Η άγνοια δεν αναλύεται, όσο και η λειψή γνώση, πόσο μάλλον η Αλήθεια που παραμένει μέσα στην σκιά του σεληνόφωτος να ε(κδ)ικάζονται οι διάσπαρτες δοξασίες του περί ενός ή του άλλου και αυτού. Γι’ αυτό και δίνεται ως απάντηση στην σκέψη εκάστου ανθρώπου που ερευνά την Γνώση, κι όχι συλλογικά, ώστε να μην στραφεί εναντίον του ως όπλο δολοφονικό. Περαιτέρω δε επειδή καλυπτόμεθα από το πέπλο της πραγματικότητας, που αντηχεί στο πνεύμα ως αλήθεια, η Αλήθεια δεν ισχύει ή, ποιητικότερα, γίνεται το μεγαλύτερο ψέμμα όλων των εξηγήσεων, από αυτόν που θα την ανακαλύψει.
Κάντε τον πόλεμο εναντίον του «εμβολίου» κι αφήστε τον καθημερινό πόλεμο ή τον πόλεμο του γείτονα να ξεχαστεί μέσα από τα δελτία (των κακών) ειδήσεων, ώστε να χαθούν γενικότερα όλοι οι πόλεμοι μέσα από τον Φόβο που ξεχυλά λόγω του καθημερινού μαρτυρίου της σταγόνας (του θεάτρου) που (δυστυχώς για τους έχοντες την Γνώση) όλοι παρατηρούμε. Εδώ εναπόκειται και η διαφορά του ρήματος «κοιτώ» από το «βλέπω». Και απευθύνομαι σ’ εκείνους όσους κοιτούν την λεκιασμένη μπλούζα του «Σωτήρη» και δεν βλέπουν την άμπουλα της δόσης βιταμίνης των πρωταγωνιστών του Θιάσου «Το Κύκνειο Άσμα των Ελλήνων».
:
– Και ποιός είναι δυνατότερος; Ο αναστημένος άνθρωπος ή οι θεοί που κυβερνούν τον κόσμον αυτόν;
– Καμία σύγκριση, φίλε μου! Ανώτερος είναι η λέξη, επειδή εξελίσσεται μέσα από την αγαθότητα, την καλοσύνη και την αγάπη του. Κι όχι από τις ανακυκλωμένες αντιθέσεις, που είναι οι όροι του παιχνιδιού της ζωής μέσω των θεωριών, δοξασιών και ιδεολογιών για να προσκυνήσει το εσκεμμένα μέσω της διαμάχης δυνατότερο. Αν εξέλειπαν ο φόβος, ο κομπασμός, η αλαζονεία και η αποκλειστικότητα ως αντίμετρο, θα περνούσαν από τα φίλτρα του λαβύρινθου του Αποστάτη ακόμη περισσότεροι Άνθρωποι στον Αληθινό Κόσμο του Φωτός.
...
Κι όταν ο Θεός γίνει ένα μέσα σου, δεν χρειάζεται ούτε να Τον περιγράψεις. Και αν ο άνθρωπος έχασε το όχημα (Ελλάς) που θα τον μεταφέρει στο κατώφλι του παραδείσου, έχει τον Ιησού Χριστό μέσα του για να τον συντροφεύει στην αιωνιότητα. Να νικήσει τον θάνατο και να βγει από τον βούρκο της αρρώστιας, της φυλακής, των περιορισμών, των νόμων, των βαριδίων.
Της υγρής σκιάς των 7 επιπέδων ή διαστάσεων και να μεταβεί στον Κόσμο του φωτός που περικλέιει τον προηγούμενο, όπου στην μία και μοναδική διάσταση κατοικεί ο Θεός, και στην δεύτερη πλάι του ο Άνθρωπος –Επτά συν Δύο ίσον Εννέα στο σύνολον, κάτι παρόμοιο με την ρωσική φιγούρα «ματριόσκα» που εμπερικλείει τις όμοιες φιγούρες μέσα της σε μικρότερο μέγεθος.
Όταν ζητάς ύλη (δια)πράττεις «αμάρτημα». Όταν ζητάς το κοινό καλόν Όλων (δια)πράττεις «αγάπη». Πρέπει καθημερινά να πολεμάς με τις έννοιες και να εισπράττεις δύναμη μέσα από την χαρά και την αγάπη. Αυτό ισχύει και για τους μη έχοντες ψυχή. Κι ό,τι σου περισσεύει να το μοιράζεις γύρω σου, όχι μόνον υλι(στι)κά (και φαρισαίικα), αλλά με πράξεις πνευματικής προσφοράς, κι όσο δεν εισακούεσαι να επιμένεις ακόμη περισσότερο, ακόμη και με κίνδυνο του να χάσεις την υπομονή, την ψυχική ισορροπία σου, την «ευτυχία» σου, την ίδια σου την ζωή. Όσο προσκολλάς στις υλικές αποδοχές βαραίνεις από εφιάλτες, που έρχονται να σε κυριέψουν δίχως να το καταλαβαίνεις από τα άλλα 5 επίπεδα του 7πίπεδου ανεικονικού κόσμου. Ό,τι σε έλκει στον κόσμο αυτό, σχέση, συγγενείς, έρωτας, υλικές επιθυμίες, νοσταλγίες και, και ..είσαι ακόμη έξω από το παιχνίδι και πολύμακριά από την έξοδο του Λαβυρίνθου που συνεχώς μεταβάλλεται. Προσπάθησε!
Στοιχειώνεσαι και κάνεις συχνότερα το κακό από το να δέχεσαι ακόμη το καλό των άλλων. Ό,τι ακριβώς παθαίνουν οι σημερινοί σου πολιτικοί ηγέτες, που είναι στο στόχαστρο επειδή επέλεξαν τον «ξένοιαστο» δρόμο προς την μη επιστροφή, όπως και οι χαμηλόβαθμοι τρόφιμοι των στοών (του Σατανά), που θα γίνουν στο τέλος θυσία για να δείξουν στην μάζα ότι τιμωρήθηκε το «κακό», ώστε να παραμένει το ίδιο και απαράλλακτο μέχρι το τέλος του κόσμου τούτου κατά την Δευτέρα Παρουσία του Ιησού, για να διαλυθεί ολότελα και να λάμψει το Φως σε Όλα τα Επίπεδα. Οι επιλογές κρίνουν τον κρινόμενο, γι’ αυτό έκαστος πρέπει να προσέχει τί πράττει και σε ποίον «θεόν» απευθύνεται ή «ιδεολογία» πιστεύει. Μόνον τότε μπορείς να κατανοήσεις τις θρησκείες και τις ιδεολογίες πώς δεν είναι επίτευγμα του ανθρώπου, αλλά κατασκεύασμα του Matrix.
Ο «ανεξερεύνητος» αυτός κόσμος (που είχε ήδη εξερευνηθεί και προς τούτο κατεγράφη στα απαγορευμένα βιβλία των κοινών προγόνων μας των πανταχού της Γης ΕΛλήνων/ΕΛοχίμ/Σοφών που ήρθαν και διοίκησαν τον κόσμο έξω από τα όρια της πλαστής ιστορίας που διδάσκεται ο κόσμος εδώ και σχεδόν 200 χρόνια «επισήμως») περικλείεται από μέσα προς τα έξω (από τον 1ο προς τον 9ο, όπως το αυγόν ή «ωόν», η οργανική μάζα. Ο Ασκληπιός (γιος του Ποσειδώνα) προσπάθησε να την διδάξει. αλλά τον σκότωσε ο Δίας, ο οποίος ζήτησε να δώσουν όρκο οι υπόλοιποι ΕΛ για να μην γίνει γνωστή η ύπαρξη του Θεού. Η δοξασία των ανθρώπων και η μνεία των ονομάτων είναι η επίκληση που δίνει ενέργεια, για να σου την απορροφήσουν τα όντα αυτά. Και το σπουδαιότερο να πιστέψεις στον λάθος θεό των θρησκειών, ώστε να μην γνωρίσεις τον Αληθινό.
Γι’ αυτό και αγνοεί ο «άθεος» ότι θα μετατραπεί μετά τον θάνατο ως ο αυθύπαρκτος «ων» με το «πνεύμα» και την «ψυχή» του, για να συναντήσει τον πατέρα του. Κι όχι ότι θα προσπαθήσει να βρει την έξοδο του (ωοειδούς) κόσμου τούτου από μόνος του. Ο Θεός Πατήρ/Υιός Χριστός είναι η (μετ)ουσία μέσω της οποίας ο (μετα)νοημένος (έμψυχος και άψυχος) θα κριθεί από την «μαγνητοταινία» (πνεύμα) που καταγράφει διαρκώς το τί πράττει/έπραξε η ψυχή του στον (πρότερο) υλικό κόσμο που διαδραματίζεται μέσα από την συμμετοχή της στα παράλληλα σύμπαντα (όχι μετενσάρκωση που ισχύει για τους άψυχους) του Matrix.
Ο έχων όνομα και υπόσταση (όχι αριθμόν), ο απαλλαγμένος άνθρωπος από το συστατικό της ύλης, ο ανεξάρτητος, ο ελεύθερος, ο έχων πλήρως την εξουσία επί του εαυτού του, ο φέρων το αγαθόν της ύπαρξης. Ο (υπάρχ)ΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου