Η Φανέρωσή Του...
Μεγάλωσα σε μια εποχή ψευτικης ευμάρειας, υλικής πληθώρας και σταδιακής υπονόμευσης της θρησκευτικής πίστεως από έναν δόλιο ψευδορθολογισμό και "χειραφέτησης" της ανθρωπότητας.
Σε κάποια φάση της ζωής μου άρχισα να αμφιβάλλω για τα ίδια τα θεμέλια της πίστεως.
Κι όταν την παρατήρησα για πρώτη φορά την ύπαρξη του "αλλου" άρχισα να την προσέχω ολοένα και περισσότερο. Κι αν η παρουσία "του" και τα έργα "του" που βλέπω είναι τόσο όμοια με τις γραφές που μιλούν επίσης για τον Θεό, τότε δεν μπορεί να πέφτουν έξω για Εκείνον εφόσον είναι τόσο εύστοχες για τον "άλλο"...
Προχθές η ψευτοεκκλησία της Ουκρανίας, μαζί με τους περιούσιους που κυβερνουν το κρατος της, ξεκίνησε για να βάλει χέρι σε ένα από τα κάστρα της Ορθοδοξίας τη Μόνη Αγίας Λαύρας των σπηλαίων του Κιέβου.
Απέναντι σε αυτή την πραξικοπηματική ενέργεια στάθηκαν οι μοναχοί εντός, αλλά και απλός κόσμος εκτός της Μονής. Μια μοναχική κοπελίτσα λοιπόν βρέθηκε απ' έξω να σταυροκοπιέται γονατιστή, προσευχόμενη, και μια αγέλη από δαιμονισμένα κτήνη γύρω της χλεύαζαν, χοροπηδούσαν και κορόιδευαν την στάση της.
Αν ήταν άθεοι, αγνωστικιστές, βουδιστές, κλπ δεν είχαν λόγο να ασχολούνται μαζί της, δεν τους αφορά το δράμα της.
Αν ήταν "τύποις" Χριστιανοί όμως, τότε αποδεικνύεται το πού οδηγεί η αίρεση που δημιούργησαν (με την αρωγή του Πατριαρχείου μας μάλιστα): στην απώλεια.
Κανείς αληθινός Χριστιανός δεν θα έφτανε σε αυτήν την κατάντια να χλευάζει άλλον Χριστιανό για ένα ενδο- ή έξωεκκλησιαστικο θέμα με αυτόν τον τρόπο.
"Αυτός" είναι εδώ. Και φανερώνεται ολοένα και περισσότερο.
Ας μας φυλάει ο Ύψιστος από τα νύχια "του" μέχρι την δική Του Φανέρωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου