Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2023

«Αόρατοι»... Ζημιές (παρενέργειες) από εμβόλια, έξαρση ξαφνικών θανάτων...!!!!

 Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

Μπιλ Γκέιτς: «Τα εμβόλια κατά του κορωνοϊού έχουν τρία προβλήματα:
δεν μπλοκάρουν τη μόλυνση, δεν μπλοκάρουν τις παραλλαγές
και
...

έχουν πολύ μικρή διάρκεια ζωής»!
Επιχείρηση «Ελευθερία» με τα "ασφαλή εμβόλια" σε - 80 βαθμούς...
Σακελλαροπούλου: «Το καλύτερο δώρο μάς το έκανε η επιστήμη»!

 Ο Μπιλ Γκέιτς... συνωμοσιολόγος, εχθρός της "επιστήμης"!

«Αόρατοι» ("Invisibili")... η τανία-ντοκιμαντέρ του Paolo Cassina, που γεμίζει τις αίθουσες μέσα στη γενική συγκίνηση. Προκαλεί πανικό & λογοκρισία!
Έτος παραγωγής: 2022
Χώρα προέλευσης: Ιταλία
Διάρκεια: 91'46"
Σκηνοθεσία: Paolo Cassina
Συνεργασία σκηνοθέτη: Alessandro Amori
Μουσική συνεργασία: Nicola Bottos
Παραγωγή: Playmastermovie

«ΦΑΡΜΑΚΑ, ΨΕΜΑΤΑ & ΜΠΙΖΝΕΣ
Ζημιές (παρενέργειες) από εμβόλια, έξαρση ξαφνικών θανάτων...
Φάρμακα που κατόπιν δηλωνόταν ουσίες ντόπινγκ με λευχαιμίες 
(
καρκίνοι των λευκών αιμοσφαιρίων, των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος που μάχονται τις λοιμώξειςκαι Sla (Sclerosi Laterale Amiotrofica - Αμυοτροφική Πλευρική Σκλήρυνσησε διπλάσιες ποσοστώσεις και πρόωρα σε ποδοσφαιριστές...
Οι μαρτυρίες, οι καταγγελίες και η απροθυμία για έρευνα...
»
Οι μαρτυρίες των ανθρώπων που έχουν υποστεί τις δυσμενείς επιπτώσεις, σοβαρές παρενέργειες κι αναπηρίες από το εμβόλιο  για τον Covid19, 
και γιατρών, επιστημόνων που, παραμονές πιθανής εισαγωγής μιας υποχρεωτικής "τέταρτης δόσης", στέλνουν ένα σαφές μήνυμα: «Οι άνθρωποι δεν μπορούν να εξαναγκαστούν σε καμία τρόπο για τον εμβολιασμό ή την πρόσληψη δυνητικά επιβλαβών και μερικές φορές θανατηφόρων ουσιών»!

Συμβαίνουν στην Ιταλία & την υπόλοιπη Ευρώπη... Στην Ελλάδα οι "ειδικοί" με ασυλία κι ακαταδίωκτο, το ενιαίο κομματικό μέτωπο "Πολλές Δόσεις", η αργυρώνητη δημοσιογραφική πορνεία, η κατ' όνομα "δικαιοσύνη" που σήμερα προκαλεί μόνον γέλια, η ιεραρχία της εκκλησίας...  "Εγώ πιστεύω στην επιστήμη"... Ένα από τα πιο ηλίθια πράγματα που έχουν ακουστεί ποτέ σ' αυτούς τους καιρούς!

"Κανένας δεν ξεχνάει, κανένας δεν θα συγχωρεθεί. Κανένας δεν θα γλυτώσει"!

«Είσαι ξύπνιος;
Ας πούμε ότι τώρα σταματάς για λίγο και αναπνέεις. Κοίτα με στο πρόσωπο. Είμαι πολύ σοβαρή.
Τώρα που ο «φόβος» πέρασε, τώρα που επέστρεψες πίνοντας τα Spritz (
απεριτίφ), τώρα που ο κόσμος περπατάει ήσυχα στο δρόμο, πες μου: πίστευες πραγματικά ότι πρώτα ένα μπάλωμα στο πρόσωπο δεν ωφελεί, μετά ότι ήταν χρήσιμο αλλά «ήταν σε έλλειψη»;
Πίστεψες πραγματικά τα βίντεο με τους Κινέζους να τους χτυπούν μπρούμυτα και μετά εδώ είδες ποτέ κανέναν να χτυπιέται; Πίστεψες πραγματικά αυτούς που σου φώναζαν ότι όσοι έτρεχαν για την υγεία τους στο δρόμο (
Τζόκινγκ) ήταν μολυσμένοι και διέδιδαν την μόλυνση και μετά οι ιδιοκτήτες των σκύλων και μετά τα παιδιά και μετά όσοι δεν έκαναν τις σύριγγες (εμβολιασμένοι); Και αφού έκανες την ένεση στον εαυτό σου δύο, τρεις, τέσσερις, πέντε φορές και παρόλο αυτό αρρώστησες, πίστεψες πραγματικά αυτούς που σου είπαν ότι όλα ήταν όμορφα, καλά και ασφαλή;
Πίστευες πραγματικά ότι ήταν σοφό και λογικό να κρατάς τα παιδιά σε κουτιά από πλεξιγκλάς και να τα φιμώνουν σαν μεσαιωνικοί βασανιστές; Πραγματικά σκέφτηκες ότι ήταν σωστό να αποκλείσεις τα δωδεκάχρονα αγόρια από τα παγωτατζίδικα. Και από τα λεωφορεία. Και από τα τραμ για να πάνε στο σχολείο. Και από τα καφενεία; Αλήθεια, τώρα που πήρες μια ανάσα και επέστρεψες στα «κανονικά» σου, πιστεύεις ότι το να μην προσκαλέσεις τον αδερφό σου, την αδερφή σου, την ξαδέρφη σου, τον φίλο σου τα Χριστούγεννα, μόνο και μόνο επειδή δεν είναι «προστατευμένοι» (
εμβολιασμένοι), ήταν κάτι καλό, σωστό; Αλήθεια πιστεύεις ότι έκανες το σωστό και καλό;
Πώς αισθάνεσαι τώρα;
Όταν ανοίγεις την τηλεόραση και σου λένε ότι η αποστολή όπλων στην Ουκρανία είναι πράξη ειρήνης, όταν ανοίγεις την τηλεόραση και βλέπεις γαϊδούρια να τρίβουν τα γεννητικά όργανα στο όνομα της "ανοχής", όταν σου λένε μάλιστα ότι πρόκειται να υποφέρουμε μια εισβολή εξωγήινων, πες μου αλήθεια: πώς νιώθεις;
Δεν αισθάνεσαι λίγο μπερδεμένος; Σοβαρά, δεν νιώθεις τέλειος ηλίθιος;
Τώρα που σου έβγαλαν και τα σώβρακα περνώντας τα από τα αυτιά σου, ενώ ένας κλόουν σου αποσπά την προσοχή, δεν νιώθεις ανόητος;
Κι αν νιώθεις έτσι, τι σε κολλάει ακόμα στην καρέκλα σου; Πες μου, αλήθεια, είμαι περίεργη.
»
Γιουριέλ Κρούα, συγγραφέας

Ολόκληρη και χωρίς λογοκρισία η ταινία που συγκλονίζει (δυστυχώς στην ιταλική):

-

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου