ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ!!!

Περί του «οίκου» της αγγλίτσας

2022/10/11

ΕργΔημΕργ 

Τον βασιλικό οίκο εννοώ! Ποιόν συνειρμό έκανε το μυαλουδάκι σας; 

. . . . . . . . . . .

α. Εισαγωγή

Αφορμή γιά το παρόν μου έδωσε ένα άρθρο του στο όνομα του Τραϊανού ιστοτόπου. (Ετούτο εδώ.)

Δεν γνωρίζω αν ο τύπος, που το συγκεκριμένο άρθρο τον έχει στη «βιτρίνα» του φωτογραφία, είναι όντως ο νόμιμος διάδοχος του θρόνου της αγγλίτσας, κι ούτε μ’ ενδιαφέρει. Την αγγλίτσα την έχω στη μπούκα, διότι έχει κάνει πολύ κακό στην πατρίδα μου· οπότε, δεν μ’ ενδιαφέρει ποιός κάθεται στον θρόνο της – μιά που η πολιτική της απέναντι στην Ελλάδα δεν πιστεύω πως θ’ αλλάξει. (Μιά ζωή οι αγγλίτσοι θα μας βλέπουν σαν άτακτους δούλους τους, συνετιζόμενους μόνο με βούρδουλα. Δεν πρόκειται ν’ αλλάξει αυτό, μή γελιέστε.)

Γενικώς, δεν θ’ ασχολούμουν κάν με το θέμα, αν δεν υπήρχε έστω καί η αμυδρή πιθανότητα η διαδοχή στον θρόνο αυτόν να φέρει παγκόσμιες εξελίξεις μεγάλης σημασίας. Θεωρώ, όμως, πως ο ιστότοπος Τραϊανού έχει ένα δίκιο: ότι, στη συγκεκριμένη περίπτωση, κι ενώι γενικώς δεν έχουν σημασία τα πρόσωπα, αλλά οι θεσμοί καί οι πάγιοι σχεδιασμοί των «Μεγάλων Δυνάμεων», εδώ όντως έχουν κάποια σημασία τα πρόσωπα – γιά προσεχείς εξελίξεις παγκοσμίου ενδιαφέροντος.

Βλέπετε, ο Κάρ(ι)ολος ήδη δήλωσε πως συμπλέει πλήρως με τη Σβάμπαινα, υποστηρίζοντας τη «μεγάλη επανεκκίνηση». Επομένως, ίσως κάποιος άλλος στη θέση του να φερόταν πιό …αγγλοπρεπώς. Δεν εννοώ αυτό, στο οποίο πήγε το μυαλό σας, γιά ομοφυλοφιλίες καί τέτοια …παραδοσιακώς αγγλοπρεπή! lol!!! Αλλά εννοώ την (επίσης παραδοσιακή) ψωροπερηφάνεια των αγγλίτσων, που θεωρούν πως από γεννησιμιού τους είναι αυτοκράτορες σε μιά αυτοκρατορία, στην οποία «δεν δύει ο Ήλιος»… (Καί δεν θέλουν να παραδεχθούν πως αυτή η αυτοκρατορία σχόλασε οριστικώς πλέον· καί τη σχόλασαν οι κολλητοί τους, οι ηπαπαραίοι με τον Β’ ΠΠ, γιά να φέρουν μεταπολεμικώς την Pax Americana.) Καί η οποία ψωροπερηφάνεια τους ωθεί να μην έχουν πολλά-πολλά με «Ενωμένες Ευρώπες» (καλά κάνουν εδώ!) καί γερμαναράδες – τους οποίους ήδη νίκησαν δύο φορές σε δύο ΠΠ, άρα δεν μπορούν να τους δεχθούν ως διορισμένους νταβατζήδες καί μαντρόσκυλα των ηπαπαραίων. (Επίσης σωστή στάση.)

Ίσως, λοιπόν, κάποιο άλλο πρόσωπο στον βασιλικό θρόνο (έστω καί λόγωι αγγλοπρεπούς ψωροπερηφάνειας) να έστελνε στον αγύριστο τα τωρινά σχέδια των παγκοσμιοποιητών – κι αυτό ακριβώς έχει σημασία εδώ.

. . . . . . . . . . .

β. Οι δυναστείες της αγγλίτσας

Ο ιστότοπος Τραϊανού σχολιάζει πως ο Κάρ(ι)ολος είναι παράνομος βασιλιάς (ως διάδοχος του θρόνου, που άφησε η τεθνεώσα κάργια), καί πως ο νόμιμος είναι ο νύν δούκας του Γκλώ(σε)στερ. Δεν το σχολιάζω· αλλά, εν πάσει περιπτώσει, έριξα (από περιέργεια) μιά ματιά στο Διαδίκτυο, γιά να δω τί παίζει με τις δυναστείες της αγγλίτσας. (Αν έχετε περιέργεια, κοιτάξτε καί τις παραπομπές στην αρχή του άρθρου της Γουΐκι – το οποίο διαφοροποιεί σε «βασιλείς της αγγλίτσας» καί «βασιλείς της Σκωτίας» πρό του 1707, καί «βασιλείς της Βρεττανίας» μετά το 1707.)

Λοιπόν, χοντρικώς:

Μέχρι το 1066 (κατάκτηση από Νορμανδούς), οι βασιλείς του νησιού ήταν -πλήν εξαιρέσεων- αυτόχθονες Κέλτες. Αν καί μερικές φορές Δανοί (ρίξτε μιά ματιά στην ιστορία του «χρήματος των Δανών»), ή Σάξονες. Μετά το 1066 είναι καθαρά Νορμανδοί (καί Νορμανδικής καταγωγής), μέχρι το 1707· οπότε καί η διαδοχή περνάει ομαλά στους συγγενείς των τότε βασιλιάδων, τη δυναστεία του Ανόβερου – που, παρ’ όλ’ αυτά είναι κι αυτοί απόγονοι προηγουμένων βασιλιάδων του νησιού! … άρα, στενοί συγγενείς της βασίλισσας Άννας, τελευταίας βασίλισσας της προηγούμενης δυναστείας.

[«Γερμανοί» οι βασιλιάδες εφεξής, ναί, αλλά όλοι οι βασιλικοί οίκοι της Ευρώπης είναι συγγενείς μεταξύ τους. Ακόμη καί στον Α’ ΠΠ, ο κάϊζερ Γουλιέλμος Β’ της Γερμανίας ήταν συγγενής των βασιλιάδων της αγγλίτσας!!!… ενώι οι λαοί τους αλληλοσκοτωνόταν!]

Στο μεταξύ, υπάρχει παράλληλα κι ένα ανακάτεμα με άλλα σόγια ευγενών, ακόμη καί Σκωτσέζων, ή Γάλλων. Όπως καί η ενοποίηση των θρόνων αγγλίτσας καί Ιρλανδίας το 1801, οπότε ξεκινάει το Ηνωμένο Βασίλειο αγγλίτσας / Σκωτίας / Ουαλλίας / Ιρλανδίας – καί, μετά το 1921 (ανεξαρτησία Ιρλανδίας), Βόρειας Ιρλανδίας.

. . . . . . . . . . .

γ. Σκάνδαλα!… σκάνδαλα!…

Γενικώς, δεν βλέπω προσωπικά κάποια μή νομιμότητα στην ενθρόνιση του Κάρ(ι)ολου.

Ωστόσο, ανέφερα όλα τα προηγούμενα, γιά έναν πολύ σοβαρό λόγο:

Ότι η μητέρα της κάργιας που ψόφησε (Ελισσάβετ κι αυτή, «βασιλομήτωρ» -ή «βασιλομύτωρ», όπως θα την έγραφε ο Μπόστ-, καί μάλιστα …αντιβασίλισσα της Ινδίας προπολεμικώς, επί Γκάντι, όταν τα αγγλικά πολυβόλα θέριζαν τους Ινδούς διαδηλωτές) κατάγεται από το Σκωτσεζο-Γαλλικό σόϊ των Μπάουζ-Λάϋονζ (μ’ αυτήν την ορθογραφία: Λάϋονζ)… το οποίο από μυαλά δεν στέκει καλά.

Πράγματι, η ψοφήσας κάργια (πάλι Μπόστειος σύνταξις! lol!!!) είχε δύο πρώτες ξαδέρφες από τη μάνα της, διανοητικώς καθυστερημένες (τόσο πολύ, που λέγεται πως δεν κατάφεραν ποτέ να μιλήσουν), οι οποίες το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους το πέρασαν σε ίδρυμα… καί τις οποίες μία «επίσημη» έκδοση των πεπραγμένων του «οίκου» της αγγλίτσας τις …πέθανε καμιά 25αριά χρόνια πρίν πεθάνουν πραγματικά. Καί τις οποίες ουδέποτε επισκέφθηκε κάποιο άτομο του «οίκου», όσο αυτές ήταν εν ζωήι.

Το σκάνδαλο το αποκάλυψε πρίν λίγα χρόνια ένας τηλεοπτικός σταθμός, γιά να προκαλέσει την μήνιν του «οίκου», με λεκτικές αλληλοκατηγορίες με τους υπεύθυνους του σταθμού.

Επίσης, ρητέον ότι ο πατέρας της Νταϊάνας, όσο ήταν νέος, γκομένιζε με μιά απόγονο του σογιού αυτού… γιά να επέμβει με άγριες διαθέσεις ο πατέρας του, καί να τον αποτρέψει από το ειδύλλιον. (Ήξερε ο γέρος ότι το συγκεκριμένο σόϊ «χάνει λάδια», καί σου λέει πού πά’ ρέ Καραμήτρο!)

Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι εδώ γεννάται ένα σοβαρώτατο θέμα: ότι ανέβηκε στον θρόνο άτομο, καταγόμενο από σόϊ με παράδοση νοητικής δυσλειτουργίας!!!

. . . . . . . . . . .

Τώρα, θα μου πείς ότι καί η ψοφήσας κάργια έχανε – ως απόγονος του ίδιου σογιού. (Πάντως, έχανε-δέν έχανε, ουδόλως δικαιολογώ τις πράξεις της, σημειωτέον.)

Ναί, αλλά αυτή υπερασπιζόταν μιά -έστω καί στα χαρτιά, πλέον- αυτοκρατορία· κι ακριβώς επειδή είδε την 300ετή αυτήν αυτοκρατορία να κουρελιάζεται στις μέρες της βασιλείας της, επειδή είδε τη χώρα της να χάνει την Ινδία, κι επειδή έφαγε δεύτερη σφαλιάρα από τον Νάσερ το 1956 (κρίση Σουέζ), πήγε να βγάλει τα σπασμένα στους Κύπριους αγωνιστές της ελευθερίας.

Άλλο αυτό, όμως, κι άλλο ο γυιόκας της, που υποστηρίζει «μεγάλες επανεκκινήσεις» καί λοιπές λίαν επικίνδυνες θρίχες. Εδώ, με τον γυιόκα, …κάνει τζίζ!!!

. . . . . . . . . . .

Καί νά ‘ταν μόνον αυτό!… Ο «οίκος» παράγει συνεχώς σκάνδαλα, να φάν’ κι οι κότες.

Από βαρειά (δολοφονία Νταϊάνας), μέχρι μεσαία (οι κακές γλώσσες κελαηδάνε ότι ο πρίγκηψ Χάρης δεν είναι παιδί του νύν βασιλέψ, αλλά προηγούμενου -πρό του Άραβα- γκόμενου της Νταϊάνας), μέχρι ελαφρά / κουτσομπολίστικα (ότι δήθεν η Κατίνα γέννησε το μωρό της στις οκτώ το πρωΐ, καί στις 11 το πήρε παραμάσχαλα κι έφυγε – άσε που οι ημερομηνίες γεννήσεως καί θανάτου των μελών του «οίκου» αναγράφονται συστηματικώς λάθος, ακόμη καί μεταθανατίως· βλέπε ψοφήσας κάργια). Κάθε μέρα, νέον έργον!

Δεν θ’ ασχοληθούμε άλλο με τα σκάνδαλα, διότι υπάρχει ακόμη ένα -επίσης σοβαρώτατο- θέμα.

. . . . . . . . . . .

δ. Ιουδαίοι καί ιουδαϊκή ιδεοληψία στην αγγλίτσα

Οι Λάϋονζ υποτίθεται πως αρχικά ήταν Γάλλοι, με οικογενειακό επίθετο ντέ Λεόν, καί πήγαν στη Σκωτία περίπου μισόν αιώνα μετά την κατάκτηση του νησιού από τους Νορμανδούς, ώστε να βοηθήσουν στρατιωτικώς τη μία πλευρά σε μιά διαμάχη εντοπίων ηγεμόνων. Βρέθηκαν με τη …σωστή πλευρά της Ιστορίας, καί έκτοτε κατσικώθηκαν στη Σκωτία ως τιμαριούχοι. Στο δεύτερο μισό του 18ου αιώνα, ένας απόγονος του σογιού αυτού παντρεύτηκε την πλούσια κληρονόμο (καί κόμισσα) Μαίρη Ελήνορ Μπάουζ, καί έκτοτε το σόϊ φέρει αμφότερα τα επίθετα.

Όμως, αν δεν με απατά η μνήμη μου, κάπου, κάποτε, είχε πάρει το μάτι μου ότι οι λεβέντες αυτοί δεν ήταν ακριβώς Γάλλοι, αλλά ιουδαίοι! Που, βέβαια, δεν έκαναν τίποτε διαφορετικό από τις οβριές νύφες του Κοκού (στην εποχή μας) : προσέγγισαν με γάμους τους ευγενείς του νησιού· αυτοί έβαλαν τα λεφτά τους, κι οι ευγενείς τους τίτλους καί την ακίνητη περιουσία τους (κάστρα, χωράφια).

Δεν γνωρίζω αν όντως ήσαν ιουδαίοι (που σημαίνει ότι κάργια καί Κάρ(ι)ολος έχουν καί ιουδαϊκές ρίζες), αλλά αυτή η ιστορία μας υποχρεώνει να δούμε δύο μείζονα θέματα.

. . . . . . . . . . .

i. Παρουσία των ιουδαίων στο νησί

Η παρουσία ιουδαίων στο νησί μπορεί μέν να χρονολογείται από τη Ρωμαϊκή περίοδο, αλλά τεκμηριώνεται με σίγουρα ιστορικά στοιχεία λίγο μετά την κατάκτηση του νησιού από τους Νορμανδούς.

Κι εδώ αρχίζουμε να μυριζόμαστε κάποιο ευρύ σχέδιο κάποιου σκοτεινού ιερατείου… διότι, ακριβώς την ίδια εποχή (1070) δημιουργείται …καμπαλιστική σχολή στην Τρουά ( = Τροία!) της Γαλλίας!!! Μην απορείτε, επομένως, που ένα τέταρτο του αιώνα μετά πήραν αέρα τα μυαλά των Ευρωπαίων (με τα κηρύγματα του αγίου Βερνάρδου του Κλαιρβώ) κι άρχισαν τις Σταυροφορίες γιά την απελευθέρωση ( ; ) των Αγίων Τόπων… μιά που το 1071 άλλοι «κρύπτο» -ανατολικώς, αυτοί- φρόντισαν να διαλύσουν τον Βυζαντινό στρατό, να τυφλώσουν τον άξιο αυτοκράτορα Ρωμανό Δ’ Διογένη, καί να φέρουν τους Σελτζούκους μέσα στη Μ. Ασία γιά πρώτη φορά. Κι αφού 15 χρόνια πρίν οι ίδιοι «κρύπτο» της Πόλης φρόντισαν να στήσουν έναν αιματηρώτατο εμφύλιο στο παραπαίον -μετά τον θάνατο του Βασιλείου Β’- Βυζάντιο.

Έ! Αφού η Πόλις δεν μπορούσε πιά να «προστατέψει» τους Αγίους Τόπους, ανέλαβε η Δύση!… αν καί (σχέδιο-ξεσχέδιο) οι Νορμανδοί της αγγλίτσας δεν τσίμπησαν με την Α’ Σταυροφορία, να κατεβάσουν στρατό. Αφήσαν άλλους!

Τέλος πάντων.

Οι ιουδαίοι κάθησαν κάπου δύο αιώνες, εκδιώχθηκαν, ξανάρθαν αργότερα (επί Κρόμβελλ)… έως ότου εγκαταστάθηκαν οριστικά στο νησί μέχρι τις μέρες μας. Στο μεταξύ, ο «οίκος» άρχισε να τους απονέμει τίτλους ευγενείας, που σημαίνει ότι πλέον είχαν το ακαταδίωκτο από τη Δικαιοσύνη των κοινών θνητών. Τί κάνουν τα «δωράκια» στους βασιλιάδες, έ;! …  (Στην αγγλίτσα, άμα είσαι με τίτλο ευγενείας, πατάς πάντες τους κοινούς θνητούς από κάτω.)

Ο χρονικώς πρώτος ιουδαίος, που πήρε τίτλο ευγενείας, ήταν το 1700· μόνο που το άρθρο της Γουΐκι δεν λέει το πώς έγινε λόρδος ο Ρότσιλντ, αμέσως μετά την ήττα του Ναπολέοντα στο Βατερλώ.

Λοιπόν, η φάση έχει ως εξής: ο μάγκας διέδωσε την ψευδή είδηση ότι ο Ναπολέων νίκησε, οι αγγλίτσοι πανικόβλητοι άρχισαν να ξεφορτώνονται τις μετοχές τους, κι ο Ρότσιλντ με δικούς του ανθρώπους τις αγόρασε μπίρ παρά. Όταν ήρθε η σωστή είδηση (ότι νίκησε ο Ουέλλινγκτων), οι πάντες ήθελαν να λυντσάρουν τον Ρότσιλντ, αλλά ο μισότρελλος βασιλιάς Γεώργιος ο Γ’ είπε ν’ αφήσουν ήσυχο τον λόρδο Ρότσιλντ, διότι αυτός χρηματοδότησε τον στρατό της αγγλίτσας (ψέμμα – μάλλον τον «οίκο» είχε λαδώσει), ενώι οι αγγλίτσοι πρώην μέτοχοι δεν είχαν δώσει ούτε δεκάρα (μάλλον αλήθεια ήταν αυτό)! Κι έτσι, οι πάντες έβγαλαν τον σκασμό μπροστά στον απατεώνα «λόρδο».

Αυτά, προς ιστορικήν γνώσιν.

Σημειώστε ότι οι οικονομικές τους δραστηριότητες γέμισαν τον τόπο τόσους δυσαρεστημένους, που μέχρι κι ο Λόρδος Βύρων τους έκραξε τους ιουδαίους.

. . . . . . . . . . .

Τώρα, θα με ρωτήσεις τί μας νοιάζουν εμάς αυτά! Δεμπανα τους έδωσαν τίτλους!…

Έλα, όμως, που μας νοιάζουν!… Διότι, οι ιουδαίοι του νησιού, ως ευγενείς μιάς «μεγάλης δύναμης» πλέον, ποιός μου λέει εμένα ότι -σε διάφορες περιόδους- δεν έβγαλαν αποφάσεις εναντίον της Ελλάδας… οι οποίες εφαρμόστηκαν κιόλας; Κι αυτό δεν είναι υπόθεση δική μου, είναι ιστορικά γεγονότα. Πόσο μας κόστισαν τα ροτσιλδικά «δάνεια της Ανεξαρτησίας«, ξέρει κανείς;

Διαβάστε Ιστορία, καί τα λέμε.

Επίσης, σημειώστε ότι, στο περίφημο πιά βιβλίο «Ο θαυματουργός ψίθυρος του Ερμή», ο συγγραφέας «φωτογραφίζει» τον αρχιρραββίνο του Λονδίνου, ότι μεσολάβησε σε «συμφωνία αίματος» της Ελισσάβετ της Α’ με τον Οξαποδώ, ώστε να ξεκινήσει η παγκόσμια κυριαρχία της αυτοκρατορίας της αγγλίτσας! (Βέβαια, οι συμφωνίες με τον Ακατονόμαστο έχουν ημερομηνία λήξεως, σαν τα γάλατα· αλλά πού να τα ξέρει όλα η πονηρή Ελισσάβετ η Α’! Δεν ήξερε, δέ ρώταγε κιόλας…)

Μπορεί αυτό να είναι αστικός θρύλος, αλλά διακρίνω πως έχει ισχυρή βάση αληθοφάνειας.

Εκείνο που δεν είναι αστικός θρύλος, αν καί (χοντρό) παραμύθι, είναι…

. . . . . . . . . . .

ii. Η ιουδαϊοπρεπής ιδεοληψία στην αγγλίτσα

Εδώ, τώρα, πρέπει πρώτα να εξηγήσουμε μερικά πράγματα.

Οι βασιλιάδες ανά τις διάφορες ιστορικές περιόδους δεν κάνουν τίποτε άλλο, παρά να μιμούνται προγενεστέρους τους. Έτσι, γιά παράδειγμα, το ότι ο «οίκος» δεν αποκαλύπτει ποτέ τις ακριβείς ημερομηνίες / ώρες γεννήσεως καί θανάτου των βασιλικών μελών, είναι γιά να μην τους κάνει κάποιος μάγια, βασιζόμενος στα ωροσκόπιά τους. (Δεν δίνουν σωστές πληροφορίες ούτε μεταθανατίως, διότι -υποθέτω- πιστεύουν ότι η μετενσάρκωση εξαρτάται καί από ωροσκοπιακές παραμέτρους της ζωής που έληξε.) Παρομοίως, στην αρχαία Αίγυπτο ποτέ δεν απεικονίζονται οι παλάμες θεών καί φαραώ στις τοιχογραφίες, γιά τον ίδιο λόγο: να μην «διαβάσει το χέρι τους» κάποιος κακός μάγος· καί, επομένως, να μπορεί να κινηθεί αναλόγως, έχων το πλεονέκτημα αυτής της πληροφορίας.

Άλλη παλιά συνήθεια των βασιλιάδων, είναι να ισχυρίζονται πως έχουν καταγωγή είτε από επιφανείς ηγεμόνες του παρελθόντος, είτε από θεούς (αρχαίοι πολιτισμοί), είτε από …τον ίδιο τον Θεό (σήμερα)!

Έλα, όμως, που την καταγωγή από τον …Χριστό τον ίδιο (με παιδιά -ίσως ένα μοναδικό παιδί- από τη Μαρία Μαγδαληνή) πρόλαβαν καί την καβάτζωσαν οι Γάλλοι βασιλιάδες (Μεροβίγγειοι)!… Οπότε, οι κουτοπόνηροι αγγλίτσοι σκέφθηκαν ως εξής: απόγονοι του Χριστού εσείς; απόγονοι των (ιουδαίων) …προγόνων του Χριστού εμείς!!!

Τα ίδια κάνανε καί λίγο πρίν τον Β’ ΠΠ, όταν οι Γερμανοί πρόλαβαν καί καβάτζωσαν γιά τους εαυτούς τους τον «Αρθουριανό κύκλο» των μύθων (κάτι λίγο με Βάγκνερ, Πάρσιφαλ, καί τα ρέστα), οπότε η αγγλίτσα έπρεπε να εφεύρει άλλον παραμυθοκύκλο, αποκλειστικώς γιά δική της χρήση! Όθεν καί ο -κατά παραγγελίαν των «υπερεσιώνε» του νησιού, απ’ όσα γνωρίζω- «Κύκλος των Δακτυλιδιών», του Τόλκιν.

. . . . . . . . . . .

Οπότε, αυτή η μούρλα ντέ καί καλά καταγωγής του «οίκου» της αγγλίτσας από ιουδαίους προγόνους ( ; ) του Χριστού, οδήγησε σε κάργα ιουδαιοπρεπείς (καί ιουδαιοβριθείς) καταστάσεις:

• Στη μασωνία, όπου υφίσταται μόνον κάποιος ναός «του Σολομώντα» (του Κρόνου, είπαμε!) / οι ενέργειες του υποθετικού του αρχιτέκτονα, καποιανού Χιράμ Αμπίφφ / ένα σωρό ιουδαιοπρεπείς αναφορές, όπως πχ τα συνθηματικά καί οι κραυγές των μασώνων («Τζουμπιλίμ», «Τουμπαλκάϊν», «- Ουζαί! Ουζαί! Ουζαί!», καί τα ρέστα) / η εισαγωγή νέου μέλους στο «τάγμα» με ανοιγμένη μπροστά του την «Παλαιά Διαθήκη».
• Στην εναρκτήρια τελετή της βασιλείας γιά κάθε βασιλιά του «οίκου», με κάθισμα στον θρόνο, ο οποίος βρίσκεται τοποθετημένος απάνω στην «πέτρα του Δαυΐδ» – μιά κοτρώνα, μεταφερμένη στο Λονδίνο …από τη Σκωτία! (Τί άνθρωποι!… Τουλάχιστον νά ‘λεγαν από Τζερούσαλεμ, να το καταλάβω!  )
• Ενδεχομένως καί στην περιτομή των αρσενικών μελών. (Δεν τό ‘χω διασταυρώσει ως σίγουρη πληροφορία.)
• Στον «αγγλοεβραϊσμό» (δυστυχώς, δεν θα βρήτε τίποτε στο Διαδίκτυο περί αυτού), δηλαδή ένα σύνολο παραμυθιών επάνω στην κεντρική ιδέα πως οι αρχαίοι ιουδαίοι με κάποιον …μαγικό τρόπο κατέστησαν κληρονόμους τους τους αγγλίτσους! (Θα μου πείς… εδώ έσκιζαν τα νερά της θάλασσας, θα κολλούσαν στο ποιούς θα κάνανε κληρονόμους τους τέσσερεις ώρες μακριά με το αεροπλάνο;  )

Όμως, ας μην ξεχνάμε πως ξεκινήσαμε την όλη ιστορία μας, εστιάζοντας στο πρόσωπο που διαδέχθηκε την κάργια.

. . . . . . . . . . .

ε. Κάρ(ι)ολος καί Ελλάδα

Όλα τα παραπάνω θα ήταν απλά ένα ωραίο θέμα εγκυκλοπαιδικών γνώσεων, αν δεν υπήρχε μιά ιδιαιτερότητα:

Το συγκεκριμένο άτομο, ο Κάρ(ι)ολος, δεν είναι μόνον αρχηγός του κράτους της αγγλίτσας· ταυτόχρονα (καί από παράδοση) είναι -όπως ήταν καί η μάνα του- καί ο επικεφαλής της Αγγλικανικής Εκκλησίας, αν καί μή ιερωμένος (λαϊκός).

Έλα, όμως, που εδώ καί δεκαετίες γυροφέρνει στο Άγιο Όρος, καί συγκεκριμένα στη Μονή Βατοπεδίου με τον αρχομανή καί φιλόδοξο (καί φυλακόβιο) ηγούμενο… καί ίσως έχει βαπτιστεί ορθόδοξος!… Οπότε, τί γίνεται τώρα; Αν είναι, δηλαδή, ορθόδοξος, θα …ξεβαφτιστεί; Ή θα μας δεί σαν υπηκόους του, καί θα μας κουβαλήσει εδώ «αγγλοεβραϊσμούς» καί τα ρέστα;

Βλέπετε, ορθόδοξος ήταν ο παππούς του, ο ανίκανος ως διοικητής του Στρατού μας καί αποτυχών στην εκστρατεία της Μ. Ασίας πρίγκηπας Ανδρέας! Του οποίου ο γυιός, ο (καί νεοταξίτης) Φίλιππος, σύζυγος της ψοφησάσης κάργιας / πατέρας αυτουνού (καί γεννηθείς στο ανάκτορο «Αχίλλειον» της Κέρκυρας), κάθε φορά που κάποιος του θύμιζε τη σχέση του με την Ελλάδα, γινόταν εκτός εαυτού!

Γιατί;

Διότι εμείς οι Έλληνες εξορίσαμε τον πατέρα του …»αδίκως»!!!

Αντί να βγάλει τον σκασμό, που δεν τον τουφέκισε ο Πλαστήρας επί προδοσίαι, φώναζε κι από πάνω!

[Αυτά να τα βλέπετε εσείς, που, όταν κρεμαστούν οι προδότες, θα θελήσετε απλά να εξορίσετε τα παιδιά τους, επειδή έτσι έκαναν οι αρχαίοι Αθηναίοι.

Όχι, αγάπες μου! Θα κρεμαστούν ΚΑΙ τα παιδιά των προδοτών!]

Οπότε, βάλτε στο πακέτο:

• Έναν (εκόντα-άκοντα) αρχηγό ξένου δόγματος, που (απαραδέκτως μπερδεύοντας τις προσωπικές του προτιμήσεις με τις θεσμικές του υποχρεώσεις) γυροφέρνει την Ορθοδοξία.
• Δηλωμένον ακραίον νεοταξίτη.
• Που προέρχεται από σόϊ με ιατρικό ιστορικό εγκεφαλικής δυσλειτουργίας.
• Που πιθανώτατα κουβαλάει οικογενειακή αντιπάθεια γιά τη χώρα μας.
• Καί που πιθανώτατα μας βλέπει σαν αγράμματους φουστανελλοφόρους χωριάτες υπηκόους του (που δεν πρέπει να λέμε πολλά-πολλά), όπως μας έβλεπε η χώρα του μέχρι το 1947.

Τι προκύπτει;

Προκύπτει στην παρούσα κρίσιμη ιστορική στιγμή ένα ηγετικό πρόσωπο «μεγάλης δυνάμεως» τελείως ακατάλληλο γιά τις φιλοδοξίες της χώρας μας, τις οποίες (αν παραστεί ανάγκη) πιθανώτατα θα τις εμποδίσει. Νά, λοιπόν, γιατί χίλιες φορές θα ήταν προτιμώτερο στη θέση του να βρισκόταν κάποιος άλλος!… Κι όχι επειδή μας νοιάζει ποιός είναι νόμιμος καί ποιός παράνομος διάδοχος του θρόνου της αγγλίτσας.

. . . . . . . . . . .

Επίμετρον

Καί νά γιατί κάθησα κι έγραψα όλο αυτό το κατεβατό.

Στην παρούσα φάση, έχουμε τόσα προβλήματα (ατομικά καί εθνικά), που ουδόλως χρειαζόμασταν ακόμη ένα.

Ο Θεός να μας βοηθήσει!