Ο ΚΟΡΑΚΟΖΩΗΤΟΣ!!!!!!!!!!

 

Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ!!!

Ο "ΚΟΡΑΚΟΖΩΗΤΟΣ" ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ κάνει τα δύσκολα εύκολα σαρώνοντας κάθε εκβιαστική συνωμοτικότητα(η δυτική καλολαδωμενη δημοσιογραφία τον έβγαζε ηττημένο "από τα αποδυτήρια"...σοβαροί ενημερωτικοί μηχανισμοί!!) και δείχνοντας ότι η Παράδοση (και στις λίαν αρνητικές της όψεις) έχει μεγάλη αντοχή απέναντι στο "φως" (μη χ@@σω...)της "Προόδου"...κι αυτό είναι μια πολιτιστική ελπίδα μέσα στη θύελλα της Παγκοσμιοποιητικής πολτοποίησης...δεν είναι η "πρόταση", αλλά είναι η βεβαίωση των ρηγματώσεων που σε σημαντικό βαθμό απορρέουν από την ταυτότητα των " κάτω"...

........ .ο τουρκικός επεκτατισμός(διαχρονικός και "αξονικός" για το τουρκικό εθνοκράτος) είναι μοσχαναθρεμμένο τέκνο του κεμαλισμου, της δυτικοτροπης Τουρκίας, και ο γηραλεος χαλβάς, ο Κιλιτσνταρογλου, είναι πολύ πολύ πιο αρπακτικά ανθέλληνας από ο,τι ο Ερντογάν...

...............ο Ερντογάν, ναι ο συντηρητικός και θρησκόληπτος και λαϊκιστής και Ανατολίτης, αλλά που έκανε την Τουρκία αξιοπρεπή και υπολογίσιμη οντότητα σε πνεύμα αυτοκαθορισμου κ ανεξάρτητης ευελιξίας ..

.............εμείς "θέλουμε" δύο "άντρες" για μαμά και μπαμπά, και τα δεκάχρονα να "κάνουν φυλομεταβαση", και τα "έθιμά" μας να είναι ταυτόσημα με όλου του πλανήτη υπό τις φωτεινές μαρκιζες της CocaCola, και τη σημαία μας "παρωχημένο κωλοπανο"...ε αυτοί εκεί θέλουν Ταυτότητα !...και τους βίαιους αναχρονισμούς τους θα τους ξεπεράσουν μέσα από τη διαλεκτική τους εν χρόνω και όχι με έναν αλαζονικό πολιτιστικό ιμπεριαλισμό!...

..............μάθαμε, σαν άνοα χάμστερ των ευρωεργαστηρίων, , να κρίνουμε με όρους "δυτικού παραδείγματος" και σαν αυτοευνουχιζομενοι ιθαγενείς που κάνουν ο,τι υπαγορεύουν οι Επικυρίαρχοι .....ανίκανοι να δούμε τα θετικά κ αξιομιμητα γνωρίσματα ακόμα και του Μεγάλου Εχθρού!

.................η Δύση θέλει να "φάει" τον έως και γραφικό ισλαμοΠατερουλη, διότι έτσι εντείνει τα πλήγματα στη Ρωσία...επιπλεον δεν έχει πια εμπιστοσύνη στον Ερντογάν διότι ο εθνοκεντρισμος του τον διαφοροποιεί από το στάτους των "παικτών" της παγκοσμιοποίησης, και ταυτόχρονα παγιώνει ένα "εναλλακτικό πρότυπο" και Πολιτείας και Γεωπολιτικης με βάση την τουρκικη ταυτότητα και όχι τις γκλομπαλιστικες νορμες.....

.............. ..η επίθεση στον "αναχρονιστικό χιτλερίσκο" γίνεται προσχηματικά με όρους "δημοκρατίας", αφού αν κάπου πεθαίνει η Δημοκρατία είναι στο "λίκνο" της στη Δύση, όπου ποικιλες Δικτατορίες(Μίντια, Πανεπιστημιακοί, Επιστήμονες, Τεχνοκράτες/Μάνατζερ, κ.λπ....)

επιβάλλουν νταηλικι τη βούληση των ελίτ...

.............η Ανατολή έχει άλλη κουλτούρα της οποίας τα θετικά ουδέποτε ούτε κατανοήσαμε ούτε σεβαστηκαμε...π.χ. της κάνουμε εύκολη κριτική για τις μπούργκες αλλά εντελώς σχηματικά και υπερπολιτισμικά την ώρα που σχεδόν καμαρώνουμε για τα ξεσαλωμενα ξεκωλα του πιο ιλουστρασιόν μηδενισμού...έχουμε κάνει την αλλοτρίωση, την πραγμοποιηση και την ανηθικότητα σημαία και παράσημο, και δαιμονοποιούμε χώρες που δίνουν τη μάχη τους για ανεξάρτητη υπόσταση...

..............ο Ερντογάν δεν είναι άγγελος, είναι ένας εθνικιστής ισλαμιστής Ηγέτης που πονάει τον τόπο του και σε αυτή τη βάση μας απειλεί βαριά μέσω της "Γαλάζιας Πατρίδας" που είναι κοσμικοκεμαλικό ιδεολόγημα...η άμυνα στα επεκτατικά σχέδια του διαβόητου τουρκικού "Βαθέος Κράτους" είναι υπόθεση της δικής μας εθνικής αξιοπρέπειας, αλλά η σύμπραξη με τον Κιλιντσντάρογλου και το συρφετό του είναι απλώς δυτική δουλοφροσυνη και τεκμήριο "συνδρόμου Πρεσβείας" και πολιτισμικής ετερονομιας ακρωτηριαστικά νεοφαναριωτικης...

***

ΣΧΟΛΙΟ ΑΝΩΝΥΜΟΥ

Οι τουρκικές εκλογές της χθεσινής μέρας απέδειξαν για άλλη μια φορά πως οι λαοί δεν τρέφονται και τελικά δεν ψηφίζουν με (ή μόνο με) οικονομικά κριτήρια, αλλά με αίσθημα εθνικής αξιοπρέπειας και ιδεώδη, ιδίως αν μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού τους αποτελείται από νέους ανθρώπους, με δίψα για ζωή, τόλμη και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους. Ο Ερντογάν, αρνούμενος να γίνει πειθήνιο όργανο είτε του ΝΑΤΟ είτε της Ρωσίας, και καλλιεργώντας το όνειρο για την επανασύσταση του ιστορικού μεγαλείου της χώρας του, κέρδισε παρά τις προβλέψεις των δημοσκόπων και της ρεαλιστικής πολιτικής της Δύσης. Τι κι αν ο τουρκικός λαός δεν έχει ψωμί ή κρεμμύδι, τι κι αν υπάρχει ο φόβος του ΔΝΤ, τι κι αν οι σεισμοί ερήμωσαν ολόκληρες πόλεις, κατόρθωσε να κάνει πιστευτό το όραμα μιας μεγάλης Τουρκίας που παίζει ισότιμα στο διεθνές τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Κι ακόμη, συνέδεσε το εθνικό του κράτος με το ιστορικό βάθος της οθωμανικής αυτοκρατορίας, ενισχύοντας έτσι την εθνική ταυτότητα του λαού του. Εννοείται πως δεν συνηγορούμε στις αυταρχικές του πολιτικές και στα ψεύδη ενός ανενδοίαστου δικτάτορα, απλώς δείχνουμε τι παίζει στα βάθη της συνείδησης μιας εθνικής συλλογικότητας. Κι αυτό, προκειμένου να κατανοήσουμε ότι το να κάνεις έναν λαό να ζει χωρίς πνευματική ανάταση, ν’ αγωνιά μόνο για το εισόδημά του και την ιδιωτική του ασφάλεια ─όπως συμβαίνει με όλα τα ελληνικά, δημοκρατικά κόμματα─ τον καθιστάς ακόμη περισσότερο έρμαιο εξωτερικών απειλών κι ενός χωρίς θετική προοπτική μέλλοντος.