ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΣΙΜΟ
- E. Κύριε Λάε, πώς σχολιάζετε τον πόλεμο που συνεχίζεται στην Ουκρανία και περιβάλλεται από πληροφοριακή σύγχυση στην Ευρώπη και την Ελλάδα;
Α. Κατ’ αρχάς, θα ήθελα να πω ότι είναι στην ανθρώπινη φύση να συνηθίζουμε τα γεγονότα της ζωής, τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά. Στη δεκαετία του 1970, εθιστήκαμε στο σεξ. Αυτό που ήταν ένα απαγορευμένο αντικείμενο επιθυμίας έγινε κοινοτοπία και αδιαφορία. Χάσαμε την αίσθηση της φαντασίας, περιορίζοντας τα πάντα σε μια καθαρά υλική και μηχανική πράξη. Αυτό θα συμβεί και με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Σήμερα τρομοκρατούμαστε στη θέα σκηνών βίας, αύριο θα είμαστε αδιάφοροι. Σε αυτό το θέατρο της ζωής, αυτό που βλέπω είναι μια βαβέλ πληροφοριών που βασίζεται στην προπαγάνδα και των δύο πλευρών του πολέμου και στον αχαλίνωτο συναισθηματισμό. Η λογική φαίνεται να έχει καταπνιγεί. Αυτό, μάλιστα, θεωρώ ως το μεγαλύτερο πρόβλημα.
Ε. Σύμφωνα με τη λογική, την οποία επικαλείστε, τι θα έπρεπε να γίνει;
Α. Πρώτα απ’ όλα, βγείτε από τον λαβύρινθο της καθημερινότητας και κάντε έναν απολογισμό της κατάστασης αναζητώντας τις αιτίες των γεγονότων που αναστατώνουν τον πλανήτη. Θα φτιάξω έναν κατάλογο.
- Η Ουκρανία, η Γεωργία και η Μολδαβία δηλώνουν ότι θα υποβάλουν επίσημα αίτηση ένταξης στην Ευρώπη και το ΝΑΤΟ.
- Ο Πούτιν συγκεντρώνει στρατεύματα στα σύνορα της Ουκρανίας για κοινές ασκήσεις με τη Λευκορωσία. Ζητά από τους προέδρους της Ουκρανίας, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ να δηλώσουν επίσημα ότι θα αναβάλουν την είσοδο της Ουκρανίας στην ΕΕ.
- Η απάντηση είναι ομόφωνα αρνητική. Η αιτιολόγησή της είναι ότι ο Ουκρανός πρόεδρος έχει το δικαίωμα να επιλέγει τους συμμάχους του. Πόση υποκρισία κρύβεται πίσω από το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση που επικαλείται εδώ. Κανένας αρχηγός κράτους στην Ευρώπη δεν σκέφτηκε ποτέ την πιθανότητα ο Πούτιν να καταλάβει πραγματικά την Ουκρανία. Γιατί απέτυχε η ικανότητά τους να προβλέψουν αυτό το γεγονός;
- Στις 4 Φεβρουαρίου, ο Βλαντίμιρ Πούτιν και ο Σι Τζινπίνγκ, τρεις εβδομάδες πριν από την εισβολή στην Ουκρανία, υπέγραψαν ένα έγγραφο συνεργασίας το οποίο, σύμφωνα με τον Τζορτζ Σόρος, είναι ισχυρότερο από μια συνθήκη.
- Ο Πούτιν αρχίζει την εισβολή στην Ουκρανία.
- Οι ηγέτες των ευρωπαϊκών κρατών αντιδρούν με μεγάλη ανησυχία και προσπαθούν να μην ερεθίσουν τον Πούτιν, ώστε να μην προκαλέσουν μεγάλη ζημιά στις οικονομίες τους. Αλλά ένα σφύριγμα του Μπάιντεν ήταν αρκετό για να τους βάλει όλους στην ίδια περίφραξη. Τι εξαιρετική ενότητα σκοπού!
- Αρχίζει η παραποίηση της πραγματικότητας. Στον Πούτιν αποδίδεται η στρατηγική του «αιφνιδιαστικού πολέμου». Θα ήθελα να μάθω πότε, πού και με ποιον ο Πούτιν είπε ότι θέλει να διεξάγει αιφνιδιαστικό πόλεμο. Ως συνήθως, μια λανθασμένη ή μη επικυρωμένη προϋπόθεση χρησιμοποιείται για να εξαχθούν λανθασμένες συνέπειες. Ένα από αυτά αφορά την υποτιθέμενη δύναμη της ουκρανικής αντίστασης να εμποδίσει την προέλαση του ρωσικού στρατού. Για να βοηθήσουμε την αντίσταση πρέπει να στείλουμε όπλα. Έτσι, ξεκινώντας από μια μη επικυρωμένη παραδοχή, φτάνει κανείς να δικαιολογήσει την πιο κακή απόφαση των ηγετών μας. Αν δεν καταλάβουν ότι η ειρήνη δεν επιτυγχάνεται με την αποστολή όπλων, κινδυνεύουν να μας σύρουν προς έναν γκρεμό που θα είναι η καταστροφή όλων μας. Γιατί κανείς δεν σκέφτεται ότι η στρατηγική του Πούτιν δεν είναι ο αιφνιδιαστικός πόλεμος αλλά η καθυστέρηση; Ο Πούτιν διαθέτει έναν στρατό που είναι ο καλύτερα προετοιμασμένος και καλύτερα εξοπλισμένος που υπάρχει. Αν ήθελε, θα κατακτούσε την Ουκρανία εν ριπή οφθαλμού. Μια άλλη παραποίηση της πραγματικότητας αφορά την πεποίθηση των ηγετών μας ότι με τις κυρώσεις θα θέσουμε τη ρωσική οικονομία σε κρίση και θα δημιουργήσουμε βαθιά φτώχεια στον ρωσικό λαό, ο οποίος αργά ή γρήγορα θα επαναστατήσει και θα διώξει τον τύραννο. Υπάρχουν δύο πράγματα: είτε οι ανώτατοι ηγέτες της Δύσης αγνοούν την «υπέροχη» εναλλακτική λύση προς τον Πούτιν είτε τη γνωρίζουν και μας την κρύβουν. Και στις δύο περιπτώσεις είναι καταδικαστέοι. Μιλάω για τον «Δρόμο του Μεταξιού», την οικονομική, χρηματοπιστωτική και τεχνολογική πλατφόρμα που έχει προετοιμάσει και υλοποιήσει η Κίνα και στην οποία έχουν ενταχθεί όλες οι χώρες του πλανήτη που βρίσκονται υπό την επιρροή της κινεζικής κυβέρνησης. Πρόκειται για ένα σύστημα, εντελώς ανεξάρτητο από το δυτικό, το οποίο επιτρέπει στα μέλη του να πραγματοποιούν κάθε είδους συναλλαγή χωρίς να προσφεύγουν στο δυτικό τραπεζικό σύστημα. Υποτίθεται ότι το έγγραφο που υπέγραψαν ο Πούτιν και ο Σι στις 24 Φεβρουαρίου περιέχει μια ρήτρα σύμφωνα με την οποία, σε περίπτωση ακραίων δυσκολιών με τη Δύση, η Ρωσία θα γίνει μέρος της κινεζικής πλατφόρμας. Αυτό σημαίνει ότι οι κυρώσεις από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ δεν θα βλάψουν τον Πούτιν, αλλά θα αποτελέσουν κόλαφο για τη Δύση. Στο Συμβούλιο των αρχηγών κρατών μελών της ΕΕ που πραγματοποιήθηκε χθες στις Βρυξέλλες με τη συμμετοχή του προέδρου Μπάιντεν, επιβεβαιώθηκε ομόφωνα η βούληση για αύξηση των κυρώσεων. Θέλουμε πραγματικά να σπρώξουμε τη Ρωσία στα χέρια της Κίνας; Και μετά τι; Παραμένοντας στην τρέχουσα κατάσταση, φαίνεται ότι ο Πούτιν οδηγεί το παιχνίδι. Ως απάντηση στις κυρώσεις, οι οποίες υποτίθεται ότι θα αποδυναμώσουν το ρούβλι, ο Πούτιν απαίτησε ότι η προμήθεια των ρωσικών ενεργειακών πηγών πρέπει να πληρώνεται σε ρούβλια. Η πληρωμή σε ρούβλια ενισχύει το ρούβλι και ακυρώνει τις κυρώσεις. Είναι δυνατόν η Δύση να μην καταλαβαίνει ότι ο Πούτιν είναι αυτός που υπαγορεύει τους κανόνες του παιχνιδιού; Πώς μπορεί κάποιος να πιστεύει ότι ο Πούτιν ξεκίνησε αυτόν τον πόλεμο χωρίς να έχει καλύψει τα νώτα του; Το να παρουσιάζουμε τον Πούτιν ως τον τρελό δικτάτορα που διεξάγει έναν προσωπικό πόλεμο, τον οποίο δεν συμμερίζονται ο λαός και ο στρατός, θα έχει ως τραγική συνέπεια να υποστούμε τα αντίποινά του που θα μας κάνουν όλο και πιο φτωχούς. Αν κοιτάξουμε έξω από την Ευρώπη, βλέπουμε 35 αφρικανικές χώρες που δεν μπορούν πλέον να προμηθεύονται σιτηρά και δημητριακά από την Ουκρανία και τη Ρωσία, οι οποίες καλλιεργούν το 25% της παγκόσμιας παραγωγής, λόγω του πολέμου. Η παραγωγή διακόπτεται και το λιμάνι της Οδησσού δεν είναι βιώσιμο. Η φτώχεια και ο θάνατος προβλέπονται γι’ αυτούς.
Ε. Σύμφωνα με όσα προαναφέρατε, φαίνεται ότι η Κίνα λειτουργεί ως ο κρυφός θεματοφύλακας της επιχείρησης του Πούτιν. Από την άλλη πλευρά, η Κίνα διεξάγει συγχρόνως διάλογο με τη Δύση για την εξεύρεση λύσης στον πόλεμο. Πώς σχολιάζετε αυτή την κατάσταση;
Α. Η Κίνα διαλέγεται αλλά δεν παρεμβαίνει. Μετά από μια ατελείωτη συζήτηση με τον Μπάιντεν, ο Σι είπε ότι ο πόλεμος πρέπει πάντα να αποφεύγεται και ότι είναι καθήκον αυτών που βάζουν τη θηλιά στο λαιμό να την απομακρύνουν. Αναφερόταν φυσικά στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Κίνα ισχυρίζεται ουδετερότητα, αλλά εν τω μεταξύ συνεχίζει να καταλαμβάνει περιοχές που έχουν εγκαταλειφθεί από τις ΗΠΑ. Πριν λίγες ημέρες, ο υπουργός Εξωτερικών της Κίνας πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην κυβέρνηση των Ταλιμπάν στην Καμπούλ για να προτείνει οικονομική, χρηματοπιστωτική και τεχνολογική συνεργασία. Έγινε δεκτή με μεγάλο ενθουσιασμό. Έτσι, το Αφγανιστάν, που ρίχτηκε στην ανθρώπινη κόλαση από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη καθώς κόμιζαν το μήνυμα του φιλελευθερισμού και της δημοκρατίας, έγινε μέρος της πλατφόρμας του «Δρόμου του Μεταξιού». Το ίδιο θα συμβεί και σε άλλες χώρες της περιοχής. Δυστυχώς, η Δύση εξάγει αξίες και δημοκρατία, αλλά στη συνέχεια εγκαταλείπει και απογοητεύει.
Ε. Από τα όσα λέτε, συνάγεται ότι θεωρείτε την Κίνα ως τον ικανότερο διεκδικητή της παγκόσμιας κυριαρχίας. Αυτή η εκτίμησή σας βασίζεται στην οικονομική δύναμη που ασκεί η Κίνα διεθνώς; Αν ναι, τότε πώς σχολιάζετε το γεγονός ότι και η Δύση, ήδη πριν από την Κίνα, χρησιμοποιεί την οικονομική ισχύ για να ελέγχει τις χώρες που βρίσκονται στη σφαίρα επιρροής της;
Α. Αυτό είναι αλήθεια. Αλλά η διαφορά δεν έγκειται στην ίδια την οικονομική δύναμη αλλά στον τρόπο άσκησής της. Στη Δύση, η πολιτική έχει παραχωρήσει τη θέση της στα συμφέροντα ισχυρών οικονομικών ομάδων, οι οποίες, αντί να κάνουν βιομηχανία, κάνουν χρηματοοικονομική κερδοσκοπία. Το αποτέλεσμα είναι ένα ανεξέλεγκτο χάος που περιοδικά δημιουργεί καταστροφικές οικονομικές κρίσεις, με αποτέλεσμα την εξαθλίωση της μεσαίας τάξης. Όλα αυτά ευνοούν την Κίνα, η οποία κυβερνάται από ένα καθεστώς που όχι μόνο επιθυμεί την παγκόσμια ηγεσία, αλλά και διατηρεί την οικονομία υπό τον έλεγχό του. Δεν θα υπάρξει οικονομική κρίση στην Κίνα. Για τη Δύση, ο καπιταλισμός είναι το τέλος. Για την Κίνα, είναι το μέσο. Υπάρχει και μια άλλη διαφορά: η Κίνα πραγματοποιεί επενδύσεις στην Αφρική και τη Λατινική Αμερική και επιτρέπει στις κυβερνήσεις να τις ξεπληρώνουν με πρώτες ύλες, στις οποίες προσφέρει έκπτωση. Καμία τράπεζα στη δυτική πλατφόρμα δεν θα δεχόταν πληρωμή σε πρώτες ύλες. Η Κίνα το κάνει και έτσι καταλαμβάνει τους γεωοικονομικούς χώρους στους οποίους αφήνει κενά η Δύση και αυξάνει την ισχύ της. Παρακαλώ διαβάστε το βιβλίο μου με τίτλο «Πιάνοντας τον Ταύρο από τα Κέρατα: Αιτίες, Συνέπειες και Προοπτικές στην Πολιτειολογία και στην Πολιτική Οικονομία» για μια ολοκληρωμένη και συστηματική διερεύνηση των πολιτικών και οικονομικών προβλημάτων.
Ε. Εξηγήστε μας τη θέση σας αναφορικώς με την προτεραιότητα που έχει η πολιτική έναντι της οικονομίας στην Κίνα.
Α. Η απάντηση βρίσκεται στον Κομφουκιανισμό, ο οποίος είναι μια αντίληψη της ζωής που προϋποθέτει μια μυθική χρυσή εποχή στην αρχή του πολιτισμού, από την οποία η ανθρωπότητα θα παρακμάσει σταδιακά, οδηγώντας στην εποχή του Κομφούκιου, η οποία χαρακτηρίζεται από μια σοβαρή οικονομική, κοινωνική και ηθική κρίση. Για να βγει από αυτή την κρίση, η ανθρωπότητα θα πρέπει να επιστρέψει στο παρελθόν για να αποκαταστήσει την αρχαία χρυσή εποχή. Ποια είναι τα μέσα για την αποκατάστασή της; Η εξάσκηση των αρετών και η άσκηση της μελέτης. Ο Κομφουκιανισμός πιστεύει σε μια άκρως ιεραρχική κοινωνία. Η βελτίωση του ατόμου δεν θεωρείται ποτέ ως αυτοσκοπός ή ως συνάρτηση μιας μεταθανάτιας ανταμοιβής, αλλά πάντα για την ευημερία της κοινωνίας στην οποία ζει το άτομο. Το άτομο συνειδητοποιεί τον εαυτό του για να συνειδητοποιήσει το κράτος. Ακόμη και από αυτή τη σύντομη αναφορά, μπορεί κανείς να δει πόσο ισχυρό ήταν αυτό το ηθικό όραμα της κοινωνίας για τον κινεζικό λαό τα τελευταία 2.500 χρόνια. Αυτό που εμείς οι Δυτικοί δυσκολευόμαστε να κατανοήσουμε είναι ότι ο Κομφουκιανισμός έχει εσωτερικευτεί από τους Κινέζους με βαθιά πεποίθηση. Δεν είναι, όπως στις μονοθεϊστικές θρησκείες των νομαδικών λαών της Μέσης Ανατολής, μια δομή που μπορεί να μην υπάρχει καν και απηχεί υπαρξιακές ανάγκες νομαδικών λαών. Οι Κινέζοι, εκτός από μια μικρή μειοψηφία, δεν βλέπουν τον πρόεδρό τους ως δικτάτορα αλλά ως έναν σοφό και φωτισμένο άνθρωπο που λαμβάνει αποφάσεις για την ευημερία και την ευτυχία τους. Οι Κινέζοι, εκτός από μια μικρή μειονότητα, είναι ευτυχείς να ζουν στη δική τους κοινωνία. Για το λόγο αυτό, υπακούουν στις εντολές που τους δίνονται, όπως η απομόνωση πόλεων με δεκάδες εκατομμύρια κατοίκους. Η πολιτική του κράτους δεν θα παραχωρήσει ποτέ τη θέση της στην οικονομία και τη χρηματοοικονομική, όπως συμβαίνει στη Δύση. Σε αυτό έγκειται η δύναμη της Κίνας. Αυτή η δύναμη είναι που θα της δώσει την παγκόσμια κυριαρχία.
Ε. Ποιες είναι οι εκτιμήσεις σας για την εξέλιξη του πολέμου στην Ουκρανία;
Α. Αυτός ο πόλεμος είναι σαν όλους τους άλλους πολέμους: βία, σφαγές και ανείπωτος πόνος. Σε όσους τροφοδοτούν αυτόν τον παράλογο πόλεμο, τους συμβουλεύω να δουν τις 82 γκραβούρες με τις καταστροφές του πολέμου από τον Ισπανό ζωγράφο Φρανθίσκο Γκόγια. Ας σταματήσουν να λένε ότι στέλνουν όπλα επειδή θέλουν την ειρήνη. Πρόκειται για απαράδεκτη υποκρισία, όπως προειδοποίησε ακόμη και ο Πάπας της Ρώμης. Οι κυβερνήτες μας έχουν καθήκον να βάλουν τέλος στον πόλεμο, αν θέλουν να αποφύγουν τη μείωση πολλών περιοχών της Αφρικής σε μη βιώσιμη φτώχεια, αν θέλουν να αποτρέψουν την οικονομική κατάρρευση της Ευρώπης, αν θέλουν να σταματήσουν τις μαζικές μεταναστεύσεις και αν θέλουν να αποτρέψουν τον εφιάλτη ενός τρίτου παγκόσμιου πολέμου που διαταράσσει τα όνειρά μας. Όλοι δηλώνουν ότι δεν θέλουν έναν ολοκληρωτικό πόλεμο, αλλά κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα συμβεί το παράλογο περιστατικό που θα τον προκαλέσει. Αυτός ο πόλεμος θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί εάν ο πρόεδρος της Ουκρανίας είχε αποδεχθεί το αίτημα του Πούτιν να αναβάλει την είσοδό της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και αν είχε επισήμως παραιτηθεί από την πρόθεση ένταξης στο ΝΑΤΟ. Ο ηθοποιός, που έγινε ήρωας κατά λάθος, αρνήθηκε και η ενωμένη Δύση τον υποστήριξε. Τώρα που ο πόλεμος παράγει φρικαλεότητες, ιδίως στον ουκρανικό λαό, είναι πρόθυμος να κάνει τη δήλωση που προηγουμένως αρνήθηκε. Αλλά ο Πούτιν προφανώς δεν συμφωνεί πλέον και έχει ανεβάσει τον πήχη. Νομίζω ότι ο Πούτιν θέλει να κάνει τη διαίρεση της Ουκρανίας σε δύο μέρη ως προϋπόθεση για τον τερματισμό του πολέμου, με την προσάρτηση του ανατολικού τμήματος στη Ρωσία. Αλλά αυτή η λύση απαιτεί τη συμμετοχή όχι μόνο του Ουκρανού προέδρου αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών. Εν τω μεταξύ, συνεχίζεται ένας υφέρπων πόλεμος φθοράς που θα προκαλέσει τρομερή δυστυχία. Είναι καιρός να επικρατήσει η λογική. https://anastoxasmoi.gr
Τζουλιάνο Ντι Μπερνάρντο, Πρόεδρος της Ακαδημίας των Illuminati (Ρώμη), πρώην Μέγας Διδάσκαλος της Μεγάλης Ανατολής της Ιταλίας, πρώην Μέγας Διδάσκαλος και Ιδρυτής της Κανονικής Μεγάλης Στοάς της Ιταλίας, καθηγητής Επιστημολογίας και Λογικής στο Πανεπιστήμιο του Trento. Έχοντας μακρά και πολύπλευρη συνεργασία με τον Τζουλιάνο Ντι Μπερνάρντο, ο Νικόλαος Λάος θα δημοσιεύσει στα ελληνικά (σε δική του μετάφραση) το σύγγραμμα του Τζουλιάνο Ντι Μπερνάρντο με τίτλο «Το Μέλλον τού Homo Sapiens».
Ο Νικόλαος Λάος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1974. Είναι ένας κοινωνικός διανοούμενος με σπουδές στα μαθηματικά, στη φιλοσοφία, στην πολιτική οικονομία και στη νοοπολιτική. Εξέθεσε μια συνθετική θεώρηση των μαθηματικών και της φιλοσοφίας στη διατριβή που συνέταξε (υπό την εποπτεία του καθηγητή και ακαδημαϊκού Th. M. Rassias) στο Τμήμα Μαθηματικών του University of La Verne (Καλιφόρνια) και εκδόθηκε με τίτλο Topics in Mathematical Analysis and Differential Geometry από τον εκδοτικό οίκο World Scientific το 1998 καθώς και σε άλλα βιβλία του. Η πολυδιάστατη καταστασιακή και, γενικώς, ιστορική επίγνωση που τον χαρακτηρίζει έχει ενισχυθεί από το επαγγελματικό του υπόβαθρο ως εταίρου της ιδιωτικής εταιρείας πολιτικών και οικονομικών πληροφοριών και αναλύσεων R-Techno International Ltd (Μόσχα), ως διδάκτορα Φιλοσοφίας της Academia Teológica San Andrés (Βερακρούζ, Μεξικό) και ως συμβούλου νοοπολιτικής και μαθηματικού μοντελισμού (οικονομικών και πολιτικών προβλημάτων). Είναι συγγραφέας των Εκδόσεων Κ.Ψ.Μ., από τις οποίες κυκλοφορεί το βιβλίο του με τίτλο Πιάνοντας τον Ταύρο από τα Κέρατα: Αιτίες, Συνέπειες και Προοπτικές στην Πολιτειολογία και στην Πολιτική Οικονομία (kapsimi.gr).
Ο Νικόλαος Λάος μυήθηκε στον Ελευθεροτεκτονισμό το 1997 στο Λονδίνο (“Honor Per Onus Lodge”, υπ’ αριθ. 6586, United Grand Lodge of England, και εγέρθηκε στον βαθμό του Διδασκάλου Τέκτονα στην ίδια Στοά). Του απονεμήθηκε ο 33ος βαθμός του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου και σχετική ειδική χάρτα δράσης το 2017, στη Ρώμη (Ordine Massonico Tradizionale Italiano), και έγινε μέλος του Παραδοσιακού Υπάτου Συμβουλίου του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου της Ιταλίας το 2020. Του απονεμήθηκε ο 95ος βαθμός του Αρχαίου και Αρχεγόνου Τύπου του Μέμφις-Μισραΐμ και σχετική χάρτα δράσης το 2012, στην Ατλάντα της Πολιτείας Τζόρτζια των ΗΠΑ (Lodge of the Sons and Daughters of Aaron), του απονεμήθηκε ο 97ος βαθμός και σχετική χάρτα δράσης το 2015, στο Βρσακ της Σερβίας (“Misir” Lodge), και, ως Μέγας Ιεροφάντης του 97ου βαθμού, εντάχθηκε στο Κυρίαρχο Ιταλικό Άδυτο του Αιγυπτιακού Τύπου του Μισραΐμ το 2020. Το 2008, με μια ομάδα διεθνών συνεργατών, ανέλαβε την πρωτοβουλία για τη δημιουργία ενός νέου Τεκτονικού Τύπου, ο οποίος, μετά από περίπου 14 έτη μυστικής και συστηματικής εργασίας, αναμένεται να παρουσιαστεί επισήμως στις ΗΠΑ μέσα στο 2022, ανοίγοντας έναν καινούριο, βαθιά πολιτικοποιημένο και αυθεντικά ανθρωπιστικό δρόμο στην παγκόσμια ιστορία του Ελευθεροτεκτονισμού. Επί πλέον, ο Δρ. Νικόλαος Λάος είναι στενός συνεργάτης του μεγάλου Ιταλού φιλοσόφου και ελευθεροτέκτονα Τζουλιάνο Ντι Μπερνάρντο, ο οποίος είναι ο πρόεδρος της Ακαδημίας των Illuminati, στη Ρώμη, και οι θέσεις που διατυπώνει εδώ απηχούν επακριβώς και κατά λέξη τα συμπεράσματα της εν λόγω οργάνωσης και του Μεγάλου Διδασκάλου Τζουλιάνο Ντι Μπερνάρντο αναφορικώς με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Οι εργασίες του καθηγητή Τζουλιάνο Ντι Μπερνάρντο και του Δρ. Νικόλαου Λάου σηματοδοτούν μια ουσιαστική και δημιουργική ρήξη με σαραβαλιασμένες μασονίες, που κυριαρχούν συχνά στη δημοσιότητα στην Ελλάδα, και καλούν τους ανθρώπους να ανοίξουν το πνεύμα τους προς ένα καλύτερο και δημιουργικότερο μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου