μερικοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν περισσότερα προβλήματα στην καθημερινότητά τους λόγω του ελαφρώς θερμότερου καιρού και πρέπει να μετακινηθούν στην ενδοχώρα ή να αγοράσουν τα συστήματα κλιματισμού θα ήταν μια χαρά δεν πουλάνε καλά

pravda-tv