Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2022

ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ!!

 


του Μπρούνο Μπέρτεζ

Η καταστροφή της ευρωπαϊκής οικονομίας είναι πολύπλευρη, δεν περιορίζεται στις έμμεσες επιπτώσεις των κυρώσεων που της στερούν φθηνή ενέργεια.

Οχι.

Οι Αμερικανοί είναι άγριοι, θέλουν η Ευρώπη να καταδικαστεί αντικειμενικά να εξαρτάται από τις ΗΠΑ ενόψει της Μεγάλης Αντιπαράθεσης με το κινεζικό μπλοκ.

Είμαστε σε φάση αναγκαστικής ευθυγράμμισης.

Η Ευρώπη δεν πρέπει να έχει άλλη επιλογή.

Πρέπει να αποδεχθεί ότι το ΝΑΤΟ γίνεται μια πλήρως επιθετική συμμαχία και ότι η αμερικανική οικονομία αποκομίζει τα μέγιστα οφέλη.

Ήδη η Ευρώπη δεν έχει πλέον τα μέσα να διαλέξει πλευρά. Το βλέπουμε στις αξιολύπητες, αξιοθρήνητες και γελοίες προσπάθειες της Γερμανίας, της Γαλλίας ή της Ιταλίας να προσπαθήσουν να κάνουν τις διασπάσεις. ευθυγραμμιζόμαστε με τους Αγγλοσάξονες, αλλά παρακαλούμε τον Πούτιν να κάνει μια κίνηση διαπραγμάτευσης. Παρέχουμε όπλα και κεφάλαιο αλλά προσπαθούμε να το κάνουμε στο ελάχιστο. Με λίγα λόγια, κάνουμε τα πάντα, ενώ δεν τα κάνουμε, όπως κάνουν γενικά οι αδύναμοι. Προσποιούμαστε.

Οι Αμερικανοί γνωρίζουν ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις είναι αδύναμες και συμβιβασμένες. Αυτές οι κυβερνήσεις είναι δεσμευμένες. Δεν έχουν ούτε τα μέσα ούτε τη θέληση να αντιδράσουν στις αμερικανικές αποφάσεις.

Από το 1971 οι Ηνωμένες Πολιτείες ή μάλλον οι Αγγλοσάξονες μάχονται για να σπάσουν την τελευταία παγκόσμια ορθόδοξη νομισματική άγκυρα: το γερμανικό μάρκο. Είναι πράγματι το DM και η Bundesbank που εμποδίζουν, χάρη στη δύναμη της γερμανικής οικονομίας, ο δυτικός κόσμος να μην βυθιστεί στις απολαύσεις του ελλείμματος δαπανών και του λιώσιμου νομίσματος. Το DM ήταν το άγαλμα του Διοικητή των νομισμάτων. Έπρεπε να καταρριφθεί και αυτό έγινε πρώτα με την χρηματιστικοποίηση και μετά με τη δημιουργία του δολαριοποιημένου ευρώ.

Η Ευρώπη έχει χρηματοδοτηθεί υπό την ηγεσία της Αγγλοσαξονικής, του Λονδίνου και της Wall Street. Άφησε τον εαυτό της να παρασυρθεί το 1971 και το 1973 από τους Lorelei, από το τζακ ποτ της ανακύκλωσης των ελλειμμάτων εξωτερικού εμπορίου των ΗΠΑ, άφησε τις τράπεζές της να δολαριοποιήσουν τους ισολογισμούς τους, να διαπλέκονται στον αμερικανικό χρηματοοικονομικό, νομισματικό και νομικό ιστό. Άφησε το ευρώ να γίνει δουλοπάροικος, με τράπεζες όπως η Deutsche Bank να εξαρτώνται πλήρως από το δολάριο και επομένως από την καλή θέληση του Λονδίνου, της Wall Street, της SEC, της FED και του DOJ, της Wall Street Journal και των Financial Times.

Η Ευρώπη δεν μπορεί πλέον να κάνει τίποτα, υπονομεύεται εκ των έσω από αυτή την εξάρτηση.

Η Ευρώπη πουλήθηκε στους Αγγλοσάξονες από τα οικονομικά της ακόμη περισσότερο παρά από την βιομηχανική κομπραδόρ αστική τάξη της.

Το είδαμε ξανά τις τελευταίες εβδομάδες, όταν η εξάντληση του δολαρίου εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών σκόνταψε την Credit Suisse και άλλες ανώνυμες εταιρείες και όταν ήταν απαραίτητο να πάνε και να ζητήσουν ανταλλαγές δολαρίων από τη Fed.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες επιτίθενται ξεδιάντροπα σε όλα τα μέτωπα.

Διαβάστε αυτά τα αποσπάσματα από άρθρο του Politico.

Μόλις έξι εβδομάδες για να αποφύγουν μια υπερατλαντική εμπορική αναμέτρηση για τις πράσινες βιομηχανίες, οι Γερμανοί είναι απογοητευμένοι που η Ουάσιγκτον δεν προσφέρει μια ειρηνευτική συμφωνία και κοιτάζουν όλο και περισσότερο μια απάντηση που θα καταργήσει τα ταμπού: την εφαρμογή ευρωπαϊκών επιδοτήσεων.

Οι φόβοι της Ευρώπης δικαιολογούνται από το πακέτο επιδοτήσεων και φοροαπαλλαγών ύψους 369 δισεκατομμυρίων δολαρίων που αποφάσισαν οι Ηνωμένες Πολιτείες να στηρίξουν τις αμερικανικές πράσινες επιχειρήσεις. Αυτό το πακέτο μέτρων τίθεται σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου.

Η τραγωδία για τους Ευρωπαίους είναι ότι αυτό το πρόγραμμα της Ουάσιγκτον θα ενθαρρύνει τις εταιρείες να μετεγκαταστήσουν τις επενδύσεις τους από την Ευρώπη στις Ηνωμένες Πολιτείες και ότι αυτό θα ενθαρρύνει τους πελάτες να «αγοράσουν αμερικανικά» όταν πρόκειται για την αγορά ενός ηλεκτρικού οχήματος, για παράδειγμα. . Αυτό δικαίως εξοργίζει μεγάλους κατασκευαστές της ΕΕ όπως η Γαλλία και η Γερμανία.

Ήδη οι αρνητικές οικονομικές ειδήσεις πολλαπλασιάζονται, όπως η αυτοκινητοβιομηχανία Tesla που θέτει σε αναμονή τα σχέδια για ένα νέο εργοστάσιο μπαταριών στη Γερμανία και επενδύει αντί αυτού στις Ηνωμένες Πολιτείες ή η χαλυβουργία ArcelorMittal που κλείνει εν μέρει τις δραστηριότητές της στη Γερμανία.

Η χρονική στιγμή αυτής της κίνησης προστατευτισμού δύσκολα θα μπορούσε να είναι χειρότερη, καθώς η Γερμανία φρικάρει ανοιχτά ότι αρκετές από τις βασικές της επιχειρήσεις –εν μέρει ωθημένες από την άνοδο του ενεργειακού κόστους μετά την εισβολή της Ουκρανίας στην Ουκρανία στη Ρωσία– κλείνουν τις εγχώριες δραστηριότητές τους για να επενδύσουν αλλού. Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται το Βερολίνο είναι περισσότερη ενθάρρυνση για τις εταιρείες να εγκαταλείψουν την Ευρώπη. Η ΕΕ θα ήθελε οι Ηνωμένες Πολιτείες να συνάψουν μια συμφωνία στην οποία οι εταιρείες τους θα μπορούν να επωφεληθούν από τα αμερικανικά πλεονεκτήματα.

Οι πρόσφατες προσπάθειες μιας ειδικής ομάδας εργασίας ΕΕ-ΗΠΑ για να αντιμετωπίσουν τις ανησυχίες της ΕΕ συναντήθηκαν με ελάχιστο ενθουσιασμό από την πλευρά των ΗΠΑ για αλλαγή της αμφιλεγόμενης νομοθεσίας, είπε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις χώρες της ΕΕ αυτή την εβδομάδα.

«  Απομένουν μόνο λίγες εβδομάδες  », προειδοποίησε ο Μπερντ Λανγκ, πρόεδρος της επιτροπής εμπορίου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, προσθέτοντας ότι « όταν εφαρμοστεί ο νόμος, θα είναι πολύ αργά για να κάνουμε οποιεσδήποτε αλλαγές  ».

Ο Λανγκ είπε ότι η αποτυχία επίτευξης συμφωνίας πιθανότατα θα πυροδοτήσει νομική δράση της ΕΕ κατά των ΗΠΑ στον ΠΟΕ και ότι οι Βρυξέλλες θα μπορούσαν επίσης να ανταποδώσουν τις επιδοτήσεις που θεωρεί μεροληπτικές τις ΗΠΑ για την επιβολή τιμωρητικών δασμών. Οι προειδοποιήσεις για εμπορικό πόλεμο  επισκιάζουν ήδη  τις προετοιμασίες για μια συνάντηση υψηλού επιπέδου ΕΕ-ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον στις 5 Δεκεμβρίου.

Επομένως, μια εκεχειρία φαίνεται απίθανη. Εάν αυτή η Διαμάχη ξεφύγει από τον έλεγχο, θα προκαλέσει σεμπορικό πόλεμο, που θα τους τρομοκρατήσει Ενώ το πρώτο βήμα που ήταν σε μεγάλο βαθμό μια συμβολική διαμαρτυρία στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ), η αναμέτρηση θα μπορούσε εύκολα να επιστρέψει απότομα στις μάχες τιμολογίων της εποχής του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ.

πηγή: Bruno Bertez         

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου