ΤΟ ΣΒΗΣΙΜΟ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ,ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΛΕΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ!!!

 

Το σβήσιμο της μνήμης προαναγγέλλει την αντικατάσταση των λαών

του Ρομπέρτο ​​Τζιακομέλι

Το καπιταλιστικό σύστημα στη φάση του λυκόφωτος του, όπως και κάθε τελικό στάδιο ενός κύκλου, χαρακτηρίζεται από τη μέγιστη μολυσματικότητα. Η εργασιακή εκμετάλλευση του βιομηχανικού καπιταλισμού, με τη σκλαβιά των εργατών σκλαβωμένων στις μηχανές, ακολουθούμενη από τον χρηματοπιστωτικό καπιταλισμό με τη συγκέντρωση της οικονομικής δύναμης στα χέρια λίγων κερδοσκόπων, εξελίσσεται σε καπιταλισμό επιτήρησης. Η τεράστια τεχνολογική πρόοδος των τελευταίων δεκαετιών επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την ανθρώπινη συμπεριφορά, τα πάντα ελέγχονται, τα δεδομένα εισάγονται στους υπολογιστές, μετατοπίζονται από τις πανταχού παρούσες κάμερες. Σκέψεις, συναισθήματα, πωλούνται στο πιο διάχυτο σύστημα κυριαρχίας στην ιστορία, με αναπόφευκτη συνέπεια τη χειραγώγηση των μυαλών.

Η περιφρονημένη ελευθερία των σύγχρονων δημοκρατιών εξαφανίζεται στη σφιχτή παγκόσμια επιτήρηση που προετοιμάζει τη νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Γνωρίζοντας τα γούστα των πολιτών που περιορίζονται στους καταναλωτές, το καπιταλιστικό σύστημα επηρεάζει τις επιλογές, τις αγορές και τον τρόπο ζωής. Στη μοναδική κοινωνία στην ιστορία που βασίζεται στο κέρδος, την παραγωγή και την πώληση, ο έλεγχος της κατανάλωσης επιτρέπει στους ανθρώπους να κατευθύνονται προς το μέλλον που αποφασίζουν οι μεγάλες οικονομικές συγκεντρώσεις, οι πραγματικοί κύριοι του κόσμου. Μια κατάσταση συλλογικής ύπνωσης που προκαλείται επιδέξια από τα ΜΜΕ που είναι σκλαβωμένα στην εξουσία φυλακίζει τα μυαλά ακυρώνοντας τη θέληση για εξέγερση. Μια τεχνητή και απάνθρωπη πραγματικότητα γίνεται πλέον αντιληπτή ως η μόνη δυνατή, που δημιουργήθηκε από τη μοναδική σκέψη ως υποχρεωτική πολιτισμική έκφραση του Συστήματος.

Τα αντισώματα για την καταπολέμηση αυτής της ύπουλης μόλυνσης αναστέλλονται από ύπουλες στρατηγικές αόρατες στο περιστασιακό και επιφανειακό βλέμμα του σύγχρονου ανθρώπου. Η αντιπληροφόρηση, η μη συμμορφούμενη κουλτούρα, η ελεύθερη σκέψη πνίγονται από έναν βαρύ μανδύα εμμονικού ελέγχου. Η σοφία των λαών, οι παραδόσεις και η λαογραφία αντικαθίστανται από μια νέα μορφή βέβηλης και μυστηριώδους ψευδοκουλτούρας, τη λεγόμενη κουλτούρα της εγρήγορσης. Ακόμα ένα δαιμονικό προϊόν, τρελό σαν τη θεωρία του φύλου, σημάδι της πνευματικής και ψυχικής παρακμής των μοναδικών ανθρώπων στη Γη χωρίς ιστορία και χωρίς παραδόσεις.

Το Woke που σημαίνει φωτισμένος ή αφυπνισμένος καταγγέλλει την προέλευση των μυστικών ταγμάτων αφιερωμένων στην παγκόσμια κυριαρχία.

Μια ακόμη διαστροφή που χρειάζεται μια ακριβή στρατηγική για να απορροφηθεί: η ακύρωση του πολιτισμού.

Η αμερικανική κουλτούρα Cancel είναι η γενική αναισθησία που εφαρμόζεται στους λαούς για να κόψουν τις ρίζες τους και να σβήσουν την ιστορία. Χωρίς παραδόσεις και χωρίς παρελθόν, οι λαοί γίνονται εύκολη λεία των πιο τρελών και ανθυγιεινών ιδεολογιών που οδηγούν στη σκλαβιά και στον ύπνο της συνείδησης. Αυτή η ύπουλη στρατηγική γεννήθηκε με την επιβολή του Newspeak, το οποίο επιβάλλει παράλογους κανόνες, απαγορεύοντας λέξεις από τη μητρική γλώσσα που αντικαθίστανται από αγγλισμούς, με τη διαστρέβλωση των λατινικών όρων που προφέρονται στο αμερικανικό στυλ ή χειρότερα με ανοησίες που γίνονται ευρέως χρησιμοποιούμενες. Η διαγραφή της γλώσσας προκαλεί την παθολογική μετάλλαξη της σκέψης, δημιουργεί νέες άρρωστες ψυχικές δομές, μειώνει την ελεύθερη βούληση. Αυτές οι διαδικασίες αλλοίωσης μαζί με τη δόλια αναθεώρηση της Ιστορίας, που αντικαταστάθηκαν από μια ψευδή αφήγηση,

Εκφυλιστικοί παράγοντες που προκαλούν ασθένεια της ψυχής, άγχος και κατάθλιψη και ο σοβαρότερος από τους anima mundi, το συλλογικό ασυνείδητο. Οι άνθρωποι χωρίς μνήμη της γενεαλογίας είναι μάζες χωρίς αυτογνωσία, άμορφες ομάδες αποπροσανατολισμένων και κοιμισμένων όντων που κυριαρχούνται από τους αφυπνισμένους, τους ξύπνιους. Η αντικατάσταση των αρχικών λαών με νέα ανθρώπινα σύνολα που αποτελούνται από ξεριζωμένους και αλλοτριωμένους ανθρώπους επιτρέπει μια πολιτισμική και ψυχική ομοιομορφία που είναι απαραίτητη για την εκμετάλλευση μαζών σκλάβων.

Ο βιομηχανικός εφεδρικός στρατός της μαρξικής μνήμης είναι ο πραγματικός λόγος για την άγρια ​​μετανάστευση, νέοι υπηρέτες του μεγάλου κεφαλαίου που ανταγωνίζονται τους γηγενείς εργάτες εξαπολύοντας έναν πόλεμο μεταξύ των φτωχών.

Κανένα ανθρωπιστικό συναίσθημα, μόνο χαμηλό ενδιαφέρον για τη δημιουργία νέου πλούτου στο πετσί των ελάχιστων, η αρπαγή του εργατικού δυναμικού των νεοφερμένων και η υποταγή των λαών που εισέβαλαν. Η καλοσύνη, η ένταξη, η κοινωνική δικαιοσύνη είναι τα ψέματα των χειριστών της εξουσίας, που στριμώχνουν τα φτωχά κράτη της Αφρικής και της Ασίας σε μια ανελέητη λαβή πολιτικής υποταγής και οικονομικής εκμετάλλευσης.

Η διαγραφή της μνήμης των Ευρωπαίων καταστρέφει το μέλλον τους, αντικαθιστώντας τους με μια άμορφη μάζα από άψυχα όντα, που τρώνε πρόχειρο φαγητό και καταναλωτές άχρηστων αντικειμένων. Η ρευστή κοινωνία που επιθυμεί το μεγάλο κεφάλαιο είναι ο καλύτερος από όλους τους δυνατούς κόσμους για τους σκλάβους της τρίτης χιλιετίας, η αβεβαιότητα, η μιζέρια, η ευαλωτότητα, ο εμμονικός έλεγχος είναι αντίθετα η θλιβερή μοίρα του υποτακτικού. Η εξαφάνιση της αρχικής πνευματικότητας, η έκλειψη του ιερού, ο θάνατος των παραδόσεων που προκύπτουν από ένα ακριβές σχέδιο αφανισμού είναι το όργανο της εξαφάνισης των λαών. Η μεγάλη αντικατάσταση θα γεννήσει μια μάζα διαταραγμένων ανθρώπων, εθισμένων σε ψυχοφάρμακα και ναρκωτικές ουσίες, λεία ψυχικής δυσφορίας, υπαρξιακής μοναξιάς, οικονομικής και πνευματικής εξαθλίωσης.

Μια ενιαία γλώσσα, ένα ενιαίο νόμισμα, ένα ενιαίο έθνος, χωρίς πολιτισμό, ομοιόμορφα γούστα χωρίς φαντασία και ζωντάνια παράγουν τον ιδανικό πελάτη. Οι σοφοί ιθαγενείς της Αμερικής υποστήριξαν ότι όταν οι λευκοί μολύνουν το τελευταίο ποτάμι, κόψουν το τελευταίο δέντρο, πιάσουν το τελευταίο ψάρι, πιάσουν τον τελευταίο βίσονα και προσθέσουν τους τελευταίους διαμελισμένους ανθρώπους, θα ξέρουν ότι δεν μπορούν να φάνε τα χρήματα που έχουν συσσωρευτεί στις όχθες τους. .

Όποιος κλέβει την ψυχή των λαών τους καταδικάζει σε θάνατο καταδικάζοντας αναπόφευκτα τον εαυτό του.

Δημοσιεύτηκε στο Centro Studi