Ο ΤΖΟΝ ΛΕΝΟΝ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ!!!

 

" ΕΓΩ ΘΆ ΦΎΓΩ Ή ΑΠΟ ΑΕΡΟΠΛΆΝΟ Η ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΝ ΤΡΕΛΛΟ ΘΑΥΜΑΣΤΗ" ειχε πει ο Λένον!τελικά εφυγε απο τρελλο θαυμαστή καί τόσαχρόνια μετά τον θάνατό του ,  οι θεωρίες συνωμοσίας, που γεννήθηκαν μέσα από αυτήν τη δολοφονία, που έκανε τη Γη να σωπάσει, είναι ακόμα ολοζώντανες και – για φαντάσου – κάποιοι τις πιστεύουν και τις υποστηρίζουν με πάθος. Οι συνωμοσίες της δολοφονίας του Τζον Λένον έχουν πάρει δυσθεώρητες διαστάσεις και το Σκαθάρι του Λίβερπουλ έχει προσλάβει ιδιότητες λαϊκού ήρωα.

Ο θάνατος του Τζον Λένον δεν ήταν απλά ένα χτύπημα στον κόσμο της ποπ μουσικής, ήταν ουσιαστικά και ένα καρφί στο φέρετρο του αντιπολεμικού κινήματος. Ποιος όμως σκότωσε τον Τζον Λένον; Η επίσημη εκδοχή είναι ότι δολοφόνος ήταν ο Mark David Chapman, ένας μοναχικός, που είχε μόλις ταξιδέψει στη Νέα Υόρκη από τη Χαβάη. Άλλωστε και ο ίδιος ομολόγησε αμέσως.  Ήταν όμως πραγματικά αυτός ο δολοφόνος, ο βιβλιομανής, ο μεθοδικός που ήταν και ένας από τους μεγαλύτερους θαυμαστές του Λένον; Ή μήπως ήταν μια μαριονέτα που κάποιος της κινούσε τα νήματα;
Οι περισσότερες από τις θεωρίες για τη δολοφονία του Τζον Λένον βασίζονται στην ιδέα ότι κάποιος ή κάποια ομάδα ανθρώπων ήθελε νεκρό τον ειρηνιστή καλλιτέχνης, για κάποιους πολύ σοβαρούς λόγους. Ας βυθιστούμε λοιπόν στη σκοτεινή άβυσσο των θεωριών συνωμοσίας και ας… φανταστούμε, όπως ο Λένον τον κόσμο μας χωρίς το προφανές...

1. Η κυβέρνηση σκότωσε τον Τζον Λένον

Αυτό είναι ουσιαστικά το δέντρο της συνωμοσιολογίας που τα κλαδιά του έχουν μπλέξει τον Νίξον, τον Ρίγκαν τον Μπους, που δήθεν ήθελαν νεκρό τον πρώην Beatle. Ήταν όμως ο Λένον μια τόσο ισχυρή προσωπικότητα μεταξύ των αριστερών ψηφοφόρων στην Αμερική, που έπρεπε να τον βγάλουν από τη μέση; Κάποιοι φαίνεται να το σκέφτονται σοβαρά. Πολλοί από αυτούς πιστεύουν ότι η κυβέρνηση δημοσίευε κρυπτογραφημένα άρθρα σχετικά με το σχέδιό τους να σκοτώσουν τον Λένον σε διάφορες εφημερίδες σε όλη τη χώρα. Μηνύματα όπως «Johnny Comes Marching Home», «Kiss Kiss, Bang Bang, Ouch Ouch» και «The Job Richard Nixon Really Wanted» - τίτλοι που βγήκαν τυπωμένοι σε εφημερίδες και υποτίθεται έστελναν το μήνυμα στους «δικούς» τους που έπρεπε να ξαγυπνουν…Δεν είναι μυστικό, ότι ο Λένον πίστευε πως βρισκόταν υπό κυβερνητική επιτήρηση τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Και αν οι αποκαλύψεις που έφερε ο Έντουαρντ Σνόουντεν (Αποκάλυψε πληροφορίες για μία σειρά απόρρητων προγραμμάτων παρακολουθήσεων τηλεπικοινωνιών από την κυβέρνηση των ΗΠΑ. ) μας έμαθαν κάτι, είναι ότι ο Λένον βρισκόταν υπό παρακολούθηση. Αλλά ήθελε πραγματικά η κυβέρνηση των ΗΠΑ να τον σκοτώσει; Ποιος ξέρει, όλα είναι πιθανά στις ΗΠΑ του Χόλιγουντ…

2. Ο Μαρκ Ντέιβιντ Τσάπμαν ήταν μοναχικός λύκος

Η πιο τρομακτική, αλλά και λιγότερο ελκυστική θεωρία συνωμοσίας σχετικά με τον φόνο του Τζον Λένον είναι ότι ο δολοφόνος του, Μαρκ Ντέιβιντ Τσάπμαν απλώς ενεργούσε ακολουθώντας τη δική του βούληση εκείνο το βράδυ του 1980. Ήταν ο Τζον Λένον αγκάθι στην κυβέρνηση των ΗΠΑ;

Σίγουρα, αλλά παρόλο που ο Ρίτσαρντ Νίξον προσπάθησε και απέτυχε να απελάσει τον διάσημο καλλιτέχνη, ουδείς προσπαθούσε να τον εξοντώσει. Τις δεκαετίες που πέρασαν μετά τη δολοφονία του Λένον, οι άνθρωποι προσπάθησαν να κατανοήσουν τα κίνητρα για τον θάνατο του τραγουδιστή, αλλά καμία θεωρία συνωμοσίας δεν είναι τόσο τρομακτική όσο η πιθανότητα ένας άνθρωπος μόνος, να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και να σκοτώσει κάποιον που πίστευε ότι αυτό του άξιζε.

3. Ο Τσάπμαν ήταν προγραμματισμένος να σκοτώσει

Ενώ οι περισσότερες από τις θεωρίες γύρω από το θάνατο του Τζον Λένον αφορούν την κυβέρνηση των ΗΠΑ που ήθελε - λέει - να εξοντώσει το Σκαθάρι λόγω του αριστερού πολιτικού ακτιβισμού του, η θεωρία ότι ο Τσάπμαν ελέγχονταν μέσω του MK-Ultra mind control είναι μια από τις πιο διαδεδομένες. Πολλά έχουν συζητηθεί για το χρονοδιάγραμμα που ακολούθησε ο Τσάπμαν πριν από τη δολοφονία και τις ομοιότητές του με άλλες δολοφονίε στην Ιστορία: Όπως ο Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ, ο Τσάπμαν έκανε ένα μεγάλο οδικό ταξίδι στις ΗΠΑ που τον οδήγησε στο ανατολικό ημισφαίριο πριν προσγειωθεί στη Χαβάη και στη συνέχεια να πάρει το δρόμο για τη Νέα Υόρκη και να σκοτώσει τον Λένον.
Είναι πιθανό, ο Τσάπμαν, να μην είχε ιδέα γιατί ταξίδεψε στη Νέα Υόρκη και ο καταλύτης γι’ αυτό το ταξίδι να ήταν μια σκέψη που «φύτεψαν» στο μυαλό του οι χειριστές του. Παρόλο που υπάρχουν πολλά πράγματα που θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν τον Τσάπμαν, οι περισσότεροι τείνουν να πιστεύουν ότι ήταν απλά ένα κουρελιασμένο αντίγραφό του ήρωα του μυθιστορήματος «Φύλακας στη Σίκαλη» (μυθιστόρημα του Τζ. Σάλιντζερ) που τον έκανε να σκοτώσει τον Τζον Λένον…

4. Ο Τσάπμαν ήταν άνθρωπος της CIA

Ήταν πράγματι ο Μαρκ Ντέιβιντ Τσάπμαν ο θαυμαστής των Beatles που ζήτησε αυτόγραφο από τον Τζον Λένον πριν τον δολοφονήσει ή μήπως ήταν ένας μυστικός πράκτορας της CIA, που δεν είχε ακούσει ποτέ στη ζωή του ροκ εν ρολ; Ο συγγραφέας Phil Strongman πιστεύει ότι ο Τσάπμαν δεν από τους ανθρώπους που αποζητούσε την προσοχή, όπως πιστεύεται. Όπως γράφει ο Στρόνγκμαν: «Αν ήταν άνθρωπος που αναζητούσε την προσοχή, τότε γιατί κλώτσησε την μεγαλύτερη ευκαιρία του; Ομολογώντας την ενοχή του, ο Τσάπμαν, έχασε την προσοχή ολόκληρου του κόσμου που υποτίθεται ότι απεγνωσμένα αναζητούσε».

Ο Στρόνγκμαν πιθανολογεί ότι ο Τσάπμαν ήταν στην πραγματικότητα στέλεχος της CIA κι αυτό φάνηκε από την ήρεμη συμπεριφορά του μετά τον πυροβολισμό στον Λένον. Ο Στρόνγκμαν υποστηρίζει ότι ο Τσάπμαν είχε στρατολογηθεί από τη CIA και είχε εκπαιδευτεί κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του σε όλο τον κόσμο. Εξηγεί ότι, ο Τσάπμαν έμοιαζε με ζωντανό νεκρό αφού σκότωσε τον Λένον και περίμενε την αστυνομία, γιατί αυτό ακριβώς ήταν…

5. Ο «Φύλακας στη Σίκαλη» ήταν ο δολοφόνος

Το ότι ο Τσάπμαν, είχε το βιβλίο «Φύλακας στη Σίκαλη» ως έμπνευση για τη δολοφονία του Λένον είναι ένας αστικός μύθος, αλλά φαίνεται ότι εν μέρει αληθεύει. Όταν ο Τσάπμαν πυροβόλησε τον Λένον, παρέμεινε στον τόπο του εγκλήματος, ατάραχος διαβάζοντας το μυθιστόρημα του Σάλιντζερ. Είναι τροφή για τους συνωμοσιολόγους το γεγονός ότι ο δολοφόνος είχε εμμονή με τον Χόλντεν Κόλφιλντ, τον βασικό χαρακτήρα του πρωτοποριακού μυθιστορήματος του Σάλιντζερ. Ο Τσάπμαν πίστευε ότι αυτός και ο Κόλφιλντ ήταν συγγενικά πνεύματα: Και οι δύο αγαπούσαν τα παιδιά, και οι δύο πίστευαν ότι οι άνθρωποι της εξουσίας ήταν «ψεύτες» και οι δύο τους γοητεύονταν από τη Νέα Υόρκη.

Από συνεντεύξεις με τον Τσάπμαν, πολλοί έχουν συμπεράνει ότι ήθελε να σκοτώσει τον Λένον επειδή πίστευε ότι ο Λένον είχε γίνει «δήθεν» - και έπρεπε να τιμωρηθεί. Ο Τσάπμαν είχε πει: «προσευχόμουν να μπουν δαίμονες στο σώμα μου, να μου δώσουν τη δύναμη να βγάλω αυτό το όπλο», ώστε να απαλλάξει τον κόσμο από ανθρώπους όπως ο Λένον. Οι περισσότεροι συμφωνούν πια ότι ο Τσάπμαν ήθελε να χρησιμοποιήσει τη δολοφονία για να τραβήξει την προσοχή του κόσμου στο βιβλίο: «Όλοι θα διαβάσουν αυτό το βιβλίο, με τη βοήθεια των παντοδύναμων Μέσων Ενημέρωσης», είπε στον δικηγόρο του. Ο Τσάπμαν αποκαλούσε τον εαυτό του «Ο φύλακας στη Σίκαλη της γενιάς μου».

6. Ο Λένον είναι ζωντανός και ζει στο Μεξικό

Έχετε σκεφτεί ποτέ την πιθανότητα ότι ο Τζον Λένον δεν σκοτώθηκε το 1980; Τι θα λέγατε αν η κίνηση του Μαρκ Ντέιβιντ Τσάπμαν να πλησιάσει τον σταρ (που θα έπρεπε να μετακινείται με σωματοφύλακες), να τον πυροβολήσει από κοντινή απόσταση και μετά να περιμένει υπομονετικά την αστυνομία, ήταν απλώς ένα σκηνοθετημένο τέχνασμα για να βοηθήσει τον τραγουδιστή, ώστε να ζήσει ειρηνικά για το υπόλοιπο η ζωή του; Αν και είναι μια υπερβολική εκδοχή, δεν θα ήταν απίθανο να πραγματοποιηθεί, και υπάρχουν κάποια στοιχεία που συνηγορούν ότι αυτό μπορεί (και) να συνέβη με τον πρώην Beatle.

Ένα γεγονός που οδηγεί στη σκέψη προς το σχέδιο του Λένον να εξαφανιστεί είναι ότι οι κασέτες που ηχογράφησε τη νύχτα της «δολοφονίας» του, σβήστηκαν από τον παραγωγό του. Σε μια συνέντευξη του, ο παραγωγός Τζακ Ντάγκλας είχε πει: «Η κασέτα της τελευταίας ημέρας πετάχτηκε. Δεν υπάρχει. Ήταν το τέλος του τραγουδιού «Walking On Thin Ice», αλλά υπήρχαν και πράγματα περίεργα που ειπώθηκαν εκείνη την ημέρα». Τι σημαίνει αυτό; Θα μπορούσε ο Λένον να είχε αποκαλύψει στον παραγωγό του τα σχέδιά του να εξαφανιστεί; Μπορεί. Αν ο Λένον είναι ζωντανός εκεί έξω, θα πρέπει να προσπαθήσουμε να τον βρούμε; Αν κάποιος εντοπίσει τον ηλικιωμένο πια ποπ σταρ στις παραλίες του νησιού Cozumel του Μεξικό, θα μπορούσε να τον πείσει να επιστρέψει στα φώτα της δημοσιότητας; Πιθανώς όχι… Οπότε, μάταιος κόπος…

7. Τι είναι το Πρόγραμμα Θαλάσσιος Ίππος;

Το Πρόγραμμα «Θαλάσσιος Ίππος» (Project Walrus) ονομάστηκε έτσι από το τραγούδι των Beatles. Οι εμπλεκόμενοι στο Project Walrus ασχολούνταν με το να στήσουν ένα διαμέρισμα δίπλα στον Τζον Λένον και τη Γιόκο Όνο για να εισβάλουν και κλέβουν τα προσωπικά τους αντικείμενα (ημερολόγια, αλληλογραφία κ.λπ.) ώστε να μπορούν να τα πουλήσουν μετά τον θάνατο του Λένον και να κερδίσουν χρήματα, αλλά και να διασύρουν τον Λένον… Τραβηγμένο; Και πού κολλάει η δολοφονία του Λένον; Όχι Θαλλάσιος Ίππος, αλλά Πράσιν΄άλογα...

8. Ήταν ένας καταραμένος Illuminati;

Εξωγήινοι, καταδίωξη συμμοριών, CIA. Όλα αυτά είναι ωραία και γοητευτικά για όλους όσοι αναζητούν τι κρύβεται πίσω από τη δολοφονία του Τζον Λένον, αλλά βγάλτε τις παρωπίδες και θα δείτε ότι οι πραγματικοί δολοφόνοι ήταν οι Illuminati... Πιστεύεται από κάποιους ευρέως ότι οι Beatles δημιουργήθηκαν από μια μυστική οργάνωση προκειμένου να ελέγξουν τη νεολαία της Αμερικής μέσω του rock 'n' roll που «παραδόθηκε» στα τέσσερα αγόρια από το Λίβερπουλ. Ο Λένον με τις αντιδράσεις του δημιούργησε εχθρούς. Αν ο Λένον χρησιμοποιούσε τα σόλο άλμπουμ του - όπως λέγεται - ως μέσο για να πει στον κόσμο ότι υπάρχει κάποιο χέρι που κινεί τα νήματα, είναι λογικό ότι αυτοί (όποιοι κι αν είναι) θα ήθελαν να τον ξεφορτωθούν. Το πιο τρομακτικό κομμάτι σε αυτό είναι ότι οι άνθρωποι πίσω από τη συνωμοσία, πιθανότατα δημιούργησαν πολλαπλές συνωμοσίες πάνω από άλλες συνωμοσίες μόνο και μόνο για να καλύψουν τα ίχνη τους. Πονοκέφαλος συνωμοσιών…

9. Δολοφονία ή θυσία στον Σατανά;

Ίσως όλοι κάνουμε λάθος στην εικασία ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ σχεδίαζε να σκοτώσει τον Τζον Λένον. Ίσως το μόνο πράγμα που διακάτεχε τον Μαρκ Ντέιβιντ Τσάπμαν ήταν ο πόθος του για την δύναμη που μπορεί να αποκτηθεί μόνο μέσω μιας συμφωνίας με τον Διάβολο! Σε μια συνέντευξη που έδωσε στο National Enquirer, ο Τσάπμαν δήλωσε ξεκάθαρα: « Πραγματοποιούσα συνεδρίες προσπαθώντας να επικαλεστώ τη βοήθεια του διαβόλου. Το έκανα τρεις ή τέσσερις φορές».
Η δολοφονία του Λένον ήταν λοιπόν μια θυσία στον Σατανά; Προφανώς δεν θα μπορούσε να ήταν τέλεια σύμφωνα με το σχέδιο, γιατί ο Τσάπμαν κατέληξε στη φυλακή, ή ίσως αυτό επιδίωκε. Το μόνο σίγουρο είναι ότι κάτι σκοτεινό καθοδηγούσε το χέρι του Τσάπμαν την ημέρα που δολοφόνησε τον Τζον Λένον. Τώρα, σχιζοφρένεια ήταν, ο ίδιος ο Σατανάς ήταν, ποιος να ξέρει…

10. Ο Στίβεν Κινγκ πυροβόλησε τον Λένον

Όσοι έχετε διαβάσει το εξαιρετικά ενδιαφέρον, αυτοβιογραφικό βιβλίο του Στίβεν Κινγκ «On Writing», θα γνωρίζετε ότι πέρασε τον περισσότερο χρόνο του, πριν γίνει ένας επιτυχημένος συγγραφέας, σχεδιάζοντας το πως να σκοτώσει τον Τζον Λένον... Ή ήταν καθηγητής λυκείου; Κάτι μας διαφεύγει.
Ένας άνθρωπος, ο Στιβ Λάιτφουτ, πιστεύει ότι ο Μαρκ Ντέιβιντ Τσάπμαν δεν ήταν ο δολοφόνος του Λένον, αλλά ότι στην πραγματικότητα ήταν ο Στίβεν Κινγκ, μετά την επιτυχία του μυθιστορήματός του «The Stand» που πυροβόλησε τον τραγουδιστή. Αλλά γιατί ο Κινγκ, ένας καταξιωμένος συγγραφέας και πατέρας τριών παιδιών, θα ήθελε να σκοτώσει τον Λένον; Εύκολο: Γιατί του το ζήτησαν ο Ρίτσαρντ Νίξον και ο Ρόναλντ Ρίγκαν!
Ο Λάιτφουτ προβάλλει αυτούς τους ισχυρισμούς επί δεκαετίες και έχει κερδίσει κάμποση δημοσιότητα και χρήματα και ο Στίβεν Κινγκ φέρεται να του έγραψε ένα γράμμα το 1992 ζητώντας του να σταματήσει να διαδίδει ότι σκότωσε τον Τζον Λένον. Αν αυτό είναι αλήθεια, φαίνεται ότι η επιστολή του συγγραφέα δεν ελήφθη υπ’ όψη, αφού ο Λάιτφουτ συνέχισε τις θεωρίες του και μάλιστα ενοχοποιώντας τον Κινγκ με δήθεν επιστολή που του έστειλε και παραδέχεται τη δολοφονία του Λένον… Σε κάθε σπίτι ένας τρελός στις ΗΠΑ όλοι…

11. Ο Τζον Λένον αυτοκτόνησε

Νομίζεις ότι ο Τζον Λένον είχε βαρεθεί τόσο πολύ να είναι ο διάσημος ποπ σταρ, ο φυλακισμένος στο χρυσωμένο κελί της διασημότητάς του, καταδικασμένος να δημιουργεί το ένα άλμπουμ μετά το άλλο, που θα συγκρίνονταν με δημοφιλή τραγούδια που έγραψε στα 20 χρόνια του και αποφάσισε να αυτοκτονήσει; Ορισμένοι θεωρητικοί συνωμοσίας πιστεύουν ότι ο Λένον ενορχήστρωσε ολόκληρο το σχέδιο δολοφονίας του ως έναν εύκολο τρόπο να βάλει τέλος στη ζωή του

Για τους μήνες που προηγήθηκαν του θανάτου του Λένον ήταν καταβεβλημένος και κάποιοι πιστεύουν ότι οι κασέτες που διαγράφηκαν μυστηριωδώς από την τελευταία του ηχογράφιση περιελάμβαναν μια συνομιλία όπου ο Λένον συζητούσε την αυτοκτονία του.

12. Ο Τζον ήταν ήδη νεκρός πριν από τη δολοφονία του

Ειδήσεις για πρόβατα: Ο Λένον πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε από τον Μαρκ Τσάπμαν! Ναι. Δεν ήταν καν ο Τζον Λένον στο Μανχάταν, αλλά κάποιος απατεώνας που έμοιαζε και πήρε τη θέση του Λένον από το 1965, λίγο πριν ηχογραφηθεί το τραγούδι Help! Τι αποδείξεις υπάρχουν για αυτό; Στο εξώφυλλο του Help, τα μέλη του συγκροτήματος συλλαβίζουν τα γράμματα «NUJV» που είναι συντομογραφία του «New Unknown John Vocalist» (Νέος, άγνωστος ο τραγουδιστής Τζον), στέλνοντας μήνυμα προφανώς ότι ο Τζον είχε πεθάνει και αντικαταστάθηκε από κάποιον άλλο. Μην θρηνείτε λοιπόν για τον άνθρωπο που δολοφονήθηκε το 1980, που δεν ήταν καν ο πραγματικός Τζον Λένον...

13. Ο Τσαπμαν κατευθυνόταν από εξωγήινους

Όλοι το έχουν σκεφτεί στις ΗΠΑ: Η κυβέρνηση μετά βίας μπορεί να χτίσει μια γέφυρα ή να επιδιορθώσει τους δρόμους που καταρρέουν. Πώς λοιπόν βρήκαν χρόνο να δολοφονήσουν τον Τζον Λένον; Προφανώς η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν σκότωσε τον Τζον Λένον, αλλά ποιοι; Οι εξωγήινοι! Σκεφτείτε το, ο Τζον Λένον δεν έκανε τίποτα άλλο από το να διαδίδει μηνύματα ειρήνης και αγάπης σε όλους τους θαυμαστές του και δεν υπάρχει τίποτα που οι «σκοτεινοί εξωγήινοι» να μισούν περισσότερο από την ειρήνη και την αγάπη, οπότε ήταν λογικό να κατευθύνουν το μυαλό του Τσάπμαν για δολοφονήσει τον τραγουδιστή.

Ο συγγραφέας Michael C. Luckman πιστεύει ότι ο Λένον ήταν στο επίκεντρο μάχης μεταξύ διαφορετικών ειδών εξωγήινων που οδήγησαν στο θάνατό του. Ισχυρίζεται ότι στον Λένον έστελναν μηνύματα τακτικά, διαγαλαξιακά όντα για να τα συμπεριλάβει στη μουσική του. Και υποτίθεται ότι, όταν ο Τσάπμαν κατηγόρησε τον διάβολο ή τους «δαίμονες» που τον διέταξαν να σκοτώσει τον Λένον, μπορεί να λειτουργούσε υπό την επιρροή αρνητικών οντοτήτων που ήταν αναστατωμένοι με το παγκόσμιο μήνυμα αδελφοσύνης του Τζον. Αυτές οι εξωγήινες δυνάμεις ήθελαν να τον σταματήσουν τον Λένον, πριν προλάβει και γίνει ακόμα πιο ισχυρός. Αυτά και έκλεισε η υπόθεση.

14. Οι Μασόνοι σκότωσαν τον Τζον Λένον

Σπάνια ακούς πια για τους Μασόνους και είναι ωραίο που συμπεριλαμβάνονται στη λίστα της παραφροσύνης που προσπαθεί να ερμηνεύσει τον θάνατο του Τζον Λένον. Δεν είμαστε σίγουροι για το πώς εμπλέκονται οι Τέκτονες, ούτε όμως και ο Ντέιβιντ από το Τορόντο, ο οποίος παρουσίασε τη θεωρία στον ιστότοπό του. Μόλις του ήρθε η ιδέα: «Το άκουσα στο κεφάλι μου με ήχο... οι Μασόνοι σκότωσαν τον Τζον Λένον»! Όχι παίζουμε…

15. Αχ αυτά τα ραδιοσήματα...

Ένα πράγμα για το οποίο κανείς δεν μιλάει, όταν συζητά για τη δολοφονία του Τζον Λένον είναι ότι ο Μαρκ Ντέιβιντ Τσάπμαν μπορεί να μην ήταν μυστικός πράκτορας ή να κατηύθυναν το μυαλό του, αλλά ίσως να είχε στοχοποιηθεί από ραδιοσήματα που μεταδίδονταν από την κυβέρνηση για να επηρεάσουν κάποιον - όχι απαραίτητα τον Τσάπμαν - να δολοφονήσει τον τραγουδιστή.

Αφού συνελήφθη, ο Τσάπμαν είπε: «Πέρασε από δίπλα μου και μετά άκουσα στο μυαλό μου: «Κάνε το, κάνε το, κάνε το», ξανά και ξανά, λέγοντας «Κάνε το, κάνε το, κάνε το»… Αυτό το απόσπασμα αποδεικνύει την πιθανότητα ότι ο Τσάπμαν ήταν θύμα καταδίωξης συμμοριών, μια μορφή παρενόχλησης που μπορεί να έχει πολλές εκφάνσεις. Σε αυτή την περίπτωση είναι πολύ πιθανό ο Τσάπμαν υπό την επήρεια κωδικοποιημένων μηνυμάτων μέσα από ραδιοκύματα να τον έκαναν να σκοτώσει τον Λένον. Το γιατί περπατούσε στη Νέα Υόρκη με ένα γεμάτο περίστροφο είναι μια εντελώς άλλη ιστορία…

Μ’ αυτά και μ΄ εκείνα το λύσαμε κι αυτόν το γρίφο: Ο Χίτλερ έζησε για μέχρι τα βαθιά γεράματα στη Λατινική Αμερική, ο άνθρωπος δεν πάτησε ποτέ στη Σελήνη, ο Έλβις ζει και ο Λένον δεν σκοτώθηκε από τον Τσάπμαν, αλλά… από τους συνωμοσιολόγους, που τώρα έχουν καταπιαστεί με τα εμβόλια και τους κορονοϊούς… Βοήθειά μας

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΛΕΝΟΝ

Ο Τζον Γουίνστον Όνο Λένον (Αγγλικά: John Winston Ono Lennon) Λίβερπουλ, 9 Οκτωβρίου 1940 - Νέα Υόρκη, 8 Δεκεμβρίου 1980), γνωστός απλά ως Τζον Λένον, ήταν Άγγλος τραγουδιστής, κιθαρίστας, τραγουδοποιός και ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος των Beatles. Εκτός από την επιτυχημένη μουσική του σταδιοδρομία, διακρίθηκε επίσης ως ακτιβιστής του 20ού αιώνα, υιοθετώντας έντονη δράση σε κοινωνικά ζητήματα, ειδικότερα ως ηγετική μορφή του κινήματος ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ. Η μουσική του επηρέασε πολλούς δημιουργούς και θεωρείται από τους πιο δημοφιλείς και πολυδιασκευασμένους τραγουδοποιούς. Ως μέλος των Beatles, τα τραγούδια του αποτέλεσαν αφορμή για τη δημιουργία μια παγκόσμιας κίνησης εκδήλωσης θαυμασμού που ονομάστηκε Beatlemania. Μετά τη διάλυση των Beatles ακολούθησε ατομική πορεία στη δισκογραφία. Ανάμεσα στις κορυφαίες δημιουργίες του ανήκει το τραγούδι Imagine καθώς και το Give Peace a chance. Δολοφονήθηκε από τον αυτο-αποκαλούμενο θαυμαστή του, Μαρκ Τσάπμαν στις 8 Δεκεμβρίου 1980.

Νεανικά χρόνια

Ο Λένον γεννήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 1940 στο Λίβερπουλ της Μεγάλης Βρετανίας, πιθανώς κατά τη διάρκεια μίας γερμανικής αεροπορικής επιδρομής. Η μητέρα του, Τζούλια Στάνλεϊ, ήταν κόρη αξιωματικού, ενώ ο πατέρας του, Άλφρεντ Λένον, εργαζόταν ως σερβιτόρος σε πλοία που πραγματοποιούσαν ταξίδια στον Ατλαντικό, κατά τη διάρκεια των οποίων τραγουδούσε ή συμμετείχε σε μουσικές συναυλίες. Μετά τη γέννηση του γιου του, εκείνος εγκατέλειψε την οικογένεια, ενώ η μητέρα του ανέθεσε τη φροντίδα του Τζον Λένον στην αδελφή της Μαίρη (Μίμι) και τον σύζυγό της, Τζωρτζ Σμιθ, ο οποίος διατηρούσε γαλακτοκομείο. Όταν ο Λένον ήταν δεκατριών ετών, ο Τζωρτζ Σμιθ πέθανε από εγκεφαλική αιμορραγία.

Φοίτησε αρχικά στο δημοτικό σχολείο του Dovedale και στη συνέχεια, μετά από επιτυχία στις εισαγωγικές του εξετάσεις, εισήχθη στο γυμνάσιο Quarry Bank Grammar School, όπου σύντομα η απόδοσή του στα μαθήματα σημείωσε αισθητή πτώση. Ως μαθητής, υπήρξε δημοφιλής για τον ατίθασο χαρακτήρα του, τον οποίο ο ίδιος περιέγραψε λέγοντας: «Ήμουν εκείνος για τον οποίο όλοι οι γονείς έλεγαν στα παιδιά τους: το νου σου, μακριά από αυτόν».^[19]. Την ίδια περίοδο, οργάνωσε τη δική του skiffle ορχήστρα, με την ονομασία The Quarrymen, στην οποία αργότερα προσχώρησε και ο Πωλ Μακάρτνεϋ, που γνωρίστηκε με τον Λένον στη διάρκεια μιας συναυλίας του συγκροτήματος, στις 6 Ιουλίου 1957. Η επίδραση του Μακάρτνεϋ υπήρξε έντονη, οδηγώντας στην υιοθέτηση μιας περισσότερο επαγγελματικής φυσιογνωμίας του συγκροτήματος, από το οποίο σύντομα απομακρύνθηκαν τα μη καταρτισμένα μέλη, ενώ προσχώρησε σε αυτό, ο φίλος του Μακάρτνεϋ, Τζωρτζ Χάρισον. Επιπλέον, το συγκρότημα εγκατέλειψε τη φολκ μουσική, στρεφόμενη προς το είδος του ροκ εν ρολ, με έντονες επιρροές από μουσικούς όπως ο Έλβις Πρίσλεϊ, ο Τσακ Μπέρι ή ο Λιτλ Ρίτσαρντ και σταδιακά μετεξελίχθηκε στο σχήμα των Beatles.

Το 1957, ο Λένον αποφοίτησε από το γυμνάσιο και χάρη στη βοήθεια του διευθυντή τού σχολείου του, έγινε δεκτός στη Σχολή Καλών Τεχνών του Λίβερπουλ (Liverpool College of Art). Παρέμεινε για πέντε χρόνια, ασχολούμενος με εφαρμογές γραφικών τεχνών στη διαφήμιση, ωστόσο δεν έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις σπουδές του. Στις 15 Ιουλίου του 1958, σημειώθηκε ο θάνατος της μητέρας του, η οποία παρασύρθηκε από το αυτοκίνητο ενός μεθυσμένου αστυνομικού, έξω από το σπίτι της αδελφής της, γεγονός που επηρέασε βαθιά τον Λένον. Την ίδια περίοδο, γνώρισε τον συμφοιτητή του και ταλαντούχο μαθητή της σχολής, Στιούαρτ Σάτκλιφ, ο οποίος αποτέλεσε και τον πρώτο μπασίστα του συγκροτήματος των Beatles. Με τους Beatles, ο Λένον εμφανίστηκε στο Αμβούργο το καλοκαίρι του 1960, σε μία από τις πρώτες δημόσιες εμφανίσεις τους. Στις 23 Αυγούστου 1962, παντρεύτηκε για πρώτη φορά, την Σύνθια Πάουελ, συμφοιτήτρια του στη Σχολή Καλών Τεχνών του Λίβερπουλ και έγκυος στον γιο του, Τζούλιαν Λένον, που γεννήθηκε τον επόμενο χρόνο στις 8 Απριλίου.

Πορεία με τους Beatles

Κύριο λήμμα: Beatles

Ένα μήνα μετά το γάμο του, ηχογράφησε με τους Beatles τον πρώτο τους δίσκο, Love Me Do, ο οποίος κατέκτησε την 17η θέση στη Μεγάλη Βρετανία, μία σημαντική επιτυχία για ένα άγνωστο μέχρι τότε συγκρότημα της επαρχίας. Ακολούθησε ο επόμενος δίσκος, Please Please Me, ο οποίος κατέλαβε την πρώτη θέση σηματοδοτώντας την ανοδική πορεία του συγκροτήματος. Μαζί με τον Μακάρτνεϋ, ο Λένον υπήρξε ηγετική φυσιογνωμία των Beatles, που στη διάρκεια της δεκαετίας 1960-1970 κατάφεραν να αναρριχηθούν στην κορυφή της δόξας. Υπήρξε ένας από τους κύριους συνθέτες του συγκροτήματος, τραγουδιστής και κιθαρίστας, συμμετέχοντας συχνά και στο πιάνο. Οι πρώτες συνθέσεις του, διακρίνονταν για την απλοϊκή τους μορφή, τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά, με συχνές αναφορές σε ρομαντικές ιστορίες αγάπης. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1960, ο Λένον άρχισε να ωριμάζει ως συνθέτης, ενώ παράλληλα προσπάθησε αρκετές φορές να απεμπλακεί από την έντονα εμπορευματοποιημένη εικόνα του συγκροτήματος, βιώνοντας περιόδους ενθουσιασμού για συγκεκριμένες ιδέες ή ρεύματα, όπως τον διαλογισμό ή τον μαρξισμό της αριστεράς. Οι συνθέσεις του, κατά τη διετία 1966-67, έκαναν ιδιαίτερα αισθητή την επίδραση των «ψυχεδελικών» πειραματισμών του με το LSD, με χαρακτηριστική στιγμή την ηχογράφηση του δίσκου Sergeant Pepper's Lonely Heart Club Band (1967). Η προσωρινή απομάκρυνσή του από τα ναρκωτικά συνδυάστηκε με τη γνωριμία του με τον Ινδό Μαχαρίσι Μάχες Γιόγκι και τον υπερβατικό διαλογισμό. Ο Λένον παρακολούθησε μαθήματα του Μαχαρίσι στην Ουαλία, ενώ στις αρχές του 1968 τον επισκέφτηκε στην κατοικία του στην Ινδία. Αργότερα, υπήρξε περισσότερο κριτικός απέναντί του, δηλώνοντας όμως πως αποτέλεσε για τον ίδιο ένα είδος πατρικού προτύπου.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, ο Λένον συνδέθηκε με την Γιαπωνέζα καλλιτέχνιδα Γιόκο Όνο, την ίδια περίπου περίοδο που δρομολογήθηκε το διαζύγιό του με τη Σύνθια Πάουελ. Η αρχική γνωριμία τους χρονολογείται το Νοέμβριο του 1966, όταν ο Λένον επισκέφτηκε μία έκθεση τέχνης της Όνο και έκτοτε ξεκίνησε η καλλιτεχνική τους συνεργασία. Το 1968, ο Λένον εγκαινίασε μία ατομική έκθεση στη Robert Fraze Gallery του Λονδίνου, με τον γενικό τίτλο You are here (Είσαι εδώ), αφιερωμένη στη Γιόκο Όνο ως ένδειξη της αγάπης του για εκείνη. Στα τέλη του 1968, συμμετείχαν επίσης στην ταινία Rock and Roll Circus των Rolling Stones. Η σχέση τους, την οποία ο Λένον χαρακτήρισε ως «μία σχέση δασκάλου και μαθητή»^[20], με τον ίδιο στη θέση του μαθητή, πυροδότησε αρκετές αρνητικές κριτικές, εστιάζοντας κυρίως στην προσωπικότητα της Γιόκο Όνο, στην εξωσυζυγική σχέση που διατηρούσε μαζί της ο Λένον για ένα διάστημα, αλλά και την κυκλοφορία του δίσκου Unfinished Music No.1: Two Virgins που ηχογράφησαν μαζί. Η Γιόκο Όνο επηρέασε σημαντικά τον Λένον, με τον οποίο αποτέλεσε αχώριστο δίδυμο, τόσο σε ότι αφορά τη σχέση του με το χώρο της μοντέρνας τέχνης όσο και με κοινωνικά προβλήματα τα οποία η ίδια σχολίαζε μέσα από τα έργα της, όπως η θέση της γυναίκας, ο φυλετικός διαχωρισμός ή ο πόλεμος του Βιετνάμ.

Κατά τη τελευταία διετία της παραμονής του στους κόλπους των Beatles, ο Λένον συμμετείχε ενεργά, μαζί με την Όνο, στο κίνημα κατά του πολέμου του Βιετνάμ. Στις 20 Μαρτίου του 1969, ο Λένον και η Όνο παντρεύτηκαν στο Γιβραλτάρ, έχοντας προγραμματίσει να περάσουν το μήνα του μέλιτος στο κρεβάτι, διαδηλώνοντας με αυτό τον τρόπο υπέρ της ειρήνης και προσκαλώντας δημοσιογράφους στο ξενοδοχείο που διέμεναν, στην πόλη του Άμστερνταμ. Η πρωτότυπη αυτή διαμαρτυρία (γνωστή και ως «Bed-In») συνεχίστηκε στο Μόντρεαλ, με το ζεύγος Λένον-Όνο να παραχωρεί πολυάριθμες συνεντεύξεις και να δέχεται εκατοντάδες επισκέπτες. Το επόμενο διάστημα, συμμετείχαν σε πολυάριθμες εκδηλώσεις, δίνοντας επίσης μία φιλανθρωπική συναυλία στα πλαίσια της εκστρατείας War Is Over της UNICEF.

Το φθινόπωρο του 1969, ο Λένον ηχογράφησε μαζί με τους Beatles τον τελευταίο δίσκο του συγκροτήματος, με τίτλο Abbey Road. Οι σχέσεις των μελών είχαν ήδη αρχίσει να διαταράσσονται κατά τη διάρκεια των προηγούμενων χρόνων, και ειδικότερα η φιλία του Λένον με τον Μακάρτνεϋ κλονίστηκε. Ο ίδιος ο Λένον, αιτιολόγησε τη διάλυση του συγκροτήματος, αναφερόμενος κριτικά στον ηγετικό ρόλο που επεδίωξε να αναλάβει ο Μακάρτνεϋ μετά το θάνατο του μάνατζερ των Beatles, Μπράιαν Επστάιν, αλλά και στην αντιπάθεια που έτρεφαν τα υπόλοιπα μέλη απέναντι στη Γιόκο Όνο.^[21].

Προσωπική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τζον Λένον με τη σύζυγό του, Γιόκο Όνο

Η προσωπική δισκογραφία του Λένον είχε ήδη ξεκινήσει πριν τη διάλυση των Beatles, με την ηχογράφηση τριών πειραματικών δίσκων σε συνεργασία με τη Γιόκο Όνο καθώς και τριών ακόμα τραγουδιών, Give Peace a Chance (με αντιπολεμικό περιεχόμενο), Cold Turkey (σχετικά με την εμπειρία του με την ηρωίνη) και Instant Karma!. Μετά τη διάλυση του συγκροτήματος, από τον Απρίλιο μέχρι τον Αύγουστο του 1970, ο Λένον και η Γιόκο Όνο υποβλήθηκαν σε μία «πρωτογενή θεραπεία»^[22], κοντά στον Άρθουρ Τζάνοβ, στο Λος Άντζελες. Μετά την επιστροφή του, ηχογράφησε τον πρώτο του προσωπικό δίσκο μετά τη διάλυση των Beatles, με τίτλο John Lennon/Plastic Ono Band, τα περισσότερα τραγούδια του οποίου, είχαν γραφτεί κατά την διάρκεια της θεραπευτικής μεθόδου του Τζάνοβ, την οποία είχε ακολουθήσει. Ενδεικτικά των αντιλήψεων που είχε διαμορφώσει πλέον ο Λένον, είναι τα τραγούδια God, όπου κατέγραψε ανθρώπους και ιδέες στις οποίες είχε πάψει να πιστεύει (μεταξύ των οποίων ο Χριστός, ο Βούδας, ο Έλβις Πρίσλεϊ, ο μυστικισμός και οι Beatles), καθώς και το εμπορικά επιτυχημένο και αμιγώς πολιτικό Power to the People (Δύναμη στο Λαό, σύνθημα που είχε μεγάλη απήχηση σε αναρχικούς της δεκαετίας του 1970).

Ακολούθησε η κυκλοφορία του περισσότερο επιτυχημένου δίσκου του, Imagine (1971), του οποίου το ομώνυμο τραγούδι εξελίχθηκε σε ένα από τα δημοφιλέστερα του Λένον. Το καλοκαίρι του 1971, ταξίδεψε με τη Γιόκο Όνο στην Αμερική, όπου επρόκειτο να ζήσουν μόνιμα τα επόμενα χρόνια. Αφορμή για το ταξίδι αυτό αποτέλεσε η δικαστική διαμάχη της Γιόκο Όνο με τον σύζυγό της Τόνυ Κοξ, σχετικά με την επιμέλεια της κόρης τους Κυόκο. Εγκαταστάθηκαν στη Νέα Υόρκη και σύντομα δραστηριοποιήθηκαν πάνω σε κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα, συμμετέχοντας ενεργά σε ένα ευρύ φάσμα πολιτικών διαδηλώσεων. Οι ηγέτες του αντιπολεμικού κινήματος και ισχυρές προσωπικότητες της αμερικανικής αριστεράς, Τζέρυ Ρούμπιν και Άμπι Χόφμαν, έπεισαν τον Λένον να συνεργαστεί μαζί τους σε ένα πρόγραμμα συναυλιών διαμαρτυρίας, το οποίο όμως τελικά οδηγήθηκε σε ματαίωση. Εξαιτίας της έντονης κριτικής στάσης του Λένον απέναντι στον πόλεμο και του πολιτικού ακτιβισμού του, ο Τζέι Έντγκαρ Χούβερ διέταξε να ανοιχθεί ειδικός φάκελος στο FBI για εκείνον, συγκεντρώνοντας περίπου 300 σελίδες με σχετικό υλικό, κατά τη διετία 1971-72, επί προεδρίας Ρίτσαρντ Νίξον^[23]. Στις 4 Φεβρουαρίου του 1972, ο γερουσιαστής του ρεπουμπλικανικού κόμματος Στρομ Θέρμοντ συνέστησε την αφαίρεση της άδειας παραμονής του στην Αμερική, στα πλαίσια μίας έκθεσής του, σχετική με την πολιτική δράση του Λένον. Μετά από μία μακρά δικαστική διαμάχη, του παραχωρήθηκε τελικά μόνιμη άδεια παραμονής, στις 7 Οκτωβρίου του 1975. Στο μεσοδιάστημα, ο Λένον ολοκλήρωσε την ηχογράφηση τεσσάρων δίσκων, Some Time in New York City (μαζί με την Γιόκο Όνο, 1972), Mind Games (1973), Walls and Bridges (1974) και Rock 'n' Roll (1975). Παράλληλα, από τον Οκτώβριο του 1973 μέχρι τον Ιανουάριο του 1975, χώρισε προσωρινά με την Γιόκο Όνο, κατά τη διάρκεια μίας περιόδου που ο ίδιος αποκάλεσε αργότερα «χαμένο Σαββατοκύριακο».

Μετά την επανασύνδεσή του με τη Γιόκο Όνο και για τα επόμενα πέντε χρόνια, ο Λένον απείχε από τη δισκογραφία επιστρέφοντας σε μία αυστηρά ιδιωτική ζωή καθώς, σύμφωνα με την εξήγηση που έδωσε ο ίδιος, επιθυμούσε να αφοσιωθεί στην ανατροφή του γιου τους, Σων Λένον. Ένα ταξίδι του με ιστιοφόρο στις Βερμούδες κατά τη διάρκεια έντονης καταιγίδας αποτέλεσε την αφορμή για τη δημιουργία μίας νέας σειράς τραγουδιών που προορίζονταν για τον επόμενο δίσκο του, με τίτλο Doubble Fantasy, ο οποίος ολοκληρώθηκε τελικά σε συνεργασία με τη Γιόκο Όνο. Το Double Fantasy αποτέλεσε τον τελευταίο προσωπικό δίσκο του Λένον που κυκλοφόρησε ενόσω ήταν εν ζωή, και χαρακτηρίζεται ως ένας «ύμνος στην οικογενειακή επιτυχία»^[24]. Τους τελευταίους μήνες της ζωής του, ηχογράφησε επίσης ένα τμήμα του δίσκου Milk and Honey που ολοκληρώθηκε αργότερα από την Γιόκο Όνο και κυκλοφόρησε μετά το θάνατό του, τον Ιανουάριο του 1984.

Bagism

Από το "Bed in for Peace" του Άμστερνταμ, Μάρτιος 1969

Ο Τζον Λένον και οι Γιόκο Όνο ήταν εμπνευστές πολλών συμβολικών κινήσεων σε σχέση με διάφορα ζητήματα. Από τις πιο διάσημες ήταν τα λεγόμενα Bed-ins for Peace που εμπνευσμένα από τις καθιστικές διαμαρτυρίες sit in - πραγματοποίησαν ως εκδήλωση εναντίον του πολέμου στο Βιετνάμ, το 1969.^[25]
Ανάμεσα σε δυο beds in, φωτογραφήθηκαν και για το λεγόμενο bagism ^[26], όπου εμφανίστηκαν μέσα σε μεγάλες λευκές τσάντες οι οποίες δεν άφηναν να φαίνεται παρά μόνο το πρόσωπό τους.^[27]

Σύμφωνα με τη Γιόκο Όνο η έμπνευσή τους προήλθε από το μυθιστόρημα Μικρού Πρίγκιπα του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ, και τη φράση "κάποιος βλέπει σωστά μόνο με την καρδιά, το ουσιαστικό είναι αόρατο στα μάτια". Ήλπιζαν ότι η τσάντα (κρύβοντας τη φυσική εμφάνιση της ίδιας και του Τζον) θα έκανε ορατή την ουσία τους, ή την ουσία του μηνύματός τους.

Δολοφονία

Η είσοδος του κτιρίου Dakota όπου δολοφονήθηκε ο Τζον Λένον, το βράδυ της 8ης Δεκεμβρίου του 1980.

Το βράδυ της 8ης Δεκεμβρίου του 1980, ο Μαρκ Τσάπμαν πυροβόλησε και τραυμάτισε θανάσιμα τον Λένον, έξω από την οικία του (στο ιστορικό κτίριο Dakota της Νέας Υόρκης) και ενώ ο τελευταίος επέστρεφε μετά από την ηχογράφηση των τραγουδιών Walking on Thin Ice και It Happened, που προορίζονταν για τον επόμενο δίσκο του. Ο Τσάπμαν είχε προσεγγίσει τον Λένον νωρίτερα την ίδια ημέρα, κατά την αναχώρησή του από το σπίτι του, αποσπώντας μάλιστα ένα αυτόγραφό του. Μετά την επιστροφή του Λένον από το στούντιο ηχογράφησης, ο Τσάπμαν τον πυροβόλησε πισώπλατα, συνολικά τέσσερις φορές^[28]. Σύμφωνα με τη νεκροψία, οι μισές σφαίρες διαπέρασαν το αριστερό μέρος του σώματός του στο ύψος του στήθους, ενώ οι υπόλοιπες τον τραυμάτισαν κοντά στον αριστερό ώμο. Όλες προκάλεσαν εσωτερική αιμορραγία, ενώ η θανάσιμη σφαίρα διαπέρασε την αορτή του.

Σύμφωνα με τις αναφορές των μαρτύρων και των αστυνομικών αρχών, μετά τη δολοφονία, ο Τσάπμαν παρέμεινε στον τόπο του εγκλήματος μέχρι την άφιξη της αστυνομίας. Εκτός από το όπλο του εγκλήματος, στην κατοχή του υπήρχαν ένα αντίτυπο του δίσκου Double Fantasy, στο εξώφυλλο του οποίου είχε υπογράψει νωρίτερα ο Λένον, ένα αντίτυπο του μυθιστορήματος Ο φύλακας στη σίκαλη (The Catcher in the Rye) του Τζερόμ Ντέιβιντ Σάλιντζερ, καθώς και κασέτες με τραγούδια των Beatles. Ο Λένον οδηγήθηκε αμέσως στο νοσοκομείο Ρούζβελτ, όπου με την άφιξή του επισημοποιήθηκε ο θάνατός του από υποογκαιμικό σοκ, που προκλήθηκε λόγω της μεγάλης απώλειας αίματος. Δύο ημέρες αργότερα, η σορός του αποτεφρώθηκε στο κοιμητήριο του Φέρνκλιφ, στη Νέα Υόρκη.

Ο Μαρκ Τσάπμαν καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. Σε ψυχιάτρους του δικαστηρίου διηγήθηκε πως «κακά πνεύματα» τον παρότρυναν να δολοφονήσει τον Λένον ενώ το 2004 ομολόγησε επίσης πως ένας από τους λόγους που τον ώθησαν στην εγκληματική του ενέργεια ήταν η επιθυμία του να προβληθεί, αισθανόμενος πως μέχρι τότε ήταν ασήμαντος. "Προσπαθούσα να κάνω θετικές σκέψεις στη ζωή μου, αλλά έπαθα κατάθλιψη. Έπινα κι απομονώθηκα από τον εαυτό μου, την οικογένεια μου. Είχα τάσεις αυτοκτονίας κι ίσως αυτός ήταν ακόμα ένας λόγος που έφτασα στην απόφαση να σκοτώσω κάποιον. Ίσως απλώς ήθελα να τελειώσουν όλα για μένα. Για άλλη μια φορά θέλω να πω ότι δεν ψάχνω για δικαιολογίες. Ημουν εκεί, το έκανα, θα μπορούσα να κάνω μεταβολή και να φύγω, όμως είχα κάνει την επιλογή μου. Η λάμψη της δόξας ήταν εκεί. Δεν μπόρεσα να της αντισταθώ. Η αυτοεκτίμησή μου ήταν πληγωμένη. Έψαχνα να βρω διέξοδο. Επέλεξα τη χειρότερη και ήταν τρομερό..." αναφέρει στην κατάθεσή του.

Οι δικηγόροι που ανέλαβαν την υπεράσπισή του ισχυρίστηκαν ότι έπασχε από ψυχική διαταραχή, βασισμένοι σε μαρτυρία ειδικών ιατρών ότι ο Τσάπμαν βρισκόταν σε παραλήρημα και ψύχωση όταν διέπραξε το έγκλημα. Ο ίδιος όμως είπε στο δικηγόρο του ότι θα δήλωνε ένοχος καθώς "η απόφασή του ήταν θέλημα Θεού" και πως «κακά πνεύματα» τον παρότρυναν να δολοφονήσει τον Λένον, ενώ το 2004 ομολόγησε επίσης πως ένας από τους λόγους που τον ώθησαν στην εγκληματική του ενέργεια ήταν η επιθυμία του να προβληθεί, αισθανόμενος πως μέχρι τότε ήταν ασήμαντος. Καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη με όρο την παροχή ψυχιατρικής φροντίδας. Ο Τσάπμαν βρίσκεται στη φυλακή από το 1981 παρά τις διάφορες εκστρατείες για την αποφυλάκισή του και τις εννέα εφέσεις που έχει ασκήσει.

ΠΗΓΕΣ .Εθνος-βικιπαιδεια