Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2020

ΚΑΤΗΓΟΡΩ......

 Ευστάθιος Δαφνομήλης


Το 1991 τα εδάφη της Γιουγκοσλαβίας τέθηκαν υπό διαμελισμό από εθνοτικούς πληθυσμούς διάφορους και εχθρικούς προς τους Σέρβους.Η απόπειρα των Σέρβων να κρατήσουν τα εδάφη στα οποία κατοικούσαν μεγάλες σερβικές μειονότητες ή ενίοτε είχαν και την πλειοψηφία, απαντήθηκε από ένοπλη επέμβαση του ΟΗΕ και του ΝΑΤΟ.
Το ΝΑΤΟ επίσης έπαιξε βασικό ρόλο λίγα χρόνια αργότερα στον πόλεμο του Κοσσυφοπεδίου με τον ΟΗΕ να δίνει το ηθικό κάλυμμα και κατ' επέκτασή τη συναυτουργία στην υφαρπαγή εδαφών της Σερβίας από τους Αλβανούς. Να σημειωθεί πως τον πόλεμο τον ξεκίνησαν οι Αλβανοί και οι Σέρβοι απλώς αμύνθηκαν και έπραξαν ο,τι θα έπραττε κάθε Έθνος που σέβεται την ιστορία του και την ίδια του την υπαρξη: τους εκτόπισε, με τον ίδιο τρόπο που εκτοπίσαμε εμείς τους Τσάμηδες που πήραν τα όπλα κατά της Πατρίδος.
Ο πόλεμος του Αρτσάχ είναι ένας πόλεμος με σχετικά ίδιο υπόβαθρο. Ένα τμήμα της Αζερικής επικρατείας, την οποία καθόρισαν σοβιετικοί ηγέτες προ πεντηκονταετίας, τυχαίνει να απαρτίζεται εθνοτικά σχεδόν ολοκληρωτικά από Αρμένιους. Οι Αρμένιοι του Αρτσάχ διεκήρυξαν την πρόθεσή τους για ανεξαρτησία προ 30 έτη και οι Αζέροι απάντησαν με πόλεμο και σφαγές. Το καθεστώς ανεξαρτησίας του Αρτσαχ που ακολούθησε επι 30ετίας τελείωσε με την συνθηκολόγηση προ ημερών, και την παράδοση των εδαφών στους Αζέρους.
Ο ΟΗΕ σε αυτήν την προσπάθεια ανεξαρτησίας του Αρμενικου λαού δεν "είδε" πουθενά το ιστορικό δικαίωμα ενός λαού να διαβιεί ελεύθερος. Τα διεθνή μέσα ενημερώσεως αλλά και τα αντίστοιχα ελλαδικά, ουδόλως ασχολήθηκαν με το θέμα, μολονότι είχαμε έναν κανονικό πόλεμο.
Η Αμερική που επί προέδρου Γουίλσον αρνήθηκε στην Ελλάδα το δικαίωμα προσάρτησης της Β.Η. "φοβούμενη" δήθεν για τα δικαιώματα των Αλβανών, είναι η Αμερική που αργότερα δεν ανησύχησε για τα δικαιώματα των Σέρβων της Βοσνίας και της Κροατίας, (τους οποίους το '40-'45 οι Κροάτες είχαν περάσει "λεπίδα") και σήμερα δεν ανησυχεί για τα δικαιώματα και την τύχη 60.000 ανθρώπων στο Αρτσάχ που θα βρεθούν στο έλεος ποιών; των Ελβετών; μήπως των Λουξεμβουργιανών; Ή ίσως των Νεπαλέζων;
Όχι. Των Τούρκων.
Οι δε γνωστοί "φιλάνθρωποι" αυτού του κόσμου, από τους λεφτάδες που ξοδεύουν λεφτά για να γίνουν "ανάδοχοι" κάποιου αγνώστου παιδιού στην Αφρική, από τους Αριστερούς του χαβιαριού που διαθέτουν κάνα 2 εταιρείες "μη κερδοσκοπικού" χαρακτήρα και σώζουν νταβραντισμένους επενδυτές στην Μεσόγειο, έως τους επαγγελματίες δικαιωματάκηδες ΚΚΕ και λοιπή κοινοβουλευτική Αριστερά που κάποτε διαδήλωναν για "ιντιφάντα" με καρώ μαντήλες για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων, περιέργως κατάπιαν τη μιλιά τους όσον αφορά τον αφανισμό των Αρμενίων του Αρτσάχ.
Η δε "λαλίστατη" κατά τα άλλα ΠτΔ μας, που θυμάται την κάθε κακόμοιρα και κακόμοιρο που τυχόν πέθανε από χαλάζι ή πνιγμό στην άλλη άκρη του κόσμου, δεν βρήκε να κάνει ούτε καν μια δήλωση συμπονίας για τους Αρμένιους.
Θα μου πεις, εδώ μπήκε χτες ο "Ερντογάν ο Πορθητής" στα Βαρώσια και δεν μίλησε, σιγά μην ανακατευόταν με τους Αρμένιους.
Γιατί σας τα λέω όλα αυτά;
Διότι πρέπει να καταλάβουμε πως όταν μιλάνε τα οικονομικά συμφέροντα, τα δικαιώματα και η μοίρα των λαών πάει περίπατο.
Αυτά τα παραμύθια που ακούγατε δεκαετίες τώρα περί θεσμών δικαίου, περί οργανισμών που εγγυώνται το Δίκαιο και την ευημερία των λαών ξεχαστε τα.
Το θέμα πιθανώς να έκανε έναν μικρό κύκλο στην Ελλάδα λόγω ιδιαίτερης σχέσης και ευαισθησίας του κόσμου, αλλά στην παγκόσμια επικαιρότητα ήταν αντίστοιχης δημοσιότητας με μια τυπική καθημερινή σφαγή στην Αφρική μεταξύ ντόπιων συμμοριών.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου