"Μονογονεϊκή...! Οικογένεια...! παρά φύσει, παρανοϊκό δημιούργημα..."....

 Ο ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΡΘΡΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ" ΤΟΥ ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2006 ΤΕΥΧΟΣ 7 ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ Ο ΙΔΡΥΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΑΝΔΡΩΝ [Πα.Συ.Α.] ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ "Μονογονεϊκή...! Οικογένεια...!  παρά φύσει, παρανοϊκό δημιούργημα..."

 

 

 

• Χιλιάδες διαζύγια....

• Χιλιάδες παιδιά χωρίς πατέρα....

• Χιλιάδες παιδιά χωρίς τον φυσικό τους πατέρα....

• Χιλιάδες παιδιά χωρίς την ασφάλεια του φυσικού τους πατέρα....

• Χιλιάδες παιδιά χωρίς την προστασία του φυσικού τους πατέρα....

• Χιλιάδες πατέρες χωρίς τα παιδιά τους....

 

....μετά από την γέννησή του το παιδί συνδέεται με τους δύο γονείς με τρεις βασικούς ομφάλιους λώρους οι οποίοι το κάνουν να ανατρέφεται και να ανάγεται μεγαλώνοντας σε πολιτισμένο άνθρωπο....

 

• Πρώτος ομφάλιος λώρος είναι ο διανοητικός....

• Δεύτερος ομφάλιος λώρος είναι ο συναισθηματικός...

• Τρίτος ομφάλιος λώρος είναι σωματικός....

 

....και μπορούν να δώσουν πλήρως μόνο και οι δύο γονείς ταυτόχρονα....

 

 

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ" ΤΟΥ ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2006 ΤΕΥΧΟΣ 7

 

ΕΡΕΥΝΑ

Μονογονεϊκή...! Οικογένεια...!
παρά φύσει, παρανοϊκό δημιούργημα...
...ενός διαστροφικού μηχανισμού, που αυτοαποκαλείται δυτικός πολιτισμός

 

 

 

 

...στο "βασίλειο" των ζώων, μονογονεϊκές οικογένειες φτιάχνουν οι αρκούδες, τα τσακάλια...
οι γάτες...

 

 

Σύμφωνα με τους κανόνες της φύσεως και της λογικής, οικογένεια για τους ανθρώπους νοείται κάθε ομάδα ανθρώπων που προέρχεται από την ένωση τουλάχιστον ενός ανδρός και μιας γυναικός λόγω της αμοιβαίας και φυσικής έλξεως, που έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία ενός τρίτου τουλάχιστον ανθρώπου που ονομάζεται τέκνο. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται τεκνογονία και λόγω της συμμετοχής των δύο γονέων αμφιγονία.

 

 

Στην συνέχεια τα τρία αυτό ''μέλη'', αποτελούν μια ομάδα, την οικογένεια, που έχει τέτοια ψυχoσωματική σύνδεση, ώστε δεν γίνεται να αποχωριστούν για μεγάλα χρονικά διαστήματα αναμεταξύ τους, είτε εξ ανάγκης, είτε βίαια, χωρίς να πάθουν ψυχική βλάβη.

 

 

Με λίγα λόγια, ο νεοεισαχθείς όρος Μονογονεϊκή Οικογένεια αναφορικά με τους ανθρώπους είναι ένας παρανοϊκός όρος, διότι προσπαθεί να προσδώσει ιδιότητες άλλου πράγματος σε άλλο, και είναι παραπλανητικός, και εσφαλμένα έχει γίνει δεκτός χωρίς πολύ σκέψη από τους κατοίκους της χώρας μας, ώστε έχει διασαλεύσει τον νου όλων όσων τον αποδέχονται ως σωστό, με τραγικές συνέπειες για την διανοητική υγεία όλων των πολιτών.

 

 

Μονογονεϊκές οικογένειες συναντάμε στην φύση συνήθως σε άγρια ζώα, όπως οι αρκούδες και τα τσακάλια καθώς και σε μερικά ήμερα όπως οι γάτες. Εκεί μόνο το θηλυκό παραμένει με τα μικρά και το αρσενικό είναι μόνο επιβήτορας και μερικές φορές επιτίθεται και στα μικρά στην προσπάθειά του να διεκδικήσει το θηλυκό. Η πλειονότητα όμως των θηλαστικών καθώς και των πτηνών, δημιουργούν οικογένεια τουλάχιστον των δύο γονέων και δείχνουν αυτοθυσιαστική στοργή και αφοσίωση στα γεννήματά τους, με κορυφαία παραδείγματα τα δελφίνια τα οποία θεωρούνται και τα πιο νοήμονα όντα μετά τον άνθρωπο.

 

 

Και ενώ στο βασίλειο των ζώων καθορίζει η φύση από μόνη της, στο "βασίλειο" των ανθρώπων καθορίζει παρά φύσει η εκάστοτε η εκάστοτε εξουσία Έτσι στο σημερινό νεοελληνικό κράτος εισηγητές και υποστηριχτές αυτού του παρανοϊκού κατασκευάσματος, φαίνεται ότι είναι ύποπτοι πολιτικοί και νομοθετικοί κύκλοι ενώ ως "θεματοφύλακας" φαίνεται έχει τοποθετηθεί το Υπουργείο Εσωτερικών με "αιχμή του δόρατος" την Γενική Γραμματεία Ισότητας. Τέλος επικουρεί με την ταυτόχρονη συμμετοχή του , όλος ο υπόλοιπος κρατικός μηχανισμός, με τελικό «διακανονιστή» την Δικαστική Εξουσία.

 

 

Αυτό σε συνάρτηση με άλλους μηχανισμούς, γνωστούς ή και αγνώστους διαλύει σταδιακό την Ελληνική Οικογένεια και έχουμε αυτό το προαναφερόμενο εκτρωματικό αποτέλεσμα της μονογονεϊκής οικογένειας, το οποίο τελικά κοντεύει να γίνει θεσμός ανώτερος του γάμου.

 

 

Από όποια μεριά και εάν εξετάσουμε το θέμα, εξαντλώντας τους κανόνες της λογικής, διαπιστώνουμε ότι πρόκειται για ομαδική παράνοια και παραφροσύνη η οποία εξαπλώνεται με ταχύτατο ρυθμό και επιβάλλεται μέσω της προπαγάνδας που εξασκείται από την τηλεόραση και την διαφήμιση.

 

 

Ειδικότερα εάν το εξετάσουμε από την πλευρό του δημιουργήματος που λέγεται τέκνο, τα αποτελέσματα είναι τραγικό, διότι ένα παιδί είναι υγιές μόνο όταν βρίσκονται και οι δύο του γονείς ταυτόχρονα μαζί του, και αυτό διότι μετά από την γέννησή του το παιδί συνδέεται με τους δύο γονείς, με τρεις βασικούς ομφάλιους λώρους, οι οποίοι το κάνουν να ανατρέφεται και να ανάγεται μεγαλώνοντας σε πολιτισμένο άνθρωπο που παράγει και αυτό στην συνέχεια τέκνα, τέχνες και πολιτισμό. Πρώτος ομφάλιος λώρος, είναι ο διανοητικός, που έχει να κάνει με την αγωγή και η μόρφωση του τέκνου και το διατρέφει με διανοητική διατροφή. Είναι δε εξωσχολική και δίδεται μόνο και από τους δύο γονείς. Δεύτερος ομφάλιος λώρος είναι ο συναισθηματικός, που έχει να κάνει με την συναισθηματική κάλυψη του παιδιού και είναι πλήρης μόνο όταν δίδεται και από τους δύο γονείς. Τρίτος ομφάλιος λώρος, είναι ο σωματικός και αφορά την κάλυψη των υλικών αναγκών του παιδιού και μπορούν να δώσουν πλήρως, μόνο και οι δύο γονείς. Έτσι τα τέκνα, έχουν την ανάγκη της ταυτόχρονης υπάρξεως των δύο γονέων τους και οποιαδήποτε άλλη κατάσταση, όπως η διάστασή τους δημιουργεί αναπηρία στο τέκνο σε αυτά τα τρία βασικά επίπεδα σχεδόν ισοδύναμη με τον φυσικό θάνατο του ενός εκ των δυο.

 

 

Το πρώτο και βασικό στάδιο εκδηλώσεως αυτής της καταστροφής, είναι το ό,τι "θεσμοθετήθηκε" η διάλυση της οικογένειας, αφού όποιος από τους δύο γονείς το επιθυμεί μπορεί ανά πόσα στιγμή και χωρίς πολύ σκέψη, να χωρίσει, παίρνοντας θάρρος από την ισχύουσα νομοθεσία, αφού ουσιαστικό δεν υφίσταται καμία συνέπεια.

 

 

Έτσι την τεράστιο διάδοση και διαφήμιση του χωρισμού ή της διάστασης των γονέων, για οποιονδήποτε λόγο, σοβαρό ή λιγότερο σοβαρό, έρχεται να ολοκληρώσει αμετάκλητα, το δικαστικό σύστημα της χώρας μας, το οποίο έχει θεσμοθετηθεί για να "αποφασίζει" για την τύχη των παιδιών, επιβάλλοντάς τους δια της βίας, να απομακρυνθούν κυρίως από τον πατέρα τους. Τότε δημιουργείται τεράστιο πρόβλημα και αξεπέραστο κενό σε αυτό, από την στέρηση του γονέα-προστάτη­πατέρα, με αποτέλεσμα να καταλήγουν αργότερα κατά την γνώμη πολλών ειδικών, με τεράστιο ψυχολογικό προβλήματα, εύκολη λεία στα ναρκωτικό, στην πορνεία, στο έγκλημα και να είναι ανίκανα να εργασθούν και να κάνουν οικογένεια.

 

 

 

Το όλο σκηνικό δυστυχώς όπως προαναφέρθηκε το δημιουργούν, το υποθάλπουν και το συντηρούν, αρκετό "πρόσωπα" της εξουσίας, τα οποία συνειδητό ή ασυνείδητα συμβάλουν σε μικρό ή μεγάλο βαθμό.

 

 

Εάν λοιπόν οι Ελληνικές κυβερνήσεις και οι Έλληνες βουλευτές, οι Έλληνες δικαστικοί οι Έλληνες δικηγόροι και οι Έλληνες αστυνομικοί θέλουν να τροφοδοτούν με παιδιά τοξικομανείς και εγκληματίες και να συμβάλλουν στην διάλυση της Ελληνικής κοινωνίας, δεν έχουν παρά να "συνεργάζονται" στην έκδοση διαζυγίων μεταξύ Ελλήνων γονέων, χωρίς πολύ σκέψη, και να προτείνουν αβίαστα την παραμονή των παιδιών με την μητέρα, για να "κλείσει" ο φάκελος, και να εξετάσουν την επόμενη υπόθεση.

 

 

Εάν οι πάρα πάνω συναισθανθούν ότι έχουν συνεργήσει με "ελαφριά καρδιά" στην διάλυση Ελληνικών Οικογενειών και στην παραγωγή παιδιών τοξικομανών εγκληματιών, καλούνται να πράξουν τα αντίθετα και στο μέλλον να ενώνουν αντί να διαλύουν τις Ελληνικές οικογένειες.

 

 Σπυρίδων Σπυρόπουλος     Ιδρυτής ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΑΝΔΡΩΝ [Πα.Συ.Α.]

 http://amfigonia.pa-sy-a.gr/2008/03/23/08-00/pa-sy-a_amfigonia_2008-03-23_08-00.htm#plohgos_05