ΑΣΤΕΡΑΚΙ.....: Θεωρία Κινηματογράφου: Οι εξωγήινοι δεν είναι αυτό που φαίνονται...!!!

Είτε είναι πάνω από τα αστέρια είτε τα βάθη της κόλασης, από πού ακριβώς προέρχονται αυτοί οι «εξωγήινοι»;

Είναι σωστό να μπορεί να εφαρμοστεί μια ανατροπή σε μέγεθος M. Night Shyamalan στη δική του ταινία.

Η ταινία εισβολής εξωγήινων Signs, που κυκλοφόρησε το 2002 σε ένα μείγμα κριτικών, έχει τρομοκρατήσει και εξοργίσει τους θαυμαστές σε όλο τον κόσμο, συνδυάζοντας φρικιαστικές ματιές εξωγήινων εισβολέων με ένα τέλος που μπορεί να περιγραφεί από τους ασεβείς λίγους ως... κακοσχεδιασμένο .

Η ταινία ακολουθεί την οικογένεια Hess καθώς βιώνουν περίεργα γεγονότα γύρω από το σπίτι τους στην αυλή που συνδέονται με μια επερχόμενη εισβολή εξωγήινων. Ο Γκράχαμ Χες έχασε πρόσφατα τη σύζυγό του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα και με τη σειρά του τη χριστιανική του πίστη, αποσύρθηκε ως ιερέας για να γίνει αγρότης και να μεγαλώσει τα δύο του παιδιά σε ιδιωτική ζωή με τη βοήθεια του αδελφού του Μέριλ. Ωστόσο, η ιδιωτικότητά τους σύντομα στρέφεται εναντίον τους, καθώς οι δυνάμεις εισβολής εισβάλλουν στο σπίτι τους - μετά από το οποίο ανακαλύπτεται η μοναδική τους αδυναμία και εκμεταλλεύεται για να επιβιώσει.

Όπως γνωρίζουν ήδη όσοι έχουν δει την ταινία, η μόνη αδυναμία της διαστρικής δύναμης αποδεικνύεται ότι είναι το απλό παλιό νερό. Που φέρνει το κραυγαλέο ερώτημα γιατί μια εξωγήινη φυλή με προηγμένη τεχνολογία, ευφυΐα και επιλογή οποιασδήποτε άλλης τοποθεσίας αποφασίζει να έρθει και να επισκεφτεί το μοναδικό μέρος που θα μπορούσε να πεθάνει με μια πρόγνωση κακοκαιρίας;

Η απάντηση βρίσκεται στην ίδια την ταινία: οι εξωγήινοι έχουν έρθει για τους ανθρώπους, όχι για τον πλανήτη μας, δηλητηριάζουν και απαγάγουν πτώματα σε όλη την υδρόγειο πριν αποσυρθούν πίσω στους ουρανούς. Αλλά τότε τι θα μπορούσαν να θέλουν με τους ανθρώπινους ξενιστές;

7. Οι εξωγήινοι είναι μια αλληγορία για τους δαίμονες

Είναι λογικό όταν στο επίκεντρο της αφήγησης, το Signs αναφέρεται σε έναν θρησκευόμενο άνδρα που αγωνίζεται να συμβιβαστεί με την πίστη του. Αφού συγκλονίστηκε από τον θάνατο της συζύγου του Colleen σε τροχαίο ατύχημα που προκλήθηκε από τον κτηνίατρο Ray Reddy που κοιμόταν στο τιμόνι, ο επισκοπικός ιερέας Graham Hess χάνει την πίστη του στον Θεό - πικραμένος και μετανιωμένος επειδή δεν μπορεί να καταλάβει το ευρύτερο κίνητρα του σχεδίου του Θεού του.

Είναι γύρω από το να παραδεχτεί ότι η πεποίθησή του πέθανε ότι ο Graham αρχίζει να βιώνει μια εξωγήινη παρουσία στη ζωή του, ή μάλλον, στην άλλη άκρη του φάσματος: οι δαίμονες ενδιαφέρονται για την ευάλωτη, αιώνια ψυχή του.

Το πρώτο «σημάδι» ότι τα πράγματα μπορεί να μην είναι όπως τα παρουσιάζει η ταινία όπως έρχεται στο χρόνο τους, με τη χαμένη πίστη του Γκράχαμ να λειτουργεί ως διάσπαση των φραγμών προστασίας του, επιτρέποντας σε αυτούς τους δαίμονες να εκδηλωθούν στο σπίτι του και σε όλη την περιουσία του.

Ενώ αυτή η γνώση ήταν πιθανό να δημιουργηθεί μέσα του για κάποιο χρονικό διάστημα, αυτοί οι εξωγήινοι δαίμονες φτάνουν και εμφανίζονται πιο συχνά με κάθε άρνηση του θρησκευτικού του τίτλου, Πατέρας. με αποκορύφωμα μια επίθεση στο ακίνητο παράλληλα με την απερίφραστη άρνησή του να προσευχηθεί σε αυτό που θα θεωρούνταν ο «τελευταίος δείπνος» της οικογένειας.

Πριν προλάβουμε, ωστόσο, μπορούμε να εντοπίσουμε αυτή τη θρησκευτική επιρροή στα επιστημονικά γεγονότα της ταινίας από την πρώτη κιόλας σκηνή. Τα πρώτα λόγια της κόρης του Γκράχαμ, Μπο, ρωτούν τον πατέρα της αν «είναι κι αυτός στο όνειρό της», αφήνοντας ανοιχτά την ταινία για γεγονότα που λειτουργούν ως ερμηνευτικά και όχι ρεαλιστικά.

Αν πραγματικά βιώνουμε έναν ονειρικό κόσμο, είτε δηλώνεται ρητά είτε όχι, τότε κάθε δράση και αντίδραση γίνεται μια άσκηση ανάγνωσης ανάμεσα στις γραμμές - μια υποσυνείδητη αντανάκλαση των ανασφαλειών του ίδιου του Γκράχαμ στις φαινομενικά «ξύπνιες» στιγμές του.

6. Η κόλαση είναι ένα μέρος στη γη

Στη συνέχεια ακούμε τον γιο του Μόργκαν να δηλώνει βλέποντας τον κύκλο καλλιέργειας που ξεκινάει όλα: «Νομίζω ότι ο Θεός το έκανε». Εισηγούμαστε αμέσως στον διττό τόνο της ταινίας, είτε αυτό που βλέπουμε είναι μια προειδοποίηση από τους ουρανούς είτε αν ο ορθολογισμός και η επιστήμη είναι η μόνη αλήθεια που υπάρχει στο κρύο του άγνωστου.

Ναι, είναι σαν να έχουμε να κάνουμε με μια θρησκευτική οικογένεια, αλλά είναι επίσης το καλύτερο παράδειγμα του περίφημου «Θεού που εργάζεται με μυστηριώδεις τρόπους», δηλαδή ρίχνει ένα περίεργο σύμβολο στη μέση της τροφής τους που λειτουργεί ως «το σημάδι του θηρίου», τραβώντας τις κολασμένες δυνάμεις μέχρι το κατώφλι τους. Έχει σχήμα ακόμη και από απόσταση σαν πιρούνι, σε σχέση με το τυπικό στυλιζαρισμένο όπλο των δαιμόνων της παλιάς σχολής.

Υπάρχουν περισσότερες από μία αναφορές στην ταλαιπωρία στην κόλαση στα χέρια αυτών των «εξωγήινων», επίσης, με το μπάρμπεκιου των πρώτων στιγμών της ταινίας να προκαλεί συνδηλώσεις καύσης και θανάτου - ειδικά όταν το πιρούνι χρησιμοποιείται για να σκοτώσει τον σκύλο τους Χουντίνι. Μεταμορφωμένο από το ήρεμο οικογενειακό κατοικίδιο σε ένα παχύρρευστο, πεινασμένο θηρίο, μπορεί να υποστηριχθεί ότι ο σκύλος γίνεται κολαστήριο - τσιράκι του διαβόλου - παρουσία δαιμονικών επιρροών που ριζώνουν στην αυλή του σπιτιού.

Αργότερα στην ταινία, οδηγούμαστε πολύ άμεσα στο να δούμε την εικόνα ενός τυπικού διαστημόπλοιου που καίει ένα αγρόκτημα σχεδόν πανομοιότυπο με το σπίτι της οικογένειας Hess. Είναι η πιο προφανής προσφορά μιας σύνδεσης μεταξύ αυτών των αποκαλούμενων «εξωγήινων» (βήχας, δαίμονες) και της κόλασης, που προέρχεται από ένα βιβλίο πληροφοριών που ο Morgan μας πληροφορεί ότι γράφτηκε από «επιστήμονες που είχαν διωχθεί για τις πεποιθήσεις τους».

Ακούγεται οικείο? Ίσως χτυπήσει μερικά καμπανάκια όταν ρίχνουμε μια ματιά στη Βίβλο, έναν παρόμοιο τόμο συλλογικών συγγραφέων που έχουν σκοτωθεί, αποτραπεί ή γελαστεί με την παθιασμένη αφοσίωσή τους στον Χριστιανισμό.

5. Δαιμονική Εμφάνιση

Ρίχνοντας μια ματιά στην εμφάνιση του εξωγήινου τότε, είναι πράγματι αρκετά δαιμονικός στη φύση - με μαύρα μάτια, ακονισμένα νύχια και δέρμα με λέπια, που αναμειγνύονται στο περιβάλλον τους με μια υπερφυσική μυστικότητα.

Για τους εξωγήινους, φαίνεται περίεργο ότι θα επέλεγαν να μην εκμεταλλευτούν την τεχνολογική τους υπεροχή έναντι των ανθρώπων που τους οδήγησε στον πλανήτη μας εξαρχής - αλλά για τους δαίμονες, ωστόσο, είναι απολύτως λογικό να χρησιμοποιούν απλώς τα εργαλεία του σώματός τους , κατασκευασμένο για να βασανίζει και να φοβίζει την ανθρωπότητα εξίσου.

Για να ενισχύσουμε αυτό το σημείο, δεν βλέπουμε ποτέ τα διαστημόπλοια στα οποία υποτίθεται ότι έφτασαν αυτά τα πλάσματα. Αντίθετα, μας φαίνονται μόνο φώτα στον νυχτερινό ουρανό - με ένα μόνο πουλί να πετάει μέσα στον μηχανισμό απόκρυψης που αντιπροσωπεύει το πλοίο που είναι αόρατο στο διάρκεια της ημέρας. Αυτά τα φώτα μοιάζουν σχεδόν με ζεύγη δαιμονικών ματιών που κοιτάζουν έξω από το σκοτάδι, διαμορφωμένα με τρόπο που αναπαράγουν εικόνες κινουμένων σχεδίων που παρακολουθούν το κακό από την ασφάλεια της νύχτας.

Θα μπορούσε επίσης να είναι μια οπτική αναπαράσταση της καύσης στον ουρανό - ότι ακόμη και ο Παράδεισος δεν είναι ασφαλής και δέχεται επίθεση από αυτά τα κολασμένα πλάσματα, και το να κοιτάς τον Θεό χρησιμεύει μόνο για να κοιτάξεις τον διάβολο σε κάποια βιβλική απόδοση μιας δοκιμασίας. Όταν τα πάντα γύρω από τους χαρακτήρες φαίνονται σαν μια ασταμάτητη δύναμη του κακού, θα πρέπει να ψάξουν βαθύτερα για να βρουν ξανά τον Θεό. Τα πουλιά που πέφτουν από τον ουρανό είναι επίσης ένα από τα σημάδια της αποκάλυψης. Όσο περισσότερα ξέρεις.

4. Καταπολέμηση της Φωτιάς με... Νερό

Φυσικά, η πιο συναρπαστική απόδειξη που μπορεί να αντληθεί από αυτή τη θεωρία είναι η μία αδυναμία των δαιμόνων - το νερό. Νερό που ανήκει σε έναν ιερέα, σε ένα σπίτι που κάποτε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «του Θεού», καθιστώντας το το μοναδικό αγαπημένο εξορκισμό: Αγίασμα. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι το νερό που έχει πιει η μικρή κόρη Μπο, ο αντιπροσωπευτικός άγγελος ανάμεσα στις δυνάμεις τους που θα νικήσουν τα θησαυροφυλάκια του κακού.

Φαίνεται μάλλον τυχαίο για τον Γκράχαμ να αρχίζει να εξυμνεί τα παιδιά του με τις ιστορίες της γέννησής τους όταν απέχουν λίγες στιγμές από τον θάνατό τους, αλλά στο πλαίσιο της θρησκευτικής μας ερμηνείας, είναι το ακριβές σημείο όπου όλα γίνονται ξεκάθαρα.

Η γέννηση της Μπο ήταν μια θαυματουργή υπόθεση, στην οποία ένα νεογέννητο μωρό χαμογέλασε απίστευτα στον πατέρα της, στο οποίο ήταν τόσο όμορφη που συγκλόνισε το σύνολο των κυριών που παρευρέθηκαν στο Colleen και στην οποία αναφέρεται άμεσα ως «άγγελος» από όλους εκείνους. που την μάρτυρα. Η Μπο μπορεί να είναι ένα μικρό κορίτσι, αλλά ως τέτοιο, είναι η ασταμάτητη δύναμη του καλού στην οικογένεια του Χες - και το κλειδί για να νικήσει τους δαίμονες του Γκράχαμ στη διαδικασία.

Είναι το νερό του Bo που προσφέρει μια ανακούφιση από τους επιτιθέμενους. Αυτό που φαινομενικά είναι μια ήπια ενόχληση είναι στην πραγματικότητα ένα ευρύτερο σχέδιο επίθεσης που τέθηκε σε εφαρμογή από το ιδιόρρυθμο κοριτσάκι, το οποίο μάλιστα αποκαλύπτει τόσα πολλά από τη γραμμή που είναι εύκολο να απορριφθεί "υπάρχει ένα τέρας έξω από το δωμάτιό μου. Μπορώ να έχω ένα ποτήρι νερό?"

Ζητάει ευθέως τους πόρους για να πολεμήσει ενάντια στους δαίμονες που μαστίζουν τους Hess, ο μόνος που γνωρίζει (είτε υποσυνείδητα είτε όχι) τι χρειάζεται για να τους νικήσει. Η απλή πράξη της Μπο που πίνει το νερό το μετατρέπει από απλό σε ευλογημένο, παίρνοντας τις αγγελικές της ιδιότητες με κάθε ποτήρι που έπινε και άφηνε έξω. Αν αυτό δεν είναι αρκετό, το ίδιο το όνομα του Μπο προέρχεται από ένα παλαιοσκανδιναβικό ψευδώνυμο Bua, που σημαίνει «ζω».

3. Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο

Η ιστορία της γέννησης του Morgan είναι λίγο πιο περίπλοκη, αποκαλύπτοντας την ικανότητα της Colleen να προβλέπει το μέλλον. Είδε τον γιο της πολύ πριν γεννηθεί ονειρευόμενος τον, χαιρετώντας τον σαν παλιό φίλο κατά την άφιξή του από το προαίσθημά της.

Είναι αυτή η μικρή πληροφορία που επιβεβαιώνει ότι τα λόγια της που πεθαίνει δεν ήταν απλά τυχαίοι νευρώνες, όπως το έθεσε κάποτε ο Γκράχαμ, και ότι πραγματικά έβλεπε το μέλλον και ενημέρωνε τον σύζυγό της για το πώς να επιζήσει από την εισβολή στο σπίτι που παραλίγο να δει την οικογένειά της να σκοτώνεται. Είναι ένα μήνυμα από τον Θεό που λαμβάνει στις στιγμές του θανάτου της - ακριβώς όπως κατά τη γέννηση του Μόργκαν, όπου η απώλεια αίματος χρησίμευσε ως άλλη μια παρ' ολίγον θάνατο.

Αυτά τα ονομαστικά «Σήματα» και οι καθοδηγούμενες ενέργειες είναι η ίδια η καρδιά της ταινίας, η οποία εξερευνάται στη συζήτηση του Γκράχαμ και του αδελφού του Μέριλ για το αν κάθε ζωή είναι μια απλή σύμπτωση ή αν μια ανώτερη δύναμη παίζει καθοριστικό ρόλο στη μοίρα μας. Η απώλεια της πίστης του Graham και η επακόλουθη αναζωογόνηση από αυτόν, κυριολεκτικά, αντιμέτωπος με τους δαίμονές του, είναι το επιχείρημα του Shyamalan για τους τελευταίους.

Όλα στην ταινία είναι σημαντικά και κλείνουν τον κύκλο τους, ανεξάρτητα από το πόσο αρνητικά - το ισόβιο άσθμα του Μόργκαν τον σώζει από το δηλητήριο, ο θάνατος της Colleen επιτρέπει στον Graham να σώσει την οικογένειά του, οι κακές συνήθειες νερού του Bo καταλήγουν σε ένα μυστικό όπλο και η αποτυχημένη καριέρα του Merrill στο μπέιζμπολ σημαίνει ότι είναι εκεί για να χτυπήσει την απόκοσμη οντότητα: όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο.

2. Αντιπαράθεση

Επιστρέφοντας στη δαιμονική αναπαράσταση των εξωγήινων, η συνάντηση του Ray Reddy με ένα από τα πλάσματα είναι ένα οδυνηρό επιχείρημα για την κολασμένη φύση τους.

Προφανώς φορτωμένος με ενοχές από τον ύπνο στο τιμόνι και τη δολοφονία της Colleen Hess, ο Ray έρχεται κυριολεκτικά πρόσωπο με πρόσωπο με τον εσωτερικό του δαίμονα - αλλά αντί να τον ενδώσει ή να τον ξεφορτωθεί, απλά τον κλειδώνει στο ντουλάπι του και απομακρύνεται. . Είναι συμβολικό της απροθυμίας του να αντιμετωπίσει τους φόβους του και να αντιμετωπίσει τις συνέπειες των πράξεών του, όπως ακριβώς είχε γραμμένο τον αριθμό του Γκράχαμ, αλλά δεν του τηλεφώνησε ποτέ τους μήνες μετά τον θάνατο της Colleen.

Βλέποντας τον Γκράχαμ στο σπίτι του πριν φύγει, μιλά για «το τέλος του κόσμου» και δηλώνει ότι «οι άνθρωποι που σκοτώνουν τις γυναίκες των ευλαβών δεν οδηγούνται ακριβώς στο μπροστινό μέρος της γραμμής στον Παράδεισο». Η παρουσία αυτών των εκδηλωμένων δαιμόνων που στοιχειώνουν εκείνους που υποφέρουν εμπνέει τον θρησκευτικό εσωτερικό του προβληματισμό, ο ίδιος ο λόγος που έχουν σταλεί για να θερίσουν ψυχές αρχικά.

Ακριβώς όπως το πουλί που πέφτει από τον ουρανό, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, αυτό το αποκαλυπτικό όραμα της Γης μπορεί να μην είναι ακριβώς το τέλος των ημερών - αλλά αντιπροσωπευτικό του τέλους της πίστης του Γκράχαμ. Όταν το βρίσκει για άλλη μια φορά στο τέλος, η ισορροπία αποκαθίσταται: τελικά είναι η ιστορία του.

1. Το τέλος

Στο ραδιόφωνο στο τέλος, ακούμε ότι μια «τριάδα» χωρών στη Μέση Ανατολή, η γενέτειρα του Χριστιανισμού, ανακάλυψε έναν «πρωτόγονο τρόπο» για να αμυνθεί από τις επιτιθέμενες δυνάμεις. Είτε πρόκειται για την προσευχή που αρνήθηκε να χρησιμοποιήσει ο Γκράχαμ είτε για το αγίασμα που ο Μπο ανακάλυψε ως πιο αποτελεσματικό - οι θρησκευτικές συνδηλώσεις είναι δύσκολο να αγνοηθούν.

Η διαρκής μάχη μεταξύ της επιστήμης και του Θεού δεν είναι αυτή που θα τελειώσει με αυτή την ταινία, αλλά είναι μια απόχρωση που δίνεται από την ερμηνεία της μοίρας. Δεν γνωρίζουμε αν όλες οι ενέργειές μας οδηγούν σε κάτι μεγαλύτερο ή αν οι δαίμονες, ή οι εξωγήινοι για αυτό το θέμα, είναι πραγματικοί - αλλά ο συνδυασμός όλων αυτών των πραγμάτων του Shyamalan είναι τουλάχιστον κάτι που πρέπει να λάβουμε υπόψη.

https://whatculture.com/

ΑΣΤΕΡΑΚΙ.....

Σάββατο 26 Αυγούστου 2023

Θεωρία Κινηματογράφου: Οι εξωγήινοι δεν είναι αυτό που φαίνονται...!!!