Η Ρωσική πολεμική στρατηγική, η αμερικανοποίηση του Νεοέλληνα και ο κρετινισμός της παραίτησης/ιδιώτευσης

 

Του Ηλία Παπαναστασίου

 

Η παρέλαση «επαϊόντων», «στρατιωτικών αναλυτών», «αποστράτων ειδικών» και γενικώς κάθε είδους ειδικών της συμφοράς τους τελευταίους οκτώ περίπου μήνες του Ρωσο/Αμερικανικού πολέμου – γιατί περί αυτού πρόκειται– προσπαθεί εναγωνίως να μας πείσει πως η Ρωσία είτε «ηττάται» είτε «δυσκολεύεται» είτε πως «δεν θα τα καταφέρει και μάλλον θα ανατραπεί ο Πούτιν(!)». Φυσικά, κατά πλειοψηφία των όποιων «αναλυτών» ειδικότερα στα τηλεοπτικά μέσα, γιατί – ευτυχώς – υπάρχει και μια μειοψηφία, που και λογική συγκρότηση έχει και ικανότητα ορθολογικής ανάλυσης ώστε να καταλαβαίνει πως η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική. Ας επικεντρωθούμε σε τρία σημεία:

 

 

 

 

(α) Η Ρωσία ονόμασε τη στρατιωτική επέμβαση στην Ουκρανία «Ειδική στρατιωτική επιχείρηση» όχι τυχαία. Από την αρχή διέθεσε πολύ λιγότερες στρατιωτικές δυνάμεις από τους Ουκρανούς. Οι Ρώσοι – μέχρι την κήρυξη της τελευταίας μερικής επιστράτευσης διέθεταν 100–120.000 στρατό εναντίον 600–700. 000 Ουκρανών και πολεμούσαν 1 Ρώσος εναντίον 7 Ουκρανών. 

 

 

 

 

(β) Παρόλες τις κατά πολύ μικρότερες στρατιωτικές της δυνάμεις η Ρωσία ήδη από τους πρώτους 2 το πολύ μήνες κατάφερε να καταλάβει περίπου το 25% της Ουκρανίας και η οποία είναι, ας το θυμόμαστε, η μεγαλύτερη χώρα της Ευρώπης μετά τη Ρωσία. Η Ουκρανία έχει έκταση 606.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων και οι Ρώσοι έχουν ήδη καταλάβει 122.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, όσο δηλαδή η έκταση της Ελλάδας σε ποσοστό 95%. Πριν λοιπόν βγάλει κάποιος συμπεράσματα, ας αναλογιστεί τα απλά αριθμητικά μεγέθη. Ακόμη και τα εδάφη που ανακατέλαβαν οι Ουκρανοί είναι ελάχιστα – όχι περισσότερο από το 2% ή 3% των ήδη καταληφθέντων από τον Ρωσικό Στρατό.

 

 

 

 

(γ) Η Ρωσία από την αρχή δεν είχε σκοπό να καταλάβει όλη την Ουκρανία (1) παρά μόνο τα εδάφη των Ρωσικών και Ρωσόφωνων πληθυσμών. Το πέτυχε στον μεγαλύτερο βαθμό, οργάνωσε Δημοψηφίσματα των τοπικών πληθυσμών και ουσιαστικά τα έχει ενσωματώσει στην Ρωσική Επικράτεια. Επίσης η Ρωσία δεν είχε σκοπό από την αρχή να χτυπήσει στρατιωτικά την υποδομή της Ουκρανίας(2) και γι’ αυτό ακριβώς το απέφευγε μέχρι και τον Σεπτέμβρη.

 

 

 

 

Η υστερική προπαγανδιστική εκστρατεία των Ουκρανών και των Αμερικανο/Ευρωπαίων υποστηρικτών τους για « ρωσικές βαρβαρότητες», «βιαιοπραγίες» και άλλα ων ουκ εστι αριθμός αποδείχθηκαν κλασικά δείγματα Γκεμπελικής Προπαγάνδας και την οποία ακολουθεί όλος ο Αγγλοσαξονικός κόσμος ήδη από τα τέλη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Όπως παραδέχτηκε η Λουτμίλα Ντενίσοβα, η Ουκρανή Επίτροπος Ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αναγκάστηκε να παραιτηθεί εξαιτίας των απίστευτων ψεμάτων που διέδιδε, αναγκάστηκε λοιπόν να παραδεχτεί η ίδια πως «Λέγαμε ψέματα για υποτιθέμενες «ρωσικές βαρβαρότητες» για να συγκινήσουμε(!) την Ευρώπη ώστε να μας εφοδιάζει με όπλα» ! Οι Ρώσοι, υστερώντας στον τομέα της προπαγάνδας σε παγκόσμιο επίπεδο και η προπαγάνδα η οποία ελέγχεται από τις πανίσχυρες Αμερικάνικες Εταιρείες γίγαντες των Μέσων Ενημέρωσης, δυσκολεύονταν τα μάλα να αντιμετωπίσουν την Αμερικανο/Ευρωπαϊκή Προπαγάνδα που βαφτίστηκε «Ενημέρωση» και μάλιστα «αντικειμενική(!)».

 

 

 

 

Αυτή η εξαιρετικά οργανωμένη, μανιωδώς ενορχηστρωμένη και με μαεστρία εκτελεσμένη Αμερικανική Προπαγάνδα επηρέασε την πλειοψηφία των Αμερικανο/Ευρωπαϊκών λαών και ουσιαστικά τους εμπόδισε να καταλάβουν όχι μόνο τι ακριβώς συμβαίνει στην Ουκρανία αλλά και κατά πόσο οι ανοησίες των Αμερικανο/Ευρωπαίων πως η Ρωσία «ηττάται» έχουν βάση ή όχι. Έτσι, τεράστιο ποσοστό αναλυτών παγκοσμίως αλλά και στη χώρα μας «μάσησε» το σανό της Αμερικάνικης Προπαγάνδας και αυτό τους εμπόδισε να διαπιστώσουν δυο απλές αλήθειες (α) Πόσο πραγματικά ισχυρή είναι η Ρωσία και (β) Ποιες πιθανότητες και δυνατότητες έχει να αλλάξει άρδην και ριζικά την στρατηγική και τακτική της (όπως και έγινε τελικά) εφόσον δυσκολευτεί να αντιμετωπίσει τις επταπλάσιες αριθμητικά δυνάμεις των Ουκρανών. Συνοπτικά μπορούμε να αναφέρουμε πως:

 

 

 

 

(α) Η Ρωσία, όντως είχε περιορισμένους στόχους από την αρχή, επικεντρώνοντας την συνολική στρατιωτική επέμβαση στην προστασία των Ρωσικών/Ρωσόφωνων πληθυσμών της Ουκρανίας και γι΄αυτόν ακριβώς τον βασικό λόγο δεν χρησιμοποίησε μεγάλες δυνάμεις πάρα μόνο αυτές που προαναφέραμε και οι οποίες υστερούν επτά φορές από αυτές των Ουκρανών. Αλλιώς, δεν θα ξεκινούσε τον πόλεμο με ποσοτική υστέρηση έναντι των Ουκρανών αλλά κάνοντας μερική ή γενική επιστράτευση, από την αρχή πριν ακόμη ξεκινήσει ο πόλεμος! Απλά. (β) Η Ρωσία δεν ξεκίνησε τους πρώτους μήνες να στοχεύει στην υποδομή των Ουκρανών έχοντας κάνει (πιθανόν) έναν «μετριοπαθή υπολογισμό» για τον βαθμό συμμετοχής Αμερικανο/Ευρωπαϊκών μισθοφόρων, αξιωματικών αλλά και της ποσότητας/ποιότητας των όπλων και χρημάτων (τεράστιων διαστάσεων) που θα προμήθευαν οι Αμερικανο/Ευρωπαίοι στους Ουκρανούς. Ειδάλλως, θα το είχε κάνει από την αρχή του πολέμου! Απλά (για δεύτερη φορά) (γ) Δεν είχε την δυνατότητα να αντιμετωπίσει από την αρχή την υστερική Αμερικανο/Ευρωπαϊκή προπαγάνδα των Αμερικάνικων Εταιρειών των Μέσων Ενημέρωσης που ελέγχουν την ενημέρωση όλου του πλανήτη. Παρόλα αυτά όμως, οι χώρες που υποστήριξαν ή ουδετεροποιήθηκαν υπέρ της Ρωσίας υπερτερούν των Αμερικανο/Ευρωπαίων σε πληθυσμό γιατί αυτές οι χώρες λεηλατήθηκαν απίστευτα, καταστράφηκαν χάνοντας εκατομμύρια ανθρώπων από τους Βομβαρδισμούς των Αμερικάνων και Ευρωπαίων Αποικιοκρατών. Και δεν μιλάμε μόνο για τους Γίγαντες που ακούν στο όνομα Κίνα, Ινδία, Ιράν αλλά για την συντριπτική πλειοψηφία των Αφρικανικών, Ασιατικών και Λατινοαμερικάνικων χωρών και λαών. Ξεχάστηκαν τα εκατομμύρια νεκρών και σφαγιασθέντων στην Ινδία, Βελγικό Κογκό, Σομαλία κλπ. όπως «ξεχάστηκαν» και τα εγκλήματα των Αμερικανο/Ευρωπαίων στο Βιετνάμ με τα δυο εκατομμύρια νεκρούς, στην Ινδία, στο Βελγικό Κογκό που προαναφέραμε με τα επίσης δυο εκατομμύρια νεκρών, η καταστροφή της Γιουγκοσλαβίας με χιλιάδες νεκρούς, η καταστροφή του Ιράκ με τους θανάτους 500.000 παιδιών κλπ. Έπρεπε όλα τα παραπάνω να «καθαγιαστούν» στο πνεύμα του Αμερικανισμού που επεμβαίνει για να «σώσει τα ανθρώπινα δικαιώματα(!)» και ταυτόχρονα να στοχοποιηθεί ο «Κακός της Παγκόσμιας Ιστορίας» που είναι ο Ρώσος !

 

 

 

 

Η Ρωσία, αντιμετωπίζοντας όλη την Αμερική, την Ευρώπη και το ΝΑΤΟ ταυτόχρονα με την προβοκατόρικη και ψυχωτικά φιλοπόλεμη στάση των Ουκρανών, αναβάθμισε ταχύτατα την στρατιωτική τακτική της τις τελευταίες 2–3 βδομάδες. Συγκεκριμένα, μέσα σε 7 μέρες(!) διέλυσε το 40% των υποδομών της Ουκρανίας επιφέροντας καίρια πλήγματα στην Ουκρανία του Ζελένσκυ, διέλυσε με ακτίνες Λέιζερ το δορυφορικό σύστημα το οποίο καθοδηγούσε τον Ουκρανικό Στρατό ουσιαστικά «τυφλώνοντάς» τους ηλεκτρονικά και ταυτόχρονα εξοντώνει 1000 περίπου Ουκρανούς και μισθοφόρους στρατιώτες την ημέρα, έχοντας εξολοθρεύσει 15.000 Ουκρανούς μόνο τις τελευταίες βδομάδες και περίπου 150.000 από την έναρξη των επιχειρήσεων, αναχαιτίζοντας επιτυχώς τις κατά τόπους μικρές προελάσεις των Ουκρανών και ανακαταλαμβάνοντας οι Ρώσοι εδάφη που κατέλαβαν οι Ουκρανοί τον τελευταίο ενάμιση μήνα. Εάν όλα τα προαναφερθέντα σημαίνουν «Νίκη των Ουκρανών», «ήττα των Ρώσων», «προέλαση των Ουκρανών» και άλλες παρόμοιες και απίστευτες ανοησίες, ας το κρίνει ο αναγνώστης μόνος του εφόσον διαθέτει επαρκή λογική με ευφυΐα και κατάλληλη ενημέρωση. (Αυτό σημαίνει πως δεν υπήρξαν αστοχίες και λάθος υπολογισμοί; Όχι βέβαια!) Οι Αμερικανοί Μηντιάρχες νομίζουν πως απευθύνονται σε ηλίθιους, ίσως κρίνοντας από το δικό τους κοινό. Όμως ακόμη και στην «σιδερόφρακτη» τηλεοπτικά και προπαγανδιστικά Αμερική, ήδη άρχισαν οι αντιδράσεις εναντίον της πολιτικής του Μπάιντεν στον Οικονομικό τομέα γιατί οι Αμερικανοί των μικροαστικών και λαϊκών τάξεων ιδιαίτερα, πλήττονται από τις μεγάλες αυξήσεις των προϊόντων κατανάλωσης. Ταυτόχρονα, υπάρχουν αντιδράσεις και στην συνέχιση του πολέμου και από μεγάλα κανάλια – Fox News – αλλά και των ψηφοφόρων του Δημοκρατικού Κόμματος που διαμαρτύρονται. Ανάλογες αντιδράσεις και μάλιστα πολύ βίαιες παρατηρούμε στην Γαλλία, την Ολλανδία, την Ιταλία, την Τσεχία κλπ.

 

 

 

 

Στην χώρα μας υπάρχει μια «ιδιαιτερότητα». Οι αντιδράσεις είναι – ακόμη– μέτριες σε μαζικό επίπεδο και τα πλατιά λαϊκά στρωματά με την «θάλασσα» της Μικροαστικής/Μεσαίας (λεγόμενης) Τάξης δεν εκδηλώνουν τουλάχιστον φανερά, την δυσαρέσκειά τους για την αφόρητη ακρίβεια που τους στοχοποιεί καθημερινά και την έκρηξη των λογαριασμών ενέργειας. Όσο για την Κυβέρνηση, παρόλη την φθορά της οι επίσημες σφυγμομετρήσεις την κατατάσσουν πρώτη (ακόμη) με τον ελληνικό λαό να έχει μετατραπεί οικονομικά σε «επιδοματούχο», κοινωνικά να έχει καθοδική πορεία, ψυχολογικά να έχει παραιτηθεί (σε μεγάλο βαθμό), πολιτικά σε ανώριμο να τολμήσει ριζικές λύσεις των προβλημάτων, ιδεολογικά σε Αμερικανοποιημένο χειροκροτητή και «δυτικομανή της κακιάς ώρας» και –σε τελική ανάλυση– σε έναν πλήρη «ιδιώτη» με την αρχαιοελληνική έννοια δηλαδή σε έναν «πολίτη» που χρήζει τιμωρίας (σύμφωνα με τους πρωτοπόρους Αρχαίους Αθηναίους) γιατί σε μια τραγικά εξελισσόμενη πεισιθανάτια Ελλάδα, ο Νεοέλληνας σε αρκετά μεγάλα ποσοστά υποκύπτει στις σειρήνες των Κυβερνώντων που με αήθεις ρεβεράντζες και απερίγραπτη επιδαψίλευση «παροχών» της πλέον γελοίας μορφής, κοιτάει με γουρλωμένα μάτια τα Fuel Pass και τα Food Pass λησμονώντας ακόμα και την απλή αριθμητική. Πάνω στην οικονομική του απελπισία, ξεχνά πως όταν του έχουν πάρει από την τσέπη του 1000 ευρώ και του επιστρέφουν τα 50 ή 100 αυτό δεν ονομάζεται «παροχή» αλλά κλοπή. Με κ κεφάλαιο.

 

 

 

 

Ταυτόχρονα, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (Μέσα Μαζικής Κρετινοποίησης ή Διαστρέβλωσης, διαλέγετε εσείς ό,τι νομίζετε) των Ολιγαρχών που είναι Εφοπλιστές, «Πετρελαιάδες» των μεγάλων Διυλιστηρίων, πρόεδροι ΠΑΕ και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε, «κανοναρχούν» τον εγκέφαλο των μεγάλων μαζών ελληνικού λαού με σήριαλ χαμηλής αισθητικής και μετριοπαθής υποκριτικής τέχνης, εκπομπές προώθησης «μοντέλων» (!), ψυχαγωγικές εκπομπές για την χωματερή, ταινίες Αμερικάνικης κοπής – κατά 90%– όπου ο «κακός» είναι ο Ρώσος ή ο Σέρβος, ο «τρομοκράτης» ο Άραβας και ο «καλός ανθρωπιστής» (εννοείται) είναι πάντα ο Αμερικανός. Παράλληλα, προωθούνται εκπομπές όπου η «παροχολογία» κάνει πασαρέλα και οι διεθνείς αναλύσεις, ειδικότερα για τον πόλεμο στην Ουκρανία, αναλύονται από ασχέτους, ανθυποάσχετους και υποάσχετους που εκνευρίζουν τον εγκέφαλό μας με δόση «κρετίνης» συνοδευόμενο με συμπληρώματα φαρμάκου «Ουκρανιζόλης» και «Ρωσο/Φοβέξ». Το συμπέρασμα που καταλήγουν, υποχρεωτικά σχεδόν με χαμόγελα ικανοποίησης και αυταρέσκειας, είναι πανομοιότυπο, κατά 95% «Οι Ρώσοι «ηττώνται» και τρέχουν σαν τον Μπαγκς Μπάνυ ως την Ανταρκτική για να σωθούν, οι δε Ουκρανοί, με αποφασιστικότητα, στιβαρότητα που θυμίζει Συλβέστερ Σταλλόνε του 1980 και «σιδηρά πυγμή» τύπου Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ, κυνηγούν τους θρασύδειλους Ρώσους, ελευθερώνουν την «πατρίδα» τους, (δεχόμενοι ταυτόχρονα το «Βραβείο Δημοκρατίας» στην Αθήνα από τον Δήμαρχο και την Προέδρο Δημοκρατίας κ. Σακελλαροπούλου που πάντα και ανελλιπώς ασχολείται με καίρια θέματα της Παγκόσμιας Γεωστρατηγικής  όμως αυτή η «πατρίδα» των Ουκρανών κάποτε ήταν η κοιτίδα των Ρώσων αλλά αυτό είναι μια «ενοχλητική λεπτομέρεια», προφανώς έργου «πουτινικού δακτύλου» – και φυσικά όλοι είμαστε «μια χαρά» προς δόξα της Αμερικής που μας «έσωσε από τον κομμουνισμό πριν 70 χρόνια» και σήμερα μας προστατεύει από την «Ρωσική βαρβαρότητα» και την Τουρκική επιθετικότητα.

 

 

 

 

To ερώτημα δεν είναι «Μα ποιοι ηλίθιοι τα πιστεύουν όλα αυτά;» αλλά για ποιο λόγο ένας σεβαστός αριθμός Νεοελλήνων συμπατριωτών μας πιστεύουν όλα τα παραπάνω. Συνοπτικές ερμηνείες.

 

 

 

 

Διαρκής, επεξεργασμένη και διάχυτη «Αμερικανοποίηση» του ελληνικού λαού 73 χρόνια μετά τον εμφύλιο. Αμερικάνικες ταινίες κατά χιλιάδες, μουσική της σειράς που απευθύνεται στη «ψυχαγωγική» διάθεση ειδικότερα της νεολαίας, ενδυμασία και μαζικά καταναλωτικά προϊόντα, οικονομική αποικιοποίηση και στρατιωτική εξάρτηση συν την πλύση εγκεφάλου, ειδικότερα της Ιδιωτικής τηλεόρασης τα τελευταία 33 χρόνια, προσθέτοντας ταυτόχρονα και την άνευ προηγουμένου οικονομική καταστροφή της χώρας και πλατιών μαζών Νεοελλήνων – χάθηκε το 27% του ΑΕΠ, μια σύγκριση μόνο με περιόδους πολέμου– αφού μείωσε την οικονομική δυνατότητα του κόσμου για «ψυχαγωγία έξω από το σπίτι», αν δε προσθέσουμε και τα Λοκντάουν των τελευταίων 2,5 ετών με τον πληθυσμό κλεισμένο στο σπίτι και άμεσα η έμμεσα υποχρεωμένο να βλέπει τηλεόραση με μπόλικο καταιγισμό «καταγγελιών για παρενόχληση», ψευδών ή αληθινών, άφθονη Πισπιριγκειάδα με ταυτόχρονα «μαθήματα Υψηλής Τέχνης» για το «Ποιος χώρισε και με ποια», «Ποια παντρεύτηκε με θρησκευτικό γάμο κάνοντας γλέντι στη Σαντορίνη», «ποια σηκώθηκε απο την ξαπλώστρα και έπεσε όλο το Instagram από την ομορφιά της» και φυσικά (για να μην ξεχνιόμαστε.. ), ποιος Gay δήλωσε πως «Είμαι καλή αδελφή και πετυχημένη» αλλά και «ποιος (πάλι) Gay χώρισε» κάνοντας συγκινητικές δηλώσεις στα Μήντια και δημιουργώντας μας κλίμα «ενσυναίσθησης για τον μεγάλο του καημό» (!), τότε καταλαβαίνουμε «που πάμε». Δεν χρειάζεται βέβαια να μιλήσουμε για την απίστευτη κακοποίηση της γλώσσας μας όταν η κορασίδα, δεσποινίς, νεανίας ή εύελπις νέος, μιλάει όχι ελληνικά αλλά Greeklish και μάλιστα με Αμερικανική προφορά ! Αρνούμενη έτσι την Ελληνική την οποία ουσιαστικά δεν γνωρίζουν μολονότι αποτελεί την «Μητέρα των γλωσσών» ! Έχει λοιπόν «κατασκευαστεί» τα τελευταία 30 χρόνια μια γενιά όχι αμόρφωτων αλλά αγράμματων – αμόρφωτοι με πτυχίο – που δεν είναι απλώς «ανιστόρητοι» ή «αγεωγράφητοι» αλλά «άλαλοι» γιατί δεν γνωρίζουν την μητρική τους γλωσσά, αμερικανίζουν με γελοίο τρόπο και όταν «αποκτούν και κάποιο επίπεδο» δυτικίζουν και καμώνονται τον «δυτικό» σε μια χώρα Μεσογειακή, Βαλκανική και Ασιατική. Είναι κωμικό και γελοίο να «παριστάνεις κάτι που δεν είσαι» και είναι αξιολύπητο και αξιοθρήνητο να είσαι ο υποτελής δούλος που «πανηγυρίζει μαζί με τον αφεντικό του» και μάλιστα αισθάνεται και πολύ ευδιάθετος.

 

 

 

 

Δεν χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι παραπάνω. Υπάρχουν λύσεις ; Εννοείται. Παντού και πάντα υπάρχουν λύσεις. Μερικές κινήσεις ; Αλλαγή καναλιών επί το ποιοτικότερο υπάρχουν και μικρά αξιόλογα κανάλια, περιορισμός της Τηλεόρασης, επιστροφή του καλού βιβλίου και της πραγματικής μόρφωσης και καλλιέργειας, καλές επιλογές ταινιών και θεατρικών έργων (όποτε και αν μπορούμε) και φυσικά πολύ καλύτερη ενημέρωση και «παθητική στάση απέναντι στην καθημερινή πλύση εγκεφάλου». Ενημέρωση, πληροφορίες και μόρφωση υπάρχουν όμως χρειάζεται αναζήτηση και τόλμη να αλλάξουμε τους εαυτούς μας πριν «τολμήσουμε να αλλάξουμε τα πράγματα». Το τελευταίο και βασικότερο ; Περισσότερη συμμετοχή στα κοινά και όχι απλώς «ιδιώτες που κλαίνε τη μοίρα τους». Αλλιώς θα παραμείνουμε «Ιδιώτες». Γνωρίζετε ποια λέξη πηγάζει απο το αρχαιοελληνικό «Ιδιώτης» ; Η Αγγλική Idiot που σημαίνει ηλίθιος. Εμείς διαλέγουμε που θέλουμε να ανήκουμε !