Γράφει ο καθηγητής Αχιλλέας Γραβάνης
Στην χώρα μας βιώνουμε τα απομεινάρια στη Δύση του αριστερού αναχρονισμού, με την «πολιτικά ορθή» συμπεριφορά του να δημιουργεί προβλήματα στην ζωή και λειτουργία της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών.
Οι ‘πολιτικά ορθοί’ ακόλουθοί της, έχουν επιβάλει την σιωπή στην ανάδειξη αντικοινωνικών συμπεριφορών συγκεκριμένων μειοψηφικών κοινωνικών ομάδων που βάζουν σε κίνδυνο ακόμη και την ζωή των πολιτών. Για παράδειγμα, πολιτικοί και πολίτες φοβούνται να μιλήσουν για την συμπεριφορά μιας μειοψηφίας κυρίως των Ρομά να κλέβουν εκατοντάδων χιλιομέτρων καλώδια για τον χαλκό τους και την ηλεκτρονική υποδομή του σιδηροδρομικού δικτύου για να τα πουλήσουν στην μαύρη αγορά, με αποτέλεσμα να μην λειτουργεί για χρόνια (παρότι έχει αγοραστεί με εκατομμύρια ευρώ) το ηλεκτρονικό σύστημα παρακολούθησης της ασφαλούς κίνησης του. Το κάνουν βέβαια με την συνεργασία μιας μειοψηφίας διαπλεκόμενων και επίορκων δημοσίων υπαλλήλων (αστυνομικοί, υπάλληλοι του ΟΣΕ). Η μη ανάδειξη του προβλήματος προστατεύει και αυτούς τους παρανομούντες.
Δεκάδες σιδηροδρομικά ατυχήματα τα τελευταία 20 χρόνια αλλά και δυστυχήματα με πολλούς νεκρούς που οφείλονται σε αυτήν την έλλειψη δεν συγκινούν τους κατά τα αλλά κοινωνικά ευαίσθητους ‘πολιτικά ορθούς’ να αναδείξουν με σοβαρότητα το πρόβλημα με το όνομα του και να προτείνουν λύσεις. Ο φόβος να χαρακτηριστεί κάποιος που το αναδεικνύει ως ρατσιστής διαχέεται σε όλους τους πολιτικούς χώρους με αποτέλεσμα ποτέ το πρόβλημα να μην συζητείται σοβαρά. Η συμμετοχή της αριστεράς μέσα από αυτή της την πολιτική συμπεριφορά στο πρόσφατο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών είναι προφανής και διαχρονική. Είναι δε και εντελώς άστοχη πολιτικά για την ίδια γιατί θα μπορούσε να λειτουργήσει ως ερέθισμα ανάδειξης εκ μέρους της των μεγάλων και υπαρκτών προβλημάτων των Ρομά και να οδηγήσει σε προτάσεις για την αποτελεσματική κοινωνική και οικονομική τους ένταξη.
Αντίστοιχη ήταν και η συμπεριφορά των ‘πολιτικά ορθών’ της αριστεράς στην αρχή της πανδημίας όταν μικρές ομάδες παράνομων, μη καταγεγραμμένων μεταναστών μολύνονταν από τον κορωνοϊό και μετέδιδαν την λοίμωξη ανεξέλεγκτα και σιωπηλά κυρίως στους μετανάστες και πρόσφυγες αλλά και στους υπόλοιπους πολίτες. Κάποιοι της ιατρικής κοινότητας που ανέδειξαν το σημαντικό αυτό πρόβλημα για την δημόσια υγεία χαρακτηρίστηκαν ως ρατσιστές και στοχοποιήθηκαν από τα αριστερά τάγματα εφόδου τύπου Ρουβίκωνα. Κι όμως θα περίμενε κανείς οι κοινωνικά ευαίσθητοι ‘πολιτικά ορθοί’ να ήταν οι πρώτοι που θα έπρεπε να επισημάνουν το πρόβλημα και να προτείνουν λύσεις μέσω των ΜΚΟ (μιας και το επίσημο κράτος ήταν δύσκολο να τους προσεγγίσει), προστατεύοντας την υγεία και την ζωή πρώτα και κύρια των μεταναστών και βέβαια του κοινωνικού συνόλου. Χάθηκαν ζωές από αυτήν την ανεύθυνη σιωπή και συγκάλυψη του προβλήματος. Η ιατρική κοινότητα συγκλονίστηκε τότε από τον θάνατο από τον κορωνοϊό στο νοσοκομείο Σωτηρία ενός δυστυχούς 20χρονου μετανάστη που έφτασε αργά στους γιατρούς του.
Αυτός ο ιδιότυπος αντίστροφος ρατσισμός κατά του κοινωνικού συνόλου που επιβάλει την σιωπή είναι διαχρονική πηγή δυστυχίας και απώλειας συνανθρώπων μας. Είναι κοινωνικά και πολιτικά ανεύθυνος, τα δε δημοκρατικά κόμματα οφείλουν να τον αντιμετωπίσουν, να τον αναδείξουν πειστικά και με θάρρος στους πολίτες. Εν τέλει, αυτός ο ιδιότυπος ρατσισμός στρέφεται πρώτα και κύρια κατά των μειοψηφιών που οδηγούνται σε αντικοινωνική συμπεριφορά λόγω της ανέχειας και των δύσκολων συνθηκών διαβίωσης τους, μιας και ποτέ τα προβλήματα τους δεν συζητούνται ώστε να βρίσκουν την λύση τους, βοηθώντας αυτές τις ομάδες να εντάσσονται αποτελεσματικά στο κοινωνικό σύνολο. Πηγή: iefimerida.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου