ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΟΣ ΨΥΧΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ....

 

Νίκος Πρασσάς

– Το ψέμμα σερβίρεται μαγειρεμένο για εύκολη κατάποση και η Αλήθεια πάντα ωμή...

– ..για να μην την αποδέχεται ο εκάστοτε άνους και δίχως ψυχή νέος (υπ)άνθρωπ(ακ)ος πάντα υπό ανακυκλωτική κατασκευή μετά από μία (δήθεν αυτο)καταστροφή.

:

Η οικονομία και πολιτική των λαών από την αρχή της εξέλιξης ενός πολιτισμού καθορίζονταν από τις τεχνολογίες. Στη αρχή επιστήμη και θρησκεία ήταν και έστεκαν μαζί ως κολώνες του εθνικού στερεώματος μίας ομάδας ανθρώπων υπό το δόγμα του «όμαιμου, ομόγλωσσου, ομότροπου». Μάλιστα, η δεύτερη ήταν ο συνδετικός κρίκος της συμφιλίωσης πριν διεξαχθή ένας πόλεμος που έστεκε ως ο σημερινός «πρέσβης» (ΟΗΕ) υπό την ευρεία έννοια των διεθνών νόμων του Κατεστημένου όμως που επιβραδύνουν τις εξελίξεις ώστε να εξατμιστεί το αποτέλεσμα που αντιβαίνει στο σύστημα, κι όχι των ατομικών δυνατοτήτων των λαών που πολεμούν ακόμη και για ανεξαρτησία (Παλαιστίνιοι, Κούρδοι). Ώστε η (υπερ)προστασία του αδυνάτου να καταλήξει στην τελική ήττα του δυνατού –βλ. περίπτωση Ελλάδος με τα κρατίδια προτεκτοράτα του ισλαμικού τόξου της επιτιθέμενης «συμμάχου» Τουρκίας για λογαριασμό τρίτων (Γερμανίας, Ρωσίας).

Η επιστήμη έφτασε στην κυριολεξία σε ένα επίπεδο τέτοιο, ώστε εισέβαλε σε αυτό που δημιούργησε ο Θεός. Και για όσους δεν το κατανοούν ακόμη ενώ από την μια προσπαθούμε να διατηρήσουμε την «ειρήνη» μεταξύ μας ως λαοί, σήμερα, στην πραγματικότητα ζούμε σε μία κατάσταση ενός ακήρυχτου πολέμου εκ των έσω. Αντί να προστατευθούμε από τους κύριους εχθρούς του proxy war του ως επιλεγμένου κακού γείτονα, σκοτώνουμε την δική μας κοινωνία καθημερινά. Αυτή η περίοδος ονομάζεται Μεταλλαγμένος Ψυχρός Πόλεμος. Το Σύστημα επιλέγει ένα κράτος στόχο, στην προκειμένη περίπτωση η Ελλάς. Πρώτο στάδιο, η μέγιστη αποδυνάμωση του κράτους μέσω της επίθεσης σε όλα συνολικά τα επίπεδα. Εκπαίδευση, κουλτούρα, διατροφή, οικονομία, επιστήμη, άμυνα, ασφάλεια συνόρων, οι τεμπέληδες κάτοικοι που ζουν με εξοχικό και τρία αυτοκίνητα, τα πάντα. Όλα. Αυτός ο πόλεμος είναι τώρα σε εξέλιξη και εμείς δεν τον κερδίζουμε. Αυτό που ζούμε σήμερα είναι προ-πόλεμος. Είναι προετοιμασία για την δεύτερη περίοδο του πολέμου. Είναι η ολοκληρωτική υποδούλωση που θα επέλθει με το μπόλι, αφού ο ξενιστής εισέρχεται πλέον μετά την κυρίευση τής συνείδησης στο υπόλοιπο σώμα, μέχρι να βγει από αυτό ως ένα μεταλλαγμένο ον.

Η ουσία των πραγμάτων είναι ότι κάποτε γινόταν η επίθεση από ένα πιόνι του συστήματος, π.χ. τον «φασίστα» Μουσολίνι λόγω «πολιτικής». Ο Χίτλερ όταν επιτέθηκε στην Ευρώπη, τί ήθελε; Το απλό πράγμα που ακούει στο όνομα φυσικοί πόροι, γη, πετρέλαια εκ μέρους όμως των χρηματοδοτών του που τον έκαναν μεγάλο –αυτή ήταν η αιτία (οικονομία). Και μετά αυτοί έπαιρναν τους γερούς άντρες για δουλειά στα εργοστάσια τους και το κτίσιμο των δρόμων, τούνελ κ.ά., και τις γυναίκες τις γκαστρώνανε για να γεννάν για τους Αρίους νέους εργαζόμενους και γενίτσαρους –αυτή ήταν η πρόφαση (πολιτική). Όσους δεν τους έκαναν ή ηλικιακά τους έκαιγαν, ή με ένα κριτήριο που διάλεξαν αυτοί (ιδεολογία). Αυτό είναι ένα μοντέλο που αλλάζει με την πάροδο του χρόνου λόγω δήθεν νέων ιδεών.

Σήμερα, η κατάσταση υποδούλωσης των αποικισμών άλλαξε με τεχνολογική υποδούλωση, επειδή η τεχνολογία εξελίχθη στο σύγχρονο έγκλημα της «επιστήμης», για να είναι δυσδιάκριτο από την μάζα του μέσου πολίτη, αφού ενδιαφέρεται πάντα δήθεν για το καλό του. Παλιά το έκαναν με στρατιωτική δύναμη, ενώ σήμερα γίνεται με την τεχνολογία, π.χ. το ίντερνετ. Τί είναι το διαδίκτυο; Μία ψηφιακή φυλακή. Με την μόνη διαφορά ότι στην φυλακή σε έπιαναν, σε έβαζαν πίσω από τα κάγκελα και σε φύλαγαν, το αισθανόσουν, επειδή κάποτε σου έδινε το σύστημα την φήμη του «ήρωα», για να βγεις όπως ο Μαντέλα που ξεπούλησε ως «πρόεδρος» ανδρείκελο την χώρα του νομίμως. Αλλοιώς ακούγεται μία «εμπορική συμφωνία» από την καταναγκαστική εξόρυξη ή καταλήστευση του πλούτου από έναν ...αποικιοκράτη, παρά έναν «σύμμαχο». Τώρα, αυτοί οι άνθρωποι ως μάζες ήρθαν μόνοι τους στη ψηφιακή φυλακή του συστήματος, και ζουν πολύ άνετα εκεί μέσα πληρώνοντας μάλιστα για την κράτησή τους μέσω του λογαριασμού συμμετοχής. Το 1999, όταν έγραψα στο αναγνωστικό κοινό μου το τελευταίο μου δοκίμιο, «Οι Περί της Ποίησεως Ορισμοί Α΄», ότι όλα είναι γραμμένα στο «wikipaedia» και δεν πρέπει να μελετήσει πλέον κανείς, αφού τα πάντα είναι στο διαδίκτυο, άκουσα πάμπολλα «συγχαρητήρια», αλλά δεν είδα κανέναν «αξιωματούχο» απ’ αυτούς να κάνει κάτι να εξαλείψει τον δαίμονα του τυπογραφείου, που θα παρουσίαζε κάποτε την γνώση μισή ή και κατά περίπτωση, ίσως ακόμη και λανθασμένη! Από τότε κτίσαμε μια κοινωνία από ανθρώπους τους οποίους με απλό τρόπο τους κλείνουμε τον διακόπτη και τους αποκεφαλίζουμε δίχως γκιλοτίνα, αναίμακτα, σιωπηρά με την μεθόδευση της «τεχνολογίας», ώστε εάν φτάσει ο πολιτισμός στο μηδέν, οι νέοι δεν θα έχουν πλέον πληροφόρηση (βιβλία) και μάθηση (γνώση) να επιβιώσουν στα νέα δεδομένα (μη συμβατικά όπλα) ή φάρμακα, που οι αρχαίοι ημών πρόγονοι απολάμβαναν μέσω των βοτάνων, την ατομική εγρήγορση και δύναμη όσο και της τότε τεχνολογίας που παραμένει ερμητικά άγνωστη, αφού πολιτισμός δίχως τεχνολογία δεν υφίσταται.

Το δεύτερο πράγμα είναι η γνωστική πλευρά του θέματος για όσους δεν έπαψαν να σκέφτονται, επειδή γίνονται επικίνδυνοι για το σύστημα, που μας θέλει όλους σε ίση μοίρα και ισοπεδωμένους –η αρχή του νεφελίμ Προκρούστη με το κρεββάτι. Εάν τα πόδια του ταξιδιώτη προεξείχαν, τα έκοβε, εάν ήταν κοντά, τέντωνε το σώμα. Η απλή αρχή του σύγχρονου κομμουνισμού : όποιος δέχεται το ύψος της σκέψης του με αυτό της προπαγάνδας επιζεί, κι ο έξυπνος εκτελείται. Αυτή είναι η σημερινή χρήση «γνωστικής τεχνολογίας» για τον επιτυχέστερο έλεγχο συνείδησης των μαζών. Είναι εδώ κι αυτή την φορά με ένα μπόλι. Τί πρέπει να κάνει πρώτα; Πρέπει να μας κοροϊδέψει. Να υποβαθμίσει το σύστημα εκπαίδευσης μέχρις να μην θέλει το παιδί να μάθει γράμματα, και να απαντά σε τεστ, κι όχι γνώση νοημοσύνης, να σε κοροϊδεύει στο μάξιμουμ για να νομίζεις ότι κατέχεις ένα χαρτί ισάξιο της τουαλέτας και εσύ να νομίζεις ότι σπούδασες ακούγοντας επιστήμη πατώντας πλήκτρα του αέρος, δίχως να γνωρίζεις εάν αυτά που μαθαίνεις είναι η (επίσημη) αλήθεια, που διαφέρει από την πραγματικότητα που διαδραματίζεται στα μάτια σου ως «μάθηση»! Γι΄ αυτό και αναθεωρείται σύμφωνα με τις καινούργιες «θεωρίες». Ένας κόσμος ρευστός για να σταματά τον άνθρωπο από το να βαδίζει άτρομος κι ελεύθερος. Μετά σου μοιράζει κι από ένα i-phone και κρέμεσαι από έναν δορυφόρο –στατικό μπαλόνι είναι στην ουσία. Και μετά τέλος. Ο σκοπός επετεύχθη, κρεμάστηκες μόνος σου από το σκοινί που αγόρασες και δεν σου δόθηκε να επιλέξεις, αφού η «επιλογή» ήταν μόνο μία. Όλα ακολουθούν την αρχή της συνέχειας ενός εφηρμοσμένου προγράμματος της χρήσης της γνωστικής τεχνολογίας για έλεγχο συνείδησης της μάζας, υπό την λειτουργία ενός απλού τρόπου. Διακόπτης λέγεται. Τον κλείνεις και δεν δουλεύει τίποτα! Τον ανοίγεις και ακούς τον «ειδικό» και τον φέροντα την «ασυλία» να σου υποδεικνύει, αφού εσύ πλέον δεν έχεις το δικαίωμα να αντιτίθεσαι παρά να επιλέγεις. Και στις δύο περιπτώσεις τον θάνατο. Το θεμιτό σε οδηγεί στην αιχμαλωσία ή τον αργό θάνατο, και το αθέμιτο, στην κρεμάλα για εκφοβισμό των υπολοίπων που επιλέγουν το (φθαρτό) τομάρι τους, αφού εσύ ως «ψεκασμένος» ή «ΑΝΤΙρρησίας» επέλεξες την (άφθαρτη) ψυχή σου.

Η ιστορία του πολιτισμού στην ουσία είναι ο Φασισμός που επιβαλλόταν ανέκαθεν από το απρόσωπο Σύστημα μέσω των εκάστοτε ανδρείκελων της διενέργειας των αντιθέσεων της επιβαλλόμενης «πολιτικής» πρακτικής από την μία πλευρά στην άλλη, πότε με την βία, την ειρήνη ή την θρησκευτική καθοδήγηση κάποιου «θεού» ή «μεσία». Και αυτό δεν θα γίνει ποτέ αντιληπτό όσο και να μελετηθεί, εάν δεν κατανοηθεί από τον διδασκόμενο ότι είναι η βιολογία του σύγχρονου κόσμου, κι όχι των «εταίρων» μας, αλλά του Συστήματος που κινεί τα νήματα της σκέψης μας μέσω των «ιδεολογιών» και «θρησκειών» να σκεφτόμαστε «διαφορετικά» ο ένας από τον άλλον για να μην ομονοούμε, αφού έτσι κι αλλοιώς στην «πρακτική» ίσοι δεν είμαστε.

Πώς είναι φτιαγμένος ο κόσμος; Μετά τους πρωτόγονους εμφανίστηκαν οι ιδιοκτήτες (σύστημα) των σκλάβων. Ήταν πολύ λίγοι, όλοι οι υπόλοιποι ήταν σκλάβοι. Γιατί; Επειδή υπήρχε χειρονακτική δουλειά. Να κουβαλήσουν πέτρες για τις νέες πόλεις-κράτη των «ολιγαρχών». Αυτό το σύστημα δεν κράτησε. Μετά έγινε η φεουδαρχία. Έπρεπε να μοιραστούν με τους πρώην σκλάβους κάποια πράγματα για την επιβίωση των «φεουδαρχών», αλλά κι αυτό το σύστημα δεν κράτησε για πολύ. Και εφηύραν το καπιταλιστικό σύστημα, που ο κάθε πρώην σκλάβος έπρεπε να αγοράσει ένα μικρό αυτοκίνητο, σπίτι και διακοπές σε μια φτηνή ακτή θάλασσας για να επιζήσει το «κράτος» της (όποιας) δημοκρατίας, αφού στη ουσία ο λαός κρατούσε τα βάρη των εξόδων της εξουσίας, και αυτή τα κέρδη. Γιατί; Για τον απλούστατο λόγο επειδή οι σκλάβοι φυσιολογικά θα ήταν όμοιοι άνθρωποι με τους πατρίκιους και τους ιδιοκτήτες σκλάβων. Ούτε γάτα ούτε ζημιά. Πρώτον, γεννούσαν ανεξέλεγκτα, δεύτερον ήθελαν να τραφούν, και τρίτον μεγάλωνε η αυτογνωσία τους και εμφανιζόταν ο επόμενος Σπάρτακος που ήθελε να γίνει αφεντικό. Η ελευθερία είναι όμως απαγορευμένο αγαθό στον κόσμο του Ονείρου, επειδή παίρνουν τα μυαλά σου αέρα, και πρέπει κάποτε να υποταχθεί η συνείδησή σου, εάν διαφέρεις από την μάζα ως άτομο –εξ ου και η «συλλογικότητα» της δημ(ι)οκρατίας.

Και το σύστημα επανειλημμένως άλλαζε. «Αυτοί» που δεν αναφέρονται στην ιστορία η οποία ελέγχεται από τους ίδιους μέσω των πιονιών των «ιστορικών» νοθείας της Ιστορίας, οι οποίοι θητεύουν στα δικά του(ς) πανεπιστήμια, ήταν ανέκαθεν οι «πολύ λίγοι», που αποτελού(σα)ν το 1% των σημερινών και που κινούν τα νήματα της οικονομίας του κόσμου. Τα ονόματα των οποίων βρίσκονται ως «εταιρείες αξιολόγησης» σήμερα των κρατικών οικονομιών και σε μεγάλες επιχειρήσεις με προϊόντα σε όλα τα ράφια των αλυσίδων των σούπερ μάρκετ μέχρις όλων των συσκευών οικιακής χρήσης και βιομηχανικού εξοπλισμού, προϊόντων ένδυσης και παντός κοινωνικού εξοπλισμού όλου του κόσμου, όσο και διαχειρίζονται τα χρέη αυτών των χωρών ως «δανειστές». Πώς το κάνουν για να έχουν φτηνά εργατικά χέρια και ίδιες πάντα τιμές ανάλογες των κερδών τους; Ανακαλύπτουν μία χώρα και μεταφέρουν τα χρήματά τους για «επένδυση». Χτες ήταν η Ιαπωνία μετά τον πόλεμο, μετά η Κορέα μετά έναν πόλεμο, μετά το Βιετνάμ μετά έναν άλλο πόλεμο, η Ινδία μετά το διαίρει και βασίλευε, η Κίνα μετά το ζόφος του κομμουνισμού που παραμένει ακέραια σταθερός ως «ιδεολογία» με την πρακτική του καπιταλιστικού επεκτατισμού, για να θυμίζει ως μπούσουλας την ζωή στο μέλλον που θα χειραγωγήσει πάλι τις μάζες σε έναν (προ)καθορισμένο τρόπο ζωής μετά την διευθέτηση από την προκληθείσα πανδημία.

Αυτή η «μειοψηφία» αποτελεί την «Ελίτ», και είναι οι IsraΕLITes που σημαίνει οι Υιοί [(της) Ίσις και (του) Ρα], και ισούται με Ισ-ρα-ελίτες ή γιοι της Ελίτ του «επιούσιου γένους» ή οι πεφωτισμένοι (Illuminati) του κράτους της Σιών. Αυτοί κυβερνούν τον κόσμο και το όνειρό τους ήταν τέτοιο, ώστε να δημιουργήσουν ένα «κάτι», τον «άνθρωπο-υπηρέτη» ή ρομπότ με περιορισμένη αυτογνωσία, και έλεγχο πληθυσμού Αυτή η διαμάχη φτάνει στο τέλος της ως η «Καταστροφή του Πολιτισμού», και φτάνει όντως στο τέλος του αυτός ο παρών έκτος που βιώνουμε. Η επιστήμη δίνεται μεθοδευμένα ως «εξέλιξη» του ανθρωπίνου γένους, που στην ουσία είναι μία επανάληψη ή ανακύκλωση κατά την δική τους προσφιλή έκφραση. Σου την δίνουν στο τέλος με έναν τρόπο για να καταστρέφεται το «περιβάλλον», και μετά σου την παίρνουν πίσω αλλάζοντας εσένα μέσω της «τεχνολογίας», αντί να αλλάξουν την μολυσματική τεχνολογία τους που δεν έχει καμία σχέση με αυτήν των αντιπροσώπων του Θεού, που είχαν την γνώση και την διέθεταν με την νοημοσύνη τους ως «ΈΛηνες», που αργότερα διαβρώθηκαν εκ των έσω, όπως ακριβώς γίνεται σήμερα με την μέθοδο του ξενιστή ελληνόφωνου πολιτικού.

Σήμερα για πρώτη φορά στην ιστορία του πολιτισμού υπάρχει τεχνολογική δυνατότητα δημιουργίας υπηρεσιακού ανθρώπου. Επειδή η τεχνολογία με το μοντάζ της γενετικής κατασκεύασε μήτρα εκκολαπτήριο, όπως αναπτύσσεις τα κοτόπουλα. Μετά βάζεις ότι παράμετρο θέλεις μέσα, μειώνεις τον χρόνο εγκυμοσύνης με το μοντάζ του γονιδίου, προσθαφαιρείς παραμέτρους και δημιουργείς ανθρώπους όπως τους χρειάζεσαι κι όσους χρειάζεσαι. Αυτό σήμερα τεχνολογικά κατέστη δυνατόν. Είναι γεγονός. Η ύβρις θα καταστρέψει και πάλι τον κόσμο επειδή ο σατανάς θέλει να παίξει τον ρόλο του Θεού. Μία από τις 5 έδρες εξουσίας του, οι ΗΠΑ, άρχισε να δημιουργεί το σύγχρονο πρόβλημα που σήμερα όλοι μας ζούμε. Επειδή όταν τελείωσε ο 2ος Μεγάλος Πόλεμος υπό τους «όρους του νικητή», το αντίπαλο δέος η Ρωσία έπινε και χόρευε στις Ιδέες του Μαρξισμού με την πολιτική δίχως θρησκεία μέσω του ανύπαρκτου κομμουνισμού σκοτώνοντας αντιρρησίες (πείραμα για ενδυνάμωση των κλειστών συνόρων). Και οι πρώτοι με θρησκεία την πολιτική των Ιδεών του Μαρξισμού μέσω του υπαρκτού κομμουνισμού δια του Χόλυγουντ και της CIA καλλιεργούσαν νέες γενιές ανήσυχων διεθνιστών (πείραμα για ενδυνάμωση των ανοικτών συνόρων). Έδωσαν το πρόσταγμα σε δυο ακόμη πιόνια τους, τους αδελφούς Dulles, τον Allen ως πρώτο Διοικητή της CIA και στον John Foster ως υπ. Εξωτερικών με όλη την οικονομική υποστήριξη του Ιδρύματος Ροκφέλλερ και ξεκίνησαν αυτό που οι Ρώσοι καταπίνουν σήμερα ως συνέπεια του Ψυχρού Πολέμου φτωχοί κι απόκοσμοι υπό την απολυταρχική διοίκηση του Πούτιν με τον πυρηνικό εξοπλισμό που θα σκάσει όπου νάναι στον ρόλο του άλλοτε πιόνι τους Χίτλερ. Έπειτα, δημιούργησαν τον Π.Ο.Υ., όχι για να γιατρεύουν τον κόσμο, αλλά για να πάρουν τον έλεγχο της κατάστασης της υγείας όλου του κόσμου, και να το επηρεάζουν με εμβολιασμούς και κάθε είδους σιωπηρά πειράματα τις συνέπειες των οποίων σήμερα όλοι βιώνουμε με φασιστικό τρόπο επιβολής –επειδή όποιος τα λάβει τους ανήκει με πατέντα πιστοποίησης ως «προστατευόμενο» προϊόν πλέον προς πάσαν χρήσιν, κι όχι ως πρώην αυτεξούσιος άνθρωπος. Ο επίσης στενός φίλος του Ροκφέλλερ, ο Καναδός στρατηγός Brock Chisholm, έγινε ο πρώτος Πρόεδρος του Οργανισμού αυτού. Ο Chisholm ήταν μία αμφιλεγόμενη δημόσια φιγούρα, αν και στρατιωτικός, που μίλησε ωστόσο με μεγάλη πεποίθηση και επικρίθηκε από το καναδικό κοινό για σχόλια του στα μέσα της δεκαετίας του 1940, ότι «... τα παιδιά δεν πρέπει να ενθαρρύνονται να πιστεύουν στον Άγιο Βασίλη, την Βίβλο ή οτιδήποτε θεωρείται υπερφυσικό ...». Επεδίωξε την πλήρη ηθική καταστροφή των εθνών, για να μην ξεχωρίζουν την αλήθεια από το ψέμμα, τα οποία αποτελούσαν τον πυλώνα για την ανατροφή του παιδιού, ώστε με την αλλαγή της πίστης στην εμπειρία των μεγαλυτέρων, και την ορθολογική σκέψη (χάσμα γενεών) να επέλθει για τότε το αναπόφευκτο σήμερα –εδώ ακριβώς είναι οι στόχοι που καθυστερούν και που χρειάζονται για να αλλάξει η ανθρώπινη συμπεριφορά, ώστε να πιστεύει πλέον η μάζα ότι θα σωθεί από την «επιστήμη» κι όχι από την Πίστη στον Θεό. Έλεγε επίσης, ότι «... για να έχεις την παγκόσμια κυριαρχία είναι απαραίτητο να διώξεις από την συνείδηση των ανθρώπων την ατομικότητα, το δέσιμο στα οικογενειακά έθιμα, τον εθνικό πατριωτισμό, και τα θρησκευτικά δόγματα ...». Αυτό το υπόμνημα είναι του 1948, και δόθηκε στην δημοσιότητα από τον Mikhail Valentinovich Kovalchuk –Ρώσος Φυσικός ειδικευμένος στην Νανοτεχνολογία και αξιωματούχος, Πρόεδρος του Ρωσικού Ινστιτούτου Kurchatov Πυρηνικής Φυσικής, και αντεπιστέλλον μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών (RAS) στην Φυσική. Επίσης ο ίδιος Ρώσος αξιωματούχος έδωσε κι ένα άλλο έγγραφο του 1974, σε μια ομιλία του στην ολομέλεια του Πυρηνικού Ινστιτούτου, που αφορούσε ένα άλλο υπόμνημα περί της εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ, αναφέροντας ότι, «... η δημογραφική πολιτική γίνεται πολλή σημαντική για τα οικονομικά συμφέροντα των ΗΠΑ. Είναι απαραίτητο να δημιουργηθούν κοινωνικοψυχολογικές προϋποθέσεις για αυθόρμητη μείωση του ποσοστού γεννήσεων. Πρέπει να φροντίσουμε ώστε οι δραστηριότητες μας να λαμβάνονται ως ψευδείς εάν διαρρεύσουν στις ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης ...».

Τότε τις έλεγαν ανεπτυγμένες χώρες, σαν πολιτική που είναι στραμμένη κατά άλλων κρατών. Και βγήκε το περιοδικό «Play Boy» που συνεισέφερε στην καταστροφή της ηθικής με μία παράλληλα μεθοδευμένη «παράνομη» διακίνηση πορνογραφικού υλικού συνεπικουρούμενου δια του Καζίνο τυχερών παιγνίων και αλκοόλ –που οδήγησε προηγουμένως στην εσκεμμένη απαγόρευσή του, για να νομιμοποιηθεί επισήμως. Αν δεν απαγορευτεί κάτι, δεν διαδίδεται –όπως η χρήση του χασίς που οδηγεί στα υπόλοιπα ναρκωτικά και την ελεύθερη τελική χρήση τους σήμερα. Όταν εξαντλείς το μέτρο της ελευθερίας στον πολίτη του ελευθερώνεις αυτό που κάποτε του απαγόρευες για να τον ελέγχεις ακόμη περισσότερο στην σκέψη, για να μην σου ζητάει παρά να προσμένει το σοσιαλιστικό ξεροκόμματο. Αυτό το μέλλον έφτασε στο παρόν που ήδη χάσαμε. Τα πράγματα σήμερα είναι ότι πρέπει να χαλάσεις το σύστημα βασικών ηθικών αρχών και να τους επιβάλλεις εναλλακτικές λύσεις έξω από τα πρότερα καθολικά ηθικά πρότυπα ανθρώπων ως «πρόοδο». Αυτό γίνεται παντού.

Ο άνθρωπος είναι πλέον έξω από το σύστημα και μετά κάνουν την απολυτοποίηση της προσωπικής ελευθερίας του. Τους εξηγείς απλά ότι τα παιδιά είναι πιο σημαντικά από τους γονείς, και καταστρέφεται ο σεβασμός βάζοντας ένα αστοιχείωτο κορίτσι, π.χ. την Γκρέτα, να ουρλιάζει σαν υστερικό για το περιβάλλον που κατέστρεψαν αυτοί που την χρηματοδοτούν. Η απολυτοποίηση της προσωπικής ελευθερίας είναι το σφυρί που με αυτό το σύνθημα καταστρέφεται η εθνική κυριαρχία της έννοιας «κράτος». Το κράτος είναι ένα μοναδικό εργαλείο, ένα ινστιτούτο, ένας κόσμος που μπορεί να εγγυηθεί τα δικαιώματα του ατόμου και την ελευθερία του. Και τώρα συμβαίνει το αποτέλεσμα : η διάλυση ενός κυρίαρχου κράτους, αλλαγή της οργανωμένης πολιτισμένης κοινότητας σε αλληλεπίδραση με τους «προστατευόμενους» μειοψηφικών ομάδων από το κράτος ανθρώπους. Ένα συνονθύλευμα από εύκολα διαχειρίσιμα άτομα ή ένα στη κυριολεξία κοπάδι δίχως φύση από την Μητέρα Φύση, την οποία αποκαλούνται ότι θέλουν να προστατεύσουν.

Αυτή είναι η άφιξη του Αποικιοκράτη και μετά κάνει π.χ. την Ελλάδα ότι θέλει, αφού του ανήκει πλέον. Παράλληλα ακολουθεί η μείωση των γεννήσεων μέσω των αμβλώσεων και της αποχαρακτήρισης της οικογένειας με αφαίρεση επιδομάτων, με εισαγωγή στην συνείδηση των μαζών ή σκέψη αρνητική για μία φυσιολογική όπως πρότερα ζωή, υπό το βλέμμα πάντα της νέας κανονικότητας μέσω της ισότητας δια μέσου της φτώχειας. Και ως επακόλουθο ο Έλλην ισοσκελήθηκε με τον «μετανάστη». Έτσι ώστε η τεχνολογική βάση να δημιουργήσει ανθρώπους υπηρέτες και η υποστήριξη της ζωής του να είναι οι συγκλίνουσες τεχνολογίες. Η τελική μετατροπή του από αυτό που του έδωσαν ως τελευταίο εργαλείο να σώσει το τομάρι του, δια της μετατροπής του, ώστε να απαλλαγούν αυτοί (οι αιώνιοι συνωμότες) από τα εγκλήματά τους, εάν τύχαινε κάποτε και ξυπνούσαν από αυτούς που του φανερώνουν την Αλήθεια (συνωμοσιολόγους) ως υπεράριθμοι Σπάρτακοι!