Μερικές «αθώες» προεκλογικές σκέψεις.
Το 90% των βουλευτών, έχουν αμύθητη περιουσία, άρα δεν τους ενδιαφέρουν τα χρήματα.
Φυσικά και είναι δέλεαρ, αλλά εκείνο που κυνηγούν είναι τα μοναρχικά προνόμια και τελικά η ασυλία, που θα τους επιτρέψει να τα χαρούν, χωρίς μπλεξίματα με την δικαιοσύνη ή την όποια δικαιοσύνη.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός πως διαχρονικά, έθεσαν και θέτουν υποψηφιότητα, άνθρωποι που έχουν δημόσιο λόγο, είναι αναγνωρίσιμοι και διαθέτουν υπέρ του δέοντος τα προς το ζήν.
Επίσης όσοι μη αναγνωρίσιμοι κυνηγούν να εισέλθουν στην βουλή, χρειάζονται για τον προεκλογικό τους αγώνα, μερικές ή πολλές χιλιάδες ευρώ.
Με μερικές ή πολλές χιλιάδες, δημιουργείς σχεδόν οποιαδήποτε επιχείρηση και δίνεις δουλειά σε αρκετούς ανέργους, προσφέροντας στους συμπατριώτες σου προϊόντα, συνεισφέροντας και στην οικονομία του κράτους, μέσω της παραγωγής και μέσω της φορολογίας ή τα τρως και διασκεδάζεις χωρίς να εμπλακείς σε αυτό το παιχνίδι.
Εκείνο που λείπει αγαπητοί μου σε όλους αυτούς, είναι τα επιπλέον προνόμια και η ασυλία.
Ασυλία σε οτιδήποτε.
Κλέψουν, σκοτώσουν, βιάσουν, ψευδορκίσουν, ατιμάσουν, δεν διώκονται, τελεία και παύλα.
Όχι μόνο δεν διώκονται, αλλά και για να συμβεί αυτό, πρέπει να τους προτείνουν ή να υπογράψουν την νομική τους δίωξη, οι όμοιοί τους.
Δηλαδή οι αντίστοιχοι, φονιάδες, ληστές, απατεώνες κ.λ.π.
Κόρακας κοράκου βγάζει μάτι;
Είναι αδιανόητο, δύο άνθρωποι, προερχόμενοι από την ίδια κοινωνική τάξη, με την ίδια μόρφωση, τις ίδιες δουλειές, τους ίδιους μισθούς, την Κυριακή να είναι ίσοι και την Δευτέρα, μετά τις εκλογές, καθώς ο ένας εξ’ αυτών εκλέχθηκε, να έχει τον δεκαπλάσιο μισθό, να παίρνει μπόνους που πηγαίνει στην δουλειά του, ενώ ο άλλος να μην τολμά να αρρωστήσει, «να βγάζει» σύνταξη μετά από δύο τετραετίες, ενώ ο άλλος να χρειάζεται σαράντα χρόνια εργασίας, να έχει ασυλία σε οτιδήποτε, ενώ ο άλλος αν κλέψει ένα κρουασάν για το παιδί του , θα πάει φυλακή, να του παρέχει το κράτος τα πάντα δωρεάν, όπως ταξίδια, οδηγούς, διασκέδαση, φαγητό, ενώ ο άλλος να λιμοκτονεί.
Και το κυριότερο μόλις αυτός ο ταλαίπωρος που βρίσκεται έξω από το σύστημα, τολμήσει να διαμαρτυρηθεί, ο εκλεγμένος πλέον, του κουνά το δάχτυλο επιδεικτικά και των ρωτά: Δεν θέλεις δημοκρατία;
Υ.Γ. Παρεμπιπτόντως, καθώς είμαι πολύ δύσπιστος ή μάλλον με έκαναν τα λάθη μου, θα ήθελα να δω αν το Κ.Κ.Ε μείνει εκτός βουλής, οπότε, προνόμια, ασυλίες, χρήμα, προβολή, θα έχουν μηδενίσει, μήπως θα έχουν επιτέλους ωριμάσει αυτές οι έρμες οι συνθήκες;
Τότε κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.
Διότι και κατεργάρηδες είναι και κάθονται σε αλλότριο πάγκο.
Σταθόπουλος Κωνσταντίνος-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου