Η…«ΚΟΙΛΗ ΓΗ»!
-----Παντελής Β. Γιαννουλάκης
O Cyrus Teed, o οποίος χρησιμοποιούσε και το Εβραϊκό ιερατικό ψευδώνυμο «Koresh», διατύπωσε γύρω στα 1870 την θεωρία της «Κοίλης Γης» (Concave Earth), μια «αιρετική» θεωρία-παρακλάδι της θεωρίας της «Κούφιας Γης» (Hollow Earth).
Ο παράξενος κύριος Teed υποστήριξε την τελείως εξωφρενική ιδέα ότι η Γη είναι...κοίλη, και πως όλοι εμείς ζούμε στο εσωτερικό της χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Το εξωτερικό διάστημα δεν υπάρχει, αυτό που βλέπουμε στον ουρανό δεν είναι παρά το βαθύτερο εσωτερικό της Γης από πάνω μας, ο ήλιος που βλέπουμε είναι εσωτερικός, το ίδιο και οι πλανήτες και οι ήλιοι, είναι μέσα στην Γη: ένα μικροκοσμικό κλειστό σύμπαν και, έξω από αυτό, το απόλυτο κενό...
Η θεωρία της Κοίλης Γης υιοθετήθηκε αργότερα από κάποια εκκεντρικά υψηλόβαθμα στελέχη του Ναζιστικού κόμματος, τα οποία προσάρμοσαν σ’ αυτήν και πολλές παραμέτρους από την «Θεωρία του Αιώνιου Πάγου» του Hans Horbiger.
Το παράξενο αυτό πάντρεμα ίσως στηρίχθηκε στις ρατσιστικές ιδέες του Teed. Ο οποίος, προς το τέλος της ζωής του, αυτοβαφτίστηκε «μεσσίας», πήρε το Εβραϊκό όνομα Koresh, έφτιαξε μια θρησκεία «απόλυτης φυλετικής καθαρότητας και υγιεινής», και απομονώθηκε με τους οπαδούς του σε μια πειραματική οικολογική Cult κοινότηtα στην Φλόριντα και αργότερα σε νησί του Ειρηνικού, μελετώντας την Κοίλη Γη.
Οι θεωρίες της Κοίλης Γης, συνδυασμένες με ρατσιστικές και αμφιλεγόμενες extreme οικολογικές ιδέες, έχουν οπαδούς μέχρι σήμερα...
Υπάρχουν πολλοί άσχετοι που χρησιμοποιούν τον λανθασμένο όρο «Κοίλη Γη» (Concave Earth) έναντι του ορθού όρου «Κούφια Γη» (Hollow Earth), για τις ιδέες και τα μυστήρια και τις θεωρίες ότι η Γη είναι Κούφια.
Αυτό, φυσικά, (ολοφάνερο στους μορφωμένους και ενημερωμένους ανθρώπους), είναι λάθος :
Αν η Γη ήταν «Κοίλη», όπως λέει ο τίτλος αυτός, η Γη θα ήταν σαν ένα μπώλ!! Αυτό σημαίνει η φράση όταν λέγεται «Κοίλη Γη». «Κοίλο» είναι ένα βαθούλωμα, ένα χαντάκι ή λακούβα, κι επίσης «κοίλο» είναι ένα κουτάλι, ένα μπωλ, μια μπανιέρα ή μία σκάφη, ένας νεροχύτης, κλπ.
Όταν κάποιος λέει «Κοίλη Γη», στην ουσία χωρίς να το γνωρίζει : είτε εννοεί κάτι ανάλογο σαν τα άστοχα παραπάνω, είτε εννοεί την «Θεωρία της Κοίλης Γης» (Concave Earth Theory) του Cyrus Teed ή Koresh (τον «Κορεσιανισμό»).
Με τίποτε δεν εννοεί την «Κούφια Γη» (Hollow Earth) ή την «Θεωρία της Κούφιας Γης» (Hollow Earth Theory).
Το ορθό, λοιπόν, είναι «Κούφια Γη» (Hollow Earth), (όχι «Κοίλη Γη»), κι αυτό ισχύει και εννοιολογικά και ετυμολογικά και Ιστορικά για το ζήτημα για το οποίο μιλάμε και για τις ανάλογες θεωρίες περί της Γης.
Πολλοί, επίσης άσχετοι, γελοία χρησιμοποιούν το «Κοίλη» θεωρώντας ότι είναι πιο «αρχαιοπρεπές» από το «Κούφια» που το θεωρούν...νεοελληνικό.
Κάνουν, φυσικά, λάθος και σε αυτό! Το «Κούφιος» είναι επίσης αρχαία Ελληνική λέξη και μάλιστα είναι αρχαιότερη, αφού την συναντάμε στην Ομηρική γλώσσα.
Μπορεί, τέλος, κάποιος να ρίξει μια ματιά σε ένα Ετυμολογικό Λεξικό, π.χ. το “Λεξικό Μπαμπινιώτη”, όπου θα βρεί εύκολα :
---Κοίλος < αρχ. Κοίλος – βαθούλωμα – οίδημα – (λατ. Cavus «κοίλος») (βλέπε επίσης : κοιλότητα, κοιλαίνω, κοίλωμα, κοιλία-κοιλιά, κοιλιόδουλος).
---Κούφιος < αρχ. ελλ. Κούφος [συναντάται και στον Όμηρο] – «ελαφρός» – κενός – άδειος (βλέπε επίσης και «Κούφωμα»: υπόγεια στοά – λαγούμι).
Έτσι, λοιπόν, το σωστό (για το ότι η Γη είναι Κούφια, και για την Θεωρία της Κούφιας Γης) είναι ο τίτλος «Κούφια Γη».
Το ίδιο, φυσικά, (όπως συχνά το εννοώ εγώ), για τα...Υπόγεια Μυστήρια.
Κούφια λέμε την Γη εννοώντας ότι είναι μία κενή σφαίρα, ένας άδειος πλανήτης στο εσωτερικό του, μία «Κούφια Γη». Και : η Εσωτερική Γη (Inner Earth), για το τι συμβαίνει στο εσωτερικό της (κρυφοί πολιτισμοί, κλπ).
Και όχι ότι η Γη είναι «Κοίλη», δηλ. ότι είναι σαν μπωλ ή κουτάλι, ή ότι εμείς τώρα ζούμε στο εσωτερικό της Γης σε ένα ημι-εσώκλειστο μικροσύμπαν (παράνοια!).
«Κούφιο» π.χ. είναι ένα κλειστό ντουλάπι, ένα φυσοκάλαμο, ένας σωλήνας, ένα κουτί με καπάκι, μία συσκευή, ένας τοίχος που είναι κενός από μέσα του και όχι συμπαγής, μία κρύπτη στο πάτωμα, μια κλειστή δεξαμενή, κλπ, κλπ.
Αν θα θέλαμε να χρησιμοποιήσουμε, σώνει και καλά, παρ’ όλα αυτά, τέτοιες άκυρες λέξεις όπως το «Κοίλη» για την Κούφια Γη, θα έπρεπε να συμπεριλάβουμε την κυρτότητα μαζί με την κοιλότητα, (ένα μπωλ και ένα δεύτερο μπωλ ανάποδα από πάνω του) και να μιλάμε για την...«Κυρτόκοιλη Γη».
Το «Κοίλη Γη» είναι ένα λάθος που προέρχεται από εντελώς άσχετους. Και, δυστυχώς, ως πρωτότυπη αρχική σύλληψη για τον τίτλο αυτό, είναι και επιτηδευμένη και παραπλανητική.
Αυτό το «λάθος» με την άσχετη «Κοίλη Γη», στην Ελλάδα, έχει κάποιο μεγάλο παρασκήνιο, και ο ανόητος αυτός τίτλος δυστυχώς έχει προκύψει ως εξής :
Το αυθεντικό βιβλίο μου «Κούφια Γη», το οποίο εισήγαγε τις θεωρίες και τις συζητήσεις (και εξερευνήσεις) για την Κούφια Γη στην Ελλάδα, το συνέγραψα το 1996, και εκδόθηκε το 1997. Με την μεγάλη επιτυχία του βιβλίου, (και από τα δημοφιλή άρθρα μου), έγινε διάσημη η υπόθεση της Κούφιας Γης στην Ελλάδα.
(Φυσικά, ακόμη και από πιο πριν, ήταν δόκιμος ο όρος «Κούφια Γη» στα Ελληνικά, και, φυσικά, δεν υπήρχε ο όρος «Κοίλη Γη» πουθενά).
Το βιβλίο μου «Κούφια Γη» (όπως και η συνέχεια του, το δεύτερο βιβλίο μου για την Κούφια Γη : «Είσοδος στην Κούφια Γη», που το συνέγραψα το 2003 και εκδόθηκε το 2004), έγινε το μεγαλύτερο Best Seller στην Ελλάδα εκείνη την εποχή (με πάνω από είκοσι επανεκδόσεις), για πολλά χρόνια.
Πριν την συγγραφή και την έκδοση του βιβλίου «Κούφια Γη», τα προηγούμενα πολλά χρόνια, αρθρογραφούσα μόνιμα στο περιοδικό «Τρίτο Μάτι» (συγγράφοντας τα κύρια άρθρα του, και καταλήγοντας διευθυντής του περιοδικού αυτού, μαζί με τον συγχωρεμένο Παύλο Βουδούρη), όπου και, μεταξύ άλλων θεμάτων, τελικά ξεκίνησα μια πολύ επιτυχημένη και πολυσυζητημένη αρθρογραφία για την Κούφια Γη, διαδίδοντας για πρώτη φορά τόσο πολύ το θέμα αυτό, (τα συγκεκριμένα τεύχη είχαν κάνει ρεκόρ πωλήσεων για το περιοδικό).
Τότε, είχα προτείνει την έκδοση ενός βιβλίου μου για την Κούφια Γη στις εκδόσεις βιβλίων που συνόδευαν το περιοδικό, τις εκδόσεις «Έσοπτρον», αλλά οι εκδότες αρνήθηκαν, όχι μόνο διότι δεν εξέδιδαν Έλληνες συγγραφείς (όπως και σχεδόν κανείς άλλος εκείνα τα χρόνια ακόμη), αλλά επειδή πίστευαν, όπως μου έλεγαν αστειευόμενοι, ότι «αυτά τα πράγματα είναι τελείως τρελλά...» και εγώ –επειδή ήταν και φίλοι μου, μα όμως και τα εξέδιδαν στο περιοδικό...– εθελοτυφλούσα και απλά καταλάβαινα ότι το θεωρούσαν ως κάτι ιδιαίτερα τολμηρό ή και «απαγορευμένο» ως κίνηση, άρα ρίσκο από κάθε άποψη...
Λίγο μετά, για άλλους λόγους, χώρισαν οι δρόμοι μας με το περιοδικό αυτό και με τις εκδόσεις αυτές.
Αντιμετώπισαν αυτοί, τότε, μεγάλο πρόβλημα, διότι το αναγνωστικό κοινό τους ζητούσε περισσότερα άρθρα για την Κούφια Γη, χωρίς να έχουν πλέον κάποιον γνώστη για να τα συγγράψει, αλλά και βομβαρδίζονταν από τηλέφωνα και επιστολές για την Κούφια Γη, αλλά και γενικά για μένα, μία κινητικότητα στην οποία δεν μπορούσαν καθόλου να ανταποκριθούν, διότι αυτός που την δημιούργησε δεν ήταν πλέον μαζί τους.
Τότε, εγώ δημιούργησα στην αρχή τις εκδόσεις «Ανιχνευτές», εκδίδοντας αμέσως το βιβλίο μου «Κούφια Γη», και, αμέσως μετά, τις εκδόσεις «Αρχέτυπο», όπου συνεχίστηκε η έκδοσή του εκεί. (Και, επίσης, το 1997-98, δημιούργησα το «Απαγορευμένο Περιοδικό» STRANGE).
Και το βιβλίο έγινε αμέσως Best Seller. Θυμάμαι, η πρώτη έκδοσή του εξαντλήθηκε σε μερικές μέρες!
(Μάλιστα, με όλα αυτά τα μεγάλα έσοδα, χρηματοδότησα τότε όλες τις εκδόσεις και το Strange – ουσιαστικά, χωρίς προσωπικά εγώ ο ρομαντικός να πάρω σχεδόν ούτε δεκάρα από αυτά).
Όταν είδαν αυτό το γεγονός, οι εκδότες που είχαν αρνηθεί την έκδοση του βιβλίου μου πριν λίγο καιρό, φυσικά, αμέσως άλλαξαν γνώμη για όλα αυτά...
Όπως συνήθως έχει συμβεί πολλές φορές στην Ελλάδα σε αυτά τα πρωτότυπα θέματα και μέχρι σήμερα, (συνήθως μάλιστα εις βάρος του συχνότερου δημιουργού τους, εμού) : έτσι και τότε με αυτό : η Ζήτηση ήταν τεράστια και αυξανόμενη, αλλά η Προσφορά πολύ μικρή : απλά μόνο εγώ... Έπρεπε, λοιπόν, πάση θυσία, να εκμεταλλευτούν όλοι την μεγάλη Ζήτηση, το αντιδιαμετρικό κενό που είχε δημιουργηθεί από την μικρή Προσφορά. (Υπάρχει, φυσικά, και η κραταιά Μισαλλοδοξία στην Ελλάδα, πάντοτε).
Υπήρχε, όμως, ένα μεγάλο Πρόβλημα :
ΕΓΩ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ COPYRIGHT, ΔΙΚΟ ΜΟΥ, ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ «ΚΟΥΦΙΑ ΓΗ» ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Οπότε;... Τί έπρεπε να γίνει;...
Σε κάποιον δόλιο τύπο ήρθε η εξής ιδέα : να χρησιμοποιήσουν έναν άλλο τίτλο για το θέμα αυτό, όσο πιο παρόμοιο γίνεται, για να μπορούν να κάνουν το δικό τους μιμητικό παιχνίδι με έναν άλλο τίτλο, ολοσχερώς εμπορικά, που να εκμεταλλευτεί την μεγάλη Ζήτηση, ένα κακέκτυπο του όλου πράγματος, χρησιμοποιώντας κάποιον άσχετο άνθρωπο ως αντιγραφέα, στην ουσία.
Επειδή δεν είχαν καμμία απολύτως γνώση και σχέση με αυτά τα θέματα, (μάλιστα, τα κορόιδευαν κιόλας), όταν ήρθε η ιδέα να το κάνουν «Κοίλη Γη» (αφού δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν το «Κούφια Γη» που είχα εγώ το Copyright του), έκαναν μεγάλη γκάφα, διότι ο τίτλος αυτός ήταν άσχετος, ανόητος και λανθασμένος από κάθε δυνατή άποψη, όπως διεξοδικά κατέδειξα παραπάνω.
Έκαναν, όμως, και την έξυπνη ή πονηρή κίνηση, να δραστηριοποιήσουν έναν καινούριο γνωστό τους (πρωτοεμφανιζόμενο, με το εγχείρημα αυτό), εντελώς μυθομανή και ακατάλληλο επίδοξο συγγραφίσκο, ο οποίος είχε όμως ένα επώνυμο που θύμιζε το δικό μου επώνυμο : «Γιαννόπουλος».
Τού ανέθεσαν, λοιπόν, όπως φαίνεται, την συγγραφή ενός τέτοιου βιβλίου, «σαν του Γιαννουλάκη» (κι ας ξεσηκώσει από αυτό, ό,τι μπορεί). Κι ας θα ήταν μετριότατο και πρόχειρο και γεμάτο ανακρίβειες ή ψέμματα, ασχετοσύνες και φριχτά λάθη, παιδιάστικες φανταστικές διηγήσεις ή ανόητες μυθομανιακές επινοήσεις ή αντιγραφές, (γεγονότα που οι ίδιοι δεν μπορούσαν να αξιολογήσουν, λόγω άγνοιας και έλλειψης αληθινού ενδιαφέροντος).
Κι έτσι, αργότερα, στο τέλος, είχαμε το «Κούφια Γη» (1997) του Γιαννουλάκη, και το...«Κοίλη Γη» (2001) του Γιαννόπουλου!
Κούφια Γη – Κοίλη Γη / Γιαννουλάκης – Γιαννόπουλος. . . . . . . . .
Το πρωτότυπο βιβλίο μου «Κούφια Γη» ήταν ήδη ξακουστό παράξενο Best Seller, αλλά παρ’ όλα αυτά υπήρχε ένα πλήθος ανθρώπων νεόφυτων σε αυτά, που ακόμη απλώς το είχαν ακουστά. Πήγαιναν λοιπόν να ζητήσουν το «Κούφια Γη του Γιαννουλάκη», χωρίς να θυμούνται πολύ καλά τον τίτλο ή το όνομα, και κάποιοι τούς έδιναν το «Κοίλη Γη του Γιαννόπουλου», (όλα περίπου σύνηχα), κι αυτοί νόμιζαν ότι...αυτό ήταν το βιβλίο για το οποίο τόσα πολλά είχαν ακούσει!...
(Το ίδιο ακριβώς, είχαν κάνει και με το --επίσης Best Seller πολλών επανεκδόσεων-- βιβλίο μου «Μυστική Ελλάδα» [1998], με τον ίδιο μυθομανή απατεώνα).
Είναι κατανοητό τί συνέβη;;...
Οι αληθινά ενδιαφερόμενοι γι’ αυτά τα θέματα, βέβαια, δεν ξεγελάστηκαν ποτέ, ούτε με τον γκάφα ανόητα άσχετο τίτλο, ούτε με την αποτυχημένη κακέκτυπη αντιγραφή, ούτε με το όνομα, ούτε με τις μυθομανίες και τις καρικατούρες και με τον φαιδρό μυθομανή επίδοξο. Μέσα στο πέρασμα των πολλών χρόνων, όμως, ξεγελάστηκαν πολλοί από όλους τους υπόλοιπους...
...Τί να κάνουμε, συμβαίνουν αυτά! Έτσι είναι αυτό το παιχνίδι, δεν έχει κανόνες, είναι πολεμικό.
Μάλιστα, ενώ η αρχική μου πρόθεση ήταν να συγγράψω κι άλλα βιβλία με το πανόραμα των θεμάτων της Κούφιας Γης (η θεματολογία αυτών των μυστηρίων είναι τεράστια, και την έχω εξερευνήσει πάρα πολύ) : άθελα μου η μεγάλη μετάδοση των θεμάτων του πρώτου βιβλίου μου (1997) δημιούργησε εκεί έξω ένα μικροσύμπαν από αρλούμπες και νεομυθολογίες και ανοησίες για το ζήτημα στην Ελλάδα... Διαστρεβλώθηκε.
(Και, παραδόξως, αυτό μάλιστα έχει συμβεί --ως «σπασμένο τηλέφωνο» στην καλύτερη περίπτωση¬-- με την παραμικρή ιδέα μου ή λέξη που γράφω στις σελίδες του : π.χ. οι Νεφιλίμ εναντίον των Ελοχίμ, οι Βριλ, οι Ντέρος, η "Επιχείρηση Υπερβορεία" των Ναζί (και στην Ελλάδα), ο Ναύαρχος Byrd, το «καπάκωμα» των αρχαίων ναών από τις εκκλησίες από πάνω τους, τα εκκλησάκια των δρόμων, οι κωδικές αγιογραφίες, το Ελ-Λάς, οι υπόγειες στοές στις πόλεις και στην ύπαιθρο και οι διαδρομές τους, τα ιερατικά μυστικά, η μυστική γλώσσα, τα ιερά σπήλαια, ο Ήλιος του Μεσονυκτίου, οι φωτεινές στοές, και άλλα πάρα πολλά). (Χώρια τις άσχετες και θρασύτατες αντιγραφές αυτές που αναφέρω εδώ).
Και, αυτό με αποθάρρυνε εντελώς. Θέλησα να αποσυνδεθώ.
Πέρασαν αρκετά χρόνια μέχρι να αποφασίσω να παρουσιάσω το δεύτερο βιβλίο, το «Είσοδος στην Κούφια Γη» (2004, εκδ. Άγνωστο), που έγινε επίσης Best Seller (αλλά κανείς πλέον δεν μπόρεσε να...μεγαλώσει πια την μικρή Προσφορά έναντι της μεγάλης Ζήτησης). (Ίσως έπαιξε σε αυτό κάποιον ρόλο ότι ο μισθοφόρος...«αποσύρθηκε», μετά τις...αρπαχτές... Και δεν υπήρχαν άλλοι τόσο...τολμηροί...)
Με τον ερχομό του Internet και την μεταδοτικότητα που παρουσίασαν αυτά τα «εναλλακτικά» ζητήματα στο Internet μετά το 2005, και με το νέο γεγονός ότι ένας αδίστακτος τηλεπωλητής ψευτοβιβλίων, που μόλις είχε εμφανιστεί σε τηλεοπτικά κανάλια ταυτόχρονα με αυτό το φαινόμενο στο Internet, υποκρινόμενος τον γνώστη, παπαγάλιζε (ως εντελώς άσχετος) τον όρο «Κοίλη Γη», μάλλον διότι το θεώρησε πιο «αρχαιοπρεπές» στο άκουσμα :
έτσι, άρχισε να διαδίδεται εκ νέου στο Internet από τους ημιμαθείς νεαρούς που δραστηριοποιούνταν τότε σε αυτό: ο όρος «Κοίλη Γη».
Οι περισσότεροι από τους νεαρούς αυτούς (επειδή έπαιζαν μόνοι τους τότε στο πρώιμο Internet, ως Geeks) (εμείς οι μεγαλύτεροι τότε ασχολούμασταν μόνο με τα βιβλία), ένιωθαν υποσχόμενοι ερασιτέχνες σε άνοδο στο Internet, αλλά που δεν θα είχαν καμία ευκαιρία αξιοκρατικά εκεί έξω, αφού ήταν παιδιάστικοι κακοί μίμοι (ή απλοί fans), ευκαιριακοί επίδοξοι και ψευδο-ανταγωνιστικοί στα συναισθήματά τους απέναντι σε γνωστά ονόματα όπως το δικό μου :
κι έτσι πολλοί από αυτούς χρησιμοποιούσαν πλέον επίτηδες τον όρο «Κοίλη Γη» για να μην αναγκάζονται να αναφέρονται συνέχεια σε εμένα και στο έργο μου, θέλοντας πολεμικά να υποτιμήσουν την αξιοκρατία αυτών των χώρων, αδίκως, (ή ακόμη και ως «δούρειοι ίπποι» ιδεολογικά αντίθετων πεποιθήσεων, «πρακτοράκια»), (όπως έκαναν ενάντια και σε αρκετούς άλλους, πλην ενός-δύο που τους... ”σπονσοράρανε” εκ του παρασκηνίου...)
Κι έτσι έφτασε στο σημείο να χρησιμοποιείται πλέον στο Internet, ο άκυρος και λανθασμένος και ανόητος γκαφατζίδικος επιτηδευμένος τίτλος «Kοίλη Γη», παράλληλα με τον σωστό τίτλο «Κούφια Γη», εναλλάξ...
Αυτή είναι η ολότελα αληθινή παρασκηνιακή άδοξη ιστορία της προσπάθειας ακύρωσης ενός ένδοξου τίτλου.
For the Earth is Hollow and I have touched the Sky!
(original “Star Trek” series episode)
Παντελής Γιαννουλάκης,
Υπερβορεία 2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου