ΠΩΣ Η CIA ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΗΝ ΕΕ

  

Πώς η CIA δημιούργησε την ΕΕ

Έρικ Ζούσε

Οι λεπτομέρειες παρέχονται σε μια εξαντλητική βιογραφία 1.000 σελίδων του Jean Monnet από τον Éric Roussel , η οποία δημοσιεύτηκε μόνο στη Γαλλία το 1996, και η οποία φαίνεται να έχει καταργηθεί με επιτυχία. Δεν έχει μεταφραστεί ποτέ και δεν έχει κριτικές ακόμη και στο Amazon . Ωστόσο, ο Ambrose Evans-Pritchard της βρετανικής εφημερίδας Telegraph παρείχε μερικές από τις βασικές πληροφορίες από αυτήν. Επιπλέον, το 2003 The Hidden Hand του Richard J. Aldrich παρέχει επίσης βασικές λεπτομέρειες, όπως το ρητό του Aldrich, στη σελίδα 366, σχετικά με την Αμερικανική Επιτροπή για μια Ενωμένη Ευρώπη:

Η ACUE, περισσότερο από κάθε άλλη αμερικανική οργάνωση μετώπου του Ψυχρού Πολέμου, ήταν ένα άμεσο πλάσμα των κορυφαίων φώτων της CIA. Πράγματι, ήταν τόσο γεμάτο με διάσημα πρόσωπα της CIA που το «μέτωπό» του ήταν πολύ λεπτό. Τα πρώτα του χρόνια φαινόταν να είχαν σχηματίσει κάτι σαν εργαστήριο για μορφές όπως ο [Bill] Donovan, [Allen] Dulles, [Walter] Bedell Smith και [Tom]Braden, πριν προχωρήσουν σε άλλα έργα στα μέσα της δεκαετίας του 1950. Κατά τη διάρκεια των πρώτων τριών ετών λειτουργίας του, 1949-51, το ACUE έλαβε 384.650 $, τα περισσότερα διασκορπισμένα στην Ευρώπη. Αυτό ήταν ένα μεγάλο ποσό, αλλά από το 1952 η ACUE άρχισε να ξοδεύει τέτοια ποσά ετησίως. Ο συνολικός προϋπολογισμός για την περίοδο 1949-60 ανήλθε σε περίπου 4 εκατομμύρια δολάρια. Καθώς η ποσότητα του χρήματος που ρέει πέρα ​​από τον Ατλαντικό άρχισε να αυξάνεται, η ACUE άνοιξε ένα τοπικό γραφείο στο Παρίσι για να παρακολουθεί πιο στενά τις ομάδες που είχαν λάβει επιχορηγήσεις. Μέχρι το 1956, η πλημμύρα αυξημένης χρηματοδότησης προκαλούσε φόβους μεταξύ των Διευθυντών του ACUE ότι το έργο του θα εκτεθεί δημόσια. …

Η αναδυόμενη Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) και η αυξανόμενη δυτική κοινότητα πληροφοριών αλληλεπικαλύπτονταν σε σημαντικό βαθμό. Αυτό υπογραμμίζεται από τη δημιουργία της Ομάδας Bilderberg, ενός άτυπου και μυστικοπαθούς διατλαντικού συμβουλίου βασικών υπευθύνων λήψης αποφάσεων [εκπροσώπων των δισεκατομμυριούχων που έλεγχαν διεθνείς εταιρείες των ΗΠΑ και των συμμάχων των ΗΠΑ]. Η Bilderberg ιδρύθηκε από τον Joseph Retinger και τον πρίγκιπα Bernhard της Ολλανδίας το 1952 ως απάντηση στην άνοδο του αντιαμερικανισμού στην Ευρώπη. … Ο Retinger εξασφάλισε υποστήριξη από τους Averell Harriman, David Rockefeller και Walter Bedell Smith. Ο σχηματισμός της αμερικανικής πτέρυγας του Bilderberg ανατέθηκε στον αρχηγό ψυχολογικού πολέμου του Eisenhower, CD Jackson, και η χρηματοδότηση για την πρώτη συνάντηση, που πραγματοποιήθηκε στο Hotel de Bilderberg στην Ολλανδία το 1954, παρασχέθηκε από τη CIA.

Τα κεφάλαια για αυτές τις επιχειρήσεις της CIA προέρχονταν όχι μόνο από το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, αλλά από ιδιωτικές πηγές, τους υπερπλούσιους της Αμερικής και, επίσης, από οργανωμένους γκάνγκστερ, όπως αποκαλύφθηκε στο κλασικό του 1998 από τους Alexander Cockburn και Jeffrey St. Clair, Whiteout: The CIA, Ναρκωτικά και Τύπος. Αυτή η εξωχρηματιστηριακή χρηματοδότηση προέρχεται από τους βασιλιάδες ναρκωτικών σε όλο τον κόσμο, ως χρήματα προστασίας, τα οποία είναι απαραίτητα για τη διατήρηση της επιχείρησής τους. Έτσι, η ΕΕ τροφοδοτήθηκε οικονομικά από όλες αυτές τις πηγές και, βασικά, ήταν μια επιχείρηση δωροδοκίας (για να καταλήξει να φέρει τους «σωστούς» ανθρώπους στο κοινοβούλιο της ΕΕ, κ.λπ.), εκτός από τη λήψη κεφαλαίων από ό,τι θα μπορούσε να θεωρούνται ιδεαλιστές φιλάνθρωποι δωρητές (γιατί το όνειρο μιας ενωμένης Ευρώπης είχε προηγηθεί εδώ και πολύ καιρό της βρώμικης εκδοχής της που δημιούργησε η CIA για τους Ευρωπαίους). Η ΕΕ ήταν μια επιχείρηση Ψυχρού Πολέμου, από την αρχή. Αν και ο Ψυχρός Πόλεμος υποτίθεται ότι ήταν ιδεολογικός, ήταν στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα μιας απόφασης που έλαβε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Σ. Τρούμαν στις 26 Ιουλίου 1945., προκειμένου οι ΗΠΑ μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο να επιτύχουν, τελικά, την πρώτη παγκόσμια αυτοκρατορία που καλύπτει όλο τον κόσμο. Η ΕΕ σχεδιάστηκε για να εξυπηρετεί τις πολιτικές πτυχές αυτού, και το ΝΑΤΟ τις στρατιωτικές πτυχές, για τους Ευρωπαίους «συμμάχους» της Αμερικής (τα ευρωπαϊκά έθνη υποτελή της Αμερικής). Ο στόχος ήταν η Σοβιετική Ένωση ( στη συνέχεια μόνο η Ρωσία ) να περικυκλωθεί από εχθρούς, έτσι ώστε, σε τελική ανάλυση, οι ΗΠΑ και οι «σύμμαχοί» τους να προσφέρουν στην ΕΣΣΔ «μια συμφωνία που δεν μπορούν να αρνηθούν». Αυτή η συμφωνία (πολύ κατάλληλη για να προέλθει από μια επιχείρηση διεθνών συμμοριών όπως το America's Deep State) θα ενταχθεί στην αμερικανική αυτοκρατορία, με όρους που καθορίζονται αποκλειστικά από την κυβέρνηση των ΗΠΑ — είτε αυτή, είτε αλλιώς κατάκτηση. Τότε, το ίδιο θα γινόταν και στην Κίνα. 

Ο Pritchard εξέδωσε δύο σημαντικά άρθρα σχετικά με αυτό, το πρώτο ήταν στις 19 Σεπτεμβρίου 2000 «Ευρω-ομοσπονδιακοί που χρηματοδοτήθηκαν από αρχηγούς κατασκόπων των ΗΠΑ» :

ΑΠΟΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΕΝΑ αμερικανικά κυβερνητικά έγγραφα δείχνουν ότι η κοινότητα των πληροφοριών των ΗΠΑ διεξήγαγε μια εκστρατεία τη δεκαετία του '50 και του '60 για να οικοδομήσει ώθηση για μια ενωμένη Ευρώπη. Χρηματοδότησε και διηύθυνε το ευρωπαϊκό φεντεραλιστικό κίνημα. … Ένα υπόμνημα, με ημερομηνία 26 Ιουλίου 1950, δίνει οδηγίες για μια εκστρατεία για την προώθηση ενός ολοκληρωμένου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Υπογράφεται από τον στρατηγό William J Donovan, επικεφαλής του Αμερικανικού Γραφείου Στρατηγικών Υπηρεσιών εν καιρώ πολέμου, πρόδρομο της CIA.

Τα έγγραφα βρέθηκαν από τον Joshua Paul, ερευνητή στο Πανεπιστήμιο Georgetown στην Ουάσιγκτον. Περιλαμβάνουν αρχεία που κυκλοφόρησαν από τα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ. Το κύριο εργαλείο της Ουάσιγκτον για τη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής ατζέντας ήταν η Αμερικανική Επιτροπή για μια Ενωμένη Ευρώπη, που δημιουργήθηκε το 1948. Πρόεδρος ήταν ο Ντόνοβαν, φαινομενικά ιδιώτης δικηγόρος μέχρι τότε.

Αντιπρόεδρος ήταν ο Allen Dulles, ο διευθυντής της CIA στη δεκαετία του '50. Το διοικητικό συμβούλιο περιελάμβανε τον Walter Bedell Smith, τον πρώτο διευθυντή της CIA, και έναν κατάλογο πρώην προσωπικοτήτων και αξιωματούχων του OSS που μετακινήθηκαν μέσα και έξω από τη CIA. Τα έγγραφα δείχνουν ότι η ACUE χρηματοδότησε το Ευρωπαϊκό Κίνημα, τη σημαντικότερη ομοσπονδιακή οργάνωση στα μεταπολεμικά χρόνια. Το 1958, για παράδειγμα, παρείχε το 53,5 τοις εκατό των κεφαλαίων του κινήματος.

Η European Youth Campaign, ένας βραχίονας του Ευρωπαϊκού Κινήματος, χρηματοδοτήθηκε και ελέγχονταν εξ ολοκλήρου από την Ουάσιγκτον. Ο Βέλγος σκηνοθέτης, Baron Boel, λάμβανε μηνιαίες πληρωμές σε ειδικό λογαριασμό. Όταν ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Κινήματος, ο γεννημένος στην Πολωνία Τζόζεφ Ρέτινγκερ, χαλινάρισε σε αυτόν τον βαθμό αμερικανικού ελέγχου και προσπάθησε να συγκεντρώσει χρήματα στην Ευρώπη, τον επέπληξαν γρήγορα.

Οι ηγέτες του Ευρωπαϊκού Κινήματος — ο Ρέτινγκερ, ο οραματιστής Ρόμπερτ Σούμαν και ο πρώην πρωθυπουργός του Βελγίου Paul-Henri Spaak — αντιμετωπίστηκαν όλοι ως μισθωμένοι από τους Αμερικανούς χορηγούς τους. Ο ρόλος των ΗΠΑ αντιμετωπίστηκε ως μυστική επιχείρηση. Η χρηματοδότηση του ACUE προήλθε από τα ιδρύματα Ford και Rockefeller καθώς και από επιχειρηματικούς ομίλους με στενούς δεσμούς με την κυβέρνηση των ΗΠΑ.

Στη συνέχεια, στις 27 Απριλίου 2016, έβαλε πανό «Η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν πάντα ένα έργο της CIA, όπως ανακαλύπτουν οι Brexiteers» και ανέφερε:

Ήταν η Ουάσιγκτον που οδήγησε την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση στα τέλη της δεκαετίας του 1940 και τη χρηματοδότησε κρυφά υπό τις κυβερνήσεις Τρούμαν, Αϊζενχάουερ, Κένεντι, Τζόνσον και Νίξον. … Οι ΗΠΑ βασίζονται στην ΕΕ από τότε ως άγκυρα των αμερικανικών περιφερειακών συμφερόντων παράλληλα με το ΝΑΤΟ. …

Είναι περίεργο το γεγονός ότι αυτή η βασική μελέτη 1000 σελίδων βρήκε μόνο έναν γαλλόφωνο εκδότη.[Αυτό είναι το βιβλίο του Eric Roussel, Jean Monnet . Το άρθρο της γαλλικής Wikipedia για τον Roussel λέει «En 1995, il écrit une biographie consacrée à Jean Monnet2 qui reçoit le prix de l'Essai de l'Académie française, le prix Guizot, et le prix européhistoire de l». Παρά όλα αυτά τα βραβεία, το έργο είναι ελάχιστα γνωστό, ακόμη και στη Γαλλία.] Ούτε πολλοί γνωρίζουν αποχαρακτηρισμένα έγγραφα από τα αρχεία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που δείχνουν ότι οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ χρηματοδότησαν κρυφά το ευρωπαϊκό κίνημα για δεκαετίες και εργάστηκαν επιθετικά στα παρασκήνια για να πιέσουν Βρετανία στο έργο. …

[Η CIA] αντιμετώπισε ορισμένους από τους «ιδρυτές πατέρες» της ΕΕ ως μισθωτούς και τους εμπόδισε ενεργά να βρουν εναλλακτική χρηματοδότηση που θα είχε σπάσει την εξάρτηση από την Ουάσιγκτον. … Το αμερικανικό «βαθύ κράτος» ήταν μέχρι το λαιμό του. …

Δεδομένου ότι αυτή η εφημερίδα (όπως όλα τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης στις ΗΠΑ και στα υποτελή έθνη τους) είναι και νεοφιλελεύθερη και νεοσυντηρητική, ο Πρίτσαρντ ενέκρινε όλα αυτά. Το έκανε λέγοντας: «Δεν υπάρχει τίποτα ιδιαίτερα κακό σε αυτό. Οι ΗΠΑ ενήργησαν οξυδερκώς στο πλαίσιο του Ψυχρού Πολέμου. Η πολιτική ανασυγκρότηση της Ευρώπης ήταν μια μεγάλη επιτυχία». Ωστόσο, προφανώς, δεν μπορεί να υπάρξει αυθεντική δημοκρατία σε ένα έθνος που κυβερνάται μέσω της εξαπάτησης του κοινού του. Ούτε οποιαδήποτε δημοκρατία μπορεί να είναι αυτοκρατορία, είτε το ίδιο το ιμπεριαλιστικό έθνος, είτε ένα από τα υποτελή έθνη του, γιατί αυτό είναι απλώς ένας κανόνας «βαθιάς πολιτείας», στα παρασκήνια, από τους δισεκατομμυριούχους του — είναι αριστοκρατία και όχι δημοκρατία, που βασιλεύει εκεί. Αν και όλα τα μεγάλα ειδησεογραφικά μέσα της χώρας θα υποστηρίξουν την αριστοκρατία — αφού όλα θα ανήκουναπό την αριστοκρατία — όποιος την αποκαλεί «δημοκρατία» είναι προφανώς είτε ανόητος είτε ψεύτης, γιατί ένα τέτοιο έθνος είναι ακριβώς το αντίθετο της δημοκρατίας: είναι αριστοκρατία.

Επιπλέον, αυτή η «βρυχηθής επιτυχία» που εγκωμιάστηκε από τον Πρίτσαρντ, εξαρτιόταν από το ότι οι ΗΠΑ δωροδόκησαν τους δυτικοευρωπαίους ηγέτες με χρήματα από τη βοήθεια για την ανοικοδόμηση του Σχεδίου Μάρσαλ για τις χώρες τους, υπό τον όρο της συμμαχίας τους με τις ΗΠΑ ενάντια στη Σοβιετική Ένωση. Οι φορολογούμενοι των ΗΠΑ χρηματοδότησαν την ανοικοδόμηση αυτών των χωρών. Και οι ιδιοκτήτες των Lockheed, Exxon και άλλων διεθνών εταιρειών των ΗΠΑ, επωφελήθηκαν επίσης πάρα πολύ από τις διευρυμένες αγορές τους. αλλά όλοι οι σύμμαχοι της Ρωσίας απαγορεύτηκε να λάβουν οποιαδήποτε βοήθεια από τις ΗΠΑ για την ανοικοδόμηση, αν και η Σοβιετική Ένωση ήταν το έθνος που ήταν το κύριο υπεύθυνο για την ήττα του Χίτλερ και το οποίο υπέστη τις περισσότερες απώλειες και καταστροφές στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Έτσι: η κυβέρνηση των ΗΠΑ στρίμωξε την ίδια τη χώρα που είχε κάνει τα περισσότερα για να νικήσει τον Χίτλερ.

Να πώς η ΕΕ ευχαρίστησε τη Ρωσία για αυτό: κατηγορώντας τη Ρωσία, μαζί με τη ναζιστική Γερμανία, ότι ήταν εχθρός τους κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο της ΕΕ που δημιουργήθηκε από το καθεστώς των ΗΠΑ ψήφισε στις 19 Σεπτεμβρίου 2019 ένα ψήφισμα που καταδικάζει τόσο τον Χίτλερ όσο και τον Στάλιν για την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το οποίο είναι ψέμα — και ιδιαίτερα εξωφρενικό, δεδομένου ότι η Σοβιετική Ένωση έκανε περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη χώρα να νικήσει τον Χίτλερ και να επιτρέψει σε όλες αυτές τις χώρες να μην ελέγχονται τώρα από ένα ναζιστικό καθεστώς . (Λίγο αφότου δημοσίευσα αυτό το άρθρο, ένα άλλο, του Max Parry , κατέληξε ανεξάρτητα στο ίδιο συμπέρασμα: ότι η ΕΕ είναι φασιστική.) Αυτό το ψήφισμα για το μεγάλο ψέμα, το οποίο ενέκρινε το Κοινοβούλιο της ΕΕ στις 19 Σεπτεμβρίου 2019, έλεγε ότι 

λαμβάνοντας υπόψη ότι έχει γίνει σύνηθες φαινόμενο η Ρωσία να αρνείται την ευθύνη και να κατηγορεί τις εχθροπραξίες στη Δύση στην επίσημη ρητορική της, δημιουργώντας μια αξιόπιστη βάση προπαγάνδας στην οποία μπορεί να βασιστεί για να δικαιολογήσει την περιφρόνηση του διεθνούς δικαίου και να συνεχίσει την επιθετικότητά της κατά των χωρών της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης· [η ΕΕ]

1. Τονίζει ότι ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο πιο καταστροφικός πόλεμος στην ιστορία της Ευρώπης, προκλήθηκε από τη διαβόητη ναζιστική-σοβιετική συνθήκη μη επίθεσης της 23ης Αυγούστου 1939, που ονομάζεται επίσης Σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ, και τα μυστικά πρωτόκολλά της, που επέτρεψαν δύο ολοκληρωτικά καθεστώτα που μοιράζονταν τον στόχο της παγκόσμιας κατάκτησης να χωρίσουν την Ευρώπη σε δύο ζώνες επιρροής. 

Η πραγματική ιστορία είναι: ο Στάλιν παρακαλούσε το Ηνωμένο Βασίλειο να συμμαχήσει με τη Σοβιετική Ένωση για να νικήσει τον Χίτλερ. και, αφού τον σνομπάρουν κάθε φορά , ενώθηκαν με τον Χίτλερ για να αποτρέψουν μια αναμενόμενη εισβολή του Χίτλερ κατά της Σοβιετικής Ένωσης. Ήταν μια πράξη απελπισίας από τον Στάλιν, που του επιβλήθηκε από το Ηνωμένο Βασίλειο . Και, τώρα, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους ξαναγράφουν την «ιστορία» για να κάνουν τη Σοβιετική Ένωση εχθρό τους κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αντί για τον σωτήρα τους - όπως ήταν στην πραγματικότητα.

Οι ΗΠΑ, κατά μία έννοια, έχουν υιοθετήσει όχι μόνο πολλούς «πρώην» Ναζί, αλλά τον μανδύα του γερμανικού ναζισμού — όχι όσον αφορά τους Εβραίους, αλλά όσον αφορά τη Ρωσία και την παγκόσμια κατάκτηση γενικότερα: η Αμερική είναι το κορυφαίο επιθετικό και ιμπεριαλιστικό έθνος στον κόσμο. Η ΕΕ είναι ένα σημαντικό μέρος αυτής της επιχείρησης και επομένως εξισώνει τώρα τη Ρωσία με τον ναζισμό αντί να έχει κατακτήσει τους Ναζί. Ως εκ τούτου, οι αυθεντικοί Ευρωπαίοι δημοκράτες θα εγκαταλείψουν τις συμμαχίες με τις ιμπεριαλιστικές ΗΠΑ και θα αναγνωρίσουν —και θα τιμήσουν το γεγονός— ότι η Ρωσία είναι ένα σημαντικό μέροςτης Ευρώπης, και ήταν η κύρια πηγή της νίκης κατά του ναζισμού. Μόνο τότε θα τελειώσει τελικά ο Ψυχρός Πόλεμος, τον οποίο ξεκίνησε ο Τρούμαν και τον οποίο συνεχίζουν ο Τζορτζ Χέρμπερτ Γουόκερ Μπους και οι διάδοχοί του. Και, εγκαταλείποντας τη φασιστική αυτοκρατορία των ΗΠΑ, οι Ευρωπαίοι θα σπάσουν επιτέλους την πλάτη του ιμπεριαλισμού. και, ίσως, τελικά να εδραιωθεί αυτό που ήταν το όνειρο του FDR, ενός πραγματικά ουσιαστικού ΟΗΕ

Όλα αυτά επιστρέφουν στο σχέδιο που αναφέρθηκε για πρώτη φορά στην έκδοση του 1877 της Διαθήκης που γράφτηκε από τον ρατσιστικά Άγγλο αριστοκράτη και υπέρμαχο του αγγλικού ιμπεριαλισμού, Cecil Rhodes . Το σχέδιο ήταν η Αγγλία να ανακαταλάβει τις ΗΠΑ με ανατρεπτικά μέσα και στη συνέχεια να χρησιμοποιήσει την ισχύ των ΗΠΑ για να επεκτείνει την αυτοκρατορία ΗΠΑ-ΗΒ σε όλο τον κόσμο. Η ανάληψη του ελέγχου της Ευρώπης θα ήταν ένα σημαντικό βήμα. Υπάρχει μια καλή συνοπτική παρουσίαση, στον Ιστό, αυτού του ιστορικού του Deep State στο Monnet, με τίτλο «Η Νέα Παγκόσμια Τάξη και η Ευρωπαϊκή Ένωση». Τουλάχιστον σε γενικές γραμμές, ο Ρόδος φαίνεται ότι τα είδε όλα να έρχονται, και δημιούργησε πολύ επιδέξια το Rhodes Trust και (λιγότερο άμεσα) άλλους οργανισμούς, για να το πετύχει. Είναι σαν να ήταν ένας σούπερ-μάστορας σκακιστής στην παγκόσμια πολιτική σκακιέρα και το κοινό είναι απλά πιόνια της παγκόσμιας αριστοκρατίας που οργάνωσε στα τέλη του 1800.

 (moderndiplomacy-eu.]

Έρικ ΖούσεΤο νέο βιβλίο του ερευνητή ιστορικού Eric Zuesse, AMERICA'S EMPIRE OF EVIL: Hitler's Posthumous Victory, and Why the Social Sciences Need to Change, αναφέρεται στο πώς η Αμερική κατέλαβε τον κόσμο μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο για να τον υποδουλώσει σε δισεκατομμυριούχους των ΗΠΑ και των συμμάχων. Τα καρτέλ τους αποσπούν τον παγκόσμιο πλούτο ελέγχοντας όχι μόνο τα «ειδησεογραφικά» μέσα ενημέρωσης αλλά και τις κοινωνικές «επιστήμες» — εξαπατώντας το κοινό.

https://amethystosbooks.blogspot.com