Γράφει ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΛΑΔΑΣ botilastopelagos
Λόγω τής σημασίας στο θέμα, αναρτώ την τοποθέτηση μου σε δυο σχόλια στην προηγούμενη άνάρτηση.
Σχετικά με το ερώτημα “Πόσο καλά μπορεί να πάει όλο αυτό“, αναφορικά με τις επαφές τής ελλαδικής “κυβέρνησης” με την κλίκα ερντογκάν, εκτιμώ ότι μπορεί να γίνει μια ζοφερή πρόβλεψη, Η ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΕΝΔΟΤΙΣΜΟ ΤΗΣ “ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ”, ΑΛΛΑ ΚΑΤΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ.
Εάν εξετάσουμε την πορεία των τουρκικών προκλήσεων σε βάρος τής Ελλάδος από το 1975 και εντεύθεν, διαπιστώνεται, ότι οι κλίκες τής Άγκυρας, παρά την σωρεία των προκλήσεων σε βάρος τού εθνικού χώρου, με εφαρμογή άκρατου επιθετικού βερμπαλισμού και παραβιάσεις των εναέριων και θαλασσίων ορίων, έχουν αποφύγει πλήρως να εφαρμόσουν συγκεκριμένα στρατιωτικά μέτρα εντός τής Ελλαδικής επικράτειας. Ο τουρκικός επιθετισμός όμως δεν δίστασε να εφαρμόσει στρατιωτικά μέτρα μεγάλης έκτασης, όταν αισθάνθηκε, ότι απειλείται υπό μια έννοια η κυριαρχία του και ότι υπήρχαν αντίστοιχα επιχειρήματα, τα οποία μπορούσε αυτός να ερμηνεύσει κατά το δικό του δοκούν και να στηριχθεί σε αυτά για την επιβολή στρατιωτικών επιθέσεων, όπως έγινε το 1974 στην Κύπρο.
Δεν επιτρέπεται να παραβλέπουμε, ότι πριν την τουρκική εισβολή, είχε προηγηθεί το πραξικόπημα τής χούντας στην Κύπρο και η ανατροπή τού Μακαρίου, ο οποίος ακολουθούσε πολιτική ανεξαρτησίας για την νήσο, ενώ οι παρεμβάσεις των ΗΠΑ στην Κύπρο διαχρονικά προωθούσαν την πολιτική τής ένωσής της με την Ελλάδα, ώστε να αποκτήσουν στρατηγικά πλεονεκτήματα εκεί, σε βάρος τής μονομερούς αγγλικής παρουσίας με στρατιωτικές βάσεις. Πλην όμως, στην Κύπρο υπήρχε σοβαρή αριθμητικά μουσουλμανική μειονότητα, η οποία ενώ στην συντριπτική της πλειοψηφία αυτή αποτελείτο από εξισλαμισμένους Έλληνες και η συμμετοχή τούρκων από την εποχή τής οθωμανικής διοίκησης ήταν πολύ μικρή λόγω τής εγκατάστασης τέτοιων διοικητικών μηχανισμών, οι τούρκοι την θωρούσαν τουρκική και με αυτόν τον προσδιορισμό είχε αυτή καταχωρηθεί στις συμφωνίες τής Ζυρίχης και τού Λονδίνου, όπως και στην διατύπωση τού συντάγματος, που προέκυψε από αυτές. Κατά συνέπεια, η προοπτική τής ένωσης τής Κύπρου με την Ελλάδα, αποτελούσε για την τουρκική πολιτική κίνδυνο, για κάποιους που θεωρούσε ομοεθνείς. Επί πλέον όλα τα σχέδια διχοτόμησης και ομοσπονδοποίησης είχαν απορριφθεί στο παρελθόν. Επί πλέον ο Μακάριος ήταν αυτός, που αμέσως μετά την ανατροπή και διαφυγή του ήταν αυτός που κάλεσε τις εγγυήτριες δυνάμεις, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβανόταν και η τουρκία, με λόγο του στον ΟΗΕ να παρέμβουν. Άρα, οι τούρκοι κατά την εισβολή, έκαναν μεν κατάχρηση νομικού δικαιώματος που κατείχαν, πλην όμως αυτό το δικαίωμα δεν έπαυε να τεκμηριώνει την εντύπωσή τους, άσχετα ότι αυτή ήταν παρατραβηγμένη, ότι έχουν υποστεί επίθεση. Και δυστυχώς η ελλαδική πολιτική τούς προσέφερε συγκεκριμένες λαβές, άσχετα εάν αυτοί τις εκμεταλλεύτηκαν με παράνομο τρόπο. Εδώ πρόκειται για προσπάθεια ερμηνείας από την μεριά μου για την ψυχοσύνθεση και την νοοτροπία των τούρκων σοβινιστών και όχι για αναφορά στο διεθνές δίκαιο. Κάποιες φορές μπορεί να εκραγεί η βενζίνη μέσα στο δοχείο, όχι διότι μπήκε φωτιά σε κάποιο φιτίλι, αλλά διότι ανέβηκε υπερβολικά η θερμοκρασία.
Επίσης, δεν επιτρέπεται να παραβλέπουμε, ότι υπάρχουν σχέδια διαμελισμού τού τουρκικού κράτους, που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα τού στρατού των ΗΠΑ, την οποία διαβάζει η πλειοψηφία των ανώτατων και ανώτερων αξιωματικών εδώ και δεκαετίες. Επί πλέον κυκλοφόρησαν κατά το προηγούμενο καλοκαίρι και νέοι χάρτες που αφορούν αυτόν τον διαμελισμό, που ο ερντογκάν απόδωσε στο ισραήλ.
Η ισχυρή βοήθεια που παρέχει το ισραήλ στο αυτόνομο κρατίδιο των κούρδων στο Ιρακ, οδηγεί τούς νεοοθωμανούς, να εντοπίζουν ως άμεση απειλή στην εδαφική τους κυριαρχία την πρακτική των σιωνιστών. Δεν είναι επίσης δυνατόν να κατανοήσουμε την συγκρότηση τού νεοθωμανισμού, εάν δεν λάβουμε πολύ συγκεκριμένα την άμεση στήριξη των σιωνιστών στο κίνημα των νεοτούρκων και στον κεμαλισμό, που ανέτρεψαν το χαλιφάτο. Ιδιαίτερο ρόλο σε αυτήν την περίπτωση επενεργεί η προηγούμενη δράση τής οργάνωσης “εργκένεκον” και το πραξικόπημε που έγινε με στόχο την ανατροπή τού ερντογκάν. Άρα υπάρχει άσβεστο μίσος και συνεχώς ανερχόμενο μένος των νεοοθωμανών εναντίον των σιωνιστών και τού μορφώματος στην Παλαιστίνη.
Στην σημερινή συγκυρία η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε στρατιωτικό προπύργιο βοήθειας των δυτικών για την επίθεση τού μορφώματος εναντίον των Παλαιστινίων και βαθμηδόν ωθείται για μεγαλύτερη και πιο ενεργή συμμετοχή της στις εχθροπραξίες, ενώ έχει στείλει δυο πολεμικά πλοία στην περιοχή διεξαγωγής των συγκρούσεων. ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΟΜΕΝΟ, ΟΤΙ Η ΚΛΙΚΑ ΕΡΝΤΟΓΚΑΝ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΥΠΟΘΑΛΨΗ ΤΩΝ ΖΩΤΙΚΩΝ ΤΗΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ. Και αυτή η κατάσταση δομεί μια εκρηκτική ατμόσφαιρα σε βάρος τής χώρας. Παρότι το σύνολο των “στρατηγικών αναλυτών” φωνασκεί, ότι η Ελλάδα διαθέτει πολύ ισχυρές αμυντικές ικανότητες και οφείλει να ενσωματώσει στην πολιτική της έναντι της τουρκίας την επιλογή στρατιωτικής σύγκρουσης, η αμυντική της ικανότητα με ο συνεχές ξεπούλημα των οπλικών της συστημάτων έχει υποβιβασθεί, ειδικά στα νησιά τού Αιγαίου, που συνορεύουν με την Τουρκία. Αυτά τα δεδομένα αξιολογούν με πολύ συγκεκριμένο τρόπο τα επιτελεία τής Άγκυρας. Επί πλέον αυτά γνωρίζουν, ότι τα δυτικά κυκλώματα διέπονται λόγω εωσφορισμού, από ανύπαρκτη συμπάθεια για τον Ελληνισμό.
Τα στίφη που συνοδεύουν τον ερντογκάν, έρχονται στην Ελλάδα για να υποβάλλουν πολύ συγκεκριμένες και απτές απειλές στην ελλαδική “κυβέρνηση”, έχοντας σαφή αντίληψη, πού ξεκινούν και πού τελειώνουν οι κουμπαριές. Η κλίκα των νεοοθωμανών έχει στο σβέρκο της την Ρωσία, που έχει στο βάθος ισχυρότατες φιλελληνικές τάσεις, παρά τής συνεχείς προκλήσεις τού ελλαδικού κράτους σε βάρος της. Γι αυτό είναι υποχρεωμένος και αποφασισμένος ο ερντογκάν να εκπληρώσει πλήρως μια αντίστοιχη δεοντολογία απέναντι στην Ελλάδα, πριν προχωρήσει σε εφαρμογή βίας. Αυτό είναι διαπιστωμένο, όπως προανέφερα, από την πρόσφατη ιστορία. Έτσι θα διατυπώσει αρχικά συγκεκριμένες απειλές και θα θέσει απαράβατα από την μεριά του όρια στην προώθηση από το ελλαδικό κατεστημένο, που δεν περιλαμβάνει μόνον την κυβέρνηση, αλλά και όλο το πλέγμα “ειδημόνων” και “αναλυτών”, όσο αφορά την προώθηση βημάτων, που εκτιμά, ότι θίγουν ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ. Αυτά δεν αφορούν κυρίως αμφισβήτηση τού Ελλαδικού χώρου κυριαρχίας, τον οποίον αμφισβητεί σε πάγια βάση. Με αυτόν τον τρόπο θα προσπαθήσει να καλύψει τα νώτα του απέναντι στην Ρωσία, εφαρμόζοντας μια πρακτική, που εφάρμοσαν σχολαστικά και οι Ρώσοι στις διαπραγματεύσεις με την Ουκρανία, πριν την στρατιωτική επιχείρηση. Άρα, δεδομένου τού νεοοθωμανικού τυχοδιωκτισμού, που τον οδήγησε και στο κάζο τής Συρίας, οι εξελίξεις δεν διαγράφονται διόλου ευχάριστες, ειδικά μέσα στην προοπτική μεγαλύτερης έκρηξης στην περιοχή, οπότε οι αντιδράσεις των νεοοθωμανών μπορεί να προσλάβουν ανεξέλεγκτο χαρακτήρα. Και σε μια τέτοια περίπτωση ο κίνδυνος τής Ελλάδας να παραμείνει για μια φορά ακόμη μόνη της, παρά τα όσα διατυμπανίζονται για τον “καταλυτικό” ρόλο της στην “συμμαχία”, οφείλουμε να μάς προβληματίζει και να μάς κινητοποιεί συγκεκριμένα.
Ακολουθεί βίντεο παρουσίασης τής κινηματογραφικής ταινίας "Η ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΩΝ ΛΥΚΩΝ - ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ" από το 2010. Το σενάριο τής ταινίας αφορά μια ομάδα τούρκων κομμάντος, που επιτίθεται μέσα στο ισραήλ για να εξοντώσει τούς ισραηλινούς στρατιώτες, που επιτέθηκαν εναντίον τού τουρκικού πλοίου, που μετέφερε βοήθεια στην αποκλεισμένη Γάζα. Η ταινία αυτή βρήκε τεράστια απήχηση στην τουρκία, ενώ η προβολή της απαγορεύτηκε στην γερμανία. Ως πρεμιέρα στην γερμανία είχε επιλεγεί η ημέρα μνήμης τού Ολοκαυτώματος, με αποτέλεσμα να ξεσηκωθεί θύελλα διαμαρτυριών από την φιλοισραηλινή πτέρυγα. Η εχθρότητα των νεοοθωμανών εναντίον των σιωνιστών ελλοχεύει εδώ και μεγάλο διάστημα, πέρα από την ανατολίτικη πονηρία που διέπει αυτόν τον χώρο, έχοντας οδηγήσει σε παρατεταμένη λυκοφιλία τα δυο αυτά "κρατικά" μορφώματα μεταξύ τους, που συνδέονται από το κοινό χαρακτηριστικό για εθνοκαθάρσεις και γενοκτονίες.
Στην προσπάθεια σπασίματος τού αποκλεισμού τής Γάζας τότε από την "Φλοτίλα" συμμετείχε και ένα σκάφος με Έλληνες, που είχε στηριχθεί έντονα από το περιοδικό "Άρδην". Όπως όμως δυστυχώς επιτάσσει η κατακόρυφη άνοδος τής σήψης στην Ελλάδα, το περιοδικό "Άρδην" οργάνωσε πρόσφατα διαλέξη με προφανέστατη φιλοισραηλινή κατεύθυνση (Ακολουθεί ο σχετικός σύνδεσμος). Ο Γιώργος Καραμπελιάς, ψυχή αυτού τού περιοδικού, με πολύ μεγάλη προσφορά στο παρελθόν, που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε με θέρμη, έχει μετατραπεί μετά τούς απανωτούς εμβολιασμούς σε εμφανή σκιά τού εαυτού του, έχοντας υποστεί πλήρη νοητική καθίζηση. Η εξέλιξη αυτή με θλίβει απερίγραπτα, διότι τον Γιώργο είχα μέχρι πριν λίγα χρόνια σε περίοπτη θέση στην καρδιά μου. Σε αυτό το ζήτημα θα αναφερθώ σε αναλυτικά σε προσεχή ανάρτηση.
https://www.youtube.com/watch?v=zwWSIpGQN8U&t=3583s (Προσέξτε αυτά που λεέι ο Συρίγος, ως επιπρόσθετη τεκμηρίωση των όσων προβάλλονται στην παρούσα ανάρτηση).
https://www.youtube.com/watch?v=JRjwrfM-n7k
https://www.youtube.com/watch?v=rzyWNsdvyWI
https://www.youtube.com/watch?v=2PBdyhWwlGo
ΚΡΙΜΑ... http://bostopel.blogspot.com/
Εκτιμώ την ισορροπία των γεγονότων και του προσωπικού προβληματισμού στην ανάρτησή σας.
ΑπάντησηΔιαγραφή