Baalbek:
Baalbek σημαίνει «Άρχοντας της κοιλάδας Bekaa» και τα ερείπιά της βρίσκονται 65 χιλιόμετρα (42 μίλια) βορειοανατολικά της Βηρυτού.
Είναι γνωστό ότι στη Φοινίκη, τους Χαναανίτες και τη Συρία, ο Βάαλ δεν είναι μόνο «κύριος» ή «κύριος», αλλά και μια συγκεκριμένη θεότητα (δεν πρέπει να συγχέεται με τον Θεό Δημιουργό – Ελ), που έζησε στο Σουμέρ (και στη συνέχεια στο Ακκάδ, Ασσυρία) υπήρχε. Ο Μαρντούκ ήταν ο γιος του Ένκι, ενός από τους δύο ανώτατους θεούς του Σούμερ/Βαβυλώνα.
Ο Μαρντούκ θεωρούσε τον εαυτό του αρχηγό της Εποχής του Κριού, η οποία (σύμφωνα με ορισμένους σύγχρονους εσωτεριστές) ξεκίνησε γύρω στο 2310 π.Χ. και γύρω στο 150/160 π.Χ. τελείωσε.
«Ο Πατριάρχης της Λιβανέζικης Μαρωνιτικής Κοινότητας, Εστφάν Ντοβέιγι, έγραψε: «Σύμφωνα με το μύθο, το φρούριο του Μπάαλμπεκ είναι το παλαιότερο κτίριο στον κόσμο».
Χτίστηκε από τον γιο του Αδάμ Κάιν σε μια έκρηξη τρελής οργής το 133 μετά τη δημιουργία του κόσμου. Το ονόμασε από τον γιο του Ενώχ και το κατοικούσε με γίγαντες που θα τιμωρηθούν από τον κατακλυσμό για τις ατασθαλίες τους».
Οι Μαρωνίτες είναι ο ανατολικός κλάδος του Καθολικισμού (η αυτοδιοικούμενη Μαρωνιτική Εκκλησία). 133 χρόνια μετά τη δημιουργία του κόσμου (5.509 π.Χ. σύμφωνα με τη χρονολογία των Εβδομήκοντα), αυτό είναι το έτος 5.377 π.Χ. - η αρχή της ανόδου του Σουμερίου, στην οποία, σύμφωνα με τα κείμενα των Σουμερίων, κυβέρνησαν οι Ανουνάκι - και οι Σουμέριοι τους θεωρούσαν θεούς.
Προφανώς οι Ανουνάκι είναι οι Ελοχίμ που αναφέρονται στην αρχή της Γένεσης. Αυτοί είναι οι ίδιοι «έκπτωτοι άγγελοι» από το 6ο κεφάλαιο του βιβλίου της Γένεσης ή «φύλακες» στο βιβλίο του Ενώχ, του προπάππου του Νώε, που δελεάστηκε από γήινες γυναίκες και τις πήρε για γυναίκες και τα παιδιά τους από τη γη και θα είναι στο 6ο κεφάλαιο της Γένεσης που αναφέρεται ως «γίγαντες».
Ο Κάιν και οι Ανουνάκι
Αυτοί είναι οι «γίγαντες» με τους οποίους ο Κάιν κατοικούσε το πρωτο-Μπααλμπέκ που έχτισε. Σύμφωνα με τον Zecharia Sitchin (και πολλούς μετά από αυτόν), οι Anunnaki είναι αρκετές εκατοντάδες (έως χίλιες) εξωγήινοι, εθελοντές μετανάστες από έναν εξωγήινο προηγμένο πολιτισμό που δημιούργησε βοηθούς πριν από περίπου 200.000 χρόνια με τη βοήθεια της γενετικής μηχανικής, αρχικά «πρωτόγονους εργάτες». κάλεσε. Αυτοί ήταν οι πρωτοχρηματιστές.
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, μπορεί να ήταν οι Anunnaki που, στην αρχαιότητα, έχτισαν αυτήν την τεράστια μεγαλιθική τοιχοποιία για έναν δικό της σκοπό - από τα οποία μπορούμε να δούμε μόνο ερείπια σήμερα.
Σημειώνουμε επίσης ότι το Baalbek δεν είναι το μέρος στο οποίο εκδιώχθηκε ο Κάιν αφού σκότωσε τον αδελφό του Άβελ σύμφωνα με το βιβλικό βιβλίο της Γένεσης (Γέν. 4:16) (όχι η «γη του Νόντ»), γιατί σύμφωνα με το ίδιο κεφάλαιο of the Στο βιβλίο της Γένεσης, η γη του Nod είναι «ανατολικά της Εδέμ» (δηλαδή ανατολικά της Μεσοποταμίας) και το Baalbek είναι βορειοδυτικά της.
Επομένως, το Baalbek πιθανότατα ιδρύθηκε από τον Κάιν πριν σκοτωθεί ο Άβελ. Το γεγονός ότι ο Κάιν έγινε φίλος με τους Ανουνάκι ή τους Νεφελίμ (τα παιδιά των Ανουνάκι από γήινες γυναίκες, που αποκαλούνται γίγαντες στο βιβλίο της Γένεσης) ακόμη και πριν σκοτώσει τον Άβελ μπορεί να εξηγήσει γιατί ο Κάιν έγινε δολοφόνος:
Εξάλλου, αν κρίνουμε από τα κείμενα των Σουμερίων, οι Anunnaki δεν ήταν μόνο σεξουαλικά ανήσυχοι τυχοδιώκτες αλλά και ψυχοπαθείς (και δύο φυλές Anunnaki, αυτή των αδελφών Enlil και Enki, πολέμησαν μεταξύ τους).
Σύμφωνα με το Κεφάλαιο 6 του Βιβλίου της Γένεσης και του Βιβλίου του Ενώχ, τα παιδιά τους (Νεφελίμ, γίγαντες) ήταν ακόμη πιο ανήθικα, κακά και εγκληματικά από τους ίδιους τους Ανουνάκι.
Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι οι λέξεις «Βάαλ» και «Βαβυλώνα» έχουν κοινά ιστορικά στοιχεία, αφού η Βαβυλώνα (σύγχυση) είναι η πόλη του Μαρντούκ, του κύριου ταραχοποιού και επαναστάτη μεταξύ των ηγετών των Ανουνάκι.
Λόγω των φιλοδοξιών και της ψυχοπάθειας του Marduk (γιος του Enki), οι φυλές του Enki και του Enlil πολέμησαν μεταξύ τους τρεις φορές και ο τρίτος πόλεμος τους (γύρω στο 2016 π.Χ.) κατέληξε σε έναν μεγάλο περιφερειακό κατακλυσμό, τον οποίο οι ιστορικοί και οι αρχαιολόγοι θεωρούν γνωστό ως η «μεγάλη ξηρασία» στη Μεσοποταμία (και στην Εγγύς, Μέση και Άπω Ανατολή) στο γύρισμα της 3ης και 2ης χιλιετίας.
Ο Zecharia Sitchin έγραψε στα βιβλία του ότι αυτές ήταν οι συνέπειες της χρήσης πυρηνικών όπλων σε αυτόν τον τελευταίο πόλεμο της φυλής Anunnaki. Μετά από αυτόν τον κατακλυσμό, σχεδόν όλοι οι Ανουνάκι έφυγαν από τη Γη. Σύμφωνα με τον Sitchin, μόνο η Nanna (γιος του Enlil) στο Harrar και ο Marduk στη Βαβυλώνα παρέμειναν εκεί για περισσότερα από χίλια χρόνια.
Προφανώς, οι Ανουνάκι δεν κηρύχθηκαν μόνο από τον Αβραάμ (τον 22ο-21ο αιώνα π.Χ.), αλλά και από τον Μωυσή τον 15ο αιώνα π.Χ. δει ζωντανός. (Τουλάχιστον θα μπορούσε να γνωρίζει για τον ηγεμόνα της Χαράν, για τη Νανά, από τον πεθερό του τον Ιοθρό, τον πρίγκιπα και ιερέα της φυλής των Μαδιάνων των Κενιτών που ζούσε κοντά στις χώρες της Χαράν).
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η αρχαία φοινικική θεότητα Baal είναι πιθανότατα ο Σουμερίων "θεός" Marduk, και πιθανότατα ήταν η ομάδα των ληστών του "γίγαντες" που οδήγησαν τον Κάιν στην πόλη Baalbek που ίδρυσε.
Σύμφωνα με το Βιβλίο της Γένεσης, μετά τη δολοφονία του Άβελ, ο Κάιν εκδιώχθηκε πολύ ανατολικά της Εδέμ (από τη Μεσοποταμία) και οι απόγονοι του Κάιν, οι Καινίτες, αναμειγνύονται εκεί με τους απογόνους των Πρωτοσουμερίων, που μετανάστευσαν πρώτοι (70 -50.000 χρόνια πριν) από τη Νότια Αφρική βόρεια και στην Αραβική Χερσόνησο και στη συνέχεια στην Ασία, συμπεριλαμβανομένης της Άπω Ανατολής.
Τερατώδεις Μεγάλιθοι του Μπάαλμπεκ
«Στο κέντρο της πόλης βρισκόταν ένας μεγαλειώδης ναός αφιερωμένος στην Αστάρτη και τον Βάαλ, ο οποίος είναι τώρα μια πλατφόρμα πέντε εκατομμυρίων τετραγωνικών ποδιών χτισμένη από τις μεγαλύτερες πέτρες που δημιούργησε ποτέ ο άνθρωπος. Αυτή η τεράστια αρχαία πλατφόρμα έγινε η βάση για το μεταγενέστερο ρωμαϊκό συγκρότημα ναών, το οποίο περιλαμβάνει τρεις ξεχωριστούς ναούς αφιερωμένους αντίστοιχα στον Δία, τον Βάκχο και την Αφροδίτη».
Επιπλέον, ο J. Robinson, συγγραφέας του The High-Tech Stonework of the Ancients: Unsolved Mysteries of Master Engineers, γράφει ότι οι πέτρες που χρησιμοποιήθηκαν αρχικά (6η χιλιετία π.Χ.) σε αυτήν την τοποθεσία για να χτιστούν οι ναοί του Βάαλ είναι τόσο τεράστιες που οι ογκόλιθοι των 200 τόνων που φαίνεται στους ναούς και τις πυραμίδες της Γκίζας μοιάζουν με δομικά στοιχεία παιχνιδιού σε σύγκριση.
Οι μεγαλύτερες πέτρες της Γκίζας ζυγίζουν περίπου 400 τόνους, ενώ οι τρεις λαξευμένες πέτρες γνωστές ως «Τρίλιθων» που βρίσκονται στους πρόποδες των ερειπίων του Ναού του Δία (πρώην Ναός του Βάαλ) ζυγίζουν περίπου 800 τόνους η καθεμία.
Ο J Robinson συνεχίζει:
«Επίσημα, οι επιστήμονες αποδίδουν την κίνηση και την κοπή αυτών των τερατωδών μονόλιθων στους Ρωμαίους γύρω στο 27 π.Χ. π.Χ., αλλά πολλοί ερευνητές αμφισβητούν αυτή την ιδέα, υποδηλώνοντας ότι μπορεί να είναι τα απομεινάρια ενός άλλου αρχαίου πολιτισμού από πολύ παλαιότερη εποχή.
Ο διάσημος ερευνητής της πυραμίδας της Γκίζας Graham Hancock, ένας από αυτούς τους αντιφρονούντες, γράφει:
"Η μετακίνηση και η ανέγερση τριών μεγαλίθων 800 τόνων σε απόσταση 18 ή 20 ποδιών από το έδαφος, όπως στην περίπτωση του Μπάαλμπεκ, είναι ένα πολύ διαφορετικό είδος προβλήματος. Νομίζω ότι χρειάζεται προσεκτική σκέψη και όχι απλώς να πούμε "Οι Ρωμαίοι το έκαναν." όπως λατρεύει να κάνει η αρχαιολογία αυτές τις μέρες».
Το συνολικό βάρος ολόκληρης της βάσης στο Baalbek υπολογίζεται σε περίπου πέντε δισεκατομμύρια τόνους. Μπόρεσαν οι Ρωμαίοι να μετακινήσουν τόση πέτρα; Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς.
Το μεγαλύτερο μεγαλιθικό μπλοκ στον κόσμο, που βρέθηκε στο Baalbek το 2014 (φωτογραφία από άρθρο του J. Robinson). Για να υπολογίσετε το μέγεθος αυτού του μπλοκ, σημειώστε το μέγεθος των δέντρων στα δεξιά.
Η μάζα του μεγαλύτερου μεγαλιθικού μπλοκ που βρέθηκε στο Baalbek το 2014 υπολογίζεται σε περισσότερους από 1.650 τόνους. Εκεί μάλιστα είναι γνωστοί τρεις τέτοιοι μονόλιθοι. Η πρώτη πέτρα, που ζυγίζει περίπου 1000 τόνους, είναι γνωστή από τα αρχαία χρόνια και ονομάζεται «Πέτρα του Νότου». Η πέτρα φτάνει σε μήκος τα 20 μέτρα, πλάτος πάνω από 4 μέτρα και ύψος περίπου 4 μέτρα.
Στη δεκαετία του 1990, ένα δεύτερο μεγαλιθικό τετράγωνο που έμοιαζε με τη νότια πέτρα ανακαλύφθηκε στο λατομείο Baalbek. Η μάζα του είναι περίπου 1300 τόνοι, το μήκος είναι περίπου 20 μέτρα, η διατομή είναι περίπου 4,5 × 4,5 μ. Όμως τα ευρήματα στο Baalbek δεν τελείωσαν εκεί. Στο άρθρο της Wikipedia διαβάζουμε:
«Το 2014, ενώ εξερευνούσε το ίδιο λατομείο Baalbek, το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο βρήκε έναν τρίτο μονόλιθο μήκους περίπου 19,6 μέτρων, η μάζα του οποίου υπολογίζεται σε 1650-1670 τόνους. Αυτό σημαίνει ότι αυτή τη στιγμή είναι η μεγαλύτερη γνωστή πέτρα που λαξεύτηκε ποτέ από τον άνθρωπο».
Ο J. Robinson γράφει στο άρθρο «High-Tech Masonry of the Ancients: Unsolved Mysteries of Master Engineers»:
«Μετά την ανακάλυψη του δεύτερου μονόλιθου, ο Graham Hancock έγραψε:
«Πιστεύω ότι αυτοί οι γιγάντιοι μεγάλιθοι κατασκευάστηκαν πολύ πριν οι Ρωμαίοι χτίσουν το Ναό του Δία και είναι πιθανώς 12.000 ετών ή περισσότερα – όπως το μεγαλιθικό συγκρότημα Göbekli Tepe στην Τουρκία. "
Υποθέτω ότι είναι έργο επιζώντων από έναν χαμένο πολιτισμό, ότι οι Ρωμαίοι έχτισαν τον ναό τους του Δία σε ένα προϋπάρχον μεγαλιθικό θεμέλιο 12.000 ετών και ότι δεν γνώριζαν τους τεράστιους λαξευμένους μεγαλίθους στην αρχαία λατομείο, ήταν καλυμμένα με ιζήματα ρωμαϊκών χρόνων (ωστόσο, καθώς το πρόσφατα ανακαλυφθέν τετράγωνο ήταν ακόμα εκεί μέχρι πρόσφατα)».
Παραμένει ασαφές πώς οι Ρωμαίοι —ή οποιοσδήποτε άλλος ήταν υπεύθυνος για ένα τόσο εκπληκτικό κατόρθωμα μηχανικής— εξόρυξαν, λάξευσαν και μετέφεραν τους μεγαλίθους του Μπάαλμπεκ.
Και ένα άλλο μυστήριο είναι γιατί άφησαν τα μεγαλύτερα μπλοκ στη θέση τους. Η κύρια απάντηση είναι ότι ήταν απλώς πολύ βαριά για να κάνουν ελιγμούς, οπότε έμειναν στο έδαφος, αλλά κατάφεραν να μετακινήσουν τα μπλοκ «Τρίλιθων» 800 τόνων, οπότε γιατί όχι και τα υπόλοιπα;
Αν και πίστευαν ότι αυτό ήταν πέρα από τις μηχανολογικές τους δεξιότητες, σίγουρα θα τα έκοβαν σε μικρότερα, πιο διαχειρίσιμα μπλοκ για να ολοκληρώσουν τον ναό.
«Είναι πραγματικά περίεργο που δεν ήταν έτσι και το γεγονός ότι αυτοί οι τεράστιοι, σχεδόν τελειωμένοι ογκόλιθοι παραμένουν στο λατομείο και δεν κόπηκαν ποτέ σε μικρότερα τετράγωνα και χρησιμοποιήθηκαν στη γενική κατασκευή του Ναού του Δία με κάνει να το πιστεύω. .. Οι Ρωμαίοι δεν ήξεραν καν ότι είχαν κατασκευαστεί», εξηγεί ο Χάνκοκ.
Ακατανόητη υπόθεση και αναπάντητα ερωτήματα
Θα μπορούσαν όλες αυτές οι πυραμίδες και τα αρχαία αντικείμενα ακατανόητου σκοπού να προορίζονται για τη φυσική ενσάρκωση των έκπτωτων φυλάκων αγγέλων, μετά από την οποία αυτοαποκαλούνταν θεοί και καθιέρωσαν λατρείες λατρείας για τον εαυτό τους;
Προφανώς, η διαδικασία ενσάρκωσης ήταν αρκετά ενεργοβόρα και δυνατή μόνο σε ορισμένες τοποθεσίες, και αυτές οι θέσεις ενισχύθηκαν τεχνητά από περίτεχνη μεγαλιθική τοιχοποιία.
Αλλά ακόμη και αυτό δεν βοηθούσε πάντα, και στην πραγματικότητα εκείνης της εποχής το πνευματικό σώμα δεν «φορτωνόταν» πάντα με επιτυχία στο γήινο.
Αλλά όσο η έλλειψη αναφοράς στο Βιβλίο των Γιγάντων ή στο Βιβλίο του Ενώχ καθώς και στη Βίβλο δεν λέει τίποτα. Είναι περισσότερο για τη σχέση ανθρώπου και Θεού παρά για τις τεχνομαγικές αποκρυφιστικές πρακτικές της αρχαιότητας.
Η Βίβλος δεν λέει τίποτα για την ύπαρξη των πυραμίδων, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν εκείνη την εποχή. Η απουσία αναφοράς μπορεί να έχει δύο πιθανούς λόγους:
- Η Βίβλος περιγράφει τον κόσμο (κυρίως τη σχέση του ανθρώπου με τον Θεό) μετά το 5509 π.Χ. (σύμφωνα με τη βιβλική χρονολογία, η δημιουργία του Αδάμ και της Εύας), και η Σφίγγα και οι πυραμίδες χτίστηκαν περίπου 5000 χρόνια νωρίτερα.
Η Σφίγγα και οι Πυραμίδες χτίστηκαν από τους Anunnaki - οι οποίοι περιγράφονται στη Βίβλο ως οι πονηροί που έπεσαν μακριά από τον Θεό (περιγράφονται στο 6ο κεφάλαιο της Γένεσης ως εκείνα τα πλάσματα που σκόρπισαν το κακό στη γη και γιατί ο Θεός έστειλε η πλημμύρα στη γη)
Όσο για το Βιβλίο των Γιγάντων, μόνο η μανιχαϊστική έκδοση είναι διαθέσιμη σε εμάς.
Η "επίσημη υποτροφία" εξακολουθεί να πιστεύει ότι οι Πυραμίδες της Γκίζας χτίστηκαν κάτω από τους φαραώ της 4ης δυναστείας (2639-2506 π.Χ.) - Χέοπα (Χέοπας), Χάφρε (Τσεφρέν) και Μενκάουρε (Μυκερίν). Τα τελευταία χρόνια έχουν ανακαλυφθεί οικισμοί των κατασκευαστών της Πυραμίδας του Χέοπα (της μεγαλύτερης) και αρκετοί πάπυροι με μαρτυρίες ενοικιαστών και εκατόνταρχων αυτής της κατασκευής.
Ωστόσο, οι υποστηρικτές των εναλλακτικών εκδοχών υποστηρίζουν ότι μόνο εργασίες επισκευής (αν και σε μεγάλη κλίμακα) πραγματοποιήθηκαν υπό τον Χέοπα, και επίσης ορισμένοι διάδρομοι μέσα στην πυραμίδα καθαρίστηκαν κάτω από τον Χέοπα - Ο Χέοπας έψαξε μέσα στην πυραμίδα για τις μυστικές πλάκες του θεού του σοφία Θωθ, τον οποίο (ο Θωθ) στους μυστικούς θαλάμους αυτής της πυραμίδας - έχτισε σύμφωνα με το σχέδιο του Θωθ πολλές χιλιάδες χρόνια πριν από τη ζωή του Χέοπα.
Και υπάρχει ένας πάπυρος από την εποχή του Χέοπα που λέει ευθέως ότι ο Χέοπας έψαξε στην πυραμίδα για τα μυστήρια του Θωθ.
Και αυτό είναι στο λεγόμενο. «Απογραφή στήλης» που βρέθηκε (ανασκάφηκε) ανάμεσα στα πόδια της Σφίγγας σχετικά πρόσφατα.
Όσο για τη Μεγάλη Σφίγγα, η επίσημη επιστήμη υποθέτει επίσης ότι χτίστηκε πολλές χιλιάδες χρόνια πριν ζήσει ο Χέοπας.
Οι Graham Greene και Robert Buvel υπέθεσαν (και απέδειξαν με προσομοιώσεις υπολογιστή) τη δεκαετία του 1990 ότι η τοπολογία των Πυραμίδων της Γκίζας αντιστοιχούσε ακριβώς στη θέση των τριών αστέρων στη Ζώνη του Ωρίωνα γύρω στο 10.500 π.Χ. αντιστοιχεί στην και η Σφίγγα είχε αρχικά το ρύγχος ενός λιονταριού - και βρίσκεται ακριβώς εκεί που αναδύθηκε το αιγυπτιακό ιερό αστέρι Σείριος στην αρχή της Εποχής του Λιονταριού (σχεδόν 10.500 π.Χ.).
Ο Ζαχαρία Σίτσιν πιστεύει ότι οι Πυραμίδες και η Σφίγγα-Λιοντάρι χτίστηκαν περίπου την ίδια εποχή - 10.500 π.Χ. - χτίστηκε σύμφωνα με το σχέδιο του κύριου εφευρέτη και γενετιστή των Anunnaki που ονομάζεται Ningishzida (γιος του Enki). Ο Sitchin ισχυρίζεται ότι ήταν αργότερα ο Ningishzida που έγινε διάσημος στην αρχαία Αίγυπτο ως Thoth, ο θεός της σοφίας.
Τελικά, το 2017, οι σύγχρονοι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι πριν από περίπου 10.800 χρόνια, συνέβη ένας πλανητικός κατακλυσμός στη Γη (ένας γιγαντιαίος αστεροειδής συνετρίβη στον Ατλαντικό Ωκεανό) και ότι η ζωή στη Γη άρχισε να ανακάμπτει μόλις λίγους αιώνες αργότερα.
Τραγικη μεταφραση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΛΟΚΙ