Τ ρικυμία στο ακραίο κέντρο επικρατεί μετά τη δημοσιοποίηση εκδήλωσης στην οποία συμμετέχει ο Ευάγγελος Βενιζέλος, κατεξοχήν πολιτικός και συνταγματικός εκπρόσωπος του μνημονιακού παροξυσμού που κυριάρχησε στη χώρα από το 2010 και μετά. Η εκδήλωση διοργανώνεται από τη Σχολή Πολιτικών Επιστημών του Παντείου Πανεπιστημίου, με χαιρετισμό του κοσμήτορά της, Δημήτρη Χριστόπουλου (πρώην υποψήφιου του ΣΥΡΙΖΑ), και συμμετοχή των Αλιβιζάτου, Καμτσίδου, Κοντιάδη.
Η εκδήλωση είναι μια ακόμα απόπειρα γεφύρωσης του χάσματος ανάμεσα στον ακραίο μνημονιακό βενιζελισμό που πρωτοστάτησε στο αντι-Σύριζα μέτωπο το 2015 και στον ΣΥΡΙΖΑ του 2023. Άθελά του, αρχιτέκτονας αυτής της γέφυρας είναι ο ίδιος ο Μητσοτάκης που πήρε τοις μετρητοίς τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα του αστικού πολιτικού προσωπικού επί της χώρας, θεωρώντας ότι μπορεί να παρακολουθεί δημοσιογράφους και πολιτικούς, να παραβιάζει κάθε λέξη του Συντάγματος και να βάζει κι από πάνω τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να γνωμοδοτεί υπέρ του κρατικού παρακράτους που έχει στήσει.
Ο τίτλος “Μένουμε Ευρώπη;” (με ερωτηματικό) δεν θέτει σε αμφισβήτηση τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό των διοργανωτών. Το αντίθετο. Θεωρεί -αδίκως- ότι κίνδυνος για την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας είναι οι αλλεπάλληλες αντισυνταγματικές πρακτικές του Μητσοτάκη.
Έχουμε δηλαδή το εξής παράδοξο: Όσοι κατηγορούνταν ότι το καλοκαίρι του 2015 ήθελαν να βγάλουν τη χώρα από την Ευρώπη και να την κάνουν χώρα των Κικόνων και των Λαιστρυγόνων, σήμερα εμφανίζονται ως θεματοφύλακες της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας.
Και από την άλλη, όσοι ανατρίχιαζαν τότε με το ενδεχόμενο να βγει η χώρα από το ευρώ, να γίνει Ανατολική Γερμανία και ο Πολλάκης να αναβιώσει τη Στάζι, σήμερα πρωταγωνιστούν σε ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της μεταπολίτευσης, όπου το κέντρο εξουσίας γύρω από τον πρωθυπουργό έχει στήσει ένα εκτεταμένο κύκλωμα παρακολουθήσεων, που θα ζήλευε και ο Μάρκους Βολφ.
Είναι αλήθεια ότι οι “μένουμε Ευρώπη” δεν διακρίνονται για τη συνέπεια σε ηθικές αξίες και ιδεολογικές αρχές. Κύριο μέλημά τους είναι η αναπαραγωγή τους, εντός ευρωπαϊκού πλαισίου, καθώς αυτό τους επιτρέπει να μασούν μετά μανίας επιδοτήσεις, προγράμματα, αναπτυξιακούς νόμους, χρηματοπιστωτική εύνοια και κρατικό χρήμα.
Στην περίπτωση όμως των υποκλοπών, κατόρθωσαν να ξεπεράσουν σε υποκρισία και καιροσκοπισμό ακόμα και τον εαυτό τους, πράγμα ομολογουμένως δύσκολο.
Ήταν υποτίθεται οι θεματοφύλακες του ευρωπαϊκού κράτους δικαίου, των δημοκρατικών θεσμών, της συνταγματικής νομιμότητας. Ήταν βέβαια έτοιμοι να κάνουν πραξικόπημα το 2015 μετά την παταγώδη ήττα τους στο δημοψήφισμα, αν ο Τσίπρας δεν αναλάμβανε ο ίδιος να ανατρέψει τη λαϊκή ετυμηγορία.
Και σήμερα κλείνουν τα μάτια ή υποβιβάζουν το σκάνδαλο των υποκλοπών θεωρώντας ότι το γεγονός της παρακολούθησης ενός πολιτικού αρχηγού, υπουργών, δημοσιογράφων, ακόμα και του ίδιου του αρχηγού ΓΕΕΘΑ, υπό τη νεφελώδη επίκληση λόγων εθνικής ασφαλείας, είναι ήσσονος σημασίας.
Τάχα “έμεναν Ευρώπη” το 2015 για να διαφυλάξουν το κράτος δικαίου, και σήμερα εξευτέλισαν το κράτος δικαίου και τσαλαπάτησαν κάθε ατομικό και πολιτικό δικαίωμα, για να υποκλέπτουν συνομιλίες και να εκβιάζουν φίλους και αντιπάλους.
Ήταν έτοιμοι να βγουν στους δρόμους το 2015 για να διαφυλάξουν το Σύνταγμα και σήμερα το Σύνταγμα το χρησιμοποιούν ως χαρτί υγείας, με γνωμοδότηση μάλιστα Ντογιάκου.
Το ότι τη λαϊκή βούληση και την ετυμηγορία της κοινωνικής πλειοψηφίας την έχουν γραμμένη, φάνηκε από το πώς συμπεριφέρθηκαν πριν και μετά το δημοψήφισμα του 2015. Το ότι το Σύνταγμα και τους νόμους τους έχουν επίσης γραμμένους φαίνεται από το πώς καταπίνουν σήμερα την κάμηλο των υποκλοπών, διυλίζοντας τον κώνωπα του νόμου 5002/2022.
Ήταν άνετοι το 2015 να τσαλαπατήσουν τη λαϊκή βούληση γιατί ο Τσίπρας ήταν κατά τη γνώμη τους τσόγλανος. Ας θυμηθούμε ειρήσθω εν παρόδω τον “εκτσογλανισμό της πολιτικής ζωής επί Τσίπρα”, φράση βενιζελικής έμπνευσης και εκφοράς.
Είναι επίσης άνετοι το 2023 να τσαλαπατήσουν το Σύνταγμα, γιατί το Σύνταγμα πρέπει να τηρείται μόνον όταν τους ευνοεί. Ας θυμηθούμε πάλι τις αλλεπάλληλες και χυδαίες παραβιάσεις του Συντάγματος επί μνημονίων, υπέρ των οποίων με αμετροέπεια αλλά και φυσικότητα γνωμοδοτούσε ο εθνικός συνταγματολόγος.
Ωστόσο, σήμερα, και στους μεν και στους δε, και στον ΣΥΡΙΖΑ και στο αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, οφείλουμε να θυμίσουμε ότι το “μένουμε Ευρώπη” τους ένωσε. Μείναμε Ευρώπη ως χώρα για να διαιωνίζεται ο απρόσκοπτος πλουτισμός της αστικής τάξης και να χάνει η εργαζόμενη κοινωνία μισθούς και εισοδήματα.
Προς τι λοιπόν η ένταση και οι τσακωμοί;
Μήπως άλλωστε το κράτος δικαίου και η συνταγματική τάξη είναι “ευρωπαϊκά κεκτημένα”; Στην Ευρώπη δεν είχαμε διεξαγωγή αλλεπάλληλων δημοψηφισμάτων μέχρις ότου εκμαιευθεί το “σωστό” αποτέλεσμα; Στην Ευρώπη δεν είχαμε σκαιές και βάρβαρες συμπεριφορές του κόσμου του πλούτου προς τον κόσμο της εργασίας; Στην Ευρώπη δεν είχαμε μίζες και δωροδοκίες; Στην Ευρώπη δεν είχαμε παραβιάσεις εθνικών συνταγμάτων προς όφελος της υπερεθνικής ελίτ και των τραπεζών; Στην Ευρώπη δεν έχουμε μια μη εκλεγμένη γραφειοκρατία που πλουτίζει η ίδια, κηρύσσοντας τη λιτότητα για τους άλλους;
Ας μην ανησυχούν οι ανησυχούντες.
Επειδή μείναμε Ευρώπη, και επειδή και οι πρώην ευρωσκεπτικιστές του ΣΥΡΙΖΑ προσχώρησαν πρώτοι και καλύτεροι στο ευρωπαϊκό μέτωπο, σήμερα ο Μητσοτάκης ξεσαλώνει ως εθνικός ωτακουστής και κάνει το Σύνταγμα κουρελόχαρτο.
Επειδή μείναμε Ευρώπη, ήρθε η πιο μισαλλόδοξη, επιθετική, χολερική απέναντι σε δικαιώματα και κοινωνικά αγαθά κυβέρνηση για να ιδιωτικοποιήσει τα πάντα και να παρακολουθήσει τους πάντες.
Επειδή μείναμε Ευρώπη τα πολιτικά και συνταγματικά δικαιώματα μπήκαν στην κλίνη του Προκρούστη, και το ευρωπαϊκό κεκτημένο είναι ένα πουκάμισο αδειανό που επικαλούνται όσοι κατά καιρούς ομνύουν στο “κράτος δικαίου”.
Οι υποκλοπές και οι αντισυνταγματικές εκτροπές είναι συνώνυμες με το ”μένουμε Ευρώπη”. Και επειδή “μένουμε Ευρώπη” το μητσοτακικό παρακράτος διαπρέπει στη θεσμική παρακμή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου