2021/10/26
…Πολλά.
. . . . . . .
Έχουμε τη νεκρανάσταση του ΓΑΠατου, αλλά και άλλων πασόκων· πχ του χοντρο-Τούρκογλου (συνεντεύξεις στην τηλεόραση – αλήθεια, ως τί τον καλούν; ο ίδιος δεν είχε πεί ότι δεν ξανασχολείται με την πολιτική; ). Φυσικά, υπάρχουν και οι εν ενεργείαι πασόκοι (πχ Χυσοχοΐδης – δεν θυμάμαι, ξέχασα κάποιο γράμμα; ), που όλοι μαζί περιμένουν τη νεκρανάσταση του πάλαι ποτέ Πασόκ.
Εννοείται ότι όλη αυτή η κασκαρίκα στήνεται από ξένα κέντρα αποφάσεων.
Γιατί;
Διότι ο δαιμονοκατειλημμένος και το γκουβέρνο του πέφτουν, αλλά το Αλεκσάκι δεν τραβάει.
Όθεν, πρέπει να βρεθεί η διάδοχη κατάσταση (Πασόκ), η οποία: καί αποδοχή ενός μεγάλου μέρους των ψηφοφόρων θα έχει, καί των ξένων τσουλάκι θα είναι.
Τώρα, θα μου πείς, θα βρεθούν ψηφοφόροι να ψηφίσουν (ξανά) ΓΑΠατο; ειδικά οι πρώην πασόκοι θα ψηφίσουν ξανά αυτόν, που τους διέλυσε το κόμμα;
Φοβάμαι πως ναί.
Μ’ εξοργίζει, λοιπόν, που οι ξένοι κουμανταδόροι της χώρας μου μας θεωρούν -ως λαό- προβλέψιμους, δεδομένους, χειραγωγήσιμους, καραμαλάκες, καί ντίπ Ζά…
…κι έχουν απόλυτο δίκιο.
. . . . . . .
…Ενώι δεχόμαστε -ως λαός- ατελείωτα βρώμικα χτυπήματα κάτω απ’ τη ζώνη, ο Θεός καί οι Θείες Δυνάμεις πρώτον δεν ασχολούνται μ’ εμάς (ώστε να σταματήσουν τους αδικούντες καί ν’ αποκαταστήσουν τη δικαιοσύνη), καί δεύτερον δεν μας επιτρέπουν ν’ ανταποδώσουμε. (Ξέρουν ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ «άνωθεν» τί εννοώ. Καί ναί, παραδέχομαι ότι αυτό που ήθελα να κάνω είναι υπερβολικό.)
Είμαι, λοιπόν, εξοργισμένος καί με τον Θεό.
Διότι, όπως έγραψε κάποτε ο πατήρ Ιωάννης Ρωμανίδης (έ, όχι καί: «- Ποιός ήταν αυτός;»! – να πάτε να μάθετε!) : «- Ο φίλος του Θεού Ρωμιός ακόμη καί με τον Θεό ερίζει, αλλά όχι γιά το δικό του το συμφέρον, μά γιά το συμφέρον …των άλλων!»
(Αν το «Ρωμιός» το αποδώσεις σωστά ως «Έλλην», το υπόλοιπο νόημα είν’ εντάξει.)
Εδώ, λοιπόν, δεν ζητάω από τον Θεό να έρθει να μου βάψει το σπίτι· δεν ζητάω ούτε κάν προστασία της Ελλάδας. Αλλά να μην επέμβει, όταν εμείς οι Έλληνες ζητήσουμε να πάρουμε τα κρυμμένα υπερόπλα των προγόνων μας, καί ν’ αλλάξουμε τα φώτα του κάθε αλήτη.
[Θα μου πείς… και στην Ατλαντίδα κάναμε το ίδιο, καί το ακριβοπληρώσαμε. Με καταστροφικές πλημμύρες, με «πυρηνικό χειμώνα», με δραματική αλλαγή του παγκόσμιου κλίματος, με σεισμούς καί καταποντισμούς, με…
Κι αυτοί κακό χερόβολο, κι εμείς κακό δεμάτι.
Αλλά, τί θέλατε να γίνει; ν’ αφήσουμε τους Άτλαντες να γεμίσουν τον πλανήτη υβρίδια, τέρατα, σπαρτούς, όπως είχαν αρχίσει να κάνουν; Αυτό έπρεπε να γίνει;
Δεν υπήρχε άλλος τρόπος να τους σταματήσουμε.]
Αντιθέτως, τί βλέπουμε;
Βλέπουμε την Ελλάδα να τρώει συνεχώς φάπες που ΔΕΝ τις αξίζει, καί -μεταξύ των άλλων- να ισοπεδώνονται Ελληνικές πόλεις καί χωριά.
Ειλικρινά, δεν ήξερα ότι η Ελασσόνα καί το Αρκαλοχώρι είναι παγκόσμια κέντρα μαύρης εξουσίας, στύλ Βατικανού καί Φρανκφούρτης να ‘ούμ’. Δεν μου πέρασε ποτέ απ’ το μυαλό. (Να το σκεφτούν, επομένως, οι Αρκαλοχωρίτες, να στήσουν χρηματιστήριο γιά παπατζηλίκια παγκόσμιας εμβέλειας – αφού πρώτα ξαναχτίσουν τα σπίτια τους.)
Καί, βέβαια, το Βατικανό κι η Φρανκφούρτη… κι η Τζιού Γιάρκ, καί γενικώς, οι νεο-Άτλαντες (με τα ξανά τα ίδια γενετικά τερατο-πειράματά τους καί με τα Χαάρπια τους, που γαργαλάνε άσχημα τη Γαία), ούτε σεισμούς, ούτε τίποτε.
Είμαι, λοιπόν, εξοργισμένος καί με τον Θεό, καί με τους «Άνωθεν».
. . . . . . .
Κι η εξήγηση γιά τα παραπάνω;
Άααα… «οι αμαρτίες των Ελλήνων»!!! Καί δή, οι διαβόητες «τριακόσιες χιλιάδες εκτρώσεις τον χρόνο», που υποτίθεται κάνουν οι Ελληνίδες.
Ειδικά γιά τις εκτρώσεις, έχω να πω όχι πως δεν γίνονται, αλλά πως δεν είναι τόσες. Είναι πολύ λιγώτερες. Καί, ακόμη καί γι’ αυτές τις λιγώτερες, φταίνε (σκασμός, εδώ!) κάποια άτομα «της Εκκλησίας» (ιερωμένοι καί μή), που μας κουβαλήσανε απ’ την Αμέρικα προτεστάντικα ήθη κι έθιμα – την Παλιοδιαθηκική δήθεν τάχαμου «αυστηρότητα», αλλά ταυτόχρονα καί την υποκρισία. (Όπου στα φανερά όλοι κι όλες κάνουν πως δεν γουστάρουν το σέξ, αλλά στα κρυφά του δίνουν καί καταλαβαίνει.)
Κι έτσι, όταν καταπιέζεις τη φυσιολογική ένωση άντρα καί γυναίκας, το ελατήριο θα τιναχτεί προς το άλλο άκρο. Δυστυχώς, ο ίσιος δρόμος της γκαμήλας δεν περνάει απ’ το μυαλό των «ηθικολόγων».
Τώρα, όσο γιά τις αμαρτίες των Ελλήνων… ναί, εντάξει, αμαρτίες μόνο τα πτώματα δεν κάνουν, αλλά τί να πούν κι οι άλλοι; Κάτι ηπαπαραίοι, κάτι τουρκαλάδες, κάτι γερμαναράδες σκυλοβάτες… Αυτοί τίποτε από φάπες καί τιμωρίες, έ;
Εδώ, λοιπόν, πετάγεται ο «ηθικολόγος», καί σου λέει: «- Μην κοιτάς, έτσι είναι το σχέδιο του Θεού! Κι αυτοί θα τιμωρηθούν! Περίμενε, καί θα το δείς!»
Θά.
ΘΑ.
«ΘΑ»!!!
(Πολύ ισχυρή η νοοτροπία του Πασόκ, ως φαίνεται! Εμπότισε μέχρι καί τους «ηθικολόγους», ιερωμένους καί μή!)
Πότε «θά!», ρέ κοπρίτες; Όταν δεν θα υπάρχει Έλληνας κι Ελληνίδα ούτε γιά δείγμα;
Δεν χρειάζεται να σας πω ότι είμαι άκρως εξοργισμένος καί μ’ όσους διαδίδουν τέτοιες ιδέες.
. . . . . . .
Κι έχουμε καί κάποιους (ειλικρινείς κι έντιμους, δέ λέω) συμπατριώτες μας, που ως αντίδραση στα παραπάνω προτείνουν τη μετάνοια καί την καθημερινή ανάγνωση του Ψαλτηρίου!!!
Γιά τη μετάνοια τα είπαμε· αν είσαι άνθρωπος, απλά αν είσαι άνθρωπος, παραδέχεσαι τα λάθη σου, ζητάς συγνώμη απ’ όσους έβλαψες χωρίς να φταίνε, καί κοιτάς να προλάβεις / διορθώσεις τις συνέπειες.
Πράγμα το οποίο πράττουν κατά κόρον οι ηπαπαραίοι, οι γερμαναράδες, κι οι λοιποί παρεμφερείς. Μετανοούν καθημερινώς. Σωστά;
Ρέ λεβέντες συμπατριώτες μου!… Ρέ απίθανοι!!!… Ο Θεός μας έδωσε κι ένα πράγμα που λέγεται «μυαλό»· ώστε πρώτα να σκεφτόμαστε, κι ύστερα να μιλάμε! Εσείς, όμως, δεν το πολυχρησιμοποιείτε, απ’ ό,τι βλέπω. Επομένως, βλασφημείτε λιγάκι (μή σκεπτόμενοι), ή μου φαίνεται;
Κι όσο γιά το Ψαλτήριον… Ειλικρινά, δεν βλέπω στο τί είναι χρήσιμη η (καθημερινή) απαγγελία στίχων πού ‘γραψε ένας περιτετμημένος, που έστειλε τον στρατηγό του να σκοτωθεί, ώστε να μπορεί με την άνεσή του να πηδάει τη στρατηγίνα… καί μετά τον έπιασαν οι τύψεις κι έγραφε στιχάκια. (Αν κατάφερε τελικά καί την πήδηξε, αλλά του βγήκε ξυνό… συγχωρημένος! lol!!!)
Θά ‘λεγα ότι χρειάζονται πιό δραστικά αντίμετρα, ώστε να ξεκολλήσει η Ελλάδα απ’ τον βούρκο.
Ενδεχομένως να είναι απλά ιδέα μου αυτό γιά τα δραστικά αντίμετρα· αλλά, λεβέντες συμπατριώτες μου, είμαι λίαν εξοργισμένος καί μ’ εσάς!
. . . . . . .
Τέλος, είμαι διαρκώς εξοργισμένος με τους ηλίθιους.
Όπως, ας πούμε, οι προδότες, οι αρνησιπάτριδες, οι αδιάφοροι, οι μπάχαλοι, καί γενικώς όσοι (εντός ή εκτός εισαγωγικών «δικοί μας») φτύνουν το έθνος μας.
Άντε φτιάξε μόνος σου το ψωμί σου, ρέ!
Άντε βρες τροφή καθημερινά καί μαγείρεψέ την με φωτιά, που επίσης θα βρείς εσύ!
Όοοοχι να τ’ αγοράζεις απ’ το μάρκετ καί τα φαγάδικα, αλλά να τρέχεις να τα βρίσκεις. Κάθε μέρα. Εσύ. Μόνος σου.
Κατάλαβες, τώρα, ρέ ΖΩΟΝ, τί χρειάζεται η ομαδοποίηση των ανθρώπων;
Αρχίζεις να καταλαβαίνεις τί χρειάζεται το έθνος, το οποίο βρίζεις καί φτύνεις νυχθημερόν;
Άει σιχτήρ, ζώον, που δεν ξέρεις ούτε τα στοιχειώδη, καί περιμένεις να σε πάρουμε στα σοβαρά!
. . . . . . .
Εσείς, τώρα, οι υπόλοιποι, μή δίνετε σημασία σ’ αυτά που γράφω. Έτσι είμ’ εγώ: θυμώνω τώρα, ξεθυμώνω σε πέντε λεπτά. Θα μου περάσει.
Μόνο με την Ελλάδα δεν ξέρω τί θα γίνει, με τέτοια μυαλά που κυκλοφορούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου