Οι Ανθρωποι μπορουν να χρησιμοποιησουν τα δωρα του Θεου, που ειναι η Νοημοσυνη και το Συναισθημα, ωστε να δημιουργησουν διανθρωπινες σχεσεις επιζητοντας τον επι Γης Παραδεισο. Η ανθρωπινη ευφυια ομως εχει μετατραπει σε αντικειμενο εκμεταλλευσης απο την γεννηση μας. Προσπαθουμε να ζησουμε πολεμώντας με τα μεσα που μας οριοθετει το κρατος, η οικογενεια, τα πλαισια μιας ζωης που δεν ειναι δικαιη (επειδη αδικουμε τον συνανθρωπο και τον εαυτο μας, δημιουργώντας στρεβλωση, ανεχεια, κοπωση, θανατο).

 

Στα προηγούμενα 250 χρονια, οι ανθρωποι ακολουθώντας πολιτικους / κοινωνιολογους, αλλαξαν τις επι αιωνες δομημενες φεουδαρχικες δομες, που ειχαν βαθιες ριζες, αντικαθιστωντας την θεολογια με την κοινωνιολογια και την οικονομικη παντοδυναμια των ολιγων γαιοκτημονων με την οικονομικη αυθεντια των τραπεζικων οικονομολογων· και για να επιβεβαιωσουν και διατηρησουν αυτες τις συμφωνιες, δημιουργησαν τα κρατη-Έθνη .
Μετα απο δυο παγκοσμιους πολεμους και μια μικρη περιοδο ειρηνης, οι ανθρωποι συναντουν και παλι την Σφιγγα της αρχαιας τραγωδιας να τους υπενθυμιζει οτι ο εγωισμος και η γνωση σε συνδυασμο επιφερουν τον ολεθρο και το χαος.

 

Η Διαρκης διαπαλη, που ακολουθει το αρχεγονο αξιωμα της επιβιωσης, συνεχιζεται ως στοιχειο καταγραφης του ανθρωπινου ψυχισμου, ενω η επιβολη μεσω των νομων της πολιτειας μιας συνομολογουμενης νομιμοτητας, για να μην εκπεσουν οι κοινωνιες στο αυτοδικαιο του βαρβαρισμου, δεν απετρεψε την εκμεταλλευση του ανθρωπου απο ανθρωπο.
Πολυ σωστα ο μεταφυσικος κομβος του βιβλιου της Αποκαλυψεως επισημαινει απο εναν λειτουργο του Φωτος (τον Ιωαννη τον μαθητη του Ιη Σου) οτι: «Ὧδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου· ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστί.»
Ειναι η βιωματικη καταγραφη του ανθρωπου, που ζει πολεμώντας να επικρατησει ακριβως οπως κανουν τα θηρια στην φυση, επειδη θεωρει την αξια της ζωης μεγαλυτερη απεναντι στον αναποφευκτο θανατο. Οσες τεχνολογικες εφευρεσεις και αν χρησιμοποιησει, αυτη η αρχετυπικη του καταγραφη θα κανει αλλους πλουσιους και αλλους φτωχους – με το μεριδιο των πολυ πτωχων να αυξανεται, κλονιζοντας την ιδια την εξελιξη της ζωης στην Γη.

 

Στις μερες μας, εχει ανοιξει το κουτι της Πανδώρας, οπου οι ανθρωποι με ανεπαρκη ενημερωση (και ακομα ανεπαρκεστερη εκπαιδευση) καλουνται να διαβιωσουν στις κοινωνιες τους με τις νεες οντοτητες των σκεπτομενων μηχανων, οι οποιες -κατασκευσμενες ολο και τελειοτερες- χρησιμοποιουνται απο το Στρεβλο, αντιθεο, μισανθρωπο, ολιγαρχικο συστημα εξουσιας για να αυξησουν και να καρπωθουν τα «χρυσα μηλα των Εσπεριδων», δηλαδη τον παγκοσμιο πλουτο απο τον μοχθο και την παραγωγικοτητα των 7 δισεκατομμυριων κατοικων του πλανητη.

 

Όπως μας διδαξε η ιστορια μας, υπηρξε ο Δουρειος ιππος των Ελληνων, που μιμουμενος ενα συμβολο θρησκευτικης λατρειας (δηλαδη, ως σκεπτομορφη αποδοχης απο τους Τρωες), επετρεψε στους Ελληνες να πετυχουν τον σκοπο τους, σημαινοντας την ληξη του αιματηρου δεκαετους πολεμου.
Επειδη, ομως, εκει που δημιουργειται το κακο αντιπαραβαλλεται και εδραιωνεται το καλο, ετσι και μπροστα στις ασχημες εξελιξεις υπαρχουν και οι τεχνολογικες μορφες, οπου η Γνωση των ανθρωπων μοιραζεται προς τον Πλησιον, σπαζοντας την βιαιη ασκησης εξουσιας και πλουτισμου απο τους δισεκατομμυρια πολλους προς τους μερικες χιλιαδες λιγους.

 

Ένας νεος, πολυμορφικος τεχνολογικος μηχανισμος, θα επιτρεψει (με την ευρυτερη εκπαιδευση και εφαρμογη της γνωσης) στον Ανθρωπο την τεχνολογικη αυταρκεια, οπου θα μπορουμε να φτιαξουμε τα δικα μας εργαλεια για να καλλιεργουμε την γη, να χτιζουμε τα σπιτια μας, να εξελισσομαστε με αυτοεκπαιδευση μεσα στις τεχνολογικες οικοκοινοτητες των Συνανθρωπων Πλησιον.