ΟΙ ΝΑΖΙ ΟΙ ΕΞΩΓΗΙΝΟΙ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ VRIL!

 

 

 

Οι Ναζί, οι εξωγήινοι και η δύναμη Vril.

To ξέρατε ότι κατά τη διάρκεια της επικράτησης του Ναζιστικού κόμματος μια ασυνήθιστη και πολύ όμορφη γυναίκα που είχε γεννηθεί στο Zagreb της Κροατίας και επικοινωνούσε με εξωγήινους, προσπάθησε να κατασκευάσει έναν ιπτάμενο δίσκο; Η πολύ παράξενη αυτή ιστορία, έχει ως εξής:

Η Maria Orsic, γεννήθηκε στις 31 Οκτωβρίου του 1895. Ο πατέρας ήταν ένας Κροάτης πολιτικός μηχανικός και η μητέρα μια όμορφη μπαλαρίνα από τη Βιέννη. Γνωρίζουμε ότι ασπάστηκε σε νεαρή ηλικία την ιδεολογία του Γερμανικού εθνικιστικού κινήματος που είχε γεννηθεί μέσα από τις στάχτες της ήττας του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και είχε ως στόχο του την ένωση της Αυστρίας με την Γερμανία. Το 1919, μετακόμισε στο Μόναχο με τον αρραβωνιαστικό της όπου ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με την Εταιρεία της Θούλης, μια ομάδα Εσωτεριστών που ήταν αφιερωμένοι στη μελέτη της μυθολογικής προέλευσης της Άριας Φυλής. Αρκετά μέλη της ομάδα αυτής εξελίχθηκαν αργότερα σε διακεκριμένους Ναζί αξιωματούχους όπως για παράδειγμα ο Rudolph Hess, ο οποίος έγινε τελικά ο υπαρχηγός του Χίτλερ. Άλλα μέλη της ήταν ο Alfred Rosenburg, αρχηγός του υπουργείου που επέβλεπε τις περιοχές που είχαν κατακτήσει οι ναζί στην ανατολική Ευρώπη και ο Dietrich Eckhart, ο οποίος ίδρυσε το Γερμανικό Εργατικό Κόμμα, μέσα από το οποίο ξεπήδησε το πολιτικό μόρφωμα των Ναζί. Ο Dr krohn, ο οποίος συμμετείχε στο σχεδιασμό της ναζιστικής σημαίας ήταν επίσης μέλος της Εταιρείας της Θούλης.

Τα μέλη αυτής της Εταιρείας μελετούσαν και αποδέχονταν ως ατράνταχτες αλήθειες τα  κείμενα της Αριοσοφίας, ή της Σοφίας των Αρίων, ενός ιδεολογικού συστήματος εσωτεριστικής φύσης που είχε ιδρυθεί από τους αποκρυφιστές Guido von List και Lanz von Liebenfels. Οι πεποιθήσεις αυτών των ανθρώπων επηρέασαν πολύ βαθιά τη λειτουργία και τα σύμβολα του ναζιστικού κράτους. Για παράδειγμα, η πίστη του von List στη δύναμη των μαγικών ρούνων είχε ως αποτέλεσμα την χρήση των δίδυμων ρούνων «sig» ως σύμβολο των SS…

Σύμφωνα με την κοσμοθεωρία της Αριοσοφίας, που είχε επηρεαστεί από το κίνημα το γερμανικού ρομαντισμού και το σύστημα των αποκρυφιστικών δοξασιών της Θεοσοφίας, η Ευρώπη κατοικούταν στο απώτατο παρελθόν από μια τέλεια φυλή Θεανθρώπων, τους Αρίους, η οποίοι ήταν πολύ εξελιγμένοι σωματικά, πνευματικά διανοητικά και ψυχικά. Απόγονοι των προϊστορικών αυτών Αρίων ήταν οι-αρχαίοι-Έλληνες, οι Ρωμαίοι και φυσικά, οι σύγχρονοι Γερμανοί.  Κάθε γενετική ανάμιξη με τις υπόλοιπες φυλές της ανθρωπότητας που αποτελούσαν τους απογόνους «πιθηκανθρώπων» εξασθενούσε την   «ηρωική Άρια φυλή» και έπρεπε οπωσδήποτε ν’ αποτρέπεται μέσω της στείρωσης και της τελικής εξόντωσης τους-κάτι που επιχείρησαν να φέρουν εις πέρας οι Ναζί οι οποίοι θεωρούσαν ότι εκτελούσαν «μια πράξη φυλετικής υγιεινής» η οποία καθιστούσε απαραίτητη την υιοθέτηση μιας «τελικής λύσης».

Ο ίδιος ο Von Liebenfels πίστευε ότι η Άρια φυλή είχε δημιουργηθεί σκόπιμα μέσω του ηλεκτρισμού από διαπλανητικές οντότητες που ονομάζονταν «Θεόζωα». Στο περιοδικό που εξέδιδε, που ονομαζόταν  Ostara, ο Liebenfels προπαγάνδιζε συνεχώς αυτές τις ιδέες και φυσικά, αναγνώστης του είχε υπάρξει και ο ίδιος ο Αδόλφος Χίτλερ στα νιάτα του.  

Η Εταιρεία της Θούλης πρέσβευε επίσης ότι μια πρωτο-Άρια και επομένως αγνή φυλή ανθρώπων ζούσε στη Θούλη, ένα μυθικό βόρειο νησί που ονομαζόταν επίσης Υπερβορεία ή και Ατλαντίδα.

Αλλά ας επιστρέψουμε τώρα στην εντυπωσιακή δεσποινίδα  Orsic η εκθαμβωτική ομορφιά της οποίας δεν θα μπορούσε παρά να μαγνητίζει τα βλέμματα και να καθιστά αληθοφανή τον ισχυρισμό ότι ήταν μια από τις πιο ωραίες γυναίκες της εποχής της, μια χειροπιαστή προβολή των πιο τρελών φαντασιώσεων των λατρών της Άριας φυλής!       

                                             

Εκτός από ασυνήθιστα όμορφη, η Maria Orsic διάθετε και ισχυρότατες ψυχικές δυνάμεις. Ήταν ένα επιτυχημένο medium το οποίο ισχυριζόταν ότι επικοινωνούσε με αλλοκοσμικές-εξωπλανητικές οντότητες…

Όσο ζούσε στο Μόναχο, η Μaria δημιούργησε τον δικό της εσωτερικό κύκλο, μια ομάδα η οποία ονομάστηκε «Alldeutsche Gesellschaft für Metaphysik» («Παν-γερμανική Εταιρεία της Μεταφυσικής») και αργότερα «Εταιρεία Vril». Τα μέλη της Vril φορούσαν σαν καρφίτσες δίσκους που απεικόνιζαν τα δυο πιο ισχυρά μέντιουμ τους, την Maria Orsic και τη φίλη της Sigrun. Αυτό το δεύτερο όνομα προέρχεται ετυμολογικά από το όνομα Sigrune, το όνομα μιας Βαλκυρίας που ήταν και η  μια από τις εννέα κόρες του θεού Wotan's της Βορειοευρωπαϊκής μυθολογίας….

Τα μέλη της Εταιρείας που ονομάζονταν και «Vrilerinnen», ήταν νεαρές κοπέλες οι οποίες απέρριπταν την μόδα των κοντών μαλλιών των γυναικών της εποχής τους. Πίστευαν ότι τα μακριά μαλλιά λειτουργούσαν ως κεραίες που τις βοηθούσαν να λαμβάνουν μηνύματα που προέρχονταν πέρα απ’ το δικό μας κόσμο ενώ παράλληλα λειτουργούσαν και ως αγωγοί που τις συνέδεαν με τα μαγνητικά ρεύματα της Γης τα οποία μεταδίδονταν έτσι πολύ πιο εύκολα στον εγκέφαλό τους.  Η Εταιρεία τους δίδασκε μεθόδους αυτοσυγκέντρωσης που ήταν σχεδιασμένες να αφυπνίσουν τη δύναμη Vril. Τι ήταν όμως αυτή η δύναμη Vril;

Σύμφωνα με την ίδια την Maria,  το όνομα Vril προέρχεται από μια αρχαία Σουμεριακή λέξη, την «Vri-ll», που σημαίνει «Σαν θεός» και που ήταν αποτέλεσμα της επικοινωνίας της με εξωγήινους που είχαν ζήσει στην περιοχή της Σουμερίας πριν από πολλά χρόνια.

Είτε αποδέχεστε αυτό τον ισχυρισμό είτε όχι, το σίγουρο είναι ότι αυτή η λέξη δεν αποτελεί επινόηση της δεσποινίδος Orsic:     

Το 1871, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά, και ανώνυμα, ένα παράξενο μυθιστόρημα που είχε γράψει ο συγγραφέας και πολιτικός Edward Bulwer-Lytton. Ο αρχικός τίτλος του μυθιστορήματος ήταν «Η Επερχόμενη φυλή» ο οποίος μετέπειτα άλλαξε σε «Vril: H δύναμη της Επερχόμενης Φυλής».  Στο βιβλίο αυτό, ένας νεαρός, ανεξάρτητος και εύπορος ταξιδιώτης, ενδεχομένως το λογοτεχνικό alter ego του συγγραφέα,  εξερευνάει μ΄ έναν φίλο του ένα φυσικό χάσμα σ’ ένα ορυχείο. Ενώ ο αφηγητής κατεβαίνει στον πυθμένα του χάσματος με ασφάλεια, το σκοινί του σπάει και ο φίλος του σκοτώνεται. Ο αφηγητής βρίσκει ένα πέρασμα προς έναν υπόγειο κόσμο που κατοικείται από όντα που εμφανισιακά μοιάζουν με αγγέλους. Εκεί γίνεται φίλος με το πρώτο απ’ αυτά τα πλάσματα που συναντάει, το οποίο τον ξεναγεί σε μια πόλη με αρχαία Αιγυπτιακή αρχιτεκτονική. Ο αφηγητής συναντάει την σύζυγο του ξεναγού του, την κόρη του και τους δυο του γιούς. Ανακαλύπτει ότι αυτά τα όντα που αυτοαποκαλούνται Vril-ya, έχουν πολύ ισχυρές τηλεπαθητικές και άλλες παραφυσικές ικανότητες και ότι είναι οι απόγονοι ενός πανάρχαιου πολιτισμού. Τώρα ζουν σ’ ένα δίκτυο τεράστιων σπηλαίων που συνδέονται μεταξύ τους με σήραγγες γιατί αν και μια φορά και έναν καιρό ήταν κάτοικοι της επιφάνειας της Γης, είχαν αναζητήσει καταφύγιο στα βάθη της πριν από πολλές χιλιάδες χρόνια για να γλυτώσουν από μια τεράστια πλημμύρα. Η κοινωνία τους είναι μια τεχνολογική ουτοπία όπου το κυρίαρχο εργαλείο είναι ένα «υγρό που διαπερνά τα πάντα» το οποίο ονομάζεται «Vril». Πρόκειται για μια ανεξάντλητη πηγή ενέργειας που θυμίζει τον Αιθέρα των αρχαίων Ελλήνων, το τσί των Κινέζων, το Πράνα των Ινδουιστών, το «The Force» των κινηματογραφικών παραγωγών της σειράς «Ο πόλεμος των Άστρων» και ίσως και το κβαντικό κενό της σύγχρονης υποατομικής φυσικής. Οι Vrill-ya την χειραγωγούν με τη δύναμη της θέλησής τους, ανάλογα με την «κληρονομική τους ποιότητα». Η δύναμη Vril μπορεί να θεραπεύσει, ν’ αλλάξει αλλά και να καταστρέψει όντα και αντικείμενα. Οι καταστροφικές της δυνάμεις είναι τόσο ισχυρές που επιτρέπουν ακόμα και σε έναν μικρό σε ηλικία Vril-ya να καταστρέψει ολόκληρες πόλεις με μια μόνο σκέψη….  

Όταν επιστρέφει στην επιφάνεια του εδάφους, ο αφηγητής προσπαθεί με το βιβλίο του να προειδοποιήσει την ανθρωπότητα πως όταν οι Vril-ya δεν θα μπορούν πλέον να ζουν  υπογείως εξαιτίας του διαρκώς αυξανόμενου πληθυσμού τους, θα διεκδικήσουν την επιφάνεια της Γης και θα εξοντώσουν την ανθρωπότητα με την ίδια ψυχρή λογική που εμείς αποψιλώνουμε ένα δάσος ή απολυμαίνουμε μια πολυκατοικία…  

Το βιβλίο γνώρισε μεγάλη επιτυχία κατά τα τέλη του 19ου αιώνα, και για κάμποσο καιρό η λέξη «Vril» κατέληξε να γίνει ταυτόσημη με την έννοια του «ζωοποιού ελιξιρίου». Σήμερα γνωρίζουμε ότι ο Bulwer-Lytton εμπνεύστηκε  την δύναμη «Vril» από τις ενασχολήσεις του με αποκρυφιστικές φυσικές δυνάμεις που συζητιόνταν πολύ στα χρόνια του, ειδικά σε σχέση με τον ζωικό μαγνητισμό και τον πνευματισμό.  Σε προηγούμενες νουβέλες του  πχ στο Zanoni (1842) που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις «Locus-7»  https://locus7.gr/fantasy-scifi/270-zanoni.html και στο A Strange Story (1862), ο Bulwer-Lytton είχε συζητήσει την πιθανότητα ο ηλεκτρισμός και άλλοι «υλικοί παράγοντες» να είναι οι πιθανές φυσικές αιτίες παραφυσικών φαινομένων…  

Αυτοί οι ισχυρισμοί, καθώς και τα αποκρυφιστικά θεματα στα έργα του Bulwer-Lytton έπεισαν κάποιους ότι η δύναμη Vril βασίζεται σε κάποια υπαρκτή μαγική δύναμη, Η Helena Blavatsky για παράδειγμα, η ιδρύτρια της Θεοσοφίας, υιοθέτησε αυτή την άποψη στο βιβλίο της «Ίσιδα Αποκεκαλυμμένη»  που έγραψε το 1877 και στο «Μυστικό Δόγμα» το 1888. Οι Vril-ya δεν εμφανίζονται εκεί ως μελλοντικοί εξολοθρευτές αλλά ως καλοκάγαθοι αν και μυστηριώδεις, πνευματικοί οδηγοί.

Τον Δεκέμβριο του 1919  μια μικρή ομάδα ανθρώπων που ήταν μέλη της Εταιρίας της Θούλης, της Εταιρείας Βριλ και της «Λέσχης των ανδρών της μαύρης πέτρας» (DHvSS), ανάμεσά τους η Maria και η Sigrun, νοίκιασαν ένα μικρό σπίτι κοντά στο Berchtesgaden της Γερμανίας. Εκεί η Maria ισχυρίστηκε ότι είχε λάβει μια σειρά τηλεπαθητικών μηνυμάτων σε μια γλώσσα την οποία ισχυρίστηκε ότι δεν γνώριζε. Τα τηλεπαθητικά αυτά μηνύματα προέρχονταν από το άστρο του Αldebaran.   

Η Maria είχε φτιάξει δυο στήλες  εγγράφων που συσσωρεύονταν ως αποτέλεσμα των τηλεπαθητικών της εξάρσεων. Η μια από αυτές ήταν γραμμένη σε μια αρχαϊκή διάλεκτο των «Γερμανών Ναϊτών» και η δεύτερη αποτελούταν από μυστηριώδη σύμβολα. Όπως ανακάλυψε μια ομάδα ειδικών που συνεργαζόταν με την Εταιρία της Θούλης, και η οποία ήταν γνωστή ως οι «Παν Βαβυλώνιοι» ή «Pan-Germanic Society for Metaphysics», επρόκειτο για την αρχαία γραφή των Σουμερίων, τη γλώσσα των ιδρυτών της Αρχαίας Βαβυλώνας. Η Sigrun βοήθησε στην μετάφραση των μηνυμάτων καθώς και στην αποκωδικοποίηση των παράξενων εικόνων ενός κυκλικού ιπτάμενου αεροσκάφους που εμφανιζόταν σ’ έναν άλλο σωρό από έγγραφα.  Στην ουσία, τα σύμβολα αυτά αποτελούσαν οδηγίες για την κατασκευή ενός διαπλανητικού σκάφους!

Εξαιτίας οικονομικών δυσκολιών, πέρασαν τρία χρόνια προτού ξεκινήσει η προσπάθεια της κατασκευής του θαυμαστού αυτού σκάφους. Τελικά, η Εταιρία της Θούλης έπιασε δουλειά σε μια μυστική τοποθεσία κάπου στη βορειοδυτική Γερμανία. Κατά το 1922, διάφορα τμήματα του σκάφους κατασκευάστηκαν ανεξάρτητα το ένα από το άλλο σε διαφορετικά εργοστάσια πληρωμένα από την εταιρία της Θούλης και την Εταιρία. Vril.  
Κατά τα τέλη του Νοεμβρίου του 1924, η Μαρία επισκέφτηκε τον Rudolf Hess στο διαμέρισμά του στο Μόναχο, μαζί με τον Rudolf von Sebottendorf, τον ιδρυτή της Εταιρείας της Θούλης. Ο Sebottendorf ήθελε να επικοινωνήσει με τον Dietrich Eckart, μέλος της Εταιρείας του που είχε πεθάνει πριν από ένα χρόνο. Προκειμένου ν’ανοίξουν ένα πνευματιστικό κανάλι επικοινωνίας με τον Eckart αλλά και με άλλα αποδημήσαντα μέλη της Εταιρείας, τα μέλη της παρέας ένωσαν τα χέρια τους καθισμένοι γύρω από ένα στρογγυλό τραπέζι που ήταν καλυμμένο μ’ ένα μαύρο ύφασμα. 

Η Maria Orsic έπεσε  σε έκσταση. Τα μάτια της γύρισαν προς τα πάνω και σωριάστηκε στο κάθισμά της με το στόμα της ανοιχτό. Αμέσως ακούστηκε από μέσα της η φωνή του Eckart ο οποίος δήλωσε ότι ήταν υποχρεωμένος ν’ αφήσει τη φωνή κάποιου άλλου να καταλάβει το σώμα της Μαρίας γιατί αυτός ο άλλος ήθελε να τους μεταφέρει «ένα πολύ σημαντικό μήνυμα». Και τότε, ακούστηκε μια παράξενη φωνή που τους συστήθηκε ως «Sumi», μια συλλογική οντότητα που αποτελούταν από τους κατοίκους ενός μακρινού κόσμου που περιφέρεται γύρω από το άστρο  Aldebaran στον αστερισμό που οι γήινοι αποκαλούν αστερισμό του Ταύρου. Οι Sumi ήταν μια ανθρωποειδής φυλή που είχε αποικίσει για ένα σύντομο χρονικό διάστημα την γη πριν από 500 εκατομμύρια χρόνια. Μάλιστα, τα ερείπια των αρχαίων πόλεων της Larsa, της Shurrupak και της Nippur που σώζονται ακόμα στο Ιράκ, ήταν δικά τους δημιουργήματα. Στη συνέχεια χτυπήθηκαν από έναν παγκόσμιο κατακλυσμό. Εκείνοι που επιβίωσαν από την καταστροφή αποτέλεσαν τους προγόνους της Αρίας φυλής….

Το ηλιακό σύστημα του Aldebaran απέχει 68 έτη φωτός και σύμφωνα με τη Maria δυο από τους πλανήτες του είναι κατοικημένοι. Οι κάτοικοι αυτού του ηλιακού συστήματος αποτελούνται από δυο φυλές, μια θεϊκή λευκή Άρια, και κάποια άλλα, λιγότερο εξελιγμένα φύλα. Αυτά τα κατώτερα φύλα αναπτύχθηκαν εξαιτίας κλιματικών αλλαγών και στους δυο αυτούς πλανήτες και ουσιαστικά αποτελούν τον εκφυλισμό της λευκής φυλής. Αυτοί οι μεταλλαγμένοι ήταν διανοητικά κι πνευματικά κατώτεροι από τους λευκούς προγόνους τους. Επίσης, επειδή υπήρχαν επιμειξίες ανάμεσα σε αυτά τα υποδεέστερα φύλα., όταν ο ήλιος τους ο Aldebaran άρχισε να μεγαλώνει σε μέγεθος, δεν ήταν σε θέση να εγκαταλείψουν τους πλανήτες τους. Έτσι λοιπόν, οι κατώτερες αυτές φυλές, που εξαρτιόνταν απόλυτα από τους λευκούς αφέντες τους, εκκενώθηκαν με διαστημόπλοια και μεταφέρθηκαν σε άλλους κατοικήσιμους κόσμους.

Η φυλή των ηγετών, οι λευκοί θεϊκοί εξωγήινοι, είχαν αρχίσει να αποικίζουν κι άλλους πλανήτες που ήταν παρόμοιοι με  τη Γη πριν από 500 εκατομμύρια χρόνια και επισκέφτηκαν και το δικό μας ηλιακό σύστημα. Στην αρχή αποίκισαν τον πλανήτη Mallona (ή Maldek, ή Marduk, ή Φαέθωνα σύμφωνα με τους Ρώσους)  ο οποίος βρισκόταν ανάμεσα στον Άρη και στον Δια και όπου σήμερα υπάρχει η ζώνη των αστεροειδών. Ύστερα, αποίκισαν τον Άρη όπου ακόμα και σήμερα έχουν απομείνει μεγαλειώδη ερείπια των πόλεων και των μνημείων τους. Από εκεί έφτασαν στη Γη και προσγειώθηκαν στην περιοχή της Μεσοποταμίας.  Εκεί ρίζωσαν ως η κυρίαρχη φυλή των Σουμερίων και χαρακτηρίστηκαν «λευκοί θεοί» από τους ιθαγενείς πιθηκοειδείς κατοίκους της Γης.   

Το 1935 η κατασκευή του πειραματικού αεροσκάφους είχε προχωρήσει αρκετά. Ονομάστηκε αρχικά H-Gerät (Hauneburg apparatus)  και το 1939, μετονομάστηκε σε  Haunebu, μόλις τελειοποιήθηκε η μηχανή του.  

Όταν ο Hitler απαγόρευσε όλες τις μυστικές εταιρίες το 1941, η εταιρία Vril συνέχισε να υπάρχει μεταμφιεσμένη ως  επιχείρηση με τον τίτλο «Antriebstechnische Werkstätten» (Εργαστήρια της προώθησης Vril) ένα όνομα που θυμίζει πολύ, ίσως όχι τυχαία, το αμερικανικό JPL που πήγε τους ανθρώπους στο φεγγάρι και για το οποίο έχω γράψει αναλυτικά σε προηγούμενο άρθρο μου που μπορείτε να βρείτε εδώ:  https://enterstarcircle.blogspot.com/2023/07/nasa.html?fbclid=IwAR0b0q7EpNm8alWLbneNxU5JbOam7ybwruxJVZIwms5me35WyUSNyYogpG8&m=1

Τον Δεκέμβριο του 1943, η Maria και η Sigrun συμμετείχαν σε μια συνάντηση που οργανώθηκε από την Εταιρεία Vril στις ακτές του Kolberg. Σκοπός της συνάντησης ήταν να συζητηθεί το «Πρόγραμμα Aldebaran». Τα μέντιουμ της Εταιρείας εξακολουθούσαν να λαμβάνουν τηλεπαθητικά μηνύματα σχετικά με τους κατοικημένους πλανήτες γύρω από τον Aldebaran.   

Υπάρχουν πολλά ερωτηματικά και θεωρίες ως προς το πως χρησιμοποίησαν οι Ναζί αυτές τις πληροφορίες. Σύμφωνα με τη νεομυθολογία που περιβάλλει τα μυστικά τους η κατασκευή όλων των πειραματικών όπλων τους, από τα μυστηριώδη foo fighters έως την «Ναζιστική καμπάνα» είχε βασιστεί στις αλλοκοσμικές επικοινωνίες της Maria Orsic.  

To πρόγραμμα ξανασυζητήθηκε στις 22 Ιανουαρίου του 1944 κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης με τον Χίτλερ, τον Himmler, τον δόκτορα W. Schumann (έναν επιστήμονα και καθηγητή στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου) και του Kunkel από την Εταιρεία Vril. Αποφασίστηκε τότε, το παράξενο σκάφος που είχε πλέον κατασκευαστεί, ν’ αποσταλεί μέσα από ένα «υπερφωτονικό κανάλι» στον Aldebaran.

Σύμφωνα με τον συγγραφέα N. Ratthofer, το πρώτο ταξίδι έλαβε χώρα κατά το τέλος του 1944. Ωστόσο κάτι δεν πήγε καλά. Το σκάφος επέστρεψε μεν αλλά είχε υποστεί πολλές φθορές και αβαρίες «σαν να πετούσε συνεχώς επί εκατό χρόνια». Στη συνέχεια βέβαια, όπως όλοι γνωρίζουμε, η Ναζιστική Γερμανία κατέρρευσε και  η Maria Orsic εξαφανίστηκε μυστηριωδώς το 1945. Η τελευταία επικοινωνία της με τα μέλη της Εταιρίας Vril ήταν ένα γράμμα το οποίο τελείωνε με τη φράση «niemand bleibt hier» («δεν υπάρχει κανείς εδώ»). Αυτή ήταν και η τελευταία ανακοίνωση των Vril και έκτοτε δεν ακούστηκε ποτέ τίποτα από αυτούς. Κανένα μέλος της Εταιρείας τους δεν βρέθηκε ποτέ.

Λέτε να τα κατάφεραν τελικά και να πήγαν στον Αldebaran; Σύμφωνα πάντως με κάποια πιο πεζή εκδοχή των γεγονότων, η Maria Orsic δραπέτευσε από τη Γερμανία στις 11 Μαρτίου του 1945 με τη βοήθεια του στρατηγού Hans-Georg Schmidt von Altenstadt, ο οποίος είχε παντρευτεί μια από τις φίλες της Μαρίας, την Franziska Oettingen. Η Franziska ήταν ανεψιά μιας από τις πρώτες υποστηρίκτριες της Μαρίας, της Franziska Romana που είχε δωρίσει μια διαμαντένια τιάρα στην Εταιρεία Vril πριν από το θάνατό της στις 25 Μαρτίου 1931.

Εμείς έχουμε μάθει όλα αυτά τα καταπληκτικά συμβάντα από ένα βιβλίο που γράφτηκε το  1967 από τον Louis Pauwels και τον Jacques Bergier και έχει τον τίτλο «Η αυγή των Μάγων» (Le Matin des Magiciens). Λίγα χρόνια αργότερα κάποιοι άλλοι συγγραφείς όπως  ο Jan Van Helsing ο Norbert-Jurgen Ratthofer και ο Vladimir Terziski, επέκτειναν αυτούς τους ισχυρισμούς συνδέοντας την Εταιρεία Vril με τους ιπτάμενους δίσκους. Σύμφωνα μάλιστα με την νεομυθολογία που περιβάλλει τους Vril, μετά την ήττα των Ναζί τα μέλη της Εταιρείας κατέφυγαν σε μια μυστική βάση που βρισκόταν κάπου στην Ανταρκτική και εξαφανίστηκαν στην Κούφια Γη όπου συναντήθηκαν με τους ηγέτες μιας τεχνολογικά πολύ ανεπτυγμένης φυλής η οποία θυμίζει τους Vrill-ya της «Επερχόμενης Φυλής».

Ως επίλογο αυτού του αρκετά μακροσκελούς άρθρου, θα ήθελα να κάνω κάποιες επισημάνσεις ως προς τις υπόγειες διασυνδέσεις που υπάρχουν ανάμεσα στην ιστορία της Maria Orsic και του ρεύματος της ufoλογίας που αναπτύχθηκε αλματωδώς αμέσως μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Σε παλαιότερο άρθρο μου με τον τίτλο «Παιχνίδια Παράνοιας» και το οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ  https://weirdsides.com/arthra-istories/pechnidia-paranias/ αναφέρομαι σε κάποιες παράξενες ιστορίες που ξεπήδησαν στην Δυτική ακτή των ΗΠΑ στις αρχές της δεκαετίας του 50. Εκεί λοιπόν υπήρξαν άνθρωποι οι οποίοι ισχυρίστηκαν ότι δέχτηκαν επισκέψεις από φιλικούς εξωγήινους-και εξωγήινες-που έμοιαζαν πολύ με την εκθαμβωτικά όμορφη Maria Orsic. Οι Nordics όπως κατέληξαν να ονομάζονται, τα ψηλά, ξανθά και γαλανομάτικα αυτά όντα με την ξεκάθαρα Βορειο-Ευρωπαϊκή ή «Άρια» εμφάνιση, ισχυρίζονταν-ψευδώς προφανώς-ότι προέρχονταν από τον Άρη, την Αφροδίτη, τον Κρόνο κτλ, ότι είχαν κατακτήσει τα μυστικά της «κοσμικής ενέργειας» ενώ υπόσχονταν ένα ουτοπικό μέλλον στο οποίο η ανθρωπότητα θα ενοποιούνταν κάτω από μια κοινή διοικητική αρχή και θα γινόταν μέλος μιας μεγάλης γαλαξιακής οικογένειας. Οι Nordics συνεχίζουν να κάνουν σποραδικές εμφανίσεις μέχρι τις μέρες μας, ακόμα και στην Ελλάδα, ενώ τώρα λένε ότι προέρχονται από ουτοπικούς πολιτισμούς που βρίσκονται στις Πλειάδες ή στην Ανδρομέδα.  

Επίσης, σε πολλούς συνομωσιολογικούς κύκλους η υποψία ότι η Γη έχει κούφιο εσωτερικό το οποίο κατοικείται από τεχνολογικά ανώτερες φυλές που μπαινοβγαίνουν στη επιφάνειά της πετώντας με ιπτάμενους δίσκους μέσα από τεράστια ανοίγματα που υπάρχουν στο Βόρειο και στο Νότιο Πόλο, ζει και βασιλεύει. Και φυσικά, αφθονούν ακόμα οι ισχυρισμοί ότι μυστικές ναζιστικές βάσεις που έχουν το μέγεθος αχανών πόλεων, κρύβονται κάτω από τους πάγους της Ανταρκτικής. Εκεί, αναπτύσσονται εξωτικές υπέρ-τεχνολογίες με τη βοήθεια των οποίων προετοιμάζεται η κατάκτηση του κόσμου μας και η εγκαθίδρυση ενός χιλιόχρονου τέταρτου Ράιχ…       

Έρικ Σμυρναίος

Πηγές:

https://galacticjunction.blog/2019/04/28/maria-orsic-the-vril-and-post-cards-from-space/

https://en.everybodywiki.com/Maria_Orsic

 https://enterstarcircle.blogspot.com